| dbo:abstract
|
- La Batalla de Mursa Major va tenir lloc el 351 entre l'exèrcit romà dirigit per l'emperador Constanci II i les forces de l' Magnenci. Abans de la batalla, Constanci va enviar a , el seu prefecte pretorià oriental, a negociar amb Magnenci per negociar la pau, però en realitat era per descobrir la fortalesa de l'enemic. Filip els va proposar retirar-se i conservar la Gàl·lia. Després d'aquesta missió infructuosa, un dels comandants de Magnenci, el franc Silvà, va desertar amb els seus homes per unir-se a Constanci. Silvà dirigia una ala de la cavalleria de Magnenci. La batalla va ser una de les més sagnants en la història de Roma, i a més, la primera vegada que els legionaris romans van ser derrotats per cavalleria pesant. D'acord amb Joan Zonaràs (XIII 8.17), Magnenci va perdre dos terços de les seves tropes i Constanci la meitat del seu exèrcit, un total de cinquanta-quatre mil soldats, en una època en què l'Imperi romà tenia molts enemics externs. La batalla també tenia un significat religiós. Magnenci va restaurar alguns drets als pagans, mentre que Constanci fins i tot va arribar a deixar el camp de batalla per predicar a la tomba propera d'un màrtir. Magnenci, que va perdre en la batalla al seu magister officiorum Marcel·lí, patiria posteriorment una segona i decisiva derrota dos anys més tard en la Batalla de Mons Seleucus. (ca)
- Die Schlacht bei Mursa wurde 351 zwischen einer (ost-)römischen Armee unter dem Kaiser Constantius II. und einem (west-)römischen Heer des Usurpators Magnus Magnentius ausgetragen. Magnentius, ein römischer General von vielleicht fränkischer Herkunft, hatte sich 350 in Gallien gegen Kaiser Constans erhoben, den er alsbald töten ließ. Von seinen Truppen zum Kaiser ausgerufen, kontrollierte er schnell einen Großteil der Westhälfte des Römischen Reiches, während die Osthälfte weiterhin Kaiser Constantius II., dem Bruder des gestürzten Constans, unterstand. Magnentius bemühte sich zunächst darum, von diesem als Mitherrscher anerkannt zu werden. Constantius II. aber brach angesichts der Ereignisse im Westen einen von ihm zu dieser Zeit gegen die persischen Sassaniden geführten Feldzug ab und führte eine große Armee nach Westen. Magnentius zog ihm mit seinen Truppen entgegen. Schließlich trafen beide Heere bei Mursa (Osijek) aufeinander. Vor der Schlacht entsandte Constantius II. seinen Prätorianerpräfekten ins Lager des Magnentius, um diesen zum Rückzug nach Gallien zu bewegen. Zwar blieb diese Mission erfolglos, doch lief in der Folge einer von Magnentius’ Heerführern mit seinen Truppen zu Constantius II. über. Damit vergrößerte sich die ohnehin gegebene Übermacht der östlichen Truppen weiter. Die nun bei Mursa zwischen den beiden Armeen ausgetragene erbitterte Schlacht, in der schließlich die Einheiten Constantius’ II. die Oberhand behielten, war eine der blutigsten in der gesamten Geschichte des Römischen Reiches. Nach Zonaras (13,8,17) soll Magnentius über zwei Drittel seiner Männer verloren haben, während Constantius II. die Hälfte seiner Armee einbüßte. Unter anderem scheint die bis dahin in Mainz stationierte Legio XXII Primigenia völlig aufgerieben worden zu sein. Insgesamt sollen in der Schlacht über 54.000 Soldaten gefallen sein. Berücksichtigt man, dass das Römische Reich von äußeren Feinden umgeben war, so dürfte der Verlust so vieler gut ausgebildeter Soldaten in einem Bürgerkrieg zu einer erheblichen Schwächung des Reichs geführt haben. Zu einem ähnlich desaströsen Ergebnis sollte später auch die noch blutigere Schlacht am Frigidus führen. Dem Ausgang des Konflikts zwischen Magnentius und Constantius II., der von dem Ergebnis der Schlacht bei Mursa maßgeblich beeinflusst wurde, kam auch in religiöser Hinsicht eine Bedeutung zu. Magnentius hatte den Anhängern des Heidentums wieder etwas mehr Rechte eingeräumt. Constantius II. hingegen war ein überzeugter Christ, der bei Mursa sogar das Schlachtfeld verlassen haben soll, um am nahe gelegenen Grab eines christlichen Märtyrers zu beten. In diesem Zusammenhang ist wohl auch die fromme Legende zu sehen, nach der dem damaligen Bischof von Mursa die Nachricht des Sieges Constantius II. in der Schlacht bei Mursa von einem Engel überbracht worden sein soll. Nach seiner Niederlage gab sich Magnentius indes noch nicht geschlagen. Er zog sich vielmehr mit den Resten seiner Truppen nach Gallien zurück, wo er zwei Jahre später am Mons Seleucus endgültig besiegt wurde und daraufhin Selbstmord beging. (de)
- The Battle of Mursa was fought on 28 September 351 between the eastern Roman armies led by the Emperor Constantius II and the western forces supporting the usurper Magnentius. It took place at Mursa, near the Via Militaris in the province of Pannonia (modern Osijek, Croatia). The battle, one of the bloodiest in Roman history, was a pyrrhic victory for Constantius. (en)
- La batalla de Mursa Major fue un enfrentamiento militar librado el 28 de septiembre de 351 en el contexto de la guerra civil del Imperio romano combatida entre 350 y 353, entre las fuerzas del emperador Constancio II y el usurpador Magnencio. La batalla terminó con la victoria del primero. (es)
- La bataille de Mursa, aujourd'hui ville croate appelée Osijek, s'est tenue le 28 septembre 351 entre l'armée romaine dirigée par l'empereur Constance II, et l'usurpateur Magnence, à la tête d'unités romaines et de forts contingents barbares.Elle est considérée comme la bataille la plus sanglante du siècle, dont les conséquences furent désastreuses pour l'empire d'Occident.Les pertes furent telles chez les deux belligérants que la puissance militaire romaine ne s'en remit jamais. Le manque de troupes expérimentées fut à l'origine d'une surveillance moins étroite du limes comme du recours massif aux éléments barbares dans la défense de l'empire. En 350, après avoir déposé et assassiné l'empereur Constant Ier, dont il était capitaine des gardes, et vaincu l'usurpateur Népotien, Magnence voulut se faire reconnaître de Constance II, frère de Constant Ier et maître de la partie orientale de l'Empire. Constance II marcha sur le meurtrier de son frère mais essuya un échec en 351 à Atrans (l'actuelle Trojane en Slovénie) et offrit le compromis à Magnence, qui le refusa à son tour. Ce fut sur la Drave, rivière d'Illyrie, que les deux armées se rencontrèrent après deux revers de Magnence à Siscia (l'actuelle Sisak en Croatie) et Sirmium (l'actuelle Sremska Mitrovica en Serbie).Les manœuvres préliminaires donnèrent l'avantage à Magnence, plus expérimenté. Mais la défection du tribun Silvanus, officier franc qui entraîna dans le camp de Constance son contingent de cavalerie, semble avoir déréglé le dispositif de l'Usurpateur.Constance II avait disposé ses troupes dos au Danube, avec la Drave à droite. Sur la gauche se tenaient les cataphractes et archers à cheval asiatiques, alors qu'au centre était positionnée l'infanterie lourde, pour la majeure partie d'origine illyrienne. À l'arrière se trouvaient archers et frondeurs.Après la défection de sa cavalerie franque, Magnence disposait de moins de la moitié des effectifs de son adversaire, mais de meilleure qualité.La bataille, commencée en fin d'après-midi, fut sanglante, Magnence perdant 24 000 de ses 35 000 hommes. Constance perdit aussi énormément de monde, pas moins de 30 000 sur une armée de 60 000. Magnence prit la fuite et se donna la mort à Lugdunum (Lyon), après une nouvelle défaite aux Mons Seleucus (aujourd'hui La Bâtie-Montsaléon en France) en 353. Constance II réunit l'empire sous sa direction, avant de rapidement déléguer un César pour la partie occidentale, Gallus, puis le futur empereur Julien. Dans les mois qui suivirent la bataille, les tribus germaniques profitèrent des frontières dégarnies pour envahir les provinces gauloises qu'elles ravagèrent sans opposition.
* Portail de la Rome antique
* Portail de l’histoire militaire (fr)
- La battaglia di Mursa Maggiore fu combattuta nel 351 tra l'esercito dell'imperatore romano Costanzo II e le forze dell'usurpatore Magnenzio. Fondamentale per la vittoria di Costanzo II fu il tradimento del franco Claudio Silvano, comandante di una forte ala di cavalleria per conto di Magnenzio. La sconfitta ridusse notevolmente le possibilità di successo della ribellione di Magnenzio: l'usurpatore, che aveva perso nella battaglia il proprio fidato magister officiorum Marcellino, avrebbe sofferto la sconfitta decisiva due anni dopo, alla battaglia di Mons Seleucus. La battaglia ebbe anche un significato religioso, in quanto Magnenzio aveva ripristinato alcuni diritti per i pagani, mentre Costanzo arrivò a lasciare il campo di battaglia per pregare sulla vicina tomba di un martire; il vescovo di Mursa, Valente, riferì di aver saputo della vittoria di Costanzo direttamente da un angelo. Si trattò di una delle più sanguinose battaglie della storia romana: secondo Giovanni Zonara (xiii 8.17), Magnenzio perse due terzi delle sue truppe e Costanzo metà delle proprie, per un totale di 54.000 uomini. Perdite tuttavia che non scossero alle fondamenta la potenza militare di Roma, né provocarono tra i contemporanei l'eco profonda di cui è testimonianza questa battaglia. (it)
- De Slag bij Mursa vond plaats in de nazomer van 351. In de slag vocht het Romeinse leger van Constantius II tegen de strijdkrachten van usurpator Magnentius. De slag eindigde onbeslist. (nl)
- Bitwa pod Mursą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 351 n.e. w czasie wojny między cesarzem Konstancjuszem II a uzurpatorem Magnencjuszem. Kilka lat po śmierci Konstantyna II, w roku 350 władzę Magnencjusza uznały Hiszpania, Brytania, Italia oraz Afryka. Tym samym uzurpator rozpoczął przygotowania do wojny z bratem zamordowanego Konstantyna II – Konstancjuszem II oraz dowódcą armii naddunajskiej Wetranionem, obranym dnia 1 marca na cesarza. W nowo powstałej sytuacji politycznej Konstancjusz rządził Tracją oraz prowincjami na wschodzie, Magnencjusz zachodnią częścią Imperium a Wetranion Bałkanami. Latem 350 doszło do porozumienia pomiędzy Magnencjuszem a Wetranionem. Krótko potem Magnencjusz zajął Rzym, pokonując kolejnego uzurpatora Flawiusza Nepocjana. We wrześniu 350 Konstancjusz II zakończył wojnę z Persją, dzięki czemu mógł zająć się wreszcie sprawami państwa. Na czele 40 000 ludzi wkroczył do Tracji, gdzie odrzucił pokojowe propozycje swoich przeciwników. Rozpoczęto przygotowania do wojny. Jesienią na stronę Konstancjusza przeszedł Wetranion, który zerwał sojusz z Magnencjuszem. Armie obu władców wyruszyły na spotkanie. Siły Konstancjusza liczyły maksymalnie 30 000 ludzi, Wetranion prowadził 40 000 żołnierzy. W Bitynii dowództwo nad całością sił objął Konstancjusz, który wiosną 351 rozpoczął przygotowania do kampanii przeciwko Magnencjuszowi. We wrześniu uzurpator na czele 35 000 ludzi wyruszył pod Mursę (Osijek), gdzie nadciągały już 80 000 tysięczne wojska cesarza, w większości składające się z doborowej ciężkiej jazdy oraz łuczników. Przeciwko nim Magnencjusz mógł wystawić słabo wyszkolone oddziały barbarzyńskie ze wschodu (piechota i lekka kawaleria). Do bitwy doszło dnia 28 września 351. Wojska Konstancjusza ustawiły się tyłem do Dunaju, z kawalerią na skrzydłach oraz łucznikami na tyłach. Po południu nastąpił atak jazdy cesarskiej, która rozbiła lekkozbrojną kawalerię Magnencjusza i wyszła na jej tyły. Większość oddziałów uzurpatora zepchnięta została ku rzece Drawie. Jego okrążone wojska nie były w stanie stawić większego oporu. Trwająca do nocy bitwa zakończyła się całkowitą klęską wojsk Magnencjusza. Jemu samemu udało się uciec poza Alpy, jednak straty po obu stronach były olbrzymie. Konstancjusz miał stracić 30 000 ludzi, po stronie Magnencjusza padło 24 000 żołnierzy. Widok tysięcy trupów bardzo wzruszył cesarza, który płakał nad losem żołnierzy. Nakazał wnet pochówek poległych oraz opiekę nad rannymi. Bitwa wstrzymała działania wojenne na kilka miesięcy. (pl)
- A Batalha de Mursa Maior (em latim: Mursa Major) foi travada em 28 de setembro de 351 entre os exércitos do Império Romano do Oriente liderados por Constâncio II e as forças ocidentais que apoiavam o usurpador Magêncio. Aconteceu em Mursa, perto da , na província de Panônia (atual Osijek, Croácia). A batalha, uma das mais sangrentas da história romana, foi uma vitória para Constâncio. (pt)
- Битва при Мурсі — битва між військами узурпатора Магненція та імператорськими легіонами Констанція II, що відбулася 28 вересня 351 року. Уклавши перемир'я з Шапуром ІІ, Констанцій ІІ направив війська на придушення повстання галльського узурпатора Магненція. Битва відбулася в долині річки Драва неподалік від міста Мурса в Нижній Паннонії (поблизу дороги Віа Мілітаріс). Перед боєм Констанцій послав свого префекта Преторія вести переговори з Магненціем, вимагаючи, щоб узурпатор відступив до Галлії. Після цього один з воєначальників Магненція, перейшов на бік Констанція з частиною армії. Бій був одним з найкривавіших у римській військовій історії. Згідно з , Магненцій втратив понад дві третини свого війська, а Констанцій — близько половини своєї армії, в цілому більше 50 тисяч загиблих. Навіть якщо вважати ці цифри перебільшеними в кілька разів, битва залишається однією з тих подій, які підточили могутність імперії. На внутрішні війни витрачалися значні людські та матеріальні ресурси, і водночас відбувається ослаблення оборони на кордонах, що призводило до все більш спустошливих нападів варварів. Існувало також релігійне тлумачення конфлікту. Магненцій відновив деякі права язичників, в той час як Констанцій навіть покинув поле битви, щоб молитися близько неподалік розташованої могили християнського мученика. Єпископ Мурси Валент повідомив імператору, що ангел приніс йому звістку про перемогу, що поклало кінець будь-якій можливості язичницького відродження. Магненцій, який втратив в бою свого вірного прибічника, магістра офіцій Марцелліна, остаточно був розгромлений два роки по тому. (uk)
- 穆尔萨战役是由罗马帝国的东部皇帝君士坦提乌斯二世与西部篡位者马格嫩提乌斯在351年9月28日的内战。在潘诺尼亚省(克罗地亚现代的奥西耶克)的贝尔格莱德要塞附近的穆尔萨战斗。这埸战役是罗马史上最血腥的战役之一，对君士坦提乌斯二世来说是付出惨重的代价的胜利。 (zh)
- Битва при Мурсе — сражение между мятежниками во главе с Магненцием и императорскими легионами Констанция II, произошедшее 28 сентября 351 года. Заключив перемирие с Шапуром II, Констанций II направил войска на подавление мятежа галльского узурпатора Магненция. Битва произошла в долине реки Драва неподалёку от города Мурса в Нижней Паннонии. Перед боем Констанций послал своего префекта претория Флавия Филиппа вести переговоры с Магненцием, требуя, чтобы узурпатор отступил в Галлию. После этого один из военачальников Магненция, Клавдий Сильван перешёл на сторону Констанция с частью армии. Бой был одним из самых кровавых в римской военной истории. Согласно Иоанну Зонаре, Магненций потерял свыше двух третей своего войска, а Констанций — около половины своей армии, в общей сложности более 50 тысяч погибших. Существовал также религиозный смысл конфликта. Магненций восстановил некоторые права язычников, в то время как Констанций даже покинул поле битвы, чтобы молиться около неподалёку располагавшейся могилы христианского мученика. Епископ Мурсы Валент сообщил императору, что ангел принёс ему весть о победе, что положило конец любой возможности языческого возрождения. Магненций, который потерял в бою своего верного сторонника, магистра оффиций Марцеллина, окончательно был разгромлен два года спустя. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- The Battle of Mursa was fought on 28 September 351 between the eastern Roman armies led by the Emperor Constantius II and the western forces supporting the usurper Magnentius. It took place at Mursa, near the Via Militaris in the province of Pannonia (modern Osijek, Croatia). The battle, one of the bloodiest in Roman history, was a pyrrhic victory for Constantius. (en)
- La batalla de Mursa Major fue un enfrentamiento militar librado el 28 de septiembre de 351 en el contexto de la guerra civil del Imperio romano combatida entre 350 y 353, entre las fuerzas del emperador Constancio II y el usurpador Magnencio. La batalla terminó con la victoria del primero. (es)
- De Slag bij Mursa vond plaats in de nazomer van 351. In de slag vocht het Romeinse leger van Constantius II tegen de strijdkrachten van usurpator Magnentius. De slag eindigde onbeslist. (nl)
- A Batalha de Mursa Maior (em latim: Mursa Major) foi travada em 28 de setembro de 351 entre os exércitos do Império Romano do Oriente liderados por Constâncio II e as forças ocidentais que apoiavam o usurpador Magêncio. Aconteceu em Mursa, perto da , na província de Panônia (atual Osijek, Croácia). A batalha, uma das mais sangrentas da história romana, foi uma vitória para Constâncio. (pt)
- 穆尔萨战役是由罗马帝国的东部皇帝君士坦提乌斯二世与西部篡位者马格嫩提乌斯在351年9月28日的内战。在潘诺尼亚省(克罗地亚现代的奥西耶克)的贝尔格莱德要塞附近的穆尔萨战斗。这埸战役是罗马史上最血腥的战役之一，对君士坦提乌斯二世来说是付出惨重的代价的胜利。 (zh)
- La Batalla de Mursa Major va tenir lloc el 351 entre l'exèrcit romà dirigit per l'emperador Constanci II i les forces de l' Magnenci. Abans de la batalla, Constanci va enviar a , el seu prefecte pretorià oriental, a negociar amb Magnenci per negociar la pau, però en realitat era per descobrir la fortalesa de l'enemic. Filip els va proposar retirar-se i conservar la Gàl·lia. Després d'aquesta missió infructuosa, un dels comandants de Magnenci, el franc Silvà, va desertar amb els seus homes per unir-se a Constanci. Silvà dirigia una ala de la cavalleria de Magnenci. (ca)
- Die Schlacht bei Mursa wurde 351 zwischen einer (ost-)römischen Armee unter dem Kaiser Constantius II. und einem (west-)römischen Heer des Usurpators Magnus Magnentius ausgetragen. Magnentius, ein römischer General von vielleicht fränkischer Herkunft, hatte sich 350 in Gallien gegen Kaiser Constans erhoben, den er alsbald töten ließ. Von seinen Truppen zum Kaiser ausgerufen, kontrollierte er schnell einen Großteil der Westhälfte des Römischen Reiches, während die Osthälfte weiterhin Kaiser Constantius II., dem Bruder des gestürzten Constans, unterstand. Magnentius bemühte sich zunächst darum, von diesem als Mitherrscher anerkannt zu werden. Constantius II. aber brach angesichts der Ereignisse im Westen einen von ihm zu dieser Zeit gegen die persischen Sassaniden geführten Feldzug ab und fü (de)
- La bataille de Mursa, aujourd'hui ville croate appelée Osijek, s'est tenue le 28 septembre 351 entre l'armée romaine dirigée par l'empereur Constance II, et l'usurpateur Magnence, à la tête d'unités romaines et de forts contingents barbares.Elle est considérée comme la bataille la plus sanglante du siècle, dont les conséquences furent désastreuses pour l'empire d'Occident.Les pertes furent telles chez les deux belligérants que la puissance militaire romaine ne s'en remit jamais. Le manque de troupes expérimentées fut à l'origine d'une surveillance moins étroite du limes comme du recours massif aux éléments barbares dans la défense de l'empire. (fr)
- La battaglia di Mursa Maggiore fu combattuta nel 351 tra l'esercito dell'imperatore romano Costanzo II e le forze dell'usurpatore Magnenzio. Fondamentale per la vittoria di Costanzo II fu il tradimento del franco Claudio Silvano, comandante di una forte ala di cavalleria per conto di Magnenzio. (it)
- Bitwa pod Mursą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 351 n.e. w czasie wojny między cesarzem Konstancjuszem II a uzurpatorem Magnencjuszem. Kilka lat po śmierci Konstantyna II, w roku 350 władzę Magnencjusza uznały Hiszpania, Brytania, Italia oraz Afryka. Tym samym uzurpator rozpoczął przygotowania do wojny z bratem zamordowanego Konstantyna II – Konstancjuszem II oraz dowódcą armii naddunajskiej Wetranionem, obranym dnia 1 marca na cesarza. W nowo powstałej sytuacji politycznej Konstancjusz rządził Tracją oraz prowincjami na wschodzie, Magnencjusz zachodnią częścią Imperium a Wetranion Bałkanami. Latem 350 doszło do porozumienia pomiędzy Magnencjuszem a Wetranionem. Krótko potem Magnencjusz zajął Rzym, pokonując kolejnego uzurpatora Flawiusza Nepocjana. We wrześniu 350 Konstancju (pl)
- Битва при Мурсе — сражение между мятежниками во главе с Магненцием и императорскими легионами Констанция II, произошедшее 28 сентября 351 года. Заключив перемирие с Шапуром II, Констанций II направил войска на подавление мятежа галльского узурпатора Магненция. Битва произошла в долине реки Драва неподалёку от города Мурса в Нижней Паннонии. Перед боем Констанций послал своего префекта претория Флавия Филиппа вести переговоры с Магненцием, требуя, чтобы узурпатор отступил в Галлию. После этого один из военачальников Магненция, Клавдий Сильван перешёл на сторону Констанция с частью армии. (ru)
- Битва при Мурсі — битва між військами узурпатора Магненція та імператорськими легіонами Констанція II, що відбулася 28 вересня 351 року. Уклавши перемир'я з Шапуром ІІ, Констанцій ІІ направив війська на придушення повстання галльського узурпатора Магненція. Битва відбулася в долині річки Драва неподалік від міста Мурса в Нижній Паннонії (поблизу дороги Віа Мілітаріс). Перед боєм Констанцій послав свого префекта Преторія вести переговори з Магненціем, вимагаючи, щоб узурпатор відступив до Галлії. Після цього один з воєначальників Магненція, перейшов на бік Констанція з частиною армії. (uk)
|
