| dbo:abstract
|
- Un telèfon públic és un telèfon que funciona introduint monedes, targetes telefòniques o targetes de crèdit. Normalment el preu de la trucada és més car que des del fix de casa però més barat des del telèfon mòbil, depenent tanmateix de les tarifes contractades, que a nivell de 2018, hi ha un munt d'ofertes de tarifa plana. (ca)
- Ein Münzfernsprecher (Abkürzung der Deutschen Bundespost: MünzFw) – auch Münztelefon oder kurz Münzer –, in der Schweiz Kassierstation genannt, ist ein Telefonapparat, der in Post- und Telegrafenämtern, auf öffentlich zugänglichen verkehrsreichen Plätzen oder an Gebäuden angebracht wurde und wird. Nach Einwurf von Münzgeld ermöglicht er, eine Telefonverbindung herzustellen. Die Entwicklung wurde erforderlich, weil sich mit dem Aufkommen der Telefonie um den Beginn des 20. Jahrhunderts längst nicht alle Menschen einen eigenen Telefonapparat leisten konnten. (de)
- Publika telefono estas tia telefono, kiu surstrate aŭ en publikaj lokoj troviĝas kaj funkcias per monero, telefonmarko aŭ karto. La markaj kaj moneraj aparatoj mezuras kaj pesas la enĵetitan metalpecon. Kaze de valideco oni rajtas telefoni, se okazas babilado, la monero falas en kirasan ujon, se ne okazas babilado, la aparato redonas la moneron (telefonmarkon). Helpaj vokoj estas senpagaj. La publika telefono estas kirasita, la aŭdparolila konduktilo estas armaĵa por defendi la aparaton de la vandaloj. Estas du specoj, la eksteraj troviĝas surstrate, plej ofte en telefonĉeloj la internaj en koridoroj, atendejoj, vendejoj. (eo)
- Telefono publikoa txanponak, telefono-txartelak edo kreditu-txartelak sartuz edo hartzaileak ordaintzeko dei eginez funtzionatzen duen telefonoa da. Normalean, deiaren prezioa etxeko finkoa baino garestiagoa izaten da, baina telefono mugikorraren merkeagoa. Normalean leku publikoetan egoten dira, hala nola garraio-trukagailuetan, plazetan edo merkataritza-guneetan. Telefono-kabinak bere barnean telefono publikoak dituzten espresuki egindako egiturak dira. Telefono publikoren asmatzaileak- William Grayk- 1889ko abuztuaren 13an jaso zuen patentea. Lehen aldiz jarri zuen Hartfordeko (Connecticut) banku batean. Gray Telephone Pay Station Company enpresa arrakastatsua sortu zuen bere asmakizuna merkaturatzeko. 1990eko hamarkadaren bigarren erditik aurrera telefonia mugikorra esponentzialki hazi zenez, tarifa erakargarriak eta erabiltzaileentzako erosotasun handiagoa ematen baitzituzten, telefono publikoak gero eta gutxiago erabiltzen ziren. Horregatik, batzuetan jasaten dituzten bandalismo-ekintzekin batera, haien mantenua garestia da telekomunikazio-konpainientzat. (eu)
- Un teléfono público es un teléfono que funciona introduciendo monedas, fichas telefónicas, tarjetas telefónicas, tarjetas de crédito, tarjetas de débito, o bien cargando el coste de la llamada a la cuenta del destinatario (cobro revertido). Normalmente el precio de la llamada es más caro que el fijo de casa pero más bárato del teléfono móvil. Normalmente se encuentran ubicados en lugares públicos como intercambiadores de transporte, plazas o centros comerciales. El inventor del teléfono de alcancía, para el pago, William Gray recibió la patente por su aparato el 13 de agosto de 1889. Lo instaló por primera vez en un banco en Hartford, Connecticut. Fundó una exitosa empresa, Gray Telephone Pay Station Company, para comercializar su invento. Con el aumento exponencial de la telefonía móvil a partir de la segunda mitad de los años 1990, que aportan tarifas atractivas y mayor comodidad para los usuarios, los teléfonos públicos cada vez son menos utilizados. Eso hace que junto a los actos de vandalismo que en ocasiones sufren, su manutención resulte cara para las compañías de telecomunicaciones. Generalmente no se puede devolver la llamada al teléfono público, aunque en pueblos pequeños y con problemas de comunicación, suele ser habitual que si puedan recibirlas.Unos ejemplos de empresas que cuentan con estos son el Instituto Costarricense de Electricidad de Costa Rica, Bell en Canadá, en Paraguay y en México. (es)
- A payphone (alternative spelling: pay phone) is typically a coin-operated public telephone, often located in a telephone booth or in high-traffic outdoor areas, with prepayment by inserting money (usually coins) or by billing a credit or debit card, or a telephone card. Prepaid calling cards also facilitate establishing a call by first calling the provided toll-free telephone number, entering the card account number and PIN, then the desired telephone number. An equipment usage fee may be charged as additional units, minutes or tariff fee to the collect/third-party, debit, credit, telephone or prepaid calling card when used at payphones. By agreement with the landlord, either the phone company pays rent for the location and keeps the revenue, or the landlord pays rent for the phone and shares the revenue. Before the ubiquity of mobile phones, payphones were often found in public places to contribute to the notion of universal access to basic communication services. In the late 1920s, the cost of a payphone call in the United States was two cents. In the 1930s, calls were five cents. Early in the 21st century as payphones became rare, the price of a call was fifty cents. One thesis, written as early as 2003, recognized this as a digital divide problem. In the 20th century, payphones in some countries, such as Spain, used token coins, available for sale at a local retailer, to activate payphones, instead of legal tender coins. In some cases, these were upgraded to use magnetic cards or credit card readers over the years. Payphones were once ubiquitous worldwide, but their prevalence has declined significantly in the 21st century due to the increasing availability of mobile phones. New York City, which once had 30,000, removed its last public payphone in 2022. To preserve their memory, The Pay Phone Museum was created in 2015 as a digital museum for payphones. (en)
- Un téléphone public, ou taxiphone puis publiphone selon la dénomination de l'opérateur public français, également désigné par l'anglicisme payphone, est un téléphone public disposant d'un moyen de paiement pour régler la communication. (fr)
- Telepon umum adalah layanan telepon publik dengan cara pelayanan memasukan uang (pada umumnya koin) atau sebelum melakukan panggilan. (in)
- 公衆電話（こうしゅうでんわ）とは、不特定多数が利用できる公共の電話機である。 (ja)
- La telefonia pubblica è una tipologia di accesso dell'utente finale alla rete telefonica pubblica. Nella telefonia pubblica l'accesso alla rete telefonica e l'apparecchio telefonico utilizzati dall'utente finale sono di proprietà del gestore della rete telefonica e non riservati ad uno specifico utente finale ma a disposizione in luoghi pubblici (bar, ristoranti, stazioni ferroviarie, strade, piazze, ecc.) di chiunque voglia farne uso. L'accesso alla rete telefonica inoltre è realizzato attraverso un cavo per telecomunicazioni, la telefonia pubblica serve infatti solo punti geografici fissi in modo del tutto simile alla telefonia fissa. La telefonia pubblica si contrappone alla telefonia fissa e alla telefonia mobile che sono invece entrambe una tipologia di accesso privato ad una rete telefonica, cioè l'accesso alla rete telefonica è di proprietà dell'utente finale oppure è ad esso riservato dal proprietario dell'accesso o, eventualmente, da chi ha in gestione l'accesso. In passato la telefonia pubblica era fortemente diffusa in quanto permetteva di accedere alla rete telefonica generale lontano dalla propria abitazione o dal luogo di lavoro, i luoghi serviti dalla telefonia fissa. Oggi la diffusione della telefonia pubblica è stata drasticamente ridotta dall'ampia diffusione della telefonia cellulare in quanto in grado di soddisfare anch'essa tale necessità. (it)
- 공중전화(公衆電話, 영어: payphone 또는 pay phone)는 일반인이 누구나 이용할 수 있도록 공공 장소에 설치된 전화기이다. (ko)
- Automat telefoniczny, telefon samoinkasujący – aparat telefoniczny umożliwiający natychmiastowe pobieranie opłaty za przeprowadzaną rozmowę lub inne usługi, umieszczany zazwyczaj w budce telefonicznej w miejscu publicznym. (pl)
- Telefonautomat är en telefonapparat som aktiveras med mynt, telefonkort och/eller kreditkort. Apparaterna installeras utomhus i offentliga telefonkiosker eller för väder skyddade platser eller inomhus i offentliga inrättningar för att användas som allmän samtalsapparat. Omkring sekelskiftet 1800/1900 infördes myntapparater på allmänna platser för att göra det möjligt för personer som inte var telefonabonnenter att ringa sina samtal mot särskild avgift. Apparaten medgav att telefonisten på telefonväxeln kunde kontrollera att avgiften erlades. För de senare automatiserade telefonnäten ställdes krav på myntapparater som inte krävde förmedling av telefonist, det vill säga automatisk inkassering av myntet när den uppringda abonnenten svarar. I Sverige utsattes telefonautomater ofta för vandalisering och inbrott för att komma åt myntbehållaren. Det ansågs även för omständligt och kostnadskrävande att tömma myntbehållaren med jämna mellanrum. Detta ledde till att de flesta mynttelefoner i telefonkiosker på 1990-talet ersattes av apparater med aktivering genom telefonkort och/eller kreditkort samt att många mynttelefoner togs bort. I Sverige är mobiltelefonen numera så vanlig att telefonautomaterna förlorat sin betydelse och 2015 togs den sista av Telias apparater ur drift. (sv)
- Таксофо́н, телефон-автомат, телефон общего пользования, автомат, устар. уличный телефон — телефонный аппарат общего пользования. Оплата может производиться при помощи монет, жетонов или телефонных, дебетовых либо кредитных карт. В Советском Союзе использовались таксофоны местной (городской и сельской) связи (ТГС), междугородной связи (TM). В начале XXI века таксофоны стали убирать, из-за того, что они стали приносить меньше прибыли телефонным компаниям, из-за того, что больше людей стали пользоваться мобильной связью, которая к этому времени подешевела. В некоторых странах остаётся густая сеть таксофонов, которыми население продолжает активно пользоваться, так в США на 2012 год существовало 305 тысяч телефонов-автоматов, из которых делалось около 50 миллионов звонков в год. В сфере связи существует специальное значение этого термина — таксофоном называется телефонная линия, не обладающая собственным телефонным номером, то есть такая, на которую в общем случае нельзя позвонить, можно совершать лишь исходящие звонки. Тем не менее, в некоторых странах (в том числе, и в России) предусмотрена функция входящего звонка на таксофон. (ru)
- Um telefone público é um aparelho que oferece serviço telefônico tradicional mediante pagamento, geralmente feito com moedas ou cartões telefônicos. Em alguns países pode-se também usar cartões de crédito ou de débito. Normalmente estes aparelhos estão localizados em lugares públicos, como terminais de transporte, esquinas, praças ou centros comerciais. (pt)
- 公共電話，又稱公用電話，指的是提供給不特定多數人使用的電話。 (zh)
- Таксофо́н, телефон-автомат, телефон загального користування, телефонна будка, вуличний телефон — телефонний апарат загального користування в публічній телефонній мережі. Оплата може робитися за допомогою монет, жетонів або телефонних, дебетових чи кредитних карток. З розповсюдженням мобільного зв'язку дедалі більше витісняються мобільними телефонами. З 1 лютого 2020 Укртелеком припинив обслуговування наявних на цей момент в Україні 4,8 тисячі таксофонів і почав їх демонтаж. Компанія визнала, що обладнання, яке використовується на таксофонній мережі, фізично і морально застаріло, не виробляється в Україні, і це спричиняє складнощі з експлуатацією. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Un telèfon públic és un telèfon que funciona introduint monedes, targetes telefòniques o targetes de crèdit. Normalment el preu de la trucada és més car que des del fix de casa però més barat des del telèfon mòbil, depenent tanmateix de les tarifes contractades, que a nivell de 2018, hi ha un munt d'ofertes de tarifa plana. (ca)
- Ein Münzfernsprecher (Abkürzung der Deutschen Bundespost: MünzFw) – auch Münztelefon oder kurz Münzer –, in der Schweiz Kassierstation genannt, ist ein Telefonapparat, der in Post- und Telegrafenämtern, auf öffentlich zugänglichen verkehrsreichen Plätzen oder an Gebäuden angebracht wurde und wird. Nach Einwurf von Münzgeld ermöglicht er, eine Telefonverbindung herzustellen. Die Entwicklung wurde erforderlich, weil sich mit dem Aufkommen der Telefonie um den Beginn des 20. Jahrhunderts längst nicht alle Menschen einen eigenen Telefonapparat leisten konnten. (de)
- Un téléphone public, ou taxiphone puis publiphone selon la dénomination de l'opérateur public français, également désigné par l'anglicisme payphone, est un téléphone public disposant d'un moyen de paiement pour régler la communication. (fr)
- Telepon umum adalah layanan telepon publik dengan cara pelayanan memasukan uang (pada umumnya koin) atau sebelum melakukan panggilan. (in)
- 公衆電話（こうしゅうでんわ）とは、不特定多数が利用できる公共の電話機である。 (ja)
- 공중전화(公衆電話, 영어: payphone 또는 pay phone)는 일반인이 누구나 이용할 수 있도록 공공 장소에 설치된 전화기이다. (ko)
- Automat telefoniczny, telefon samoinkasujący – aparat telefoniczny umożliwiający natychmiastowe pobieranie opłaty za przeprowadzaną rozmowę lub inne usługi, umieszczany zazwyczaj w budce telefonicznej w miejscu publicznym. (pl)
- Um telefone público é um aparelho que oferece serviço telefônico tradicional mediante pagamento, geralmente feito com moedas ou cartões telefônicos. Em alguns países pode-se também usar cartões de crédito ou de débito. Normalmente estes aparelhos estão localizados em lugares públicos, como terminais de transporte, esquinas, praças ou centros comerciais. (pt)
- 公共電話，又稱公用電話，指的是提供給不特定多數人使用的電話。 (zh)
- Publika telefono estas tia telefono, kiu surstrate aŭ en publikaj lokoj troviĝas kaj funkcias per monero, telefonmarko aŭ karto. La markaj kaj moneraj aparatoj mezuras kaj pesas la enĵetitan metalpecon. Kaze de valideco oni rajtas telefoni, se okazas babilado, la monero falas en kirasan ujon, se ne okazas babilado, la aparato redonas la moneron (telefonmarkon). Helpaj vokoj estas senpagaj. (eo)
- Un teléfono público es un teléfono que funciona introduciendo monedas, fichas telefónicas, tarjetas telefónicas, tarjetas de crédito, tarjetas de débito, o bien cargando el coste de la llamada a la cuenta del destinatario (cobro revertido). Normalmente el precio de la llamada es más caro que el fijo de casa pero más bárato del teléfono móvil. Normalmente se encuentran ubicados en lugares públicos como intercambiadores de transporte, plazas o centros comerciales. (es)
- Telefono publikoa txanponak, telefono-txartelak edo kreditu-txartelak sartuz edo hartzaileak ordaintzeko dei eginez funtzionatzen duen telefonoa da. Normalean, deiaren prezioa etxeko finkoa baino garestiagoa izaten da, baina telefono mugikorraren merkeagoa. Normalean leku publikoetan egoten dira, hala nola garraio-trukagailuetan, plazetan edo merkataritza-guneetan. Telefono-kabinak bere barnean telefono publikoak dituzten espresuki egindako egiturak dira. (eu)
- A payphone (alternative spelling: pay phone) is typically a coin-operated public telephone, often located in a telephone booth or in high-traffic outdoor areas, with prepayment by inserting money (usually coins) or by billing a credit or debit card, or a telephone card. Prepaid calling cards also facilitate establishing a call by first calling the provided toll-free telephone number, entering the card account number and PIN, then the desired telephone number. An equipment usage fee may be charged as additional units, minutes or tariff fee to the collect/third-party, debit, credit, telephone or prepaid calling card when used at payphones. By agreement with the landlord, either the phone company pays rent for the location and keeps the revenue, or the landlord pays rent for the phone and sha (en)
- La telefonia pubblica è una tipologia di accesso dell'utente finale alla rete telefonica pubblica. Nella telefonia pubblica l'accesso alla rete telefonica e l'apparecchio telefonico utilizzati dall'utente finale sono di proprietà del gestore della rete telefonica e non riservati ad uno specifico utente finale ma a disposizione in luoghi pubblici (bar, ristoranti, stazioni ferroviarie, strade, piazze, ecc.) di chiunque voglia farne uso. L'accesso alla rete telefonica inoltre è realizzato attraverso un cavo per telecomunicazioni, la telefonia pubblica serve infatti solo punti geografici fissi in modo del tutto simile alla telefonia fissa. (it)
- Telefonautomat är en telefonapparat som aktiveras med mynt, telefonkort och/eller kreditkort. Apparaterna installeras utomhus i offentliga telefonkiosker eller för väder skyddade platser eller inomhus i offentliga inrättningar för att användas som allmän samtalsapparat. I Sverige är mobiltelefonen numera så vanlig att telefonautomaterna förlorat sin betydelse och 2015 togs den sista av Telias apparater ur drift. (sv)
- Таксофо́н, телефон-автомат, телефон загального користування, телефонна будка, вуличний телефон — телефонний апарат загального користування в публічній телефонній мережі. Оплата може робитися за допомогою монет, жетонів або телефонних, дебетових чи кредитних карток. З розповсюдженням мобільного зв'язку дедалі більше витісняються мобільними телефонами. (uk)
- Таксофо́н, телефон-автомат, телефон общего пользования, автомат, устар. уличный телефон — телефонный аппарат общего пользования. Оплата может производиться при помощи монет, жетонов или телефонных, дебетовых либо кредитных карт. В Советском Союзе использовались таксофоны местной (городской и сельской) связи (ТГС), междугородной связи (TM). (ru)
|
_pd.3.jpg){kind=link}
_pd.3.jpg){kind=link}
