| dbo:abstract
|
- إنغه الأكبر (بالسويدية: Inge Stenkilsson، بالشمالية القديمة: Ingi Steinkelsson) كان ملكاً للسويد، توفي حوالي 1105-1110. كان يُطلق عليه أيضاً في الأدب الإنجليزي إنغولد (Ingold). من المعروف أنه قاد تمرداً؛ ولكن كانت فترة حكمه ناجحة لأكثر من عقدين من الزمن، في حين لا توفر المصادر فرصةً لرسم صورةٍ كاملة عن مدة مُلكه. يبرز كشخصٍ كرس نفسه للنصرانية وهو الذي أسس أول دير في السويد وتصرف بقسوة ضد الممارسات الوثنية. كانت المملكة لا تزال غير مستقرة قائمةً على تحالفات النبلاء، وكانت قاعدة قوة إنغه في فستريوتلاند وأوستريوتلاند. أحد السجلات المبكرة التي تذكر عهده تعرفه بـ«رِكس غوتوروم» (أي ملك الغيت). (ar)
- Inge Stenkilsson (?-v.1105), conegut com a Inge el Vell, va ser rei de Suècia com a Inge I de Suècia durant dues etapes: la primera durant va principis de la dècada de 1080, i la segona des de 1087 fins a la seva mort. Durant el seu regnat es va completar la cristianització del Suècia i es va unificar el regne. (ca)
- Inge I. (někdy se uvádí jako Inge Stenkilsson) byl švédským králem v letech 1079–1084 a v letech 1087–1105, syn krále Stenkila a Ingamoder Emundsdotter. (cs)
- Ο Ίνγκε Α΄ της Σουηδίας ή Ίνγκε ο Γηραιός (περί το 1050 - 1110) βασιλιάς της Σουηδίας (1079 - 1084 και 1087 - 1105), ήταν γιος του βασιλιά Στένκιλ και της συζύγου του Ινγκαμόντερ. Λίγα είναι γνωστά για την περίοδο της βασιλείας του, ενώ θεωρείται ότι μοιράστηκε την εξουσία με τον αδελφό του Χάλστεν Στένκιλσον. Υπάρχει, επίσης, η άποψη ότι κυβέρνησε μαζί με τον Χάκαν τον Ερυθρό. Μία άλλη υπόθεση αναφέρει ότι ο Άνουντ και ο Ίνγκε ήταν το ίδιο άτομο, εξαιτίας της υποστήριξης που είχαν στον Χριστιανισμό. Γύρω στο έτος 1084 ο Ίνγκε αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας του μη σεβασμού που υπέδειξε για την παλαιά θρησκεία. Στο θρόνο τον διαδέχτηκε ο Μπλοτ-Σβεν, ο οποίος εξελέγη βασιλιάς. Μετά από τρεις χειμώνες, ο Ίνγκε σκότωσε τον Μπλοτ-Σβεν και επανήλθε στο θρόνο. Σύμφωνα με το , ο Ίνγκε κυβέρνησε με ανδρεία και δεν παραβίασε ποτέ τους νόμους που είχαν γίνει δεκτοί κατά το παρελθόν. (el)
- Inge I., Inge Stenkilsson, Inge der Ältere, (* vor 1080; † nach 1101) war spätestens von 1080 bis etwa 1084 und circa 1087 bis etwa 1105 König von Schweden. Einige Quellen behaupten, dass er eine gewisse Zeit seinen Bruder Halsten als Mitregent hatte. Andere Quellen geben an, dass Halsten um 1066 für einen sehr kurzen Zeitraum Alleinherrscher war und danach abgesetzt wurde. (de)
- Inge I o Inge Stenkilsson (1047 - fallecido en 1111/1112) fue rey de Suecia en dos periodos: el primero de 1080 a 1084 aproximadamente, y el segundo de 1087 a 1105 aproximadamente. Durante su reinado se llevó a cabo la cristianización definitiva de Suecia y la unificación temporal del país. (es)
- Inge the Elder (Swedish: Inge Stenkilsson; Old Norse: Ingi Steinkelsson; died c. 1105–1110) was a king of Sweden. In English literature he has also been called Ingold. While scant sources do not allow us to paint a full picture of his term of kingship, he is known to have led a turbulent but at length successful reign of more than two decades. He stands out as a devout Christian who founded the first abbey in Sweden and acted harshly against pagan practices. The kingdom was still an unstable realm based on alliances of noblemen, and Inge's main power base was in Västergötland and Östergötland; one of the earliest chronicles that mention his reign knows him as rex gautorum, king of the Geats. (en)
- Inge Tua (Bahasa Swedia: Inge Stenkilsson; Norse Kuno: Ingi Steinkelsson) († skt. 1105-1110) merupakan seorang Raja Swedia. Dalam literatur Inggris ia juga pernah disebut Ingold. Sementara sumber tidak memungkinkan kita melukis gambaran penuh tentang masa jabatannya, dia diketahui telah memimpin sebuah turbulen namun pada akhirnya berhasil memerintah lebih dari dua dekade. Dia berdiri sebagai seorang Kristen yang setia yang mendirikan biara pertama di Swedia dan bersikap kasar terhadap praktik-praktik kafir. Kerajaan masih merupakan wilayah yang tidak stabil berdasarkan aliansi bangsawan, dan basis kekuatan utama Inge ada di Västergötland dan Östergötland; salah satu kronik paling awal yang menyebutkan bahwa pemerintahannya mengenalnya sebagai rex gautorum, Raja Geats. (in)
- Inge Ier de Suède den Aldre (l'Ancien), fut roi de Suède de 1079 à 1084 et de 1087 à 1105/1110. Frère cadet d'Halsten Ier, il est peut-être rétabli roi après le décès de son frère. (fr)
- 잉에 1세(스웨덴어: Inge I) 또는 잉에 스텡킬손(스웨덴어: Inge Stenkilsson, 고대 노르드어: Ingi Steinkelsson, 생년 미상 ~ 1105년경 또는 1110년경)는 스웨덴의 국왕(재위: 1079년경 ~ 1084년경, 1087년경 ~ 1105년경 또는 1110년경)이다. 출신이며 연장자 잉에(스웨덴어: Inge den äldre 잉에 덴 엘드레[*])라는 별칭으로 부르기도 한다. (ko)
- Ingold I (... – 1105) fu re di Svezia per due volte: prima dal 1080 al 1084, poi dal 1087 al 1110 dopo una breve fase in cui aveva perso la provincia del Västergötland.. Convento di Vreta, fondato da Ingold Figlio di Stenkil di Svezia, secondo alcune fonti storiche regnò assieme al fratello Halsten Stenkilsson per un breve periodo di tempo. Altre fonti storiche dicono che Halsten Stenkilsson governò solo per breve tempo, intorno al 1066, e poco dopo venne deposto perché si rifiutava di compiere sacrifici pagani. A causa della sua religione, nel 1084 Ingold fu deposto e sostituito da Blot-Sven, mentre mantenne il potere nel Västergötland, regione a maggioranza cristiana. Nominato in un documento di papa Gregorio VII come Ingold de rege wisigothurum, ovvero re del Västergötland, il che evidenzia che perse per un certo periodo il dominio su tutta la Svezia, intorno al 1087 Ingold organizzò un esercito ed assalì Uppsala Vecchia, uccidendo Blot-Sven, incendiando il tempio pagano e recuperando il potere di tutta la Svezia. Secondo lo storico islandese Snorri Sturluson, Ingold partecipò ad un incontro in Norvegia con i sovrani vichinghi Erik I e Magnus III, per trattare un accordo che consentisse una pace duratura fra i regni. Sempre secondo Sturluson, Ingold diede in sposa a Magnus III sua figlia Margherita, per mantenere ancora più salda l'alleanza. Su richiesta del papa, Ingold fondò l'Abbazia di Vreta. In un documento papale successivo, Ingold viene chiamato Ingo gloriosus Suetonum Rex, ovvero "Ingo, glorioso re degli svedesi", il che conferma il suo ritorno al dominio su tutta la Svezia. (it)
- インゲ1世（Inge den äldre、生年不詳 - 1105年/1112年）は、スウェーデン王（在位：1079年 - 1084年、1087年 - 1105年）。スウェーデン王ステンキルの息子。母はスウェーデン王エームンド老王の娘エンカリム。兄にスウェーデン王ハルステンがいる。 (ja)
- Inge I Starszy (szw. Inge den äldre, Inge Stenkilsson) – król Szwecji z rodu Stenkila. Początek jego panowania datuje się na okres 1070/1080, a koniec na około 1112 (do końca XII w. daty życia i panowania władców szwedzkich są niepewne). Data urodzenia Inge I Starszego nie jest znana. Był młodszym synem pochodzącego z gockiego rodu króla Szwecji Stenkila Ragnvaldssona i nieznanej z imienia córki króla Emunda Starego. Jego bratem był król Halsten. Dziad Inge I był mężem Ingeborgi, siostry króla Norwegii Olafa I. Stenkil Ragnvaldsson, jarl Västergötland, po śmierci swego teścia został około 1060 władcą Szwecji. Stenkil nie zdołał utrwalić władzy swego rodu i po jego śmierci (1066) rozpoczęły się walki o władzę pomiędzy jego potomkami: po jednej stronie walczyli rodzeni bracia Halsten i Inge, a po drugiej ich przyrodni brat Eryk. Halsten i Inge, podobnie jak ich ojciec, sprzyjali chrześcijaństwu, które w tym okresie zdobywało nowych wyznawców w pogańskim dotąd kraju. Jednak śmierć króla Stenkila wzmocniła przeciwników nowej wiary, którzy około 1070 obalili króla Halstena. Po śmierci Halstena na kilka lat w Szwecji zapanował chaos, zwolennicy starych bogów zniszczyli biskupstwa w Sigtunie i Skara. Około 1080 na tron królewski powołano Inge I, ale już w 1084 nowy król nie chcąc wyrzec się chrześcijaństwa, został zmuszony do rezygnacji z korony na rzecz swego rywala Swena Blota (Swen Ofiarnik), przywódcy rebelii pogańskiej. Jednak Inge Starszy nie poddał się i po trwających trzy lata walkach pokonał Swena, który poniósł śmierć w jednej z bitew. Uwieńczeniem zwycięstwa króla i chrześcijaństwa było zniszczenie pogańskiej świątyni w starej Uppsali, co miało miejsce w 1090. W kolejnych latach Inge I walczył z królem Norwegii Magnusem III, ale w 1101 doszło w miejscowości Kungälv do spotkania skandynawskich władców, uczestniczył w nim również król Danii Eryk I. Inge I Starszy oraz Magnus III zawarli pokój, który został przypieczętowany zaślubinami córki Inge – Małgorzaty z królem Norwegii. Opierając się na odtworzonych strukturach Kościoła Inge I umocnił władzę królewską, co wiązało się z podporządkowaniem w 1104 Kościoła szwedzkiego nowo powstałemu duńskiemu arcybiskupstwu w Lund (położonemu w duńskiej ówcześnie Skanii). Inge I Starszy zmarł po roku 1112 będąc już w podeszłym wieku. (pl)
- Inge I (Inge Stenkilsson of Inge de Oudere) (ca. 1040 - ca. 1110) was koning van Zweden vanaf 1080 tot zijn dood, met een korte onderbreking rond 1085. Er is weinig bekend over het leven en de lange regering van Inge. Hij was een zoon van Stenkil van Zweden. In 1080 schreef Paus Gregorius VII een brief aan Inge over het zendingswerk in Zweden en de betaling van tienden aan de kerk. Daarin noemt de paus Inge koning van de Zweden. In een brief uit 1081 blijkt dat er naast Inge nog een koning was, en worden ze koning van Västergötland genoemd. Die tweede koning was dan zijn broer Halsten Stenkilsson of Haakon van Zweden. De Hervarar saga beschrijft Inge als een vroom christen die geliefd was bij het volk, en dat hij beval dat de Zweden zich tot het christelijk geloof moesten bekeren. Inge werd echter ca. 1084 door de Svear verjaagd omdat hij weigerde aan de oude goden te offeren. Zijn plaats werd ingenomen door zijn zwager Sven van Zweden en Inge vluchtte naar Västergötland. In 1087 kon hij Sven overvallen en het huis waar hij verbleef in brand steken. Sven kwam naar buiten maar werd opgewacht en gedood (volgens de Orkneyinga saga verbrandde hij in het huis). Inge werd weer koning van Zweden en stierf na een lange regering van ouderdom. Adam van Bremen vermeldt dat Anund Gårdske na de dood van Erik VIII van Zweden uit het Kievse Rijk werd geroepen om in Zweden koning te worden. Hij werd uiteindelijk niet als koning geaccepteerd omdat hij weigerde om aan de oude goden te offeren. Er is een theorie dat Anund Gårdske en Inge dezelfde persoon zouden zijn. Volgens de Westrogotische wet regeerde Inge met slagvaardigheid en respecteerde hij de lokale wetten. Op aandringen van paus Paschalis II stichtten Inge met zijn vrouw Helena ca. 1100 een vrouwenklooster bij het dorp Vreta, ten westen van het Roxenmeer. Inge en Helena schonken 20 boerderijen aan de abdij. De pauselijke brief over deze gebeurtenis noemt alleen Inge: Ingo gloriosus Suetonum Rex – Inge, de glorierijke koning van de Svear. De stichting van het klooster is aanleiding tot speculaties dat Inge uit deze regio afkomstig zou zijn, maar het is evengoed mogelijk dat de familie van zijn vrouw uit de streek kwam. Rond dezelfde tijd voerde Inge oorlog tegen Magnus III van Noorwegen. Dit werd in 1101 gevolgd door een vredesoverleg van Inge, Magnus en Erik I van Denemarken die probeerden om een duurzame vrede te bereiken. De vrede werd bevestigd door een huwelijk van Inges dochter Margaretha met Magnus. De datum van overlijden van Inge is zeer onzeker. Hij werd begraven in de kapel van het kasteel Bjurum (ten noorden van Falköping (stad)) waar Inge vaak verbleef. Hij werd later in een ongemarkeerd graf herbegraven in de abdij van Vreta. Inge was getrouwd met Helena, vermoedelijk zuster van Sven van Zweden - hun ouders zijn onbekend. De kinderen van Inge en Helena waren:
* Christina (ca. 1075 - 18 januari 1122), getrouwd met Mstislav I van Kiev;
* Margaretha, getrouwd met Magnus III van Noorwegen, in haar tweede huwelijk getrouwd met Niels van Denemarken;
* Katrina, getrouwd met de Deense prins Björn Järnsida. Hun dochter Kirstin trouwde met Erik IX van Zweden;
* Ragvald, vermoedelijk dezelfde als Ragnvald Knaphövde. Zijn dochter Ingrid trouwde in haar eerste huwelijk met de Deense prins Henrik Skadelår, ze kregen vier zonen. In haar tweede huwelijk trouwde ze met Harald IV van Noorwegen (nl)
- Ingo I (m. 1105), também chamado de Ingo, o Velho, foi o Rei da Suécia em dois períodos diferentes, primeiro de 1079 até sua abdicação em 1084 por aparentemente ter desrespeitado as tradições suecas, e depois de 1087 até sua morte depois de ter tomado o trono de volta de Sueno. Era filho do rei Stenkil e de sua esposa Ingamoder da Suécia, filha do rei Emundo. (pt)
- Inge den äldre, även Inge Stenkilsson, död omkring 1110, var kung av Sverige senast från 1080 till omkring 1084 och omkring 1088–1110. Han var son till Stenkil och hans moder var möjligen en dotter till kung Emund den gamle. Han skall enligt Hervararsagan ha samregerat med sin bror Halsten, och ett påvligt brev är ställt till honom och en kung "A", som tolkats som antingen Halsten eller Håkan Röde. Andra källor har dock mot dessa stridiga uppgifter om ordningen de tre kungarna regerade i. Inge uppges ha avsatts av svearna cirka 1084 för att han vägrade blota vid alltinget och ersattes hos svearna av Blot-Sven. Inge ska ha försökt kristna svearna vilket de inte uppskattade. Omkring år 1087 ska Inge ha dräpt sin konkurrent, tillika svåger, Sven, bränt hednatemplet i Uppsala och tagit tillbaka makten över hela Sverige. Hervararsagan meddelar: (sv)
- И́нге I Ста́рший (И́нге Сте́нкильссон; швед. Inge den äldre, др.-сканд. Ingi Steinkelsson; ум. ок. 1110) — король Швеции, правивший во второй половине XI в. (ru)
- Інге I Старший, Інге Стенкільссон (давньоісл. Ingi Steinkelsson; †1100) — король Швеції з династії Стенкілів, що правив у 1087-1100. (uk)
- 老英格（瑞典語：Inge Stenkilsson；？－1105年）或稱為英格一世。斯滕克爾王朝的開創者斯滕克爾與厄蒙德·斯萊姆的女兒英格莫德的兒子。瑞典國王（1079年－1084年及1087年－1105年在位）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- إنغه الأكبر (بالسويدية: Inge Stenkilsson، بالشمالية القديمة: Ingi Steinkelsson) كان ملكاً للسويد، توفي حوالي 1105-1110. كان يُطلق عليه أيضاً في الأدب الإنجليزي إنغولد (Ingold). من المعروف أنه قاد تمرداً؛ ولكن كانت فترة حكمه ناجحة لأكثر من عقدين من الزمن، في حين لا توفر المصادر فرصةً لرسم صورةٍ كاملة عن مدة مُلكه. يبرز كشخصٍ كرس نفسه للنصرانية وهو الذي أسس أول دير في السويد وتصرف بقسوة ضد الممارسات الوثنية. كانت المملكة لا تزال غير مستقرة قائمةً على تحالفات النبلاء، وكانت قاعدة قوة إنغه في فستريوتلاند وأوستريوتلاند. أحد السجلات المبكرة التي تذكر عهده تعرفه بـ«رِكس غوتوروم» (أي ملك الغيت). (ar)
- Inge Stenkilsson (?-v.1105), conegut com a Inge el Vell, va ser rei de Suècia com a Inge I de Suècia durant dues etapes: la primera durant va principis de la dècada de 1080, i la segona des de 1087 fins a la seva mort. Durant el seu regnat es va completar la cristianització del Suècia i es va unificar el regne. (ca)
- Inge I. (někdy se uvádí jako Inge Stenkilsson) byl švédským králem v letech 1079–1084 a v letech 1087–1105, syn krále Stenkila a Ingamoder Emundsdotter. (cs)
- Inge I., Inge Stenkilsson, Inge der Ältere, (* vor 1080; † nach 1101) war spätestens von 1080 bis etwa 1084 und circa 1087 bis etwa 1105 König von Schweden. Einige Quellen behaupten, dass er eine gewisse Zeit seinen Bruder Halsten als Mitregent hatte. Andere Quellen geben an, dass Halsten um 1066 für einen sehr kurzen Zeitraum Alleinherrscher war und danach abgesetzt wurde. (de)
- Inge I o Inge Stenkilsson (1047 - fallecido en 1111/1112) fue rey de Suecia en dos periodos: el primero de 1080 a 1084 aproximadamente, y el segundo de 1087 a 1105 aproximadamente. Durante su reinado se llevó a cabo la cristianización definitiva de Suecia y la unificación temporal del país. (es)
- Inge the Elder (Swedish: Inge Stenkilsson; Old Norse: Ingi Steinkelsson; died c. 1105–1110) was a king of Sweden. In English literature he has also been called Ingold. While scant sources do not allow us to paint a full picture of his term of kingship, he is known to have led a turbulent but at length successful reign of more than two decades. He stands out as a devout Christian who founded the first abbey in Sweden and acted harshly against pagan practices. The kingdom was still an unstable realm based on alliances of noblemen, and Inge's main power base was in Västergötland and Östergötland; one of the earliest chronicles that mention his reign knows him as rex gautorum, king of the Geats. (en)
- Inge Tua (Bahasa Swedia: Inge Stenkilsson; Norse Kuno: Ingi Steinkelsson) († skt. 1105-1110) merupakan seorang Raja Swedia. Dalam literatur Inggris ia juga pernah disebut Ingold. Sementara sumber tidak memungkinkan kita melukis gambaran penuh tentang masa jabatannya, dia diketahui telah memimpin sebuah turbulen namun pada akhirnya berhasil memerintah lebih dari dua dekade. Dia berdiri sebagai seorang Kristen yang setia yang mendirikan biara pertama di Swedia dan bersikap kasar terhadap praktik-praktik kafir. Kerajaan masih merupakan wilayah yang tidak stabil berdasarkan aliansi bangsawan, dan basis kekuatan utama Inge ada di Västergötland dan Östergötland; salah satu kronik paling awal yang menyebutkan bahwa pemerintahannya mengenalnya sebagai rex gautorum, Raja Geats. (in)
- Inge Ier de Suède den Aldre (l'Ancien), fut roi de Suède de 1079 à 1084 et de 1087 à 1105/1110. Frère cadet d'Halsten Ier, il est peut-être rétabli roi après le décès de son frère. (fr)
- 잉에 1세(스웨덴어: Inge I) 또는 잉에 스텡킬손(스웨덴어: Inge Stenkilsson, 고대 노르드어: Ingi Steinkelsson, 생년 미상 ~ 1105년경 또는 1110년경)는 스웨덴의 국왕(재위: 1079년경 ~ 1084년경, 1087년경 ~ 1105년경 또는 1110년경)이다. 출신이며 연장자 잉에(스웨덴어: Inge den äldre 잉에 덴 엘드레[*])라는 별칭으로 부르기도 한다. (ko)
- インゲ1世（Inge den äldre、生年不詳 - 1105年/1112年）は、スウェーデン王（在位：1079年 - 1084年、1087年 - 1105年）。スウェーデン王ステンキルの息子。母はスウェーデン王エームンド老王の娘エンカリム。兄にスウェーデン王ハルステンがいる。 (ja)
- Ingo I (m. 1105), também chamado de Ingo, o Velho, foi o Rei da Suécia em dois períodos diferentes, primeiro de 1079 até sua abdicação em 1084 por aparentemente ter desrespeitado as tradições suecas, e depois de 1087 até sua morte depois de ter tomado o trono de volta de Sueno. Era filho do rei Stenkil e de sua esposa Ingamoder da Suécia, filha do rei Emundo. (pt)
- И́нге I Ста́рший (И́нге Сте́нкильссон; швед. Inge den äldre, др.-сканд. Ingi Steinkelsson; ум. ок. 1110) — король Швеции, правивший во второй половине XI в. (ru)
- Інге I Старший, Інге Стенкільссон (давньоісл. Ingi Steinkelsson; †1100) — король Швеції з династії Стенкілів, що правив у 1087-1100. (uk)
- 老英格（瑞典語：Inge Stenkilsson；？－1105年）或稱為英格一世。斯滕克爾王朝的開創者斯滕克爾與厄蒙德·斯萊姆的女兒英格莫德的兒子。瑞典國王（1079年－1084年及1087年－1105年在位）。 (zh)
- Ο Ίνγκε Α΄ της Σουηδίας ή Ίνγκε ο Γηραιός (περί το 1050 - 1110) βασιλιάς της Σουηδίας (1079 - 1084 και 1087 - 1105), ήταν γιος του βασιλιά Στένκιλ και της συζύγου του Ινγκαμόντερ. Λίγα είναι γνωστά για την περίοδο της βασιλείας του, ενώ θεωρείται ότι μοιράστηκε την εξουσία με τον αδελφό του Χάλστεν Στένκιλσον. Υπάρχει, επίσης, η άποψη ότι κυβέρνησε μαζί με τον Χάκαν τον Ερυθρό. Μία άλλη υπόθεση αναφέρει ότι ο Άνουντ και ο Ίνγκε ήταν το ίδιο άτομο, εξαιτίας της υποστήριξης που είχαν στον Χριστιανισμό. (el)
- Ingold I (... – 1105) fu re di Svezia per due volte: prima dal 1080 al 1084, poi dal 1087 al 1110 dopo una breve fase in cui aveva perso la provincia del Västergötland.. Convento di Vreta, fondato da Ingold Figlio di Stenkil di Svezia, secondo alcune fonti storiche regnò assieme al fratello Halsten Stenkilsson per un breve periodo di tempo. Altre fonti storiche dicono che Halsten Stenkilsson governò solo per breve tempo, intorno al 1066, e poco dopo venne deposto perché si rifiutava di compiere sacrifici pagani. (it)
- Inge I Starszy (szw. Inge den äldre, Inge Stenkilsson) – król Szwecji z rodu Stenkila. Początek jego panowania datuje się na okres 1070/1080, a koniec na około 1112 (do końca XII w. daty życia i panowania władców szwedzkich są niepewne). Data urodzenia Inge I Starszego nie jest znana. Był młodszym synem pochodzącego z gockiego rodu króla Szwecji Stenkila Ragnvaldssona i nieznanej z imienia córki króla Emunda Starego. Jego bratem był król Halsten. Dziad Inge I był mężem Ingeborgi, siostry króla Norwegii Olafa I. Inge I Starszy zmarł po roku 1112 będąc już w podeszłym wieku. (pl)
- Inge I (Inge Stenkilsson of Inge de Oudere) (ca. 1040 - ca. 1110) was koning van Zweden vanaf 1080 tot zijn dood, met een korte onderbreking rond 1085. Er is weinig bekend over het leven en de lange regering van Inge. Hij was een zoon van Stenkil van Zweden. In 1080 schreef Paus Gregorius VII een brief aan Inge over het zendingswerk in Zweden en de betaling van tienden aan de kerk. Daarin noemt de paus Inge koning van de Zweden. In een brief uit 1081 blijkt dat er naast Inge nog een koning was, en worden ze koning van Västergötland genoemd. Die tweede koning was dan zijn broer Halsten Stenkilsson of Haakon van Zweden. (nl)
- Inge den äldre, även Inge Stenkilsson, död omkring 1110, var kung av Sverige senast från 1080 till omkring 1084 och omkring 1088–1110. Han var son till Stenkil och hans moder var möjligen en dotter till kung Emund den gamle. Han skall enligt Hervararsagan ha samregerat med sin bror Halsten, och ett påvligt brev är ställt till honom och en kung "A", som tolkats som antingen Halsten eller Håkan Röde. Andra källor har dock mot dessa stridiga uppgifter om ordningen de tre kungarna regerade i. (sv)
|
