| dbo:abstract
|
- مفتاح الرومان أو عمل أدبي ذو مفتاح (النطق الفرنسي: [ʁɔmɑ̃n‿a kle] ، anglicised كـ / roʊˌmɒn ə ˈkleɪ / ]) هي رواية عن الحياة الحقيقية بواجهة خيالية، تمثل الأسماء الخيالية في الرواية أشخاصًا حقيقيين، و «المفتاح» هو العلاقة بين ماهو خيالي وما هو غير خيالي. قد يتم إنتاج «المفتاح» بشكل منفصل من قبل المؤلف أو ضمنيًا عبر استخدام النقوش أو الأساليب الأدبية الأخرى. أنشأتها مادلين دي سكوديري في القرن السابع عشر لتوفير منتدى الخيال الخفيف المحجوب التي تضم شخصيات سياسية وعامة، ومنذ ذلك الحين استخدم الرومان في علم الكُتُاب من قبل الكتاب بما في ذلك سيلفيا بلاث وجون بانفيل وترومان كابوت وسيمون دي بوفوار، إرنست همنغواي، جورج أورويل، جاك كيرواك، فيكتور هوجو، بليز سيندرز، فيليب ك. ديك، بريت إيستون إليس، جاي ماكينيرني، نجيب محفوظ، جون مكجاهرن، تشارلز بوكوفسكي، ملاخي مارتن، شاول بيلو، هنتر س. تومسون، جيمس جويس ودجونا بارنز، وجون فانتي في اسأل الغبار. تتضمن الأسباب التي قد تجعل المؤلف يختار تنسيقًا موسيقيًا هجاءً؛ الكتابة عن موضوعات مثيرة للجدل و / أو الإبلاغ عن معلومات داخلية حول الفضائح دون إثارة تهم بالتشهير؛ الفرصة لقلب الحكاية بالطريقة التي يود المؤلف أن يختفي بها؛ الفرصة لتصوير التجارب الشخصية والسيرة الذاتية دون الحاجة إلى فضح المؤلف كموضوع؛ تجنب تجريم الذات أو تجريم الآخرين الذين يمكن استخدامهم كأدلة في الإجراءات المدنية أو الجنائية أو التأديبية؛ وتسوية الحسابات. كما ظهرت أعمال مستوحاة من السيرة الذاتية في أنواع أدبية وأشكال فنية أخرى، ولا سيما الفيلم الموسيقي. (ar)
- Klíčový román (používá se také mezinárodní výraz z francouzštiny roman à clef, výslovnost [ʁɔmɑ̃ a kle]) je označení literárního díla, které na první pohled vypráví fiktivní příběh, ve skutečnosti však obsahuje narážky na skutečné osoby a události. Na rozdíl od alegorie, která pojednává o obecných jevech a poukazuje na jejich nadčasovost, se klíčový román zabývá konkrétními, zpravidla aktuálními problémy, mění však místo děje nebo jména jednajících postav. Použití tohoto postupu má za cíl politickou satiru (George Orwell: Farma zvířat, Anatole France: ) nebo jde autorovi o vylíčení vlastních zážitků, chce však chránit identitu ostatních aktérů (Jack Kerouac: Na cestě, Javier Marías: ). Často se klíčový román odehrává v uměleckém prostředí a karikuje známé osobnosti (Jerzy Andrzejewski: Onť se béře po horách, Klaus Mann: Mefisto, Michail Bulgakov: Divadelní román). V takovém případě bývá zašifrovanost motivována snahou vyhnout se žalobě na ochranu osobnosti. Proto je zvykem v úvodu knih upozornit, že jakákoli podoba s realitou je čistě náhodná. Za zakladatelskou osobnost tohoto žánru bývá označována Madeleine de Scudéry, která v 17. století vyjadřovala kritiku dobových poměrů prostřednictvím spisů s historickými či mytologickými náměty. Aby klíčový román fungoval, je nutná spoluúčast čtenáře: spisovatel mu musí poskytnout dostatek vodítek ke správnému „rozklíčování“ díla, zároveň je třeba, aby román vyprávěl o věcech všeobecně známých (proto tomuto typu příběhů hrozí rychlé zastarávání). Antonín Měšťan uvádí jako příklady klíčových románů v české literatuře Rozervance (Josef Kajetán Tyl), Zbabělce (Josef Škvorecký) nebo Indiánský běh (Tereza Boučková). Z literatury přejala tento postup také kinematografie: jako typický film à clef je zmiňován Diktátor (režie Charlie Chaplin) nebo Občan Kane (režie Orson Welles). (cs)
- Ŝlosilromano (de la franca roman à clef) estas romano kiu prezentas realajn okazaĵojn malantaŭ fikcia apero. La "ŝlosilo", kiu ne estas en la teksto, estas la korespondo inter eventoj kaj personoj en la romano kaj realaj eventoj kaj personoj. Ili estas ofte satiraj. Ŝlosilromanoj estas ĝenerale verkitaj por raporti internajn informojn sen krei akuzojn de kalumnio. Ili ankaŭ donas al verkisto la eblecon direkti rakonton laŭ sia volo. (eo)
- Ein Schlüsselroman (von frz. roman à clef) ist ein Roman, der es nahelegt, als wahre Geschichte gelesen zu werden. Er ist eine Gattung der Schlüsselliteratur. Die Bezeichnung rührt daher, dass es möglich ist, zu fiktionalen Texten „Schlüssel“ zu verfassen, also Erklärungen, in denen aufgeschlüsselt wird, welche realen Personen mit literarischen Figuren gemeint sind. (de)
- El tecnicismo novela en clave (tomado del francés, roman à clef) se aplica a aquellas novelas en las que ciertos personajes o situaciones, representan, de una forma más o menos explícita, a personas o situaciones reales. La "clave" es la relación entre la no ficción y la ficción. Esta clave metafórica puede producirse por separado, típicamente como una guía explícita del texto por parte del autor, o implícitamente, mediante el uso de epígrafes u otras técnicas literarias. Ocurre, entonces, que bajo la máscara de la ficción, el autor está contando una historia verdadera. Los motivos pueden ser variados, como por ejemplo el evitar la difamación, para hacer una sátira o por razones autobiográficas. La «clave» de la historia, que hace comprender al lector que se trata de una historia verdadera, es, habitualmente, una personalidad pública reconocida con influencia sobre un grupo, ya sea en el ámbito político, social, etc. Inventado por Madeleine de Scudéry en el siglo XVII para permitirle presentar un foro para su ficción apenas velada con figuras políticas y públicas, desde entonces el roman à clef ha sido utilizado por un sinnúmero de escritores, incluidos Sylvia Plath, John Banville, Truman Capote, Harold Robbins, Simone de Beauvoir, Ernest Hemingway, George Orwell, Jack Kerouac, Victor Hugo, Blaise Cendrars, Philip K. Dick, Bret Easton Ellis, Jay McInerney, Naguib Mahfouz, , Charles Bukowski, , Saul Bellow, Hunter S. Thompson, James Joyce, Mary Shelley, y Djuna Barnes. (es)
- Le roman à clef (ou roman à clé) est un sous-genre romanesque dans lequel certains personnages ou la totalité de ceux-ci représentent, de façon plus ou moins explicite, une personne réelle. Sous le couvert de la fiction, l'auteur écrit en réalité une histoire vraie, souvent pour éviter la diffamation tout en faisant une satire. La clef de l'histoire, qui fait comprendre au lecteur qu'il s'agit d'une histoire vraie, est habituellement une personnalité publique reconnue, plus particulièrement un homme politique ou une personne ayant une influence majeure sur un groupe, qu'il s'agisse de politique, d'affaires, de show-business, etc. Son équivalent cinématographique est le film à clef. (fr)
- Roman à clef (French pronunciation: [ʁɔmɑ̃ a kle], anglicised as /roʊˌmɒn ə ˈkleɪ/), French for novel with a key, is a novel about real-life events that is overlaid with a façade of fiction. The fictitious names in the novel represent real people, and the "key" is the relationship between the nonfiction and the fiction. This metaphorical key may be produced separately—typically as an explicit guide to the text by the author—or implied, through the use of epigraphs or other literary techniques. Madeleine de Scudéry created the roman à clef in the 17th century to provide a forum for her thinly veiled fiction featuring political and public figures. The reasons an author might choose the roman à clef format include satire; writing about controversial topics and/or reporting inside information on scandals without giving rise to charges of libel; the opportunity to turn the tale the way the author would like it to have gone; the opportunity to portray personal, autobiographical experiences without having to expose the author as the subject; avoiding self-incrimination or incrimination of others that could be used as evidence in civil, criminal, or disciplinary proceedings; the ability to change the background and personalities of key participants; and the settling of scores. Biographically inspired works have also appeared in other literary genres and art forms, notably the film à clef. (en)
- 로망 아 클레(Roman à clef)는 소설에서 실제 인물을 허구에 덮어씌운 소설을 뜻한다. 소설에 있는 이름은 실제 사람들을 나타내고, 열쇠(clef)는 논픽션과 픽션 사이의 관계를 의미한다. 이는 저자가 실제 사람이란 것을 글로 직접 알려줄 수도 있고, 다른 방법이나 문학적인 기법을 사용해 별도로 암시하게 할 수도 있다. 로망 아 클레는 17세기 마들렌 드 스퀴데리가 정치와 관련되어 있는 인물들을 주인공으로 하는 소설을 쓰면서 생겨났으며, 실비아 플래스, 존 밴빌, 트루먼 커포티, 시몬 드 보부아르, 어니스트 헤밍웨이, 조지 오웰, 잭 케루악, 빅토르 위고, 블레즈 상드라르, 필립 K. 딕, 제이 매키너니, 나기브 마푸즈, 찰스 부코스키, 솔 벨로, 제임스 조이스, 주나 반스 등이 사용하였다. 작가가 로망 아 클레를 사용하는 이유는 풍자와 논란이 있는 주제들에 대한 글쓰기와 명예훼손이 일어나지 않게 스캔들에 관한 내부 정보를 쓰는 것, 그리고 이야기를 작가가 바꾸고 싶은 방향으로 바꿀 수 있는 기회를 주며, 개인적이고 자전적인 경험을 묘사할 수 있기 때문이다. 로망 아 클레는 다른 문학 장르와 예술에도 영향을 끼쳤으며, 특히 영화에서는 같은 의미의 필름 아 클레(film à clef)를 만들었다. (ko)
- Un romanzo a chiave (in lingua francese roman à clef o roman à clé) è un romanzo che verte attorno a personaggi reali o a fatti realmente accaduti, ma descritti alterandone dei dettagli, in modo da renderli irriconoscibili (ad esempio, attraverso l'uso di nomi fittizi). La "chiave" è quel mezzo che permette di eliminare la facciata di finzione narrativa e di identificare i referenti. Essa può essere fornita separatamente, ad esempio nella forma di una guida al testo scritta dall'autore, o può trovarsi nascosta nel testo, ad esempio nell'epigrafe. (it)
- Powieść z kluczem – odmiana powieści, w której przedstawione są prawdziwe postacie, a niekiedy również prawdziwe wydarzenia, pod zmienionymi, fałszywymi nazwami. Przykładem „powieści z kluczem” jest Generał Barcz Juliusza Kaden-Bandrowskiego (pod nazwiskiem tytułowego bohatera tej powieści ukryta jest postać Józefa Piłsudskiego), Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego czy Leopolda Tyrmanda.Taką powieścią jest także utwór Güntera Grassa z 1979 r. Das Treffen in Telgte (Spotkanie w Telgte, 1992), opisujący fikcyjne spotkanie niemieckich poetów i pisarzy w 1647 r. mający na celu porozumienie i zakończenie wojny trzydziestoletniej, a poświęcony spotkaniom ważnej dla twórczości autora Grupy 47. Jednak najbardziej znanym utworem z kluczem jest Folwark zwierzęcy George’a Orwella przedstawiający alegorię wczesnej historii ZSRR. (pl)
- Roman à clef, ou roman a cle ([ro.mã a klè], expressão francesa cuja tradução aproximada é "romance com chave"), designa a forma narrativa na qual o autor trata de pessoas reais por meio de personagens fictícios. Em alguns casos, o autor recorre a anagramas ou pseudônimos para referir-se a sujeitos reais; noutros, vale-se de uma tabela que permite converter números ou iniciais em nomes (verdadeiros) correspondentes. As razões que levam um autor a utilizar o roman à clef são: 1.
* o caráter controverso do tema narrado; 2.
* a necessidade de compartilhar, com algum nível de discrição, informações privilegiadas sobre bastidores, vida íntima ou escândalos de outrem, escapando de acusações de violação de privacidade ou difamação (razão que justifica a utilização de uma espécie de criptografia de identidades); 3.
* o desejo de dar a certa história o desfecho que gostaria que ela tivesse tido; 4.
* a oportunidade de retratar eventos ou experiências autobiográficas sem se expor. Roman à clef é recurso narrativo utilizado também por outras formas artísticas, como o cinema (filme à clef). Um roman à clef clássico na literatura brasileira é A Conquista de Coelho Neto, com alguns pseudônimos óbvios como Octávio Bivar representando Olavo Bilac e outros nem tão óbvios assim, como Anselmo Ribas que representa o próprio autor. Na literatura internacional, um roman à clef clássico é A Revolução dos Bichos, uma fábula de George Orwell onde animais representam claramente personagens da Revolução Soviética. (pt)
- Een sleutelroman (Frans: roman à clef) is een roman waarin bestaande personen en gebeurtenissen zodanig worden gefictionaliseerd dat ze alleen voor de ingewijde lezer herkenbaar zijn. Bepaalde aanwijzingen fungeren als een sleutel die het verhaal ontsluiten en die sleutel werd vaak als een appendix bijgevoegd. Het genre ontleent zijn charme aan het spel van tegelijkertijd verhullen en ontmaskeren. (nl)
- En nyckelroman (franska: roman à clef) är en berättelse där verkliga personer och händelser figurerar i lätt maskerad form. Den kan ta inspiration ur författarens eget liv eller någon annans liv. Berättandet kan antingen ske som mer oskyldig pastisch eller som vassare och mer aggressiv satir. Nyckelromaner kan blanda in stora mängder påhittade skeenden eller händelser. I den andra änden av skalan finns omvänd nyckelroman, en historia där tydligt utpekade personer beskrivs fiktivt. (sv)
- Романы с ключом (фр. roman à clef) — светские романы, получившие распространение в Испании XVI века и Франции XVII века, в которых за условными историческими или мифологическими персонажами угадывались современные придворные. Зачастую к такому роману прилагался «ключ» — список, где указывалось, кто из придворных зашифрован в качестве того или иного персонажа. Автор романа с ключом, как правило, выставлял своих современников в неприглядном свете, раскрывал сведения о негласных связях между влиятельными фигурами. Основная интенция автора такого романа — сатирическая. Поскольку аллюзии на современников были понятны только ограниченному кругу посвящённых или обладателям «ключа», это ограждало автора от преследований со стороны властей предержащих. Прототипом романа с ключом была «Аргенида» (1621) — политический роман Джона Беркли. Классический пример романа с ключом — 13000-страничный «» мадемуазель Скюдери (1649—1653) — претендует на звание самого пространного произведения французской литературы. В Восточной Европе к этой категории относится первый молдавский роман «» Дмитрия Кантемира (1704-05). (ru)
- Роман із ключем — світські романи, які поширені в Іспанії XVI століття і Франції XVII століття, у яких за умовними історичними або міфологічними персонажами вгадувалися тогочасні придворні. Найчастіше до такого роману додавався «ключ» — список, де вказувалося, хто з придворних зашифрований за тим чи іншим персонажем. Автор роману з ключем, як правило, виставляв своїх сучасників в непривабливому світлі, розкривав відомості про негласні зв'язки між впливовими фігурами. Основна інтенція автора такого роману — сатирична. Оскільки алюзії на сучасників були зрозумілі тільки обмеженому колу ознайомлених, це захищало автора від переслідувань з боку можновладців. Прототипом роману з ключем була «Аргеніда» — політичний роман Джона Берклі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ŝlosilromano (de la franca roman à clef) estas romano kiu prezentas realajn okazaĵojn malantaŭ fikcia apero. La "ŝlosilo", kiu ne estas en la teksto, estas la korespondo inter eventoj kaj personoj en la romano kaj realaj eventoj kaj personoj. Ili estas ofte satiraj. Ŝlosilromanoj estas ĝenerale verkitaj por raporti internajn informojn sen krei akuzojn de kalumnio. Ili ankaŭ donas al verkisto la eblecon direkti rakonton laŭ sia volo. (eo)
- Ein Schlüsselroman (von frz. roman à clef) ist ein Roman, der es nahelegt, als wahre Geschichte gelesen zu werden. Er ist eine Gattung der Schlüsselliteratur. Die Bezeichnung rührt daher, dass es möglich ist, zu fiktionalen Texten „Schlüssel“ zu verfassen, also Erklärungen, in denen aufgeschlüsselt wird, welche realen Personen mit literarischen Figuren gemeint sind. (de)
- Un romanzo a chiave (in lingua francese roman à clef o roman à clé) è un romanzo che verte attorno a personaggi reali o a fatti realmente accaduti, ma descritti alterandone dei dettagli, in modo da renderli irriconoscibili (ad esempio, attraverso l'uso di nomi fittizi). La "chiave" è quel mezzo che permette di eliminare la facciata di finzione narrativa e di identificare i referenti. Essa può essere fornita separatamente, ad esempio nella forma di una guida al testo scritta dall'autore, o può trovarsi nascosta nel testo, ad esempio nell'epigrafe. (it)
- Een sleutelroman (Frans: roman à clef) is een roman waarin bestaande personen en gebeurtenissen zodanig worden gefictionaliseerd dat ze alleen voor de ingewijde lezer herkenbaar zijn. Bepaalde aanwijzingen fungeren als een sleutel die het verhaal ontsluiten en die sleutel werd vaak als een appendix bijgevoegd. Het genre ontleent zijn charme aan het spel van tegelijkertijd verhullen en ontmaskeren. (nl)
- En nyckelroman (franska: roman à clef) är en berättelse där verkliga personer och händelser figurerar i lätt maskerad form. Den kan ta inspiration ur författarens eget liv eller någon annans liv. Berättandet kan antingen ske som mer oskyldig pastisch eller som vassare och mer aggressiv satir. Nyckelromaner kan blanda in stora mängder påhittade skeenden eller händelser. I den andra änden av skalan finns omvänd nyckelroman, en historia där tydligt utpekade personer beskrivs fiktivt. (sv)
- مفتاح الرومان أو عمل أدبي ذو مفتاح (النطق الفرنسي: [ʁɔmɑ̃n‿a kle] ، anglicised كـ / roʊˌmɒn ə ˈkleɪ / ]) هي رواية عن الحياة الحقيقية بواجهة خيالية، تمثل الأسماء الخيالية في الرواية أشخاصًا حقيقيين، و «المفتاح» هو العلاقة بين ماهو خيالي وما هو غير خيالي. قد يتم إنتاج «المفتاح» بشكل منفصل من قبل المؤلف أو ضمنيًا عبر استخدام النقوش أو الأساليب الأدبية الأخرى. كما ظهرت أعمال مستوحاة من السيرة الذاتية في أنواع أدبية وأشكال فنية أخرى، ولا سيما الفيلم الموسيقي. (ar)
- Klíčový román (používá se také mezinárodní výraz z francouzštiny roman à clef, výslovnost [ʁɔmɑ̃ a kle]) je označení literárního díla, které na první pohled vypráví fiktivní příběh, ve skutečnosti však obsahuje narážky na skutečné osoby a události. Na rozdíl od alegorie, která pojednává o obecných jevech a poukazuje na jejich nadčasovost, se klíčový román zabývá konkrétními, zpravidla aktuálními problémy, mění však místo děje nebo jména jednajících postav. Použití tohoto postupu má za cíl politickou satiru (George Orwell: Farma zvířat, Anatole France: ) nebo jde autorovi o vylíčení vlastních zážitků, chce však chránit identitu ostatních aktérů (Jack Kerouac: Na cestě, Javier Marías: ). Často se klíčový román odehrává v uměleckém prostředí a karikuje známé osobnosti (Jerzy Andrzejewski: Onť (cs)
- El tecnicismo novela en clave (tomado del francés, roman à clef) se aplica a aquellas novelas en las que ciertos personajes o situaciones, representan, de una forma más o menos explícita, a personas o situaciones reales. La "clave" es la relación entre la no ficción y la ficción. Esta clave metafórica puede producirse por separado, típicamente como una guía explícita del texto por parte del autor, o implícitamente, mediante el uso de epígrafes u otras técnicas literarias. (es)
- Roman à clef (French pronunciation: [ʁɔmɑ̃ a kle], anglicised as /roʊˌmɒn ə ˈkleɪ/), French for novel with a key, is a novel about real-life events that is overlaid with a façade of fiction. The fictitious names in the novel represent real people, and the "key" is the relationship between the nonfiction and the fiction. This metaphorical key may be produced separately—typically as an explicit guide to the text by the author—or implied, through the use of epigraphs or other literary techniques. (en)
- Le roman à clef (ou roman à clé) est un sous-genre romanesque dans lequel certains personnages ou la totalité de ceux-ci représentent, de façon plus ou moins explicite, une personne réelle. Sous le couvert de la fiction, l'auteur écrit en réalité une histoire vraie, souvent pour éviter la diffamation tout en faisant une satire. La clef de l'histoire, qui fait comprendre au lecteur qu'il s'agit d'une histoire vraie, est habituellement une personnalité publique reconnue, plus particulièrement un homme politique ou une personne ayant une influence majeure sur un groupe, qu'il s'agisse de politique, d'affaires, de show-business, etc. (fr)
- 로망 아 클레(Roman à clef)는 소설에서 실제 인물을 허구에 덮어씌운 소설을 뜻한다. 소설에 있는 이름은 실제 사람들을 나타내고, 열쇠(clef)는 논픽션과 픽션 사이의 관계를 의미한다. 이는 저자가 실제 사람이란 것을 글로 직접 알려줄 수도 있고, 다른 방법이나 문학적인 기법을 사용해 별도로 암시하게 할 수도 있다. 로망 아 클레는 17세기 마들렌 드 스퀴데리가 정치와 관련되어 있는 인물들을 주인공으로 하는 소설을 쓰면서 생겨났으며, 실비아 플래스, 존 밴빌, 트루먼 커포티, 시몬 드 보부아르, 어니스트 헤밍웨이, 조지 오웰, 잭 케루악, 빅토르 위고, 블레즈 상드라르, 필립 K. 딕, 제이 매키너니, 나기브 마푸즈, 찰스 부코스키, 솔 벨로, 제임스 조이스, 주나 반스 등이 사용하였다. 작가가 로망 아 클레를 사용하는 이유는 풍자와 논란이 있는 주제들에 대한 글쓰기와 명예훼손이 일어나지 않게 스캔들에 관한 내부 정보를 쓰는 것, 그리고 이야기를 작가가 바꾸고 싶은 방향으로 바꿀 수 있는 기회를 주며, 개인적이고 자전적인 경험을 묘사할 수 있기 때문이다. (ko)
- Powieść z kluczem – odmiana powieści, w której przedstawione są prawdziwe postacie, a niekiedy również prawdziwe wydarzenia, pod zmienionymi, fałszywymi nazwami. Przykładem „powieści z kluczem” jest Generał Barcz Juliusza Kaden-Bandrowskiego (pod nazwiskiem tytułowego bohatera tej powieści ukryta jest postać Józefa Piłsudskiego), Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego czy Leopolda Tyrmanda.Taką powieścią jest także utwór Güntera Grassa z 1979 r. Das Treffen in Telgte (Spotkanie w Telgte, 1992), opisujący fikcyjne spotkanie niemieckich poetów i pisarzy w 1647 r. mający na celu porozumienie i zakończenie wojny trzydziestoletniej, a poświęcony spotkaniom ważnej dla twórczości autora Grupy 47. Jednak najbardziej znanym utworem z kluczem jest Folwark zwierzęcy George’a Orwella przedstawiający aleg (pl)
- Roman à clef, ou roman a cle ([ro.mã a klè], expressão francesa cuja tradução aproximada é "romance com chave"), designa a forma narrativa na qual o autor trata de pessoas reais por meio de personagens fictícios. Em alguns casos, o autor recorre a anagramas ou pseudônimos para referir-se a sujeitos reais; noutros, vale-se de uma tabela que permite converter números ou iniciais em nomes (verdadeiros) correspondentes. As razões que levam um autor a utilizar o roman à clef são: Roman à clef é recurso narrativo utilizado também por outras formas artísticas, como o cinema (filme à clef). (pt)
- Романы с ключом (фр. roman à clef) — светские романы, получившие распространение в Испании XVI века и Франции XVII века, в которых за условными историческими или мифологическими персонажами угадывались современные придворные. Зачастую к такому роману прилагался «ключ» — список, где указывалось, кто из придворных зашифрован в качестве того или иного персонажа. (ru)
- Роман із ключем — світські романи, які поширені в Іспанії XVI століття і Франції XVII століття, у яких за умовними історичними або міфологічними персонажами вгадувалися тогочасні придворні. Найчастіше до такого роману додавався «ключ» — список, де вказувалося, хто з придворних зашифрований за тим чи іншим персонажем. Прототипом роману з ключем була «Аргеніда» — політичний роман Джона Берклі. (uk)
|
