| dbo:abstract
|
- Flavi Juli Constanci (en llatí: Flavius Iulius Constantius, 7 d'agost del 317 – 3 de novembre del 361) fou un emperador romà (337–361), anomenat Constanci II per distingir-lo del seu avi. A la mort del seu pare, Constantí el Gran, se li va confiar el govern de les províncies d'orient, mentre la resta del territori havia de ser governat pels seus dos germans i dos cosins. A la mort dels seu germà menor no va heretar cap territori, ja que se'ls va quedar el germà gran i a la mort d'aquest germà un usurpador anomenat Magnenti, va prendre el poder. Constanci II va aconseguir enderrocar-lo, però llavors en va haver d'enderrocar un altre anomenat Vetanió. Les seves derrotes contra els perses el van fer impopular i l'exèrcit li va demanar que abdiqués a favor del seu cosí Julià, cosa que no va arribar a fer perquè va morir d'una malaltia. (ca)
- قنسطانطيوس الثاني (باللاتينية: Constantius II) (7 أغسطس 317 - 3 نوفمبر 361)، إمبراطور الأمبراطورية الرومانية والثاني من ثلاثة أبناء لقسطنطين الأول. خلال عام 338 أنهمك يوسابيوس النيقوميدي في الانتقال من نيقوميديا إلى أسقفية القسطنطينية، لأن العاصمة كانت قد انتقلت رسميًا من نيقوميديا إلى القسطنطينية، وإذ نجح في ذلك تفرغ لمقاومة البابا أثناسيوس ففي نهاية 338 أقنع الإمبراطور قنسطانطيوس بعقد مجمع في إنطاكية، فيه يصدر قرارًا بعزل البابا، صدر الأمر وانطلق الرعاع إلى كنيسة ثيؤناس لقتله، فهرب البابا. تعرض الكهنة والرهبان مع الشعب حتى النساء إلى موجة مرة من العذابات بل وذُبح البعض وسُجن آخرون، وبعد أربعة أيام دخل غريغوريوس الكبادوكي كأسقف للمدينة يضطهد المؤمنين. لم يقف الرهبان مكتوفي الأيدي، فقد أرسل القديس أنبا أنطونيوس عدة رسائل منها إلى الأسقف الدخيل وبعض الضباط يؤنبهم عن تصرفاتهم، كما بعث القديس باخوميوس أفضل راهبين عنده هما زكاوس وتادرس ليسندا المؤمنين بالإسكندرية في غيبة البابا. سافر البابا أثناسيوس إلى روما ليلتقي بصديقه البابا يوليوس حيث كتب الأخير رسالة إلى يوسابيوس النيقوميدي وجماعته كطلب مجمع روما، في هذه الزيارة دخلت الرهبنة إلى الغرب، وتشبع الفكر اللاتيني بلاهوتيات أثناسيوس. اعتبر اتباع يوسابيوس رسالة يوليوس التي برأت البابا أثناسيوس إهانة لكرامتهم، فعقدوا مجمعًا بإنطاكية، وكتبوا له يتهكمون ويهددون لكن في شيء من الحذاقة. في سنة 342 التقى البابا أثناسيوس بإمبراطور الغرب قسطنس في ميلان وقد حاول اليوسابيون أن يصوروا لأخيه إمبراطور الشرق قسطنطيوس أنه تلاقى معه ليطلب عقد مجمع عام لأساقفة الشرق والغرب، وقد أكدّ البابا أنه لم يفعل ذلك، إنما كانت الفكرة لدى قسطانس قبل لقائه بالبابا. فرض قنسطانطيوس الأريوسية على المناطق التي كان يحكمها.. أما بعد وفاة أخيه قسطنس عام 350م، فقد فرضها على جميع أنحاء الامبراطورية.. وسحق هذا الحاكم نشاط معارضيه ومقاوميه الأرثوذكسيين وانشغل بإحلال أساقفة أريوسيين بدلاً من الأساقفة الشرعيين في أهم مراكز الشرق وبعض جهات الغرب. (ar)
- Constantius II., vlastním jménem Flavius Iulius Constantius (7. srpna 317 v Ilýrii, zřejmě v Sirmiu – 3. listopadu 361 v Mopsukrenai, Kilíkie), byl synem Konstantina Velikého a císařem římské říše od roku 337 (na východě) resp. 353 (jako jediný vládce říše) až do roku 361. (cs)
- Ο Κωνστάντιος Β΄ (Flavius Iulius Constantius, 7 Αυγούστου 317 - 3 Νοεμβρίου 361) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 337 έως το 361. Δεύτερος γιος του Κωνσταντίνου Α΄ και της Φαύστας, ανέβηκε στο θρόνο με τους αδελφούς του, Κωνσταντίνο Β΄ και Κώνστα, μετά το θάνατο του πατέρα τους. Στον θρόνο ανήλθε 21 ετών το 337, έχοντας ήδη το 324 τιτλοφορηθεί από τον πατέρα του ως Καίσαρας. (el)
- Constantius II. (altgriechisch Κωνστάντιος Β’ Kōnstántios, mit vollständigem römischem Namen Flavius Iulius Constantius; * 7. August 317 in Illyrien, wahrscheinlich in Sirmium; † 3. November 361 in Mopsukrenai/Kilikien) war ein Sohn Konstantins des Großen und nach dessen Tod ab 337 Kaiser im Osten des Römischen Reiches. In den anderen Reichsteilen waren zunächst zwei seiner Brüder Kaiser geworden; seit 353 war er nach ihrem Tod und der gewaltsamen Beseitigung eines Usurpators einziger Augustus im gesamten Römischen Reich. Nach seinem Tod 361 ging die Macht an seinen Vetter Julian über, der seit 355 als Caesar (Unterkaiser) Gallien regiert, 360 aber eine Usurpation betrieben hatte. Seine Regierungszeit war von einem andauernden Abwehrkampf an den Grenzen geprägt, während es im Inneren wiederholt zu Bürgerkriegen kam. Auch im Bereich der Religionspolitik ergaben sich ernsthafte Probleme, die er nicht dauerhaft lösen konnte. In den zeitgenössischen Quellen wird er oft als eher „schwacher Kaiser“ beurteilt, wohingegen die moderne Forschung auch seine Leistungen hervorhebt. (de)
- Konstancio la 2-a (latine Flāvius Iūlius Cōnstantius; naskiĝis en 317 kaj mortis en 361) estis romia imperiestro de 337 ĝis sia morto. Kelkaj historiistoj rigardas lin kiel Bizanca imperiestro, sed li regis la tutan imperion. (eo)
- Constantius II (Latin: Flavius Julius Constantius; Greek: Κωνστάντιος; 7 August 317 – 3 November 361) was Roman emperor from 337 to 361. His reign saw constant warfare on the borders against the Sasanian Empire and Germanic peoples, while internally the Roman Empire went through repeated civil wars, court intrigues, and usurpations. His religious policies inflamed domestic conflicts that would continue after his death. Constantius was a son of Constantine the Great, who elevated him to the imperial rank of Caesar on 8 November 324 and after whose death Constantius became Augustus together with his brothers, Constantine II and Constans on 9 September 337. He promptly oversaw the massacre of his father-in-law, an uncle, and several cousins, consolidating his hold on power. The brothers divided the empire among themselves, with Constantius receiving Greece, Thrace, the Asian provinces, and Egypt in the east. For the following decade a costly and inconclusive war against Persia took most of Constantius's time and attention. In the meantime, his brothers Constantine and Constans warred over the western provinces of the empire, leaving the former dead in 340 and the latter as sole ruler of the west. The two remaining brothers maintained an uneasy peace with each other until, in 350, Constans was overthrown and assassinated by the usurper Magnentius. Unwilling to accept Magnentius as co-ruler, Constantius waged a civil war against the usurper, defeating him at the battles of Mursa Major in 351 and Mons Seleucus in 353. Magnentius committed suicide after the latter battle, leaving Constantius as sole ruler of the empire. In 351, Constantius elevated his cousin Constantius Gallus to the subordinate rank of Caesar to rule in the east, but had him executed three years later after receiving scathing reports of his violent and corrupt nature. Shortly thereafter, in 355, Constantius promoted his last surviving cousin, Gallus' younger half-brother Julian, to the rank of Caesar. As emperor, Constantius promoted Arian heresy, banned pagan sacrifices, and issued laws against Jews. His military campaigns against Germanic tribes were successful: he defeated the Alamanni in 354 and campaigned across the Danube against the Quadi and Sarmatians in 357. The war against the Sasanians, which had been in a lull since 350, erupted with renewed intensity in 359 and Constantius travelled to the east in 360 to restore stability after the loss of several border fortresses. However, Julian claimed the rank of Augustus in 360, leading to war between the two after Constantius' attempts to persuade Julian to back down failed. No battle was fought, as Constantius became ill and died of fever on 3 November 361 in Mopsuestia, allegedly naming Julian as his rightful successor before his death. (en)
- Konstantzio II.a (latinez: Flavius Julius Constantius; 317ko abuztuaren 7a - 361eko azaroaren 3a) erromatar enperadorea izan zen, 337tik hil zen arte. Konstantino I.a Handiaren eta bigarren semea izan zen. 337an, aita hil zenean, Konstantzio Kloro aitonaren eta Teodora haren bigarren emaztearen senideen triskantza agindu zuen Konstantzio II.ak. Konstantino I.a Handiaren gizonezko ondorengo bakarrak haren hiru semeak, Konstantzio II.a bera, Konstantino II.a eta Konstante, eta haien bi lehengusuak, Juliano Apostata eta . Konstantinoren hiru semeek haien artean banatu zuten Inperioa, aitaren testamentuaren arabera. Konstantziori ekialdea egokitu zitzaion. Nolanahi ere, Konstantino II.a 340an hil zen, Konstante erasotzen ari zela. Honela, Konstante mendebaldeko buru bakarra bilakatu zen. 350ean, oreka hori berriro desegin zen, jeneralak bere burua enperadore izendatu zuelako eta Konstante hil zuelako. Une hori arte Konstantzioren kezka nagusia pertsiarren inbasioak ziren. Galo lehengusuari zesar titulua eman behar izan zion Konstantziok berak usurpatzailearen aurka egin ahal izateko. 351n Konstantziok garaitu zuen bataila odoltsu batean. bere buruaz beste egin zuen 353an. Galo lehengusua segidan hiltzera zigortu zuen. Hala ere, ezin zen ekialdeko eta iparraldeko mugez aldi berean arduratu. Hortaz, bizirik geratzen zitzaion senide bakarrari, Juliano Apostatari hain zuzen ere, zesar titulua eman zion. Galiako armadak, ordea, augusto titulua aldarrikatu zuen Juliano Apostatarentzat. Konstantziok gerrari ekin behar izan zion orduan. Borroka baino lehen, halere, sukarrak hil zuen Konstantzio 361eko azaroaren 3an. Juliano Apostata Inperio osoko enperadorea onetsi zen.
* Datuak: Q46418
* Multimedia: Constantius II (eu)
- Constancio II, cuyo nombre completo era Flavio Julio Constancio Augusto (en latín: Flavius Julius Constantius Augustus; 7 de agosto de 317 – 3 de noviembre de 361) fue emperador romano desde 337 a 361. Era el segundo hijo de Constantino I y de Fausta. Ascendió al trono junto con Constantino II y Constante tras la muerte de su padre, gobernando sobre las regiones orientales del Imperio. En el año 340, los hermanos de Constancio se enfrentaron por las provincias occidentales del imperio. El conflicto resultante provocó la muerte de Constantino II y dejó a Constante como gobernante del oeste hasta que fue asesinado en 350 por el usurpador Magnencio. Constancio II no estuvo dispuesto a aceptar a Magnencio como corregente y lo derrotó en las batallas de Mursa Major y Mons Seleucus. Magnencio se suicidó tras la segunda batalla, dejando a Constancio II como único gobernante. Sus siguientes campañas militares contra las tribus germánicas fueron exitosas: se defendió de los alamanes en 354 y tuvo una campaña a lo largo del Danubio contra los cuados y los sármatas en 357. En contraste con esto, la guerra con los sasánidas continuó con resultados diversos. En 351, debido a la dificultad de liderar solo el imperio, Constancio II elevó a su primo Constancio Galo al rango de césar, pero fue asesinado tres años después tras ser acusado de tener una naturaleza violenta y corrupta. Poco después, en 355, Constancio elevó a su último primo superviviente, Juliano (que era medio-hermano menor de Galo) al rango de césar. Juliano reclamó el cargo de augusto en 360, iniciando una guerra. No obstante, no se libró ninguna batalla porque Constancio II enfermó y murió a finales del 361, aunque antes nombró a su oponente como sucesor. (es)
- Constance II (Flavius Julius Constantius en latin), né le 7 août 317 à Sirmium et mort le 3 novembre 361 à Mopsueste, est un empereur romain chrétien du Bas-Empire. Né sous le règne de son père, l'empereur Constantin Ier, Constance est élevé le 8 novembre 324 au rang de César, soit vice-empereur, de même que ses deux frères, Constant Ier et Constantin II, et son cousin Flavius Dalmatius. Envoyé en Gaule en 332, puis en Syrie, il intervient ainsi en Arménie, en 335, royaume dont la couronne est promise à son cousin Flavius Hannibalianus. Apprenant la mort de Constantin en 337, et peu désireux de partager l'Empire à cinq, les trois frères s'accordent pour encourager la garde impériale à massacrer Dalmatius, Hannibalianus et la quasi-totalité de leur famille puis se font acclamer Augustes, soit empereurs, et se répartissent le monde romain le 9 septembre 337. Constance II obtient ainsi la partie orientale, menacée par les Sassanides du roi des rois Chapour II. En 340, Constantin II est tué par Constant Ier, qui se place à la tête de l'Occident romain, avant d'être assassiné à son tour, en 350, par un de ses généraux, Magnence, qui usurpe le titre impérial. Temporairement soulagé de sa guerre contre les Sassanides, Constance II l'affronte le 28 septembre 351 à Mursa et le vainc en 353. Deux ans plus tard, l'élimination du général usurpateur Silvain maintient Constance II comme souverain incontesté du monde romain. Constance II, qui est devenu plus méfiant vis-à-vis de ses généraux après les guerres civiles et qui doit gérer à la fois le front sassanide, où la guerre reprend, et les Gaules, qui sont envahies par les barbares, décide de se faire épauler par un vice-empereur. N'ayant pas de fils, il jette son dévolu sur un des deux survivants du massacre familial, son cousin Constantius Gallus, qu'il envoie en Syrie, dès 351. Mais, ce dernier s'étant discrédité par sa brutalité, Constance le rappelle et le fait exécuter en 354. Parti prendre la direction des armées d'Orient, Constance envoie son dernier parent encore en vie, le jeune frère de Gallus, Julien, servir comme César en Gaule en 355. C'est depuis la Mésopotamie, où l'issue de la guerre sassanide demeure incertaine treize ans après le début du conflit, que Constance apprend, en 360, que son César, après avoir libéré les Gaules, a usurpé le titre d'Auguste. Constance refuse de reconnaître l'usurpation mais, malade, doit interrompre sa marche militaire à Mopsueste en Cilicie, où il meurt le 3 novembre 361, après avoir désigné Julien, jadis son rival, comme son successeur. Le règne de Constance II est marqué par la consolidation des réformes de Constantin Ier, notamment sur le plan financier et administratif, mais aussi par une inflexion vers une nouvelle conception du pouvoir assez proche de celle des futurs empereurs byzantins et marquée par le goût pour la pompe et par la montée en puissance des eunuques et des notaires. Élevé dans la parole du Christ, Constance II veille également à renforcer l'Église face aux cultes païens et à la purger de ses divisions en tentant d'unifier un dogme en pleine élaboration. Bien plus que les autres décisions de Constance II, ce sont principalement ces questions religieuses que retiennent les historiens anciens. (fr)
- Flavius Julius Konstantius (7 Agustus 317 – 3 November 361), umumnya dikenal sebagai Konstantius II, adalah Kaisar Romawi dari tahun 337 hingga 361. Ia adalah putra dari Konstantinus I dan Fausta. Konstantius naik takhta dengan saudaranya Konstantinus I dan Konstans saat kematian ayahnya. Pada tahun 340, saudara-saudara Konstantius memperebutkan kekuasaan atas provinsi-provinsi barat kekaisaran. Konstans mengalahkan saudaranya dan menguasai barat selama satu dasawarsa lebih hingga Magnentius memberontak tahun 350. Konstans dibunuh, menjadikan Konstantius sebagai satu-satunya putra Konstantinus yang masih hidup. Setelah mengalahkan Magnentius dalam dan , Magnentius bunuh diri, sehingga Konstantius menjadi penguasa tunggal kekaisaran. Ia berhasil memenangkan peperangan melawan Alamanni tahun 354, dan melancarkan serangan terhadap dan Sarmatia di sepanjang sungai Donau tahun 357. Di timur, ia berperang melawan Sassaniyah selama dua dasawarsa. Konstantius mengangkat keponakannya Julianus sebagai co-kaisar tahun 355. Pada musim semi tahun 361, kedua kaisar berselisih. Akan tetapi, Konstantius wafat sebelum keduanya berperang, sehingga menjadikan Julianus sebagai penerus. (in)
- コンスタンティウス2世（Constantius II, 317年8月7日 - 361年11月3日）は、ローマ帝国の皇帝（在位：337年 - 361年）。当初は帝国を3分割して東方を担当したが、353年に単独の統治者になった。キリスト教を優遇し、猜疑心の強さから粛清をたびたび行なった。父帝コンスタンティヌス1世と同様、熱心なキリスト教徒であったが、父帝とは反対にアリウス派を支持し、司教アタナシウスを迫害した。 (ja)
- 플라비우스 율리우스 콘스탄티우스(Flavius Iulius Constantius, (317년 8월 7일 - 361년 11월 3일)는 337년부터 361년까지 로마 황제였다. 콘스탄티누스 왕조. 처음에는 형인 콘스탄티누스 2세(340년 죽음) 및 동생 콘스탄스(350년 죽음)와 공동 황제로 제국을 삼분(三分)해 통치했으나 353~361년에는 단독으로 통치했다. (ko)
- Konstancjusz II (ur. 7 sierpnia 317, zm. 3 listopada 361) – cesarz rzymski od 9 września 337 do 3 listopada 361. (pl)
- Flavio Giulio Costanzo, meglio noto come Costanzo II (in latino: Flavius Iulius Constantius; Sirmio, 7 agosto 317 – Cilicia, 3 novembre 361), è stato un imperatore romano della dinastia costantiniana. Salito al trono nel 337 alla morte del padre Costantino I, rimase al potere per 24 anni, difendendo l'impero dai nemici esterni e il proprio potere dagli usurpatori e promuovendo il Cristianesimo. Nominato Cesare (imperatore subordinato ad un Augusto) dal padre, assieme ai fratelli, alla morte di Costantino I assunse il potere nella parte orientale dell'impero, lasciando gli altri fratelli a spartirsi l'Occidente. Si impegnò poi nella difesa dei confini orientali dell'impero dalla minaccia dei Sasanidi, optando per una politica militare a bassa intensità diversa dalle consuetudini romane, che fu efficace, ma che causò una certa insoddisfazione nel mondo romano. Buon comandante e amministratore, ridusse il peso della burocrazia imperiale e del fisco; in campo militare dovette affrontare anche le incursioni dei popoli barbari attraverso i confini germanico e danubiano, mentre in politica interna fu a lungo impegnato dall'usurpatore Magnenzio, cui contese e strappò il potere in Occidente, come pure da altri usurpatori (Vetranione, Decenzio, Nepoziano e Claudio Silvano). Non avendo figli, associò al potere gli unici due parenti maschi rimastigli dopo le purghe seguite alla morte di Costantino e che avevano consentito a Costanzo di sbarazzarsi di possibili concorrenti al soglio imperiale: prima scelse il cugino Gallo, cui diede in sposa la propria sorella Costantina e che poi mise a morte a causa della sua disastrosa amministrazione dell'Oriente, e poi il fratellastro di questi Giuliano, il quale, dopo aver dimostrato insospettate qualità militari e amministrative in Gallia, gli si rivoltò contro, proclamandosi imperatore e succedendogli poi alla sua morte. Come il padre prima di lui, l'imperatore Costanzo assunse un ruolo attivo nelle dispute dottrinali all'interno del cristianesimo, promuovendo l'arianesimo nell'ambito della diatriba sulla natura di Cristo; promosse anche diversi concili, rimuovendo e nominando molti vescovi. Con Costanzo il potere e i privilegi della gerarchia ecclesiastica si consolidarono e il cristianesimo divenne sempre più la religione principale dello Stato romano. (it)
- Flavius Julius Constantius (Grieks: Κωνστάντιος Β', Kōnstantios) (7 augustus 317 - 3 november 361), bekend als Constantius II, was een Romeins keizer van september 337 tot 3 november 361. Constantius werd in Sirmium, in Illyricum, als tweede zoon van Constantijn de Grote en diens vrouw Fausta geboren. Op 13 november 324 werd hij door zijn vader tot Caesar benoemd. Omstreeks 335 trouwde hij met zijn eerste vrouw, een dochter van zijn oom Julius Constantius en halfzuster van zijn neef Julianus Apostata. Toen Constantijn de Grote in mei 337 stierf was Constantius er snel bij om zo veel mogelijk macht te grijpen. Hij was waarschijnlijk de drijvende kracht achter het uitroeien van de halve mannelijke familie van Constantijn. In september datzelfde jaar verdeelde hij het rijk samen met zijn broers Constantijn II en Constans. Constantius kreeg het oostelijke deel, met uitzondering van Thracië, Achaea en Macedonia, dat onder controle van Constans viel. In 340 stierf Constantijn II, de oudste van de drie broers, in een slag tegen Constans (de jongste). In 350 werd ook Constans gedood, door een opstand van de usurpator Magnentius. Constantius was nu theoretisch keizer van het complete rijk. Magnentius moest echter nog wel uit de weg worden geruimd. Constantius benoemde derhalve zijn neef Flavius Claudius Constantius Gallus, broer van Julianus Apostata, tot Caesar om in het oosten een oogje in het zeil te houden, terwijl hij zelf naar Italia trok. Constantius voerde twee veldslagen tegen Magnentius, bij Mursa in 351, die onbeslist eindigde, en bij Mons Seleucus in 353, waarin het hem lukte om Magnentius definitief te verslaan. Een jaar later liet Constantius Gallus executeren, omdat deze opstandig werd. Gedurende Constantius' gehele heerschappij waren er regelmatig invallen van de Perzen. De meeste van deze invallen wist hij af te slaan. Zijn militaire campagnes tegen de Germaanse stammen waren succesvoller: in 354 versloeg hij de Alamanni; in 357 voerde hij ten noorden van de Donau campagne tegen de Quaden en Sarmaten. In 355 benoemde Constantius op aanraden van zijn tweede vrouw Eusebia zijn neef Julianus (Apostata) tot Caesar, en stuurde hem naar Gallia. Deze had daar echter zoveel succes, dat zijn troepen hem in 360 tot keizer uitriepen. Een burgeroorlog werd voorkomen door de (natuurlijke) dood van Constantius in november 361. (nl)
- Constantius II, egentligen Flavius Julius Constantinus, född 317, död 3 november 361, romersk kejsare 337-361, son till Konstantin den store. Bror till Constans och Konstantin II. Constantius utnämndes 324 till caesar. Han utpekas av traditionen som den egentlige upphovsmannen till de efter faderns död av soldater ingångsatta massmorden på kejsarhusets släktingar och kullkastandet av den av fadern bestämda tronföljdsordningen. Vid faderns död kom det romerska riket att delas i tre delar som leddes av tre bröder. Constantius II erhöll vid riksdelningen 338 kejsardömets östra provinser. Efter att brodern Konstantin II stupat i strider mot den andre brodern Constans erhöll Constantius II även Trakien medan Constans lade under sig resten av Konstantin II:s riksdelar. Som kejsare i de östra provinserna blev det Constantius uppgift att föra kriget mot perserna, vilket under hela hans regeringstid pågick utan något avgörande. Det pågick ännu 350, då händelserna i väster, Magnentius uppror och tronbestigning, mordet på brodern Constans och Vetranions anläggande av purpurn, påkallade hans uppmärksamhet. Redan samma år besegrades Vetranio, som nedlade sin värdighet. 351 besegrade hans trupper Magnentius i , och 353 begick denne självmord. Sedan Constantius Gallus, som 351 utnämnts till caesar med uppgift att föra kriget mot perserna avsatts och dödats 354, var Constantius åter ensam kejsare. De oroliga förhållandena vid gränserna, där det förutom striderna mot perserna fördes krig mot olika germanska stammar, omöjliggjorde dock för Constantius att ensam styra riket, och han utnämnde 355 Constantius Gallus bror Julianus Apostata till caesar med verksamhetsfält i Gallien. Då Julianus Apostata av sina trupper 360 utropades till augustus, vägrade Constantius, som då i orienten var sysselsatt av det persiska kriget, att erkänna honom som sådan, och drog mot honom med sina trupper. Han avled dock 361, innan någon avgörande strid inträffat. Sitt huvudintresse ägnade Constantius åt de teologiska striderna. Under honom pågick förföljelser av hedningar i romarriket. Han gynnade ivrigt arianerna, men lyckades aldrig föra deras sak till någon permanent seger. (sv)
- Flávio Júlio Constâncio (Sirmio, 7 de agosto de 317 – Mopsuéstia, 3 de novembro de 361), segundo filho de Constantino, o Grande (r. 306–337), com sua segunda esposa, Fausta, governou o Império Romano do Oriente, em Constantinopla, de 337 a 361. Após a morte de Constantino I, o Império Romano foi dividido em três regiões administrativas diferentes e governado por seus três filhos. O mais velho, Constantino II, governou a parte Ocidental, que abrangia a Hispânia e a Gália, com capital em Augusta dos Tréveros (atual Tréveris). Constante I, o terceiro filho, governou a parte central (Itália e Ilíria), com capital em Mediolano (atual Milão). (pt)
- Конста́нций II (Фла́вий Ю́лий Конста́нций, лат. Flavius Julius Constantius, 7 августа 317 года, Сирмий — 3 ноября 361 года, Мопсуестия, Киликия) — римский император в 337—361 годах, десять раз был консулом. После смерти отца в 337 году получил в управление бо́льшую часть Востока. В борьбе за установление контроля над всей империей устранил двух своих дядей (братьев Константина Великого) и семерых двоюродных братьев. В 353 году после победы над узурпатором Магненцием стал единоличным правителем империи. В его правление гражданская война осложнялась тем, что империя была вынуждена вести изнурительную войну с персами и германцами. Братьев разъединяли не только политические интересы, но и религиозные. В то время как Константин и Констант были на стороне никейцев, Констанций стоял за ариан. Характер императора описывает историк Аврелий Виктор. (ru)
- 君士坦提乌斯二世（Constantius II），全名为弗拉维乌斯·尤利乌斯·君士坦提乌斯（拉丁語：Flavius Julius Constantius，希腊语：Κωνστάντιος，公元317年8月7日-361年11月9日）是罗马帝国皇帝（337年至361年），也是君士坦丁大帝之子。从337年到361年，他统治期间萨珊王朝和日耳曼人在罗马帝国的边界发起不断的入侵战争，而罗马帝国的内部经历了多次内战，宫廷阴谋和篡夺。他的宗教政策激起了家庭冲突，这种冲突在他去世后仍然继续。 君士坦提乌斯二世是君士坦丁大帝的儿子，于是在324年11月8日将他提升为凯撒，君士坦丁大帝死后，君士坦提乌斯二世与他兄弟君士坦丁二世和君士坦斯一世于是在337年9月9日成为奥古斯都。他迅速实行他的大屠杀。在大屠杀里，他杀了，和几个堂兄，鞏固他的权力和统治。三兄弟将羅馬帝國分割，君士坦提乌斯二世统治东部帝国各省，包括君士坦丁堡，色雷斯，小亚细亚，叙利亚，埃及和昔兰尼加。在此后的十年，对萨珊王朝战争昂贵的军费使君士坦提乌斯花了大部分的时间与精力。同时，他的兄弟君士坦丁二世与君士坦斯一世在西部帝国的行省进行了战争，使前者在340年入侵意大利失败而死亡，后者成为西部帝国唯一的奥古斯都。剩下的两兄弟彼此保持着不安的状态，直到公元350年君士坦斯被篡位者马格嫩提乌斯推翻而被暗杀。 君士坦提乌斯不愿意接受马格嫩提乌斯作为共治者，于是与他发动战争展开内战。在351年的穆尔萨战役和353年的中击败了他。马格嫩提乌斯在后战役之后自尽，使君士坦提乌斯二世成为帝国唯一的统治者。公元351年，君士坦提乌斯将表哥提升为凯撒，以便能控制在东部帝国的统治，但三年后他在收到有关加卢斯的暴力和严厉的腐败性质消息后，君士坦提乌斯就把他处决了。此后不久，在355年，君士坦提乌斯将他最后一个幸存的堂兄加卢斯的同父异母兄弟尤利安提升为凯撒。 作为皇帝，君士坦提乌斯提倡阿里乌教派，通过禁止祭祀和关闭異教神庙来迫害異教徒，並颁布了歧视犹太人的法律。他在对日耳曼人的军事行动取得胜利：他于是在354年击败阿拉曼尼人，在357年越过多瑙河与夸迪人和萨尔马提亚人进行对抗。自从350年以来，罗马帝国与萨珊王朝一直属于在停滞状态，直到359年重新爆发战争並攻陷东部的几个要塞后，君士坦提乌斯于是在360年前往东部帝国以恢复稳定。但是在360年，尤利安被高卢部队擁立为皇帝（奥古斯都），君士坦提乌斯尝试说服尤利安退位失败后，导致了两者之间的战争。君士坦提乌斯立刻集结东部军团，向西部出发。但是，当他到达时，他已经病重，死于361年11月3日，逝世前命尤利安作为帝国的继承人，這個安排是為了保護他年輕且懷孕的妻子。 (zh)
- Флавій Юлій Констанцій II (лат. Flavius Julius Constantius, грец. Kōnstantios та Κωνστάντιος, 7 серпня 317 року, Сірмій — 3 листопада 361, Мопсуестія, Кілікія) — син Костянтина Великого, імператор з 337 по 353 роки східної частини, по 361 рік — усієї Римської імперії. Мав спеціальні титули перемоги: Gothicus Maximus ("Великий переможець Ґотський"), 332 р.; Persicus Maximus ("великий переможець Персії"), Sarmaticus Maximus ("великий переможець Сарматський"), 338 р.; Adiabenicus Maximus ("великий переможець адіабенський"), 343 р.; Alamannicus Maximus ("великий переможець алеманський"), 355 р.; Germanicus Maximus ("великий переможець германський"), 358 р. Його правління характеризувалося постійними війнами на кордонах проти Сасанідської імперії, германських народів, в придунав'ї та північному причорномор'ї з сарматськими та слов'янськими племенами. В той час внутрішня Римська імперія пройшла через неодноразові громадянські війни і узурпації, що завершилися поваленням Констанція як імператора його двоюрідним братом Юліаном. Його релігійна політика розпалювала внутрішні конфлікти, які тривали після його смерті. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Constantius II., vlastním jménem Flavius Iulius Constantius (7. srpna 317 v Ilýrii, zřejmě v Sirmiu – 3. listopadu 361 v Mopsukrenai, Kilíkie), byl synem Konstantina Velikého a císařem římské říše od roku 337 (na východě) resp. 353 (jako jediný vládce říše) až do roku 361. (cs)
- Ο Κωνστάντιος Β΄ (Flavius Iulius Constantius, 7 Αυγούστου 317 - 3 Νοεμβρίου 361) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 337 έως το 361. Δεύτερος γιος του Κωνσταντίνου Α΄ και της Φαύστας, ανέβηκε στο θρόνο με τους αδελφούς του, Κωνσταντίνο Β΄ και Κώνστα, μετά το θάνατο του πατέρα τους. Στον θρόνο ανήλθε 21 ετών το 337, έχοντας ήδη το 324 τιτλοφορηθεί από τον πατέρα του ως Καίσαρας. (el)
- Konstancio la 2-a (latine Flāvius Iūlius Cōnstantius; naskiĝis en 317 kaj mortis en 361) estis romia imperiestro de 337 ĝis sia morto. Kelkaj historiistoj rigardas lin kiel Bizanca imperiestro, sed li regis la tutan imperion. (eo)
- コンスタンティウス2世（Constantius II, 317年8月7日 - 361年11月3日）は、ローマ帝国の皇帝（在位：337年 - 361年）。当初は帝国を3分割して東方を担当したが、353年に単独の統治者になった。キリスト教を優遇し、猜疑心の強さから粛清をたびたび行なった。父帝コンスタンティヌス1世と同様、熱心なキリスト教徒であったが、父帝とは反対にアリウス派を支持し、司教アタナシウスを迫害した。 (ja)
- 플라비우스 율리우스 콘스탄티우스(Flavius Iulius Constantius, (317년 8월 7일 - 361년 11월 3일)는 337년부터 361년까지 로마 황제였다. 콘스탄티누스 왕조. 처음에는 형인 콘스탄티누스 2세(340년 죽음) 및 동생 콘스탄스(350년 죽음)와 공동 황제로 제국을 삼분(三分)해 통치했으나 353~361년에는 단독으로 통치했다. (ko)
- Konstancjusz II (ur. 7 sierpnia 317, zm. 3 listopada 361) – cesarz rzymski od 9 września 337 do 3 listopada 361. (pl)
- Flávio Júlio Constâncio (Sirmio, 7 de agosto de 317 – Mopsuéstia, 3 de novembro de 361), segundo filho de Constantino, o Grande (r. 306–337), com sua segunda esposa, Fausta, governou o Império Romano do Oriente, em Constantinopla, de 337 a 361. Após a morte de Constantino I, o Império Romano foi dividido em três regiões administrativas diferentes e governado por seus três filhos. O mais velho, Constantino II, governou a parte Ocidental, que abrangia a Hispânia e a Gália, com capital em Augusta dos Tréveros (atual Tréveris). Constante I, o terceiro filho, governou a parte central (Itália e Ilíria), com capital em Mediolano (atual Milão). (pt)
- قنسطانطيوس الثاني (باللاتينية: Constantius II) (7 أغسطس 317 - 3 نوفمبر 361)، إمبراطور الأمبراطورية الرومانية والثاني من ثلاثة أبناء لقسطنطين الأول. خلال عام 338 أنهمك يوسابيوس النيقوميدي في الانتقال من نيقوميديا إلى أسقفية القسطنطينية، لأن العاصمة كانت قد انتقلت رسميًا من نيقوميديا إلى القسطنطينية، وإذ نجح في ذلك تفرغ لمقاومة البابا أثناسيوس ففي نهاية 338 أقنع الإمبراطور قنسطانطيوس بعقد مجمع في إنطاكية، فيه يصدر قرارًا بعزل البابا، صدر الأمر وانطلق الرعاع إلى كنيسة ثيؤناس لقتله، فهرب البابا. تعرض الكهنة والرهبان مع الشعب حتى النساء إلى موجة مرة من العذابات بل وذُبح البعض وسُجن آخرون، وبعد أربعة أيام دخل غريغوريوس الكبادوكي كأسقف للمدينة يضطهد المؤمنين. لم يقف الرهبان مكتوفي الأيدي، فقد أرسل القديس أنبا أنطونيوس عدة رسائل منها إلى الأسقف الدخيل وبعض الضباط يؤنبهم عن تصرفاتهم، كما بعث القديس (ar)
- Flavi Juli Constanci (en llatí: Flavius Iulius Constantius, 7 d'agost del 317 – 3 de novembre del 361) fou un emperador romà (337–361), anomenat Constanci II per distingir-lo del seu avi. A la mort del seu pare, Constantí el Gran, se li va confiar el govern de les províncies d'orient, mentre la resta del territori havia de ser governat pels seus dos germans i dos cosins. A la mort dels seu germà menor no va heretar cap territori, ja que se'ls va quedar el germà gran i a la mort d'aquest germà un usurpador anomenat Magnenti, va prendre el poder. Constanci II va aconseguir enderrocar-lo, però llavors en va haver d'enderrocar un altre anomenat Vetanió. Les seves derrotes contra els perses el van fer impopular i l'exèrcit li va demanar que abdiqués a favor del seu cosí Julià, cosa que no va ar (ca)
- Constantius II. (altgriechisch Κωνστάντιος Β’ Kōnstántios, mit vollständigem römischem Namen Flavius Iulius Constantius; * 7. August 317 in Illyrien, wahrscheinlich in Sirmium; † 3. November 361 in Mopsukrenai/Kilikien) war ein Sohn Konstantins des Großen und nach dessen Tod ab 337 Kaiser im Osten des Römischen Reiches. In den anderen Reichsteilen waren zunächst zwei seiner Brüder Kaiser geworden; seit 353 war er nach ihrem Tod und der gewaltsamen Beseitigung eines Usurpators einziger Augustus im gesamten Römischen Reich. Nach seinem Tod 361 ging die Macht an seinen Vetter Julian über, der seit 355 als Caesar (Unterkaiser) Gallien regiert, 360 aber eine Usurpation betrieben hatte. (de)
- Constantius II (Latin: Flavius Julius Constantius; Greek: Κωνστάντιος; 7 August 317 – 3 November 361) was Roman emperor from 337 to 361. His reign saw constant warfare on the borders against the Sasanian Empire and Germanic peoples, while internally the Roman Empire went through repeated civil wars, court intrigues, and usurpations. His religious policies inflamed domestic conflicts that would continue after his death. (en)
- Constancio II, cuyo nombre completo era Flavio Julio Constancio Augusto (en latín: Flavius Julius Constantius Augustus; 7 de agosto de 317 – 3 de noviembre de 361) fue emperador romano desde 337 a 361. Era el segundo hijo de Constantino I y de Fausta. Ascendió al trono junto con Constantino II y Constante tras la muerte de su padre, gobernando sobre las regiones orientales del Imperio. (es)
- Konstantzio II.a (latinez: Flavius Julius Constantius; 317ko abuztuaren 7a - 361eko azaroaren 3a) erromatar enperadorea izan zen, 337tik hil zen arte. Konstantino I.a Handiaren eta bigarren semea izan zen. 351n Konstantziok garaitu zuen bataila odoltsu batean. bere buruaz beste egin zuen 353an. Galo lehengusua segidan hiltzera zigortu zuen.
* Datuak: Q46418
* Multimedia: Constantius II (eu)
- Flavius Julius Konstantius (7 Agustus 317 – 3 November 361), umumnya dikenal sebagai Konstantius II, adalah Kaisar Romawi dari tahun 337 hingga 361. Ia adalah putra dari Konstantinus I dan Fausta. Konstantius naik takhta dengan saudaranya Konstantinus I dan Konstans saat kematian ayahnya. Pada tahun 340, saudara-saudara Konstantius memperebutkan kekuasaan atas provinsi-provinsi barat kekaisaran. Konstans mengalahkan saudaranya dan menguasai barat selama satu dasawarsa lebih hingga Magnentius memberontak tahun 350. Konstans dibunuh, menjadikan Konstantius sebagai satu-satunya putra Konstantinus yang masih hidup. Setelah mengalahkan Magnentius dalam dan , Magnentius bunuh diri, sehingga Konstantius menjadi penguasa tunggal kekaisaran. Ia berhasil memenangkan peperangan melawan Alamanni tahu (in)
- Constance II (Flavius Julius Constantius en latin), né le 7 août 317 à Sirmium et mort le 3 novembre 361 à Mopsueste, est un empereur romain chrétien du Bas-Empire. Né sous le règne de son père, l'empereur Constantin Ier, Constance est élevé le 8 novembre 324 au rang de César, soit vice-empereur, de même que ses deux frères, Constant Ier et Constantin II, et son cousin Flavius Dalmatius. Envoyé en Gaule en 332, puis en Syrie, il intervient ainsi en Arménie, en 335, royaume dont la couronne est promise à son cousin Flavius Hannibalianus. Apprenant la mort de Constantin en 337, et peu désireux de partager l'Empire à cinq, les trois frères s'accordent pour encourager la garde impériale à massacrer Dalmatius, Hannibalianus et la quasi-totalité de leur famille puis se font acclamer Augustes, so (fr)
- Flavio Giulio Costanzo, meglio noto come Costanzo II (in latino: Flavius Iulius Constantius; Sirmio, 7 agosto 317 – Cilicia, 3 novembre 361), è stato un imperatore romano della dinastia costantiniana. Salito al trono nel 337 alla morte del padre Costantino I, rimase al potere per 24 anni, difendendo l'impero dai nemici esterni e il proprio potere dagli usurpatori e promuovendo il Cristianesimo. (it)
- Flavius Julius Constantius (Grieks: Κωνστάντιος Β', Kōnstantios) (7 augustus 317 - 3 november 361), bekend als Constantius II, was een Romeins keizer van september 337 tot 3 november 361. Constantius werd in Sirmium, in Illyricum, als tweede zoon van Constantijn de Grote en diens vrouw Fausta geboren. Op 13 november 324 werd hij door zijn vader tot Caesar benoemd. Omstreeks 335 trouwde hij met zijn eerste vrouw, een dochter van zijn oom Julius Constantius en halfzuster van zijn neef Julianus Apostata. (nl)
- Конста́нций II (Фла́вий Ю́лий Конста́нций, лат. Flavius Julius Constantius, 7 августа 317 года, Сирмий — 3 ноября 361 года, Мопсуестия, Киликия) — римский император в 337—361 годах, десять раз был консулом. Братьев разъединяли не только политические интересы, но и религиозные. В то время как Константин и Констант были на стороне никейцев, Констанций стоял за ариан. Характер императора описывает историк Аврелий Виктор. (ru)
- Constantius II, egentligen Flavius Julius Constantinus, född 317, död 3 november 361, romersk kejsare 337-361, son till Konstantin den store. Bror till Constans och Konstantin II. Constantius utnämndes 324 till caesar. Han utpekas av traditionen som den egentlige upphovsmannen till de efter faderns död av soldater ingångsatta massmorden på kejsarhusets släktingar och kullkastandet av den av fadern bestämda tronföljdsordningen. Vid faderns död kom det romerska riket att delas i tre delar som leddes av tre bröder. Constantius II erhöll vid riksdelningen 338 kejsardömets östra provinser. Efter att brodern Konstantin II stupat i strider mot den andre brodern Constans erhöll Constantius II även Trakien medan Constans lade under sig resten av Konstantin II:s riksdelar. (sv)
- 君士坦提乌斯二世（Constantius II），全名为弗拉维乌斯·尤利乌斯·君士坦提乌斯（拉丁語：Flavius Julius Constantius，希腊语：Κωνστάντιος，公元317年8月7日-361年11月9日）是罗马帝国皇帝（337年至361年），也是君士坦丁大帝之子。从337年到361年，他统治期间萨珊王朝和日耳曼人在罗马帝国的边界发起不断的入侵战争，而罗马帝国的内部经历了多次内战，宫廷阴谋和篡夺。他的宗教政策激起了家庭冲突，这种冲突在他去世后仍然继续。 君士坦提乌斯二世是君士坦丁大帝的儿子，于是在324年11月8日将他提升为凯撒，君士坦丁大帝死后，君士坦提乌斯二世与他兄弟君士坦丁二世和君士坦斯一世于是在337年9月9日成为奥古斯都。他迅速实行他的大屠杀。在大屠杀里，他杀了，和几个堂兄，鞏固他的权力和统治。三兄弟将羅馬帝國分割，君士坦提乌斯二世统治东部帝国各省，包括君士坦丁堡，色雷斯，小亚细亚，叙利亚，埃及和昔兰尼加。在此后的十年，对萨珊王朝战争昂贵的军费使君士坦提乌斯花了大部分的时间与精力。同时，他的兄弟君士坦丁二世与君士坦斯一世在西部帝国的行省进行了战争，使前者在340年入侵意大利失败而死亡，后者成为西部帝国唯一的奥古斯都。剩下的两兄弟彼此保持着不安的状态，直到公元350年君士坦斯被篡位者马格嫩提乌斯推翻而被暗杀。 (zh)
- Флавій Юлій Констанцій II (лат. Flavius Julius Constantius, грец. Kōnstantios та Κωνστάντιος, 7 серпня 317 року, Сірмій — 3 листопада 361, Мопсуестія, Кілікія) — син Костянтина Великого, імператор з 337 по 353 роки східної частини, по 361 рік — усієї Римської імперії. (uk)
|
.png?width=300)
_(cropped).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_(cropped).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.png){kind=link}