| dbo:abstract
|
- Els ossos oraculars (xinès: 甲骨; pinyin: jiǎgǔ) són trossos d'os d'escàpules de bòvids o bé dels plastrons de tortugues utilitzats per a l'endevinació en la Xina antiga, sobretot durant la dinastia Shang. Els ossos eren inscrits amb qüestions i escalfats fins que es clivellaven, i per la interpretació de les clivelles s'obtenia la resposta. El descobriment dels ossos oraculars el 1899 va ser un esdeveniment molt important en l'estudi de la història de la Xina, tant per ser el corpus més antic de l'escriptura xinesa com per confirmar l'existència de la dinastia Shang, la qual cosa fins aleshores alguns historiadors havien posat en dubte. (ca)
- Auf Orakelknochen (chinesisch 甲骨, Pinyin Jiǎgǔ – „Knochenpanzer“) aus Yinxu, die während der Shang-Dynastie (ca. 1600–1000 v. Chr.) entstanden, finden sich die ersten Zeugnisse der chinesischen Schrift, die sogenannte Orakel-Schrift (甲骨文, Jiǎgǔwén – „Knochenpanzerschrift“), auch Orakelknocheninschrift (甲骨卜辭 / 甲骨卜辞, Jiǎgǔ Bǔcí – „Knochenpanzerorakelschrift“) genannt oder als Schildkrötenpanzer- und Tierknochenschrift (龜甲獸骨文 / 龟甲兽骨文, guījiǎ shòugǔwén) bekannt. Sie dienten der Weissagung mit dem sogenannten Tierknochen-Orakel. Bei der Befragung des Orakels wurden die Knochen mit heißen Gegenständen erhitzt, um den Willen der Ahnen zu erfahren. Die beim Erhitzen entstehenden Risse und Sprünge wurden als Antwort der Ahnen interpretiert. Für jede Befragung wurden die Knochen mit einem Vorwort, der Absichtserklärung oder dem Wunsch, der Anzahl und Deutung der Risse, der daraus geschlussfolgerten Voraussage und der Bestätigung ihres Eintretens beschriftet. Dabei wurden die Informationen häufig auf mehrere nummerierte Knochen verteilt. Anschließend wurden die Orakelknochen archiviert. Heute leisten sie einen erheblichen Beitrag zur Erforschung der frühen chinesischen Schrift. Das bisher erst zu einem Drittel verständliche Vokabular umfasste bereits rund 4.500 verschiedene Schriftzeichen. Die ersten beschriebenen Orakelknochen wurden 1899 bei Anyang entdeckt. Später förderten die ersten systematischen archäologischen Ausgrabungen (1928–37) bei Anyang eine Vielzahl von Orakelknochen zutage. Heute beträgt die Anzahl der gefundenen Orakelknochen über 100.000 und die Fundstätte bei Anyang ist in das Weltkulturerbe der UNESCO aufgenommen worden. Siehe auch: Bronzeinschrift (de)
- Orakolaj ostoj estas la plej malnovaj historiaj skibaĵoj el Ĉinio. La skapoloj (ŝultraj ostoj) de bovoj kaj brustaj kirasoj (subaj karapacoj) de testudoj servis kiel antikva ĉina skribmaterialo. Tiujn ostojn kaj kirasplatojn estis uzataj de aŭguristoj dum la dinastio Shang antaŭ pli ol 3 mil jaroj. En 1899, oni malkovris tiujn orakolajn ostojn en la regiono Honan de Anyang. Tiu elfosado pruvis la ekziston de la dinastio Shang. Oni trovis pli ol 100.000 dokumentojn el osto, karapaco kaj konko, kiuj entute surhavis ĉirkaŭ 4500 skribosignojn. El tiuj oni jam sukcesis malĉifri 1700 skribosignojn. La antikvaj skribistoj ĉizis demandojn sur la ostoj kaj kirasoj. Poste ili varmegigis la pecojn per metala pikilo ĝis ili disfendiĝis. La divenisto tiam interpretis la aperintajn formojn de la fendoj kaj ĉize skribis la prognozon ankaŭ sur la osto aŭ karapaco. (eo)
- Les os oraculaires (甲骨片 pinyin: jiǎgǔpiàn) sont des morceaux d'os ou de carapace de tortue employés dans la divination royale à partir du milieu de la dynastie Shang jusqu'au début de la dynastie Zhou dans la Chine ancienne, et présentant souvent des inscriptions dans le style calligraphique chinois appelé écriture ossécaille. (fr)
- Los huesos oraculares (chino: 甲骨; pinyin: jiǎgǔ) son caparazones de tortuga y huesos de animales (en su mayoría escápulas), en los que se han encontrado inscripciones que forman el corpus significativo más antiguo de escritura china arcaica, que contienen importante información histórica, como la genealogía real completa de la dinastía Shang, también conocida como dinastía Yin. Esto confirmó la existencia de esta dinastía, que algunos estudiosos ponían en duda hasta su aparición. Desde su reconocimiento como soporte de escritura arcaica china en 1899, se han encontrado más de doscientos mil huesos grabados, de los que unos cuarenta y ocho mil pueden consultarse en ediciones impresas. La mayor parte de los huesos oraculares están datados sobre los últimos doscientos treinta años de la dinastía Shang, hace unos tres mil doscientos años. El estudio de las inscripciones concluyó que consisten en el registro de rituales adivinatorios, usando la piromancia o adivinación mediante fuego o calor, realizados para o por las casas reales. (es)
- Oracle bones (Chinese: 甲骨; pinyin: jiǎgǔ) are pieces of ox scapula and turtle plastron, which were used for pyromancy – a form of divination – in ancient China, mainly during the late Shang dynasty. Scapulimancy is the correct term if ox scapulae were used for the divination, plastromancy if turtle plastrons were used. Diviners would submit questions to deities regarding future weather, crop planting, the fortunes of members of the royal family, military endeavors, and other similar topics. These questions were carved onto the bone or shell in oracle bone script using a sharp tool. Intense heat was then applied with a metal rod until the bone or shell cracked due to thermal expansion. The diviner would then interpret the pattern of cracks and write the prognostication upon the piece as well. Pyromancy with bones continued in China into the Zhou dynasty, but the questions and prognostications were increasingly written with brushes and cinnabar ink, which degraded over time. The oracle bones bear the earliest known significant corpus of ancient Chinese writing, using an early form of Chinese characters. The inscriptions contain around 5,000 different characters, though only about 1,200 of them have been identified with certainty. They provide important information on the late Shang period, and scholars have reconstructed the Shang royal genealogy from the cycle of ancestral sacrifices they record. When they were discovered in the end of the nineteenth century and deciphered in the early twentieth century, these records confirmed the existence of the Shang, which some scholars had until then doubted. Oraculology is the discipline for the study of oracle bones and the oracle bone script. (en)
- Tulang ramalan (Hanzi: 甲骨; Pinyin: jiǎgǔpiàn) adalah kepingan tulang atau cangkang kura-kura yang dipanaskan dan dipecahkan dengan menggunakan tongkat perunggu, sewaktu , terutama pada akhir Dinasti Shang, dan umumnya diukir dengan tulisan. Tulang ramalan adalah peninggalan aksara Tionghoa kuno tertua yang diketahui dan mengandung informasi sejarah penting seperti genealogi lengkap Dinasti Shang. Catatan-catatan ini membuktikan adanya dinasti ini, yang sebelumnya diragukan keberadaannya oleh beberapa ilmuwan. (in)
- Gli ossi oracolari (甲骨文, pinyin: jiǎgǔwen) sono pezzi di osso o di guscio di animali, spesso incisi o dipinti con iscrizioni, usati nella divinazione reale (scapulomanzia) dalla media dinastia Shang alla prima dinastia Zhou nella Cina antica. (it)
- 卜骨・卜甲（ぼっこつ・ぼっこう）、あるいは甲骨（こうこつ）は、鹿・猪などの獣骨や、亀の甲羅に傷を付けて火で焼き、亀裂の入り方で吉凶を判断する占術（太占=骨卜・亀卜）において、それらに用いられた獣骨・亀甲のこと。日本では弥生時代から古墳時代・古代（奈良時代・平安時代）にかけての祭祀系考古資料（遺物）として各地の遺跡から出土する。中国では、しばしば甲骨文字が刻まれている。 (ja)
- Orakelbotten (jiagupian, 'stukjes schild en bot') zijn de schouderbladen van runderen en de platte delen van de buikschilden van zoetwaterschildpadden, die in China sinds het neolithicum werden gebruikt om de toekomst te voorspellen. Dit gebeurde door het bot of schild aan te raken met een gloeiende pook, waardoor er barsten in het oppervlak ontstonden. In de loop van de 13e eeuw v.Chr. werden veel botten en schilden voorzien van inscripties over de aard van de voorspelling. Hierdoor kregen zij de naam orakelbotten. De inscripties vormen het orakelbottenschrift, de oudst bekende vorm van het Chinees schrift. De orakelbotten zijn daarmee de oudste geschreven bronnen voor de Chinese geschiedenis. De inscripties bevestigden het bestaan van de Shang-dynastie, tot dat moment alleen bekend uit bronnen uit de late Zhou-tijd en de Han-dynastie. Meer dan 99% van de beschreven orakelbotten is afkomstig uit Yinxu, dat tussen de 13e en de 11e eeuw v.Chr. het religieuze en mogelijk ook het politieke centrum van de Shang-dynastie was. (nl)
- Гадальные кости (кит. трад. 甲骨, пиньинь jiǎgǔ) — типичные для государства Шан (XIV—XI вв. до н. э.) артефакты из кости животных или черепашьего панциря, которые жрецы-гадатели в присутствии правителя обмакивали в жертвенную кровь и накаляли на огне до раскалывания. Гадание (т.н. пластромантия) осуществлялось по форме образовавшихся трещин. Результаты наносились на кость в форме иероглифов, известных как цзягувэнь («письмена на черепашьих панцирях и костях»): эти надписи дают представление о ранней форме китайской письменности. В конце XIX века кости шанской эпохи использовались в традиционной китайской медицине как снадобье от малярии и ножевых ранений. Только в 1899 г. было открыто их истинное происхождение и предназначение, после чего кости стали модным предметом коллекционирования. Археологи Китайской республики организовали систематические поиски и сбор гадальных костей как древнейших памятников китайской письменности. Наиболее крупным центром археологических исследований в этой области стал Аньян. По находкам в нём удалось восстановить полную родословную правителей Шан, устранив сомнения в недостоверности её традиционных описаний. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Els ossos oraculars (xinès: 甲骨; pinyin: jiǎgǔ) són trossos d'os d'escàpules de bòvids o bé dels plastrons de tortugues utilitzats per a l'endevinació en la Xina antiga, sobretot durant la dinastia Shang. Els ossos eren inscrits amb qüestions i escalfats fins que es clivellaven, i per la interpretació de les clivelles s'obtenia la resposta. El descobriment dels ossos oraculars el 1899 va ser un esdeveniment molt important en l'estudi de la història de la Xina, tant per ser el corpus més antic de l'escriptura xinesa com per confirmar l'existència de la dinastia Shang, la qual cosa fins aleshores alguns historiadors havien posat en dubte. (ca)
- Les os oraculaires (甲骨片 pinyin: jiǎgǔpiàn) sont des morceaux d'os ou de carapace de tortue employés dans la divination royale à partir du milieu de la dynastie Shang jusqu'au début de la dynastie Zhou dans la Chine ancienne, et présentant souvent des inscriptions dans le style calligraphique chinois appelé écriture ossécaille. (fr)
- Tulang ramalan (Hanzi: 甲骨; Pinyin: jiǎgǔpiàn) adalah kepingan tulang atau cangkang kura-kura yang dipanaskan dan dipecahkan dengan menggunakan tongkat perunggu, sewaktu , terutama pada akhir Dinasti Shang, dan umumnya diukir dengan tulisan. Tulang ramalan adalah peninggalan aksara Tionghoa kuno tertua yang diketahui dan mengandung informasi sejarah penting seperti genealogi lengkap Dinasti Shang. Catatan-catatan ini membuktikan adanya dinasti ini, yang sebelumnya diragukan keberadaannya oleh beberapa ilmuwan. (in)
- Gli ossi oracolari (甲骨文, pinyin: jiǎgǔwen) sono pezzi di osso o di guscio di animali, spesso incisi o dipinti con iscrizioni, usati nella divinazione reale (scapulomanzia) dalla media dinastia Shang alla prima dinastia Zhou nella Cina antica. (it)
- 卜骨・卜甲（ぼっこつ・ぼっこう）、あるいは甲骨（こうこつ）は、鹿・猪などの獣骨や、亀の甲羅に傷を付けて火で焼き、亀裂の入り方で吉凶を判断する占術（太占=骨卜・亀卜）において、それらに用いられた獣骨・亀甲のこと。日本では弥生時代から古墳時代・古代（奈良時代・平安時代）にかけての祭祀系考古資料（遺物）として各地の遺跡から出土する。中国では、しばしば甲骨文字が刻まれている。 (ja)
- Auf Orakelknochen (chinesisch 甲骨, Pinyin Jiǎgǔ – „Knochenpanzer“) aus Yinxu, die während der Shang-Dynastie (ca. 1600–1000 v. Chr.) entstanden, finden sich die ersten Zeugnisse der chinesischen Schrift, die sogenannte Orakel-Schrift (甲骨文, Jiǎgǔwén – „Knochenpanzerschrift“), auch Orakelknocheninschrift (甲骨卜辭 / 甲骨卜辞, Jiǎgǔ Bǔcí – „Knochenpanzerorakelschrift“) genannt oder als Schildkrötenpanzer- und Tierknochenschrift (龜甲獸骨文 / 龟甲兽骨文, guījiǎ shòugǔwén) bekannt. Siehe auch: Bronzeinschrift (de)
- Orakolaj ostoj estas la plej malnovaj historiaj skibaĵoj el Ĉinio. La skapoloj (ŝultraj ostoj) de bovoj kaj brustaj kirasoj (subaj karapacoj) de testudoj servis kiel antikva ĉina skribmaterialo. Tiujn ostojn kaj kirasplatojn estis uzataj de aŭguristoj dum la dinastio Shang antaŭ pli ol 3 mil jaroj. En 1899, oni malkovris tiujn orakolajn ostojn en la regiono Honan de Anyang. Tiu elfosado pruvis la ekziston de la dinastio Shang. Oni trovis pli ol 100.000 dokumentojn el osto, karapaco kaj konko, kiuj entute surhavis ĉirkaŭ 4500 skribosignojn. El tiuj oni jam sukcesis malĉifri 1700 skribosignojn. (eo)
- Los huesos oraculares (chino: 甲骨; pinyin: jiǎgǔ) son caparazones de tortuga y huesos de animales (en su mayoría escápulas), en los que se han encontrado inscripciones que forman el corpus significativo más antiguo de escritura china arcaica, que contienen importante información histórica, como la genealogía real completa de la dinastía Shang, también conocida como dinastía Yin. Esto confirmó la existencia de esta dinastía, que algunos estudiosos ponían en duda hasta su aparición. (es)
- Oracle bones (Chinese: 甲骨; pinyin: jiǎgǔ) are pieces of ox scapula and turtle plastron, which were used for pyromancy – a form of divination – in ancient China, mainly during the late Shang dynasty. Scapulimancy is the correct term if ox scapulae were used for the divination, plastromancy if turtle plastrons were used. Oraculology is the discipline for the study of oracle bones and the oracle bone script. (en)
- Orakelbotten (jiagupian, 'stukjes schild en bot') zijn de schouderbladen van runderen en de platte delen van de buikschilden van zoetwaterschildpadden, die in China sinds het neolithicum werden gebruikt om de toekomst te voorspellen. Dit gebeurde door het bot of schild aan te raken met een gloeiende pook, waardoor er barsten in het oppervlak ontstonden. In de loop van de 13e eeuw v.Chr. werden veel botten en schilden voorzien van inscripties over de aard van de voorspelling. Hierdoor kregen zij de naam orakelbotten. De inscripties vormen het orakelbottenschrift, de oudst bekende vorm van het Chinees schrift. De orakelbotten zijn daarmee de oudste geschreven bronnen voor de Chinese geschiedenis. De inscripties bevestigden het bestaan van de Shang-dynastie, tot dat moment alleen bekend uit b (nl)
- Гадальные кости (кит. трад. 甲骨, пиньинь jiǎgǔ) — типичные для государства Шан (XIV—XI вв. до н. э.) артефакты из кости животных или черепашьего панциря, которые жрецы-гадатели в присутствии правителя обмакивали в жертвенную кровь и накаляли на огне до раскалывания. Гадание (т.н. пластромантия) осуществлялось по форме образовавшихся трещин. Результаты наносились на кость в форме иероглифов, известных как цзягувэнь («письмена на черепашьих панцирях и костях»): эти надписи дают представление о ранней форме китайской письменности. (ru)
|
_-_BL_Or._7694.jpg){kind=link}
_-_BL_Or._7694.jpg){kind=link}
