| dbo:abstract
|
- اللاحقة، وتسمى المزيد المؤخر والكاسعة (والكسع مصدر والكواسع جمع) هي لاصقة تزاد بعد كلمة لتحويل مبناها وتغيير معناها. (ar)
- Un sufix és un tipus de morfema que s'afegeix al final d'una paraula en els fenòmens de derivació i flexió. A diferència d'altres morfemes gramaticals, el sufix pot canviar la categoria morfològica de la paraula a la qual s'adjunta i acostuma a afegir un matís que canvia també el seu significat. Un exemple de sufix en català seria «-eta», que afegeix el sentit de diminutiu, com a casa-caseta o «-itzar», que converteix «útil» en el verb «utilitzar». (ca)
- Sufix je v lingvistice označení pro morfém připojovaný za kořen slova. Rozlišují se dva typy sufixů:
* derivativní sufixy – slouží k tvoření nových slov odvozováním (derivací) a mají sémantickou funkci, v české lingvistické terminologii se obvykle označují jako přípony;
* flektivní sufixy – používají se k vyjádření mluvnických kategorií při ohýbání (skloňování a časování), mají tedy gramatickou funkci. V češtině se obvykle označují jako koncovky. Rozlišení přípon a koncovek má význam zejména ve flektivních jazycích, jako je čeština. (cs)
- Suffix (von lateinisch suffixum „[unten] Angeheftetes“; gelegentlich Postfix; deutsch auch Nachsilbe) ist ein sprachwissenschaftliches Fachwort aus der Morphologie (Wortbildung und Formenlehre) und bezeichnet ein Affix (unselbständiger Wortbestandteil), das seiner jeweiligen Basis nachfolgt – im Gegensatz zum Präfix, das seiner Basis vorausgeht, oder anderen Arten von Affixen. Beispiele für Suffixe im Deutschen sind -ung (in Bild-ung) und -heit (in Schön-heit) zur Derivation (Wortableitung) oder -s (in Mädchen-s) zur Flexion (Wortbeugung). Ein Suffix muss nicht ganz außen am Wortende stehen, denn für ein Wort sind auch mehrere aufeinanderfolgende Schritte der Suffigierung möglich. So folgen etwa in der deutschen Wortform Schönheiten die Suffixe -heit und -en aufeinander: -heit ist ein Suffix zur Basis schön und -en ist ein Suffix zur abgeleiteten Basis Schönheit. (de)
- Sufikso (aŭ "post-afikso") estas afikso kiu estas postmetita al alia morfemo, kreante novan signifon. Ekzemple, en Esperanto, kat + et = katet[o]. (eo)
- Atzizkia hitz baten erroaren atzean kokatzen den hizki (morfema) da eta, haren bitartez, hitz eratorri bat sortzen da, beste esanahi bat duena. Kategoria gramatikal berekoa (mendi izena + -txo atzizkia > menditxo izena) izan daiteke edo beste batekoa (mendi izena + -tsu atzizkia > menditsu adjektiboa). Hitz baten lexema, sustrai edo gai baten ondoren eta morfema osagarrien aurretik jartzen den hizki edo hizkuntzetako eratorpen-morfema da, hitzari informazio gehigarria ematen diona. Horrela osatutako hitz berriari, hitz eratorri deritzo eta hori egiteko bideari, eratorpena. (eu)
- Se denomina sufijo a un tipo de morfema o afijo que se agrega después del lexema, raíz o tema de una palabra. Los sufijos pueden ser derivativos o flexivos. En la mayoría de las lenguas los derivativos preceden a los flexivos, ya que los derivativos tienden a estar más cerca de la raíz. En una lengua flexiva, muchas palabras pueden estar formadas por una raíz más un cierto número de sufijos derivativos, y posiblemente algunos u otros sufijos flexivos, aunque, todas las lenguas tienen algunas palabras invariables formadas por un único morfema. La sufijación es el proceso más extendido en las lenguas humanas para la formación de nuevas palabras, alrededor del 70 % de las lenguas del mundo usan extensivamente la sufijación, y al menos el 80 % usan sufijos en alguna medida. (es)
- Sa teangeolaíocht, is moirféim curtha le deireadh an fhocail í iarmhír. (ga)
- Un suffixe, en linguistique, est un affixe qui se rattache à la fin d’une base. La suffixation est le mécanisme qui permet d'ajouter un type d'affixe, un suffixe, à la fin d’une base. Les suffixes communs de la langue française incluent -able, -el, -iser, -eur, -euse, -isme, -ier, -ière, -ture, -esse et -iste, mais il y en a beaucoup d'autres. Particulièrement en étude des langues sémitiques, les suffixes sont nommés en anglais les « afformatives » parce qu’ils peuvent changer les formes des mots.[pas clair] En études indo-européennes, il y a une distinction entre les suffixes et les terminaisons des mots. Un segment d’un mot-final quelque part entre un morphème libre et un morphème lié est connu comme un suffixoïde ou semi-suffixe. Souvent les suffixes changent les mots de la même manière. Par exemple, -ment forme des adverbes à partir d’adjectifs : honnêtement du mot honnête, courageusement du mot courageuse, malheureusement du mot malheureuse et sérieusement du mot sérieuse. Quand un suffixe se rattache à un mot, il peut indiquer l'information grammaticale ou lexicale. Dans les langues comme l'anglais ou le français, l'addition d'un suffixe peut modifier le mot d'une de ces deux façons : 1.
* de manière flexionnelle : cela permet de fournir de l'information grammaticale sur un seul mot ; cela ne change pas le mot, ni sa catégorie grammaticale. On peut avoir les terminaisons qui indiquent le genre et le nombre des noms et adjectifs, et les terminaisons des verbes, qui forment la conjugaison des verbes ; 2.
* de manière dérivationnelle : cela permet de créer un nouveau mot ; cela change le sens et l'utilisation du mot. Un suffixe dérivationnel peut être divisé en deux catégories : les dérivations qui changent de classe grammaticale et les dérivations qui maintiennent la classe grammaticale. (fr)
- Akhiran adalah imbuhan yang dibubuhkan pada akhir sebuah kata. Dalam bahasa Indonesia, "-nya", adalah contoh akhiran yang sering dipakai. (in)
- In linguistics, a suffix is an affix which is placed after the stem of a word. Common examples are case endings, which indicate the grammatical case of nouns, adjectives, and verb endings, which form the conjugation of verbs. Suffixes can carry grammatical information (inflectional suffixes) or lexical information (derivational/lexical suffixes). An inflectional suffix or a grammatical suffix. Such inflection changes the grammatical properties of a word within its syntactic category. For derivational suffixes, they can be divided into two categories: class-changing derivation and class-maintaining derivation. Particularly in the study of Semitic languages, suffixes are called affirmatives, as they can alter the form of the words. In Indo-European studies, a distinction is made between suffixes and endings (see Proto-Indo-European root). Suffixes can carry grammatical information or lexical information. A word-final segment that is somewhere between a free morpheme and a bound morpheme is known as a suffixoid or a semi-suffix (e.g., English -like or German -freundlich "friendly"). (en)
- In linguistica il suffisso è un elemento che è posto alla fine di un tema o di una radice per formare una parola. Esso può anche aggiungersi a una parola già compiuta, formando, per derivazione, una parola suffissata (suffissazione). È possibile unire più suffissi ed è molto produttivo anche il processo di parasintesi, che forma nuove parole aggiungendo più affissi, per esempio un prefisso e un suffisso. (it)
- Een suffix, achtervoegsel of uitgang is in alle niet-isolerende talen een affix dat achter de woordstam wordt geplaatst. Een achtervoegsel is altijd een gebonden morfeem, en kan dus niet als zelfstandig woord voorkomen, zoals een cliticum. (nl)
- 접미사(接尾辭, suffix)는 파생어(派生語, derivative)를 만드는 접사로, 어근(단어)의 뒤에 붙어 새로운 단어가 되게 하는 말이다.
* 예: ‘선생님·군것질·기웃거리다·먹보·먹히다·지우개’등에서 '―님'·'―질'·'―거리다'·'-보'·'-히-'·'-개' 따위 (ko)
- 接尾辞（せつびじ）とは、接辞のうち、語基の後ろに付くもの。接尾語（せつびご）とも言うが、接尾辞は語ではない。 (ja)
- Przyrostek, sufiks (z łac. suffixus „dołączony” od sub „pod” i fixus „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówką fleksyjną). Mimo to ścisłe rozgraniczenie morfemów gramatycznych i słowotwórczych nie zawsze jest możliwe. Danemu wyrazowi może towarzyszyć jeden, kilka lub brak sufiksów („sufiks zerowy”). Przyrostki (sufiksy) razem z przedrostkami (prefiksami), wrostkami (infiksami) i międzyrostkami (interfiksami) wchodzą w skład zrostków (afiksów), czyli tych morfemów słowotwórczych, które odpowiadają za tworzenie wyrazów pochodnych. (pl)
- Em gramática, sufixo é um afixo que se adiciona ao final de um radical(ao contrário do prefixo, que se coloca no início). O sufixo é o responsável pela criação de outras palavras, as chamadas palavras derivadas. Por exemplo: se adicionarmos o sufixo -eiro (formador de substantivo) à palavra primitiva pedra, originaremos a palavra derivada, pedreiro. (pt)
- Suffix (även postfix eller ändelse) är en betydelsebärande orddel (morfem) som placeras efter rotmorfemet, (eller i sammansatta ord rotmorfemen), men som i sig själv inte kan utgöra ett självständigt ord. Termen suffix betecknar varje affix som är placerat efter rotmorfemet. Två typer av suffix finns: böjningssuffix och avledningssuffix (derivationssuffix). Exempel på avledningssuffix är -ig i sandig och -het i gråhet. (sv)
- 接尾辭（英語：suffix）、接尾詞，又稱接尾語、後綴、字尾、語尾、詞尾，在詞彙學的定義中表示一種後置於其他詞素後的詞綴。 以英語為例：establish（動詞）+ -ment（後綴）→establishment（名詞）：藉由後綴-ment的使用，使原本的動詞詞素轉為名詞，為，是後綴的一種用途。 然而相對於語言的衍生，在其他歐洲語言裡，後綴更常作為屈折變化的使用，例如在威爾斯語裡，動詞詞幹加上後綴-a或-wch之後，就可以轉為命令式。 (zh)
- Су́ффикс (от лат. suffixus «прикреплённый») в лингвистике — вид аффикса, обычно располагающийся после корня. Фактически является не флексией, а разновидностью постфиксов. Противопоставление флексий постфиксам характерно индоевропейским и грамматически схожим с ними языкам. В русском языке при помощи суффиксов чаще всего происходит словообразование с переходом одной части речи в другую. (ru)
- Су́фікс, або на́росток — словотвірна, рідше формотворча (словозмінна) морфема, що стоїть після кореня (разом з яким творять основу слова) перед флексійним закінченням (риб-к-о, риб'-яч-ий, риб-ал-и-ти, рибал-к-а; ход-и-в, ход-и-л-а, -л-и). Суфікси поділяються на продуктивні, за допомогою яких утворюються нові слова (-ник: молод-ник, -ува-ти: телефон-ува-ти) й непродуктивні, здебільшого наявні лише в небагатьох словах (зна-к, да-р, ра-л-о). Нові суфікси утворюються складанням (перерозподілом) елементів двох і більше інших суфіксів (-н-ик: кривав-ник, хоч є лиш: крив-авий) чи виокремленням з іншомовних запозичень (-ущий: знач-ущ-ий; -унок: поціл-унок; -ізація: яров-ізація). В українській мові розвинені суфікси емоційного забарвлення (див. ). Суфікси досліджували Роман Смаль-Стоцький, А. Вовк, Т. Возний, П. Горецький, О. Ізюмов, , , М. Плющ, Ю. Редько, Віталій Русанівський, В. Франчук, В. Токар, О. Шевчук, Лідія Юрчук та ін. В українській мовознавчій літературі до 1937 року суфікс звичайно позначався словом наросток. У ХХІ ст. слова суфікс (частіше) та наросток (рідше) використовуються як синоніми у художній, науковій літературі тощо. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- اللاحقة، وتسمى المزيد المؤخر والكاسعة (والكسع مصدر والكواسع جمع) هي لاصقة تزاد بعد كلمة لتحويل مبناها وتغيير معناها. (ar)
- Un sufix és un tipus de morfema que s'afegeix al final d'una paraula en els fenòmens de derivació i flexió. A diferència d'altres morfemes gramaticals, el sufix pot canviar la categoria morfològica de la paraula a la qual s'adjunta i acostuma a afegir un matís que canvia també el seu significat. Un exemple de sufix en català seria «-eta», que afegeix el sentit de diminutiu, com a casa-caseta o «-itzar», que converteix «útil» en el verb «utilitzar». (ca)
- Sufix je v lingvistice označení pro morfém připojovaný za kořen slova. Rozlišují se dva typy sufixů:
* derivativní sufixy – slouží k tvoření nových slov odvozováním (derivací) a mají sémantickou funkci, v české lingvistické terminologii se obvykle označují jako přípony;
* flektivní sufixy – používají se k vyjádření mluvnických kategorií při ohýbání (skloňování a časování), mají tedy gramatickou funkci. V češtině se obvykle označují jako koncovky. Rozlišení přípon a koncovek má význam zejména ve flektivních jazycích, jako je čeština. (cs)
- Sufikso (aŭ "post-afikso") estas afikso kiu estas postmetita al alia morfemo, kreante novan signifon. Ekzemple, en Esperanto, kat + et = katet[o]. (eo)
- Atzizkia hitz baten erroaren atzean kokatzen den hizki (morfema) da eta, haren bitartez, hitz eratorri bat sortzen da, beste esanahi bat duena. Kategoria gramatikal berekoa (mendi izena + -txo atzizkia > menditxo izena) izan daiteke edo beste batekoa (mendi izena + -tsu atzizkia > menditsu adjektiboa). Hitz baten lexema, sustrai edo gai baten ondoren eta morfema osagarrien aurretik jartzen den hizki edo hizkuntzetako eratorpen-morfema da, hitzari informazio gehigarria ematen diona. Horrela osatutako hitz berriari, hitz eratorri deritzo eta hori egiteko bideari, eratorpena. (eu)
- Sa teangeolaíocht, is moirféim curtha le deireadh an fhocail í iarmhír. (ga)
- Akhiran adalah imbuhan yang dibubuhkan pada akhir sebuah kata. Dalam bahasa Indonesia, "-nya", adalah contoh akhiran yang sering dipakai. (in)
- In linguistica il suffisso è un elemento che è posto alla fine di un tema o di una radice per formare una parola. Esso può anche aggiungersi a una parola già compiuta, formando, per derivazione, una parola suffissata (suffissazione). È possibile unire più suffissi ed è molto produttivo anche il processo di parasintesi, che forma nuove parole aggiungendo più affissi, per esempio un prefisso e un suffisso. (it)
- Een suffix, achtervoegsel of uitgang is in alle niet-isolerende talen een affix dat achter de woordstam wordt geplaatst. Een achtervoegsel is altijd een gebonden morfeem, en kan dus niet als zelfstandig woord voorkomen, zoals een cliticum. (nl)
- 접미사(接尾辭, suffix)는 파생어(派生語, derivative)를 만드는 접사로, 어근(단어)의 뒤에 붙어 새로운 단어가 되게 하는 말이다.
* 예: ‘선생님·군것질·기웃거리다·먹보·먹히다·지우개’등에서 '―님'·'―질'·'―거리다'·'-보'·'-히-'·'-개' 따위 (ko)
- 接尾辞（せつびじ）とは、接辞のうち、語基の後ろに付くもの。接尾語（せつびご）とも言うが、接尾辞は語ではない。 (ja)
- Em gramática, sufixo é um afixo que se adiciona ao final de um radical(ao contrário do prefixo, que se coloca no início). O sufixo é o responsável pela criação de outras palavras, as chamadas palavras derivadas. Por exemplo: se adicionarmos o sufixo -eiro (formador de substantivo) à palavra primitiva pedra, originaremos a palavra derivada, pedreiro. (pt)
- Suffix (även postfix eller ändelse) är en betydelsebärande orddel (morfem) som placeras efter rotmorfemet, (eller i sammansatta ord rotmorfemen), men som i sig själv inte kan utgöra ett självständigt ord. Termen suffix betecknar varje affix som är placerat efter rotmorfemet. Två typer av suffix finns: böjningssuffix och avledningssuffix (derivationssuffix). Exempel på avledningssuffix är -ig i sandig och -het i gråhet. (sv)
- 接尾辭（英語：suffix）、接尾詞，又稱接尾語、後綴、字尾、語尾、詞尾，在詞彙學的定義中表示一種後置於其他詞素後的詞綴。 以英語為例：establish（動詞）+ -ment（後綴）→establishment（名詞）：藉由後綴-ment的使用，使原本的動詞詞素轉為名詞，為，是後綴的一種用途。 然而相對於語言的衍生，在其他歐洲語言裡，後綴更常作為屈折變化的使用，例如在威爾斯語裡，動詞詞幹加上後綴-a或-wch之後，就可以轉為命令式。 (zh)
- Су́ффикс (от лат. suffixus «прикреплённый») в лингвистике — вид аффикса, обычно располагающийся после корня. Фактически является не флексией, а разновидностью постфиксов. Противопоставление флексий постфиксам характерно индоевропейским и грамматически схожим с ними языкам. В русском языке при помощи суффиксов чаще всего происходит словообразование с переходом одной части речи в другую. (ru)
- Suffix (von lateinisch suffixum „[unten] Angeheftetes“; gelegentlich Postfix; deutsch auch Nachsilbe) ist ein sprachwissenschaftliches Fachwort aus der Morphologie (Wortbildung und Formenlehre) und bezeichnet ein Affix (unselbständiger Wortbestandteil), das seiner jeweiligen Basis nachfolgt – im Gegensatz zum Präfix, das seiner Basis vorausgeht, oder anderen Arten von Affixen. Beispiele für Suffixe im Deutschen sind -ung (in Bild-ung) und -heit (in Schön-heit) zur Derivation (Wortableitung) oder -s (in Mädchen-s) zur Flexion (Wortbeugung). (de)
- Se denomina sufijo a un tipo de morfema o afijo que se agrega después del lexema, raíz o tema de una palabra. Los sufijos pueden ser derivativos o flexivos. En la mayoría de las lenguas los derivativos preceden a los flexivos, ya que los derivativos tienden a estar más cerca de la raíz. En una lengua flexiva, muchas palabras pueden estar formadas por una raíz más un cierto número de sufijos derivativos, y posiblemente algunos u otros sufijos flexivos, aunque, todas las lenguas tienen algunas palabras invariables formadas por un único morfema. (es)
- Un suffixe, en linguistique, est un affixe qui se rattache à la fin d’une base. La suffixation est le mécanisme qui permet d'ajouter un type d'affixe, un suffixe, à la fin d’une base. Les suffixes communs de la langue française incluent -able, -el, -iser, -eur, -euse, -isme, -ier, -ière, -ture, -esse et -iste, mais il y en a beaucoup d'autres. Particulièrement en étude des langues sémitiques, les suffixes sont nommés en anglais les « afformatives » parce qu’ils peuvent changer les formes des mots.[pas clair] (fr)
- In linguistics, a suffix is an affix which is placed after the stem of a word. Common examples are case endings, which indicate the grammatical case of nouns, adjectives, and verb endings, which form the conjugation of verbs. Suffixes can carry grammatical information (inflectional suffixes) or lexical information (derivational/lexical suffixes). An inflectional suffix or a grammatical suffix. Such inflection changes the grammatical properties of a word within its syntactic category. For derivational suffixes, they can be divided into two categories: class-changing derivation and class-maintaining derivation. (en)
- Przyrostek, sufiks (z łac. suffixus „dołączony” od sub „pod” i fixus „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówką fleksyjną). Mimo to ścisłe rozgraniczenie morfemów gramatycznych i słowotwórczych nie zawsze jest możliwe. Danemu wyrazowi może towarzyszyć jeden, kilka lub brak sufiksów („sufiks zerowy”). (pl)
- Су́фікс, або на́росток — словотвірна, рідше формотворча (словозмінна) морфема, що стоїть після кореня (разом з яким творять основу слова) перед флексійним закінченням (риб-к-о, риб'-яч-ий, риб-ал-и-ти, рибал-к-а; ход-и-в, ход-и-л-а, -л-и). Суфікси досліджували Роман Смаль-Стоцький, А. Вовк, Т. Возний, П. Горецький, О. Ізюмов, , , М. Плющ, Ю. Редько, Віталій Русанівський, В. Франчук, В. Токар, О. Шевчук, Лідія Юрчук та ін. (uk)
|
