| dbo:abstract
|
- La Revolució belga contra el rei Guillem I dels Països Baixos va començar el 25 d'agost de 1830 després d'una òpera de Daniel-François Esprit Auber, La Muette de Portici, al teatre de La Monnaie de Brussel·les. (ca)
- Belgická revoluce byl konflikt ve Spojeném království Nizozemském, který začal nepokoji v Bruselu v srpnu 1830 a vedl k vytvoření samostatného belgického státu. Nizozemský král Vilém I. odmítal uznat nezávislost Belgie do roku 1839, kdy musel ustoupit pod tlakem . Spojené království nizozemské bylo vytvořeno po napoleonských válkách na Vídeňském kongresu roku 1815. Vzniklo spojením bývalého Rakouského Nizozemí (území dnešní Belgie) a bývalých Spojených nizozemských provincií a jeho králem se stal Vilém I. z dynastie oranžsko-nasavské. (cs)
- الثورة البلجيكية عام 1830 هي الثورة التي خاضتها المقاطعات الجنوبية للمملكة الهولندية المتحدة ضد الملك الهولندي فيلم الأول، والتي أدت إلى استقلال تلك المقاطعات وتوحيدها تحت اسم المملكة البلجيكية، أي أن نتيجتها المباشرة كانت ولادة وتشكيل دولة بلجيكا القائمة الآن. (ar)
- Η Βελγική Επανάσταση ήταν μια σύγκρουση στο Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών που ξεκίνησε με μια ταραχή στις Βρυξέλλες τον Αύγουστο του 1830 και τελικά οδήγησε στην εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου, Καθολικού και ουδέτερου Βελγίου. (Ο Γουλιέλμος Α΄, βασιλιάς της Ολλανδίας, αρνιόταν να αναγνωρίσει το Βελγικό κράτος μέχρι το 1839, όταν αναγκάστηκε να υποκύψει κάτω από την πίεση της Συνθήκης του Λονδίνου). Οι Κάτω Χώρες αποτίναξαν την Ναπολεόντεια ηγεσία τους το 1813. Στην Αγγλο-Ολλανδική Συνθήκη του 1814 χρησιμοποιήθηκαν τα ονόματα «Ενωμένες Επαρχίες των Κάτω Χωρών» και «Ενωμένες Κάτω Χώρες». Μετά την ήττα του Ναπολέοντα Α΄ το 1815, το Συνέδριο της Βιέννης δημιούργησε ένα βασίλειο για τον Οίκο της Οράγγης-Νασσάου, ενώνοντας τις Ενωμένες Επαρχίες των Κάτω Χωρών με τις πρώην Αυστριακές Κάτω Χώρες, με σκοπό να δημιουργήσει ένα ισχυρό ουδέτερο κράτος στα βόρεια της Γαλλίας. Η ένωση αποκλήθηκε Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. (el)
- The Belgian Revolution (French: Révolution belge, Dutch: Belgische Revolutie/opstand/omwenteling) was the conflict which led to the secession of the southern provinces (mainly the former Southern Netherlands) from the United Kingdom of the Netherlands and the establishment of an independent Kingdom of Belgium. The people of the south were mainly Flemings and Walloons. Both peoples were traditionally Roman Catholic as contrasted with Protestant-dominated (Dutch Reformed) people of the north. Many outspoken liberals regarded King William I's rule as despotic. There were high levels of unemployment and industrial unrest among the working classes. On 25 August 1830, riots erupted in Brussels and shops were looted. Theatregoers who had just watched the nationalistic opera La muette de Portici joined the mob. Uprisings followed elsewhere in the country. Factories were occupied and machinery destroyed. Order was restored briefly after William committed troops to the Southern Provinces but rioting continued and leadership was taken up by radicals, who started talking of secession. Dutch units saw the mass desertion of recruits from the southern provinces and pulled out. The States-General in Brussels voted in favour of secession and declared independence. In the aftermath, a National Congress was assembled. King William refrained from future military action and appealed to the Great Powers. The resulting 1830 London Conference of major European powers recognized Belgian independence. Following the installation of Leopold I as "King of the Belgians" in 1831, King William made a belated attempt to reconquer Belgium and restore his position through a military campaign. This "Ten Days' Campaign" failed because of French military intervention. The Dutch accepted the decision of the London conference and Belgian independence in 1839 by signing the Treaty of London. (en)
- En la Belga Revolucio de 1830 okazis ribelo de la loĝantoj de la provincoj de la sudo de la Reĝlando de la Unuiĝintaj Nederlandoj kontraŭ la hegemonio de la nordaj provincoj, ĉefe protestantaj. En malmultaj semajnoj de aŭgusto kaj septembro la ribelo sukcesis atingi disigon de Flandrio kaj Valonio kaj la kreon de Belgio. Nur parto de Luksemburgio restis ĝis 1890 en persona unio kun la Reĝlando de la Unuiĝintaj Nederlandoj. La nordo akceptis tamen nur en 1839 la sendependecon. Post tio la nordaj ŝtatoj jam nur nomiĝis Reĝlando de la Nederlandoj poste simple Nederlando. De la 14-a al la 16-a jarcentoj la nordo kaj la sudo estis unuigitaj kaj kunhavis la saman historion, unue kiel Burgundia Nederlando kaj poste kiel Hispana Nederlando. Dum la Protestanta Reformacio kaj la Okdekjara Milito sukcesis atingi sendependecon la sep Unuiĝintaj Provincoj de Nederlando. En 1815, post la Kongreso de Vieno, nordo kaj sudo unuiĝis denove kun la Princlando de Lieĝo. La religiaj, lingvaj kaj ekonomiaj dividoj, kiuj estis okazintaj dum ĉirkaŭ 250 jaroj de disiĝo, evidentiĝis subite per perforta maniero. La konsekvenco estis tiu burĝa kaj liberala revolucio ene de la kunteksto de la Franca revolucio de 1830. Dum tiuj jaroj oni formis politikan sistemon kies fundamentoj restis ĝis nuntempe. Konata epizodo estis prezentado de la teatraĵo La mutulino de Portici (france La muette de Portici, nederlande De stomme van Portici) en la Reĝa Monteatro. Je la 21-a de julio 1831 Leopoldo la 1-a de Belgio ekregis kiel unua reĝo de la belgoj. (eo)
- In der Belgischen Revolution von 1830 erhob sich die überwiegend katholische Bevölkerung der südlichen Provinzen des Vereinigten Königreichs der Niederlande gegen die Vorherrschaft der mehrheitlich protestantischen Nordprovinzen. Innerhalb weniger Wochen im August und September führte der Aufstand zur Aufteilung des Königreiches in zwei Staaten. Das überwiegend niederländischsprachige Flandern und das überwiegend französischsprachige Wallonien begründeten das neue Belgien. Nur Teile Luxemburgs blieben bis 1890 in Personalunion mit den Niederlanden verbunden. Vom 14. bis zum 16. Jahrhundert hatten alle Teile der Niederlande eine gemeinsame (burgundische, habsburgische bzw. spanische) Geschichte. Im Zuge der Reformation und Gegenreformation und des Achtzigjährigen Krieges löste sich der reformiert (calvinistisch) regierte Norden als Republik der Sieben Vereinigten Niederlande von den spanischen Niederlanden im Süden. Nach dem Wiener Kongress 1815 wurden Nord und Süd – gemeinsam mit dem ehemaligen Hochstift Lüttich und dem heutigen Großherzogtum Luxemburg – wieder vereinigt. Die religiöse, sprachliche und wirtschaftliche Kluft, die 1581/1648 zur Trennung geführte hatte, hatte sich in den rund 250 Jahren getrennter Geschichte weiter vertieft. Dazu kam, dass Wilhelm I. katholische Institutionen unter staatliche Kontrolle bringen wollte, was bei der katholischen Mehrheitsbevölkerung Unbehagen auslöste. Die Kluft erwies sich bald als unüberbrückbar. Die Folge war die bürgerliche, liberale Revolution, die auch im europäischen Kontext der französischen Julirevolution zu sehen ist. Der junge belgische Staat erlangte bis 1839 die volle Unabhängigkeit und legte in dieser Zeit das politische System fest, das in seinen Grundzügen bis heute besteht. (de)
- 1830eko Belgikako Iraultza (frantsesez: Révolution belge, nederlanderaz: Belgische Revolutie/opstand/omwenteling, alemanez: Belgische Revolution) Herbehereetako Erresuma Batuko hegoaldeko zenbait probintziaren matxinada izan zen, Belgikaren independentzia ekarri zuena. (eu)
- En la Revolución belga de 1830 se alzaron los habitantes predominantemente católicos de las provincias del sur del Reino Unido de los Países Bajos contra la superioridad de las provincias norteñas, mayoritariamente protestantes. En pocas semanas de agosto y septiembre la rebelión logró la secesión de Flandes y la Valonia y la formación de Bélgica. Solo parte de Luxemburgo permaneció hasta 1890 en una unión personal con el Reino Unido de los Países Bajos. Del siglo XIV al XVI el norte y el sur estuvieron unidos y compartieron la misma historia, primero como Países Bajos Borgoñones y más tarde como Países Bajos Españoles. Durante la Reforma protestante y la guerra de los Ochenta Años lograron la independencia las siete Provincias Unidas de los Países Bajos Holandeses. En 1815, tras el Congreso de Viena norte y sur se unieron de nuevo junto al Principado de Lieja. Las divisiones religiosas, lingüísticas y económicas, que se habían producido durante los aproximadamente 250 años de separación, se pusieron pronto de manifiesto de forma dramática. La consecuencia fue esta revolución burguesa y liberal en el contexto de la Revolución de Julio francesa. El joven estado belga fue reconocido como totalmente independiente en 1839. Durante estos años se forjó un sistema político cuyos fundamentos han permanecido hasta hoy. (es)
- Revolusi Belgia atau Perang Kemerdekaan Belgia (bahasa Prancis: Révolution belge, bahasa Belanda: Belgische Revolutie/opstand/omwenteling) adalah konflik di Kerajaan Bersatu Belanda yang dimulai dengan kerusuhan di Brussels pada Agustus 1830 dan menyebabkan berdirinya negara Belgia. William I, Raja Belanda, menolak mengakui Belgia hingga tahun 1839, karena ditekan oleh . (in)
- La Révolution belge de 1830 est la révolte, contre le roi des Pays-Bas Guillaume Ier, de plusieurs provinces du Sud du royaume (donc la Belgique actuelle augmentée du Limbourg Hollandais), suivie de leur sécession. À la suite de l'implication des nations voisines, elle mena à la scission du royaume et à l'indépendance de la Belgique proclamée par le gouvernement provisoire de Belgique le 4 octobre 1830. (fr)
- 벨기에 혁명(프랑스어: Révolution belge, 네덜란드어: Belgische Revolutie, 독일어: Belgische Revolution)은 1830년 8월에 발생한 벨기에의 반란으로 벨기에의 네덜란드 연합왕국으로부터의 독립 전쟁을 가리킨다. 국가적 지위뿐만 아니라 로마 가톨릭 국가로서의 독립을 얻기 위한 것이었다. (ko)
- ベルギー独立革命（ベルギーどくりつかくめい、仏: Révolution belge、蘭: Belgische Revolutie、独: Belgische Revolution）は、1830年8月に生じたブリュッセルでの反乱に始まる、ベルギーのネーデルラント連合王国からの独立戦争を指す。ベルギーが国民国家としてだけでなく、ローマ・カトリックの国家としての独立を得るためのものであった。当時のネーデルラント（オランダ）王ヴィレム1世は、1839年のロンドン条約で列強により圧力をかけられるまでは、ベルギーを国家として認めることを拒否していた。 ネーデルラントは1813年にナポレオンの支配から脱却した。1814年の英蘭条約では「ネーデルラント連合州」「ネーデルラント連合」の名前が使用された。1815年にナポレオンがワーテルローの戦いで敗北した後、ウィーン会議はオラニエ＝ナッサウ家の王国を成立させた。その王国は、旧ネーデルラント連合州（ネーデルラント連邦共和国）と旧オーストリア領ネーデルラントを結合させ、フランスの北に緩衝地帯となる強力な国を作ることを目的としていた。ネーデルラントがナポレオンにより支配されていた間にイギリスが接収した、オランダの植民地セイロンとケープ植民地をそのまま領有する代償に、新しいネーデルラントの王国はこの南の諸州を手に入れることになった。 (ja)
- La rivoluzione belga (in francese: Révolution belge) fu il conflitto che, tra il 1830 e il 1831, portò alla secessione delle Province del Sud dal Regno Unito dei Paesi Bassi ed alla nascita del Belgio indipendente. Gran parte della popolazione dei Paesi Bassi del Sud era cattolica, di lingua francese e guardava al governo liberale di Guglielmo I come a quello di un despota. Per questi motivi il 25 agosto 1830 scoppiarono a Bruxelles delle rivolte e i negozi vennero chiusi per protesta contro il governo olandese. In breve tempo tutta l'area venne intaccata da piccole e grandi rivolte che portarono all'occupazione delle fabbriche locali e in alcuni casi anche alla distruzione dei macchinari. Guglielmo I inviò a questo punto delle truppe governative nelle Province del Sud ma le rivolte continuarono senza sosta. A Bruxelles venne combattuta una battaglia al punto che le forze olandesi vennero forzate a ritirarsi in massa anche a causa delle numerose diserzioni, mentre a Bruxelles gli Stati Generali costituiti votarono a favore di una secessione dai Paesi Bassi e dichiararono l'indipendenza del Belgio. Nel frattempo, il Congresso Nazionale dei Paesi Bassi radunato da Guglielmo I si appellò alle grandi potenze nella speranza di recuperare il territorio ma come risultò poi dalla Conferenza di Londra la maggior parte delle potenze europee preferirono riconoscere l'indipendenza del Belgio. Nel 1831, quando venne proclamato re Leopoldo di Sassonia-Coburgo-Gotha, Guglielmo I dei Paesi Bassi tentò di invadere il Belgio per riprenderne possesso e restaurare la sua posizione. Questi dieci giorni di campagna furono un fallimento a causa dell'intervento dell'esercito francese in supporto a quello belga. Gli olandesi accettarono solo nel 1839 l'indipendenza del Belgio con la sigla del Trattato dei XXIV articoli. (it)
- De Belgische Revolutie, Belgische Omwenteling of Belgische Opstand is de gewapende opstand in 1830 tegen koning Willem I der Nederlanden die tot afscheiding van de zuidelijke provincies leidde en tot de onafhankelijkheid van België. Na de Franse Revolutie en de val van Napoleon hadden toenmalige grootmachten zoals de Duitse staten en het Verenigd Koninkrijk een bufferzone gecreëerd door de Belgische gebieden toe te wijzen aan het nieuwe Nederlandse koninkrijk. Dit was gebeurd zonder binnenlandse inspraak. (nl)
- Rewolucja belgijska (niderl. Belgische Revolutie, fr. Révolution belge) – rewolucja zapoczątkowana w nocy z 25 na 26 sierpnia 1830 rozruchami antyrządowymi w Brukseli, która wybuchła pod wpływem rewolucji lipcowej we Francji, pod hasłami obrony swobód obywatelskich i oderwania Belgii od Holandii połączonych w jeden organizm państwowy na kongresie wiedeńskim w 1815. Pierwsze wystąpienia odbyły się w Brukseli pod wpływem emocji wywołanych spektaklem operowym o treści narodowowyzwoleńczej. Wzburzony tłum zaatakował budynki rządowe, m.in. siedzibę gubernatora, zdzierając z nich godła państwowe. Początkowo wojsko królewskie nie interweniowało, a miejscowi notable wysłali do króla delegację z prośbą o rozważenie „słusznych skarg.” W odpowiedzi król wysłał do Brukseli następcę tronu, w celu przeprowadzenia rozmów, jednak nie zaopatrzył go w wystarczające pełnomocnictwa. Trzydniowe rozmowy spełzły na niczym. Po krótkim czasie rewolucja przerodziła się w powstanie ludowe, a wobec interwencji wojsk holenderskich – w walkę wyzwoleńczą ogarniającą całą Belgię. 20 września, po zerwaniu rokowań przez króla Niderlandów Wilhelma I, powstańcy zajęli ratusz, lecz nie zdołali utworzyć rządu republikańskiego przez brak kierownictwa. 23 września wojska królewskie pod wodzą następcy tronu wkroczyły do Brukseli. Rozgorzały trzydniowe walki, w których zginęło 500 żołnierzy i 700 powstańców, jednak Holendrom nie udało się zdobyć stolicy. 27 września, po wyparciu wojsk holenderskich, powstał umiarkowany rząd tymczasowy, który 4 października zadeklarował niepodległość Belgii. 18 listopada 1830 Konstytuanta pod nazwą Kongres Narodowy uroczyście ogłosiła niepodległość Belgii, a dynastię orańską na zawsze wykluczyła z ubiegania się o tron. Król nie przerwał działań zbrojnych i dodatkowo jeszcze 5 października zwrócił się o pomoc do mocarstw europejskich, które 15 lat wcześniej przyznały mu tereny Belgii. Przed zbrojną interwencją rosyjsko-pruską uratowało Belgię powstanie listopadowe (1830–1831), które wybuchło w Królestwie Polskim.Zwołana w grudniu w Londynie konferencja mocarstw nie poparła króla. Francja opowiadała się za niepodległością Belgii, mając nadzieję na osadzenie na tronie belgijskim swego protegowanego. Wielka Brytania nie chciała dopuścić do wzmocnienia Francji. Stanęło na wariancie kompromisowym: mocarstwa uznały niepodległość Belgii, ale na tronie osadzono protegowanego Wielkiej Brytanii. Dodatkowo konferencja londyńska ustaliła granice Belgii i ustaliła jej neutralność. Niderlandy pogodziły się z tą sytuacją dopiero w 1839 roku, na kolejnej . (pl)
- Belgiska upproret eller belgiska revolutionen var en konflikt mellan Belgien och Nederländerna 1830–1833. Den gällde Belgiens frigörelse från Nederländerna och stormakternas intervention. (sv)
- Бельгійська революція (фр. Révolution belge, нід. Belgische Revolutie/opstand/omwenteling) — конфлікт 1830 року, який призвів до відокремлення південних провінцій від Нідерландського королівства і утворення незалежного Королівства Бельгія. (uk)
- Бельгийская революция — конфликт 1830 года, приведший к отделению Южных провинций от Объединённого королевства Нидерландов и возникновению независимого Королевства Бельгия. Преимущественно католические частично франкоязычные, частично нидерландскоязычные южные части Нидерландского королевства выразили протест против доминирующих протестантских Северных провинций. В ходе восстания в августе и сентябре 1830 года фламандская и валлонская части отделились от Нидерландов и образовали Бельгийское королевство. Лишь меньшая часть Люксембурга оставалась до 1890 года в личной унии с Нидерландами. В XIV—XVI веках Северные и Южные провинции составляли Бургундские Нидерланды, позже Испанские Нидерланды. В ходе религиозного раскола и Восьмидесятилетней войны кальвинистский север освободился от господства Испании и образовал Республику Соединённых провинций. По решению Венского конгресса 1815 года северные и южные провинции были вновь объединены вместе с Льежским епископством и великим герцогством Люксембург в Объединённое королевство Нидерланды. Однако накопившиеся различия в культурном, религиозном и экономическом развитии различных частей нового королевства на протяжении 250 лет привели к крупным разногласиям, которые вскоре вылились в революцию. (ru)
- A Revolução Belga foi o conflito que levou à secessão das províncias do sul do Reino Unido dos Países Baixos e estabeleceu o independente Reino da Bélgica. A revolução belga de 1830 fez os habitantes das províncias do sul do Reino dos Países Baixos rebelarem-se contra a hegemonia das províncias do norte, principalmente protestantes. Grande parte da população do sul eram católicos romanos, de língua francesa, ou liberais, que consideravam o governo do rei Guilherme I como despótico. Houve altos níveis de desemprego e inquietação industrial entre as classes trabalhadoras. Dentro de algumas semanas de agosto e setembro resultou-se a revolta e secessão de Flandres, Valônia e a formação da Bélgica. Apenas parte de Luxemburgo permaneceu até 1890, em união pessoal com o Reino Unido dos Países Baixos. Do século XIV ao século XVI, o norte e o sul se uniram e compartilharam a mesma história, primeiramente como Países Baixos Borgonheses e mais tarde como Países Baixos Espanhóis. Durante a Reforma Protestante e a Guerra dos Oitenta Anos, sete províncias se tornaram independentes do Império Espanhol, formando a República das Sete Províncias Unidas dos Países Baixos. Em 1815, após o Congresso de Viena, o norte e o sul se reuniram com o Principado de Liege. As divisões religiosas, linguísticas e econômicas que ocorreram durante os cerca de 250 anos de distância logo se tornaram claras. Em 25 de agosto de 1830, ocorreram distúrbios em Bruxelas e lojas são saqueadas. Levantes seguiram no resto do país. Fábricas foram ocupadas e as máquinas destruídas. A ordem foi restabelecida brevemente depois que as tropas de Guilherme comprometidas com as províncias do sul, mas contínuos distúrbios e a liderança foi tomada pelos elementos mais radicais, que começaram a falar de secessão. A batalha ocorreu em Bruxelas. Os canhões foram disparados no Parque Warande. As tropas holandesas foram forçadas a retirar por causa de deserção em massa de recrutas das províncias do sul, enquanto os Estados-gerais em Bruxelas, votaram a favor da secessão e declararam independência. Como consequência, o Congresso Nacional se reuniu e Guilherme absteve-se de uma ação militar futura e apelou para as grandes potências. O resultado foi a Conferência de Londres em que as grandes potências europeias reconheceram a independência da Bélgica. Após a instalação de Leopoldo I como "Rei dos Belgas", em 1831, o Rei Guilherme fez uma tardia tentativa militar para reconquistar a Bélgica e restaurar a sua posição através de uma campanha militar. Esta fracassou como resultado de uma intervenção militar francesa. Os holandeses aceitaram a decisão da Conferência de Londres e a independência da Bélgica, assinando o Tratado de Londres. (pt)
- 比利時革命（法語：Révolution Belge，荷蘭語：Belgische Revolutie / opstand / omwenteling）發生於1830年，比利時人受法國七月革命的鼓舞，反抗在1815年維也納會議上強行合併荷蘭及比利時兩國的決定，爭取比利時獨立及成立自由主義政府。最終荷蘭聯合王國南部省份（主要為先前的南尼德蘭）分裂，比利時王國獨立。 荷蘭聯合王國南部與北部省份的主要人口組成分別是天主教和新教徒。經過1830年8－9月間數週的革命，弗拉芒人（主要說弗拉芒语）和瓦隆人（主要說法語）共同建立了新的國家——比利時。 從十四世紀到十六世紀，荷蘭各地都有共同的（勃艮第、哈布斯堡和西班牙）歷史。直到宗教改革與反宗教改革以及八十年戰爭之後，主要信仰新教歸正宗（即喀爾文派）的北部地區脫離了南方的西班牙王國的統治，成立尼德蘭七省共和國。在1815年維也納會議之後，南北尼德蘭統一，此外並納入當時的列日采邑主教區以及今盧森堡大公國的領土。1581－1648年間，荷、比因為宗教、語言與經濟差異而分裂，這些差異隨著250年來荷比各自演進的歷史又更加深化，逐漸成為不可跨越的鴻溝，最終於1830年引發了由資產階級所領導、訴求自由主義的比利時革命。比利時於1839年獲得完全獨立，而其在革命期間所建立的政治體系，時至今日仍是現今比利時王國的基礎。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La Revolució belga contra el rei Guillem I dels Països Baixos va començar el 25 d'agost de 1830 després d'una òpera de Daniel-François Esprit Auber, La Muette de Portici, al teatre de La Monnaie de Brussel·les. (ca)
- Belgická revoluce byl konflikt ve Spojeném království Nizozemském, který začal nepokoji v Bruselu v srpnu 1830 a vedl k vytvoření samostatného belgického státu. Nizozemský král Vilém I. odmítal uznat nezávislost Belgie do roku 1839, kdy musel ustoupit pod tlakem . Spojené království nizozemské bylo vytvořeno po napoleonských válkách na Vídeňském kongresu roku 1815. Vzniklo spojením bývalého Rakouského Nizozemí (území dnešní Belgie) a bývalých Spojených nizozemských provincií a jeho králem se stal Vilém I. z dynastie oranžsko-nasavské. (cs)
- الثورة البلجيكية عام 1830 هي الثورة التي خاضتها المقاطعات الجنوبية للمملكة الهولندية المتحدة ضد الملك الهولندي فيلم الأول، والتي أدت إلى استقلال تلك المقاطعات وتوحيدها تحت اسم المملكة البلجيكية، أي أن نتيجتها المباشرة كانت ولادة وتشكيل دولة بلجيكا القائمة الآن. (ar)
- 1830eko Belgikako Iraultza (frantsesez: Révolution belge, nederlanderaz: Belgische Revolutie/opstand/omwenteling, alemanez: Belgische Revolution) Herbehereetako Erresuma Batuko hegoaldeko zenbait probintziaren matxinada izan zen, Belgikaren independentzia ekarri zuena. (eu)
- Revolusi Belgia atau Perang Kemerdekaan Belgia (bahasa Prancis: Révolution belge, bahasa Belanda: Belgische Revolutie/opstand/omwenteling) adalah konflik di Kerajaan Bersatu Belanda yang dimulai dengan kerusuhan di Brussels pada Agustus 1830 dan menyebabkan berdirinya negara Belgia. William I, Raja Belanda, menolak mengakui Belgia hingga tahun 1839, karena ditekan oleh . (in)
- La Révolution belge de 1830 est la révolte, contre le roi des Pays-Bas Guillaume Ier, de plusieurs provinces du Sud du royaume (donc la Belgique actuelle augmentée du Limbourg Hollandais), suivie de leur sécession. À la suite de l'implication des nations voisines, elle mena à la scission du royaume et à l'indépendance de la Belgique proclamée par le gouvernement provisoire de Belgique le 4 octobre 1830. (fr)
- 벨기에 혁명(프랑스어: Révolution belge, 네덜란드어: Belgische Revolutie, 독일어: Belgische Revolution)은 1830년 8월에 발생한 벨기에의 반란으로 벨기에의 네덜란드 연합왕국으로부터의 독립 전쟁을 가리킨다. 국가적 지위뿐만 아니라 로마 가톨릭 국가로서의 독립을 얻기 위한 것이었다. (ko)
- ベルギー独立革命（ベルギーどくりつかくめい、仏: Révolution belge、蘭: Belgische Revolutie、独: Belgische Revolution）は、1830年8月に生じたブリュッセルでの反乱に始まる、ベルギーのネーデルラント連合王国からの独立戦争を指す。ベルギーが国民国家としてだけでなく、ローマ・カトリックの国家としての独立を得るためのものであった。当時のネーデルラント（オランダ）王ヴィレム1世は、1839年のロンドン条約で列強により圧力をかけられるまでは、ベルギーを国家として認めることを拒否していた。 ネーデルラントは1813年にナポレオンの支配から脱却した。1814年の英蘭条約では「ネーデルラント連合州」「ネーデルラント連合」の名前が使用された。1815年にナポレオンがワーテルローの戦いで敗北した後、ウィーン会議はオラニエ＝ナッサウ家の王国を成立させた。その王国は、旧ネーデルラント連合州（ネーデルラント連邦共和国）と旧オーストリア領ネーデルラントを結合させ、フランスの北に緩衝地帯となる強力な国を作ることを目的としていた。ネーデルラントがナポレオンにより支配されていた間にイギリスが接収した、オランダの植民地セイロンとケープ植民地をそのまま領有する代償に、新しいネーデルラントの王国はこの南の諸州を手に入れることになった。 (ja)
- De Belgische Revolutie, Belgische Omwenteling of Belgische Opstand is de gewapende opstand in 1830 tegen koning Willem I der Nederlanden die tot afscheiding van de zuidelijke provincies leidde en tot de onafhankelijkheid van België. Na de Franse Revolutie en de val van Napoleon hadden toenmalige grootmachten zoals de Duitse staten en het Verenigd Koninkrijk een bufferzone gecreëerd door de Belgische gebieden toe te wijzen aan het nieuwe Nederlandse koninkrijk. Dit was gebeurd zonder binnenlandse inspraak. (nl)
- Belgiska upproret eller belgiska revolutionen var en konflikt mellan Belgien och Nederländerna 1830–1833. Den gällde Belgiens frigörelse från Nederländerna och stormakternas intervention. (sv)
- Бельгійська революція (фр. Révolution belge, нід. Belgische Revolutie/opstand/omwenteling) — конфлікт 1830 року, який призвів до відокремлення південних провінцій від Нідерландського королівства і утворення незалежного Королівства Бельгія. (uk)
- 比利時革命（法語：Révolution Belge，荷蘭語：Belgische Revolutie / opstand / omwenteling）發生於1830年，比利時人受法國七月革命的鼓舞，反抗在1815年維也納會議上強行合併荷蘭及比利時兩國的決定，爭取比利時獨立及成立自由主義政府。最終荷蘭聯合王國南部省份（主要為先前的南尼德蘭）分裂，比利時王國獨立。 荷蘭聯合王國南部與北部省份的主要人口組成分別是天主教和新教徒。經過1830年8－9月間數週的革命，弗拉芒人（主要說弗拉芒语）和瓦隆人（主要說法語）共同建立了新的國家——比利時。 從十四世紀到十六世紀，荷蘭各地都有共同的（勃艮第、哈布斯堡和西班牙）歷史。直到宗教改革與反宗教改革以及八十年戰爭之後，主要信仰新教歸正宗（即喀爾文派）的北部地區脫離了南方的西班牙王國的統治，成立尼德蘭七省共和國。在1815年維也納會議之後，南北尼德蘭統一，此外並納入當時的列日采邑主教區以及今盧森堡大公國的領土。1581－1648年間，荷、比因為宗教、語言與經濟差異而分裂，這些差異隨著250年來荷比各自演進的歷史又更加深化，逐漸成為不可跨越的鴻溝，最終於1830年引發了由資產階級所領導、訴求自由主義的比利時革命。比利時於1839年獲得完全獨立，而其在革命期間所建立的政治體系，時至今日仍是現今比利時王國的基礎。 (zh)
- Η Βελγική Επανάσταση ήταν μια σύγκρουση στο Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών που ξεκίνησε με μια ταραχή στις Βρυξέλλες τον Αύγουστο του 1830 και τελικά οδήγησε στην εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου, Καθολικού και ουδέτερου Βελγίου. (Ο Γουλιέλμος Α΄, βασιλιάς της Ολλανδίας, αρνιόταν να αναγνωρίσει το Βελγικό κράτος μέχρι το 1839, όταν αναγκάστηκε να υποκύψει κάτω από την πίεση της Συνθήκης του Λονδίνου). (el)
- The Belgian Revolution (French: Révolution belge, Dutch: Belgische Revolutie/opstand/omwenteling) was the conflict which led to the secession of the southern provinces (mainly the former Southern Netherlands) from the United Kingdom of the Netherlands and the establishment of an independent Kingdom of Belgium. (en)
- En la Belga Revolucio de 1830 okazis ribelo de la loĝantoj de la provincoj de la sudo de la Reĝlando de la Unuiĝintaj Nederlandoj kontraŭ la hegemonio de la nordaj provincoj, ĉefe protestantaj. En malmultaj semajnoj de aŭgusto kaj septembro la ribelo sukcesis atingi disigon de Flandrio kaj Valonio kaj la kreon de Belgio. Nur parto de Luksemburgio restis ĝis 1890 en persona unio kun la Reĝlando de la Unuiĝintaj Nederlandoj. La nordo akceptis tamen nur en 1839 la sendependecon. Post tio la nordaj ŝtatoj jam nur nomiĝis Reĝlando de la Nederlandoj poste simple Nederlando. (eo)
- In der Belgischen Revolution von 1830 erhob sich die überwiegend katholische Bevölkerung der südlichen Provinzen des Vereinigten Königreichs der Niederlande gegen die Vorherrschaft der mehrheitlich protestantischen Nordprovinzen. Innerhalb weniger Wochen im August und September führte der Aufstand zur Aufteilung des Königreiches in zwei Staaten. Das überwiegend niederländischsprachige Flandern und das überwiegend französischsprachige Wallonien begründeten das neue Belgien. Nur Teile Luxemburgs blieben bis 1890 in Personalunion mit den Niederlanden verbunden. (de)
- En la Revolución belga de 1830 se alzaron los habitantes predominantemente católicos de las provincias del sur del Reino Unido de los Países Bajos contra la superioridad de las provincias norteñas, mayoritariamente protestantes. En pocas semanas de agosto y septiembre la rebelión logró la secesión de Flandes y la Valonia y la formación de Bélgica. Solo parte de Luxemburgo permaneció hasta 1890 en una unión personal con el Reino Unido de los Países Bajos. (es)
- La rivoluzione belga (in francese: Révolution belge) fu il conflitto che, tra il 1830 e il 1831, portò alla secessione delle Province del Sud dal Regno Unito dei Paesi Bassi ed alla nascita del Belgio indipendente. Gran parte della popolazione dei Paesi Bassi del Sud era cattolica, di lingua francese e guardava al governo liberale di Guglielmo I come a quello di un despota. (it)
- Rewolucja belgijska (niderl. Belgische Revolutie, fr. Révolution belge) – rewolucja zapoczątkowana w nocy z 25 na 26 sierpnia 1830 rozruchami antyrządowymi w Brukseli, która wybuchła pod wpływem rewolucji lipcowej we Francji, pod hasłami obrony swobód obywatelskich i oderwania Belgii od Holandii połączonych w jeden organizm państwowy na kongresie wiedeńskim w 1815. Pierwsze wystąpienia odbyły się w Brukseli pod wpływem emocji wywołanych spektaklem operowym o treści narodowowyzwoleńczej. Wzburzony tłum zaatakował budynki rządowe, m.in. siedzibę gubernatora, zdzierając z nich godła państwowe. Początkowo wojsko królewskie nie interweniowało, a miejscowi notable wysłali do króla delegację z prośbą o rozważenie „słusznych skarg.” W odpowiedzi król wysłał do Brukseli następcę tronu, w celu przep (pl)
- A Revolução Belga foi o conflito que levou à secessão das províncias do sul do Reino Unido dos Países Baixos e estabeleceu o independente Reino da Bélgica. A revolução belga de 1830 fez os habitantes das províncias do sul do Reino dos Países Baixos rebelarem-se contra a hegemonia das províncias do norte, principalmente protestantes. Grande parte da população do sul eram católicos romanos, de língua francesa, ou liberais, que consideravam o governo do rei Guilherme I como despótico. Houve altos níveis de desemprego e inquietação industrial entre as classes trabalhadoras. Dentro de algumas semanas de agosto e setembro resultou-se a revolta e secessão de Flandres, Valônia e a formação da Bélgica. Apenas parte de Luxemburgo permaneceu até 1890, em união pessoal com o Reino Unido dos Países Bai (pt)
- Бельгийская революция — конфликт 1830 года, приведший к отделению Южных провинций от Объединённого королевства Нидерландов и возникновению независимого Королевства Бельгия. Преимущественно католические частично франкоязычные, частично нидерландскоязычные южные части Нидерландского королевства выразили протест против доминирующих протестантских Северных провинций. В ходе восстания в августе и сентябре 1830 года фламандская и валлонская части отделились от Нидерландов и образовали Бельгийское королевство. Лишь меньшая часть Люксембурга оставалась до 1890 года в личной унии с Нидерландами. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
