| dbo:abstract
|
- Ultramuntanisme és un terme utilitzat per referir-se a l'integrisme catòlic, és a dir, aquelles persones o grups catòlics que sostenen posicions tradicionalistes i clericalistes, apegades a la línia doctrinal anterior al Concili Vaticà II. L'adjectiu atributiu és ultramuntà. El terme té el seu origen en l'adjectiu ultramontano, pel qual els italians solien referir-se a aquells que van néixer a França i Alemanya durant l'edat mitjana. Ultramuntà significa «més enllà de les muntanyes», en referència als Alps que separen a Itàlia i el Vaticà, quan havia estat triat un papa d'una regió no italiana a aquest se'l solia anomenar "Papa ultramuntà". Inicialment la paraula va començar a utilitzar-se per referir-se a persones o regions «molt catòliques» o «fidelment catòliques». Després de la Reforma Protestant del (segle xvi) el terme va començar a ser utilitzat en to pejoratiu, per referir-se als cristians subjectes a l'autoritat del Papa i durant la Il·lustració del (segle xviii) als qui eren partidaris dels privilegis del Vaticà en contra de les polítiques nacionalistes religioses que portaven endavant França, Alemanya i altres països europeus que transitaven cap a la democràcia liberal. A la Revolució Francesa (1789), el terme va ser utilitzat per referir-se al tipus d'Estat catòlic anterior a la revolució, frontalment oposat al nou Estat laic totalment separat de l'església i amb plena llibertat de consciència, que va emergir de la Revolució Francesa. El sacerdot alemany Franz Xavier Kraus sostenia el 1908 que «un ultramuntà és qui posa la idea de l'Església sobre la de religió» S'atribueix com triomf de l'ultramuntanisme la confirmació del Syllabus Errorum i la resolució del Concili Vaticà I que va establir la infal·libilitat pontifical i la jurisdicció universal suprema del papa sobre els catòlics del món. Aquest s'ha vinculat de manera interpretativa amb el franquisme, l'antifeminisme, l'antisemitisme i l'anticomunisme. En general assumeix una posició reticent enfront de la democràcia i els drets dels ciutadans, si no contrària. Als països en què la majoria de la població és catòlica, l'ultramontanisme es vincula amb la ideologia conservadora i anticièntifica. (ca)
- Pojem ultramontanismus (lat. ultra montes, za horami, myšleno Alpami) označuje politiku podpory těch „za horami“ (Alpami), tj. papeže v domácí politice evropských států, zvláště v 19. století. V užším slova smyslu znamená ultramontanismus souhlas s nadřazeností papežské autority nad místními autoritami jak světskými, tak duchovními (tj. diecézními biskupy). (cs)
- Ultramontanismus (in einigen Werken des 19. Jahrhunderts auch Transmontanismus; von ultramontan bzw. transmontan „jenseits der Berge [sc. Alpen]“) bezeichnet den romtreuen politischen Katholizismus des 19. und frühen 20. Jahrhunderts. (de)
- Ultramontanismo estas orientiĝo favora al la papa supereco spirita kaj juridikcia super la politika povo (en religiaj aferoj kaj aparte en la nomumo de la episkopoj), opone al galikanismo. Tiu vorto devenas de la itala Ultramonte kiu signifas transmonta, do aliflanke de la Alpoj, en Italio. Tio estas orientiĝo precipe franca. Naskita en la 16-a jarcento inter la katolikoj de la katolika Ligo dum la religiaj militoj, tiu orientiĝo reaperis en la 17-a jarcento fronte al la nekatolikaj aliancoj de Ludoviko la 14-a. En la 18-a jarcento, ultramontanismo intermiksiĝas kun la batalo kontraŭ la parlamenta kaj anglikana jansenismo. Ĝi do estas subtenata precipe de la Jezuitoj. Fronte al la progreso de la politikaj reĝimoj pli kaj pli apartaj de religio, kaj post la religia traŭmatismo, kius estis la franca Revolucio, ultramontanismo trudiĝis en la 19-a jarcento en la francaj kolektivaj pensmanieroj. (eo)
- Ultramontanismo y ultramontano hacen referencia a un tipo de doctrina sobre el tipo de relación que debe mediar entre la Iglesia católica y los Estados con los que mantiene concordatos. Afirma la primacía espiritual y jurisdiccional del papa sobre el poder político y por consiguiente la subordinación de la autoridad civil a la autoridad eclesiástica. Es la tendencia opuesta al galicanismo, que propone el desarrollo de una iglesia nacional independiente de Roma, y al episcopalismo, que defiende la primacía de los obispos sobre el Papa. Se trata de una doctrina parecida a la del llamado cesaropapismo, pero decantada claramente a favor del sumo pontífice. La Real Academia Española, en la tercera acepción que avanza del término, define el «ultramontano» como un “partidario o defensor del más alto poder y amplias facultades del papa”. En la actualidad, los sectores católicos ultramontanos son aquellos que defienden posiciones integristas, es decir contrarias a la separación de la Iglesia y el Estado y al laicismo dictados por el Concilio Vaticano II (1962-1965). (es)
- Ultramontanismo erlijio katoliko erromatarraren dotrina da, Aita Santuaren aginpide erabatekoaren eta Elizaren zentralizazioaren aldekoa. Ultramontanismoa inbestidura gerren garaian sortu zela esan daiteke; hitza XVII. mendean erabili zen lehen aldiz, jansenismoari eta galikanismoari kontrajarririko dotrina izendatzeko. Vatikanoko I. kontzilioan ultramontanismoak lorturiko garaipenari esker (1870) Eliza katolikoaren dogmatzat hartu zen Aita Santuaren huts egin ezintasuna. (eu)
- Ultramontanisme adalah sebuah bentuk politik rohaniwan dalam Gereja Katolik yang menempatkan penekanan kuat terhadap hak istimewa dan kekuasaan Sri Paus. Ini berbeda dengan , keyakinan bahwa otoritas sipil masyarakat (seringkali diwakili oleh otoritas monarki atau negara) atas Gereja sebanding dengan Sri Paus. (in)
- L'« ultramontanisme » désigne les tendances romaines au sein de l'Église catholique qui affirment la primauté spirituelle et juridictionnelle du pape sur le pouvoir politique et donc la subordination de l'autorité civile à l'autorité ecclésiastique. (fr)
- Ultramontanism is a clerical political conception within the Catholic Church that places strong emphasis on the prerogatives and powers of the Pope. It contrasts with Gallicanism, the belief that popular civil authority—often represented by the monarch's or state's authority—over the Church is comparable to that of the Pope. (en)
- ウルトラモンタニズム または ユルトラモンタニスム（ultramontanism） とは、キリスト教の歴史上、17,18世紀フランスやドイツにおけるカトリック教会内の教会政治上の論争において、ローマ教皇の首位性を主張した立場。しばしば「教皇至上権主義」「教皇至上主義」と意訳される。転じて、教皇が政治上も絶対的権威を有するという近代の主張もこの語で表される。 (ja)
- L'Ultramontanismo letteralmente si riferisce a una politica in supporto a coloro che sono "al di là dei monti" (dal latino ultra montes); espressione molto usata dopo la riforma protestante, che generalmente allude al papa che risiede oltre le Alpi rispetto a Francia e Germania. In teologia l'ultramontanismo fu il nome dato a una dottrina che proclamava il primato del papa sulle Chiese nazionali. (it)
- Het ultramontanisme (letterlijk: over de bergen) is een leer binnen het katholicisme die de autoriteit van de paus in zaken van geloof en discipline benadrukt. Een aanhanger van het ultramontanisme wordt een ultramontaan genoemd. De benaming kan ook gebruikt worden voor een hoge mate van pausgezindheid. Deze stroming staat in tegenstelling tot het gallicanisme dat vooral in Frankrijk aanhangers had. Dit streefde naar onafhankelijkheid voor een nationale Kerk ten opzichte van Rome. Het politiek ultramontanisme werd belangrijk nadat de anti-modernistische encycliek Quanta Cura (1864) van paus Pius IX (1792-1878) werd uitgegeven. Hierin werd onder meer de stelling veroordeeld dat de staat het alleenrecht zou hebben op de opvoeding en het onderwijs van de kinderen. De Nederlandse bisschoppen reageerden hierop met een Mandement (1868) waarin ze katholieke ouders opriepen hun kinderen niet meer naar staatsscholen te sturen. Ook werden liberaal-katholieke politici in Noord-Brabant en Limburg vervangen door ultramontaanse. Een belangrijke vertegenwoordiger van het ultramontanisme in Nederland was de schrijver en historicus Joachim le Sage ten Broek. In de Nederlandse schoolstrijd in de 19e eeuw kwam het tot een samenwerking tussen ultramontaanse politici en de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) van Kuyper. In België hebben de ultramontanen veel politieke invloed gehad. In de eerste schoolstrijd van 1878 tot 1884 wonnen zij de confrontatie met het laïciserend en antiklerikaal beleid van de liberale Regering-Frère-Orban-Van Humbeeck. Hun conflict uitte zich toen men in Gent besloot een aparte begraafplaats voor katholieken aan te leggen, het kerkhof van Mariakerke. De nabijgelegen Westerbegraafplaats werd dan ook smalend geuzenkerkhof genoemd. (nl)
- Ultramontanismo, do latim ultramontanus, que significa "além das montanhas", especificamente, para além dos Alpes de quem está em França ou na Alemanha, refere-se à doutrina política católica que busca em Roma a sua principal referência. Este movimento surgiu precisamente do lado francês na primeira metade do século XIX. Reforça e defende o poder e as prerrogativas do papa em matéria de disciplina e fé. Destacaram-se como líderes deste pensamento Joseph de Maistre, Louis Veuillot, Lamennais, Emmanuel d'Alzon, dentre outros. Este movimento católico pretendia contrariar o fenómeno galicanista de que “na França, como em outras partes do mundo católico, a Igreja estava se tornando inexoravelmente um departamento do Estado.” (Eamon Duffy)ou o Josefinismo na Áustria e o Febronianismo na Alemanha, ou o Conciliarismo que subordinava a autoridade do papado ao de um conselho de bispos. No entanto, foi na Alemanha que o movimento se tornou político e, eventualmente, tocou fora do Kulturkampf, entre o papado e o governo alemão liderado pela chanceler Otto von Bismarck. No fim representou, na História da Igreja Católica, a maior de todas as reacções contra todas as transformações que o mundo ocidental vivenciava desde a Reforma e do Renascimento, passando pelo Iluminismo, pela Revolução Francesa, para a consolidação dos fundamentos do liberalismo e do laicismo do século XIX. (pt)
- Ultramontanizm (ze śrdw. łac. ultramontanus znajdujący się za górami) – kierunek polityczny postulujący podporządkowanie lokalnych kościołów rzymskokatolickich różnych krajów decyzjom papieża. Powstał we Francji na przełomie XVIII i XIX wieku. Samo pojęcie pochodzi z Niemiec i oznacza, że decyzje w sprawach Kościoła są podejmowane wyłącznie w Rzymie, „za górami”. Ultramontanizm powstał wskutek zetknięcia prądów racjonalnego i antyklerykalnego oświecenia z romantycznym emocjonalizmem pierwszej połowy XIX wieku. W zetknięciu z rewolucją francuską, wojnami napoleońskimi, tolerancją religijną, socjalizmem i laicyzacją życia, Kościół postanowił usztywnić zasady doktryny, zastosować ich dogmatyzację oraz centralizację hierarchii katolickiej wokół Rzymu. Impuls ruchowi dało potępienie przez papieża Piusa VI w 1791 zasad rewolucyjnych panujących we Francji. Teoretykiem ultramontanizmu był Joseph de Maistre. Ultramontanami na ziemiach polskich byli między innymi biskupi: Zygmunt Szczęsny Feliński, Konstanty Łubieński i Wincenty Popiel. (pl)
- Ultramontanism (av latinets ultra, på andra sidan om, och mons, berg) betecknar den ultrakonservativa politiska rörelse inom den romersk-katolska kyrkan, som strävade efter att utöka påvens makt även utanför Italien. De ultramontana ville överföra makt inom katolska kyrkan till Rom och bedyrade påvens ställning gentemot andra kyrkliga institutioner. Rörelsen fick störst betydelse på 1800-talet, då den tog ställning mot de moderna nationalstaternas anspråk på att företräda alla sina medborgare och i stället framhävde påvens roll som katolikernas försvarare. (sv)
- Ультрамонта́нство (от выражения итал. papa ultramontano — «папа из-за гор» (Альп) < лат. ultra — «далее», «за пределами» + лат. montes — «горы») — идеология и течение в Римско-католической церкви, выступавшие за жёсткое подчинение национальных католических церквей папе римскому, а также защищавшие верховную светскую власть пап над светскими государями Европы. Позднее термин стал обозначать наиболее ортодоксальное, наиболее последовательное направление клерикализма. (ru)
- Ультрамонта́нство (від вислову італ. papa ultramontano — «папа з-за гір») — ідеологія й течія в Римо-католицькій церкві, що виступала за жорстке підкорення національних католицьких церков Папі римському, а також захищала верховну світську владу пап над світськими правителями Європи. Сам термін виник не пізніше XIII століття і первинно означав папу, обраного не з італійців, а з іншої країни — papa ultramontano. Назва «ультрамонтанство» застосовувалась у Франції та Німеччині до папи та його прибічників уже в середньовіччі, вперше на Констанцському соборі; але особливо популярним цей термін став у Франції після 1682 року, коли собор французького духовенства прийняв вироблену Жак Бенінь Боссюе декларацію, яка обмежувала, певною мірою, владу папи. Ця декларація дала поштовх розвитку . Ультрамонтанство було назвою протилежного галіканству напрямку самого папи й духовенства Італії, а також їхніх прибічників у Франції, й було передусім реакцією на протестантський принцип Cuius regio, eius religio. Згодом термін увійшов до загального вжитку на позначення найбільш ортодоксального, найпослідовнішого напрямку клерикалізму. Світогляд ультрамонтанства особливо яскраво виражено у творі Жозефа де Местра . У XIX столітті відмінність ультрамонтанства від решти клерикалів стало менш різким. Після Першого Ватиканського собору, який був значною мірою ідейною перемогою ультрамонтанства, й ліквідації Папської держави 1870 року, рух зійшов нанівець. (uk)
- 越山主义（Ultramontanism，来自中世纪拉丁語「ultramontanus」，意为“在山的那边”）又称“教宗至威主义”和“教宗至上论”，是罗马天主教中指强调教宗权威和教会集权的观点，该词有北欧的教会成员总是向阿尔卑斯山以南的教宗寻求指示的含义。越山主义起源自14世纪教会内部有关教宗特权的斗争，与会议至上主义和民族主义的兴起有关。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Pojem ultramontanismus (lat. ultra montes, za horami, myšleno Alpami) označuje politiku podpory těch „za horami“ (Alpami), tj. papeže v domácí politice evropských států, zvláště v 19. století. V užším slova smyslu znamená ultramontanismus souhlas s nadřazeností papežské autority nad místními autoritami jak světskými, tak duchovními (tj. diecézními biskupy). (cs)
- Ultramontanismus (in einigen Werken des 19. Jahrhunderts auch Transmontanismus; von ultramontan bzw. transmontan „jenseits der Berge [sc. Alpen]“) bezeichnet den romtreuen politischen Katholizismus des 19. und frühen 20. Jahrhunderts. (de)
- Ultramontanismo erlijio katoliko erromatarraren dotrina da, Aita Santuaren aginpide erabatekoaren eta Elizaren zentralizazioaren aldekoa. Ultramontanismoa inbestidura gerren garaian sortu zela esan daiteke; hitza XVII. mendean erabili zen lehen aldiz, jansenismoari eta galikanismoari kontrajarririko dotrina izendatzeko. Vatikanoko I. kontzilioan ultramontanismoak lorturiko garaipenari esker (1870) Eliza katolikoaren dogmatzat hartu zen Aita Santuaren huts egin ezintasuna. (eu)
- Ultramontanisme adalah sebuah bentuk politik rohaniwan dalam Gereja Katolik yang menempatkan penekanan kuat terhadap hak istimewa dan kekuasaan Sri Paus. Ini berbeda dengan , keyakinan bahwa otoritas sipil masyarakat (seringkali diwakili oleh otoritas monarki atau negara) atas Gereja sebanding dengan Sri Paus. (in)
- L'« ultramontanisme » désigne les tendances romaines au sein de l'Église catholique qui affirment la primauté spirituelle et juridictionnelle du pape sur le pouvoir politique et donc la subordination de l'autorité civile à l'autorité ecclésiastique. (fr)
- Ultramontanism is a clerical political conception within the Catholic Church that places strong emphasis on the prerogatives and powers of the Pope. It contrasts with Gallicanism, the belief that popular civil authority—often represented by the monarch's or state's authority—over the Church is comparable to that of the Pope. (en)
- ウルトラモンタニズム または ユルトラモンタニスム（ultramontanism） とは、キリスト教の歴史上、17,18世紀フランスやドイツにおけるカトリック教会内の教会政治上の論争において、ローマ教皇の首位性を主張した立場。しばしば「教皇至上権主義」「教皇至上主義」と意訳される。転じて、教皇が政治上も絶対的権威を有するという近代の主張もこの語で表される。 (ja)
- L'Ultramontanismo letteralmente si riferisce a una politica in supporto a coloro che sono "al di là dei monti" (dal latino ultra montes); espressione molto usata dopo la riforma protestante, che generalmente allude al papa che risiede oltre le Alpi rispetto a Francia e Germania. In teologia l'ultramontanismo fu il nome dato a una dottrina che proclamava il primato del papa sulle Chiese nazionali. (it)
- Ultramontanism (av latinets ultra, på andra sidan om, och mons, berg) betecknar den ultrakonservativa politiska rörelse inom den romersk-katolska kyrkan, som strävade efter att utöka påvens makt även utanför Italien. De ultramontana ville överföra makt inom katolska kyrkan till Rom och bedyrade påvens ställning gentemot andra kyrkliga institutioner. Rörelsen fick störst betydelse på 1800-talet, då den tog ställning mot de moderna nationalstaternas anspråk på att företräda alla sina medborgare och i stället framhävde påvens roll som katolikernas försvarare. (sv)
- Ультрамонта́нство (от выражения итал. papa ultramontano — «папа из-за гор» (Альп) < лат. ultra — «далее», «за пределами» + лат. montes — «горы») — идеология и течение в Римско-католической церкви, выступавшие за жёсткое подчинение национальных католических церквей папе римскому, а также защищавшие верховную светскую власть пап над светскими государями Европы. Позднее термин стал обозначать наиболее ортодоксальное, наиболее последовательное направление клерикализма. (ru)
- 越山主义（Ultramontanism，来自中世纪拉丁語「ultramontanus」，意为“在山的那边”）又称“教宗至威主义”和“教宗至上论”，是罗马天主教中指强调教宗权威和教会集权的观点，该词有北欧的教会成员总是向阿尔卑斯山以南的教宗寻求指示的含义。越山主义起源自14世纪教会内部有关教宗特权的斗争，与会议至上主义和民族主义的兴起有关。 (zh)
- Ultramuntanisme és un terme utilitzat per referir-se a l'integrisme catòlic, és a dir, aquelles persones o grups catòlics que sostenen posicions tradicionalistes i clericalistes, apegades a la línia doctrinal anterior al Concili Vaticà II. L'adjectiu atributiu és ultramuntà. El sacerdot alemany Franz Xavier Kraus sostenia el 1908 que «un ultramuntà és qui posa la idea de l'Església sobre la de religió» (ca)
- Ultramontanismo estas orientiĝo favora al la papa supereco spirita kaj juridikcia super la politika povo (en religiaj aferoj kaj aparte en la nomumo de la episkopoj), opone al galikanismo. Tiu vorto devenas de la itala Ultramonte kiu signifas transmonta, do aliflanke de la Alpoj, en Italio. Tio estas orientiĝo precipe franca. Naskita en la 16-a jarcento inter la katolikoj de la katolika Ligo dum la religiaj militoj, tiu orientiĝo reaperis en la 17-a jarcento fronte al la nekatolikaj aliancoj de Ludoviko la 14-a. En la 18-a jarcento, ultramontanismo intermiksiĝas kun la batalo kontraŭ la parlamenta kaj anglikana jansenismo. Ĝi do estas subtenata precipe de la Jezuitoj. (eo)
- Ultramontanismo y ultramontano hacen referencia a un tipo de doctrina sobre el tipo de relación que debe mediar entre la Iglesia católica y los Estados con los que mantiene concordatos. Afirma la primacía espiritual y jurisdiccional del papa sobre el poder político y por consiguiente la subordinación de la autoridad civil a la autoridad eclesiástica. Es la tendencia opuesta al galicanismo, que propone el desarrollo de una iglesia nacional independiente de Roma, y al episcopalismo, que defiende la primacía de los obispos sobre el Papa. Se trata de una doctrina parecida a la del llamado cesaropapismo, pero decantada claramente a favor del sumo pontífice. (es)
- Het ultramontanisme (letterlijk: over de bergen) is een leer binnen het katholicisme die de autoriteit van de paus in zaken van geloof en discipline benadrukt. Een aanhanger van het ultramontanisme wordt een ultramontaan genoemd. De benaming kan ook gebruikt worden voor een hoge mate van pausgezindheid. Deze stroming staat in tegenstelling tot het gallicanisme dat vooral in Frankrijk aanhangers had. Dit streefde naar onafhankelijkheid voor een nationale Kerk ten opzichte van Rome. (nl)
- Ultramontanizm (ze śrdw. łac. ultramontanus znajdujący się za górami) – kierunek polityczny postulujący podporządkowanie lokalnych kościołów rzymskokatolickich różnych krajów decyzjom papieża. Powstał we Francji na przełomie XVIII i XIX wieku. Teoretykiem ultramontanizmu był Joseph de Maistre. Ultramontanami na ziemiach polskich byli między innymi biskupi: Zygmunt Szczęsny Feliński, Konstanty Łubieński i Wincenty Popiel. (pl)
- Ultramontanismo, do latim ultramontanus, que significa "além das montanhas", especificamente, para além dos Alpes de quem está em França ou na Alemanha, refere-se à doutrina política católica que busca em Roma a sua principal referência. Este movimento surgiu precisamente do lado francês na primeira metade do século XIX. Reforça e defende o poder e as prerrogativas do papa em matéria de disciplina e fé. Destacaram-se como líderes deste pensamento Joseph de Maistre, Louis Veuillot, Lamennais, Emmanuel d'Alzon, dentre outros. (pt)
- Ультрамонта́нство (від вислову італ. papa ultramontano — «папа з-за гір») — ідеологія й течія в Римо-католицькій церкві, що виступала за жорстке підкорення національних католицьких церков Папі римському, а також захищала верховну світську владу пап над світськими правителями Європи. Сам термін виник не пізніше XIII століття і первинно означав папу, обраного не з італійців, а з іншої країни — papa ultramontano. У XIX столітті відмінність ультрамонтанства від решти клерикалів стало менш різким. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
