| dbo:abstract
|
- La escapulomancia es la práctica de adivinación que utiliza la escápula o los huesos del hombro. En el contexto de los huesos oraculares de la China antigua, que utilizó principalmente ambas escápulas y el caparazón de tortuga, la escapulomancia se ha utilizado a veces en un sentido muy amplio al referirse tanto a la escapulomancia como a la plastromancia (similar adivinación utilizando caparazones de tortuga). Aun así, el término osteomancia podría ser más apropiado al referirse a la adivinación que se realiza a partir de huesos. Muchos sitios arqueológicos a lo largo de la costa sur y las islas de la península de Corea muestran que las escápulas de ciervo y cerdo fueron usadas para rituales de adivinación durante el Periodo Protohistórico coreano, c. 300 AC- 300/400. Históricamente, la escapulomancia ha adoptado dos modalidades principales.
* en la primera, apiromántica, la escápula de un animal era sencillamente examinada después de su matanza. Esta forma estuvo extendida en Europa, África Del norte y Oriente Próximo
* sin embargo, en la segunda modalidad, la piromántica, la escapulomancia, implicaba el calentamiento o calcinación del hueso y la interpretación de los resultados, fue practicada en América del Norte y Asia Oriental. La escapulomancia se menciona también en el Capítulo 5 del Kojiki, el Registro japonés de Asuntos Antiguos, en el que figura cómo las deidades celestiales usaron este proceso de adivinación durante una consulta por parte de los dioses menores. Es también un método de adivinacion entre los granjeros griegos y serbios, incluso hoy en día. Probablemente tiene un origen extremadamente antiguo. Más recientemente, se han encontrado referencias en las memorias de varios guerreros que lucharon durante la Guerra griega de Independencia. Siempre que tenían un festín, solían asar carne de oveja o carne de cabra y después de la comida, cualquiera que supiera cómo leer la escápula la limpiaba de cualquier resto de carne y elevándola hacia la luz, interpretaba los varios puntos sombreados que aparecen en la parte transparente del hueso. Una escápula clara constituía un bueno presagio. Los puntos oscuros tenían su interpretación y por medio de ellos se pronosticaba el resultado de la batalla del día siguiente: la muerte o la supervivencia. En la magia del Renacimiento, la escapulomancia fue clasificada como una de las siete artes prohibidas, junto con la necromancia, geomancia, aeromancia, piromancia, auiromancia e hidromancia. (es)
- La scapulomancie, ou spatulomancie (du latin spatula, « omoplate »), autrefois appelée omoplatoscopie, est une forme d’ qui consiste en la divination par l’examen d'omoplates d’animaux, et par extension d’autres parties osseuses plates comme les plastrons de carapace de tortue (pour lesquels existe le terme « plastromancie », assez peu utilisé). Elle fut pratiquée dans de nombreux endroits du monde : Europe, Afrique du Nord, Proche et Moyen-Orient, Nord-Est asiatique et Amérique du Nord. Souvent, l’omoplate était soumise au feu ou au contact d’un objet chauffé et l'on observait l’aspect des craquelures ainsi causées ; on parle de pyroscapulomancie, une forme de pyromancie. (fr)
- Is é an rud atá i gceist le slinneánacht ná le slinneáin bheithíoch (.i. cnámh leathan thanaí na gualainne). Gualdhraíocht a thugtar uirthi freisin. (ga)
- Scapulimancy (also spelled scapulomancy and scapulamancy, also termed omoplatoscopy or speal bone reading) is the practice of divination by use of scapulae or speal bones (shoulder blades). It is most widely practiced in China and the Sinosphere, but has also been independently developed in the West. Historically, scapulimancy has taken two major forms. In the first, "apyromantic", the scapula of an animal was simply examined after its slaughter. This form was widespread in Europe, Northern Africa and the Near East. However, the second form, "pyromantic" scapulimancy, involving the heating or burning of the bone and interpretation of the results, was practiced in East Asia and North America. (en)
- La scapulomanzia o cheloniomanzia è una pratica divinatoria cinese di epoca antica, caduta in disuso sotto la dinastia Zhou occidentale (1027-771 a.C.). Diffusa soprattutto al tempo della dinastia Shang (1766-1122 a.C., secondo la ), la scapulomanzia prevedeva il sacrificio di animali. Le ossa di questi (o i piastroni, se si trattava di tartarughe) venivano esposte al calore e spettava all'indovino il compito di interpretare il volere degli dei osservando le incrinature che si producevano a causa dell'esposizione al fuoco. (it)
- Scapulimantie (ook wel scapulomantie gespeld, ook wel omoplatoscopie of schouderbladlezen genoemd) is de beoefening van waarzeggerij gebruikmakend van scapulae (schouderbladen). In het kader van de orakelbotten van het oude China, die voornamelijk zowel schouderbladen als de plastrons van schildpadden gebruikten, wordt de term scapulimantie soms gebruikt in een brede zin om naar zowel scapulimantie als plastromantie (een vergelijkbare manier van waarzeggerij die gebruikmaakt van plastrons) te verwijzen. De term osteomantie zou echter geschikter kunnen zijn, verwijzend naar waarzeggerij met gebruik van botten. Veel archeologische vindplaatsen langs de zuidkust en afgelegen eilanden van het Koreaanse schiereiland tonen aan dat herten- en varkensscapulae werden gebruikt bij waarzeggerij tijdens de Koreaanse Samhan-periode, c. 300 v.Chr. - 300/400 n.Chr. Historisch gezien heeft scapulimantie twee belangrijke vormen aangenomen. In de eerste vorm, 'apyromantisch', werd het schouderblad van een dier na het slachten eenvoudigweg onderzocht. Deze vorm was wijdverbreid in Europa, Noord-Afrika en het Nabije Oosten. De tweede vorm, "pyromantische" scapulimantie, waarbij het bot werd verwarmd of verbrand en de resultaten daarvan werden geïnterpreteerd, werd gehanteerd in Oost-Azië en Noord-Amerika. Scapulimantie werd ook genoemd in hoofdstuk 5 van de Kojiki, de Japanse Kroniek van Oude Zaken, waarin de hemelse goden dit waarzeggingsproces gebruikten tijdens een raadpleging door lagere goden. Het is ook een methode van waarzeggerij onder Griekse en Servische boeren, zelfs vandaag de dag. Het is waarschijnlijk van zeer oude oorsprong. Recentelijker zijn verwijzingen te vinden in de memoires van verschillende krijgers die vochten tijdens de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog. Telkens wanneer ze een feest hadden, braadden ze lammeren, en na de maaltijd verwijderde iedereen die wist hoe hij het schouderblad moest "lezen" enig overgebleven vlees van het bot en hield het schouderblad in het licht, waarna ze de verschillende schaduwachtige stukjes op het doorzichtige deel van het bot interpreteerden. Een doorzichtig schouderblad was een goed voorteken. Schaduwachtige stukjes beschikten over een interpretatie en hiermee voorspelden ze de uitkomst van een gevecht de volgende ochtend, dood of overleving. In de Renaissance-magie werd scapulimantie (bekend als "spatulamantie") geclassificeerd als een van de zeven "verboden kunsten", samen met necromantie, geomantiek, aeromantie, pyromantie, chiromantie (handlijnkunde) en hydromanctie. (nl)
- Skapulimancja – wróżenie w oparciu o pęknięcia na powierzchni świeżo wypalonej owczej łopatki (łac. scapula). Do wróżb używano nie tylko łopatek owczych, ale ogólnie – bydlęcych, a w wyjątkowych okolicznościach – ludzkich. W Chinach używano skorup zółwia. Istnieje teoria, że chińskie ideogramy są rozwinięciem wróżebnych pęknięć. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- La scapulomancie, ou spatulomancie (du latin spatula, « omoplate »), autrefois appelée omoplatoscopie, est une forme d’ qui consiste en la divination par l’examen d'omoplates d’animaux, et par extension d’autres parties osseuses plates comme les plastrons de carapace de tortue (pour lesquels existe le terme « plastromancie », assez peu utilisé). Elle fut pratiquée dans de nombreux endroits du monde : Europe, Afrique du Nord, Proche et Moyen-Orient, Nord-Est asiatique et Amérique du Nord. Souvent, l’omoplate était soumise au feu ou au contact d’un objet chauffé et l'on observait l’aspect des craquelures ainsi causées ; on parle de pyroscapulomancie, une forme de pyromancie. (fr)
- Is é an rud atá i gceist le slinneánacht ná le slinneáin bheithíoch (.i. cnámh leathan thanaí na gualainne). Gualdhraíocht a thugtar uirthi freisin. (ga)
- La scapulomanzia o cheloniomanzia è una pratica divinatoria cinese di epoca antica, caduta in disuso sotto la dinastia Zhou occidentale (1027-771 a.C.). Diffusa soprattutto al tempo della dinastia Shang (1766-1122 a.C., secondo la ), la scapulomanzia prevedeva il sacrificio di animali. Le ossa di questi (o i piastroni, se si trattava di tartarughe) venivano esposte al calore e spettava all'indovino il compito di interpretare il volere degli dei osservando le incrinature che si producevano a causa dell'esposizione al fuoco. (it)
- Skapulimancja – wróżenie w oparciu o pęknięcia na powierzchni świeżo wypalonej owczej łopatki (łac. scapula). Do wróżb używano nie tylko łopatek owczych, ale ogólnie – bydlęcych, a w wyjątkowych okolicznościach – ludzkich. W Chinach używano skorup zółwia. Istnieje teoria, że chińskie ideogramy są rozwinięciem wróżebnych pęknięć. (pl)
- La escapulomancia es la práctica de adivinación que utiliza la escápula o los huesos del hombro. En el contexto de los huesos oraculares de la China antigua, que utilizó principalmente ambas escápulas y el caparazón de tortuga, la escapulomancia se ha utilizado a veces en un sentido muy amplio al referirse tanto a la escapulomancia como a la plastromancia (similar adivinación utilizando caparazones de tortuga). Aun así, el término osteomancia podría ser más apropiado al referirse a la adivinación que se realiza a partir de huesos. Muchos sitios arqueológicos a lo largo de la costa sur y las islas de la península de Corea muestran que las escápulas de ciervo y cerdo fueron usadas para rituales de adivinación durante el Periodo Protohistórico coreano, c. 300 AC- 300/400. (es)
- Scapulimancy (also spelled scapulomancy and scapulamancy, also termed omoplatoscopy or speal bone reading) is the practice of divination by use of scapulae or speal bones (shoulder blades). It is most widely practiced in China and the Sinosphere, but has also been independently developed in the West. (en)
- Scapulimantie (ook wel scapulomantie gespeld, ook wel omoplatoscopie of schouderbladlezen genoemd) is de beoefening van waarzeggerij gebruikmakend van scapulae (schouderbladen). In het kader van de orakelbotten van het oude China, die voornamelijk zowel schouderbladen als de plastrons van schildpadden gebruikten, wordt de term scapulimantie soms gebruikt in een brede zin om naar zowel scapulimantie als plastromantie (een vergelijkbare manier van waarzeggerij die gebruikmaakt van plastrons) te verwijzen. De term osteomantie zou echter geschikter kunnen zijn, verwijzend naar waarzeggerij met gebruik van botten. Veel archeologische vindplaatsen langs de zuidkust en afgelegen eilanden van het Koreaanse schiereiland tonen aan dat herten- en varkensscapulae werden gebruikt bij waarzeggerij tijde (nl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
