| dbo:abstract
|
- الثقافات المجدلية أو المجدلانية (أيضًا مادليانية ؛ الفرنسية : Magdalénien ) هي ثقافات أواخر العصر الحجري القديم الأعلى والعصر الحجري المتوسط في أوروبا الغربية. يعود تاريخها إلى حوالي 17000 إلى 12000 سنة مضت. تمت تسميته على اسم موقع لا مادلين، وهو ملجأ صخري يقع في وادي فيزير، بلدية تورساك، في مقاطعة دوردوني بفرنسا. أطلق إدوارد لارتيت في الأصل على فترة L'âge du renne (عصر الرنة). أجرا أول حفريات منهجية من نوع الموقع، ونشرا في عام 1875. ترتبط الحقبة المجدلية بصيادي الرنة، على الرغم من أن المواقع المجدلية تحتوي على أدلة كثيرة على صيد الغزلان الحمراء والخيول والثدييات الكبيرة الأخرى الموجودة في أوروبا في نهاية العصر الجليدي الأخير. كانت الثقافة منتشرة جغرافياً، وفي وقت لاحق امتدت المواقع المجدلية من البرتغال في الغرب إلى بولندا في الشرق، وإلى أقصى الشمال مثل فرنسا وجزر القنال وإنجلترا وويلز. إنها الحقبة الثالثة من نظام التسلسل الزمني للكهوف لغابرييل دي مورتيل، والتي تقابل تقريبًا أواخر العصر الجليدي. إلى جانب لا مادلين، فإن المحطات الرئيسية للعصر هي Les Eyzies و Laugerie-Basse و Gorges d'Enfer في دوردونيي ؛ مغارة دو بلاكار في شارينت وغيرها في جنوب غرب فرنسا. (ar)
- Magdalenién je archeologická kultura zaujímající svrchní (pozdní) část mladého paleolitu (přibližně 17 až 11 tisíc let BP). Jedná se o poslední velkou civilizaci období paleolitu. Je pojmenován dle eponymní lokality la Madeleine v Dordogne ve Francii. (cs)
- El magdalenià és una cultura del paleolític superior que es va estendre per la península Ibèrica i els territoris on actualment hi ha França, Suïssa, i Alemanya. A Catalunya, se l'anomena epigravetià. Es divideix en dos períodes: magdalenià inferior i magdalenià superior, cadascú al seu torn subdividit en tres estadis (I, II i III). A Anglaterra, existeix una cultura paral·lela al final del magdalenià, anomenada . A , s'ha trobat un crani que es considerà magdalenià. Té unes característiques cro-magnonoides: índex frontal, vèrtex transversal, maxil·lozigomàtic, artèria parietal i angle basilar (vegeu craniologia i craniometria). S'han trobat també encluses de pedra, ossos amb mosca, suposats punyals de corn, arpons d'os, candils de cèrvid, perles d'atzabeja i cristalls de quars (probablement, amulets). També s'han trobat algunes pintures, que normalment representen animals amb poques figures humanes. No hi apareixen varetes d'os. (ca)
- Ο Μαγδαλένιος πολιτισμός -απαντάται και ως Μαγδαληναίος ενίοτε- ήταν πολιτισμός που κατατάσσεται στην Ανώτερη παλαιολιθική περίοδο. Κατά την διάρκεια αυτής της εποχής έγιναν αλλαγές που ανέβασαν τον πήχη της Παλαιολιθικής περιόδου και από πολλούς θεωρείται η ακμή της περιόδου αυτής. (el)
- Magdalenejeno (PIV: Magdalenio, france: Magdalénien) estas la plej malnova el la periodoj de la supera ŝtonepoko (paleolitiko). Ĝin karakterizas seka malvarma klimato, multiĝo de la rangiferoj en Eŭropo kaj florado de la skulpta kaj pentra arto de la . La epoko (de ĉirkaŭ -22000 ĝis -127000 jaroj) estis nomita laŭ la duonkaverno La Madeleine ĉe en la franca departemento Dordogne. La nocion Magdalenio kreis la franca Gabriel de Mortillet en 1869. (eo)
- Das Magdalénien (Aussprache: [makdaleˈni̯ɛ̃ː], ) ist eine archäologische Kulturstufe im jüngeren Abschnitt des Jungpaläolithikums in Mittel- und Westeuropa am Ende der letzten Eiszeit. Benannt wurde das Magdalénien im Jahre 1869 von Gabriel de Mortillet nach der Halbhöhle La Madeleine im Département Dordogne. Sie umfasste einen ungefähren Zeitraum von ca. 18.000 bis 12.000 v. Chr. (de)
- La cultura Magdaleniense es una de las últimas culturas del Paleolítico superior en Europa occidental, que fue caracterizada por los rasgos de su industria lítica y ósea. Su nombre fue tomado de La Madeleine, cueva francesa de la Dordoña. Sucede a la cultura Solutrense. El Magdaleniense, que se extendió a lo largo del Würm IV, tuvo una secuencia alterna de clima frío y seco, y fresco y húmedo. El cambio climático acaecido hace unos 12 000 años hizo modificar los hábitos cinegéticos y alimenticios, dando por finalizado al Magdaleniense con la transición al Aziliense. Las subdivisiones dependen según autores y según zonas geográficas y los sistemas de periodización se pueden fijar en distintos métodos u objetos y su evolución. (es)
- Madeleine aldia Mendebaldeko Europako Goi Paleolito amaierako kultura arkeologikoa izan zen. Izena Tursaceko La Madeleine haitzulotik datorkio. Madeleine aldiko kultura Solutrearraren ondoren eta Aziliarraren aurretik garatu zen, duela 18.000 eta 11.000 urte artean. Hasieran, 1875ean, Lartet eta Christyk "L'âge du renne" izena eman zioten, aldi honetako aztarnategietan elur-orein hondakin ugari dagoelako. Baina, hauez gain, orein arruntak, zaldiak eta azken Azken Izotz Aroan Europan bizi ziren beste ugaztun handiak ere ehizatzen zituzten. Kultura hau oso hedaturik egon zen eta aztarnategiak Portugaletik Poloniaraino topatu dira. Labar-pinturaren adibiderik famatuenak aldi honetakoak dira, adibidez Lascaux edo Altamirakoak (eu)
- The Magdalenian cultures (also Madelenian; French: Magdalénien) are later cultures of the Upper Paleolithic and Mesolithic in western Europe. They date from around 17,000 to 12,000 years ago. It is named after the type site of La Madeleine, a rock shelter located in the Vézère valley, commune of Tursac, in France's Dordogne department. Édouard Lartet and Henry Christy originally termed the period L'âge du renne (the Age of the Reindeer). They conducted the first systematic excavations of the type site, publishing in 1875. The Magdalenian epoch is associated with reindeer hunters, although Magdalenian sites contain extensive evidence for the hunting of red deer, horses, and other large mammals present in Europe toward the end of the last glacial period. The culture was geographically widespread, and later Magdalenian sites stretched from Portugal in the west to Poland in the east, and as far north as France, the Channel Islands, England, and Wales. It is the third epoch of Gabriel de Mortillet's cave chronology system, corresponding roughly to the Late Pleistocene.Besides La Madeleine, the chief stations of the epoch are Les Eyzies, Laugerie-Basse, and Gorges d'Enfer in the Dordogne; Grotte du Placard in Charente and others in south-west France. (en)
- Le Magdalénien est la dernière culture archéologique du Paléolithique supérieur en Europe de l'Ouest, ou l'avant-dernière si on inclut l'Azilien. Il s'étend entre environ 17 000 et 14 000 ans avant le présent (AP). L'appellation a été proposée par le préhistorien français Gabriel de Mortillet d'après le nom du site préhistorique de la Madeleine, à Tursac, en Dordogne. Le Magdalénien est précédé en France par le Badegoulien (18 500 à 16 000 ans AP) et suivi par l'Azilien (14 000 à 12 000 ans AP). (fr)
- マドレーヌ文化（Magdalenian）は、氷河時代最後のヴュルム氷期の第2期後半の旧石器時代末期の、フランスを中心とした西ヨーロッパにおける文化である。マグダレニアン文化ともいう。オーリニャック文化を母体としたと推定されている。石器組成は石刃を主体としたほか、洞窟壁画などの精神活動の痕跡でもよく知られる。 (ja)
- Il magdaleniano (o "maddaleniano") (18-17.000 - 11-10.000 anni fa, verso la fine dell'ultima glaciazione) è l'ultima cultura del Paleolitico superiore europeo. Il nome è stato fatto derivare da Gabriel de Mortillet dal sito di Abri de la Madeleine, presso Tursac, in Dordogna, Francia, scavato dal 1863. Il magdaleniano è caratterizzato dalla lavorazione di lame e dalla miniaturizzazione dei manufatti litici (microliti). Si diffonde la lavorazione dell'avorio e dell'osso, con raffinata decorazione e vengono realizzate collane con denti di carnivori. Le innovazioni magdaleniane sono associate soprattutto alla lavorazione ossea con la produzione di bulini (a becco di pappagallo e a becco di flauto), punte a cran lungo, arpioni (con denti intagliati nel fusto, poi con seghettatura singola e doppia), propulsori, spatole, ami, aghi e bastoni, alcuni anche lavorati ed incisi. A questo periodo appartiene la fioritura della pittura rupestre, della cui varietà e qualità sono testimoni i celebri dipinti parietali della grotta di Altamira, Tito Bustillo, Font-de-Gaume, Lascaux, Niaux e Grotta Chauvet. La cultura magdaleniana viene suddivisa, non unanimemente, in "magdaleniano antico" (I-III) "magadaleniano recente" (IV-VI) "magdaleniano terminale", o "aziliano", dal sito di Le Mas-d'Azil nei Pirenei francesi, secondo alcuni già nel Mesolitico. (it)
- Het Magdalénien (Engels: Magdalenian) is een van de latere culturen van het laat-paleolithicum in West-Europa. De naam is gebaseerd op de type vindplaats La Madeleine in de Dordogne maar de cultuur was geografisch wijdverbreid. Er zijn jongere vindplaatsen gevonden tot in Portugal en in Oost-Europa vindt men het lokale Swiderien van Polen tot ver in Rusland. Deze cultuur situeert zich in de periode die voor het eerst door Édouard Lartet en Henry Christy als "L'Age du Renne" (het tijdperk van de rendieren) wordt benoemd. Omdat er in die periode veel rendieren voorkwamen, worden de jagers in het Nederlands ook rendierjagers genoemd. Niettemin zijn er op de vindplaatsen ook bewijzen gevonden voor de jacht op edelherten, paarden en andere grote zoogdieren die aan het einde van de ijstijd in Europa voorkwamen. De cultuur bestreek de periode van circa 18.000 tot 10.000 jaar geleden en eindigde met het einde van de ijstijd. Ze wordt gekenmerkt door kling-industrieën. De techniek is eenvoudiger dan die van het Solutréen. Een vernieuwing is de microliet. Het Magdalénien wordt typologisch verdeeld in zes fasen die, naar men aanneemt, een chronologische betekenis hebben: vroeg-Magdalénien met de fasen 1, 2, 3 en laat-Magdalénien met de fasen 4, 5, 6. De eerste fasen worden herkend aan de wisselende verhoudingen van de klingen en specifieke variaties in de vorm van schrapers, de middelste fasen worden gekenmerkt door het verschijnen van microlieten (vooral de duidelijk herkenbare fijn getande microlieten) en de laatste fasen door de aanwezigheid van harpoenen, die gemaakt werden van bot, geweien en van ivoor. (nl)
- Kultura magdaleńska (ang. Magdalenian, Madelenian; fr. Magdalénien) – jedna z kultur późnego paleolitu, udokumentowana w Europie zachodniej i środkowej i datowana na przedział od 18 do 11 tys. lat wstecz. Nazwa wywodzi się od stanowiska Abri de la Madeleine, w departamencie Dordogne we Francji. Kultura magdaleńska charakteryzowała się dość wyrafinowaną produkcją narzędzi z krzemienia, rogu i kości. Do kultury magdaleńskiej zaliczają się monumentalne przykłady malarstwa naskalnego odkryte w jaskiniach, głównie Francji i Hiszpanii, w tym: Altamira, Lascaux, Font-de-Gaume. W Polsce obozowisko ludzi kultury magdaleńskiej odkryto m.in. w Jaskini Maszyckiej w Ojcowskim Parku Narodowym. (pl)
- Magdalénienkulturen (uppkallad efter grottan La Madeleine i Dordogne i sydvästra Frankrike, bara några kilometer norr om Cro-Magnon) är det sista stadiet av de paleolitiska kulturerna i västra och centrala Europa. Den förekom främst mellan cirka 20000–15000 f.Kr., men varade på vissa platser fram till omkring 8300 f.Kr. Många av grottmålningarna i Frankrike och Spanien har tillskrivits Magdalénienkulturen. Grottkonsten (cirka 120 fyndorter) nådde en höjdpunkt bl.a. i Altamira och Lascaux. Mindre konstföremål framställdes av ben, horn, elfenben och sten (ristningar och skulpturer). Vid slutet av magdalénien utslocknar konsten. Magdalénienepoken, tiden mellan ca 15000 och 10000 f.Kr., markerar slutet på istidens livsform. Denna epok är teknologiskt sett den rikaste och märkligaste man känner från jägarfolkens stenålder. Detta gäller inte minst om vi jämför med delivs mycket yngre fångskulturer. De uppfinningar som gjordes under eller omedelbart före den aktuella tidrymden, och som vi nu får överväldigande vittnesmål om, var både talrika och epokgörande. Några av dem bidrog till att revolutionera fångstmetoderna och därmed skapa betingelser för folkökning. I första han bör fyra sådana redskapstyper nämnas.
* Kastträ som fungerade som en förlängd arm och kraftigt ökade den distans man kunde kasta spjutet.
* Harpunen som gjordes av ben med hullingar
* Ljustret i dess olika former
* Pilbågen Med denna utrustning blev det möjligt att utnyttja tillgångarna i floder och sjöar på ett helt annat sätt, och pilbågen bidrog starkt till att ändra jakttekniken, så att det blev lättare att överleva. Det tillkom också andra, kanske mindre påtagliga framsteg, till exempel utvecklades synålen genom att sylen fick ett öga. Arvet från magdalénienepoken kan vi ana i eskimåernas kastträ, harpun och ljuster i vårt eget århundrade. (sv)
- Мадленская культура (фр.Magdalénien) — культура позднего палеолита; была распространена на территории Франции, Испании, Швейцарии, Бельгии, Германии. Возраст — 15—8 тыс. лет до н. э. Названа по гроту в департаменте Дордонь. Носители культуры вначале охотились на мамонта, а затем (после его вымирания) переключились на северного оленя, дикую лошадь и другие виды крупных животных, обитавших в Европе в конце ледникового периода. Преобладают разнообразные кремнёвые резцы, проколки, скребки. Высоко развита обработка кости. Характерны резные изображения на роге и кости, скульптура из рога, кости и бивня мамонта, гравированные и др. изображения на стенах и потолках пещер. По мере развития произошёл переход к микролитам, то есть мелким орудиям труда из камня. Мадленские охотники жили преимущественно в пещерах, а также в жилищах из костей и шкур. Мадленская культура в широком смысле охватывает заключительный этап развития позднепалеолитической культуры всей европейской приледниковой области от Франции до Приуралья. В Восточной Европе мадленская культура предстаёт в местной модифицированной форме. Ряд мадленских поселений известен в Чехии, одна из наиболее знаменитых — пещера Пекарна (Костелик) из которой известен гарпун с тремя рядами зубцов. В Румынии мадленский слой известен в гроте Стынка Рипичени (на правом берегу Прута), нижние слои которого относятся к ориньякскому и солютрейскому времени. К позднемадленским культурам Северо-Западной Европы, переходным от мадлена к мезолиту, относятся кресвельская культура в Англии и ремушампская в Бельгии. Мадленское население оставило великолепное пещерное искусство и предметы из кости, среди которых перфорированные «начальнические жезлы», украшенные художественной резьбой, объёмные фигуры людей и животных, остроконечники с тонкой отделкой, личные украшения в виде перфорированных морских раковин и зубов животных (вероятно, бусы). Стены пещер, в которых обитали носители мадленской культуры, например пещер Ласко и Альтамира, украшены живописными картинами. В конце XX века западноевропейские исследователи выделили бадегульскую культуру, которая ранее рассматривалась как наиболее ранний вариант мадленской культуры. Мадленская культура разделяется на шесть фаз развития, для которых характерны различия в технике изготовления кремнёвых лезвий. По мере отступления ледника носители мадленской культуры вновь заселили северо-запад Европы, что подтверждается данными радиоуглеродного анализа находок в Швейцарии, южной Германии и Бельгии. После отступления ледника и потепления новые группы охотников на тундровых и степных зверей продвинулись на север. В Северо-Западной Европе они представлены культурами гамбургской, федермессер и аренсбургской, в Восточной Европе — свидерской. Мадленская культура по окончании ледникового периода сменилась азильской культурой, хотя и в различных её вариантах на севере Европы, северной Испании и на юго-западе Франции.
* Жилища и инструменты
* Жилище носителей мадленской культуры
* Мадленские инструменты и оружие, найденные на стоянке ля Мадлен, Франция.
* Гарпуны мадленской эпохи
*
* Произведения искусства
* Лошадь
* Бизон
* Голова лошади
* Палеолитическая венера из пещеры Мас-д’Азиль (ru)
- Magdaleniana foi uma das culturas mais tardias do Paleolítico Superior na Europa Ocidental, entre c. e 9000 a.C. Este período é caracterizado pelo apogeu da indústria do osso (zagaias, arpões) e da arte mural (afrescos de Lascaux, de Altamira). O nome foi proposto por em referência ao sítio arqueológico de La Madeleine na região de Dordogne, na França. Originalmente chamada de Idade das Renas, o Período Magdaleniano é sinônimo para as pessoas de caçadores de renas. (pt)
- Мадле́нська культура, Мадле́н (від фр. L'abri de la Madeleine в Дордоні, Тюрсак) — археологічна культура, належить до кінцевої фази останнього в'юрмського гляціалу і до початкової післяльодовикової епохи. Датується 17 000-9000 (8000) років тому. (uk)
- 马格德林文化（英語：Magdalenian，也称Madelenian，法語：Magdalénien），指的是西欧旧石器时代晚期的一段文化，存在于约公元前15,000年至10,000年前，由法国多爾多涅省蒂尔萨克韦泽尔河峡谷的一处岩棚（La Madeleine）命名。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Magdalenién je archeologická kultura zaujímající svrchní (pozdní) část mladého paleolitu (přibližně 17 až 11 tisíc let BP). Jedná se o poslední velkou civilizaci období paleolitu. Je pojmenován dle eponymní lokality la Madeleine v Dordogne ve Francii. (cs)
- Ο Μαγδαλένιος πολιτισμός -απαντάται και ως Μαγδαληναίος ενίοτε- ήταν πολιτισμός που κατατάσσεται στην Ανώτερη παλαιολιθική περίοδο. Κατά την διάρκεια αυτής της εποχής έγιναν αλλαγές που ανέβασαν τον πήχη της Παλαιολιθικής περιόδου και από πολλούς θεωρείται η ακμή της περιόδου αυτής. (el)
- Magdalenejeno (PIV: Magdalenio, france: Magdalénien) estas la plej malnova el la periodoj de la supera ŝtonepoko (paleolitiko). Ĝin karakterizas seka malvarma klimato, multiĝo de la rangiferoj en Eŭropo kaj florado de la skulpta kaj pentra arto de la . La epoko (de ĉirkaŭ -22000 ĝis -127000 jaroj) estis nomita laŭ la duonkaverno La Madeleine ĉe en la franca departemento Dordogne. La nocion Magdalenio kreis la franca Gabriel de Mortillet en 1869. (eo)
- Das Magdalénien (Aussprache: [makdaleˈni̯ɛ̃ː], ) ist eine archäologische Kulturstufe im jüngeren Abschnitt des Jungpaläolithikums in Mittel- und Westeuropa am Ende der letzten Eiszeit. Benannt wurde das Magdalénien im Jahre 1869 von Gabriel de Mortillet nach der Halbhöhle La Madeleine im Département Dordogne. Sie umfasste einen ungefähren Zeitraum von ca. 18.000 bis 12.000 v. Chr. (de)
- Le Magdalénien est la dernière culture archéologique du Paléolithique supérieur en Europe de l'Ouest, ou l'avant-dernière si on inclut l'Azilien. Il s'étend entre environ 17 000 et 14 000 ans avant le présent (AP). L'appellation a été proposée par le préhistorien français Gabriel de Mortillet d'après le nom du site préhistorique de la Madeleine, à Tursac, en Dordogne. Le Magdalénien est précédé en France par le Badegoulien (18 500 à 16 000 ans AP) et suivi par l'Azilien (14 000 à 12 000 ans AP). (fr)
- マドレーヌ文化（Magdalenian）は、氷河時代最後のヴュルム氷期の第2期後半の旧石器時代末期の、フランスを中心とした西ヨーロッパにおける文化である。マグダレニアン文化ともいう。オーリニャック文化を母体としたと推定されている。石器組成は石刃を主体としたほか、洞窟壁画などの精神活動の痕跡でもよく知られる。 (ja)
- Magdaleniana foi uma das culturas mais tardias do Paleolítico Superior na Europa Ocidental, entre c. e 9000 a.C. Este período é caracterizado pelo apogeu da indústria do osso (zagaias, arpões) e da arte mural (afrescos de Lascaux, de Altamira). O nome foi proposto por em referência ao sítio arqueológico de La Madeleine na região de Dordogne, na França. Originalmente chamada de Idade das Renas, o Período Magdaleniano é sinônimo para as pessoas de caçadores de renas. (pt)
- Мадле́нська культура, Мадле́н (від фр. L'abri de la Madeleine в Дордоні, Тюрсак) — археологічна культура, належить до кінцевої фази останнього в'юрмського гляціалу і до початкової післяльодовикової епохи. Датується 17 000-9000 (8000) років тому. (uk)
- 马格德林文化（英語：Magdalenian，也称Madelenian，法語：Magdalénien），指的是西欧旧石器时代晚期的一段文化，存在于约公元前15,000年至10,000年前，由法国多爾多涅省蒂尔萨克韦泽尔河峡谷的一处岩棚（La Madeleine）命名。 (zh)
- الثقافات المجدلية أو المجدلانية (أيضًا مادليانية ؛ الفرنسية : Magdalénien ) هي ثقافات أواخر العصر الحجري القديم الأعلى والعصر الحجري المتوسط في أوروبا الغربية. يعود تاريخها إلى حوالي 17000 إلى 12000 سنة مضت. تمت تسميته على اسم موقع لا مادلين، وهو ملجأ صخري يقع في وادي فيزير، بلدية تورساك، في مقاطعة دوردوني بفرنسا. (ar)
- El magdalenià és una cultura del paleolític superior que es va estendre per la península Ibèrica i els territoris on actualment hi ha França, Suïssa, i Alemanya. A Catalunya, se l'anomena epigravetià. Es divideix en dos períodes: magdalenià inferior i magdalenià superior, cadascú al seu torn subdividit en tres estadis (I, II i III). A Anglaterra, existeix una cultura paral·lela al final del magdalenià, anomenada . (ca)
- La cultura Magdaleniense es una de las últimas culturas del Paleolítico superior en Europa occidental, que fue caracterizada por los rasgos de su industria lítica y ósea. Su nombre fue tomado de La Madeleine, cueva francesa de la Dordoña. Sucede a la cultura Solutrense. El Magdaleniense, que se extendió a lo largo del Würm IV, tuvo una secuencia alterna de clima frío y seco, y fresco y húmedo. El cambio climático acaecido hace unos 12 000 años hizo modificar los hábitos cinegéticos y alimenticios, dando por finalizado al Magdaleniense con la transición al Aziliense. (es)
- Madeleine aldia Mendebaldeko Europako Goi Paleolito amaierako kultura arkeologikoa izan zen. Izena Tursaceko La Madeleine haitzulotik datorkio. Madeleine aldiko kultura Solutrearraren ondoren eta Aziliarraren aurretik garatu zen, duela 18.000 eta 11.000 urte artean. Hasieran, 1875ean, Lartet eta Christyk "L'âge du renne" izena eman zioten, aldi honetako aztarnategietan elur-orein hondakin ugari dagoelako. Baina, hauez gain, orein arruntak, zaldiak eta azken Azken Izotz Aroan Europan bizi ziren beste ugaztun handiak ere ehizatzen zituzten. Kultura hau oso hedaturik egon zen eta aztarnategiak Portugaletik Poloniaraino topatu dira. (eu)
- The Magdalenian cultures (also Madelenian; French: Magdalénien) are later cultures of the Upper Paleolithic and Mesolithic in western Europe. They date from around 17,000 to 12,000 years ago. It is named after the type site of La Madeleine, a rock shelter located in the Vézère valley, commune of Tursac, in France's Dordogne department. (en)
- Il magdaleniano (o "maddaleniano") (18-17.000 - 11-10.000 anni fa, verso la fine dell'ultima glaciazione) è l'ultima cultura del Paleolitico superiore europeo. Il nome è stato fatto derivare da Gabriel de Mortillet dal sito di Abri de la Madeleine, presso Tursac, in Dordogna, Francia, scavato dal 1863. A questo periodo appartiene la fioritura della pittura rupestre, della cui varietà e qualità sono testimoni i celebri dipinti parietali della grotta di Altamira, Tito Bustillo, Font-de-Gaume, Lascaux, Niaux e Grotta Chauvet. (it)
- Kultura magdaleńska (ang. Magdalenian, Madelenian; fr. Magdalénien) – jedna z kultur późnego paleolitu, udokumentowana w Europie zachodniej i środkowej i datowana na przedział od 18 do 11 tys. lat wstecz. Nazwa wywodzi się od stanowiska Abri de la Madeleine, w departamencie Dordogne we Francji. Kultura magdaleńska charakteryzowała się dość wyrafinowaną produkcją narzędzi z krzemienia, rogu i kości. Do kultury magdaleńskiej zaliczają się monumentalne przykłady malarstwa naskalnego odkryte w jaskiniach, głównie Francji i Hiszpanii, w tym: Altamira, Lascaux, Font-de-Gaume. (pl)
- Het Magdalénien (Engels: Magdalenian) is een van de latere culturen van het laat-paleolithicum in West-Europa. De naam is gebaseerd op de type vindplaats La Madeleine in de Dordogne maar de cultuur was geografisch wijdverbreid. Er zijn jongere vindplaatsen gevonden tot in Portugal en in Oost-Europa vindt men het lokale Swiderien van Polen tot ver in Rusland. (nl)
- Magdalénienkulturen (uppkallad efter grottan La Madeleine i Dordogne i sydvästra Frankrike, bara några kilometer norr om Cro-Magnon) är det sista stadiet av de paleolitiska kulturerna i västra och centrala Europa. Den förekom främst mellan cirka 20000–15000 f.Kr., men varade på vissa platser fram till omkring 8300 f.Kr. Många av grottmålningarna i Frankrike och Spanien har tillskrivits Magdalénienkulturen. Grottkonsten (cirka 120 fyndorter) nådde en höjdpunkt bl.a. i Altamira och Lascaux. Mindre konstföremål framställdes av ben, horn, elfenben och sten (ristningar och skulpturer). Vid slutet av magdalénien utslocknar konsten. (sv)
- Мадленская культура (фр.Magdalénien) — культура позднего палеолита; была распространена на территории Франции, Испании, Швейцарии, Бельгии, Германии. Возраст — 15—8 тыс. лет до н. э. Названа по гроту в департаменте Дордонь. Носители культуры вначале охотились на мамонта, а затем (после его вымирания) переключились на северного оленя, дикую лошадь и другие виды крупных животных, обитавших в Европе в конце ледникового периода.
* Жилища и инструменты
* Жилище носителей мадленской культуры
* Мадленские инструменты и оружие, найденные на стоянке ля Мадлен, Франция.
* Гарпуны мадленской эпохи
*
*
* (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
