| dbo:abstract
|
- El cas al·latiu (del llatí allāt-, afferre "portar a") és un tipus de cas locatiu emprat en diverses llengües. El terme al·latiu és generalment utilitzat pel cas latiu en la majoria de llengües, i, de fet, moltes, no fan gaire distinció entre ambdós casos. (ca)
- Allativ (zkratka ALL, z lat. allāt-, afferre „přinášet“) je lokální mluvnický pád. Vztahuje se k místu, přesněji směru. V češtině mu odpovídá předložka „k“ nebo ''na''. Vyskytuje se v litevštině a lotyštině a některých ugrofinských jazycích, jako např. maďarština, finština nebo estonština. (cs)
- Der Allativ (zu lat. allatum, 2. Part. von afferre: hinbringen) oder Adlativ ist ein grammatischer Kasus (Fall), der die Bewegung in Richtung auf einen Ort hin bzw. hin zu einer Person ausdrückt. Der Allativ ist komplementär zum Ablativ, zwischen diesen beiden steht der Adessiv. Der Allativ ist ein regulärer Fall in vielen Sprachen, z. B. Finnisch-Ugrischen, vgl.:
* Baskisch
* haran „Tal“ → haran-era „zum Tal (hin), ins Tal“
* Bilbo „Bilbao“ → Bilbo-ra „nach Bilbao“
* Finnisch
* kirkko „Kirche“ → kirko-lle „zur Kirche (hin)“
* tyttö „Mädchen“ → tytö-lle „zum Mädchen (hin)“ oder „dem Mädchen“ (den Dativ gibt es im Finnischen nicht)
* Estnisch
* tee „Straße“ → tee-le „zur Straße (hin)“
* isa „Vater“ → isa-le „zum Vater (hin)“
* Ungarisch
* ház „Haus“ → ház-hoz „zum Haus hin“
* elnök „Präsident“ → elnök-höz „zum Präsidenten“ Im Litauischen ist der Allativ einer der vier sekundären Lokalkasus, z. B. miškop(i) „zum Wald“, jūrosp(i) „ans Meer“. In der heutigen Sprache ist er jedoch nur noch relikthaft erhalten, die entsprechenden Formen gelten als Adverbien, z. B. vakarop „am Abend“, velniop „zum Teufel“. Im Deutschen wird die Funktion des Allativs präpositional ausgedrückt, etwa mit den Präpositionen „in“, „nach“, „zu“ und einem darauf folgenden Akkusativ. Im Hebräischen hat sich der proto-semitische Akkusativ zu einem faktischen Direktiv entwickelt. (de)
- In grammar, the allative case (/ˈælətɪv/; abbreviated ALL; from Latin allāt-, afferre "to bring to") is a type of locative grammatical case. The term allative is generally used for the lative case in the majority of languages that do not make finer distinctions. (en)
- Alativo (mallongigite ALL, de la latina afferre "alporti") estas gramatika kazo, kiu esprimas direkton al iu celo (loko aŭ persono). Ĝi estas komplementa al la ablativo. Ĝi estas regula kazo, kiu ĉefe aperas en finn-ugraj lingvoj. (eo)
- Adlatibo izenaren kasuetako bat da, batez ere norakakoa adierazten duena. Izena latinezko allatum hitzetik dator, afferre edo "eraman" aditzaren partitzipio pasiboa. Kasu honek -(e)ra (singularrez) eta -etara (pluralez) atzizkiak erabiltzen ditu. Gainera, euskal gramatikan zenbait motako adlabo daude:
* adlatibo destinatibo, -rako deklinabide-atzizkiaren bidez gauzatzen dena.
* hurbiltze-adlatibo, norantza adierazten duena eta -rantz kasu-atzizkiaren bitartez gauzatzen dena.
* muga-adlatibo edo adlatibo bukatuzko, norainokoa adierazten duena eta -raino kasu-atzizkiaren bitartez gauzatzen dena. Euskaraz gain, finlandieraz, lituanieraz edota antzinako grezieraz ere erabiltzen dute. (eu)
- El caso adlativo es un caso gramatical que se da en ciertas lenguas, como el vasco, el estonio, el húngaro, el finés, el turco o el quenya, llamado también aditivo o alativo, que tiene como finalidad indicar la dirección "hacia" algo.
* Datos: Q655020 (es)
- En linguistique, l'allatif (du latin allatum, participe passé de affero « apporter ») est un cas grammatical exprimant le lieu non clos vers lequel se produit un mouvement. L'allatif est complémentaire de l'ablatif en exprimant le mouvement en direction opposée, et l'adessif se situe entre les deux en exprimant la position en un lieu non clos sans mouvement. Dans certaines langues, notamment les langues finno-ougriennes, l'allatif est un cas à proprement parler, utilisé régulièrement et de manière productive. D'autres langues, par exemple l'hébreu, n'y ont recours que dans quelques cas en tant que forme fossile, tandis que le mouvement vers un lieu est exprimé en général au moyen de prépositions sans flexion ni agglutination. (fr)
- L'allativo (o direttivo) è il caso che indica moto verso luogo esterno. È presente, ad esempio, nell'ittita, nel basco, nel finlandese, nell'ungherese, nel lituano arcaico e nel tibetano. È presente anche in quenya, l'antica lingua elfica immaginaria creata da J.R.R. Tolkien. Esempi:
* ungherese: ház "casa" ~ házba "a casa" (moto a luogo)
* greco antico: Ἀθῆναι "Atene" ~ Ἀθήνᾶζε "verso Atene"
* ebraico: הבית ha-báyt "la casa" ~ הביתה ha-baytáh "a casa" (moto a luogo)
* finlandese: ranta "spiaggia" ~ rannalle "sulla spiaggia" (moto a luogo) In alcune lingue, come l'ungherese, l'allativo è un vero e proprio caso, usato regolarmente e in maniera ; altrove, come nell'ebraico, ricorre solo in alcuni casi come forma , mentre il moto a luogo è espresso generalmente mediante preposizioni senza flessione o agglutinazione. (it)
- 向格（こうかく、英語: allative case）は、格のひとつ。場所的な格のひとつで、着点をあらわす。 (ja)
- Allatyw (Allativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przemieszczanie się desygnatu w kierunku do i do wewnątrz pewnego określonego obiektu (odwrotnie niż ablatyw). Występuje w językach ugrofińskich (zwłaszcza węgierskim, fińskim i języku estońskim), także w językach turkijskich (między innymi w języku tatarskim). Reliktowo formy allatywu znane są także językom bałtyckim, litewskiemu i łotewskiemu, jednak nie są charakterystyczne dla współczesnych języków. Zachowane w języku litewskim formy allatywu (np. vakarop "pod wieczór", velniop "do diabła") zwykle interpretowane są w opracowaniach leksykograficznych jako przysłówki. (pl)
- De allatief - van het Latijnse allāt-, "naartoe brengen" - is een vooral in de Fins-Oegrische talen belangrijke naamval. Daarnaast komt deze naamval voor in een enkele kunsttaal zoals het Quenya. De primaire betekenis van de allatief is "naar", "in de richting van". Deze betekenis komt grotendeels overeen met die van de locatief in bijvoorbeeld de Slavische talen en de accusatief in bijvoorbeeld het Oudgrieks, Latijn en Duits. In het Nederlands wordt de allatief gewoonlijk vertaald als een bijwoordelijke bepaling met een voorzetsel als op, tot, naar enz., of soms als een bijwoord. (nl)
- Alativo é um caso gramatical que exprime a noção de "direção voltada para o exterior". Ele está presente em algumas línguas, como o finlandês, o estoniano e o groenlandês. Em Finlandês termina em -lle. Por exemplo: pöytä (mesa) e pöydälle (para a [superfície da] mesa). (pt)
- Allativ är ett kasus i nominas deklination och det räknas som ett yttre lokalkasus. Allativen betecknar det vartill någonting tillkommer eller varpå någonting lägges. I svenskan uttrycks allativrelationen vanligtvis genom att prepositionen "på" eller "till" ställs framför det aktuella ordet. Exempel: Jag lägger nycklarna på bordet (på finska Laitan avaimet pöydälle) eller Jag ska gå till bilen (menen autolle). (sv)
- Аллати́в, также адлатив, адверсив или падеж приближения — падежная форма,указывающая объект, на который направлено действие, то есть тот предмет, на котором скажется результат действия, либо на конечный пункт действия (обычно наружный, в отличие от иллатива, обозначающего внутренний конечный пункт). Имеется во многих языках, в том числе в большинстве агглютинирующих языков (финно-угорских и др.) (ru)
- 向格（英語：Allative case，：ALL；来自拉丁语词根 allāt-, afferre“带到”）是方位格的一种。如果没有细分，那么向格一般等同于方向格，都表示移动的方向或终点。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El cas al·latiu (del llatí allāt-, afferre "portar a") és un tipus de cas locatiu emprat en diverses llengües. El terme al·latiu és generalment utilitzat pel cas latiu en la majoria de llengües, i, de fet, moltes, no fan gaire distinció entre ambdós casos. (ca)
- Allativ (zkratka ALL, z lat. allāt-, afferre „přinášet“) je lokální mluvnický pád. Vztahuje se k místu, přesněji směru. V češtině mu odpovídá předložka „k“ nebo ''na''. Vyskytuje se v litevštině a lotyštině a některých ugrofinských jazycích, jako např. maďarština, finština nebo estonština. (cs)
- In grammar, the allative case (/ˈælətɪv/; abbreviated ALL; from Latin allāt-, afferre "to bring to") is a type of locative grammatical case. The term allative is generally used for the lative case in the majority of languages that do not make finer distinctions. (en)
- Alativo (mallongigite ALL, de la latina afferre "alporti") estas gramatika kazo, kiu esprimas direkton al iu celo (loko aŭ persono). Ĝi estas komplementa al la ablativo. Ĝi estas regula kazo, kiu ĉefe aperas en finn-ugraj lingvoj. (eo)
- El caso adlativo es un caso gramatical que se da en ciertas lenguas, como el vasco, el estonio, el húngaro, el finés, el turco o el quenya, llamado también aditivo o alativo, que tiene como finalidad indicar la dirección "hacia" algo.
* Datos: Q655020 (es)
- 向格（こうかく、英語: allative case）は、格のひとつ。場所的な格のひとつで、着点をあらわす。 (ja)
- Allatyw (Allativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przemieszczanie się desygnatu w kierunku do i do wewnątrz pewnego określonego obiektu (odwrotnie niż ablatyw). Występuje w językach ugrofińskich (zwłaszcza węgierskim, fińskim i języku estońskim), także w językach turkijskich (między innymi w języku tatarskim). Reliktowo formy allatywu znane są także językom bałtyckim, litewskiemu i łotewskiemu, jednak nie są charakterystyczne dla współczesnych języków. Zachowane w języku litewskim formy allatywu (np. vakarop "pod wieczór", velniop "do diabła") zwykle interpretowane są w opracowaniach leksykograficznych jako przysłówki. (pl)
- De allatief - van het Latijnse allāt-, "naartoe brengen" - is een vooral in de Fins-Oegrische talen belangrijke naamval. Daarnaast komt deze naamval voor in een enkele kunsttaal zoals het Quenya. De primaire betekenis van de allatief is "naar", "in de richting van". Deze betekenis komt grotendeels overeen met die van de locatief in bijvoorbeeld de Slavische talen en de accusatief in bijvoorbeeld het Oudgrieks, Latijn en Duits. In het Nederlands wordt de allatief gewoonlijk vertaald als een bijwoordelijke bepaling met een voorzetsel als op, tot, naar enz., of soms als een bijwoord. (nl)
- Alativo é um caso gramatical que exprime a noção de "direção voltada para o exterior". Ele está presente em algumas línguas, como o finlandês, o estoniano e o groenlandês. Em Finlandês termina em -lle. Por exemplo: pöytä (mesa) e pöydälle (para a [superfície da] mesa). (pt)
- Allativ är ett kasus i nominas deklination och det räknas som ett yttre lokalkasus. Allativen betecknar det vartill någonting tillkommer eller varpå någonting lägges. I svenskan uttrycks allativrelationen vanligtvis genom att prepositionen "på" eller "till" ställs framför det aktuella ordet. Exempel: Jag lägger nycklarna på bordet (på finska Laitan avaimet pöydälle) eller Jag ska gå till bilen (menen autolle). (sv)
- Аллати́в, также адлатив, адверсив или падеж приближения — падежная форма,указывающая объект, на который направлено действие, то есть тот предмет, на котором скажется результат действия, либо на конечный пункт действия (обычно наружный, в отличие от иллатива, обозначающего внутренний конечный пункт). Имеется во многих языках, в том числе в большинстве агглютинирующих языков (финно-угорских и др.) (ru)
- 向格（英語：Allative case，：ALL；来自拉丁语词根 allāt-, afferre“带到”）是方位格的一种。如果没有细分，那么向格一般等同于方向格，都表示移动的方向或终点。 (zh)
- Der Allativ (zu lat. allatum, 2. Part. von afferre: hinbringen) oder Adlativ ist ein grammatischer Kasus (Fall), der die Bewegung in Richtung auf einen Ort hin bzw. hin zu einer Person ausdrückt. Der Allativ ist komplementär zum Ablativ, zwischen diesen beiden steht der Adessiv. Der Allativ ist ein regulärer Fall in vielen Sprachen, z. B. Finnisch-Ugrischen, vgl.: Im Deutschen wird die Funktion des Allativs präpositional ausgedrückt, etwa mit den Präpositionen „in“, „nach“, „zu“ und einem darauf folgenden Akkusativ. (de)
- Adlatibo izenaren kasuetako bat da, batez ere norakakoa adierazten duena. Izena latinezko allatum hitzetik dator, afferre edo "eraman" aditzaren partitzipio pasiboa. Kasu honek -(e)ra (singularrez) eta -etara (pluralez) atzizkiak erabiltzen ditu. Gainera, euskal gramatikan zenbait motako adlabo daude: Euskaraz gain, finlandieraz, lituanieraz edota antzinako grezieraz ere erabiltzen dute. (eu)
- En linguistique, l'allatif (du latin allatum, participe passé de affero « apporter ») est un cas grammatical exprimant le lieu non clos vers lequel se produit un mouvement. L'allatif est complémentaire de l'ablatif en exprimant le mouvement en direction opposée, et l'adessif se situe entre les deux en exprimant la position en un lieu non clos sans mouvement. (fr)
- L'allativo (o direttivo) è il caso che indica moto verso luogo esterno. È presente, ad esempio, nell'ittita, nel basco, nel finlandese, nell'ungherese, nel lituano arcaico e nel tibetano. È presente anche in quenya, l'antica lingua elfica immaginaria creata da J.R.R. Tolkien. Esempi:
* ungherese: ház "casa" ~ házba "a casa" (moto a luogo)
* greco antico: Ἀθῆναι "Atene" ~ Ἀθήνᾶζε "verso Atene"
* ebraico: הבית ha-báyt "la casa" ~ הביתה ha-baytáh "a casa" (moto a luogo)
* finlandese: ranta "spiaggia" ~ rannalle "sulla spiaggia" (moto a luogo) (it)
|
