| dbo:abstract
|
- نيكولاس غوميز دافيلا (بالإسبانية: Nicolás Gómez Dávila) هو حكيم وكاتب وفيلسوف كولومبي، ولد في 18 مايو 1913 في بوغوتا في كولومبيا، وتوفي بنفس المكان في 17 مايو 1994 بسبب مرض قلبي وعائي. (ar)
- Nicolás Gómez Dávila (18 de maig del 1913, Bogotà, Colòmbia - 17 de maig del 1994, ibidem) fou un escriptor i filòsof colombià. Ha estat un dels crítics més radicals de la modernitat. Aconseguí un gran reconeixement internacional només uns anys abans de la seva mort, gràcies a les traduccions alemanyes d'algunes de les seves obres. (ca)
- Nicolás Gómez Dávila (18. května 1913 Bogotá - 17. května 1994 tamtéž) byl kolumbijský filosof. Svůj základní postoj, zaměřený proti moderně, vyjadřoval převážně v aforismech a fragmentech; od 90. let 20. stol. je jeho myšlení recipováno hlavně v Německu. (cs)
- Nicolás Gómez Dávila (* 18. Mai 1913 in Bogotá; † 17. Mai 1994 ebenda) war ein kolumbianischer Philosoph. Er äußerte seine antimoderne Grundhaltung überwiegend in Aphorismen und Fragmenten und wurde seit den 1990er Jahren vor allem in Deutschland rezipiert. (de)
- Nicolás GÓMEZ Dávila (18 majo 1913 – 17 majo 1994) estis eminenta kolombia verkisto kaj ĉampiono de reakciisma socia politika teorio. La famo de Gómez Dávila ekestis disvastigita nur en la lastaj malmultaj jaroj antaŭ lia morto, precipe pere de germanaj tradukoj de liaj laboroj. Li estis unu el la plej radikalaj kritikantoj de moderneco, kaj lia laboro konsistas preskaŭ tute de aforismoj kiujn li nomis "escolios" ("glosoj"). (eo)
- Nicolás Gómez Dávila (Bogotá, 18 de mayo de 1913-Bogotá, 17 de mayo de 1994) fue un escritor y filósofo colombiano. Ha sido uno de los críticos más radicales de la modernidad. Alcanzó reconocimiento internacional solo unos años antes de su fallecimiento gracias a las traducciones alemanas de algunas de sus obras.También se le ha traducido al polaco, gracias a la gestión de la Embajada de Colombia en Varsovia. (es)
- Nicolás Gómez Dávila, né le 18 mai 1913 à Bogota (Colombie) et mort le 17 mai 1994 dans la même ville, est un écrivain et moraliste colombien. (fr)
- Nicolás Gómez Dávila (locally [nikoˈlaz ˈɡomez ˈdaβila]; 18 May 1913 – 17 May 1994) was a Colombian philosopher. Gómez Dávila's fame began to spread only in the last few years before his death, particularly by way of German translations of his works. He was one of the most radical critics of modernity whose work consists almost entirely of aphorisms which he called "escolios" ("scholia" or "glosses"). (en)
- Nicolás Gómez Dávila (Cajicá, 18 mei 1913 – Bogotá, 17 mei 1994) was een Colombiaanse schrijver, intellectueel en filosoof die als een van de scherpste politieke denkers van de 20e eeuw bekendstond. (nl)
- Nicolás Gómez Dávila (Bogotà, 18 maggio 1913 – Bogotà, 17 maggio 1994) è stato uno scrittore, filosofo e aforista colombiano. Scrittore e moralista, portatore di un pensiero reazionario, tradizionale, conservatore e controrivoluzionario sul piano socio-politico, anticapitalista e anticomunista ma non fascista (in un periodo, pur dicendosi apolitico e antipolitico, appoggerà perfino il Partito Liberale Colombiano di ispirazione socialdemocratica contro la dittatura militare di Pinilla), Gómez Dávila era uno dei massimi critici della modernità. Sua è l'originale definizione secondo cui nell'età contemporanea «il reazionario è colui che si trova ad essere contro tutto quando non esiste più nulla che meriti di essere conservato». La sua opera, costituita per la maggior parte da aforismi, denominati da lui escolios (scolii o glosse, cioè "note a margine"), fu riconosciuta a livello internazionale solo pochi anni prima della morte, in seguito alla pubblicazione in tedesco di alcune sue opere. La sua maggiore raccolta di massime è intitolata appunto Escolios a un texto implícito (In margine a un testo implicito). Cattolico tradizionalista ma sui generis, ammiratore del paganesimo classico (che riteneva essere l'altro "Antico Testamento" della Chiesa, quello non ebraico) oltre che della Bibbia, fu soprannominato - per somiglianza con alcune tematiche della rivoluzione conservatrice tedesca e la tendenza all'aforisma - il "Nietzsche di Bogotà") e il "Nietzsche cristiano", appellativi da lui graditi nonostante l'ateismo e l'anticristianesimo del pensatore di Röcken, in quanto Gómez Dávila apprezzava sia lo stile che l'onestà intellettuale del filosofo tedesco. (it)
- Nicolás Gómez Dávila (ur. 18 maja 1913 w Bogocie, zm. 17 maja 1994 w Bogocie) – kolumbijski myśliciel, filozof i teolog polityczny. Nicolás Gómez Dávila urodził się 18 maja 1913 roku w Bogocie. Jego ojciec był zamożnym kupcem i przemysłowcem. W 1919 roku, gdy miał 6 lat, rodzina wyjechała do Europy, a młody Gómez Dávila kształcił się w kolegium benedyktyńskim. Tam Gómez zachorował na przewlekłe zapalenie płuc, które przykuło go do łóżka na 2 lata. W związku z chorobą, zamiast uczęszczać do zwykłych szkół, pobierał indywidualne lekcje u filologów klasycznych i filozofów. To zaowocowało u niego ogromnym uwielbieniem dla literatury klasycznej, które — po powrocie w latach 30. XX wieku — przyczyniło się do budowy ogromnej prywatnej biblioteki zawierającej około 30 tysięcy woluminów. Nigdy nie podjął nauki na uczelni wyższej. W 1936 powrócił do ojczyzny i w rok później ożenił się z Emilią Nieto Ramos (1909–1995). Mieli troje dzieci, dwóch synów i córkę. W 1948 roku przyczynił się do ufundowania Uniwersytetu Andyjskiego w Bogocie. W 1954 jego brat wydał prywatnym nakładem pierwszą książkę Gómeza Dávili. Był to zbiór notatek i aforyzmów pod tytułem Notas I (drugi tom nigdy się nie ukazał). Wydrukowano tylko 100 kopii, które zostały rozdane jako prezenty dla przyjaciół. Podobnie stało się z wydanym pięć lat później tomem Textos I. Gómez nigdy nie przyjął propozycji obejmowania stanowisk związanych z polityką (proponowano mu np. stanowisko ambasadora w Londynie) i całe życie był krytykiem i przeciwnikiem demokracji. Ze szczególnym naciskiem krytykował koncepcję suwerenności ludu jako bezpodstawne i niebezpieczne odrzucenie suwerenności Boga. Współczesne ideologie, takie jak: liberalizm moralny, demokracja, socjalizm były głównym celem ataków Gómeza, ponieważ uważał, że świat pod ich wpływem ulega dekadencji i zepsuciu. Nie mógł się również pogodzić z decyzjami Soboru Watykańskiego II, które zmieniły stosunek Kościoła do wolności religijnej, a także przedstawicieli innych wyznań (Kiedy Kościołowi nie udało się skłonić ludzi, aby praktykowali to, czego naucza, współczesny Kościół postanowił nauczać tego, co ludzie praktykują). Jako katolicki tradycjonalista uważał je za zerwanie z Nieomylnym Magisterium. Podobnie jak Juan Donoso Cortés, Gómez Dávila uważał, że wszelkie błędy polityczne ostatecznie wynikają z błędów teologicznych. Dlatego jego filozofię można scharakteryzować jako pewną formę teologii politycznej. Zmarł 17 maja 1994 roku w swej domowej bibliotece w Bogocie. Jego publikacje zostały przetłumaczone na niemiecki, włoski, francuski i polski. (pl)
- Nicolás Gómez Dávila (Bogotá, Colômbia, 18 de maio de 1913 – Bogotá, 17 de maio de 1994) foi um proeminente e sui generis escritor colombiano. Foi um dos críticos mais radicais da modernidade, pensador de teorias políticas tradicionalistas. Alcançou reconhecimento somente alguns anos antes de seu falecimento, graças às traduções alemãs de algumas de suas obras, que consistem quase inteiramente em aforismos chamados por ele de "escolios". (pt)
- Никола́с Го́мес Да́вила (исп. Nicolás Gómez Dávila; 18 мая 1913, Кахика, Колумбия — 17 мая 1994, Богота) — колумбийский писатель, философ, мыслитель-эссеист. (ru)
- Nicolás Gómez Dávila, född 18 maj 1913 i Bogotá, Colombia, död 17 maj 1994 i Bogotá, var en konservativ eller reaktionär colombiansk författare, filosof och aforistiker. Dávila behandlade en lång rad ämnen, filosofiska och teologiska frågor, frågeställningar i litteratur, konst och estetik, historiefilosofi och historiebeskrivning. Han använde ett litterärt förfarande med kortfattade påståenden med stor känsla i fråga om stil och ton. Den litterära metod han utvecklade till perfektion kallade han glosan, eller skolien, vilket syftar på aforismer som han använde för att kommentera världen, särskilt i de fem volymerna av skolier till en implicit text (Escolios a un texto implícito, 1977; 1986; 1992) som han publicerade under 70- till 90-talet. Han skapade “det reaktionära” som sin omisskännliga litterära maskering som han utvecklade till en distinkt slags tänkande om den moderna världen som sådan. I sina senare verk försökte han definiera det “reaktionära”, vilket han identifierade sig med på ett bejakande sätt genom att lokalisera sig bortom den traditionella uppdelningen i vänster och höger. På basis av den katolska traditionalismen influerad av Nietzsche och andras intellektuella redlighet kritiserade han moderniteten och såg sitt verk som en partisans verk för en “sanning som inte kommer att dö”. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- نيكولاس غوميز دافيلا (بالإسبانية: Nicolás Gómez Dávila) هو حكيم وكاتب وفيلسوف كولومبي، ولد في 18 مايو 1913 في بوغوتا في كولومبيا، وتوفي بنفس المكان في 17 مايو 1994 بسبب مرض قلبي وعائي. (ar)
- Nicolás Gómez Dávila (18 de maig del 1913, Bogotà, Colòmbia - 17 de maig del 1994, ibidem) fou un escriptor i filòsof colombià. Ha estat un dels crítics més radicals de la modernitat. Aconseguí un gran reconeixement internacional només uns anys abans de la seva mort, gràcies a les traduccions alemanyes d'algunes de les seves obres. (ca)
- Nicolás Gómez Dávila (18. května 1913 Bogotá - 17. května 1994 tamtéž) byl kolumbijský filosof. Svůj základní postoj, zaměřený proti moderně, vyjadřoval převážně v aforismech a fragmentech; od 90. let 20. stol. je jeho myšlení recipováno hlavně v Německu. (cs)
- Nicolás Gómez Dávila (* 18. Mai 1913 in Bogotá; † 17. Mai 1994 ebenda) war ein kolumbianischer Philosoph. Er äußerte seine antimoderne Grundhaltung überwiegend in Aphorismen und Fragmenten und wurde seit den 1990er Jahren vor allem in Deutschland rezipiert. (de)
- Nicolás GÓMEZ Dávila (18 majo 1913 – 17 majo 1994) estis eminenta kolombia verkisto kaj ĉampiono de reakciisma socia politika teorio. La famo de Gómez Dávila ekestis disvastigita nur en la lastaj malmultaj jaroj antaŭ lia morto, precipe pere de germanaj tradukoj de liaj laboroj. Li estis unu el la plej radikalaj kritikantoj de moderneco, kaj lia laboro konsistas preskaŭ tute de aforismoj kiujn li nomis "escolios" ("glosoj"). (eo)
- Nicolás Gómez Dávila (Bogotá, 18 de mayo de 1913-Bogotá, 17 de mayo de 1994) fue un escritor y filósofo colombiano. Ha sido uno de los críticos más radicales de la modernidad. Alcanzó reconocimiento internacional solo unos años antes de su fallecimiento gracias a las traducciones alemanas de algunas de sus obras.También se le ha traducido al polaco, gracias a la gestión de la Embajada de Colombia en Varsovia. (es)
- Nicolás Gómez Dávila, né le 18 mai 1913 à Bogota (Colombie) et mort le 17 mai 1994 dans la même ville, est un écrivain et moraliste colombien. (fr)
- Nicolás Gómez Dávila (locally [nikoˈlaz ˈɡomez ˈdaβila]; 18 May 1913 – 17 May 1994) was a Colombian philosopher. Gómez Dávila's fame began to spread only in the last few years before his death, particularly by way of German translations of his works. He was one of the most radical critics of modernity whose work consists almost entirely of aphorisms which he called "escolios" ("scholia" or "glosses"). (en)
- Nicolás Gómez Dávila (Cajicá, 18 mei 1913 – Bogotá, 17 mei 1994) was een Colombiaanse schrijver, intellectueel en filosoof die als een van de scherpste politieke denkers van de 20e eeuw bekendstond. (nl)
- Nicolás Gómez Dávila (Bogotá, Colômbia, 18 de maio de 1913 – Bogotá, 17 de maio de 1994) foi um proeminente e sui generis escritor colombiano. Foi um dos críticos mais radicais da modernidade, pensador de teorias políticas tradicionalistas. Alcançou reconhecimento somente alguns anos antes de seu falecimento, graças às traduções alemãs de algumas de suas obras, que consistem quase inteiramente em aforismos chamados por ele de "escolios". (pt)
- Никола́с Го́мес Да́вила (исп. Nicolás Gómez Dávila; 18 мая 1913, Кахика, Колумбия — 17 мая 1994, Богота) — колумбийский писатель, философ, мыслитель-эссеист. (ru)
- Nicolás Gómez Dávila (Bogotà, 18 maggio 1913 – Bogotà, 17 maggio 1994) è stato uno scrittore, filosofo e aforista colombiano. Scrittore e moralista, portatore di un pensiero reazionario, tradizionale, conservatore e controrivoluzionario sul piano socio-politico, anticapitalista e anticomunista ma non fascista (in un periodo, pur dicendosi apolitico e antipolitico, appoggerà perfino il Partito Liberale Colombiano di ispirazione socialdemocratica contro la dittatura militare di Pinilla), Gómez Dávila era uno dei massimi critici della modernità. Sua è l'originale definizione secondo cui nell'età contemporanea «il reazionario è colui che si trova ad essere contro tutto quando non esiste più nulla che meriti di essere conservato». (it)
- Nicolás Gómez Dávila (ur. 18 maja 1913 w Bogocie, zm. 17 maja 1994 w Bogocie) – kolumbijski myśliciel, filozof i teolog polityczny. Nicolás Gómez Dávila urodził się 18 maja 1913 roku w Bogocie. Jego ojciec był zamożnym kupcem i przemysłowcem. W 1919 roku, gdy miał 6 lat, rodzina wyjechała do Europy, a młody Gómez Dávila kształcił się w kolegium benedyktyńskim. Tam Gómez zachorował na przewlekłe zapalenie płuc, które przykuło go do łóżka na 2 lata. W związku z chorobą, zamiast uczęszczać do zwykłych szkół, pobierał indywidualne lekcje u filologów klasycznych i filozofów. To zaowocowało u niego ogromnym uwielbieniem dla literatury klasycznej, które — po powrocie w latach 30. XX wieku — przyczyniło się do budowy ogromnej prywatnej biblioteki zawierającej około 30 tysięcy woluminów. Nigdy nie (pl)
- Nicolás Gómez Dávila, född 18 maj 1913 i Bogotá, Colombia, död 17 maj 1994 i Bogotá, var en konservativ eller reaktionär colombiansk författare, filosof och aforistiker. Dávila behandlade en lång rad ämnen, filosofiska och teologiska frågor, frågeställningar i litteratur, konst och estetik, historiefilosofi och historiebeskrivning. Han använde ett litterärt förfarande med kortfattade påståenden med stor känsla i fråga om stil och ton. Den litterära metod han utvecklade till perfektion kallade han glosan, eller skolien, vilket syftar på aforismer som han använde för att kommentera världen, särskilt i de fem volymerna av skolier till en implicit text (Escolios a un texto implícito, 1977; 1986; 1992) som han publicerade under 70- till 90-talet. (sv)
|
