| dbo:abstract
|
- El Magisteri de l'Església és l'autoritat d'ensenyar que l'Església catòlica troba que té. Aquesta autoritat és entesa com inclosa a l'episcopat, que és la unió dels bisbes actuals de l'Església amb el papa, que té autoritat sobre els bisbes (primum inter pares), de manera individual i com a cos, així com sobre cada catòlic individualment. D'acord amb la doctrina catòlica, el Magisteri és capaç per ensenyar o interpretat les veritats de la fe, i pot ser tan com no-infal·lible. D'acord amb el Catecisme de l'Església Catòlica: «La missió d'interpretar autènticament la Paraula de Déu només ha estat confiada al Magisteri de l'Església, al papa i als bisbes en comunió amb ell». La paraula magisteri deriva del llatí magister, que originàriament significava el càrrec de president, cap, director, etc. (en particular, es referia a l'ofici d'instructor de joves, tutor), o ensenyança, instrucció, consell, etc. (ca)
- Pojmem učitelský úřad církve (nebo také magisterium) katolická církev označuje svoji nauku, kterou zachovává a předává v průběhu času jako poklad víry (depositum fidei). Tato nauka byla zjevena Ježíšem dvanácti apoštolům. Magisterium nezahrnuje pouze poklad víry, ale všechno co z něj vychází a slouží pro jeho zachovávání, a také to, co zahrnuje oblast víry a mravů. (cs)
- Das kirchliche Lehramt (magisterium ecclesiae) bezeichnet in den Kirchen die Lehrautorität, die von bestimmten Amtsträgern und kirchlichen Instanzen ausgeübt wird. (de)
- La Magisterio estas la "instru-aŭtoritato de la Romkatolika Eklezio". La vorto estas derivita de latina "magistra", kio originale estis la ofico de ĝenerala direktoro, ĉefo, direktoro, inspektoro, ktp. (aparte, kvankam malofte, la ofico de tutoro aŭ instrukciisto, tutoreco, kuratoreco). En la Romkatolika Eklezio la vorto "magisterium" temas pri la instru-aŭtoritato de la eklezio. Tiu aŭtoritato estas komprenita ene de la episkopa regado, kondukita de la Episkopo de Romo (la papo), kiu havas aŭtoritaton super la episkopoj, individue kaj kiel korpo, same kiel super ĉiuj katolikoj. Laŭ katolika doktrino, la Magisterio povas instrui aŭ interpreti la verojn de la kredo. (eo)
- Le Magistère de l'Église (du latin magister, « celui qui enseigne, le maître ») désigne l'autorité en matière de morale et de foi de l'ensemble des évêques et spécialement du pape, sur les fidèles catholiques. (fr)
- The magisterium of the Roman Catholic Church is the church's authority or office to give authentic interpretation of the Word of God, "whether in its written form or in the form of Tradition." According to the 1992 Catechism of the Catholic Church, the task of interpretation is vested uniquely in the Pope and the bishops, though the concept has a complex history of development. Scripture and Tradition "make up a single sacred deposit of the Word of God, which is entrusted to the Church", and the magisterium is not independent of this, since "all that it proposes for belief as being divinely revealed is derived from this single deposit of faith." (en)
- El magisterio de la Iglesia (latín Magisterium Ecclesiae) es la expresión con que la Iglesia católica se refiere a la función y autoridad de enseñar que tienen el papa (magisterio pontificio) y los obispos que están en comunión con él. Dice el Catecismo de la Iglesia católica: "El oficio de interpretar auténticamente la palabra de Dios, oral o escrita, ha sido encomendado sólo al magisterio vivo de la Iglesia, el cual lo ejercita en nombre de Jesucristo" (DV 10), es decir, a los obispos en comunión con el sucesor de Pedro, el obispo de Roma." (nro 85). Dentro del magisterio eclesiástico se distinguen: 1.
* el magisterio solemne (o extraordinario): es ejercido por un concilio ecuménico o por el papa cuando define ex cathedra una doctrina de fe. Según la doctrina católica, el magisterio solemne es infalible (no puede contener error) e incluye las enseñanzas excathedra de los papas y de los concilios convocados y presididos por él. 2.
* el magisterio ordinario: también llamado magisterio ordinario y universal, es el ejercido habitualmente por el papa y por los obispos que se hallan en comunión con él en sus respectivas diócesis; también por los concilios en cuestiones de índole pastoral (que no involucran enseñanzas infalibles), y por las conferencias episcopales. Aunque se insta a los fieles católicos a creer y proclamar no solo el magisterio solemne, sino también el magisterio ordinario, cabe que decisiones ulteriores del magisterio alteren o contradigan el contenido anterior de este último. Dice el Código de Derecho Canónico: Se ha de creer con fe divina y católica todo aquello que se contiene en la palabra de Dios escrita o transmitida por tradición, es decir, en el único depósito de la fe encomendado a la Iglesia, y que además es propuesto como revelado por Dios, ya sea por el magisterio solemne de la Iglesia, ya por su magisterio ordinario y universal, que se manifiesta en la común adhesión de los fieles bajo la guía del sagrado magisterio; por tanto, todos están obligados a evitar cualquier doctrina contraria. (Canon 750, libro III) La obligación del fiel católico es creer y defender activamente todo lo que enseña el magisterio eclesiástico sagrado, «con la plenitud de su fe», y también lo que enseña el magisterio ordinario, pero con un grado menor. Puede leerse en los Ejercicios espirituales de Ignacio de Loyola, fundador de la Compañía de Jesús (jesuitas): Debemos siempre tener, para en todo acertar, que lo blanco que yo veo, creer que es negro, si la Iglesia jerárquica así lo determina, creyendo que entre Cristo nuestro Señor, esposo, y la Iglesia su esposa, es el mismo espíritu que nos gobierna y rige para la salud de nuestras ánimas, porque por el mismo Espíritu y Señor nuestro, que dio los diez Mandamientos, es regida y gobernada nuestra Santa Madre Iglesia. Ignacio de Loyola, Ejercicios espirituales, 365 Según el teólogo jesuita Javier Melloni, estas palabras no significan negar la realidad por sometimiento a una autoridad externa, sino ser capaz de renunciar a creer que se tiene la verdad absoluta. Según el espíritu ignaciano, se trata de un complemento de las reglas de discernimiento: es signo de estar animado por el buen espíritu poner en cuestión las propias evidencias si éstas conducen a romper la comunión con la Iglesia. (es)
- Magisterium adalah sebuah pihak berwenang dalam hal pengajaran dalam (khususnya) Gereja Katolik Roma. Kata ini berasal dari kata bahasa Latin magisterium yang aslinya bermakna kantor presiden/pemimpin/direktur/pengawas atau yang lainnya (juga khususnya, walau jarang dipakai, kantor guru/pengajar/instruktur anak-anak muda) atau bermakna ajaran, instruksi atau nasihat. Dalam Gereja Katolik Roma kata "Magisterium" merujuk pada pihak berwenang Gereja urusan pengajaran ajaran Gereja. Kewenangan ini diwujudkan dalam episkopasi, yakni kumpulan semua uskup Gereja, yang dipimpin oleh Uskup Roma (Sri Paus) yang memiliki kekuasaan di atas para uskup lainnya, baik secara pribadi maupun secara institusi, yang juga memiliki kekuasaan atas diri setiap umat Katolik secara langsung. Menurut doktrin Katolik, Magisterium dapat mengajarkan atau menginterpretasikan kebenaran-kebenaran Iman Gereja, dan pihak ini melakukannya dengan atau tanpa status infalibilitas. "Tugas untuk menginterpretasikan Sabda Tuhan aslinya telah dipercayakan sepenuhnya kepada Magisterium Gereja, yakni Sri Paus dan para Uskup dalam kebersamaan dengan-Nya" (Katekismus Gereja Katolik). (in)
- Het magisterium is het leerstellige gezag van de Kerk, dat wordt gevormd door de bisschoppen in eenheid met de paus als opvolger van Petrus. Het woord magisterium is afkomstig van het Latijnse woord magister, dat 'leermeester' betekent. (nl)
- Con il termine magistero della Chiesa, la Chiesa cattolica indica il proprio insegnamento, con il quale essa conserva e trasmette attraverso i secoli il deposito della fede, ovvero la dottrina rivelata agli apostoli da Gesù. Il magistero comprende non solo il deposito della fede ma anche quello che dal deposito si deriva e che serve per conservarlo, così come quello che implica la fede e la morale. (it)
- O Magistério da Igreja Católica (em latim: Magisterium) é a sede de ensino – no sentido de função e autoridade, não no sentido de um escritório propriamente dito – da Igreja, que consiste no papa e nos bispos em união com ele. Refere-se à função de ensinar própria da autoridade eclesiástica e que, por isso, deve ser obedecido e seguido pelos demais católicos. O significado da palavra magistério possui variantes conforme o contexto em que é utilizado e ao longo da história da Igreja Católica. Segundo a Encíclica Veritatis Splendor, "o encargo de interpretar autenticamente a Palavra de Deus, escrita ou transmitida, foi confiado exclusivamente ao Magistério vivo da Igreja, ao Papa e aos Bispos em comunhão com ele, cuja autoridade é exercida em nome de Jesus Cristo". Portanto, a função de Magistério da Igreja é exercido pela hierarquia católica, mas, mais concretamente, pelo Papa e pelos bispos em comunhão com o Papa. Foi com base nesta interpretação fiel da Revelação divina que o Magistério da Igreja "definiu quais os livros que fazem parte do cânone das Escrituras". A Igreja Católica "não tira só da Sagrada Escritura a sua certeza a respeito de todas as coisas reveladas", querendo isto dizer que as Tradições oral e escrita "devem ser recebidas e veneradas com igual espírito de piedade e reverência". Além disso, o Magistério da Igreja, ao meditar e estudar a imutável Revelação divina, apercebeu-se progressivamente de certas realidades reveladas que antes não se tinha apercebido explicitamente, contribuindo assim para um gradual desenvolvimento da doutrina católica, que se vai aperfeiçoando ao longo dos séculos. (pt)
- Magisterium Kościoła (łac. Magisterium ecclesiae) – w Kościele katolickim władza autorytatywnego nauczania prawd wiary (nazywana także Urzędem Nauczycielskim Kościoła – kalka z niemieckiego Kirchliches Lehramt), sprawowana przez kolegium biskupów z papieżem na czele oraz indywidualnie przez biskupów pozostających w łączności z kolegium. Według Kościoła posługa nauczania wykonywana jest przez biskupa Rzymu na zasadzie prymatu należnego następcy św. Piotra oraz przez biskupów, którzy jako następcy apostołów zobowiązani są wypełniać polecenie Jezusa Chrystusa: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody... Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20). Jezus obiecał św. Piotrowi i apostołom, a tym samym i ich następcom, że pozostanie z nimi do końca świata i że ześle im Ducha Świętego, żeby nauczał ich wszelkiej prawdy i przypomniał im wszystko, co usłyszeli od niego (por. J 14,26). Dzięki temu papież i biskupi w jedności, jako Kościół nauczający, twierdzą, że nie mogą się mylić co do prawd wiary i moralności. W szczególności nie myli się papież, gdy uroczyście ex cathedra określa jakiś dogmat wiary lub prawdę moralną. Zostało to zdefiniowane w czasie Soboru Watykańskiego I. Na mocy tej zasady, np. papież Pius XII określił w 1950 roku dogmat o wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Zgodnie z tą doktryną nie mylą się również wszyscy biskupi, gdy razem z papieżem na soborze powszechnym ogłaszają uroczystą definicję dogmatyczną lub podają orzeczenie definitywne oraz gdy rozproszeni w świecie, ale zachowując więzy komunii między sobą i z Następcą Piotra jednomyślnie zgadzają się na jakieś zdanie jako mające być definitywnie uznane przez wiernych. Papież i biskupi nie nauczają sami swojej wykładni Ewangelii, ale powołują do tej misji wielu ludzi, przede wszystkim księży i katechetów. Także i katoliccy rodzice nauczają wiary swoje dzieci. Papież i biskupi czuwają, żeby wszyscy oni nauczali wiary zgodnie z wykładnią Kościoła katolickiego. (pl)
- Магістеріум Церкви (лат. Magisterium ecclesiae) в католицькій Церкві влада авторитетного викладання істин віри, здійснюване колегією єпископів з папою римським на чолі та індивідуально через єпископів, що залишилися в єдності з колегією. За вченням Церкви, навчання здійснюється через єпископа Риму на принципі верховенства належного наступника святого Петра і єпископів, які, як наступники Апостолів, зобов'язані виконувати вказівку Ісуса Христа: «Тож ідіть, і навчіть всі народи… навчаючи їх зберігати все те, що Я вам заповів» (Мт. 28:19-20). Ісус обіцяв святому Петру і апостолам, а отже і їхнім наступникам, що залишиться з ними до кінця світу і пошле їм Святого Духа, щоб він навчав їх всілякої істини і нагадував їм усе, що почули від Нього (пор. Ів. 14:26). Завдяки цьому папа і єпископи в єдності стверджують, що не можуть помилятися стосовно істин віри і моралі. Зокрема, не помиляється папа, коли урочисто ex cathedra визначає якийсь догмат віри чи моральну правду. Це було визначено під час Першого Ватиканського Собору. На підставі цього правила, наприклад, папа римський Пій XII проголосив у 1950 догмат про вознесіння Діви Марії. Згідно з цією доктриною не помиляються також і всі єпископи, коли разом з папою на вселенському соборі оголошують урочисте догматичне визначення або дають остаточну постанову, а також коли вони розпорошені у світі, але зберігають зв'язки спілкування між собою і з Наступником Петра одностайно погоджуються на якусь точку зору, що має бути остаточно визнана вірянами. Папа і єпископи не вчать самі свого тлумачення Євангелія, але використовують для цієї місії багатьох людей, у першу чергу священиків і катехитів. Також і католицькі батьки вчать віри своїх дітей. Папа римський і єпископи стежать, щоб усі вони вчили віри в інтерпретації католицької Церкви. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pojmem učitelský úřad církve (nebo také magisterium) katolická církev označuje svoji nauku, kterou zachovává a předává v průběhu času jako poklad víry (depositum fidei). Tato nauka byla zjevena Ježíšem dvanácti apoštolům. Magisterium nezahrnuje pouze poklad víry, ale všechno co z něj vychází a slouží pro jeho zachovávání, a také to, co zahrnuje oblast víry a mravů. (cs)
- Das kirchliche Lehramt (magisterium ecclesiae) bezeichnet in den Kirchen die Lehrautorität, die von bestimmten Amtsträgern und kirchlichen Instanzen ausgeübt wird. (de)
- Le Magistère de l'Église (du latin magister, « celui qui enseigne, le maître ») désigne l'autorité en matière de morale et de foi de l'ensemble des évêques et spécialement du pape, sur les fidèles catholiques. (fr)
- The magisterium of the Roman Catholic Church is the church's authority or office to give authentic interpretation of the Word of God, "whether in its written form or in the form of Tradition." According to the 1992 Catechism of the Catholic Church, the task of interpretation is vested uniquely in the Pope and the bishops, though the concept has a complex history of development. Scripture and Tradition "make up a single sacred deposit of the Word of God, which is entrusted to the Church", and the magisterium is not independent of this, since "all that it proposes for belief as being divinely revealed is derived from this single deposit of faith." (en)
- Het magisterium is het leerstellige gezag van de Kerk, dat wordt gevormd door de bisschoppen in eenheid met de paus als opvolger van Petrus. Het woord magisterium is afkomstig van het Latijnse woord magister, dat 'leermeester' betekent. (nl)
- Con il termine magistero della Chiesa, la Chiesa cattolica indica il proprio insegnamento, con il quale essa conserva e trasmette attraverso i secoli il deposito della fede, ovvero la dottrina rivelata agli apostoli da Gesù. Il magistero comprende non solo il deposito della fede ma anche quello che dal deposito si deriva e che serve per conservarlo, così come quello che implica la fede e la morale. (it)
- El Magisteri de l'Església és l'autoritat d'ensenyar que l'Església catòlica troba que té. Aquesta autoritat és entesa com inclosa a l'episcopat, que és la unió dels bisbes actuals de l'Església amb el papa, que té autoritat sobre els bisbes (primum inter pares), de manera individual i com a cos, així com sobre cada catòlic individualment. D'acord amb la doctrina catòlica, el Magisteri és capaç per ensenyar o interpretat les veritats de la fe, i pot ser tan com no-infal·lible. (ca)
- La Magisterio estas la "instru-aŭtoritato de la Romkatolika Eklezio". La vorto estas derivita de latina "magistra", kio originale estis la ofico de ĝenerala direktoro, ĉefo, direktoro, inspektoro, ktp. (aparte, kvankam malofte, la ofico de tutoro aŭ instrukciisto, tutoreco, kuratoreco). (eo)
- El magisterio de la Iglesia (latín Magisterium Ecclesiae) es la expresión con que la Iglesia católica se refiere a la función y autoridad de enseñar que tienen el papa (magisterio pontificio) y los obispos que están en comunión con él. Dice el Catecismo de la Iglesia católica: "El oficio de interpretar auténticamente la palabra de Dios, oral o escrita, ha sido encomendado sólo al magisterio vivo de la Iglesia, el cual lo ejercita en nombre de Jesucristo" (DV 10), es decir, a los obispos en comunión con el sucesor de Pedro, el obispo de Roma." (nro 85). (es)
- Magisterium adalah sebuah pihak berwenang dalam hal pengajaran dalam (khususnya) Gereja Katolik Roma. Kata ini berasal dari kata bahasa Latin magisterium yang aslinya bermakna kantor presiden/pemimpin/direktur/pengawas atau yang lainnya (juga khususnya, walau jarang dipakai, kantor guru/pengajar/instruktur anak-anak muda) atau bermakna ajaran, instruksi atau nasihat. "Tugas untuk menginterpretasikan Sabda Tuhan aslinya telah dipercayakan sepenuhnya kepada Magisterium Gereja, yakni Sri Paus dan para Uskup dalam kebersamaan dengan-Nya" (Katekismus Gereja Katolik). (in)
- Magisterium Kościoła (łac. Magisterium ecclesiae) – w Kościele katolickim władza autorytatywnego nauczania prawd wiary (nazywana także Urzędem Nauczycielskim Kościoła – kalka z niemieckiego Kirchliches Lehramt), sprawowana przez kolegium biskupów z papieżem na czele oraz indywidualnie przez biskupów pozostających w łączności z kolegium. (pl)
- O Magistério da Igreja Católica (em latim: Magisterium) é a sede de ensino – no sentido de função e autoridade, não no sentido de um escritório propriamente dito – da Igreja, que consiste no papa e nos bispos em união com ele. Refere-se à função de ensinar própria da autoridade eclesiástica e que, por isso, deve ser obedecido e seguido pelos demais católicos. O significado da palavra magistério possui variantes conforme o contexto em que é utilizado e ao longo da história da Igreja Católica. (pt)
- Магістеріум Церкви (лат. Magisterium ecclesiae) в католицькій Церкві влада авторитетного викладання істин віри, здійснюване колегією єпископів з папою римським на чолі та індивідуально через єпископів, що залишилися в єдності з колегією. Папа і єпископи не вчать самі свого тлумачення Євангелія, але використовують для цієї місії багатьох людей, у першу чергу священиків і катехитів. Також і католицькі батьки вчать віри своїх дітей. Папа римський і єпископи стежать, щоб усі вони вчили віри в інтерпретації католицької Церкви. (uk)
|
