| dbo:abstract
|
- فيليب الأول دوق أورليان (بالفرنسية: Philippe d'Orléans) (21 سبتمبر 1640 - 9 يونيو 1701) هو الابن الأصغر لويس الثالث عشر ملك فرنسا وزوجته آن من النمسا، شقيقه الأكبر هو الملك الشمس لويس الرابع عشر، على غرار ذلك أصبح دوق أنجو منذ ولادته، ودوق أورليان بعد وفاة عمه غاستون في 1660، وفي 1661 تلقى أيضا من شقيقه دوقات فالوا وشارتر، وبعد انتصاره في إحدى معارك في 1671 إضاف عليه شقيقه دوقية نيمور ومركيزيات كويسي وفوليمبراي وبعض كونتيات أُخرى، وأيضا في عهد أُخيه كان يعرف بـ «مسيو» هو اللقب تقليدي يحمله الأخ الأصغر للملك الفرنسي. على الرغم من أنه كان مثلي الجنسية ويتصرف بشكل مخنث، إلا أنه تزوج مرتين وأنجب العديد من الأبناء، وأيضا كان مؤسس «فرع أورليان الرابع» هو فرع صغير من أسرة بوربون، وبالتالي هو جد الأكبر لـ لويس فيليب الأول الذي حكم فرنسا بين عامي 1830 حتى 1848 كجزء من ملكية يوليو، من خلال أبنائه من كلتا زوجتيه: يعتبر فيليب جد أغلب ملوك الكاثوليك في أوروبا في وقتنا الحاضر، مما يعتبر جد أوروبا. (ar)
- Filip I. vévoda orleánský, známý také jako Monsieur (21. září 1640 Saint-Germain-en-Laye – 9. června 1701 zámek Saint-Cloud), byl druhorozený syn francouzského krále Ludvíka XIII. a mladší bratr krále Ludvíka XIV. Stal se zakladatelem dynastie Bourbon-Orléans. (cs)
- Felip de França dit també Felip II d'Orléans o Felip IV de Valois i també Felip d'Orleans i de Valois (nascut el 21 de setembre de 1640, Saint-Germain-en-Laye - 9 de juny de 1701, castell de Saint-Cloud) fou un príncep de França, Duc d'Orleans per ser el primer duc de la seva nissaga a Orleans i el primer duc d'aquest nom a Valois (abans era un comtat) i de Valois. Fou conegut principalment sota el seu títol de duc d'Orleans o com Monsieur. Els seus descendents directes formaren la branca menor d'Orleans o casa de Borbó que ha subsistit fins als nostres dies. (ca)
- Philippe von Frankreich, Herzog von Orléans (* 21. September 1640 in Saint-Germain-en-Laye; † 9. Juni 1701 in Saint-Cloud), war Prinz von Frankreich und Navarra, Herzog von Anjou (1640–1668), Herzog von Orléans, Chartres und Valois sowie Pair von Frankreich (1660), Herzog von Nemours und Pair von Frankreich (1672), Herzog von Montpensier und Pair von Frankreich (1695), Dauphin der Auvergne und Fürst von Dombes (1693–1701), Herzog von Beaupréau und Châtellerault, Fürst von Joinville und La Roche-sur-Yon, Marquis von Mézières, Graf von Eu und Saint-Fargeau sowie Baron von Beaujolais. Bei Hofe wurde er allgemein Monsieur genannt, was der offizielle Titel des Bruders von König Ludwig XIV. war; seine Gemahlinnen wurden als Madame bezeichnet. Seine zweite Ehefrau war Liselotte von der Pfalz. (de)
- Ο Φίλιππος της Γαλλίας (γαλλικά: Philippe de France), επίσης γνωστός ως Φίλιππος της Ορλεάνης (Philippe d’Orléans, 21 Σεπτεμβρίου 1640, Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι - 9 Ιουνίου 1701, Κάστρο του Σαιν-Κλου), ήταν πρίγκιπας της γαλλικής βασιλικής οικογένειας (υιός της Γαλλίας), υιός του Λουδοβίκου ΙΓ΄ και της Άννας της Αυστρίας, και μικρότερος αδερφός του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Έλαβε τον τίτλο του Δούκα του Ανζού κατά τη γέννησή του και μετέπειτα του Δούκα της Ορλεάνης το 1660. (el)
- Filipo de Francio, duko de Orléans, ankaŭ nomita Filipo de Orléans (naskiĝis la 21-an de septembro 1640, mortis la 8-an de junio 1701) estis filo de la franca reĝo Ludoviko la 13-a kaj de Anno de Aŭstrio. Li estis ankaŭ la pli juna frato de Ludoviko la 14-a. Li naskiĝis en Saint-Germain-en-Laye. En tiu ĉi jarcento, plejmulto el la infanoj frue mortis, kaj havi almenaŭ du filojn ŝajnis prudenta por asekuri la ĉiamigon de la dinastio. Ĉar Ludoviko la 14-a ĉiam restis sana, la rolo de Filipo neniam fariĝis grava. Plie, li havis tre malharditan kaj virineskan personecon, kaj al li la politiko tute ne plaĉis. Tamen, li ŝatis militojn kaj sukcese batalis en Flandrio, precipe dum la (1677), kiu ebligis la okupon de Saint-Omer, en Nord. Ludoviko la 14-a verŝajne fariĝis ĵaluza pro tiuj militaj sukcesoj, kaj do ne plu donis armeon al sia frato poste. Kiel plenkreskulo, Filipo estis plejofte alinomita Monsieur (« Sinjoro »). Li ankaŭ ŝatis kolekti artajn verkojn, kaj estis tiel babilema ke li estis ofte necesega por amuzi la korteganojn, dum la tre longaj tagoj ĉe la kastelo de Versailles. Li estis konata samseksemulo. Sed li edziĝis dufoje. Lia dua edzino estis la fama Palatinata princino.Ili havis jenajn gefilojn: 1.
* Aleksandro Ludoviko de Orléans, duko de Valois (1673–1676) 2.
* Filipo de Orléans, Duko de Orléans, Regento de Francio (1674–1723), edziĝis kun , (1677-1749) oficiale agnoskita ekstergeedzeca filino de Ludoviko la 14-a 3.
* (1676–1744), edziniĝis kun de Loreno; filo de ili estis imperiestro Francisko la 1-a Stefano, edzo de Maria Tereza de Aŭstrio de Habsburgo. Lia morto en Saint-Cloud, en 1701, rezultis el apopleksio, post streĉa disputo kun la reĝo pri la edziĝo de iliaj gefiloj. (eo)
- Felipe de Francia, duque de Orleans (Philippe de France, en francés; Saint-Germain-en-Laye; 21 de septiembre de 1640-Saint Cloud; 19 de junio de 1701) fue un príncipe francés de la dinastía de Borbón, primer duque y fundador de la cuarta casa de Orleans. Era el segundo hijo de Luis XIII de Francia y Ana de Austria y Austria-Estiria, hermano menor de Luis XIV de Francia. Ostentó numerosos títulos, entre los que cabe destacar, además del de Orleans, el de duque de Anjou (1668), duque de Chartres (hasta el nacimiento de su hijo y heredero el futuro regente en 1674), , , duque de Montpensier y príncipe de Joinville. Fue heredero de su hermano desde el año 1643, mientras Luis XIV no tuvo descendencia, hasta que nació su sobrino, Luis, el Gran Delfín, en el año 1661. Por nacimiento era «hijo de Francia», título de aquellos príncipes de nacimiento legítimo y que eran hijos del rey. En la corte se le daba el trato de «Monsieur», uso tradicional en la época para el hermano más próximo en edad al soberano reinante; y en las cuestiones oficiales, se le daba el de «Monsieur, frère unique du roi (hermano único del rey)». Para dirigirse a él cara a cara, se le llamaba también «Su Alteza» o bien, «Su Gracia». Tras la muerte de su tío Gastón de Orleans, hermano de Luis XIII de Francia, se convirtió en el cabeza de la casa de Orleans al heredar el patrimonio de este, entre el que se encontraba el ducado que representó durante el resto de su vida, pasando a la historia como Felipe, duque de Orleans o Felipe I de Orleans. Actualmente, es un antepasado común entre la realeza y la aristocracia de Europa, apodado por Philippe Erlanger, uno de sus biógrafos, como «El abuelo de Europa». Al margen de su participación en algunas campañas militares, Felipe de Francia no desempeñó ningún papel político trascendente y pasó su vida a la sombra del ostracismo del poder al que lo sometió su hermano, Luis XIV. (es)
- Monsieur Philippe I, Duke of Orléans (21 September 1640 – 9 June 1701), was the younger son of King Louis XIII of France and his wife, Anne of Austria. His elder brother was the "Sun King", Louis XIV. Styled Duke of Anjou from birth, Philippe became Duke of Orléans upon the death of his uncle Gaston in 1660. In 1661, he also received the dukedoms of Valois and Chartres. Following Philippe's victory in battle in 1671, Louis XIV granted his brother the dukedom of Nemours, the marquisates of Coucy and Folembray, and the countships of Dourdan and Romorantin. Throughout his life, Philippe was open about his preference for male lovers, most notably the Chevalier de Lorraine, and freely acted with effeminacy. He married twice, first to Henrietta of England and then to Elizabeth Charlotte of the Palatinate, fathering several children. Philippe was the founder of the House of Orléans, a cadet branch of the ruling House of Bourbon, and thus the direct ancestor of Louis Philippe I, who ruled France from 1830 until 1848 in the July Monarchy. The Duke was military commander at the Battle of Cassel in 1677. Through careful personal administration, he greatly augmented the fortunes of the House of Orléans. (en)
- Philippe de France, fils de France, duc d'Anjou à sa naissance puis duc d'Orléans en 1660, appelé aussi Philippe d’Orléans, né le 21 septembre 1640 à Saint-Germain-en-Laye et mort le 9 juin 1701 au château de Saint-Cloud, est un prince de la famille royale française, fils de Louis XIII et d’Anne d’Autriche, et frère cadet de Louis XIV. Titré duc d'Anjou à sa naissance, il est connu sous son titre de duc d’Orléans à partir de la mort de son oncle Gaston de France en 1660 mais aussi sous l'appellation de « Monsieur », réservée au frère puîné du roi. Ses descendants directs forment la branche cadette d’Orléans, dont le conventionnel Philippe-Égalité, son fils Louis-Philippe devenu roi des Français à l'issue de la révolution française de 1830, et aujourd'hui les prétendants orléanistes au trône de France. (fr)
- Monsieur Philippe I, Adipati Orléans (21 September 1640 – 9 Juni 1701) merupakan putra yang lebih muda Raja Louis XIII dari Prancis dan istrinya, Ana dari Austria. Kakandanya adalah "Raja Matahari", Louis XIV. Ia bergelar Adipati Anjou sejak kelahirannya, Philippe menjadi setelah kematian pamandanya pada 1660. Pada 1661, Philippe juga menerima kadipaten dan . Setelah kemenangan Philippe di medan perang pada 1671, Louis XIV menambahkan , marquis Coucy dan Folembray, serta gelar comte Dourdan dan Romorantin. Meskipun ia terbuka tentang perilaku homoseksualitasnya dan dengan bebas bertindak seperti , ia menikah dua kali dan menjadi ayah dari beberapa anak. Ia adalah pendiri , cabang kadet Wangsa Bourbon yang memerintah, dan dengan demikian leluhur langsung dari Louis Philippe I, yang memerintah Prancis sejak 1830 hingga 1848 dalam Monarki Juli. Melalui keturunan dari dua pernikahannya, Philippe menjadi leluhur dari sebagian besar keluarga kerajaan Katolik Roma modern, dan memberinya julukan "". Ia juga menjadi komandan militer dalam pada tahun 1677. Dengan pengelolaan administrasi pribadi yang baik, Philippe meningkatkan kekayaan Wangsa Orléans. (in)
- Filippo di Francia, duca d'Orléans, meglio noto come Filippo d'Orléans o Monsieur (nel senso francese di mon sieur, "mio signore") (Saint-Germain-en-Laye, 21 settembre 1640 – Saint-Cloud, 9 giugno 1701), è stato un principe del sangue francese, figlio di Luigi XIII di Francia e Anna d'Austria e fratello minore di Luigi XIV, Le Roi Soleil. Nato Duca d'Angiò, Filippo divenne Duca d'Orléans alla morte di suo zio Gastone nel 1660. L'anno successivo ricevette anche il ducato di Valois e di Chartres. Dopo la sua vittoria in battaglia nel 1671, il fratello Luigi XIV gli donò il ducato di Nemours, i marchesati di Coucy e Folembray e le contee di Dourdan e Romorantin. Fu conosciuto semplicemente come Monsieur, il titolo tradizionalmente riservato al fratello minore del re alla corte francese. Apertamente omosessuale, ebbe di fatto uno stile di vita bisessuale per compiere il suo dovere dinastico. Attraverso i figli dei suoi due matrimoni, Filippo divenne un antenato comune di numerosi regnanti in tutta Europa, tanto da guadagnarsi il soprannome di "il nonno d'Europa". Fu antenato diretto di Luigi Filippo, che governò la Francia dal 1830 fino al 1848 durante la monarchia di Luglio. Attraverso un'attenta amministrazione familiare, Filippo migliorò notevolmente le sorti della casa di Orléans, un ramo cadetto dei Borbone di Francia, di cui era il fondatore. (it)
- フィリップ・ド・フランス（Philippe de France）またはフィリップ・ドルレアン（Philippe d'Orléans, 1640年9月21日 - 1701年6月9日）は、フランス・ブルボン朝の王族。フランス王ルイ13世と王妃アンヌ・ドートリッシュの次男でルイ14世の弟。オルレアン公（フィリップ1世）。ブルボン＝オルレアン家（単にオルレアン家として知られる）の初代当主。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 필리프 도를레앙 문서를 참고하십시오.)( 다른 뜻에 대해서는 필리프 드 프랑스 문서를 참고하십시오.)
필리프 도를레앙(Philippe d'Orléans)으로도 불리는 프랑스의 아들, 앙주 공작, 이후 오를레앙 공작 필리프 드 프랑스(Philippe de France)는 1640년 9월 21일 생제르맹앙레에서 태어나 1701년 6월 9일 에서 사망한 프랑스 왕실의 왕자로, 루이 13세와 안 도트리슈의 아들이자 루이 14세의 남동생이다. 태어날 때부터 앙주 공작으로 봉해진 그는 작은아버지 가스통 드 프랑스가 사망한 1660년부터 오를레앙 공작위를 받아 오를레앙 공작으로 잘 알려져 있으나, 국왕의 왕제에게 주어지는 "무슈"라는 호칭으로도 유명하다. 필리프 드 프랑스의 직계 후손은 오를레앙 방계를 구성하는데, 그의 후손으로는 입헌의회 의원 필리프 에갈리테와 그의 아들로 1830년 프랑스 혁명을 통해 프랑스인의 왕이 된 루이 필리프, 그리고 현 오를레앙파 프랑스 왕위 주장자들이 있다. (ko)
- Filips van Frankrijk, hertog van Orléans (Saint-Germain-en-Laye, 21 september 1640 — Saint-Cloud, 8 juni 1701) was de tweede zoon van Lodewijk XIII van Frankrijk en Anna van Oostenrijk. Hij was hertog van Orléans en droeg officieel de titel "Monsieur". Als tweede zoon van de koning was Filips niet alleen een mogelijk troonopvolger; hij was ook een mogelijke bron van gevaar, en verzamelpunt voor allen die complotteerden tegen het gecentraliseerde gezag. Om te voorkomen dat Filips het voorbeeld zou volgen van zijn oom, de vorige "Monsieur", Gaston van Orléans, die voortdurend de kant van de opstandelingen tegen zijn broer koos, wat het land in lange burgeroorlogen stortte die verschrikkelijke hongersnood teweegbracht, werd de tweede Monsieur van jongs af aan als meisje opgevoed, voorbestemd tot een futiel en verwijfd leventje, ook al bezat hij vele aangeboren talenten. Zijn koninklijke broer had van zijn moeder en stiefvader, kardinaal Mazarin, dit wantrouwen met de paplepel ingekregen; hij hield zijn broer angstvallig weg van alle staatszaken. Van Lodewijk XIV wordt gezegd dat hij eens afscheid nam van zijn broer met de woorden "Jij mag je nu gaan amuseren, broertje, wij gaan nu aan het werk". Filips toonde zich in de strijd een opvallend dapper en bekwaam legeraanvoerder; de klinkende overwinning die hij als generaal bij de Slag bij Kassel (1677) dankzij zijn strategisch vernuft behaalde was echter, verre van het respect van zijn broer te winnen, een definitieve reden voor de wantrouwige koning om hem nooit meer als bevelhebber aan te stellen of enige militaire of andere belangrijke opdracht toe te vertrouwen. Meer dan het inrichten van etiquette-regels en het inrichten van zijn paleizen werd hem niet meer vergund. Het hertogdom Orléans werd, na het overlijden zonder een mannelijke erfgenaam van de eerste "Monsieur" de broer van Lodewijk XIII, verleend aan Filips. Het hertogdom omvatte grote gebieden in het Loiregebied en domeinen, waaronder de Baronie Coucy in Noord-Frankrijk. De hertog van Orléans resideerde meestal in het Kasteel van Saint-Cloud en liet het domein uitbreiden tot 600 hectare. In Versailles bewoonden de hertog en hertogin een groot appartement in de zuidelijke vleugel van het kasteel. Filips liet ook zijn Kasteel van Blois gedeeltelijk in de gangbare barokke stijl herbouwen. Als liefhebber van de kunsten was Filips een groot mecenas; hij hield van opera en had een aanzienlijke collectie kunst. Over het uiterlijk van Filips op 50 jaar schreef Louis de Rouvroy, hertog van Saint-Simon, het volgende: ... C'était un petit homme ventru, monté sur des échasses tant ses souliers était hauts, toujours paré comme une femme, plein de bagues, de bracelets et de pierreries partout, avec une longue perruque toute étalée devant, noire et poudrée, et des rubans partout où il pouvait mettre, plein de toutes sortes de parfums et en toutes choses la propreté même ... vertaald luidt dit: ... Het was een kleine mollige man, op hakken zo hoog dat het wel stelten leken; altijd opgedirkt als een vrouw, volgehangen met ringen, armbanden, juwelen allerhande overal, met een lange zwarte gepoederde pruik netjes vooraan geschikt, linten overal waar je er maar kon bevestigen, in een wolk van allerlei parfums, en alles van de grootste reinheid... Saint-Simon beschreef het leven aan het hof van Versailles en iedereen die hij daar ontmoette met bijtende spot. Zijn beschrijvingen zijn niet gespeend van venijnige overdrijvingen en getuigen van gebrek aan respect. Afgezien daarvan droeg iedereen aan dit hof (Saint-Simon incluis ...) hoge hakken, ringen, linten en andere versierselen, en een pruik, en maskeerden vooral de heren hun gebrek aan persoonlijke hygiëne door het gebruik van sterke parfums. Prins Filips gedroeg zich ook daarin als een vrouw. Filips werd ondanks zijn homoseksualiteit tweemaal uitgehuwelijkt. Zijn eerste vrouw was zijn nicht Henriëtta Anne van Engeland. Ze trouwden in 1661. Als hertogin van Orléans of "Madame" kende Henriëtta een stormachtig huwelijk met Filips; ze bedroog haar echtgenoot openlijk met de koning, en liet zich in met politieke aangelegenheden, waarbij ze als ambassadrice naar het Engelse hof reisde, naar haar oudere broer koning Karel II Stuart. Ze stierf in 1670 een plotse dood onder onduidelijke omstandigheden, zodat aan vergiftiging werd gedacht. Later is dit vermoeden ontkend en houdt men het op een acute buikvliesontsteking ten gevolge van een blindedarmontsteking. De gebrekkige medische kennis van die tijd belette echter de geruchten definitief te ontkrachten. De relatie van Filips met zijn echtgenote, die in het begin van hun huwelijk uitstekend was geweest, was rond de tijd van haar dood totaal verkild door haar verraad. Filips had verschillende minnaars, maar zijn grootste hartstocht ging uit naar ridder Filips van Lotharingen. Omdat deze jongeman hierdoor grote jaloezie opwekte, werd hem door velen de "moord" op Henriëtte in de schoenen geschoven. Daarvan is echter geen enkel bewijs. Henriëtte kreeg na haar dood de bijnaam 'de eerste Madame'. Een in 1666 gestorven zoon en twee dochters, Marie Louise en Anne Marie, kwamen voort uit het eerste huwelijk. Een jaar later trouwde Filips met Elisabeth Charlotte van de Palts, in Frankrijk la Palatine genoemd, of ook Liselotte. De ruige en ongecompliceerde Duitse paste niet erg bij de verfijnde monsieur; maar ze konden het verwonderlijk goed met elkaar vinden. Deze "tweede Madame" was ook een liefhebbende stiefmoeder voor de kinderen van Henriëtte. Zij heeft in haar omvangrijke correspondentie een realistisch en plastische beschrijving gegeven van haar leven als hertogin van Orléans, en dankzij haar hebben we een tamelijk nauwkeurig beeld van het hof in Versailles gedurende de laatste helft van het leven van Lodewijk XIV. Het tweede huwelijk bracht een jonggestorven zoon (Alexander) voort, een zoon en erfgenaam (de latere regent Filips) en twee dochters. Eén dochter, Elisabeth Charlotte, was de moeder van keizer Frans I Stefan. Filips was daardoor de overgrootvader van koningin Marie Antoinette. Filips is trouwens een voorvader van alle katholieke nog regerende vorsten, en de stamvader van de huidige Franse "koninklijke" familie. Filips stierf op 9 juni 1701, de dag na een dramatische ruzie met zijn broer over Filips' zoon, waarvan Lodewijk XIV het lichtzinnige gedrag afkeurde, juist hij voor wie vroeger geen enkele vrouw veilig was. Filips verdedigde zijn zoon zo vurig en verweet zijn koninklijke broer zo fel zijn hypocriete houding, dat hij daarmee bewees de enige in Frankrijk te zijn, die nooit had gebeefd voor de Zonnekoning. Maar de inspanning had hem zo uitgeput dat hij dezelfde avond getroffen werd door een beroerte en de dag daarop stierf. Vermits Filips voor een bedrag van 7,5 miljoen livres schulden naliet, moest zijn zoon de juwelen van zijn vader verkopen. (nl)
- Filip I Orleański (ur. 21 września 1640 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 8 czerwca 1701 w Saint-Cloud), zwany Monsieur, książę orleański. Młodszy syn króla Francji Ludwika XIII i Anny Austriaczki, córki króla Hiszpanii Filipa III, brat króla Francji Ludwika XIV. Założyciel czwartego kapetyńskiego rodu orleańskiego. (pl)
- Филипп I, герцог Орлеанский (фр. Philippe, duc d'Orléans; 21 сентября 1640, Сен-Жермен-ан-Ле — 9 июня 1701, Сен-Клу) — сын Людовика XIII Французского и Анны Австрийской, младший брат Людовика XIV Французского. Имел титулы «Единственный брат короля» (фр. le Frère unique du Roi) и «Месье» (фр. Monsieur). Родоначальник Орлеанской ветви дома Бурбонов. (ru)
- Filip I av Orléans, Philippe d'Orléans, född 21 september 1640 i Saint-Germain-en-Laye, död 9 juni 1701 i Saint-Cloud, var en fransk prins, yngre son till Ludvig XIII och Anna av Österrike och yngre bror till Ludvig XIV. (sv)
- Filipe de França, Duque de Orleães (Saint-Germain-en-Laye, 21 de setembro de 1640 – Saint-Cloud, 9 de junho de 1701), foi o filho do rei Luís XIII de França e sua esposa Ana da Áustria, e irmão mais novo de Luís XIV de França. Durante o reinado de seu irmão, ele era conhecido simplesmente como "Monsieur", o tradicional título usado na Corte francesa para distinguir o irmão mais novo do rei. Ele ficou conhecido por sua maneira extravagante de se vestir, sendo creditado como o responsável pela popularização do uso das perucas e da gravata na corte de seu irmão, e por seus inúmeros amantes do sexo masculino, entre eles destacaram-se Filipe Mancini, sobrinho do Cardeal Mazarino, Armand de Gramont, Conde de Guiche e o Cavaleiro de Lorena. Embora ele fosse abertamente homossexual e agisse livremente de forma afeminada, ele cumpriu seu dever real e casou-se duas vezes. De fato, ele foi o fundador da Casa d'Orleães, um ramo cadete da Casa de Bourbon, e, portanto, o ancestral direto do rei Luís Filipe I de França, que governou a França de 1830 a 1848 durante a chamada Monarquia de Julho. Através dos filhos de seus dois casamentos, Filipe tornou-se um ancestral da maioria da realeza católica romana moderna, dando-lhe o apelido de "o avô da Europa". (pt)
- 菲利普一世，奥尔良公爵（法語：Philippe de France, Duke of Orléans，1640年9月21日－1701年6月9日），法國奧爾良公爵，他的玄孫路易-菲利普一世其後於1830年—1848年之間為法國國王。失去王位後，他的後裔一直拒絕承認所有法國國家元首，以奥尔良派成為法蘭西王位覬覦者。根據1871年協議，巴黎伯爵路易·菲利普·阿爾伯特在正統派波旁黨尚博爾伯爵亨利五世去世後宣佈自己為「法國國王菲利普七世」。 (zh)
- Філіпп I Орлеанський (фр. Philippe, duc d'Orléans; 21 вересня 1640, Сен-Жермен-ан-Ле — 8 червня 1701, Сен-Клу) — молодший син Людовика XIII і Анни Австрійської, брат Людовика XIV — 64-го короля Франції. Мав титули: «Єдиний брат короля» (фр. le Frère unique du Roi), «Мосьє» (фр. Monsieur), Герцог Орлеанський (фр. Duc d'Orléans). Родоначальник Орлеанської гілки дому Бурбонів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Filip I. vévoda orleánský, známý také jako Monsieur (21. září 1640 Saint-Germain-en-Laye – 9. června 1701 zámek Saint-Cloud), byl druhorozený syn francouzského krále Ludvíka XIII. a mladší bratr krále Ludvíka XIV. Stal se zakladatelem dynastie Bourbon-Orléans. (cs)
- Felip de França dit també Felip II d'Orléans o Felip IV de Valois i també Felip d'Orleans i de Valois (nascut el 21 de setembre de 1640, Saint-Germain-en-Laye - 9 de juny de 1701, castell de Saint-Cloud) fou un príncep de França, Duc d'Orleans per ser el primer duc de la seva nissaga a Orleans i el primer duc d'aquest nom a Valois (abans era un comtat) i de Valois. Fou conegut principalment sota el seu títol de duc d'Orleans o com Monsieur. Els seus descendents directes formaren la branca menor d'Orleans o casa de Borbó que ha subsistit fins als nostres dies. (ca)
- Ο Φίλιππος της Γαλλίας (γαλλικά: Philippe de France), επίσης γνωστός ως Φίλιππος της Ορλεάνης (Philippe d’Orléans, 21 Σεπτεμβρίου 1640, Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι - 9 Ιουνίου 1701, Κάστρο του Σαιν-Κλου), ήταν πρίγκιπας της γαλλικής βασιλικής οικογένειας (υιός της Γαλλίας), υιός του Λουδοβίκου ΙΓ΄ και της Άννας της Αυστρίας, και μικρότερος αδερφός του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Έλαβε τον τίτλο του Δούκα του Ανζού κατά τη γέννησή του και μετέπειτα του Δούκα της Ορλεάνης το 1660. (el)
- フィリップ・ド・フランス（Philippe de France）またはフィリップ・ドルレアン（Philippe d'Orléans, 1640年9月21日 - 1701年6月9日）は、フランス・ブルボン朝の王族。フランス王ルイ13世と王妃アンヌ・ドートリッシュの次男でルイ14世の弟。オルレアン公（フィリップ1世）。ブルボン＝オルレアン家（単にオルレアン家として知られる）の初代当主。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 필리프 도를레앙 문서를 참고하십시오.)( 다른 뜻에 대해서는 필리프 드 프랑스 문서를 참고하십시오.)
필리프 도를레앙(Philippe d'Orléans)으로도 불리는 프랑스의 아들, 앙주 공작, 이후 오를레앙 공작 필리프 드 프랑스(Philippe de France)는 1640년 9월 21일 생제르맹앙레에서 태어나 1701년 6월 9일 에서 사망한 프랑스 왕실의 왕자로, 루이 13세와 안 도트리슈의 아들이자 루이 14세의 남동생이다. 태어날 때부터 앙주 공작으로 봉해진 그는 작은아버지 가스통 드 프랑스가 사망한 1660년부터 오를레앙 공작위를 받아 오를레앙 공작으로 잘 알려져 있으나, 국왕의 왕제에게 주어지는 "무슈"라는 호칭으로도 유명하다. 필리프 드 프랑스의 직계 후손은 오를레앙 방계를 구성하는데, 그의 후손으로는 입헌의회 의원 필리프 에갈리테와 그의 아들로 1830년 프랑스 혁명을 통해 프랑스인의 왕이 된 루이 필리프, 그리고 현 오를레앙파 프랑스 왕위 주장자들이 있다. (ko)
- Filip I Orleański (ur. 21 września 1640 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 8 czerwca 1701 w Saint-Cloud), zwany Monsieur, książę orleański. Młodszy syn króla Francji Ludwika XIII i Anny Austriaczki, córki króla Hiszpanii Filipa III, brat króla Francji Ludwika XIV. Założyciel czwartego kapetyńskiego rodu orleańskiego. (pl)
- Филипп I, герцог Орлеанский (фр. Philippe, duc d'Orléans; 21 сентября 1640, Сен-Жермен-ан-Ле — 9 июня 1701, Сен-Клу) — сын Людовика XIII Французского и Анны Австрийской, младший брат Людовика XIV Французского. Имел титулы «Единственный брат короля» (фр. le Frère unique du Roi) и «Месье» (фр. Monsieur). Родоначальник Орлеанской ветви дома Бурбонов. (ru)
- Filip I av Orléans, Philippe d'Orléans, född 21 september 1640 i Saint-Germain-en-Laye, död 9 juni 1701 i Saint-Cloud, var en fransk prins, yngre son till Ludvig XIII och Anna av Österrike och yngre bror till Ludvig XIV. (sv)
- 菲利普一世，奥尔良公爵（法語：Philippe de France, Duke of Orléans，1640年9月21日－1701年6月9日），法國奧爾良公爵，他的玄孫路易-菲利普一世其後於1830年—1848年之間為法國國王。失去王位後，他的後裔一直拒絕承認所有法國國家元首，以奥尔良派成為法蘭西王位覬覦者。根據1871年協議，巴黎伯爵路易·菲利普·阿爾伯特在正統派波旁黨尚博爾伯爵亨利五世去世後宣佈自己為「法國國王菲利普七世」。 (zh)
- Філіпп I Орлеанський (фр. Philippe, duc d'Orléans; 21 вересня 1640, Сен-Жермен-ан-Ле — 8 червня 1701, Сен-Клу) — молодший син Людовика XIII і Анни Австрійської, брат Людовика XIV — 64-го короля Франції. Мав титули: «Єдиний брат короля» (фр. le Frère unique du Roi), «Мосьє» (фр. Monsieur), Герцог Орлеанський (фр. Duc d'Orléans). Родоначальник Орлеанської гілки дому Бурбонів. (uk)
- فيليب الأول دوق أورليان (بالفرنسية: Philippe d'Orléans) (21 سبتمبر 1640 - 9 يونيو 1701) هو الابن الأصغر لويس الثالث عشر ملك فرنسا وزوجته آن من النمسا، شقيقه الأكبر هو الملك الشمس لويس الرابع عشر، على غرار ذلك أصبح دوق أنجو منذ ولادته، ودوق أورليان بعد وفاة عمه غاستون في 1660، وفي 1661 تلقى أيضا من شقيقه دوقات فالوا وشارتر، وبعد انتصاره في إحدى معارك في 1671 إضاف عليه شقيقه دوقية نيمور ومركيزيات كويسي وفوليمبراي وبعض كونتيات أُخرى، وأيضا في عهد أُخيه كان يعرف بـ «مسيو» هو اللقب تقليدي يحمله الأخ الأصغر للملك الفرنسي. (ar)
- Philippe von Frankreich, Herzog von Orléans (* 21. September 1640 in Saint-Germain-en-Laye; † 9. Juni 1701 in Saint-Cloud), war Prinz von Frankreich und Navarra, Herzog von Anjou (1640–1668), Herzog von Orléans, Chartres und Valois sowie Pair von Frankreich (1660), Herzog von Nemours und Pair von Frankreich (1672), Herzog von Montpensier und Pair von Frankreich (1695), Dauphin der Auvergne und Fürst von Dombes (1693–1701), Herzog von Beaupréau und Châtellerault, Fürst von Joinville und La Roche-sur-Yon, Marquis von Mézières, Graf von Eu und Saint-Fargeau sowie Baron von Beaujolais. (de)
- Filipo de Francio, duko de Orléans, ankaŭ nomita Filipo de Orléans (naskiĝis la 21-an de septembro 1640, mortis la 8-an de junio 1701) estis filo de la franca reĝo Ludoviko la 13-a kaj de Anno de Aŭstrio. Li estis ankaŭ la pli juna frato de Ludoviko la 14-a. Kiel plenkreskulo, Filipo estis plejofte alinomita Monsieur (« Sinjoro »). Li ankaŭ ŝatis kolekti artajn verkojn, kaj estis tiel babilema ke li estis ofte necesega por amuzi la korteganojn, dum la tre longaj tagoj ĉe la kastelo de Versailles. Li estis konata samseksemulo. (eo)
- Felipe de Francia, duque de Orleans (Philippe de France, en francés; Saint-Germain-en-Laye; 21 de septiembre de 1640-Saint Cloud; 19 de junio de 1701) fue un príncipe francés de la dinastía de Borbón, primer duque y fundador de la cuarta casa de Orleans. Era el segundo hijo de Luis XIII de Francia y Ana de Austria y Austria-Estiria, hermano menor de Luis XIV de Francia. Ostentó numerosos títulos, entre los que cabe destacar, además del de Orleans, el de duque de Anjou (1668), duque de Chartres (hasta el nacimiento de su hijo y heredero el futuro regente en 1674), , , duque de Montpensier y príncipe de Joinville. (es)
- Monsieur Philippe I, Duke of Orléans (21 September 1640 – 9 June 1701), was the younger son of King Louis XIII of France and his wife, Anne of Austria. His elder brother was the "Sun King", Louis XIV. Styled Duke of Anjou from birth, Philippe became Duke of Orléans upon the death of his uncle Gaston in 1660. In 1661, he also received the dukedoms of Valois and Chartres. Following Philippe's victory in battle in 1671, Louis XIV granted his brother the dukedom of Nemours, the marquisates of Coucy and Folembray, and the countships of Dourdan and Romorantin. (en)
- Monsieur Philippe I, Adipati Orléans (21 September 1640 – 9 Juni 1701) merupakan putra yang lebih muda Raja Louis XIII dari Prancis dan istrinya, Ana dari Austria. Kakandanya adalah "Raja Matahari", Louis XIV. Ia bergelar Adipati Anjou sejak kelahirannya, Philippe menjadi setelah kematian pamandanya pada 1660. Pada 1661, Philippe juga menerima kadipaten dan . Setelah kemenangan Philippe di medan perang pada 1671, Louis XIV menambahkan , marquis Coucy dan Folembray, serta gelar comte Dourdan dan Romorantin. (in)
- Philippe de France, fils de France, duc d'Anjou à sa naissance puis duc d'Orléans en 1660, appelé aussi Philippe d’Orléans, né le 21 septembre 1640 à Saint-Germain-en-Laye et mort le 9 juin 1701 au château de Saint-Cloud, est un prince de la famille royale française, fils de Louis XIII et d’Anne d’Autriche, et frère cadet de Louis XIV. Titré duc d'Anjou à sa naissance, il est connu sous son titre de duc d’Orléans à partir de la mort de son oncle Gaston de France en 1660 mais aussi sous l'appellation de « Monsieur », réservée au frère puîné du roi. (fr)
- Filippo di Francia, duca d'Orléans, meglio noto come Filippo d'Orléans o Monsieur (nel senso francese di mon sieur, "mio signore") (Saint-Germain-en-Laye, 21 settembre 1640 – Saint-Cloud, 9 giugno 1701), è stato un principe del sangue francese, figlio di Luigi XIII di Francia e Anna d'Austria e fratello minore di Luigi XIV, Le Roi Soleil. (it)
- Filips van Frankrijk, hertog van Orléans (Saint-Germain-en-Laye, 21 september 1640 — Saint-Cloud, 8 juni 1701) was de tweede zoon van Lodewijk XIII van Frankrijk en Anna van Oostenrijk. Hij was hertog van Orléans en droeg officieel de titel "Monsieur". Over het uiterlijk van Filips op 50 jaar schreef Louis de Rouvroy, hertog van Saint-Simon, het volgende: vertaald luidt dit: Een in 1666 gestorven zoon en twee dochters, Marie Louise en Anne Marie, kwamen voort uit het eerste huwelijk. (nl)
- Filipe de França, Duque de Orleães (Saint-Germain-en-Laye, 21 de setembro de 1640 – Saint-Cloud, 9 de junho de 1701), foi o filho do rei Luís XIII de França e sua esposa Ana da Áustria, e irmão mais novo de Luís XIV de França. Durante o reinado de seu irmão, ele era conhecido simplesmente como "Monsieur", o tradicional título usado na Corte francesa para distinguir o irmão mais novo do rei. (pt)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
_sitting_on_a_throne_with_his_brother_Philippe,_Duke_of_Orléans.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_sitting_on_a_throne_with_his_brother_Philippe,_Duke_of_Orléans.jpg){kind=link}
