| dbo:abstract
|
- La Novena Simfonia de Gustav Mahler, l'última que va completar el compositor, va ser escrita entre els anys 1908 i 1909. Encara que sovint es creu que està en la tonalitat de re major, l'esquema tonal de la simfonia en el seu conjunt és progressiu. Mentre que el moviment d'obertura és en re major, el final és en re bemoll major. La durada mitjana és d'uns 75-90 minuts. (ca)
- La Simfonio n-o 9 de Gustav Mahler estis komponita inter 1909 kaj 1910. Temas pri la lasta simfonio, kiun Mahler finfaris. Li ne indikis por la verko tonalonomon. La simfonio konsistas el la kvar movimentoj: 1.
* Andante comodo (D-maĵoro) 2.
* Laŭ tempo de senhasta Ländler. Iomete plumpa kaj tre robusta (C-maĵoro) 3.
* Rondo-burleskaĵo: Allegro assai. Tre spitema (a-minoro) 4.
* Adagio. Tre malrapida kaj ankoraŭ retenema (D♭-maĵoro) Mahler verkis ĝin por orkestro konsistanta el kvar flutoj, fluteto, tri hobojoj, angla korno, kvar klarnetoj (kun E♭-klarneto), basklarneto, kvar fagotoj (kontrafagoto), kvar kornoj, tri trumpetoj, tri trombonoj, 1 tubjo, frapilaro (konsista el timbaloj (2 ludantoj), granda tamburo, malgranda tamburo, cimbaloj, triangulo, kampaneto, tamtamo kaj 3 basaj sonoriloj en F♯, A, B), harpo (duoble okupita) kaj arĉinstrumentoj (violonoj vjoloj, violonĉeloj kaj kontrabasoj). Kvankam la simfonio konsistas el kvar tradiciaj movimentoj, estas nekutime, ke la unua kaj la kvara movimento estas ja malrapidaj. En tio, same kiel en la pli rapidaj mezaj movimentoj, ĝi similas al la de Pjotr Iljiĉ Ĉajkovskij en b-minoro. Oni atentu, ke ĉi tio estas la paralela tonalo de D-maĵoro, la tonalo de la kapa movimento! La unua movimento komencas per ĝema motivo, kiu memoras pri la profunda spirado de viro sur mortolito. La dua movimento estas sudgermana-aŭstra danco nome Ländler; tamen ĉi tiu movimento ne aperas kiel danco. Pli vere ĝi prezentas mortodancon (komp. 4-an simfonion). Mahler parte ŝanĝas tradiciajn sonojn en preskaŭ nerekoneblajn variaciojn. La tria movimento laŭ formo de rondelo-burlesko montras la kontrapunktan stilon de Mahler. Ĝi komencas per dissona temo en la trumpeta voĉo, kiu ĉiam denove revenas. La movimento estas unika pro la ligo inter dissonaĵoj kaj kontrapunkto de la baroko. Interesa je ĉi tiu rondelo estas la abundo de citaĵoj. Mahler jen eltiras el sia dumviva verkaro centrajn temojn kaj enmetas ilin en ĉi tiu skerco trio ankaŭ estas malkovrebla!) en sian komponaĵon, parte kun esenca fremdigo. En la trio troveblas malakcela momento, kiun oni povas rigardi kiel antaŭindikado de la lasta movimento. La kvara movimento komencas sole kun la arĉinstrumentoj, kio post la drameca dinamiko kaj diverseco de la instumentoj en la dua kaj tria movimentoj rezultigas fortan efikon. La verko finiĝas kviete per pli kaj pli mallaŭtiĝaj violonoj, dum kiam la vjoloj kaj violonĉeloj kelkfoje ludas mallongajn motivojn, kio estas interpretebla kiel la adiaŭo de Mahler de ĉi tiu mondo, ĉar Mahler mallonge post la finfaro de la 9-a simfonio mortis. Tamen Mahler verkis pri sia 10-a simfonio, kiun li tamen jam ne finkomponis. La unua prezentado de la verko okazis la 26-an de junio 1912 en Vieno far la sub dirigento Bruno Walter. (eo)
- Gustav Mahlers 9. Sinfonie ist das letzte vollendete Werk des Komponisten. Mahler sah für diese Sinfonie ausdrücklich keine Tonartbezeichnung vor. Oftmals wird sie nach der Tonart des Kopfsatzes als Sinfonie in D-Dur bezeichnet, was allerdings die progressive Tonalität des Werkes (ähnlich der 5. Sinfonie) außer Acht lässt. Die Sinfonie beginnt in D-Dur und endet in Des-Dur, womit die tonale Einheit insbesondere der Ecksätze aufgehoben ist, und dem Werk keine Grundtonart mehr zugeschrieben werden kann. (de)
- La Sinfonía n.º 9 es la última sinfonía que Mahler completó antes de su muerte. Compuesta entre 1908 y 1909 se estrenó de manera póstuma en junio de 1912 por la Orquesta Filarmónica de Viena dirigida por Bruno Walter. Es una obra de una notable fuerza y sobrecogimiento, y es considerada por muchos como la mejor composición mahleriana. Es la muestra más elocuente, junto a la La canción de la Tierra y la incompleta décima sinfonía, de la maestría que el compositor alcanzó al final de su vida. (es)
- La Symphonie no 9 en ré majeur est la neuvième et dernière symphonie achevée par Gustav Mahler. Elle a été écrite pendant les étés 1909 et 1910. Elle a été enregistrée plus de 160 fois entre 1938 et 2012 . (fr)
- The Symphony No. 9 by Gustav Mahler was written between 1908 and 1909, and was the last symphony that he completed. A typical performance takes about 75 to 90 minutes. A survey of conductors voted Mahler's Symphony No. 9 the fourth greatest symphony of all time in a ballot conducted by BBC Music Magazine in 2016. As in the case of his earlier Das Lied von der Erde, Mahler did not live to see his Symphony No. 9 performed. Though the work is often described as being in the key of D major, the tonal scheme of the symphony as a whole is progressive. While the opening movement is in D major, the finale is in D♭ major. (en)
- 交響曲第9番（ドイツ語: Sinfonie Nr. 9）ニ長調は、グスタフ・マーラーが作曲した交響曲。『大地の歌』を含めると、10番目の交響曲となる。交響曲第10番が未完成のままマーラーが死去したため、この曲が完成された最後の交響曲となった。マーラーが『大地の歌』に「第9番」と銘打つことを恐れたため、続いて作曲されたこの曲が第9番になったという逸話については、大地の歌#「第九」のジンクスの項を参照のこと。演奏時間約70～90分。 (ja)
- 《교향곡 9번》은 구스타프 말러가 1908년에서 1909년 사이에 작곡한 마지막으로 완성된 교향곡이다. 말러가 《대지의 노래》에 번호를 붙이지 않기 때문에 실제로 이 교향곡은 10번째 교향곡이다. 대체적으로 75분에서 90분 사이로 연주된다. 이 교향곡은 라장조이지만, 교향곡은 프로그레시브 토널리티로 진행된다. 곡의 시작은 라장조이지만 곡의 마지막은 내림라장조로 끝난다. (ko)
- La Sinfonia n. 9 in Re maggiore di Gustav Mahler, composta fra il 1909 ed il 1910, è suddivisa in quattro movimenti ed è l'ultima sinfonia che Mahler riuscì a terminare, dato che il lavoro sulla successiva decima sinfonia fu interrotto dalla morte del compositore boemo. (it)
- De Negende Symfonie van Gustav Mahler is een symfonie in vier delen voor groot orkest, gecomponeerd in 1909 en 1910, grotendeels in Mahlers zomerhuisje in Toblach in Zuid-Tirol. De componist heeft de eerste uitvoering niet meer meegemaakt, maar heeft nog wel enkele delen gereviseerd. De première vond plaats op 26 juni 1912 in de Wiener Musikverein door de Wiener Philharmoniker onder leiding van Bruno Walter . Het werk wordt door sommige commentatoren gezien als de voleinding van de romantiek: zowel vorm als instrumentatie worden tot een uiterste verkend, hoewel zij, zoals in het gehele oeuvre van Mahler, wat betreft structuur altijd trouw blijven aan de klassieke symfonische vorm. Duidelijk waarneembaar is het toegenomen gebruik van contrapunt. (nl)
- Gustav Mahlers symfoni nr 9 i D-dur skrevs mellan 1908 och 1909, och var den sista symfoni som Mahler fullbordade. Mahler var vid denna tid en förkämpe för den framväxande avant-garde rörelsen, främst då Arnold Schönbergs verk. Detta satte honom i en svår situation, både som fanbärare för det förflutna, men samtidigt påtagligt medveten om musikens utveckling och framtid (i synnerhet atonalitet). Den första satsen i nian skildrar kampen mellan tonal stabilitet och instabilitet. Mahler dog i maj 1911, utan att någonsin ha hört sin nionde symfoni uppföras. Verkets slut tolkades under många år som ett medvetet avsked till världen. Sedan kom vetskapen om utkastet till den ofullbordade , som gjorde denna tolkning ohållbar. Ett typiskt framförande tar ca 1 timme och 30 minuter. (sv)
- D大調第九號交響曲由古斯塔夫·馬勒於1909年至1910年間所作，此曲連同《大地之歌》，成為第十套由馬勒創作之交響曲。由於馬勒未完成第十號交響曲便已與世長辭，故此亦是馬勒生前最後完成之交響曲。 2016年，《BBC音樂雜誌》對151位指挥家做訪談統計，馬勒第9號交響曲得到第四位的評價。 (zh)
- Симфо́ния № 9 ре мажор — сочинение австрийского композитора Густава Малера, его последняя завершённая симфония, написанная в 1909 году и впервые исполненная уже после смерти автора, в 1912-м. Одна из наименее традиционных по форме симфоний Малера; вместе с «Песнью о земле» и незаконченной Десятой она составляет «прощальную» трилогию композитора. (ru)
- Симфонія № 9, ре мажор — симфонія Густава Малера, написана у 1909 - 1910 роках, вперше виконана 26 червня 1912 року у Відні. Симфонія складається з 4-х частин, проте, на відміну від класичного порядку, в цій симфонії 1-ша і 4-та частини - повільні: 1.
* Andante comodo 2.
* Im Tempo eines gemächlichen Ländlers. Etwas täppisch und sehr derb 3.
* Rondo-Burleske: Allegro assai. Sehr trotzig 4.
* Adagio. Sehr langsam und zurückhaltend Тривалість твору - 80-85 хвилин. Написана для великого симфонічного оркестру, потрійний склад духових. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La Novena Simfonia de Gustav Mahler, l'última que va completar el compositor, va ser escrita entre els anys 1908 i 1909. Encara que sovint es creu que està en la tonalitat de re major, l'esquema tonal de la simfonia en el seu conjunt és progressiu. Mentre que el moviment d'obertura és en re major, el final és en re bemoll major. La durada mitjana és d'uns 75-90 minuts. (ca)
- Gustav Mahlers 9. Sinfonie ist das letzte vollendete Werk des Komponisten. Mahler sah für diese Sinfonie ausdrücklich keine Tonartbezeichnung vor. Oftmals wird sie nach der Tonart des Kopfsatzes als Sinfonie in D-Dur bezeichnet, was allerdings die progressive Tonalität des Werkes (ähnlich der 5. Sinfonie) außer Acht lässt. Die Sinfonie beginnt in D-Dur und endet in Des-Dur, womit die tonale Einheit insbesondere der Ecksätze aufgehoben ist, und dem Werk keine Grundtonart mehr zugeschrieben werden kann. (de)
- La Sinfonía n.º 9 es la última sinfonía que Mahler completó antes de su muerte. Compuesta entre 1908 y 1909 se estrenó de manera póstuma en junio de 1912 por la Orquesta Filarmónica de Viena dirigida por Bruno Walter. Es una obra de una notable fuerza y sobrecogimiento, y es considerada por muchos como la mejor composición mahleriana. Es la muestra más elocuente, junto a la La canción de la Tierra y la incompleta décima sinfonía, de la maestría que el compositor alcanzó al final de su vida. (es)
- La Symphonie no 9 en ré majeur est la neuvième et dernière symphonie achevée par Gustav Mahler. Elle a été écrite pendant les étés 1909 et 1910. Elle a été enregistrée plus de 160 fois entre 1938 et 2012 . (fr)
- 交響曲第9番（ドイツ語: Sinfonie Nr. 9）ニ長調は、グスタフ・マーラーが作曲した交響曲。『大地の歌』を含めると、10番目の交響曲となる。交響曲第10番が未完成のままマーラーが死去したため、この曲が完成された最後の交響曲となった。マーラーが『大地の歌』に「第9番」と銘打つことを恐れたため、続いて作曲されたこの曲が第9番になったという逸話については、大地の歌#「第九」のジンクスの項を参照のこと。演奏時間約70～90分。 (ja)
- 《교향곡 9번》은 구스타프 말러가 1908년에서 1909년 사이에 작곡한 마지막으로 완성된 교향곡이다. 말러가 《대지의 노래》에 번호를 붙이지 않기 때문에 실제로 이 교향곡은 10번째 교향곡이다. 대체적으로 75분에서 90분 사이로 연주된다. 이 교향곡은 라장조이지만, 교향곡은 프로그레시브 토널리티로 진행된다. 곡의 시작은 라장조이지만 곡의 마지막은 내림라장조로 끝난다. (ko)
- La Sinfonia n. 9 in Re maggiore di Gustav Mahler, composta fra il 1909 ed il 1910, è suddivisa in quattro movimenti ed è l'ultima sinfonia che Mahler riuscì a terminare, dato che il lavoro sulla successiva decima sinfonia fu interrotto dalla morte del compositore boemo. (it)
- D大調第九號交響曲由古斯塔夫·馬勒於1909年至1910年間所作，此曲連同《大地之歌》，成為第十套由馬勒創作之交響曲。由於馬勒未完成第十號交響曲便已與世長辭，故此亦是馬勒生前最後完成之交響曲。 2016年，《BBC音樂雜誌》對151位指挥家做訪談統計，馬勒第9號交響曲得到第四位的評價。 (zh)
- Симфо́ния № 9 ре мажор — сочинение австрийского композитора Густава Малера, его последняя завершённая симфония, написанная в 1909 году и впервые исполненная уже после смерти автора, в 1912-м. Одна из наименее традиционных по форме симфоний Малера; вместе с «Песнью о земле» и незаконченной Десятой она составляет «прощальную» трилогию композитора. (ru)
- Симфонія № 9, ре мажор — симфонія Густава Малера, написана у 1909 - 1910 роках, вперше виконана 26 червня 1912 року у Відні. Симфонія складається з 4-х частин, проте, на відміну від класичного порядку, в цій симфонії 1-ша і 4-та частини - повільні: 1.
* Andante comodo 2.
* Im Tempo eines gemächlichen Ländlers. Etwas täppisch und sehr derb 3.
* Rondo-Burleske: Allegro assai. Sehr trotzig 4.
* Adagio. Sehr langsam und zurückhaltend Тривалість твору - 80-85 хвилин. Написана для великого симфонічного оркестру, потрійний склад духових. (uk)
- La Simfonio n-o 9 de Gustav Mahler estis komponita inter 1909 kaj 1910. Temas pri la lasta simfonio, kiun Mahler finfaris. Li ne indikis por la verko tonalonomon. La simfonio konsistas el la kvar movimentoj: 1.
* Andante comodo (D-maĵoro) 2.
* Laŭ tempo de senhasta Ländler. Iomete plumpa kaj tre robusta (C-maĵoro) 3.
* Rondo-burleskaĵo: Allegro assai. Tre spitema (a-minoro) 4.
* Adagio. Tre malrapida kaj ankoraŭ retenema (D♭-maĵoro) La unua movimento komencas per ĝema motivo, kiu memoras pri la profunda spirado de viro sur mortolito. (eo)
- The Symphony No. 9 by Gustav Mahler was written between 1908 and 1909, and was the last symphony that he completed. A typical performance takes about 75 to 90 minutes. A survey of conductors voted Mahler's Symphony No. 9 the fourth greatest symphony of all time in a ballot conducted by BBC Music Magazine in 2016. As in the case of his earlier Das Lied von der Erde, Mahler did not live to see his Symphony No. 9 performed. (en)
- De Negende Symfonie van Gustav Mahler is een symfonie in vier delen voor groot orkest, gecomponeerd in 1909 en 1910, grotendeels in Mahlers zomerhuisje in Toblach in Zuid-Tirol. De componist heeft de eerste uitvoering niet meer meegemaakt, maar heeft nog wel enkele delen gereviseerd. De première vond plaats op 26 juni 1912 in de Wiener Musikverein door de Wiener Philharmoniker onder leiding van Bruno Walter . (nl)
- Gustav Mahlers symfoni nr 9 i D-dur skrevs mellan 1908 och 1909, och var den sista symfoni som Mahler fullbordade. Mahler var vid denna tid en förkämpe för den framväxande avant-garde rörelsen, främst då Arnold Schönbergs verk. Detta satte honom i en svår situation, både som fanbärare för det förflutna, men samtidigt påtagligt medveten om musikens utveckling och framtid (i synnerhet atonalitet). Den första satsen i nian skildrar kampen mellan tonal stabilitet och instabilitet. Ett typiskt framförande tar ca 1 timme och 30 minuter. (sv)
|
