| dbo:abstract
|
- Kaiser Minh Mạng (Hán tự: 明命; * 25. Mai 1791 in Huế; † 20. Januar 1841 ebenda) war von 14. Februar 1820 bis zu seinem Tode der zweite Kaiser der vietnamesischen Nguyễn-Dynastie. Sein Geburtsname Name war Nguyễn Phúc Đảm, als Ärabezeichnung wählte er Minh Mạng. (de)
- Minh Mang (25 de mayo de 1791- 20 de enero de 1841) fue el segundo emperador de la dinastía Nguyen en Vietnam, entre el 14 de febrero de 1820, y su muerte. Era conocido por su feroz oposición al régimen francés en Vietnam y su confucianismo rígido. Hoy en día su tumba es un importante templo turístico sobre la rivera del río Perfume, monte Cam Ke, cerca de la ciudad de Hue. (es)
- Minh Mạng (Hanoi: [mïŋ˧ maːŋ˧˨ʔ]) or Minh Mệnh (Hanoi: [mïŋ˧ məjŋ̟˧˨ʔ], Hán tự: 明命, lit. "the bright favour of Heaven"; 25 May 1791 – 20 January 1841; born Nguyễn Phúc Đảm, also known as Nguyễn Phúc Kiểu) was the second emperor of the Nguyễn dynasty of Vietnam, reigning from 14 February 1820 until his death, on 20 January 1841. He was the fourth son of Emperor Gia Long, whose eldest son, Nguyễn Phúc Cảnh, had died in 1801. He was well known for his opposition to French involvement in Vietnam and his rigid Confucian orthodoxy. (en)
- Minh Mạng (Hán tự : 明 命 ; né Nguyễn Phúc Đảm 阮 福 胆, également connu sous le nom de Nguyễn Phúc Kiểu 阮 晈 福), né le 25 mai 1791, mort le 20 janvier 1841, est le deuxième empereur de la dynastie des Nguyễn du Vietnam. Il a régné du 14 février 1820 jusqu'à sa mort. (fr)
- Minh Mạng (25 Mei 1791 – 20 Januari 1841; nama lahir Nguyễn Phúc Đảm, juga dikenal sebagai Nguyễn Phúc Kiểu) adalah kaisar kedua dari dinasti Nguyễn di Vietnam, yang memerintah dari 14 Februari 1820 sampai kematiannya, pada 20 Januari 1841. Ia adalah putra keempat dari Kaisar Gia Long, yang putra sulungnya, Pangeran Mahkota Cảnh, meninggal pada 1801. Ia paling dikenal karena pertentangan terhadap keterlibatan Prancis di Vietnam dan pemikiran Konghucu-nya yang ortodoks. (in)
- 明命帝（めいめいてい、ミンマンてい、Minh Mạng、1791年5月25日 - 1841年1月20日）は、阮朝の第2代皇帝（在位: 1820年-1841年）。初代皇帝である嘉隆帝の第4子。諱は阮福膽（Nguyễn Phúc Đảm）、後に阮福晈（Nguyễn Phúc Kiểu）と改めた。 (ja)
- 민망 황제(베트남어: Minh Mạng / 明命 명명, 1791년 5월 25일 ~ 1841년 1월 20일)는 베트남 응우옌 왕조의 제2대 황제(재위: 1820년 ~ 1841년)이다. 성명은 완복담(베트남어: Nguyễn Phúc Đảm / 阮福膽 완복담)이었으나 후에 완복교(베트남어: Nguyễn Phúc Kiểu / 阮福晈 완복교)로 개명하였다. 초대 황제인 자롱 황제의 넷째 아들이다. 재위 기간에 사용했던 연호가 통칭이 되어 명명제(明命帝)라고 부른다 (ko)
- Minh Mạng (明命) (1791 - 1841) was keizer van Vietnam van 1820 tot 1841. Hij was de opvolger van keizer Gia Long en de 2e keizer van de Nguyen-dynastie. In zijn regeerperiode bracht hij wetten uit die de katholieke missionarissen in de ban deden. Hij deed dit om dezelfde reden dat hij Boeddhisten en Taoïsten strafte, ze ondermijnden de goddelijkheid van de keizer. Ten tijde van keizer Minh Mang was de administratie onderverdeeld in zes ministeries: Binnenlandse zaken, Financiën, Religie, Justitie, Oorlog en Publieke werken. Hem werd ooit eens gevraagd waarom er geen ministerie van Buitenlandse zaken was. Hij antwoordde hierop dat: "De Westerse barbaren zijn zoveel aandacht onwaardig". In 1825 vaardigde keizer Minh Mang het eerste decreet tegen de christenen uit. Dit ondanks het protest van een van keizer Gia Longs oude adviseur, de eunuch , die Minh Mang herinnerde aan de belofte van Gia Long aan Pierre Pigneau de Béhaine. Maar in die jaren vonden er vele opstanden plaats, vooral in het zuiden. De keizer vermoedde dat buitenlandse en lokale katholieken hierachter zaten. De keizer zag zijn vermoeden bewaarheid in 1833 toen de geadopteerde katholieke zoon van Le Van Duyet, tegen hem in opstand kwam. Hierop verordende de keizer de arrestatie van alle priesters, Vietnamees en Frans die de religie van Jezus predikten. In de daaropvolgende 7 jaar werden er in totaal 11 buitenlandse missionarissen ter dood gebracht. Naar moderne maatstaven en zelfs naar de maatstaven van die tijd was de vervolging van de katholieken mild, maar keizer Minh Mang had een verkeerd tijdstip gekozen. In dezelfde jaren was de kerk wederom in opkomst in Frankrijk en ook de Franse marine was op zoek naar nieuwe gebieden om de Franse invloed uit te breiden. De gebeurtenissen in Vietnam brachten de belangen van deze twee machtige groepen in Frankrijk tezamen. In 1840 veranderde de instelling van keizer Minh Mang ten opzichte van Europa. Hij zag de Engelse interventie in China met vrees aan en besloot dat het beter was een verdrag met Frankrijk te sluiten. Hij zond onaangekondigd twee hoge ambtenaren naar Frankrijk, die met hun komst voor een sensatie zorgden. Onder zware druk van de kerk en zelfs het Vaticaan weigerde de koning Lodewijk Filips I van Frankrijk hen te ontvangen.Onder Minh Mang viel Vietnam ook Xhieng Khuang binnen. Hij nam de koning van Xhieng Khuang, , gevangen en liet hem executeren in de stad Hué in 1832. (nl)
- Minh Mạng è stato un imperatore vietnamita. Tra il 1827 e il 1828 appoggiò la infruttuosa ribellione del sovrano del Regno di Vientiane Anuvong contro il Siam. Dal 1833 fino alla morte, avvenuta nel 1841, pose mano ad una persecuzione dei cristiani vietnamiti in cui morirono 58 persone, che furono in seguito dichiarati martiri. Il suo mausoleo, situato a poca distanza dalla antica capitale imperiale di Huế, è un sito patrimonio dell'umanità dal 1993. (it)
- Minh Mạng [mïŋ˧ maːŋ˧˨ʔ], Nguyễn Phúc Đảm (ur. 25 maja 1792, zm. 20 stycznia 1841) – cesarz Wietnamu. Zasłynął okrutnymi prześladowaniami chrześcijan w swoim kraju. (pl)
- Minh Mạng, Nguyen Thanh To, född 1791, död 1841, son till Gia Long, kejsare av Nguyen-dynastin i Vietnam, och regerade 14 februari 1820-20 januari 1841. Minh Mạng var en hängiven konfucist och negativ till buddhismen, cao dai men framför allt kristendomen som började vinna allt fler anhängare. Han beordrade tvångskonvertering och att kyrkor skulle brännas. I provinserna i södra delen av landet styrde som motsatte sig förföljelsen av kristna och kritiserade kungen. När han dog 1832 ökade förföljelsen av kristna och hans son Le Van Duyet startade ett uppror som många kristna anslöt sig till. Upproret fick stöd från Thailand men Minh Mạng besegrade de thailändska soldaterna och inhemska upprorsmakarna. De som hade deltagit i upproret plus flera västerländska missionärer dödades vilket kom att försämra relationerna till Europa. Champariket, som allt mer hade influerats av islam under sin tillbakagång, kom att slutgiltigt gå under, vilket ledde till två muslimska uppror i södra delen av landet som båda slogs ner. I Kambodja försökte Minh Mạng tvinga på befolkningen vietnamesisk kultur vilket ledde till uppror mot de vietnamesiska trupperna som befanns sig i landet. Minh Mạng dog 1841 när han föll av sin häst och efterträddes av sin son Thiệu Trị. (sv)
- Нгуен Тхань-то (вьетн. Nguyễn Thánh Tổ, тьы-ном 阮聖祖) — 2-й император Вьетнама из династии Нгуен, правивший с 14 февраля 1819 по 7 февраля 1841 года. Правил под девизом Минь-манг или Минь-мэнь (вьетн. Minh Mạng/Minh Mệnh, тьы-ном 明命). Личное имя — Дом (вьетн. Đởm, тьы-ном 膽). (ru)
- Мінь Манг (в'єт. Minh Mạng mïŋ˧ maːŋ˧˨ʔ, 明命, букв. "яскрава прихильність Неба"; 25 травня 1791 — 20 січня 1841) — 2-й імператор династії Нгуєн в 1820—1841 роках. Намагався здійснювати економічні, військові та адміністративні реформи, при цьому продовжував політику ізоляціонізму. Храмове ім'я Нгуєн Тхань То. (uk)
- 明命帝（越南语：Vua Minh Mạng、Minh Mệnh／𤤰明命；1791年5月25日－1841年1月20日），名阮福晈（越南语：Nguyễn Phúc Kiểu／阮福晈），又名阮福膽（越南语：Nguyễn Phúc Đảm／阮福膽），是越南阮朝第二代君主，1820年至1841年在位，年號明命，死后庙号阮聖祖（越南语：Nguyễn Thánh Tổ／阮聖祖）。 1820年繼位之後，继承父亲的治国路线，一心想将越南建设成像清朝一样的大帝国。他進行了多項改革，使阮朝處於鼎盛时期。不過，由於各種社會矛盾，越南先後爆發了由潘伯鑅、黎維良、黎文𠐤、農文雲等人領導的叛亂。他還對柬埔寨、寮國進行軍事擴張，同暹羅發生軍事衝突。在位期間，越南的疆域达到有史以來的最大。 在對外政策上，明命帝施行閉關鎖國的政策，在國內嚴厲禁止基督教的傳播。1838年，明命帝將國號改為「大南」。 1841年逝世，葬於孝陵，子紹治帝繼位。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Kaiser Minh Mạng (Hán tự: 明命; * 25. Mai 1791 in Huế; † 20. Januar 1841 ebenda) war von 14. Februar 1820 bis zu seinem Tode der zweite Kaiser der vietnamesischen Nguyễn-Dynastie. Sein Geburtsname Name war Nguyễn Phúc Đảm, als Ärabezeichnung wählte er Minh Mạng. (de)
- Minh Mang (25 de mayo de 1791- 20 de enero de 1841) fue el segundo emperador de la dinastía Nguyen en Vietnam, entre el 14 de febrero de 1820, y su muerte. Era conocido por su feroz oposición al régimen francés en Vietnam y su confucianismo rígido. Hoy en día su tumba es un importante templo turístico sobre la rivera del río Perfume, monte Cam Ke, cerca de la ciudad de Hue. (es)
- Minh Mạng (Hanoi: [mïŋ˧ maːŋ˧˨ʔ]) or Minh Mệnh (Hanoi: [mïŋ˧ məjŋ̟˧˨ʔ], Hán tự: 明命, lit. "the bright favour of Heaven"; 25 May 1791 – 20 January 1841; born Nguyễn Phúc Đảm, also known as Nguyễn Phúc Kiểu) was the second emperor of the Nguyễn dynasty of Vietnam, reigning from 14 February 1820 until his death, on 20 January 1841. He was the fourth son of Emperor Gia Long, whose eldest son, Nguyễn Phúc Cảnh, had died in 1801. He was well known for his opposition to French involvement in Vietnam and his rigid Confucian orthodoxy. (en)
- Minh Mạng (Hán tự : 明 命 ; né Nguyễn Phúc Đảm 阮 福 胆, également connu sous le nom de Nguyễn Phúc Kiểu 阮 晈 福), né le 25 mai 1791, mort le 20 janvier 1841, est le deuxième empereur de la dynastie des Nguyễn du Vietnam. Il a régné du 14 février 1820 jusqu'à sa mort. (fr)
- Minh Mạng (25 Mei 1791 – 20 Januari 1841; nama lahir Nguyễn Phúc Đảm, juga dikenal sebagai Nguyễn Phúc Kiểu) adalah kaisar kedua dari dinasti Nguyễn di Vietnam, yang memerintah dari 14 Februari 1820 sampai kematiannya, pada 20 Januari 1841. Ia adalah putra keempat dari Kaisar Gia Long, yang putra sulungnya, Pangeran Mahkota Cảnh, meninggal pada 1801. Ia paling dikenal karena pertentangan terhadap keterlibatan Prancis di Vietnam dan pemikiran Konghucu-nya yang ortodoks. (in)
- 明命帝（めいめいてい、ミンマンてい、Minh Mạng、1791年5月25日 - 1841年1月20日）は、阮朝の第2代皇帝（在位: 1820年-1841年）。初代皇帝である嘉隆帝の第4子。諱は阮福膽（Nguyễn Phúc Đảm）、後に阮福晈（Nguyễn Phúc Kiểu）と改めた。 (ja)
- 민망 황제(베트남어: Minh Mạng / 明命 명명, 1791년 5월 25일 ~ 1841년 1월 20일)는 베트남 응우옌 왕조의 제2대 황제(재위: 1820년 ~ 1841년)이다. 성명은 완복담(베트남어: Nguyễn Phúc Đảm / 阮福膽 완복담)이었으나 후에 완복교(베트남어: Nguyễn Phúc Kiểu / 阮福晈 완복교)로 개명하였다. 초대 황제인 자롱 황제의 넷째 아들이다. 재위 기간에 사용했던 연호가 통칭이 되어 명명제(明命帝)라고 부른다 (ko)
- Minh Mạng è stato un imperatore vietnamita. Tra il 1827 e il 1828 appoggiò la infruttuosa ribellione del sovrano del Regno di Vientiane Anuvong contro il Siam. Dal 1833 fino alla morte, avvenuta nel 1841, pose mano ad una persecuzione dei cristiani vietnamiti in cui morirono 58 persone, che furono in seguito dichiarati martiri. Il suo mausoleo, situato a poca distanza dalla antica capitale imperiale di Huế, è un sito patrimonio dell'umanità dal 1993. (it)
- Minh Mạng [mïŋ˧ maːŋ˧˨ʔ], Nguyễn Phúc Đảm (ur. 25 maja 1792, zm. 20 stycznia 1841) – cesarz Wietnamu. Zasłynął okrutnymi prześladowaniami chrześcijan w swoim kraju. (pl)
- Нгуен Тхань-то (вьетн. Nguyễn Thánh Tổ, тьы-ном 阮聖祖) — 2-й император Вьетнама из династии Нгуен, правивший с 14 февраля 1819 по 7 февраля 1841 года. Правил под девизом Минь-манг или Минь-мэнь (вьетн. Minh Mạng/Minh Mệnh, тьы-ном 明命). Личное имя — Дом (вьетн. Đởm, тьы-ном 膽). (ru)
- Мінь Манг (в'єт. Minh Mạng mïŋ˧ maːŋ˧˨ʔ, 明命, букв. "яскрава прихильність Неба"; 25 травня 1791 — 20 січня 1841) — 2-й імператор династії Нгуєн в 1820—1841 роках. Намагався здійснювати економічні, військові та адміністративні реформи, при цьому продовжував політику ізоляціонізму. Храмове ім'я Нгуєн Тхань То. (uk)
- 明命帝（越南语：Vua Minh Mạng、Minh Mệnh／𤤰明命；1791年5月25日－1841年1月20日），名阮福晈（越南语：Nguyễn Phúc Kiểu／阮福晈），又名阮福膽（越南语：Nguyễn Phúc Đảm／阮福膽），是越南阮朝第二代君主，1820年至1841年在位，年號明命，死后庙号阮聖祖（越南语：Nguyễn Thánh Tổ／阮聖祖）。 1820年繼位之後，继承父亲的治国路线，一心想将越南建设成像清朝一样的大帝国。他進行了多項改革，使阮朝處於鼎盛时期。不過，由於各種社會矛盾，越南先後爆發了由潘伯鑅、黎維良、黎文𠐤、農文雲等人領導的叛亂。他還對柬埔寨、寮國進行軍事擴張，同暹羅發生軍事衝突。在位期間，越南的疆域达到有史以來的最大。 在對外政策上，明命帝施行閉關鎖國的政策，在國內嚴厲禁止基督教的傳播。1838年，明命帝將國號改為「大南」。 1841年逝世，葬於孝陵，子紹治帝繼位。 (zh)
- Minh Mạng (明命) (1791 - 1841) was keizer van Vietnam van 1820 tot 1841. Hij was de opvolger van keizer Gia Long en de 2e keizer van de Nguyen-dynastie. In zijn regeerperiode bracht hij wetten uit die de katholieke missionarissen in de ban deden. Hij deed dit om dezelfde reden dat hij Boeddhisten en Taoïsten strafte, ze ondermijnden de goddelijkheid van de keizer. Ten tijde van keizer Minh Mang was de administratie onderverdeeld in zes ministeries: Binnenlandse zaken, Financiën, Religie, Justitie, Oorlog en Publieke werken. Hem werd ooit eens gevraagd waarom er geen ministerie van Buitenlandse zaken was. Hij antwoordde hierop dat: "De Westerse barbaren zijn zoveel aandacht onwaardig". (nl)
- Minh Mạng, Nguyen Thanh To, född 1791, död 1841, son till Gia Long, kejsare av Nguyen-dynastin i Vietnam, och regerade 14 februari 1820-20 januari 1841. Minh Mạng var en hängiven konfucist och negativ till buddhismen, cao dai men framför allt kristendomen som började vinna allt fler anhängare. Han beordrade tvångskonvertering och att kyrkor skulle brännas. I provinserna i södra delen av landet styrde som motsatte sig förföljelsen av kristna och kritiserade kungen. När han dog 1832 ökade förföljelsen av kristna och hans son Le Van Duyet startade ett uppror som många kristna anslöt sig till. Upproret fick stöd från Thailand men Minh Mạng besegrade de thailändska soldaterna och inhemska upprorsmakarna. De som hade deltagit i upproret plus flera västerländska missionärer dödades vilket kom a (sv)
|
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
