| dbo:abstract
|
- In the First Folio, the plays of William Shakespeare were grouped into three categories: comedies, histories, and tragedies. The histories—along with those of contemporary Renaissance playwrights—help define the genre of history plays. The Shakespearean histories are biographies of English kings of the previous four centuries and include the standalones King John, Edward III and Henry VIII as well as a continuous sequence of eight plays. These last are considered to have been composed in two cycles. The so-called first tetralogy, apparently written in the early 1590s, covers the Wars of the Roses saga and includes Henry VI, Parts I, II & III and Richard III. The second tetralogy, finished in 1599 and including Richard II, Henry IV, Parts I & II and Henry V, is frequently called the Henriad after its protagonist Prince Hal, the future Henry V. The folio's classifications are not unproblematic. Besides proposing other categories such as romances and problem plays, many modern studies treat the histories together with those tragedies that feature historical characters. These include Macbeth, set in the mid-11th century during the reigns of Duncan I of Scotland and Edward the Confessor and the legendary King Lear and also the Roman plays Coriolanus, Julius Caesar, and Antony and Cleopatra. (en)
- In de First Folio van 1623 werden de toneelstukken van William Shakespeare gegroepeerd in drie categorieën: 'comedies', 'histories' en 'tragedies'. Deze categorisering is zowat standaard geworden, hoewel sommige critici hebben gepleit voor een vierde categorie, de romances. De historische stukken of historiestukken waren die stukken die gebaseerd waren op het het leven van Engelse koningen. De stukken die oudere historische figuren zoals Pericles, Prince of Tyre, Julius Caesar, en de legendarische King Lear afbeeldden werden niet opgenomen in deze groep. Macbeth, dat gebaseerd was op een Schotse koning, werd ook aangemerkt als een tragedie en niet als historiestuk. De bron voor het grootste deel van deze historische stukken is de 2e editie van Raphael Holinsheds Chronicle of English history uit 1587. Shakespeare wijkt echter van die kronieken af al naargelang het hem uitkomt en concentreert zich meestal op een korte episode uit het leven van deze historische koningen. (nl)
- Secondo la scansione dell'in-folio divenuta tradizionale, le opere di William Shakespeare sono state suddivise in tre categorie: tragedie, commedie, e drammi storici. Alcuni storici hanno discusso per la creazione di una quarta categoria, i tardi romanzi shakespeariani. I drammi storici sono solitamente descritti come drammi basati sulle vite dei re d'Inghilterra. Le opere che rappresentano figure come Pericle, principe di Tiro, Giulio Cesare, e il leggendario Re Lear non sono solitamente incluse nella classificazione. Il Macbeth, che è basato su un re Scozzese, è solitamente incluso nelle tragedie. (it)
- Shakespeares krönikespel är en av tre genrer som William Shakespeares dramer indelas i, i "den första folion" (1623); de övriga är tragedier och komedier. På senare tid särskiljs ofta en fjärde genre, sagospelen. Krönikespelen handlar om sentida engelska kungars liv; dramer som handlar om andra kungar eller ledare räknas inte till denna genre. Så räknas Macbeth och Kung Lear till tragedierna, eftersom de handlar om en skotsk kung respektive en mytisk engelsk. Stoffet är huvudskaligen hämtat från Raphael Holinsheds Chronicle, som bygger på flera äldre krönikor, men Shakespeare har troligen även använt andra verk. Shakespeares krönikespel behandlar endast delar av huvudpersonernas liv, och tillför en riklig mängd element av dramatiska skäl. Ibland betraktas krönikespelen som propaganda för huset Tudor och historiskt sett föreligger en politisk vinkling; att huset Stuart övertog Englands tron under Shakespeares karriär är ett tvingande argument för att krönikespelen torde ha tillhört Shakespeares tidigaste produktion. Henrik VIII utgör härvid ett undantag, och anses vara det sista verk Shakespeare skrev. Bland krönikespelen finns det två grupper om vardera fyra pjäser, kända som första och andra tetralogin: Henrik VI del 1-3 och Rikard III respektive Rikard II, Henrik IV del 1-2 samt Henrik V. Tillsammans spänner dessa över cirka hundra år av engelsk historia. De övriga två krönikespelen, Kung John och Henrik VIII (pjäs), anknyter inte närmare till dessa. (sv)
- Исторические хроники — жанровый раздел творчества Уильяма Шекспира, включающий около трети всех его драматических произведений. Основной темой хроник Шекспира является процесс становления английской государственности через преодоление хаоса междоусобиц и приход к власти династии Тюдоров. Выделяются две тетралогии, связанные последовательностью событий и общими персонажами; это цикл о первых Ланкастерах (события 1399—1415): «Ричард II», две части «Генриха IV» и «Генрих V» — а также созданная Шекспиром ранее (но по хронологии относящаяся к более поздним событиям) драматическая тетралогия о войне Алой и Белой розы: три части «Генриха VI» и «Ричард III». Пьесы «Король Иоанн» и «Генрих VIII» стоят особняком. К шекспировским хроникам не относятся пьесы на исторический сюжет из античной («Юлий Цезарь», «Антоний и Клеопатра») или шотландской («Макбет») истории; они считаются трагедиями. Источниками сюжетов для Шекспира стали «Хроники Англии, Шотландии и Ирландии» Холиншеда, сочинения других английских авторов и уже известные пьесы на исторические темы, которые он перерабатывал. Одной из первых его пьес в этом жанре стала трилогия «Генрих VI» (согласно ряду авторов, это вообще самая ранняя из известных нам шекспировских пьес). В ней ещё доминирует элемент чистой повествовательности, слабо обозначены характеры действующих лиц, но уже в последующих хрониках Шекспира центром внимания является трагический герой — либо слабый, неспособный правитель, либо человек без моральных устоев, не останавливающийся ни перед чем для достижения своей цели, либо идеальный государь. Шекспир намеренно преувеличивал значение личности в истории и ради цельности художественного замысла допускал иногда натяжки и искажения исторических фактов. Примечательно, что уже в третьей части «Генриха VI», заглавный герой предсказывает деду Елизаветы Ричмонду, называя его «надеждой Англии», новый расцвет страны. Таким образом сын владыки Англии и победителя Франции символически передаёт наследство Генриха V новой династии. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Secondo la scansione dell'in-folio divenuta tradizionale, le opere di William Shakespeare sono state suddivise in tre categorie: tragedie, commedie, e drammi storici. Alcuni storici hanno discusso per la creazione di una quarta categoria, i tardi romanzi shakespeariani. I drammi storici sono solitamente descritti come drammi basati sulle vite dei re d'Inghilterra. Le opere che rappresentano figure come Pericle, principe di Tiro, Giulio Cesare, e il leggendario Re Lear non sono solitamente incluse nella classificazione. Il Macbeth, che è basato su un re Scozzese, è solitamente incluso nelle tragedie. (it)
- In the First Folio, the plays of William Shakespeare were grouped into three categories: comedies, histories, and tragedies. The histories—along with those of contemporary Renaissance playwrights—help define the genre of history plays. The Shakespearean histories are biographies of English kings of the previous four centuries and include the standalones King John, Edward III and Henry VIII as well as a continuous sequence of eight plays. These last are considered to have been composed in two cycles. The so-called first tetralogy, apparently written in the early 1590s, covers the Wars of the Roses saga and includes Henry VI, Parts I, II & III and Richard III. The second tetralogy, finished in 1599 and including Richard II, Henry IV, Parts I & II and Henry V, is frequently called the Henriad (en)
- In de First Folio van 1623 werden de toneelstukken van William Shakespeare gegroepeerd in drie categorieën: 'comedies', 'histories' en 'tragedies'. Deze categorisering is zowat standaard geworden, hoewel sommige critici hebben gepleit voor een vierde categorie, de romances. De historische stukken of historiestukken waren die stukken die gebaseerd waren op het het leven van Engelse koningen. De stukken die oudere historische figuren zoals Pericles, Prince of Tyre, Julius Caesar, en de legendarische King Lear afbeeldden werden niet opgenomen in deze groep. Macbeth, dat gebaseerd was op een Schotse koning, werd ook aangemerkt als een tragedie en niet als historiestuk. De bron voor het grootste deel van deze historische stukken is de 2e editie van Raphael Holinsheds Chronicle of English histor (nl)
- Shakespeares krönikespel är en av tre genrer som William Shakespeares dramer indelas i, i "den första folion" (1623); de övriga är tragedier och komedier. På senare tid särskiljs ofta en fjärde genre, sagospelen. Krönikespelen handlar om sentida engelska kungars liv; dramer som handlar om andra kungar eller ledare räknas inte till denna genre. Så räknas Macbeth och Kung Lear till tragedierna, eftersom de handlar om en skotsk kung respektive en mytisk engelsk. (sv)
- Исторические хроники — жанровый раздел творчества Уильяма Шекспира, включающий около трети всех его драматических произведений. Основной темой хроник Шекспира является процесс становления английской государственности через преодоление хаоса междоусобиц и приход к власти династии Тюдоров. К шекспировским хроникам не относятся пьесы на исторический сюжет из античной («Юлий Цезарь», «Антоний и Клеопатра») или шотландской («Макбет») истории; они считаются трагедиями. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
