| dbo:abstract
|
- Abu-Ubayda Àmir ibn Abd-Al·lah ibn al-Jarrah (àrab: أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح, ʿAbū ʿUbayda ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh ibn al-Jarrāḥ) (583-639), més conegut com a Abu-Ubayda ibn al-Jarrah, fou un company del profeta Muhàmmad, membre de la família de la tribu de Qurayx, del clan de . Fou un dels primers ciutadans de la Meca convertits a l'islam i un dels deu als que el Profeta va prometre el Paradís. Va participar en les batalles de Badr (624) i Uhud (625) i després (630) fou enviat al Iemen a propagar la religió i va tornar a Medina abans del 632. Va tenir part decisiva en l'elecció d'Abu-Bakr as-Siddiq com a califa. El 633 va tenir el comandament d'un exèrcit de reforç enviat a Síria. Úmar ibn al-Khattab el va nomenar comandant en cap a Síria el 636 i després de la batalla del Yarmuk, en la qual va cedir el comandament a Khàlid ibn al-Walid, va prendre Jerusalem i conquerir Homs, i Antioquia. El seu quarter general a Djabiya fou visitat pel califa el 638. Va morir el 639 víctima d'una epidèmia que afectava Síria. (ca)
- أبو عبيدة عامر بن عبد الله بن الجراح الفهري القرشي (40 ق هـ/584م - 18هـ/639م) صحابي وقائد مسلم، وأحد العشرة المبشرين بالجنة، ومن السابقين الأولين إلى الإسلام، لقَّبَهُ النّبيُّ محمدٌ بأمين الأمة حيث قال: «إن لكل أمّة أميناً، وإن أميننا أيتها الأمة: أبو عبيدة بن الجراح». وقال له أبو بكر الصديق يوم سقيفة بني ساعدة: «قد رضيت لكم أحد هذين الرجلين: عمر بن الخطاب، وأبو عبيدة بن الجراح». أسلم أبو عبيدة في مرحلة مبكرة من الدعوة الإسلامية، وهاجر إلى الحبشة ثم إلى المدينة المنورة، وشهد مع النبي محمد غزوة بدر والمشاهد كلها، وكان من الذين ثبتوا في ميدان المعركة عندما بُوغت المسلمون بهجوم المشركين يوم أُحُد. وفي عهد أبي بكر الصديق، كان أبو عبيدة أحد القادة الأربعة الذين عيَّنهم أبو بكر لفتح بلاد الشام، ثم أمر أبو بكر خالداً بنَ الوليد أن يسير من العراق إلى الشام لقيادة الجيوش الإسلامية فيها، فلما ولي عمر بن الخطاب الخلافةَ عَزَلَ خالداً بنَ الوليد، واستعمل أبا عبيدة، فقال خالد: «وَلِيَ عليكم أمينُ هذه الأمة»، وقد نجح أبو عبيدة في فتح دمشق وغيرِها من مُدُنِ الشامِ وقُراها. وفي عام 18هـ الموافق 639م توفي أبو عبيدة بسبب طاعون عمواس في غور الأردن ودُفن فيه. (ar)
- Abū ʿUbaida ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh ibn al-Dscharrāh (arabisch أبو عبيدة عامر بن عبد الله بن الجراح, DMG Abū ʿUbayda ʿĀmir b. ʿAbd Allāh b. al-Ǧarrāḥ; † 638) war ein Gefährte des Propheten Mohammed, der eine wichtige Rolle bei den islamischen Eroberungen spielte. Er gehörte zu dem quraischitischen Clan der Banū l-Hārith. Zusammen mit Umar ibn al-Chattab spielte er eine entscheidende Rolle bei der Erklärung Abu Bakrs zum Nachfolger des Propheten. Nachdem Umar 634 selbst zum Kalifen geworden war, machte er ihn an der Stelle von Chālid ibn al-Walīd zum Oberbefehlshaber der muslimischen Truppen in Syrien. Die Kommandoübergabe erfolgte nach den meisten muslimischen Tradenten kurz nach der Eroberung von Damaskus (635). Abu Ubaida war einer von den zehn neben Abu Bakr as-Siddiq, Umar ibn al-Chattab, Uthman ibn Affan, Ali ibn Abi Talib, Talha ibn Ubaidullah, az-Zubair ibn al-Awwam, Sa'd ibn Abi Waqqas, und ʿAbd ar-Rahmān ibn ʿAuf, denen schon zu Lebzeiten die zukünftige Aufnahme ins Paradies zugesprochen wurde. (de)
- Ο Αμπού Ουμπάιντα ιμπν αλ-Τζάρραχ (583-638 μ.Χ.), σε συντομία (όπως συνηθίζουν οι Άραβες) Αμπού Ουμπάιντα, ήταν ένας από τους συντρόφους του Προφήτη Μωάμεθ. Παρέμεινε διοικητής ενός μεγάλου τμήματος των μουσουλμανικών στρατιών κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του χαλίφη Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ και ήταν στη λίστα των διαδόχων που κατήρτισε ο ίδιος ο Ουμάρ. (el)
- ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh ibn al-Jarrāḥ (Arabic: عامر بن عبدالله بن الجراح; 583–639 CE), better known as Abū ʿUbayda (Arabic: أبو عبيدة) was a Muslim commander and one of the Companions of the Islamic prophet Muhammad. He is mostly known for being one of the ten to whom Paradise was promised. He remained commander of a large section of the Rashidun Army during the time of the Rashid Caliph Umar and was on the list of Umar's appointed successors to the Rashidun Caliphate but died (of plague in 639) before Umar did. (en)
- Abū ‘Ubajdah ‘Āmir ibn ‘Abdillāh ibn al-Ĝarāḥ (583–639) (en araba أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح), plej ofte konata kiel Abū ‘Ubajdah ibn al-Ĝarāḥ aŭ eĉ Abu Ubajdah ibn al-Ĝarrah, estis unu el la kompanoj de la islama profeto Muhammad (sahaboj). Li estis militkomandanto de granda sekcio de la Raŝiduna Armeo dum la epoko de la Raŝida Kalifo Umar kaj estis en la listo de la eblaj sukcedantoj de Umar al Kalifeco. Ĝi partoprenis en la komencaj bataloj de ekspansio de Islamo en Arabio kaj poste konkeris Levantenion, nome la iama romiimperia provinco Sirio. (eo)
- Abu ‘Ubaydah ‘Amir ibn ‘Abdil-lah ibn al-Yarrah (en árabe أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح), mejor conocido como Abu Ubáidah ibn al-Yarrah o al-Jarrah, fue uno de los compañeros del profeta islámico Mahoma. Se le conoce principalmente por ser uno de los "diez a los que se les prometió el paraíso." Fue designado como comandante de una gran parte del ejército Rashidun durante la época del califa Rashid Úmar y se encontraba en la lista de sucesores designados por Úmar para el Califato. Abu Ubáidah nació en el año 583 EC en la casa de 'Abdullah ibn al-Yarrah, un mercader de profesión. Abu Ubáidah era parte del clan coraichita de los Banu ul-Hárith ibn Fihr. Antes de convertirse al islam, era considerado como uno de los nobles entre los coraichitas y era célebre entre los coraichitas de La Meca por su valentía y modestia. Para el año 611, Mahoma empezó a predicarle a las gentes de La Meca sobre la unidad de Dios. Comenzó a hacerlo invitando en privado a sus compañeros más cercanos y a sus familiares al camino del Islam. Se convirtió al islam un día después de Abu Bakr en el año 611 a la edad de 28 años. Abu Ubáidah vivió de principio a fin las difíciles experiencias por las que tuvieron que pasar los primeros musulmanes en La Meca. Con otros de los primeros musulmanes, tuvo que soportar los insultos y opresiones de los coraichitas. Esta violencia contra los musulmanes se mostró exitosa cuando lograron empujarles a la primera migración a Abisinia (Etiopía). En el 623 d. C., cuando Mahoma emigró de La Meca a Medina, Abu Ubáidah también emigró con él. Cuando Mahoma llegó a Medina, emparejó a cada uno de los inmigrantes con uno de los residentes de Medina (Ansari), y en el caso de Abu Ubáidah fue emparejado con , lo que los convirtió en hermanos en la fe. (es)
- Abû `Ubayda ibn al-Jarrâh de son vrai nom `Âmir ben `Abd Allah (v. 581-639), est un compagnon de Mahomet. C'est l'un des dix musulmans à qui Mahomet a donné l'assurance qu'ils iraient au paradis. Il a commandé les armées musulmanes pendant la conquête de la Syrie. (fr)
- Abu Ubaidah Amir bin Abdullah bin al-Jarraḥ (583-639 M) (Arab:أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح) adalah Sahabat Nabi Muhammad dan termasuk Sepuluh orang yang dijanjikan masuk surga. (in)
- Abu ʿUbayda ibn al-Jarrāḥ (in arabo: أبو عبيدة بن الجرّاح; La Mecca, 582 – Emmaus, 639) è stato un condottiero arabo. Calligrafia di Abu Ubayda ibn al-Jarrah È uno dei principali Compagni del profeta Maometto, incluso nella privilegiata lista dei Dieci Benedetti. Figlio di ʿAbd Allāh ibn al-Jarrāḥ, un mercante di Mecca, Abū ʿUbayda ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh apparteneva al clan coreiscita meccano dei Balḥārith (Banū al-Ḥārith) ibn Fihr. Si convertì nel 611, a 29 anni, all'Islam diventando uno dei più fidati collaboratori del Profeta e intimo amico di Abū Bakr e di ʿUmar ibn al-Khaṭṭāb. (it)
- Abu Ubayda ibn al-Jarrah (Arabisch: أبو عبيدة بن الجراح) (ca. 581 - ca. 639) was een van de naaste metgezellen van Mohammed en is tevens volgens de islamitische traditie een van de tien personen van wie getuigd werd dat zij voor het Paradijs zijn bestemd. Abu Ubayda ibn al-Jarrah is de tiende bekeerling die door toedoen van Aboe Bakr tot de islam is overgegaan. Hij zou toen ongeveer 31 jaar oud zijn. Ook behoorde hij tot de groep moslims die in 615 naar Ethiopië emigreerde en later weer terugkeerde naar Medina.Zijn werkelijk naam is Âmir ibn Abdallah ibn Jarrah. Abu Ubayda nam deel aan alle oorlogen van de moslims en doodde bij de Slag van Badr zijn eigen vader. Abu Ubayda staat bekend om zijn moedigheid en grote liefde voor Mohammed. Zo trok hij tijdens de Slag bij Uhud met zijn tanden twee ijzeren ringen uit het verwonde gezicht van de profeet, waardoor hij twee tanden brak. Tijdens het kalifaat van Omar werd hij als commandant aangesteld tegen het leger vanDamascus.Onder het volk maakte hij door zijn oprechtheid en rechtvaardigheid een grote indruk waardoor velen van de bevolking zich tot de islam bekeerden. Op ongeveer 58-jarige leeftijd zou hij gestorven zijn en is hij in Balka, in Jordanië begraven. (nl)
- アブー・ウバイダ・アーミル・ブン・アル＝ジャッラーフ（アラビア語： أبو عبيدة عامر بن الجرّاح 、Abū ‘Ubayda ‘Āmir b. al-Jarrāḥ、581年? - 639年）は、イスラームの預言者ムハンマドの最初期からの教友（サハーバ）のひとりで、正統カリフ時代のシリア総督。いわゆる「楽園を約束された10人」（アル＝アシャラ・アル＝ムバッシャラ العشرة المبشّرة al-`Ashara al-Mubashshara /アル＝アシャラ・アル＝ムバッシャルーン・ビ＝ル＝ジャンナ العشرة المبشرون بالجنة; al-`Ashara al-Mubashsharūn bi-l-Janna ）のうちのひとりに数えられる（:en）。 (ja)
- Abu Ubajda Ibn al-Dżarrah, arab. أبو عبيدة بن الجراح, pełne imię: Abu Ubajda Amir Ibn Abd Allah Ibn al-Dżarrah (ur. ok. 581, zm. 639) – towarzysz Mahometa, tradycyjnie wraz z Abu Bakrem i Umarem uważany za najbliższego współpracownika Proroka, po jego śmierci dowódca muzułmańskiego podboju Syrii. Należał do szczepu Banu al-Haris, wchodzącego w skład plemienia Kurajszytów. Jego klan, al-Fihr, był jednym z dziesięciu arystokratycznych klanów Mekki, tzw. „Al-Abtahijjun”. Al-Fihr byli zaliczani do wewnętrznego kręgu „Al-Mutajjabun”, którym przewodzili Banu Abd Manaf, mający wśród siebie Haszymitów. Tym samym al-Fihr znajdowali się w opozycji do przeciwnego obozu politycznego Mekki, któremu przewodzili Banu Abd al-Dar. Jego rodzina była także zaangażowana w walki pomiędzy Kurajszytami a federacją plemienną , podczas których dziadek Abu Ubajdy dowodził Banu al-Haris. Abu Ubajda by osobą wcześnie nawróconą na islam. Zgodnie z tradycją muzułmańską należy on do dziesięciu osób, którym Prorok obiecał Raj, tzw. „Al-Aszara Al-Mubaszszara”. Kiedy A’isza spytała się Proroka, kogo spośród swoich towarzyszy ceni on sobie najbardziej, Mahomet miał wymienić Abu Ubajdę jako trzeciego po Abu Bakrze i Umarze. Według niektórych źródeł Abu Ubajda miał otrzymać zaszczytny epitet „hawari rasul Allah” (uczeń Wysłannika Boga), który jednak dzielił z Zubajrem Ibn al-Awwamem. Najbardziej zaszczytny z przydomków nadanych mu przez Proroka to jednak „Amin al-Umma” (zaufany wspólnoty). Epitet ten był zarezerwowany dla człowieka zbierającego podatki od niemuzułmańskich poddanych lub specjalnego wysłannika reprezentującego swojego pana w nadzwyczaj delikatnych misjach i wyrażał całkowite zaufanie jakie Mahomet miał w stosunku do Abu Ubajdy. Podobnie jak inni towarzysze Proroka, Abu Ubajda brał udział w większości wydarzeń związanych z jego misją. Brał udział w emigracji („hidżra”) do Etiopii, a następnie do Medyny. Według niektórych źródeł w trakcie bitwy pod Badrem miał zabić własnego ojca, który walczył po stronie Kurajszytów przeciwko Mahometowi. Jednakże inne tradycje naciskają na fakt, iż ojciec Abu Ubajdy zmarł na długo przed objawieniem się Proroka. Abu Ubajda wyróżnił się także w bitwie pod Uhudem oraz jako dowódca kilku przeprowadzonych w imieniu Mahometa ekspedycji o militarnym lub bardziej dyplomatycznym charakterze. Najważniejszym z wydarzeń w jakich brał udział była jednak narada po śmierci Mahometa, w trakcie której triumwirat mekkańskich muhadżirów w osobach Abu Bakra, Umara i Abu Ubajdy przekonał medyńskich ansarów by nie wybierali osobnego przywódcy ze swojego grona. W trakcie tej narady Abu Bakr miał zaproponować jako kalifa (czyli następcę Mahometa) właśnie Abu Ubajdę. Ostatecznie kalifem został jednak Abu Bakr. Podczas jego panowania Abu Ubajda był odpowiedzialny za skarb medyńskiego rządu. Gdy w roku 634 kalifem został Umar wysłał on Abu Ubajdę do Syrii i wkrótce mianował głównodowodzącym tamtejszych wojsk. Nie jest znana dokładna data tego mianowania - niektórzy historycy umieszczają je po zdobyciu Damaszku, a inni po bitwie nad rzeką Jarmuk. Jako dowódca sił arabskich w regionie Abu Ubajda pełnił też rolę namiestnika Syrii. Po pokonaniu Bizantyńczyków nad Jarmukiem Abu Ubajda dokończył podbój północnej Syrii, zdobywając Hims, Aleppo i Antiochię. W roku 639 w Syrii wybuchła epidemia dżumy i Abu Ubajda padł jej ofiarą. Według niektórych tradycji w chwili wybuchu zarazy Umar wezwał Abu Ubajdę do Medyny, chciał bowiem mianować go swoim następcą, ten jednak odmówił opuszczenia Syrii. Inne tradycje z kolei twierdzą, że w swoich ostatnich chwilach Umar powiedział, że gdyby Abu Ubajda żył, nie wahałby się mianować go kalifem. Abu Ubajda został pochowany w pobliżu miasta Bisan (dzis. Bet Sze’an), jednak po dzisiejszej jordańskiej stronie granicy, w obecnej muhafazie Al-Balka. Jego grób stał się miejscem pielgrzymek i ludzie zaczęli mu przypisywać moce uzdrawiające. Nie pozostawił po sobie żadnych potomków. (pl)
- Amir ibne Abdalá ou Amir ibne Abedalá ibne Aljarrá (nome completo em árabe: أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح; romaniz.: Abū ʿUbaydah ʿĀmir bin ʿAbd Allāh bin al-Jarāḥ), mais conhecido como Abu Ubaida ibne Aljarrá (Abû `Ubayda ibn al-Jarrâh ou Abu ʿUbaydah ibn al-Jarrah; 583 — 638) foi um companheiro de Maomé (sahaba) e um destacado comandante militar dos exércitos muçulmanos que iniciaram as conquistas islâmicas, nomeadamente liderando a invasão da Síria. Foi um dos a quem Maomé assegurou que teriam lugar no paraíso. Matou o seu pai no decurso de uma batalha por este estar do lado dos politeístas. Depois da morte de Maomé permaneceu à frente de uma grande parte dos exércitos muçulmanos durante o reinado do califa Omar (Omar ibne Alcatabe) e este incluiu-o na sua lista de sucessores à frente do Califado Ortodoxo. (pt)
- Абу́ ‘Уба́йда ибн аль-Джарра́х (араб. أبو عبيدة بن الجراح; 583, Мекка — 638, совр. Иордания) — известный исламский полководец и политический деятель, один из ближайших сподвижников пророка Мухаммеда. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Αμπού Ουμπάιντα ιμπν αλ-Τζάρραχ (583-638 μ.Χ.), σε συντομία (όπως συνηθίζουν οι Άραβες) Αμπού Ουμπάιντα, ήταν ένας από τους συντρόφους του Προφήτη Μωάμεθ. Παρέμεινε διοικητής ενός μεγάλου τμήματος των μουσουλμανικών στρατιών κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του χαλίφη Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ και ήταν στη λίστα των διαδόχων που κατήρτισε ο ίδιος ο Ουμάρ. (el)
- ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh ibn al-Jarrāḥ (Arabic: عامر بن عبدالله بن الجراح; 583–639 CE), better known as Abū ʿUbayda (Arabic: أبو عبيدة) was a Muslim commander and one of the Companions of the Islamic prophet Muhammad. He is mostly known for being one of the ten to whom Paradise was promised. He remained commander of a large section of the Rashidun Army during the time of the Rashid Caliph Umar and was on the list of Umar's appointed successors to the Rashidun Caliphate but died (of plague in 639) before Umar did. (en)
- Abū ‘Ubajdah ‘Āmir ibn ‘Abdillāh ibn al-Ĝarāḥ (583–639) (en araba أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح), plej ofte konata kiel Abū ‘Ubajdah ibn al-Ĝarāḥ aŭ eĉ Abu Ubajdah ibn al-Ĝarrah, estis unu el la kompanoj de la islama profeto Muhammad (sahaboj). Li estis militkomandanto de granda sekcio de la Raŝiduna Armeo dum la epoko de la Raŝida Kalifo Umar kaj estis en la listo de la eblaj sukcedantoj de Umar al Kalifeco. Ĝi partoprenis en la komencaj bataloj de ekspansio de Islamo en Arabio kaj poste konkeris Levantenion, nome la iama romiimperia provinco Sirio. (eo)
- Abû `Ubayda ibn al-Jarrâh de son vrai nom `Âmir ben `Abd Allah (v. 581-639), est un compagnon de Mahomet. C'est l'un des dix musulmans à qui Mahomet a donné l'assurance qu'ils iraient au paradis. Il a commandé les armées musulmanes pendant la conquête de la Syrie. (fr)
- Abu Ubaidah Amir bin Abdullah bin al-Jarraḥ (583-639 M) (Arab:أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح) adalah Sahabat Nabi Muhammad dan termasuk Sepuluh orang yang dijanjikan masuk surga. (in)
- Abu ʿUbayda ibn al-Jarrāḥ (in arabo: أبو عبيدة بن الجرّاح; La Mecca, 582 – Emmaus, 639) è stato un condottiero arabo. Calligrafia di Abu Ubayda ibn al-Jarrah È uno dei principali Compagni del profeta Maometto, incluso nella privilegiata lista dei Dieci Benedetti. Figlio di ʿAbd Allāh ibn al-Jarrāḥ, un mercante di Mecca, Abū ʿUbayda ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh apparteneva al clan coreiscita meccano dei Balḥārith (Banū al-Ḥārith) ibn Fihr. Si convertì nel 611, a 29 anni, all'Islam diventando uno dei più fidati collaboratori del Profeta e intimo amico di Abū Bakr e di ʿUmar ibn al-Khaṭṭāb. (it)
- アブー・ウバイダ・アーミル・ブン・アル＝ジャッラーフ（アラビア語： أبو عبيدة عامر بن الجرّاح 、Abū ‘Ubayda ‘Āmir b. al-Jarrāḥ、581年? - 639年）は、イスラームの預言者ムハンマドの最初期からの教友（サハーバ）のひとりで、正統カリフ時代のシリア総督。いわゆる「楽園を約束された10人」（アル＝アシャラ・アル＝ムバッシャラ العشرة المبشّرة al-`Ashara al-Mubashshara /アル＝アシャラ・アル＝ムバッシャルーン・ビ＝ル＝ジャンナ العشرة المبشرون بالجنة; al-`Ashara al-Mubashsharūn bi-l-Janna ）のうちのひとりに数えられる（:en）。 (ja)
- Абу́ ‘Уба́йда ибн аль-Джарра́х (араб. أبو عبيدة بن الجراح; 583, Мекка — 638, совр. Иордания) — известный исламский полководец и политический деятель, один из ближайших сподвижников пророка Мухаммеда. (ru)
- أبو عبيدة عامر بن عبد الله بن الجراح الفهري القرشي (40 ق هـ/584م - 18هـ/639م) صحابي وقائد مسلم، وأحد العشرة المبشرين بالجنة، ومن السابقين الأولين إلى الإسلام، لقَّبَهُ النّبيُّ محمدٌ بأمين الأمة حيث قال: «إن لكل أمّة أميناً، وإن أميننا أيتها الأمة: أبو عبيدة بن الجراح». وقال له أبو بكر الصديق يوم سقيفة بني ساعدة: «قد رضيت لكم أحد هذين الرجلين: عمر بن الخطاب، وأبو عبيدة بن الجراح». (ar)
- Abu-Ubayda Àmir ibn Abd-Al·lah ibn al-Jarrah (àrab: أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح, ʿAbū ʿUbayda ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh ibn al-Jarrāḥ) (583-639), més conegut com a Abu-Ubayda ibn al-Jarrah, fou un company del profeta Muhàmmad, membre de la família de la tribu de Qurayx, del clan de . Fou un dels primers ciutadans de la Meca convertits a l'islam i un dels deu als que el Profeta va prometre el Paradís. (ca)
- Abū ʿUbaida ʿĀmir ibn ʿAbd Allāh ibn al-Dscharrāh (arabisch أبو عبيدة عامر بن عبد الله بن الجراح, DMG Abū ʿUbayda ʿĀmir b. ʿAbd Allāh b. al-Ǧarrāḥ; † 638) war ein Gefährte des Propheten Mohammed, der eine wichtige Rolle bei den islamischen Eroberungen spielte. Er gehörte zu dem quraischitischen Clan der Banū l-Hārith. (de)
- Abu ‘Ubaydah ‘Amir ibn ‘Abdil-lah ibn al-Yarrah (en árabe أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح), mejor conocido como Abu Ubáidah ibn al-Yarrah o al-Jarrah, fue uno de los compañeros del profeta islámico Mahoma. Se le conoce principalmente por ser uno de los "diez a los que se les prometió el paraíso." Fue designado como comandante de una gran parte del ejército Rashidun durante la época del califa Rashid Úmar y se encontraba en la lista de sucesores designados por Úmar para el Califato. (es)
- Abu Ubajda Ibn al-Dżarrah, arab. أبو عبيدة بن الجراح, pełne imię: Abu Ubajda Amir Ibn Abd Allah Ibn al-Dżarrah (ur. ok. 581, zm. 639) – towarzysz Mahometa, tradycyjnie wraz z Abu Bakrem i Umarem uważany za najbliższego współpracownika Proroka, po jego śmierci dowódca muzułmańskiego podboju Syrii. (pl)
- Abu Ubayda ibn al-Jarrah (Arabisch: أبو عبيدة بن الجراح) (ca. 581 - ca. 639) was een van de naaste metgezellen van Mohammed en is tevens volgens de islamitische traditie een van de tien personen van wie getuigd werd dat zij voor het Paradijs zijn bestemd. Abu Ubayda staat bekend om zijn moedigheid en grote liefde voor Mohammed. Zo trok hij tijdens de Slag bij Uhud met zijn tanden twee ijzeren ringen uit het verwonde gezicht van de profeet, waardoor hij twee tanden brak. Op ongeveer 58-jarige leeftijd zou hij gestorven zijn en is hij in Balka, in Jordanië begraven. (nl)
- Amir ibne Abdalá ou Amir ibne Abedalá ibne Aljarrá (nome completo em árabe: أبو عبيدة عامر بن عبدالله بن الجراح; romaniz.: Abū ʿUbaydah ʿĀmir bin ʿAbd Allāh bin al-Jarāḥ), mais conhecido como Abu Ubaida ibne Aljarrá (Abû `Ubayda ibn al-Jarrâh ou Abu ʿUbaydah ibn al-Jarrah; 583 — 638) foi um companheiro de Maomé (sahaba) e um destacado comandante militar dos exércitos muçulmanos que iniciaram as conquistas islâmicas, nomeadamente liderando a invasão da Síria. Foi um dos a quem Maomé assegurou que teriam lugar no paraíso. Matou o seu pai no decurso de uma batalha por este estar do lado dos politeístas. (pt)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
