| dbo:abstract
|
- El Concili de Jerusalem (o Conferència Apostòlica) és un nom aplicat a una reunió, que es descriu als Fets dels Apòstols i, probablement, a la qual es refereix Pau a l'carta als cristians de Galàcia (Gàlates 2). (ca)
- Apoštolský koncil někdy bývá považován za první církevní koncil. Jde o jednání, které se mělo odehrát někdy kolem roku 50 v Jeruzalémě mezi jeruzalémskými apoštoly na jedné straně a Pavlem, Barnabášem a vyslanci z Antiochie na straně druhé. Předmětem jednání měly být misie mezi těmi, kteří dosud nepřijali křesťanskou víru. Předmětem jednání zřejmě byla míra závaznosti židovského Zákona pro křesťany pocházející z „pohanského“ prostředí („pohanokřesťany“). Výsledkem bylo zrovnoprávnění těchto křesťanů a židokřesťanů. S výjimkou některých zmínek (Sk 15, podle některých interpretací i Ga 2,1 až 10) pro něj nejsou doklady. (cs)
- مجلس أورشليم هو تجمّع مسيحي انعقد في عصور المسيحية الأولى نحو سنة 50 م، فريد من نوعه بين مجالس الكنيسة القديمة ما قبل المسكونية نظرًا لاعتبار الكنيسة الرومانية الكاثوليكية والكنيسة الأرثوذكسية الشرقية هذا المجلس نموذجًا يُحتذى في المجامع المسكونية اللاحقة، ومرحلة مفصلية في تشكيل الأخلاق المسيحية. تقرر في هذا المجلس عدم إلزام الأمميين من غير اليهود المتحولين إلى المسيحية بالمحافظة على شريعة موسى، بما في ذلك القواعد المتعلقة بالختان. كما أبقى المجلس على حظر تناول الدم واللحوم التي تحتوي على الدم ولحوم الحيوانات التي لم تذبح بشكل صحيح، وتحريم الزنا والوثنية، ويشار إلى هذا المجمع أحيانًا المرسوم الرسولي أو رباعية أورشليم. ذكرت أعمال المجلس في سفر أعمال الرسل الإصحاح 15 (في نسختيه الإسكندرية والغربية) وربما أيضًا في رسالة بولس الطرسوسي إلى أهل غلاطية الإصحاح الثاني. شكك بعض العلماء في أن الإصحاح الثاني من الرسالة إلى أهل غلاطية كان عن مجلس أورشليم (ولا سيما أن الإصحاح يصف لقاءً خاصًا)، في حين شكك علماء آخرون في الموثوقية التاريخية لسفر أعمال الرسل. (ar)
- La apostola koncilio en Jerusalemo inter la jaroj 44 kaj 49 estis kunveno de la apostoloj de la unua kristana komunumo, tiu de la urbo Jerusalemo, kun Paŭlo de Tarso kaj liaj akompanantoj. Tie interkonsentiĝis la por la historio de la kristana religio centra decido misie diskonigi la kristanan kredon inter ne-judoj. Ekestis liga interkonsento pri tio, ke sufiĉas baptiĝo por akceptiĝi en la komunumo de kristanoj, kaj ke ne nepre necesas la obeo de ĉiuj kutimoj de judismo, kiel ekzemple la cirkumcido aŭ la limigo al koŝera manĝado. La koncilio, kies decidoj ekestis pro fortaj pledoj de Paŭlo, signifis la transformon de la kristanismo de judisma sekto al propra religio kulture forte ligita al la judismo sed baze sendependa de ĝi. (eo)
- Das Apostelkonzil (auch Apostelkonvent genannt) in Jerusalem um 48 war eine Zusammenkunft der Apostel und Ältesten der Jerusalemer Urgemeinde mit Paulus von Tarsus und seinen Begleitern. Dort wurde die für das Urchristentum zentrale Entscheidung über die sogenannte Heidenmission getroffen. Es wurde verbindlich anerkannt, dass Heiden sich nicht erst beschneiden lassen müssen, um Christen werden zu können. Der Apostel Petrus wird in dem Bibelabschnitt (Apg 15,11 ) zitiert: „Vielmehr glauben wir, durch die Gnade des Herrn Jesus in derselben Weise errettet zu werden wie auch jene.“ Damit waren Heiden und Juden gemeint. In seinem Brief an die Gemeinden in Galatien berichtet Paulus selbst von den in Jerusalem getroffenen Vereinbarungen: „Und sie erkannten die mir zuteil gewordene Gnade, Jakobus und Kephas und Johannes, die als Säulen gelten, und gaben mir und Barnabas den Handschlag der Gemeinschaft, wir sollten unter den Heiden, sie aber unter den Beschnittenen predigen“ (Gal 2,9 JER). (de)
- The Council of Jerusalem or Apostolic Council was held in Jerusalem around AD 50. It is unique among the ancient pre-ecumenical councils in that it is considered by Catholics and Eastern Orthodox to be a prototype and forerunner of the later ecumenical councils and a key part of Christian ethics. The council decided that Gentile converts to Christianity were not obligated to keep most of the fasts, and other specific rituals, including the rules concerning circumcision of males. The Council did, however, retain the prohibitions on eating blood, meat containing blood, and meat of animals that were strangled, and on fornication and idolatry, sometimes referred to as the Apostolic Decree or Jerusalem Quadrilateral. The purpose and origin of these four prohibitions is debated. Accounts of the council are found in Acts of the Apostles chapter 15 (in two different forms, the Alexandrian and Western versions) and also possibly in Paul's letter to the Galatians (chapter 2). Some scholars dispute that Galatians 2 is about the Council of Jerusalem, while others have defended this identification. (en)
- Jerusalemgo kontzilioa historialariek eta teologoek aro apostolikoko kontzilio kristau bati emandako izena da. Kontzilio hori Jerusalemen ospatu zuten 50. urte inguruan. Kontseilu preekumeniko zaharren artean bakarra denez, katolikoek eta ortodoxoek ondorengo kontzilio ekumenikoen prototipo eta aitzindaritzat eta etika kristauaren funtsezko zatitzat hartzen dute. Kontzilioak kristautasunera bihurtutako jentilak ez zeudela Moisesen legearen zatirik handiena mantentzera behartuta erabaki zuen, gizonezkoen zirkunzisioari buruzko arauak barne. Kontzilioak, hala ere, odola jateko, odolak duen haragia, animalia hilen haragia eta eta idolatriari buruzko debekuak iraunarazi zituen, batzuetan Jerusalemgo Dekretu Apostoliko edo Kuadrilaterala deitua. Kontzilioaren deskribapenak Apostoluen Eginetan (Eg 15) daude (bi forma desberdinetan, alexandriar eta mendebaldar bertsioak), eta, beharbada, baita Paulok Galaziarrei idatzitako gutunean ere (Ga 2). Aditu batzuen esanetan Galaziarrei idatzitako gutunean ez zen Jerusalemgo kontzilioa (batez ere bilera pribatu bat deskribatzen duelako), eta beste aditu batzuek, berriz, Apostoluen Eginen fidagarritasun historikoa zalantzan jartzen dute. (eu)
- Concilio de Jerusalén (o Conferencia Apostólica) es un nombre aplicado por los historiadores y teólogos a un concilio cristiano de la era apostólica, que se celebró en Jerusalén y es fechado alrededor del año 50 d. C. Es único entre los antiguos consejos preecuménicos, por lo cual es considerado por los católicos y ortodoxos como un prototipo y precursor de los Concilios Ecuménicos posteriores y una parte clave de la ética cristiana. El Concilio decidió que los gentiles convertidos al cristianismo no estaban obligados a mantener la mayor parte de la Ley de Moisés, incluyendo las normas relativas a la circuncisión de los varones. El Concilio hizo, sin embargo, conservar las prohibiciones de comer sangre, la carne que contiene la sangre, la carne de los animales muertos no adecuadamente, y sobre la fornicación y la idolatría, lo que a veces es referido como el Decreto Apostólico o Cuadrilateral de Jerusalén. Las descripciones del concilio se encuentran en Hechos de los Apóstoles, capítulo 15 (en dos formas diferentes, las versiones alejandrina y occidental), y posiblemente también en la carta de Pablo a los Gálatas, capítulo 2. Algunos eruditos discuten que Gálatas 2 trata sobre el Concilio de Jerusalén (en particular porque Gálatas 2 describe una reunión privada), mientras que otros estudiosos cuestionan la fiabilidad histórica de los Hechos de los Apóstoles. (es)
- Konsili Yerusalem atau Konsili Apostolik adalah nama yang diberikan belakangan pada sebuah pertemuan di Yerusalem antara utusan jemaat Antiokhia dan para penatua di Yerusalem sekitar tahun 50 Masehi, yang dicatat pada Kitab Kisah Para Rasul Pasal 15 dan tampaknya yang juga dirujuk dalam Surat Paulus kepada jemaat di Galatia Pasal 2. Konsili Yerusalem dianggap unik di antara karena Gereja Katolik dan Gereja Ortodoks menganggap Konsili Yerusalem sebagai prototipe dan cikal bakal dari konsili-konsili ekumenis, yang kemudian menjadi bagian penting dari Etika Kristen. Konsili memutuskan bahwa orang-orang bukan Yahudi yang bertobat menjadi Kristen tidak diwajibkan untuk menaati sebagian besar Hukum Musa, termasuk aturan-aturan mengenai . Namun, Konsili tetap mempertahankan larangan makan darah, makan daging yang mengandung darah, daging hewan yang tidak disembelih dengan benar, percabulan, dan penyembahan berhala, hasil dari Konsili tersebut terkadang disebut sebagai Keputusan Apostolik atau Keempat Keputusan Yerusalem. (in)
- Le « concile de Jérusalem » — ou « assemblée de Jérusalem » ou « réunion de Jérusalem » ou encore « concile des apôtres » — est un nom appliqué rétrospectivement à des discussions décrites dans le livre des Actes des Apôtres, quinzième chapitre, tenues sous la direction de Jacques le Juste et qui sanctionnent l'ouverture de la communauté des Juifs chrétiens aux « païens » au milieu du Ier siècle. (fr)
- Il Concilio di Gerusalemme o concilio apostolico fu, stando alla testimonianza degli Atti degli Apostoli, un'importante riunione delle cosiddette colonne della Chiesa del periodo apostolico ed ebbe luogo intorno al 49. Tra la Chiesa di Gerusalemme e Paolo di Tarso si giunse all'accordo ufficiale sulla ripartizione delle missioni: i gerosolimitani (i seguaci di Giacomo il Giusto) e Pietro per i giudeo-cristiani circoncisi e Paolo per i cristiani provenienti dal paganesimo. Il concilio viene presieduto da Giacomo e da Pietro, quest'ultimo dopo un'accesa disputa tra le diverse fazioni, l'una che vorrebbe imporre la legge mosaica ai pagani convertiti e l'altra che considera questa un «giogo» iniquo e richiama tutto il collegio a rispettare la volontà di Dio, chiaramente manifestatasi in occasione della sua visita a Cornelio, dove lo Spirito Santo era disceso anche sui pagani non facendo «alcuna distinzione di persone». Dopo Pietro intervengono Paolo e Barnaba, i più attivi evangelizzatori dei Gentili. Infine, prende la parola anche Giacomo, anziano della Chiesa di Gerusalemme (probabilmente, in un primo tempo, il leader di quanti volevano imporre la legge mosaica, come pare anche nella Lettera ai Galati di Paolo) che richiamandosi a Pietro aggiunse la proposta di una soluzione di compromesso che prevedeva la prescrizione ai pagani convertiti di pochi divieti tra cui l'astensione dal nutrirsi di cibi immondi. L'elenco ufficiale dei concili ecumenici ebbe inizio col Concilio di Nicea I. (it)
- 예루살렘 공의회(Council of Jerusalem)또는 예루살렘 종교회의는 기독교 최초의 공의회로 알려진 사건이다. 신약성서에서는 사도행전 15장에 나오는데, 기독교를 유대교의 한 종파로 이해하여 토라(율법, 모세 5경), 할례 등의 유대교 전통을 강조한 유대기독교인과 유대교와 기독교간의 독립을 주장하며 반율법적 모습을 보이던 이방 기독교인간의 신학논쟁이 있었다. 역사적으로 주목할만한 또 하나의 주목할만한 예루살렘 공의회는 1672년에 열린, 도시테우스 고백서를 의결한 동방정교의 에큐메니컬 시노드이다. 서유럽의 종교개혁이 동방정교 안에 끼친 충격을 제거하고, 기존의 교리를 재확립하기 위해 당시 예루살렘 총대주교였던 도시테우스의 신앙고백을 동방정교의 보편적 입장으로 결정하였다. (ko)
- Het Concilie van Jeruzalem (ook wel apostelconvent of apostelconcilie genoemd) was een concilie in Jeruzalem (tussen 44 en 49) waarbij de apostelen uit de oergemeente samenkwamen met Paulus van Tarsus en zijn begeleiders. Op dit concilie werd de voor het oerchristendom cruciale beslissing genomen inzake de christelijke zending naar de heidenen (dat wil zeggen: niet-Joden). Er werd als bindend erkend dat heidenen zich niet eerst hoefden te besnijden om christen te worden. Handelingen 15:11 citeert de apostel Petrus: “we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.” Hiermee werden de Joden en heidenen bedoeld. In de Galaten 2:9 schrijft Paulus zelf over de in Jeruzalem gemaakte afspraken: “Toen ze dus de genade onderkenden die mij geschonken was, ... reikten Jakobus, Kefas en Johannes, die als steunpilaren golden, mij en Barnabas de broederhand: wij zouden naar de heidenen gaan, zij naar de besnedenen.” (nl)
- エルサレム会議（エルサレムかいぎ、英語:Council of Jerusalem）は、紀元49年頃に、開催された初代教会において最大のエルサレムにおける会議のことである。使徒行伝15章に記されている。 パウロのによって誕生したクリスチャンたちと、ユダヤ人キリスト教徒との間の問題について初めて公式な見解を与えた会議である。 ユダヤ主義的クリスチャンの主張に対して、アンテオケ教会代表のパウロとバルナバを迎えて、エルサレム教会で会議が開催された。最初に、パウロの宣教報告があり、続いて問題解決のために激しい論争があり、審議がなされた。 その結果、律法を守ることから異邦人を解放して、信仰によってのみ救われることが確認された。さらに、偶像に供えた物、血と絞め殺した物、不品行を避けるようにという申し合わせ事項を異邦人に書き送った。 しかし、これで論争が終わったわけではなく、70年のエルサレム陥落まで、ユダヤ人クリスチャンと異邦人クリスチャンとの対立は継続した。エルサレム陥落後はユダヤ人クリスチャンは衰退していった。 (ja)
- Sobór jerozolimski (sobór apostolski) – zebranie Kościoła, które odbyło się około 49 roku w Jerozolimie. Rozstrzygnięto na nim kwestię konieczności przestrzegania wymogów Prawa przez chrześcijan pochodzenia nieżydowskiego – nawróconych pogan. Wydarzenie zostało opisane w 15 rozdziale Dziejów Apostolskich, który jednak nie nazywa tej narady Apostołów i starszych soborem. Przyczyną zwołania spotkania było żądanie chrześcijan pochodzenia żydowskiego z Jerozolimy, by obrzezywać chrześcijan pochodzenia pogańskiego. By rozstrzygnąć sprawę, Kościół antiocheński wysłał swoich przedstawicieli, w tym Pawła i Barnabę, do Jerozolimy. Tam przedstawiciele Kościoła jerozolimskiego, będący nawróconymi faryzeuszami, ponowili swój postulat. Podczas narady apostołów i starszych Piotr opowiedział się przeciwko nakładaniu nadmiernych obciążeń na pogan, a Paweł i Barnaba opowiedzieli o swych sukcesach misyjnych. Ostatecznie Jakub Sprawiedliwy zaproponował, by nie nakładać na pogan obciążeń Prawa żydowskiego, z wyjątkiem czterech starotestamentowych przepisów o czystości, które dotyczyły także cudzoziemców. Propozycja spotkała się z powszechną akceptacją. Apostołowie i starsi utrzymali zakaz spożywania krwi, mięsa zawierającego krew oraz mięsa zwierząt uduszonych, pokarmów z ofiar pogańskich, a także zakaz nierządu (Dz 15,20). Zniesienie obowiązku obrzezania jest też uznawane za pierwszy krok prowadzący do rozdziału chrześcijaństwa od judaizmu. Postanowienia te rozesłano do Kościołów w Cylicji i Syrii. Decyzje tam zawarte istotnie wpłynęły na rozwój chrześcijaństwa w środowisku pogańskim i na jego wyodrębnienie się z judaizmu. (pl)
- O Concilio de Jerusalém foi uma reunião inicial entre as lideranças cristãs nos meados do século I, para abordar se os gentios (não-judeus) deveriam seguir as leis de Moisés. (pt)
- Konciliet i Jerusalem, även apostlamötet, "det första kyrkomötet", år 49 mellan apostlarna Petrus, Johannes och Jakob ("Herrens bror") i Jerusalem och Paulus, Barnabas och Titus. Apostlamötet omnämns i Apostlagärningarna kapitel 15 och i Galaterbrevet kapitel 2. Man avgjorde att de kristna endast måste avstå från avgudadyrkan, otukt, blod och köttet av kvävda djur, enligt Apostlagärningarna. Förbudet att förtära blod iakttogs ännu under några århundraden. Enligt Paulus själv, i Galaterbrevet 2:5–9, beslutades det endast att ledarna i Jerusalem erkände honom som apostel för de oomskurna. Vad som egentligen togs upp på mötet är ovisst, men det handlade om vilken betydelse Lagen, det vill säga Torahn skulle ha för de som trodde på Kristus. Det övergripande var om de skulle ha en judisk eller icke-judisk karaktär. Jakob och Paulus var varandras motpoler, och Petrus stod emellan. Eftersom Petrus vacklar i sitt beslut, blir han utskälld av Paulus. Vid mötet avgick Paulus som segrare, och som en följd av detta flyttades den kristna rörelsens tyngdpunkt från Palestina och till de grekisktalande städerna i rikets östliga delar. Jakobs anhängare kom senare att kallas för judekristna, och de flydde till den jordanska staden Pella när kriget mot Rom började år 66. Jakob hade då redan blivit lynchad av en judisk mobb i Jerusalem år 62. (sv)
- Иерусали́мский собо́р (Апостольский собор) — раннехристианский не вселенский церковный собор, проходивший около 49 года (по другим данным — в 50 или 51 году) в Иерусалиме с участием апостолов, созванный для разрешения спора между Павлом и некоторыми иудеями-христианами о том, должны ли христиане соблюдать Закон Моисея. Иерусалимский собор был важным событием в истории христианства, став прообразом вселенских соборов. Решение собора, именуемое как Апостольское постановление, заключалось в том, что новообращённым христианам было не обязательно выполнять обрезание мужчин для спасения через веру в Христа. При этом по настоянию Иакова христианам не евреям предписывалось соблюдать лишь законы Ноя, а именно сохранялся запрет на приём в пищу части живого животного, прелюбодеяние и идолопоклонство. (ru)
- Єрусалимський Собор — один із перших християнських соборів, що зібрав апостолів і старійшин християнської церкви в Єрусалимі. Собор описаний у книзі Дій апостолів, його проведення як правило датується 49 роком. Основним питанням собору став Закон Мойсеєвий, що передбачав обов'язкове обрізання і захищався фарисеями (Дії 15:5). Протилежної точки зору дотримувались апостол Павло і святий Варнава. Рішенням собору стало відмова від юдейських практик обрізання, тварин в Єрусалимському храмі, левірату, відвідування єврейських синагог, зберігання суботнього спокою і безлічі інших обрядових ритуалів, за які юдеїв викривав ще сам Христос (напр. Мт. 23:38-46). І, хоча християни з євреїв і надалі намагалися дотримуватися старозавітних обрядів (Дії 21:21-28), рішення собору ознаменували розрив християнства з юдаїзмом і сприяли поширенню християнства серед язичників. Серед зовнішніх приписів, постановою собору християнам було наказано утримання від ідолопоклонства, жертовної крові, а також заборону віруючим робити іншим того, що собі не хочуть (Дії 15:28-29). Єрусалимський собор іноді вважається єдиним собором, на якому були присутні апостоли; проте вони збиралися і раніше, зокрема для обрання 12-го апостола (Матвія) замість відпавшого Іуди (Дії 1:13-26), та для обрання семи дияконів (Дії 6:1-6) і в інших випадках. (uk)
- 耶路撒冷會議，又稱使徒會議，或是耶路撒冷大會，大約是公元49年在耶路撒冷召開。在古代大公會議舉行之前的各種會議中，具有獨一無二的地位。它被天主教會與東正教會視為後來大公會議的原型與先趨，而且是基督教倫理的關鍵部分。該會議決定外邦人歸化為基督徒沒有義務遵守大部分的摩西律法，包括關於男性割禮的規則。然而，會議卻保留禁止吃血、帶血的肉和未被適當宰殺的動物肉，禁止通姦和偶像崇拜，有時被稱為「使徒法令」或「耶路撒冷四條禁戒」。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El Concili de Jerusalem (o Conferència Apostòlica) és un nom aplicat a una reunió, que es descriu als Fets dels Apòstols i, probablement, a la qual es refereix Pau a l'carta als cristians de Galàcia (Gàlates 2). (ca)
- Apoštolský koncil někdy bývá považován za první církevní koncil. Jde o jednání, které se mělo odehrát někdy kolem roku 50 v Jeruzalémě mezi jeruzalémskými apoštoly na jedné straně a Pavlem, Barnabášem a vyslanci z Antiochie na straně druhé. Předmětem jednání měly být misie mezi těmi, kteří dosud nepřijali křesťanskou víru. Předmětem jednání zřejmě byla míra závaznosti židovského Zákona pro křesťany pocházející z „pohanského“ prostředí („pohanokřesťany“). Výsledkem bylo zrovnoprávnění těchto křesťanů a židokřesťanů. S výjimkou některých zmínek (Sk 15, podle některých interpretací i Ga 2,1 až 10) pro něj nejsou doklady. (cs)
- La apostola koncilio en Jerusalemo inter la jaroj 44 kaj 49 estis kunveno de la apostoloj de la unua kristana komunumo, tiu de la urbo Jerusalemo, kun Paŭlo de Tarso kaj liaj akompanantoj. Tie interkonsentiĝis la por la historio de la kristana religio centra decido misie diskonigi la kristanan kredon inter ne-judoj. Ekestis liga interkonsento pri tio, ke sufiĉas baptiĝo por akceptiĝi en la komunumo de kristanoj, kaj ke ne nepre necesas la obeo de ĉiuj kutimoj de judismo, kiel ekzemple la cirkumcido aŭ la limigo al koŝera manĝado. La koncilio, kies decidoj ekestis pro fortaj pledoj de Paŭlo, signifis la transformon de la kristanismo de judisma sekto al propra religio kulture forte ligita al la judismo sed baze sendependa de ĝi. (eo)
- Le « concile de Jérusalem » — ou « assemblée de Jérusalem » ou « réunion de Jérusalem » ou encore « concile des apôtres » — est un nom appliqué rétrospectivement à des discussions décrites dans le livre des Actes des Apôtres, quinzième chapitre, tenues sous la direction de Jacques le Juste et qui sanctionnent l'ouverture de la communauté des Juifs chrétiens aux « païens » au milieu du Ier siècle. (fr)
- 예루살렘 공의회(Council of Jerusalem)또는 예루살렘 종교회의는 기독교 최초의 공의회로 알려진 사건이다. 신약성서에서는 사도행전 15장에 나오는데, 기독교를 유대교의 한 종파로 이해하여 토라(율법, 모세 5경), 할례 등의 유대교 전통을 강조한 유대기독교인과 유대교와 기독교간의 독립을 주장하며 반율법적 모습을 보이던 이방 기독교인간의 신학논쟁이 있었다. 역사적으로 주목할만한 또 하나의 주목할만한 예루살렘 공의회는 1672년에 열린, 도시테우스 고백서를 의결한 동방정교의 에큐메니컬 시노드이다. 서유럽의 종교개혁이 동방정교 안에 끼친 충격을 제거하고, 기존의 교리를 재확립하기 위해 당시 예루살렘 총대주교였던 도시테우스의 신앙고백을 동방정교의 보편적 입장으로 결정하였다. (ko)
- エルサレム会議（エルサレムかいぎ、英語:Council of Jerusalem）は、紀元49年頃に、開催された初代教会において最大のエルサレムにおける会議のことである。使徒行伝15章に記されている。 パウロのによって誕生したクリスチャンたちと、ユダヤ人キリスト教徒との間の問題について初めて公式な見解を与えた会議である。 ユダヤ主義的クリスチャンの主張に対して、アンテオケ教会代表のパウロとバルナバを迎えて、エルサレム教会で会議が開催された。最初に、パウロの宣教報告があり、続いて問題解決のために激しい論争があり、審議がなされた。 その結果、律法を守ることから異邦人を解放して、信仰によってのみ救われることが確認された。さらに、偶像に供えた物、血と絞め殺した物、不品行を避けるようにという申し合わせ事項を異邦人に書き送った。 しかし、これで論争が終わったわけではなく、70年のエルサレム陥落まで、ユダヤ人クリスチャンと異邦人クリスチャンとの対立は継続した。エルサレム陥落後はユダヤ人クリスチャンは衰退していった。 (ja)
- O Concilio de Jerusalém foi uma reunião inicial entre as lideranças cristãs nos meados do século I, para abordar se os gentios (não-judeus) deveriam seguir as leis de Moisés. (pt)
- Иерусали́мский собо́р (Апостольский собор) — раннехристианский не вселенский церковный собор, проходивший около 49 года (по другим данным — в 50 или 51 году) в Иерусалиме с участием апостолов, созванный для разрешения спора между Павлом и некоторыми иудеями-христианами о том, должны ли христиане соблюдать Закон Моисея. Иерусалимский собор был важным событием в истории христианства, став прообразом вселенских соборов. Решение собора, именуемое как Апостольское постановление, заключалось в том, что новообращённым христианам было не обязательно выполнять обрезание мужчин для спасения через веру в Христа. При этом по настоянию Иакова христианам не евреям предписывалось соблюдать лишь законы Ноя, а именно сохранялся запрет на приём в пищу части живого животного, прелюбодеяние и идолопоклонство. (ru)
- 耶路撒冷會議，又稱使徒會議，或是耶路撒冷大會，大約是公元49年在耶路撒冷召開。在古代大公會議舉行之前的各種會議中，具有獨一無二的地位。它被天主教會與東正教會視為後來大公會議的原型與先趨，而且是基督教倫理的關鍵部分。該會議決定外邦人歸化為基督徒沒有義務遵守大部分的摩西律法，包括關於男性割禮的規則。然而，會議卻保留禁止吃血、帶血的肉和未被適當宰殺的動物肉，禁止通姦和偶像崇拜，有時被稱為「使徒法令」或「耶路撒冷四條禁戒」。 (zh)
- مجلس أورشليم هو تجمّع مسيحي انعقد في عصور المسيحية الأولى نحو سنة 50 م، فريد من نوعه بين مجالس الكنيسة القديمة ما قبل المسكونية نظرًا لاعتبار الكنيسة الرومانية الكاثوليكية والكنيسة الأرثوذكسية الشرقية هذا المجلس نموذجًا يُحتذى في المجامع المسكونية اللاحقة، ومرحلة مفصلية في تشكيل الأخلاق المسيحية. تقرر في هذا المجلس عدم إلزام الأمميين من غير اليهود المتحولين إلى المسيحية بالمحافظة على شريعة موسى، بما في ذلك القواعد المتعلقة بالختان. كما أبقى المجلس على حظر تناول الدم واللحوم التي تحتوي على الدم ولحوم الحيوانات التي لم تذبح بشكل صحيح، وتحريم الزنا والوثنية، ويشار إلى هذا المجمع أحيانًا المرسوم الرسولي أو رباعية أورشليم. (ar)
- The Council of Jerusalem or Apostolic Council was held in Jerusalem around AD 50. It is unique among the ancient pre-ecumenical councils in that it is considered by Catholics and Eastern Orthodox to be a prototype and forerunner of the later ecumenical councils and a key part of Christian ethics. The council decided that Gentile converts to Christianity were not obligated to keep most of the fasts, and other specific rituals, including the rules concerning circumcision of males. The Council did, however, retain the prohibitions on eating blood, meat containing blood, and meat of animals that were strangled, and on fornication and idolatry, sometimes referred to as the Apostolic Decree or Jerusalem Quadrilateral. The purpose and origin of these four prohibitions is debated. (en)
- Das Apostelkonzil (auch Apostelkonvent genannt) in Jerusalem um 48 war eine Zusammenkunft der Apostel und Ältesten der Jerusalemer Urgemeinde mit Paulus von Tarsus und seinen Begleitern. Dort wurde die für das Urchristentum zentrale Entscheidung über die sogenannte Heidenmission getroffen. Es wurde verbindlich anerkannt, dass Heiden sich nicht erst beschneiden lassen müssen, um Christen werden zu können. Der Apostel Petrus wird in dem Bibelabschnitt (Apg 15,11 ) zitiert: „Vielmehr glauben wir, durch die Gnade des Herrn Jesus in derselben Weise errettet zu werden wie auch jene.“ Damit waren Heiden und Juden gemeint. In seinem Brief an die Gemeinden in Galatien berichtet Paulus selbst von den in Jerusalem getroffenen Vereinbarungen: „Und sie erkannten die mir zuteil gewordene Gnade, Jakobus (de)
- Concilio de Jerusalén (o Conferencia Apostólica) es un nombre aplicado por los historiadores y teólogos a un concilio cristiano de la era apostólica, que se celebró en Jerusalén y es fechado alrededor del año 50 d. C. Es único entre los antiguos consejos preecuménicos, por lo cual es considerado por los católicos y ortodoxos como un prototipo y precursor de los Concilios Ecuménicos posteriores y una parte clave de la ética cristiana. (es)
- Jerusalemgo kontzilioa historialariek eta teologoek aro apostolikoko kontzilio kristau bati emandako izena da. Kontzilio hori Jerusalemen ospatu zuten 50. urte inguruan. Kontseilu preekumeniko zaharren artean bakarra denez, katolikoek eta ortodoxoek ondorengo kontzilio ekumenikoen prototipo eta aitzindaritzat eta etika kristauaren funtsezko zatitzat hartzen dute. (eu)
- Konsili Yerusalem atau Konsili Apostolik adalah nama yang diberikan belakangan pada sebuah pertemuan di Yerusalem antara utusan jemaat Antiokhia dan para penatua di Yerusalem sekitar tahun 50 Masehi, yang dicatat pada Kitab Kisah Para Rasul Pasal 15 dan tampaknya yang juga dirujuk dalam Surat Paulus kepada jemaat di Galatia Pasal 2. Konsili Yerusalem dianggap unik di antara karena Gereja Katolik dan Gereja Ortodoks menganggap Konsili Yerusalem sebagai prototipe dan cikal bakal dari konsili-konsili ekumenis, yang kemudian menjadi bagian penting dari Etika Kristen. Konsili memutuskan bahwa orang-orang bukan Yahudi yang bertobat menjadi Kristen tidak diwajibkan untuk menaati sebagian besar Hukum Musa, termasuk aturan-aturan mengenai . Namun, Konsili tetap mempertahankan larangan makan darah, (in)
- Il Concilio di Gerusalemme o concilio apostolico fu, stando alla testimonianza degli Atti degli Apostoli, un'importante riunione delle cosiddette colonne della Chiesa del periodo apostolico ed ebbe luogo intorno al 49. L'elenco ufficiale dei concili ecumenici ebbe inizio col Concilio di Nicea I. (it)
- Sobór jerozolimski (sobór apostolski) – zebranie Kościoła, które odbyło się około 49 roku w Jerozolimie. Rozstrzygnięto na nim kwestię konieczności przestrzegania wymogów Prawa przez chrześcijan pochodzenia nieżydowskiego – nawróconych pogan. Wydarzenie zostało opisane w 15 rozdziale Dziejów Apostolskich, który jednak nie nazywa tej narady Apostołów i starszych soborem. Decyzje tam zawarte istotnie wpłynęły na rozwój chrześcijaństwa w środowisku pogańskim i na jego wyodrębnienie się z judaizmu. (pl)
- Het Concilie van Jeruzalem (ook wel apostelconvent of apostelconcilie genoemd) was een concilie in Jeruzalem (tussen 44 en 49) waarbij de apostelen uit de oergemeente samenkwamen met Paulus van Tarsus en zijn begeleiders. Op dit concilie werd de voor het oerchristendom cruciale beslissing genomen inzake de christelijke zending naar de heidenen (dat wil zeggen: niet-Joden). Er werd als bindend erkend dat heidenen zich niet eerst hoefden te besnijden om christen te worden. Handelingen 15:11 citeert de apostel Petrus: “we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.” Hiermee werden de Joden en heidenen bedoeld. In de Galaten 2:9 schrijft Paulus zelf over de in Jeruzalem gemaakte afspraken: “Toen ze dus de genade onderkenden die mij ges (nl)
- Konciliet i Jerusalem, även apostlamötet, "det första kyrkomötet", år 49 mellan apostlarna Petrus, Johannes och Jakob ("Herrens bror") i Jerusalem och Paulus, Barnabas och Titus. Apostlamötet omnämns i Apostlagärningarna kapitel 15 och i Galaterbrevet kapitel 2. Man avgjorde att de kristna endast måste avstå från avgudadyrkan, otukt, blod och köttet av kvävda djur, enligt Apostlagärningarna. Förbudet att förtära blod iakttogs ännu under några århundraden. Enligt Paulus själv, i Galaterbrevet 2:5–9, beslutades det endast att ledarna i Jerusalem erkände honom som apostel för de oomskurna. (sv)
- Єрусалимський Собор — один із перших християнських соборів, що зібрав апостолів і старійшин християнської церкви в Єрусалимі. Собор описаний у книзі Дій апостолів, його проведення як правило датується 49 роком. Серед зовнішніх приписів, постановою собору християнам було наказано утримання від ідолопоклонства, жертовної крові, а також заборону віруючим робити іншим того, що собі не хочуть (Дії 15:28-29). (uk)
|
