| dbo:abstract
|
- الهوية هي عبارة عن التشخص وهو مشهور بين الحكماء والمتكلمين. وقد تطلق على الماهية مع التشخص وهي . أما الهوية الشخصية فهي الإحالة باستمرار إلى أنفسنا بضمير «أنا» بوصفه وحدة وهوية تظل مطابقة لذاتها على الدوام، غير أن هذه الوحدة تبدو بديهية. (ar)
- Identeco laŭ fundamento estas plena simileco, sameco inter du personoj, aĵoj, ideoj, ktp. (ReVo). Laŭ la dua difino, kiu estas pli internacia, identeco estas memeco, personeco (eco de persono, kiu estas vere ne alia ol li asertas esti aŭ ol oni kredas, ke li estas). Plej ofte oni uzas la vorton difinante grupan identecon. Tiam identeco estas komunaj trajtoj de individuoj apartenantaj al unu homgrupo. Laŭ tiuj trajtoj la apartenantoj rekonas sin reciproke (ĉu iu estas "NIA" aŭ ne) kaj aliaj rekonas ilin kiel "NE-SIAJN". La identecon konsistigas eksteraj videblaj trajtoj (ekzemple raskarakterizoj, vestomaniero, en apartaj kazoj simboloj kiujn la membroj kunportas kiel flagoj, blazonoj, insignoj...) kaj ideologiaj trajtoj (konvinkoj pri valoroj kiujn la propra grupo havas, kredo pri speciala rolo de la grupo en la mondo...) Ĉiu individuo apartenas samtempe al multaj grupoj. Sociologie la plej eta grupo estas nur du personoj (geedzoj, patrino kaj infano, gefratoj, du tre bonaj amikoj... ) kaj pli. Ĉiu apartenas al multaj dupersonaj grupoj, tripersonaj, kvarpersonaj kaj ĉiam pli grandaj: familio, grupo en amatora klubo, vilaĝo, urba kvartalo, lerneja klaso, sporta klubo, regiono, nacio, religio...). Estas du manieroj kiel formiĝas la identeco: a) en malgrandaj grupoj, en kiuj ĉiuj konas sin reciproke, per simpla akiro de konfido. Tia identeco povas ekesti ankaŭ inter homo kaj besto kaj verŝjane ankaŭ inter bestoj mem. b) en grandaj grupoj, kie la homoj ne konas ĉiujn apartenantojn de la grupo, kiel ekz. regiono, nacio, religio ktp la identecon oni akiras per ideologia edukado. Ĉiuj homoj de la sama grupo akiras la saman ideologion pere de eduksistemo (lernejoj, komunaj informmedioj, gepatroj kaj homoj en la ĉirkaŭaĵo). Ĉar ĉiu individuo posedas multajn identecojn, ofte iuj inter ili kolizias kaj kaŭzas gravajn personajn konfliktojn. Ekz. familia identeco de iu nacie miksita paro en miltiaj cirkonstancoj aŭ diversreligia paro en rasisma ŝtato... Sed posedo de multaj grupidentecoj ebligas ke ni ne povas resti sen grupidenteco. Se iu aŭ iuj objektive malaperas kiel ekz. loka kaj regiona kiam homo ŝanĝas loĝlokon aŭ la nacia kiam pro milito aŭ alia historia evento la loĝteritorio ŝanĝas la ŝtaton aŭ kiam ni per edziĝo formas novan familion kaj forlasas malnovan ktp. Forlasante iun ĉirkaŭaĵon (ekz. se iu foriras el sia naskiĝlando por daŭre vivi en iu alia) oni ne perdas sian malnovan identecon sed ĝi kun daŭro malfortiĝas, kaj oni akiras iom post iom la novan. La du ne miksiĝas, sed simple unu nova aldoniĝas kaj la malnova malfortiĝas. Kiam juna persono edz(in)iĝas, kaj fondas novan familion, ekestas identecsentoj rilataj al la nova familio, sed oni ne perdas la malnovan. Oni simple apartenas al ambaŭ kaj tiuj du ne miksiĝas. Same kiam oni foriras el iu lando kaj loĝas en alia, oni akiras novan kaj ne perdas la malnovan, oni havas ambaŭ (oni ne povas fariĝi usonsloveno sed oni estas kaj sloveno kaj usonano). (eo)
- La identidad personal es la identidad única de una persona a lo largo del tiempo (meses, años, etc). Las discusiones sobre la identidad personal típicamente apuntan a determinar las condiciones necesarias y suficientes bajo las cuales se puede decir que una persona en un momento y una persona en otro momento son la misma persona, persistiendo en el tiempo. En filosofía, el problema de la identidad personal tiene que ver con cómo uno es capaz de identificar a una sola persona durante un intervalo de tiempo, tratando preguntas como, "¿Qué hace que sea cierto que una persona sea la misma que una persona en otro momento? " o "¿Qué tipo de cosas somos las personas?" En la metafísica contemporánea, esta cuestión se conoce como el problema diacrónico de la identidad personal. El problema sincrónico se refiere a la cuestión de qué características y rasgos caracterizan a una persona en un momento dado. Tanto la filosofía analítica como la filosofía continental indagan sobre la naturaleza de la identidad. La filosofía continental se ocupa de mantener conceptualmente la identidad cuando se enfrenta a diferentes proposiciones filosóficas, postulados y presuposiciones sobre el mundo y su naturaleza. (es)
- Personal identity is the unique numerical identity of a person over time. Discussions regarding personal identity typically aim to determine the necessary and sufficient conditions under which a person at one time and a person at another time can be said to be the same person, persisting through time. In philosophy, the problem of personal identity is concerned with how one is able to identify a single person over a time interval, dealing with such questions as, "What makes it true that a person at one time is the same thing as a person at another time?" or "What kinds of things are we persons?" In contemporary metaphysics, the matter of personal identity is referred to as the diachronic problem of personal identity. The synchronic problem concerns the question of what features and traits characterize a person at a given time. Analytic philosophy and continental philosophy both inquire about the nature of identity. Continental philosophy deals with conceptually maintaining identity when confronted by different philosophic propositions, postulates, and presuppositions about the world and its nature. (en)
- En philosophie, l’identité personnelle désigne le fait pour un sujet d'être un individu à la fois distinct de tous les autres (unicité ou identité synchronique) et demeurant le même à travers le temps (identité diachronique). À cette définition objective de l’identité personnelle répond une perspective subjective, celle du sujet qui éprouve son identité. Le plus souvent, on considère que le vécu identitaire recouvre une dimension temporelle – par laquelle le sujet se rapporte à ses états antérieurs sur le mode d’une continuité autobiographique (« moi » narratif) – et une dimension corporelle – par laquelle le sujet fait l’expérience « en première personne » de sa singularité (« moi » corporel). La question de l'identité personnelle est aujourd'hui l'une des plus vives et des plus ouvertes de la philosophie contemporaine, bien qu'elle se soit posée essentiellement dans le contexte de la philosophie de langue anglaise. À la fois logique, métaphysique, psychologique, biologique, elle est aussi l'une des questions les plus difficiles et les plus troublantes qu'un philosophe puisse rencontrer. (fr)
- 정체(正體) 또는 정체성(正體性, identity)은 존재의 본질 또는 이를 규명하는 성질이다. 정체성은 상당 기간 동안 일관되게 유지되는 고유한 실체로서 자기에 대한 주관적 경험을 함의할 수 있다. 정체성은 자기 내부에서 일관된 동일성을 유지하는 것과 다른 존재와의 관계에서 어떤 본질적인 특성을 지속적으로 공유하는 것 모두를 의미한다. 어떤 대상의 인식으로서의 정체, 인간의 정체성, 기업의 정체성, 군대의 정체성, 국가의 정체성 등 다양하다. 통상 정체성이라고 하면 인간의 정체성을 말한다. 인간은 성장하면서 자신이 세상 안에서 다른 사람들과 함께 '한 개인'으로서 존재한다는 자각을 한다. 정체감의 형성 과정에서 아동은 다른 사람들과는 다른 자신만의 소망, 사고, 기억, 외모 등을 가지고 있다는 자각을 한다. 인간은 양육자나 부모와의 관계를 통해 정체성 형성을 시작하는데, 태어나자마자 보육원으로 보내진 아이도 일생에 한 번은 자신의 생모나 생부라는 존재를 자기 인생에서 정리하는 시간을 갖게 된다. 에릭 에릭슨의 발달이론에서 12세부터 18세까지 청소년기에는 정체성이 형성되거나 정체성에 혼란이 오는 상황을 맞게 된다. 그 시기에 친구, 외부 집단과 접촉하면서 의미있고 풍요로운 자기 개념을 만들거나, 외부에서 맞닥뜨리는 모든 관계에서 자기가 누구인지 잊어버리는 현상을 맞기도 한다. 자신의 존재를 규명하는 일은 누구에게나 중요하고 인간이 종교를 갖는 것도 정체성 형성과 연관이 있다. 신과의 관계 설정, 우주와의 관계 설정을 통해 자신의 존재를 설정하고 이를 통해 존재의 안정감을 유지하며 삶의 부조리나 희로애락을 처리해 나간다. 정체성은 철학적·심리학적·사회학적으로 중요하게 다루어지는 개념이다. 인터넷의 발달은 인간의 삶에 큰 변화를 가져왔고 그로 인해 정체성 문제도 다각도로 조명되었다. 오프라인에서의 인격과 온라인상에서의 인격이 전혀 다르게 자신의 삶을 연출할 수 있게 되면서 당사자도 어느 모습이 자신의 진짜 모습인지 혼란스러워지게 되고, 사회적으로도 그 사람의 진짜 모습은 무엇인가가 탐구의 대상이 된 것이다. 인간의 정체성과 직결되는 인공지능의 발달도 정체성 문제를 본질적 측면에서 다시금 생각하게 하는 요소가 되었다. (ko)
- Persoonsidentiteit is het geheel van eigenschappen die een persoon op twee verschillende tijdstippen tot dezelfde persoon maken en onderscheiden van andere personen. Identiteit (ontleend uit het Latijnse identitas, de/hetzelfde zijn) als filosofisch begrip is het feit dat een subject een individu is dat zich onderscheidt van alle anderen (uniekheid of synchrone identiteit) en daarbij in de loop van de tijd hetzelfde blijft (diachrone identiteit). Deze onderscheidende kenmerken zijn niet de psychologische en sociale identiteit. Het fenomeen van persoonsidentiteit vormt een klassiek probleem in de filosofie van de geest, in de zin dat filosofen er niet in slagen uit te leggen hoe het nu net komt dat een persoon op twee verschillende tijdstippen dezelfde persoon is; men blijkt niet in staat het principe achter deze persoonsidentiteit aan te duiden of uit te leggen. Het probleem van persoonsidentiteit is vooral een veel besproken probleem in de hedendaagse filosofie, voornamelijk in de analytische filosofie. Dit wil echter niet zeggen dat het niet bij andere filosofen voorkomt. Zo spraken ook vele vroegere filosofen al over dit probleem, zoals John Locke, David Hume en Thomas Reid. In feite was het probleem al gekend onder de naam van de paradox rond het Schip van Theseus. Ook komt het voor in de werken van meer continentale filosofen, in de psychoanalyse alsook in vele oosterse filosofieën. (nl)
- Per identità personale in filosofia s'intende la capacità dell'individuo di avere consapevolezza del permanere costante del suo io che si manterrebbe sostanzialmente identico attraverso il tempo e le diverse e varie esperienze che hanno segnato la sua vita fino al momento presente. (it)
- Tożsamość osobista – bycie tym samym człowiekiem (tą samą osobą), bycie sobą, bycie tym za kogo się podajemy. Tożsamość to więcej, niż identyczność, jednakowość – przykładowo dwóch braci bliźniaków może wyglądać identycznie, jednak każdy z nich będzie miał własną tożsamość. Jest to fakt, że ktoś jest tą osobą, za którą się podaje. Fakt, że ktoś nosi takie, a nie inne nazwisko. Z pojęciem tym związany jest dokument tożsamości wydawany człowiekowi, w szczególności własnemu obywatelowi, przez władze państwa. Zawiera on w materialnie utrwalony sposób – za pomocą pisma tradycyjnego lub zapisu w mikrokości elektronicznej – dane identyfikacyjne tego człowieka, jak fotografia, dane personalne, dane biometryczne, a także dane związane z państwem (nazwa, unikatowy numer dokumentu, organ wydający, data wydania). (pl)
- Personlig identitet syftar inom filosofin på en självmedvetande persons essens, det som gör någon till just den person som den är och som gör att personen är samma person under olika tidpunkter, trots ytliga förändringar. Detta problemområde innefattar frågor som: Vad är jag? När började jag att vara? och Vad kommer att hända med mig när jag dör? (sv)
- Em filosofia, a questão da identidade pessoal diz respeito às condições sob as quais uma pessoa em um momento é a mesma pessoa em outro momento. Uma análise da identidade pessoal fornece um conjunto de condições necessárias e suficientes para a identidade da pessoa através do tempo. Na filosofia moderna da mente, esse conceito de identidade pessoal é por vezes referido como o problema diacrônico da identidade pessoal. O problema de sincrônico é fundamentado na questão de quais características ou traços caracterizam uma determinada pessoa em um certo tempo. (pt)
- 人格同一性（英語：Personal identity）是一個個人在時間的推進中的獨有的（數字的）同一性。 關於人格同一性的討論通常旨在確定在某個時間的一個人和另一個時間的一個人可以說是同一個人，並且隨著時間的推移持續存在的必要和充分條件。 在哲學中，人格同一性問題（英語：problem of personal identity）與人們如何能夠在一段時間內識別一個人有關，處理諸如“是什麼使得一個人在不同時空下被視為同一個人”或“我們人們是怎麼樣的存在？”等問題。 在當代形而上學中，人格同一性問題被稱為人格同一性的歷時（英語：diachronic）問題。 共時（英語：synchronic）問題涉及在特定時間表徵一個人的特徵的問題。分析哲學和歐陸哲學都探究同一性的本質。當面對關於世界及其本質的不同哲學命題、公理和前設時，歐陸哲學處理在概念上保持同一性。 (zh)
- Проблема тождества личности — философская проблема, состоящая в том, что человек в разные моменты времени считает себя одной и той же личностью, в то время как его тело и сознание постоянно меняются. Основными конкурирующими теориями в этой области являются: 1.
* Психологический критерий, сформулированный Джоном Локком. Локк пишет, что «насколько разумное существо может повторять идею прошлого действия с тем же самым сознанием о нём, какое у него было сначала, и с тем же самым своим сознанием о всяком теперешнем действии, настолько оно и есть одна и та же личность. Благодаря осознанию своих теперешних мыслей и действий разумное существо бывает для себя личностью теперь; она останется той же самой личностью и в будущем, поскольку сможет простирать то же самое сознание на действия прошедшие или будущие». 2.
* Биологический критерий, защищаемый сегодня прежде всего Эриком Олсеном. Эта теория, грубо говоря, состоит в том, что мы суть наши тела, а наша память и личность есть лишь эпизоды в жизни этих тел. 3.
* Нарративный критерий, гласящий, что мы есть история, рассказанная о нас нами самими и другими людьми. Сторонниками этой теории являются Д. Деннет, П. Рикёр, Дмитрий Волков. 4.
* Теория Д. Парфита, отрицающая важность тождества личности, заменяя её понятием «выживание». По определению профессора Г. И. Челпанова, «тождеством личности я считаю то обстоятельство, что я отождествляю моё теперешнее „я“ с тем „я“, которое я имел много лет назад. Между ними в действительности есть огромная разница. В самом деле, когда я был ребёнком, то, употребляя слово „я“, я мыслил совсем не то, что я мыслю, когда я теперь употребляю это слово. Но мне кажется, что моё теперешнее „я“ тождественно с моим прошлым „я“». Одна из трудностей состоит тут в том, что тело человека участвует в обмене веществ, в силу которого составляющие его физические частицы постоянно меняются. «То, что мы состоим всегда из одних и тех же мускулов, костей, нервов, кожи и т. д. — пишет профессор Г. Тейхмюллер, — есть лишь одна видимость; не исчезает только сходство формы, между тем как сами вещества находятся в постоянном течении». В 19 веке учёные подсчитали, что весь физический состав человеческого тела меняется в период от 5 до 7 лет, так что к концу этого срока в нас не остаётся буквально ни одного атома из числа бывших в начале. Мы, таким образом, никогда не тождественны по веществу, из которого состоим. Сущность ощущения себя личностью не охвачена вполне ни одной из существующих теорий. Отвечая на вопрос о личной идентификации, современные философы всё больше и больше прибегают к теории релятивизма, или к утверждению лингвистической неопределённости. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الهوية هي عبارة عن التشخص وهو مشهور بين الحكماء والمتكلمين. وقد تطلق على الماهية مع التشخص وهي . أما الهوية الشخصية فهي الإحالة باستمرار إلى أنفسنا بضمير «أنا» بوصفه وحدة وهوية تظل مطابقة لذاتها على الدوام، غير أن هذه الوحدة تبدو بديهية. (ar)
- Per identità personale in filosofia s'intende la capacità dell'individuo di avere consapevolezza del permanere costante del suo io che si manterrebbe sostanzialmente identico attraverso il tempo e le diverse e varie esperienze che hanno segnato la sua vita fino al momento presente. (it)
- Personlig identitet syftar inom filosofin på en självmedvetande persons essens, det som gör någon till just den person som den är och som gör att personen är samma person under olika tidpunkter, trots ytliga förändringar. Detta problemområde innefattar frågor som: Vad är jag? När började jag att vara? och Vad kommer att hända med mig när jag dör? (sv)
- Em filosofia, a questão da identidade pessoal diz respeito às condições sob as quais uma pessoa em um momento é a mesma pessoa em outro momento. Uma análise da identidade pessoal fornece um conjunto de condições necessárias e suficientes para a identidade da pessoa através do tempo. Na filosofia moderna da mente, esse conceito de identidade pessoal é por vezes referido como o problema diacrônico da identidade pessoal. O problema de sincrônico é fundamentado na questão de quais características ou traços caracterizam uma determinada pessoa em um certo tempo. (pt)
- 人格同一性（英語：Personal identity）是一個個人在時間的推進中的獨有的（數字的）同一性。 關於人格同一性的討論通常旨在確定在某個時間的一個人和另一個時間的一個人可以說是同一個人，並且隨著時間的推移持續存在的必要和充分條件。 在哲學中，人格同一性問題（英語：problem of personal identity）與人們如何能夠在一段時間內識別一個人有關，處理諸如“是什麼使得一個人在不同時空下被視為同一個人”或“我們人們是怎麼樣的存在？”等問題。 在當代形而上學中，人格同一性問題被稱為人格同一性的歷時（英語：diachronic）問題。 共時（英語：synchronic）問題涉及在特定時間表徵一個人的特徵的問題。分析哲學和歐陸哲學都探究同一性的本質。當面對關於世界及其本質的不同哲學命題、公理和前設時，歐陸哲學處理在概念上保持同一性。 (zh)
- Identeco laŭ fundamento estas plena simileco, sameco inter du personoj, aĵoj, ideoj, ktp. (ReVo). Laŭ la dua difino, kiu estas pli internacia, identeco estas memeco, personeco (eco de persono, kiu estas vere ne alia ol li asertas esti aŭ ol oni kredas, ke li estas). (eo)
- La identidad personal es la identidad única de una persona a lo largo del tiempo (meses, años, etc). Las discusiones sobre la identidad personal típicamente apuntan a determinar las condiciones necesarias y suficientes bajo las cuales se puede decir que una persona en un momento y una persona en otro momento son la misma persona, persistiendo en el tiempo. (es)
- Personal identity is the unique numerical identity of a person over time. Discussions regarding personal identity typically aim to determine the necessary and sufficient conditions under which a person at one time and a person at another time can be said to be the same person, persisting through time. (en)
- En philosophie, l’identité personnelle désigne le fait pour un sujet d'être un individu à la fois distinct de tous les autres (unicité ou identité synchronique) et demeurant le même à travers le temps (identité diachronique). (fr)
- 정체(正體) 또는 정체성(正體性, identity)은 존재의 본질 또는 이를 규명하는 성질이다. 정체성은 상당 기간 동안 일관되게 유지되는 고유한 실체로서 자기에 대한 주관적 경험을 함의할 수 있다. 정체성은 자기 내부에서 일관된 동일성을 유지하는 것과 다른 존재와의 관계에서 어떤 본질적인 특성을 지속적으로 공유하는 것 모두를 의미한다. 어떤 대상의 인식으로서의 정체, 인간의 정체성, 기업의 정체성, 군대의 정체성, 국가의 정체성 등 다양하다. 통상 정체성이라고 하면 인간의 정체성을 말한다. 인간은 성장하면서 자신이 세상 안에서 다른 사람들과 함께 '한 개인'으로서 존재한다는 자각을 한다. 정체감의 형성 과정에서 아동은 다른 사람들과는 다른 자신만의 소망, 사고, 기억, 외모 등을 가지고 있다는 자각을 한다. 자신의 존재를 규명하는 일은 누구에게나 중요하고 인간이 종교를 갖는 것도 정체성 형성과 연관이 있다. 신과의 관계 설정, 우주와의 관계 설정을 통해 자신의 존재를 설정하고 이를 통해 존재의 안정감을 유지하며 삶의 부조리나 희로애락을 처리해 나간다. (ko)
- Tożsamość osobista – bycie tym samym człowiekiem (tą samą osobą), bycie sobą, bycie tym za kogo się podajemy. Tożsamość to więcej, niż identyczność, jednakowość – przykładowo dwóch braci bliźniaków może wyglądać identycznie, jednak każdy z nich będzie miał własną tożsamość. Jest to fakt, że ktoś jest tą osobą, za którą się podaje. Fakt, że ktoś nosi takie, a nie inne nazwisko. (pl)
- Persoonsidentiteit is het geheel van eigenschappen die een persoon op twee verschillende tijdstippen tot dezelfde persoon maken en onderscheiden van andere personen. Identiteit (ontleend uit het Latijnse identitas, de/hetzelfde zijn) als filosofisch begrip is het feit dat een subject een individu is dat zich onderscheidt van alle anderen (uniekheid of synchrone identiteit) en daarbij in de loop van de tijd hetzelfde blijft (diachrone identiteit). Deze onderscheidende kenmerken zijn niet de psychologische en sociale identiteit. (nl)
- Проблема тождества личности — философская проблема, состоящая в том, что человек в разные моменты времени считает себя одной и той же личностью, в то время как его тело и сознание постоянно меняются. Основными конкурирующими теориями в этой области являются: Сущность ощущения себя личностью не охвачена вполне ни одной из существующих теорий. Отвечая на вопрос о личной идентификации, современные философы всё больше и больше прибегают к теории релятивизма, или к утверждению лингвистической неопределённости. (ru)
|
