An Entity of Type: societal event, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The siege of Jerusalem (636–637) was part of the Muslim conquest of the Levant and the result of the military efforts of the Rashidun Caliphate against the Byzantine Empire in the year 636–637/38. It began when the Rashidun army, under the command of Abu Ubayda, besieged Jerusalem beginning in November 636. After six months, the Patriarch Sophronius agreed to surrender, on condition that he submit only to the Caliph. According to Islamic tradition, in 637 or 638, Caliph Umar (r. 634–644) traveled to Jerusalem in person to receive the submission of the city. The Patriarch thus surrendered to him.

Property Value
dbo:abstract
  • El Setge de Jerusalem de 637 significà la captura de la ciutat per l'exèrcit del califat Raixidun durant la invasió islàmica de l'Imperi Romà d'Orient, (ca)
  • فتح القدس جزء من الصراع العسكري الذي وقع في 637 م الموافق 16 للهجرة بين الخلافة الراشدة الإسلامية والإمبراطورية البيزنطية. وقد بدأت عندما قام جيش المسلمين- تحت قيادة أبو عبيدة بن الجراح- بمحاصرة القدس في شوال 15 هـ الموافق نوفمبر تشرين الثاني 636 م. وبعد ستة أشهر، وافق البطريرك صفرونيوس على الاستسلام، بشرط قدوم الخليفة الراشدي. وفي عام 16 هـ، سافر الخليفة عمر بن الخطاب إلى القدس لتسلم مفاتيح المدينة. الفتح الإسلامي لمدينة القدس أكد توطيد السيطرة العربية على فلسطين والسيطرة التي لم تهدد مرة أخرى حتى الحروب الصليبية في أواخر القرن الحادي عشر وعبر القرن الثالث عشر. وهكذا، جاء الفتح الإسلامي تعريفا للعالم بمكانة القدس في الإسلام، كما في المسيحية واليهودية. بعد الفتح الإسلامي للقدس، سمح لليهود بزيارة وممارسة شعائرهم الدينية بحرية في القدس من قبل الخليفة عمر بعد ما يقرب من 500 سنة من طردهم من الأراضي المقدسة من قبل الرومان. (ar)
  • Η πολιορκία της Ιερουσαλήμ (636–637) ήταν μέρος της μουσουλμανικής κατάκτησης της Ανατολής(Λεβάντε) και το αποτέλεσμα των στρατιωτικών προσπαθειών των χαλιφών Ρασιντούν (Rāšidūn = σωστά καθοδηγούμενων, ie οι πρώτοι 4) κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το έτος 636–637/38. Άρχισε, όταν ο στρατός του χαλιφάτου υπό τη διοίκηση του Αμπού Ουμπάιντα (στρατηγού του 2ου χαλίφη Ουμάρ), πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ ξεκινώντας τον Νοέμβριο του 636. Έπειτα από έξι μήνες ο Πατριάρχης Σωφρόνιος συμφώνησε να παραδοθεί, υπό τον όρο ότι θα υποταχθεί μόνο στον χαλίφη. Σύμφωνα με την παράδοση το 637 ή το 638 ο χαλίφης Ουμάρ ταξίδεψε αυτοπροσώπως στην Ιερουσαλήμ, για να λάβει την υποταγή της πόλης. Έτσι ο Πατριάρχης παραδόθηκε σε αυτόν. Η Μουσουλμανική κατάκτηση της πόλης ενίσχυσε τον αραβικό έλεγχο στην Παλαιστίνη, η οποία δεν θα απειλούνταν ξανά μέχρι την Α΄ Σταυροφορία το . (el)
  • Die Belagerung von Jerusalem war Teil eines 637 stattfindenden Konflikts um das oströmische Jerusalem. Er begann, als eine Armee des syrischen Kalifats (Raschidun-Armee) unter dem Kommando des Abu Ubaidah Jerusalem im November 636 zu belagern begann. Nach sechs Monaten übergab der Patriarch Sophronius die Stadt freiwillig unter der Bedingung, sie nur dem Kalifen persönlich zu übergeben. Im April 637 reiste Kalif Umar nach Jerusalem, um die Unterwerfung der Stadt anzunehmen. Die muslimische Eroberung der Stadt festigte die sarazenische Kontrolle über Palästina, die bis zum Ersten Kreuzzug im späten 11. Jahrhundert Bestand haben sollte. Die Stadt wurde bald ebenso zur heiligen Stätte des Islam, wie sie es bereits für das Christentum und Judentum war. Im Jahr 613 hatte die Sassanidische Eroberung Palästinas mit Unterstützung der jüdischen und samaritanischen Bevölkerung auch zur Einnahme Jerusalems durch die Sassaniden 614 geführt. Nach Autonomieversprechungen an die Juden und deren Ansiedlung in Jerusalem, wurden diese 617/618 wieder aus Jerusalem verbannt. Nach dem Rückzug der Perser kam es 630 wahrscheinlich sogar zu einem Massaker an den Juden durch die Oströmer. Im Jahr 613 hatte der jüdische Aufstand gegen das Oströmische Reich in der Eroberung Jerusalems durch das Sassanidenreich im Jahr 614 gegipfelt, worauf die Juden zeitweise einen hohen Grad an Autonomie erhalten hatten. Nach dem Rückzug der Perser war es 630 zum Massaker an den Juden durch die Oströmer gekommen. 15 Jahre jüdischer Autonomie waren beendet gewesen. Nach der muslimischen Eroberung Jerusalems wurde den Juden wieder ein höheres Maß an Selbstbestimmung zugestanden, nur 8 Jahre nach dem christlichen Massaker und 500 Jahre nach ihrer Vertreibung aus Judäa durch das Römische Reich. Dies gab auch den Anstoß zum Vertrag von Umar von 637, das die Rechte und Pflichten der Christen und Juden unter islamischer Herrschaft beschreibt und ihnen den Status als Dhimmis zuweist. (de)
  • El sitio de Jerusalén fue un episodio del conflicto que enfrentó en el 637 al Imperio bizantino con el Califato ortodoxo. Comenzó cuando el ejército musulmán al mando de emprendió el asedio de la ciudad en noviembre del 636. Tras seis meses de cerco, el patriarca Sofronio capituló, a condición de que la ciudad se entregase al califa en persona. En consecuencia, en abril del 637, el califa Omar acudió a la ciudad a recibir la rendición de la plaza de manos del patriarca. La conquista musulmana de Jerusalén afianzó el dominio árabe de Palestina, que no se vio amenazado hasta varios siglos después, por la primera cruzada (siglo XI). La ciudad devino un lugar sagrado para la nueva religión, como ya lo era para el judaísmo y el cristianismo. En el 613, la revuelta judía contra Heraclio había allanado la conquista de la ciudad por los sasánidas y había permitido a los hebreos obtener una cierta autonomía de estos, que concluyó cuando los persas se retiraron de la región quince años después, apenas una década antes de la invasión islámica. (es)
  • Le siège de Jérusalem ayant lieu de 636 à 637 est un épisode du conflit qui oppose l'Empire byzantin au Califat des Rachidoune. Il commence quand l'armée du calife Omar dirigée par Abu Ubayda ibn al-Djarrah met le siège devant Jérusalem en novembre 636. Après six mois, le patriarche Sophrone accepte la reddition de la cité, à la condition qu'elle se fasse devant le calife. En avril 637, le calife Omar ibn al-Khattâb arrive devant Jérusalem pour recevoir la reddition de la ville. La conquête musulmane de la ville renforce le contrôle arabe sur la Palestine. Cette domination n'est remise en cause que plusieurs siècles plus tard avec la Première croisade. La ville de Jérusalem en vient aussi à devenir un lieu saint de l'islam en plus d'être déjà un sanctuaire important du christianisme et du judaïsme. Plus généralement, cette conquête stabilise la situation de la région, particulièrement tourmentée depuis une vingtaine d'années. En 613, la révolte juive contre l'empereur Héraclius avait entraîné la prise de Jérusalem par les Sassanides en 614. La révolte se termine avec le départ des Perses et le massacre des Juifs par les Byzantins en 629. Les Juifs venaient alors de connaître 15 ans d'autonomie. Après la conquête musulmane de Jérusalem, les Juifs reçoivent à nouveau l'autorisation de vivre et de pratiquer leur religion librement dans la ville, huit ans après leur massacre par les Byzantins et près de 500 ans après leur expulsion de Judée par les Romains. La conquête aurait aussi entraîné la signature de la Convention d'Omar en 637, qui décrit les droits et les restrictions des Chrétiens et des Juifs vivant sous l'autorité musulmane et leur conférant le statut de dhimmis. (fr)
  • The siege of Jerusalem (636–637) was part of the Muslim conquest of the Levant and the result of the military efforts of the Rashidun Caliphate against the Byzantine Empire in the year 636–637/38. It began when the Rashidun army, under the command of Abu Ubayda, besieged Jerusalem beginning in November 636. After six months, the Patriarch Sophronius agreed to surrender, on condition that he submit only to the Caliph. According to Islamic tradition, in 637 or 638, Caliph Umar (r. 634–644) traveled to Jerusalem in person to receive the submission of the city. The Patriarch thus surrendered to him. The Muslim conquest of the city solidified Arab control over Palestine, which would not again be threatened until the First Crusade in 1099. (en)
  • Pengepungan Yerusalem adalah bagian dari konflik militer yang terjadi pada tahun 637 antara Kekaisaran Bizantium dan Kekhalifahan Rasyidin. Pengepungan tersebut dimulai ketika Tentara Kekhalifahan Rasyidin, di bawah komando Abu Ubaidah, mengepung Yerusalem pada bulan November 636. Setelah enam bulan, Patriarkh Sofronius dari Yerusalem setuju untuk menyerah, namun patriakh baru mau menyerahkan Yerusalem kalau Khalifah sendiri yang datang. Pada bulan April 637, Khalifah Umar melakukan perjalanan ke Yerusalem untuk menerima penyerahan kota. Barulah ketika Umar datang ke Yerusalem, Patriakh Sophronius menyerahkan Yerusalem. Penaklukan Yerusalem membuat ummat Islam mendapatkan kontrol atas Palestina, kontrol yang tidak akan lagi menjadi terancam sampai terjadinya perang Salib Pertama pada akhir abad ke-11. Setelah penaklukan Muslim di Yerusalem, orang-orang Yahudi sekali lagi diizinkan untuk tinggal dan melaksanakan kegiatan keagamaan mereka di Yerusalem, 8 tahun setelah pembantaian oleh Bizantium dan hampir 500 tahun setelah pengusiran mereka dari Yudea oleh Kekaisaran Romawi. (in)
  • L'assedio di Gerusalemme fu un evento bellico (avvenuto nel 637) della Conquista musulmana della Siria, guerra tra l'Impero bizantino e il Califfato dei Rashidun. Cominciò quando l'esercito dei Rāshidūn, sotto il comando di Abū ʿUbayda b. al-Jarrāḥ, cinse d'assedio Gerusalemme nel novembre 636. Dopo sei mesi di assedio, il Patriarca Sofronio accettò la resa della città, a condizione però che si sarebbe sottomesso solo al califfo della dinastia dei Rāshidūn. Nel mese di aprile 637, il califfo ʿUmar ibn al-Khaṭṭāb si recò di persona a Gerusalemme per ottenere la sottomissione della città. La conquista musulmana della città permise agli Arabi di consolidare il controllo sulla Palestina, controllo che non sarebbe stato più minacciato fino alla Prima Crociata nel tardo XI secolo. Gerusalemme era considerato un luogo santo dall'Islam, come dal Cristianesimo e dall'Ebraismo. La conquista della città stabilizzò il controllo musulmano della Palestina Prima. Nel 613, la rivolta ebraica contro l'Imperatore bizantino Eraclio culminò con la conquista di Gerusalemme nel 614 ad opera di Persiani e Ebrei e lo stabilimento di un'autonomia ebraica. La rivolta si concluse con la partenza dei Persiani e un massacro finale degli Ebrei nel 629 ad opera dei Bizantini, che misero fine di 15 anni di autonomia ebraica. In seguito alla conquista musulmana di Gerusalemme, agli Israeliti fu di nuovo consentito di praticare la propria religione con maggiore libertà a Gerusalemme, 8 anni dopo aver subito la repressione bizantina e circa 500 anni dopo la loro espulsione dalla Giudea ad opera dell'Impero romano. Nel 637, infatti, ʿUmar riconobbe il loro status di dhimmi, consentendo loro di praticare liberamente la propria religione e concedando loro molti diritti in cambio del pagamento della jizya. (it)
  • Het Beleg van Jeruzalem (637) was een onderdeel van de . Jeruzalem, in handen van de Byzantijnen, werd na een beleg van vier maanden, zonder bloedvergieten, overgedragen aan het Kalifaat van de Rashidun. (nl)
  • Осада Иерусалима — часть военного конфликта, который состоялся в 637 году между Византийской империей и Праведным халифатом. (ru)
  • Обло́га Єрусали́ма 636—637 років — облога візантійського Єрусалима військами Арабського халіфату протягом листопада 636 — квітня 637 року. Епізод мусульманського завоювання Леванту (634—638), арабо-візантійських воєн і загального християно-мусульманського протистояння. Арабськими військами командували полководці і Халід, які за наказом халіфа Умара здійснювали завоювання візантійських земель в Палестині. Обороною Єрусалима керував єрусалимський патріарх Софроній. Подробиці облоги не задокументовані. Після 6 місяців облоги патріарх погодився здати Єрусалим і сплатити данину за умови укладання особистої угоди із халіфом. Умар здійснив подорож до Єрусалима і особисто прийняв капітуляцію патріарха. Візантія назавжди втратила місто. Єрусалим лишався під контролем мусульман до Першого хрестового походу. (uk)
dbo:combatant
  • Byzantine Empire
  • Rashidun Caliphate
dbo:commander
dbo:isPartOfMilitaryConflict
dbo:place
dbo:result
  • Rashidun victory
dbo:strength
  • Unknown
  • ~20,000
dbo:territory
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 12537456 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 19999 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1099178441 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:caption
  • (en)
  • Map of the Muslim invasion of Syria and the Levant (en)
dbp:combatant
dbp:commander
dbp:conflict
  • Siege of Jerusalem (en)
dbp:date
  • November 636 – April 637 or 638 (en)
dbp:partof
  • (en)
  • the Muslim conquest of Syria (en)
dbp:place
dbp:result
  • Rashidun victory (en)
dbp:strength
  • Unknown (en)
  • ~20,000 (en)
dbp:territory
  • Jerusalem captured by the Rashidun Caliphate (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:wordnet_type
dcterms:subject
georss:point
  • 31.7833 35.2167
rdf:type
rdfs:comment
  • El Setge de Jerusalem de 637 significà la captura de la ciutat per l'exèrcit del califat Raixidun durant la invasió islàmica de l'Imperi Romà d'Orient, (ca)
  • Het Beleg van Jeruzalem (637) was een onderdeel van de . Jeruzalem, in handen van de Byzantijnen, werd na een beleg van vier maanden, zonder bloedvergieten, overgedragen aan het Kalifaat van de Rashidun. (nl)
  • Осада Иерусалима — часть военного конфликта, который состоялся в 637 году между Византийской империей и Праведным халифатом. (ru)
  • فتح القدس جزء من الصراع العسكري الذي وقع في 637 م الموافق 16 للهجرة بين الخلافة الراشدة الإسلامية والإمبراطورية البيزنطية. وقد بدأت عندما قام جيش المسلمين- تحت قيادة أبو عبيدة بن الجراح- بمحاصرة القدس في شوال 15 هـ الموافق نوفمبر تشرين الثاني 636 م. وبعد ستة أشهر، وافق البطريرك صفرونيوس على الاستسلام، بشرط قدوم الخليفة الراشدي. وفي عام 16 هـ، سافر الخليفة عمر بن الخطاب إلى القدس لتسلم مفاتيح المدينة. (ar)
  • Η πολιορκία της Ιερουσαλήμ (636–637) ήταν μέρος της μουσουλμανικής κατάκτησης της Ανατολής(Λεβάντε) και το αποτέλεσμα των στρατιωτικών προσπαθειών των χαλιφών Ρασιντούν (Rāšidūn = σωστά καθοδηγούμενων, ie οι πρώτοι 4) κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το έτος 636–637/38. Άρχισε, όταν ο στρατός του χαλιφάτου υπό τη διοίκηση του Αμπού Ουμπάιντα (στρατηγού του 2ου χαλίφη Ουμάρ), πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ ξεκινώντας τον Νοέμβριο του 636. Έπειτα από έξι μήνες ο Πατριάρχης Σωφρόνιος συμφώνησε να παραδοθεί, υπό τον όρο ότι θα υποταχθεί μόνο στον χαλίφη. Σύμφωνα με την παράδοση το 637 ή το 638 ο χαλίφης Ουμάρ ταξίδεψε αυτοπροσώπως στην Ιερουσαλήμ, για να λάβει την υποταγή της πόλης. Έτσι ο Πατριάρχης παραδόθηκε σε αυτόν. (el)
  • El sitio de Jerusalén fue un episodio del conflicto que enfrentó en el 637 al Imperio bizantino con el Califato ortodoxo. Comenzó cuando el ejército musulmán al mando de emprendió el asedio de la ciudad en noviembre del 636. Tras seis meses de cerco, el patriarca Sofronio capituló, a condición de que la ciudad se entregase al califa en persona. En consecuencia, en abril del 637, el califa Omar acudió a la ciudad a recibir la rendición de la plaza de manos del patriarca. (es)
  • Die Belagerung von Jerusalem war Teil eines 637 stattfindenden Konflikts um das oströmische Jerusalem. Er begann, als eine Armee des syrischen Kalifats (Raschidun-Armee) unter dem Kommando des Abu Ubaidah Jerusalem im November 636 zu belagern begann. Nach sechs Monaten übergab der Patriarch Sophronius die Stadt freiwillig unter der Bedingung, sie nur dem Kalifen persönlich zu übergeben. Im April 637 reiste Kalif Umar nach Jerusalem, um die Unterwerfung der Stadt anzunehmen. (de)
  • Pengepungan Yerusalem adalah bagian dari konflik militer yang terjadi pada tahun 637 antara Kekaisaran Bizantium dan Kekhalifahan Rasyidin. Pengepungan tersebut dimulai ketika Tentara Kekhalifahan Rasyidin, di bawah komando Abu Ubaidah, mengepung Yerusalem pada bulan November 636. Setelah enam bulan, Patriarkh Sofronius dari Yerusalem setuju untuk menyerah, namun patriakh baru mau menyerahkan Yerusalem kalau Khalifah sendiri yang datang. Pada bulan April 637, Khalifah Umar melakukan perjalanan ke Yerusalem untuk menerima penyerahan kota. Barulah ketika Umar datang ke Yerusalem, Patriakh Sophronius menyerahkan Yerusalem. (in)
  • The siege of Jerusalem (636–637) was part of the Muslim conquest of the Levant and the result of the military efforts of the Rashidun Caliphate against the Byzantine Empire in the year 636–637/38. It began when the Rashidun army, under the command of Abu Ubayda, besieged Jerusalem beginning in November 636. After six months, the Patriarch Sophronius agreed to surrender, on condition that he submit only to the Caliph. According to Islamic tradition, in 637 or 638, Caliph Umar (r. 634–644) traveled to Jerusalem in person to receive the submission of the city. The Patriarch thus surrendered to him. (en)
  • L'assedio di Gerusalemme fu un evento bellico (avvenuto nel 637) della Conquista musulmana della Siria, guerra tra l'Impero bizantino e il Califfato dei Rashidun. Cominciò quando l'esercito dei Rāshidūn, sotto il comando di Abū ʿUbayda b. al-Jarrāḥ, cinse d'assedio Gerusalemme nel novembre 636. Dopo sei mesi di assedio, il Patriarca Sofronio accettò la resa della città, a condizione però che si sarebbe sottomesso solo al califfo della dinastia dei Rāshidūn. Nel mese di aprile 637, il califfo ʿUmar ibn al-Khaṭṭāb si recò di persona a Gerusalemme per ottenere la sottomissione della città. (it)
  • Le siège de Jérusalem ayant lieu de 636 à 637 est un épisode du conflit qui oppose l'Empire byzantin au Califat des Rachidoune. Il commence quand l'armée du calife Omar dirigée par Abu Ubayda ibn al-Djarrah met le siège devant Jérusalem en novembre 636. Après six mois, le patriarche Sophrone accepte la reddition de la cité, à la condition qu'elle se fasse devant le calife. En avril 637, le calife Omar ibn al-Khattâb arrive devant Jérusalem pour recevoir la reddition de la ville. (fr)
  • Обло́га Єрусали́ма 636—637 років — облога візантійського Єрусалима військами Арабського халіфату протягом листопада 636 — квітня 637 року. Епізод мусульманського завоювання Леванту (634—638), арабо-візантійських воєн і загального християно-мусульманського протистояння. Арабськими військами командували полководці і Халід, які за наказом халіфа Умара здійснювали завоювання візантійських земель в Палестині. Обороною Єрусалима керував єрусалимський патріарх Софроній. Подробиці облоги не задокументовані. Після 6 місяців облоги патріарх погодився здати Єрусалим і сплатити данину за умови укладання особистої угоди із халіфом. Умар здійснив подорож до Єрусалима і особисто прийняв капітуляцію патріарха. Візантія назавжди втратила місто. Єрусалим лишався під контролем мусульман до Першого хрестовог (uk)
rdfs:label
  • فتح القدس (ar)
  • Setge de Jerusalem (637) (ca)
  • Belagerung von Jerusalem (637) (de)
  • Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (636-637) (el)
  • Sitio de Jerusalén (637) (es)
  • Siège de Jérusalem (636-637) (fr)
  • Pengepungan Yerusalem (636–637) (in)
  • Assedio di Gerusalemme (637) (it)
  • Beleg van Jeruzalem (637) (nl)
  • Siege of Jerusalem (636–637) (en)
  • Осада Иерусалима (637) (ru)
  • Облога Єрусалима (636–637) (uk)
owl:sameAs
geo:geometry
  • POINT(35.216701507568 31.78330039978)
geo:lat
  • 31.783300 (xsd:float)
geo:long
  • 35.216702 (xsd:float)
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Siege of Jerusalem (637) (en)
is dbo:battle of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License