| dbo:abstract
|
- Una ablució (del llatí ablutio, ‘purificació’) és la purificació ritual d'algunes parts del cos abans d'un acte religiós. El fet d'utilitzar l'aigua com a símbol purificador és un acte força estès entre diverses creences. És vigent en el judaisme, l'islam i el cristianisme. Altres grans religions també hi recorren, com ara l'hinduisme o el xintoisme. (ca)
- Abluce (ablutio) je omývání prstů a vymývání mešních nádob. Užívá se buď vína (s trochou octa) nebo vody. Abluce se provádí při mši svaté po přijímání kněze. Kněz při Mši abluci obvykle na závěr vymytí nádob vypije. Možností je také (pouze u posvátných olejů, používá se u biskupů) užití kousku citronu a skrojku chleba. Biskup prsty promačká citron, jehož kyselina mu "vytáhne" olej z prstů a následně si prsty otře do skrojků chleba, k tomu nachystaných. (cs)
- الطهارة في المسيحية هي شكل من أشكال التخلص من الأدناس، وهي على عدة أوجه: جسديّة، وروحيّة، وعقليّة، وأدبيّة. فجسديًا مطلوب من المؤمن المسيحي الاهتمام بنظافة بدنه، وفي مظهره الخارجي وفي نظافة ثيابه والاهتمام بالطيب والتعطر بالروائح العطرة، أما روحيًا فتعني الابتعاد عن النجاسة الروحيّة وهي الخطيئة حسب المفهوم المسيحي والتي تنبع من القلب ومصدرها القلب وحده حسب المفهوم المسيحي، أمّا من الناحية العقلية فهي اجتناب الأفكار النجسة مثل الاشتهاء. الطهارة في الدين غسل جزء من أو كل الجسم ما يغطّيه، مثل الملابس بهدف التطهر، وهناك شكل آخر من التطهير، وهي الطهارة الروحية. ويُعتبر كل من طقس المعمودية وغسل الأرجل وغسل اليدين خلال القداس الإلهي وغسل اليدين والوجه قبل صلوات الساعات من طقوس الطهارة الجسدية والروحية في المسيحية. وفي زمن ترتليان، أحد آباء الكنيسة الأوائل، كان من المُعتاد أن يغسل المسيحيون أيديهم ووجوههم وأقدامهم قبل الصلاة أو الدخول إلى الكنيسة، وكذلك قبل تلقي القربان. في الكتاب المقدس هنالك عدد من الآيات التي تحث وتدعو إلى النظافة الشخصية. منها على سبيل المثال حث بولس الطرسوسي في رسالته: «أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ لِنُطَهِّرْ ذَوَاتِنَا مِنْ كُلِّ دَنَسِ الْجَسَدِ وَالرُّوحِ، مُكَمِّلِينَ الْقَدَاسَةَ فِي خَوْفِ اللهِ». كذلك فإن الغسل واجب اجتماعي له أهميته، فضلًا عن غسل الجسم كله، وغسل الأيدي والأرجل. شجعت الديانة المسيحية على الاعتناء بالنظافة الشخصية، وفي بعض الطوائف المسيحية، تتضمن النظافة عددًا من اللوائح المتعلقة بالنظافة قبل الصلاة، بالإضافة إلى تلك المتعلقة بالنظام الغذائي والشكل الخارجي والملابس. كما وشكلت إيديولوجية النظافة والتقدّم الاجتماعي جزءًا من الفرائض للطوائف والمجتمعات المسيحيّة. (ar)
- In Christianity, ablution is a prescribed washing of part or all of the body or possessions, such as clothing or ceremonial objects, with the intent of purification or dedication. In Christianity, both baptism and footwashing are forms of ablution. Prior to praying the canonical hours at seven fixed prayer times, Oriental Orthodox Christians wash their hands and face (cf. Agpeya, Shehimo). In liturgical churches, ablution can refer to purifying fingers or vessels related to the Eucharist. In the New Testament, washing also occurs in reference to rites of Judaism part of the action of a healing by Jesus, the preparation of a body for burial, the washing of nets by fishermen, a person's personal washing of the face to appear in public, the cleansing of an injured person's wounds, Pontius Pilate's washing of his hands as a symbolic claim of innocence and foot washing, which is a rite within the Christian Churches. According to the Gospel of Matthew, Pontius Pilate declared himself innocent of the blood of Jesus by washing his hands. This act of Pilate may not, however, have been borrowed from the custom of the Jews. The same practice was common among the Greeks and Romans. According to Christian tradition, the Pharisees carried the practice of ablution to great excess. The Gospel of Mark refers to their ceremonial ablutions: "For the Pharisees…wash their hands 'oft'" or, more accurately, "with the fist" (R.V., "diligently"); or, as Theophylact of Bulgaria explains it, "up to the elbow," referring to the actual word used in the Greek New Testament, πυγμή pygmē, which refers to the arm from the elbow to the tips of the fingers. In the Book of Acts, Paul and other men performed ablution before entering the Temple in Jerusalem: "Then Paul took the men, and the next day purifying himself with them entered into the temple, to signify the accomplishment of the days of purification, until that an offering should be offered for every one of them." In the Old Testament, ablution was considered a prerequisite to approaching God, whether by means of sacrifice, prayer, or entering a holy place. Around the time of Tertullian, an early Church Father, it was customary for Christians to wash their hands (manulavium), face (capitilavium) and feet (pedilavium) before prayer, as well as before receiving Holy Communion. The rite of footwashing employed a basin of water and linen towels, done in the imitation of Christ (as recorded by the early Christian apologist Tertullian). Churches from the time of Constantine the Great were thus built with an exonarthex that included a cantharus where Christians would wash their hands, face and feet before entering the worship space. The practice of ablutions before prayer and worship in Christianity symbolizes "separation form sins of the spirit and surrender to the Lord." The Bible has many rituals of purification relating to menstruation, childbirth, sexual relations, nocturnal emission, unusual bodily fluids, skin disease, death, and animal sacrifices. The Ethiopian Orthodox Tewahedo Church prescribes several kinds of hand washing for example after leaving the latrine, lavatory or bathhouse, or before prayer, or after eating a meal. The women in the Ethiopian Orthodox Tewahedo Church are prohibited from entering the church temple during menses; and the men do not enter a church the day after they have had intercourse with their wives. Christianity has always placed a strong emphasis on hygiene, The early Church denounced the mixed bathing prevalent in Roman pools, as well as the pagan custom of women naked bathing in front of men; as such the Didascalia Apostolorum, an early Christian manual, enjoined believing men and women to use baths that were separated by gender, which contributed to hygiene and good health according to the Church Father Clement of Alexandria. The Church also built public bathing facilities that were separate for both sexes near monasteries and pilgrimage sites; also, the popes situated baths within church basilicas and monasteries since the early Middle Ages. Pope Gregory the Great urged his followers on value of bathing as a bodily need. Contrary to popular belief bathing and sanitation were not lost in Europe with the collapse of the Roman Empire. Soapmaking first became an established trade during the so-called "Dark Ages". The Romans used scented oils (mostly from Egypt), among other alternatives. By the mid-19th century, the English urbanised middle classes had formed an ideology of cleanliness that ranked alongside typical Victorian concepts, such as Christianity, respectability and social progress. The Salvation Army has adopted movement of the deployment of the personal hygiene, and by providing personal hygiene products. (en)
- Rita sinlavado estas religia ago celanta la spiritan de la koro per la pento kaj reharmoniiĝo kun la “sankta”. Ĝi povas esti parta kaj tuta, aktiva kaj pasiva. (eo)
- Una ablución (latín ablutio, "me lavo; lavado") es una purificación ritual de algunas partes del cuerpo antes de algunos actos religiosos. El agua es un símbolo de purificación en muchas de las principales religiones:
* En el judaísmo, Mikvé es la ubicación requerida para un baño ritual de pureza.
* En el cristianismo, el agua se utiliza para el bautismo (bautismo deriva del griego baptizo, lavar, sumergir), rito de admisión a la Iglesia Cristiana, tanto en aspersión como en inmersión parcial o total por el pastor o sacerdote durante el rito del bautismo no durante el culto y no durante la misa.
* En el hinduismo, el agua tiene poderes de purificación.
* En el islam, el agua se utiliza para purificar al creyente durante abluciones anteriores a la oración, o Salat. Las abluciones y la noción de pureza ritual son parte del judaísmo y del islam mientras que el cristianismo casi las ha abandonado. (es)
- Une ablution (latin ablutio, je me lave ; lavement) est une purification rituelle de certaines parties du corps avant certains actes religieux. L'eau est un symbole de purification présent dans de nombreuses grandes religions :
* dans le judaïsme, le mikvé est un bain rituel utilisé pour l'ablution nécessaire aux rites de pureté ;
* dans le christianisme, l'eau est utilisée pour le baptême, acte de foi devant une assemblée en reconnaissant Jésus-Christ comme Sauveur et Seigneur de sa vie (immersion partielle ou totale) et réalisé par le prêtre ou pasteur au cours de la messe ou du culte. Le baptisé devient « enfant de Dieu » ;
* dans l'islam, l'eau est utilisée pour purifier le musulman au cours des ablutions qui précèdent les prières, ou salat, tel que prévu par le Coran et la Sunna ;
* dans l'hindouisme, l'eau a des pouvoirs de purification ;
* dans le shintoïsme, le misogi (禊) est une purification par une chute d'eau ou un cours d'eau. Les ablutions et la notion de pureté rituelle sont parmi les héritages du judaïsme et de l'islam alors que le christianisme les a pratiquement abandonnés. (fr)
- Lʼabluzione è un lavaggio rituale a scopo di purificazione spirituale; variante da cultura a cultura, può essere parziale o totale (per es. quale lavaggio delle mani o bagno completo). (it)
- Ablutie (van het Latijn ablutio = afwassing) betekent in het algemeen afwassing. Het reinigen van de kelk en van de vingers van de priester waarmee hij de hostie heeft aangeraakt tijdens de Mis is een vorm van ablutie. Dit gebeurt na de communie en het reinigen van de kelk gebeurt met het purificatorium, het reinigen van de vingers met een ablutievat. De slok ongeconsacreerde wijn die leken kregen na ontvangst van de communie tijdens de middeleeuwen is ook een vorm van ablutie. Hiermee moest worden voorkomen dat resten van de heilige spijze in de mond achterbleven. Deze wijn werd gedronken uit een eenvoudige kelk aan de ablutietafel (ook wel mondigingstafel genoemd) die stond opgesteld nabij de communiebank. Na het ter communie gaan legden de gelovigen dan een geldelijke gave op de mondigingstafel om tegemoet te komen in de kosten van de wijn. Ablutie kan ook verwijzen naar het ritueel tijdens de doop waarbij het hoofd van de dopeling met water wordt gereinigd. Ook tijdens de voetwassing wordt een deel van het lichaam gereinigd. (nl)
- 沐浴（もくよく、ablution）は、からだを水で洗い潔めること。宗教的な儀式を指すことが多い。乳児の体を洗うことも含まれる。ここでは、宗教的な儀式について主に説明する。 風呂に入る行為全般に関しては「入浴」を参照。 (ja)
- Ablucja (łac. ablutio – obmycie) – występujące w różnych systemach religijnych rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Ablucji dokonuje się zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku, a także mleka (u Indian południowoamerykańskich). Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia , obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie (wudu, ghusl). Z czasem dokonanie oczyszczenia nabrało także znaczenia liturgicznego, np. w kultach helleńskich, w manicheizmie, czy chrześcijaństwie (np. pod postacią chrztu; a w formie bardziej pierwotnej – jako obmycie dłoni przez kapłana w trakcie mszy – lavabo). U dawnych Słowian były znane niektóre formy ablucji jeszcze przed wprowadzeniem chrześcijaństwa (np. kąpiel w noc sobótkową, tj. kupałę). (pl)
- Омове́ние — в некоторых религиях символическое очищение при помощи воды. (ru)
- Ablution (av latin ablurere, avtvätta) innebär ceremoniell tvagning. Hos romarna renade sig förrättaren före offringen. I de kyrkliga traditionerna, sedan 900-1000-talet, omfattar ablutionen sköljning av kalken i vin och vatten omedelbart efter nattvarden. Samtidigt tvagar prästen fingrarna med vin och vatten, vilket kallas purifikation. Enligt den romersk-katolska liturgin, som bygger på Pius V:s missale, tvås kalken först med vin, därefter renas kalken och celebrantens fingrar i vin blandat med vatten.Denna rit, som ytterst måste gå tillbaka på primitiv fruktan för det profanas beröring med det heliga, har praktiserats sedan långa tider tillbaka. Ett fast moment i mässan blev den dock först under senare hälften av medeltiden. (sv)
- Ablução (do latim ablutio, "lavagem") é um rito presente em muitas religiões, entre as quais o cristianismo, o judaísmo, o Islão e o hinduismo. A ablução é um rito de purificação, com símbolos, atos e significados variados em diversas situações. Relacionam-se a ritos de preparação para o sacrifício. As abluções são feitas com água, folhas (ramos), areia ou sangue. (pt)
- Умива́ння, Омовіння — символічне очищення за допомогою води.Умивання або здійснювали: 1.
* Коли людину ініціювали на високу посаду: наприклад, коли Аарон і його сини були обрані на священицьку службу, вони були умиті водою перш ніж одягтись у ризу священика (Лев. 8:6). 2.
* Перед тим, як священики наближалися до вівтаря Бога, вони мали, під страхом смерті, умити свої руки і ноги, щоб очистити їх від бруду буденного життя (Вих. 30:17-21). На цю практику вказує автор псалмів, Пс. 25:6. 3.
* Були також умивання встановлені з метою очищення від явно вираженого забруднення, обумовлені особливими діями. Одинадцять різновидів такого миття встановлено в Левитському законі (Лев. 12-15). 4.
* Згадується четвертий клас умивань, яким людина очищалася або звільняла себе від провини за деяке конкретне діяння. Наприклад, старійшини найближчого села до місця здійснення вбивства, якщо вбивця був невідомий, мали умити свої руки над спокутною телицею, яка була обезголовлена, і при цьому сказати, «Руки наші не пролили цієї крови, а очі наші не бачили» (Вт. 21:1-9). Таким чином Пілат також оголосив себе безневинним в крові Ісуса, умиваючи свої руки (Мт. 27:24). Проте ця дія Пілата могла не бути запозиченою з юдейської традиції. Така ж практика була звичайною серед греків і римлян. Фарисеї розповсюдили практику надлишкового умивання, таким чином претендуючи на виключну чистоту (Мт. 23:25). Євангеліст Марко (Мр. 7:1-5) посилається на церемоніальні умивання. Фарисеї вимивали свої руки «часто», правильніше, «з кулаком» («старанно»), або як це пояснює старий отець Феофілакт, «аж до ліктя». (Порівняйте також Мр. 7:4; Лев. 6:28; Лев 11:32-36; Лев. 15:22). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Una ablució (del llatí ablutio, ‘purificació’) és la purificació ritual d'algunes parts del cos abans d'un acte religiós. El fet d'utilitzar l'aigua com a símbol purificador és un acte força estès entre diverses creences. És vigent en el judaisme, l'islam i el cristianisme. Altres grans religions també hi recorren, com ara l'hinduisme o el xintoisme. (ca)
- Abluce (ablutio) je omývání prstů a vymývání mešních nádob. Užívá se buď vína (s trochou octa) nebo vody. Abluce se provádí při mši svaté po přijímání kněze. Kněz při Mši abluci obvykle na závěr vymytí nádob vypije. Možností je také (pouze u posvátných olejů, používá se u biskupů) užití kousku citronu a skrojku chleba. Biskup prsty promačká citron, jehož kyselina mu "vytáhne" olej z prstů a následně si prsty otře do skrojků chleba, k tomu nachystaných. (cs)
- Rita sinlavado estas religia ago celanta la spiritan de la koro per la pento kaj reharmoniiĝo kun la “sankta”. Ĝi povas esti parta kaj tuta, aktiva kaj pasiva. (eo)
- Lʼabluzione è un lavaggio rituale a scopo di purificazione spirituale; variante da cultura a cultura, può essere parziale o totale (per es. quale lavaggio delle mani o bagno completo). (it)
- 沐浴（もくよく、ablution）は、からだを水で洗い潔めること。宗教的な儀式を指すことが多い。乳児の体を洗うことも含まれる。ここでは、宗教的な儀式について主に説明する。 風呂に入る行為全般に関しては「入浴」を参照。 (ja)
- Омове́ние — в некоторых религиях символическое очищение при помощи воды. (ru)
- Ablution (av latin ablurere, avtvätta) innebär ceremoniell tvagning. Hos romarna renade sig förrättaren före offringen. I de kyrkliga traditionerna, sedan 900-1000-talet, omfattar ablutionen sköljning av kalken i vin och vatten omedelbart efter nattvarden. Samtidigt tvagar prästen fingrarna med vin och vatten, vilket kallas purifikation. Enligt den romersk-katolska liturgin, som bygger på Pius V:s missale, tvås kalken först med vin, därefter renas kalken och celebrantens fingrar i vin blandat med vatten.Denna rit, som ytterst måste gå tillbaka på primitiv fruktan för det profanas beröring med det heliga, har praktiserats sedan långa tider tillbaka. Ett fast moment i mässan blev den dock först under senare hälften av medeltiden. (sv)
- Ablução (do latim ablutio, "lavagem") é um rito presente em muitas religiões, entre as quais o cristianismo, o judaísmo, o Islão e o hinduismo. A ablução é um rito de purificação, com símbolos, atos e significados variados em diversas situações. Relacionam-se a ritos de preparação para o sacrifício. As abluções são feitas com água, folhas (ramos), areia ou sangue. (pt)
- الطهارة في المسيحية هي شكل من أشكال التخلص من الأدناس، وهي على عدة أوجه: جسديّة، وروحيّة، وعقليّة، وأدبيّة. فجسديًا مطلوب من المؤمن المسيحي الاهتمام بنظافة بدنه، وفي مظهره الخارجي وفي نظافة ثيابه والاهتمام بالطيب والتعطر بالروائح العطرة، أما روحيًا فتعني الابتعاد عن النجاسة الروحيّة وهي الخطيئة حسب المفهوم المسيحي والتي تنبع من القلب ومصدرها القلب وحده حسب المفهوم المسيحي، أمّا من الناحية العقلية فهي اجتناب الأفكار النجسة مثل الاشتهاء. (ar)
- In Christianity, ablution is a prescribed washing of part or all of the body or possessions, such as clothing or ceremonial objects, with the intent of purification or dedication. In Christianity, both baptism and footwashing are forms of ablution. Prior to praying the canonical hours at seven fixed prayer times, Oriental Orthodox Christians wash their hands and face (cf. Agpeya, Shehimo). In liturgical churches, ablution can refer to purifying fingers or vessels related to the Eucharist. In the New Testament, washing also occurs in reference to rites of Judaism part of the action of a healing by Jesus, the preparation of a body for burial, the washing of nets by fishermen, a person's personal washing of the face to appear in public, the cleansing of an injured person's wounds, Pontius Pil (en)
- Una ablución (latín ablutio, "me lavo; lavado") es una purificación ritual de algunas partes del cuerpo antes de algunos actos religiosos. El agua es un símbolo de purificación en muchas de las principales religiones: Las abluciones y la noción de pureza ritual son parte del judaísmo y del islam mientras que el cristianismo casi las ha abandonado. (es)
- Une ablution (latin ablutio, je me lave ; lavement) est une purification rituelle de certaines parties du corps avant certains actes religieux. L'eau est un symbole de purification présent dans de nombreuses grandes religions : Les ablutions et la notion de pureté rituelle sont parmi les héritages du judaïsme et de l'islam alors que le christianisme les a pratiquement abandonnés. (fr)
- Ablucja (łac. ablutio – obmycie) – występujące w różnych systemach religijnych rzeczywiste lub symboliczne obmycie rytualne ciała lub jego części (najczęściej rąk), przedmiotów kultowych lub narzędzi ofiarniczych. Ablucji dokonuje się zwykle za pomocą wody, rzadziej wina lub piasku, a także mleka (u Indian południowoamerykańskich). Początkowo był to jeden ze sposobów usunięcia , obecny w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej, a także w hinduizmie i islamie (wudu, ghusl). (pl)
- Ablutie (van het Latijn ablutio = afwassing) betekent in het algemeen afwassing. Het reinigen van de kelk en van de vingers van de priester waarmee hij de hostie heeft aangeraakt tijdens de Mis is een vorm van ablutie. Dit gebeurt na de communie en het reinigen van de kelk gebeurt met het purificatorium, het reinigen van de vingers met een ablutievat. Ablutie kan ook verwijzen naar het ritueel tijdens de doop waarbij het hoofd van de dopeling met water wordt gereinigd. Ook tijdens de voetwassing wordt een deel van het lichaam gereinigd. (nl)
- Умива́ння, Омовіння — символічне очищення за допомогою води.Умивання або здійснювали: 1.
* Коли людину ініціювали на високу посаду: наприклад, коли Аарон і його сини були обрані на священицьку службу, вони були умиті водою перш ніж одягтись у ризу священика (Лев. 8:6). 2.
* Перед тим, як священики наближалися до вівтаря Бога, вони мали, під страхом смерті, умити свої руки і ноги, щоб очистити їх від бруду буденного життя (Вих. 30:17-21). На цю практику вказує автор псалмів, Пс. 25:6. 3.
* Були також умивання встановлені з метою очищення від явно вираженого забруднення, обумовлені особливими діями. Одинадцять різновидів такого миття встановлено в Левитському законі (Лев. 12-15). 4.
* Згадується четвертий клас умивань, яким людина очищалася або звільняла себе від провини за деяке ко (uk)
|
