| dbo:abstract
|
- في اليانية، التيرثنقار ( السنسكريتية: tīrthaṅkara العربية: يعني حرفيا "صانع المخاضة") هو المنقذ والمعلم الروحي للدارما (مسار الصالحين). تشير كلمة تيرثنقار إلى باني التيرثا tirtha، وهو ممر عبور يشق بحر من المواليد والوفيات اللامتناهية، أي سامسارا saṃsara . وفقًا للديانة اليانية، يعد التيرثنقار شخصا تمكن من هزيمة سامسارا Saṃsāra، وهي دورة الموت والبعث، من تلقاء نفسه، وخلق طريقًا للآخرين ليتبعوه. بعد فهم الطبيعة الحقيقية للنفس أو الروح، ويرتقي التيرثنقار للكيفالا جنانا Kevala (المعرفة). يوفر التيرثنقار جسرا للآخرين لمتابعة المعلم الجديد من سمسارا لموكشا (الإنعتاق). (ar)
- Tírthankara (někdy přepisováno též jako tírthankar; v sanskrtu तीर्थंकर - tírthankara, v jazyku páli titthankara), čili „budovatel brodu“ nebo „ten, kdo se přebrodil na druhý břeh“, je džinistický učitel, kazatel a světec, ten, kdo svou askesí dospěl k vědění a vyprostil se tak z koloběhu životů. Džinismus uctívá celkem 24 tírthankarů, z nichž prokazatelně historickými osobami jsou jen poslední dva, (8. stol. př. n. l.) a Mahávíra (6. stol. př. n. l.), který je považován za konečného zakladatele učení. Kromě těchto dvou bývá nejčastěji uctívaným mythický první tírthankara, . Sochy tírthankarů tvoří hlavní a mnohdy jedinou výzdobu běžných džinistických chrámů. Bývají znázorňováni v asketickém hávu, anebo ještě častěji zcela nazí, buď vstoje (s rukama visícíma dolů podél těla, jehož se nedotýkají), či v lotosové posici, v strnulé meditaci, s rukama v klíně. Jednotliví tírthankarové se od sebe dají rozeznat pouze díky atributům, které jejich podoby doplňují. Např. Adinátha je doprovozen symbolem býka, Páršvanátha hadem, Mahávíra pak lvem. (cs)
- En el jainismo, los tīrthankaras son seres que alcanzaron la trascendencia y liberación (mokṣa) y son, por ello, maestros que enseñaron el camino jainista. Alejados del devenir del cosmos y del suceso cósmico, no intervienen de manera alguna en él, sirven solamente como ejemplos a seguir. En teoría, todos los seres pueden alcanzar ese estado perfeccionándose a través de muertes y reencarnaciones hasta convertirse en tirthankaras. Algunos textos jainas definen a los tirthankaras señalando que «es el modelo a seguir, el que nos ayuda a cruzar el gran océano de la vida mundana se llama tirtha y la persona que lo hace se conoce como tirthankara». (es)
- Dalam agama Jainisme, tirthankara (bahasa Sansekerta: tīrthaṅkara) adalah guru dharma yang maha mengetahui yang mengajarkan cara untuk membebaskan diri dari siklus kematian dan kehidupan yang disebut saṃsāra. Menurut penganut agama Jain, ajaran Jain mulai dilupakan seiring berjalannya waktu. Kemudian, ada satu orang yang berhasil menolak hal-hal duniawi untuk menaklukkan samsara dengan kemampuannya sendiri. Setelah Tirthankara mencapai keadaan "Kevala Jnana" (maha mengetahui), ia mendirikan kembali ajaran Jainisme. Tirthankara menyediakan jalan bagi orang lain untuk mengikutinya agar terbebas dari "samsara" dan mencapai "moksha" (pembebasan). Menurut penganut Jainisme, terdapat dua puluh empat tirthankara untuk setiap pertengahan siklus waktu Jain. Tirthankara yang pertama adalah Rishabhanatha, sementara yang terakhir untuk pertengahan siklus saat ini adalah Mahavira (599-527 SM). Pendahulunya yang menjadi tirthankara ke-23, Parshvanatha, merupakan tokoh sejarah. Ajaran tirthankara disusun di dalam kitab yang disebut "Agama". Semua tirthankara mengajarkan filsafat dan etika yang sama. Walaupun mereka dihormati oleh penganut Jainisme, diyakini rahmat mereka dapat dinikmati oleh semua makhluk hidup tanpa memandang agama mereka. Tirthankara diberi julukan Jina (pemenang), yang berarti seseorang yang telah menaklukkan musuh-musuh dari dalam seperti amarah, kebergantungan, kebanggaan dan ketamakan. Mereka terbebas dari segala hawa nafsu. Setelah mencapai keadaan "maha mengetahui", mereka terbebas dari delapan belas ketidaksempurnaan, seperti rasa lapar, haus, mengantuk, dll. (in)
- Les Tîrthankara ou Tîrthakara sont les maîtres jaïns qui sont pris comme des lumières de la foi du jaïnisme car ils ont atteint l'état d'omniscience (Kevala Jnana) ce qui leur a permis d'enseigner à des disciples la voie du moksha, de l'illumination. Ensuite la libération, le nirvana les a fait sortir du samsara. Tirthankara signifie: créateur de chemin, ou, bâtisseur de pont à travers « le fleuve de l'humaine misère », ou fondateur d'ordres (religieux).Au nombre de 720 suivant la tradition ésotérique, seuls les 24 derniers sont vénérés. Les deux derniers sont des personnages repérables historiquement :
* Parshvanâtha - au VIIIe ou VIIe siècle av. J.-C. - est un ascète, membre du clan des Licchavi, qui aurait fondé un ordre comprenant 8 communautés.
* Vardhamâna, dit le Mahâvîra, c'est-à-dire le Grand Héros est un contemporain du Bouddha, VIe siècle av. J.-C. traditionnellement de -599 à -527, de la même caste, Kshatriya et originaire de la même région. Il se serait inspiré de l'enseignement de Parshvanâtha pour élaborer sa doctrine. Il meurt dans la ville de Pava au Bihar. Les statues des Tîrthankara, la plupart du temps plus petites que nature, les représentent généralement nus, debout ou assis sur un trône, et ornent des niches dans les temples jaïns comme ceux de Ranakpur ou du mont Abu. On trouve cependant à Shravanabelagola, une des villes saintes jaïnes, une statue monolithique de Gomateshvara, ou Bahubali, le fils de Rishabha, fondateur du jaïnisme, haute de 17 mètres dont la construction débuta en 978 et dura 15 ans. (fr)
- In Jainism, a Tirthankara (Sanskrit: tīrthaṅkara; English: literally a 'ford-maker') is a saviour and spiritual teacher of the dharma (righteous path). The word tirthankara signifies the founder of a tirtha, which is a fordable passage across the sea of interminable births and deaths, the saṃsāra. According to Jains, a Tirthankara is an individual who has conquered the saṃsāra, the cycle of death and rebirth, on their own, and made a path for others to follow. After understanding the true nature of the self or soul, the Tīrthaṅkara attains Kevala Jnana (omniscience). Tirthankara provides a bridge for others to follow the new teacher from saṃsāra to moksha (liberation). In Jain cosmology, the wheel of time is divided in two halves, Utsarpiṇī or ascending time cycle and avasarpiṇī, the descending time cycle (said to be current now). In each half of the cosmic time cycle, exactly twenty-four tirthankaras grace this part of the universe. There have been an infinite number of tirthankaras in the past time periods. The first tirthankara in this present time cycle (Hunda Avsarpini) was Rishabhanatha, who is credited for formulating and organising humans to live in a society harmoniously. The 24th and last tirthankara of the present half-cycle was Mahavira Swami Ji (599 BC–527 BC). History records the existence of Mahavira and his predecessor, Parshvanath, the twenty-third tirthankara. A tirthankara organises the sangha, a fourfold order of male and female monastics, srāvakas (male followers) and śrāvikās (female followers). The tirthankara's teachings form the basis for the Jain canons. The inner knowledge of tirthankara is believed to be perfect and identical in every respect and their teachings do not contradict one another. The degree of elaboration varies according to the spiritual advancement and purity of the society during their period of leadership. The higher the spiritual advancement and purity of mind of the society, the lower the elaboration required. While tirthankaras are documented and revered by Jains, their grace is said to be available to all living beings, regardless of religious orientation. Tīrthaṅkaras are arihants who after attaining kevalajñāna (pure infinite knowledge) preach the true dharma. An Arihant is also called Jina (victor), that is one who has conquered inner enemies such as anger, attachment, pride and greed. They dwell exclusively within the realm of their Soul, and are entirely free of kashayas, inner passions, and personal desires. As a result of this, unlimited siddhis, or spiritual powers, are readily available to them – which they use exclusively for the spiritual elevation of living beings. Through darśana, divine vision, and deshna, divine speech, they help others in attaining kevalajñana, and moksha (final liberation) to anyone seeking it sincerely. (en)
- Tirthamkara (o tirthankar o jina) cioè "attraversatore del guado" o "vittorioso" è il titolo che si usa nel giainismo per indicare i 24 profeti che si sono succeduti nei cicli storici per rivelare il giainismo stesso all'umanità. Essi sono: 1.
* Rishabha o Adinath 2.
* Ajitnath 3.
* Sambhavanath 4.
* Abhinandannath 5.
* Sumatinath 6.
* 7.
* Suparshvanath 8.
* Chandraprabha 9.
* Pushpadanta 10.
* Sheetalnath 11.
* Shreyansanath 12.
* Vasupujya 13.
* Vimalnath 14.
* Anantnath 15.
* Dharmanath 16.
* Shantinath 17.
* Kunthunath 18.
* Aranath 19.
* Mallinath 20.
* Munisuvrata 21.
* Naminatha 22.
* Neminatha 23.
* 24.
* Mahavira Solo degli ultimi due, Parshva e Mahavira, abbiamo notizie storiche. In particolare è certo il ruolo fondamentale per la diffusione del gianismo di Mahavira tanto che per molto tempo è stato, erroneamente, considerato il fondatore di questa religione. (it)
- 자이나교에서 티르탕카라(tīrthaṅkara) 또는 지나("여울목 건설자")는 고행을 통해 빛나는 지식을 성취한 후 영혼의 안내를 찾는 이들을 위한 역할 모델이 된 인간이다. 티르탕카라는 분노, 자부심, 욕망 등을 극복한 아라트의 특수한 종류이다. 티르탕카라는 인간의 비참함의 강을 건너는 얕은 여울로 작용하는 티르트의 건설자이기 때문에 그렇게 불렸다. (ko)
- ティールタンカラ（サンスクリット語: तीर्थंकर tīrthaṃkara）は、ジャイナ教の救済者・祖師。今の世界において24人のティールタンカラが出現し、その最後のひとりがヴァルダマーナ（マハーヴィーラ）であるとされる。 (ja)
- Een tirthankara is binnen het jaïnisme een spirituele en religieuze leraar, die de cyclus van reïncarnatie en dood (samsara) achter zich heeft gelaten door het bereiken van verlichting (moksha). Tirthankara's kunnen door hun leringen anderen de weg naar de verlichting wijzen. Volgens de verschijnen er elke maal dat het wiel der tijd (de dharmachakra) een halve slag draait (een onnoemelijk lange periode) 24 tirthankara's op aarde. De 24e en laatste tirthankara van de huidige halve cyclus zou Mahavira zijn, die in de 5e eeuw v.Chr. leefde. Jaïns geloven dat de de leringen van de 24 tirthankara's bevat. Per definitie kunnen de tirthankara's elkaar niet tegenspreken. Omdat een tirthankara geen materiële behoeftes of begeertes meer heeft, zijn zijn kennis en spirituele kracht oneindig groot. Deze kracht zet een tirthankara uitsluitend in om anderen de weg naar verlichting te wijzen. Daartoe gebruikt de tirthankara zijn sublieme visie en sublieme preekkunst. Een tirthankara kan echter alleen personen die oprecht naar moksha zoeken de weg naar verlichting wijzen. Wanneer zijn leven ten einde komt bereikt de tirthankara de staat van of Nirwana, waarmee zijn cyclus van sterven en reïncarnatie ten einde komt. De eerste tirthankara van de huidige halve cyclus was Rishabha, de mythische stichter van het jaïnisme. Rishabha was de zoon van Nabhiraja, de laatste . In de jaïnistische mythologie was Rishabha de stichter van de van Ayodhya, die ook in de hindoeïstische Purana's en in de boeddhistische kroniek genoemd wordt. Van de overige 23 tirthankara's waren er 21 afkomstig uit dezelfde koninklijke dynastie. Hun levensverhalen (en verhalen van hun vorige levens) vormen onderdeel van de jaïnistische mythologie. Tirthankara's worden meestal afgebeeld zonder kleding, omdat ze alle wereldse behoeften en begeerten hebben opgegeven. Meestal worden ze afgebeeld in de lotushouding, maar ook beelden in een staande positie komen voor. (nl)
- Tirtancara (em sânscrito: Tirthankara, lit. "Fazedor de Vau"), no jainismo, é um ser que conseguiu escapar ao ciclo dos renascimentos e que ensinou aos outros como poderiam também escapar desse ciclo. A palavra é sinónimo de Jina ("Vencedor"). Segundo o Jainismo, religião que imagina o tempo como sendo eterno e cíclico, em cada idade existem sempre vinte e quatro tirtancaras. Todos os tirtancaras foram seres humanos que alcançaram um estado de perfeição espiritual. Os académicos aceitam a existência histórica dos dois últimos tirtancaras, Parsevanata e Vardamana (mais conhecido como o Mahavira). As estátuas dos tirtancaras (geralmente feitas em mármore ou bronze) desempenham um importante papel no culto religioso dos jainas, embora dois pequenos grupos rejeitem o culto de imagens. Elas são alvos de banhos e de oferendas de flores, mel e arroz. Os tirtancaras são representados sentados numa postura meditativa (dhyanamudra) ou então em pose rígida de pé (kayotsarga). Estas estátuas não são encaradas como deuses presentes capazes de atender aos pedidos dos humanos, mas servem antes como forma de inspiração para que o crente possa alcançar o ideal de renúncia e os elevados valores espirituais por elas representados. Como forma de distinguir os tirtancaras uns dos outros, a arte jaina representa cada um deles associado a um animal, símbolo ou com uma determinada cor no corpo. (pt)
- Wyznawcy dżinizmu czczą 24 ubóstwianych Tirthanakara (Tirthakara, rzadziej Tirthankara, niegdyś spolszczanych jako tirthankarów, sanskr. „budowniczych mostów” – prowadzących do nirwany) – nauczycieli głoszących zasady ich religii.W sztuce indyjskiej wyobrażani są jako: — mężczyźni siedzący w pozie medytacyjnej (ręce złożone na nogach, dłonie zwrócone do góry)— stojący z opuszczonymi rękami – najczęściej całkowicie nadzy. Mają na piersiach znak śriwatsa, parasol nad głowami, z tyłu drzewo oświecenia i nimb wokół głowy. Rozróżnić ich można jedynie po symbolicznych atrybutach lub otaczających postaciach. 23 uważa się za mitycznych: 1. Adinatha (Riszabhadewa) - przedstawiany w kolorze żółtym, symbolizuje go byk,2. Adżinatha - złoty, słoń,3. Sambhawanatha - koń,4. Abhinandana - złoty, małpa,5. Sumatinatha - złoty lub żółty, ptak lub koło,6. Padmaprabha - czerwony ,7. Suparswanatha - zielony, swastyka lub siedmiogłowa kobra,8. Czandraprabha - biały, sierp księżyca,9. Puszpadanta (Suwidhana) - biały, krokodyl lub krab,10. Sithalanatha - żółty lub złoty, swastyka lub liść drzewa pippal,11. Śrejamśanatha - żółty lub złoty, orzeł, daniel lub nosorożec,12. Wasupudżja - czerwony, bawół indyjski,13. Wimalanatha -złoty lub żółty, dzik,14. Ananatanatha - złoty, sokół lub niedźwiedź,15. Dharmanatha - żółty, błyskawica,16. Śantinatha - złoty lub żółty, daniel lub żółw,17. Kunthanatha - złoty, koza,18. Arthanatha - złoty lub żółty, ryba,19. Mallinatha (według swetambarów kobieta) - niebieska lub złota, dzban na wodę,20. Munisuwrata - ciemny, żółw,21. Naminatha - złoty, niebieski lotos,22. Neminatha (Arisztanemi) - czerwony lub ciemny, muszla,23. Parśwa (VIII–VII w p.n.e.), półlegendarny, uważany za twórcę religii dżinizmu - ciemnoniebieski, wąż lub siedmiogłowa kobra. ostatni – historyczny: 24. Tirthakara (złoty lub żółty, lew) - Dżina, właśc. Wardhamana Mahawira (ok. VI–V w p.n.e.). (pl)
- Тіртханка́ра (तीर्थंकर — будівник броду) — у джайнізмі людина, яка досягла просвітлення завдяки аскезі і стала прикладом та вчителем для усіх тих, хто прагне духовного наставництва. Вважається, що тіртхакари подолали низькі почуття, такі як гнів, гординю, обман, бажання, і побудували брід через «річку людських злиднів». У кінці свого життя тіртханкари отримують мокшу, тобто звільнення від циклу перенароджень самсари. (uk)
- Тиртханка́ра, или Тирхакара (мн. ч.; तीर्थंकर, Tîrthakara = «строитель брода»; «приготовляющий брод»), — в джайнизме святые, действовавшие, по преданию, в настоящей мировой эре. Как эпитет многих богов означает «спасающий»; «пролагатель пути», «реформатор». Тиртханкар (ед. ч.) — человек, достигший просветления благодаря аскезе и ставший примером и учителем для всех тех, кто стремится к духовному наставничеству. Считается, что тиртханкары преодолели низменные чувства, такие как гнев, гордыню, обман, желание, и построили брод через «реку человеческой нищеты». В конце своей жизни тиртханкары получают мокшу, то есть освобождение из цикла перерождений сансары. Таких тиртханкаров джайны насчитывают двадцать четыре. Онтология джайнизма утверждает, что мир вечен, без начала и конца. Время движется по кругу, как колесо. Мир уже прошёл через бесчисленное количество циклов, и пройдёт через бесчисленное количество циклов после нашего времени. Каждый цикл делится на два полуцикла: рост и затухание. В каждом полуцикле рождается 24 тиртханкары. Последним, 24-м тиртханкарой нашего полуцикла был учитель Махавира (599—527 год до н. э.), существование которого считается установленным историческим фактом. Дигамбары верят, что все тиртханкары были мужчинами, шветамбары — что 19-м тиртханкарой была женщина. Следующий тиртханкара, первый в новом полуцикле, будет рождён через 81 500 лет. Поскольку тиртханкары являются наставниками на пути к просветлению, их статуи почитаются в джайнистских храмах. Их огромные статуи часто встречаются во дворах джайнских храмов. Одно из замечательных по красоте и величине изваяний этого рода находится в Майсуре, близ Черхайпатама. Высотой более 21 метра, по-видимому, оно высечено из цельной скалы. Однако тиртханкары не считаются богами. Джайнисты не верят в бога-творца, а лишь в богов, которые, хотя и выше людей, всё ещё не достигли просветления. (ru)
- 蒂爾丹嘉拉（梵語：Tīrthaṅkara），传统译法底里坦迦罗，意譯渡津者，耆那教術語，指一個經過開悟，達到心靈自由，成為一位（Arihant）的宗教聖人。根據耆那教經典，越過生死的海洋，稱為蒂爾（tirth），而完成了蒂爾（tirth）的人，稱為蒂爾丹嘉拉。他摧毀了業的限制，克服了生死的輪迴，因此得到完全的自由。因此他們被稱為是耆那（jina），即勝利者。耆那教相信，在人類歷史上，共有24位蒂爾丹嘉拉，而伐達摩那是最後一位，因此，蒂爾丹嘉拉也被意譯為祖師，或導師。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- في اليانية، التيرثنقار ( السنسكريتية: tīrthaṅkara العربية: يعني حرفيا "صانع المخاضة") هو المنقذ والمعلم الروحي للدارما (مسار الصالحين). تشير كلمة تيرثنقار إلى باني التيرثا tirtha، وهو ممر عبور يشق بحر من المواليد والوفيات اللامتناهية، أي سامسارا saṃsara . وفقًا للديانة اليانية، يعد التيرثنقار شخصا تمكن من هزيمة سامسارا Saṃsāra، وهي دورة الموت والبعث، من تلقاء نفسه، وخلق طريقًا للآخرين ليتبعوه. بعد فهم الطبيعة الحقيقية للنفس أو الروح، ويرتقي التيرثنقار للكيفالا جنانا Kevala (المعرفة). يوفر التيرثنقار جسرا للآخرين لمتابعة المعلم الجديد من سمسارا لموكشا (الإنعتاق). (ar)
- 자이나교에서 티르탕카라(tīrthaṅkara) 또는 지나("여울목 건설자")는 고행을 통해 빛나는 지식을 성취한 후 영혼의 안내를 찾는 이들을 위한 역할 모델이 된 인간이다. 티르탕카라는 분노, 자부심, 욕망 등을 극복한 아라트의 특수한 종류이다. 티르탕카라는 인간의 비참함의 강을 건너는 얕은 여울로 작용하는 티르트의 건설자이기 때문에 그렇게 불렸다. (ko)
- ティールタンカラ（サンスクリット語: तीर्थंकर tīrthaṃkara）は、ジャイナ教の救済者・祖師。今の世界において24人のティールタンカラが出現し、その最後のひとりがヴァルダマーナ（マハーヴィーラ）であるとされる。 (ja)
- Тіртханка́ра (तीर्थंकर — будівник броду) — у джайнізмі людина, яка досягла просвітлення завдяки аскезі і стала прикладом та вчителем для усіх тих, хто прагне духовного наставництва. Вважається, що тіртхакари подолали низькі почуття, такі як гнів, гординю, обман, бажання, і побудували брід через «річку людських злиднів». У кінці свого життя тіртханкари отримують мокшу, тобто звільнення від циклу перенароджень самсари. (uk)
- 蒂爾丹嘉拉（梵語：Tīrthaṅkara），传统译法底里坦迦罗，意譯渡津者，耆那教術語，指一個經過開悟，達到心靈自由，成為一位（Arihant）的宗教聖人。根據耆那教經典，越過生死的海洋，稱為蒂爾（tirth），而完成了蒂爾（tirth）的人，稱為蒂爾丹嘉拉。他摧毀了業的限制，克服了生死的輪迴，因此得到完全的自由。因此他們被稱為是耆那（jina），即勝利者。耆那教相信，在人類歷史上，共有24位蒂爾丹嘉拉，而伐達摩那是最後一位，因此，蒂爾丹嘉拉也被意譯為祖師，或導師。 (zh)
- Tírthankara (někdy přepisováno též jako tírthankar; v sanskrtu तीर्थंकर - tírthankara, v jazyku páli titthankara), čili „budovatel brodu“ nebo „ten, kdo se přebrodil na druhý břeh“, je džinistický učitel, kazatel a světec, ten, kdo svou askesí dospěl k vědění a vyprostil se tak z koloběhu životů. Džinismus uctívá celkem 24 tírthankarů, z nichž prokazatelně historickými osobami jsou jen poslední dva, (8. stol. př. n. l.) a Mahávíra (6. stol. př. n. l.), který je považován za konečného zakladatele učení. Kromě těchto dvou bývá nejčastěji uctívaným mythický první tírthankara, . (cs)
- En el jainismo, los tīrthankaras son seres que alcanzaron la trascendencia y liberación (mokṣa) y son, por ello, maestros que enseñaron el camino jainista. Alejados del devenir del cosmos y del suceso cósmico, no intervienen de manera alguna en él, sirven solamente como ejemplos a seguir. En teoría, todos los seres pueden alcanzar ese estado perfeccionándose a través de muertes y reencarnaciones hasta convertirse en tirthankaras. (es)
- Dalam agama Jainisme, tirthankara (bahasa Sansekerta: tīrthaṅkara) adalah guru dharma yang maha mengetahui yang mengajarkan cara untuk membebaskan diri dari siklus kematian dan kehidupan yang disebut saṃsāra. Menurut penganut agama Jain, ajaran Jain mulai dilupakan seiring berjalannya waktu. Kemudian, ada satu orang yang berhasil menolak hal-hal duniawi untuk menaklukkan samsara dengan kemampuannya sendiri. Setelah Tirthankara mencapai keadaan "Kevala Jnana" (maha mengetahui), ia mendirikan kembali ajaran Jainisme. Tirthankara menyediakan jalan bagi orang lain untuk mengikutinya agar terbebas dari "samsara" dan mencapai "moksha" (pembebasan). (in)
- Les Tîrthankara ou Tîrthakara sont les maîtres jaïns qui sont pris comme des lumières de la foi du jaïnisme car ils ont atteint l'état d'omniscience (Kevala Jnana) ce qui leur a permis d'enseigner à des disciples la voie du moksha, de l'illumination. Ensuite la libération, le nirvana les a fait sortir du samsara. Tirthankara signifie: créateur de chemin, ou, bâtisseur de pont à travers « le fleuve de l'humaine misère », ou fondateur d'ordres (religieux).Au nombre de 720 suivant la tradition ésotérique, seuls les 24 derniers sont vénérés. (fr)
- In Jainism, a Tirthankara (Sanskrit: tīrthaṅkara; English: literally a 'ford-maker') is a saviour and spiritual teacher of the dharma (righteous path). The word tirthankara signifies the founder of a tirtha, which is a fordable passage across the sea of interminable births and deaths, the saṃsāra. According to Jains, a Tirthankara is an individual who has conquered the saṃsāra, the cycle of death and rebirth, on their own, and made a path for others to follow. After understanding the true nature of the self or soul, the Tīrthaṅkara attains Kevala Jnana (omniscience). Tirthankara provides a bridge for others to follow the new teacher from saṃsāra to moksha (liberation). (en)
- Tirthamkara (o tirthankar o jina) cioè "attraversatore del guado" o "vittorioso" è il titolo che si usa nel giainismo per indicare i 24 profeti che si sono succeduti nei cicli storici per rivelare il giainismo stesso all'umanità. Essi sono: Solo degli ultimi due, Parshva e Mahavira, abbiamo notizie storiche. In particolare è certo il ruolo fondamentale per la diffusione del gianismo di Mahavira tanto che per molto tempo è stato, erroneamente, considerato il fondatore di questa religione. (it)
- Wyznawcy dżinizmu czczą 24 ubóstwianych Tirthanakara (Tirthakara, rzadziej Tirthankara, niegdyś spolszczanych jako tirthankarów, sanskr. „budowniczych mostów” – prowadzących do nirwany) – nauczycieli głoszących zasady ich religii.W sztuce indyjskiej wyobrażani są jako: — mężczyźni siedzący w pozie medytacyjnej (ręce złożone na nogach, dłonie zwrócone do góry)— stojący z opuszczonymi rękami – najczęściej całkowicie nadzy. 23 uważa się za mitycznych: ostatni – historyczny: 24. Tirthakara (złoty lub żółty, lew) - Dżina, właśc. Wardhamana Mahawira (ok. VI–V w p.n.e.). (pl)
- Een tirthankara is binnen het jaïnisme een spirituele en religieuze leraar, die de cyclus van reïncarnatie en dood (samsara) achter zich heeft gelaten door het bereiken van verlichting (moksha). Tirthankara's kunnen door hun leringen anderen de weg naar de verlichting wijzen. Volgens de verschijnen er elke maal dat het wiel der tijd (de dharmachakra) een halve slag draait (een onnoemelijk lange periode) 24 tirthankara's op aarde. De 24e en laatste tirthankara van de huidige halve cyclus zou Mahavira zijn, die in de 5e eeuw v.Chr. leefde. Jaïns geloven dat de de leringen van de 24 tirthankara's bevat. Per definitie kunnen de tirthankara's elkaar niet tegenspreken. (nl)
- Tirtancara (em sânscrito: Tirthankara, lit. "Fazedor de Vau"), no jainismo, é um ser que conseguiu escapar ao ciclo dos renascimentos e que ensinou aos outros como poderiam também escapar desse ciclo. A palavra é sinónimo de Jina ("Vencedor"). Estas estátuas não são encaradas como deuses presentes capazes de atender aos pedidos dos humanos, mas servem antes como forma de inspiração para que o crente possa alcançar o ideal de renúncia e os elevados valores espirituais por elas representados. (pt)
- Тиртханка́ра, или Тирхакара (мн. ч.; तीर्थंकर, Tîrthakara = «строитель брода»; «приготовляющий брод»), — в джайнизме святые, действовавшие, по преданию, в настоящей мировой эре. Как эпитет многих богов означает «спасающий»; «пролагатель пути», «реформатор». Тиртханкар (ед. ч.) — человек, достигший просветления благодаря аскезе и ставший примером и учителем для всех тех, кто стремится к духовному наставничеству. Считается, что тиртханкары преодолели низменные чувства, такие как гнев, гордыню, обман, желание, и построили брод через «реку человеческой нищеты». В конце своей жизни тиртханкары получают мокшу, то есть освобождение из цикла перерождений сансары. Таких тиртханкаров джайны насчитывают двадцать четыре. (ru)
|
),_Parshvanatha,_Neminatha,_and_Mahavira)_LACMA_M.85.55_(1_of_4).jpg){kind=link}
),_Parshvanatha,_Neminatha,_and_Mahavira)_LACMA_M.85.55_(1_of_4).jpg){kind=link}
