| dbo:abstract
|
- Princ Pjotr Ivanovič Bagration (rusky Пётр Иванович Багратион, gruzínsky პეტრე ბაგრატიონი; 10. července 1765, Tbilisi[zdroj?] – 12. záříjul./ 24. září 1812greg., ) byl ruský šlechtic a voják, který pocházel z gruzínského rodu Bagrationů a který se stal ruským generálem v době napoleonských válek. (cs)
- El príncep Piotr Ivànovitx Bagration (en rus: Пётр Иванович Багратион, en georgià: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი Petre Ivane dze Bagrationi) (1765 - 12 de setembre de 1812), descendent de la família reial georgiana dels Bagrationi, va servir com a general rus. Va néixer a 1765, a Kizliar (Daguestan, Rússia). (ca)
- Pjotr Iwanowitsch Bagration (georgisch პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი/ Petre Iwanes dse Bagrationi; russisch Пётр Иванович Багратион; * 1765 in Georgien; † 12. Septemberjul. / 24. September 1812greg. in , Oblast Wladimir) war ein Fürst aus der königlichen Dynastie der georgischen Bagratiden. Er war ein Feldherr der russischen Armee. (de)
- Princo Pjotr Ivanoviĉ BAGRATION (kartvele პეტრე ბაგრატიონი; P'et're Bagrat'ioni, ruse Пётр Иванович Багратион) naskiĝis en 1765 en Kizlar urbo (nun Dagestano, Rusio), mortis pro gravaj vundoj okazintaj dum la Batalo de Borodino la 12-an de septembro[jul.]/ 24-an de septembro 1812[greg.] en bieno Sima, Vladimira gubernio, Rusio. Li estis elstara rusia militestro, posteulo de Bagration dinastio longtempe reginta en Kartvelio. Bagration militservis en la rusa armeo ekde 1782 tridek jarojn, komence kiel ordinara soldato kaj fine kiel infanteria generalo. Li partoprenis en la milito kontraŭ turkoj (1787-1892), en kelkaj bataloj kontraŭ la franca armeo en t.n. Napoleonaj Militoj sub komando de ĉefgeneralo Aleksandr Suvorov. En la batalo de Borodino okazinta la 7-an de septembro 1812 Bagration estis anstataŭanto de ĉefkomandanto Miĥail Kutuzov kaj estris la 2-an rusan armeon. Rezulte li estis grave vundita kaj poste mortis pro gangreno. (eo)
- Piotr Ivanovitx Bagration (errusieraz: Пётр Иванович Багратион, georgieraz: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი; edo Tbilisi, 1765eko uztailaren 10a - , 1812ko irailaren 24a) georgiar jatorriko errusiar jeneral eta printzea izan zen. Piotrek 1763-1864ko hasi zuen bere ibilbide militarra. Ondoren, esku hartu zuen 1788an, eta Kościuszkoren matxinada zapaldu zuen 1794an. 1799an Aleksandr Suvorovekin borrokatu zuen Italia eta Suitzako kanpainetan. 1805ean errusiar armadarekin borrokatu zuen Napoleonen aurkako koalizio gerretan eta Austerlitzeko guduan garaitua izan zen. 1808-1809an Suediaren aurkako Finlandiako Gerran esku hartu zuen eta 1812an . Frantziarren aurka borrokatu zen Errusiako frantziar inbasioan. Borodinoko guduan larri zauritu zuten eta bi aste geroago hil zen. (eu)
- El príncipe Piotr Ivánovich Bagratión (en ruso, Пётр Ива́нович Багратио́н; en georgiano, პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი, Petre Ivanes dze Bagrationi; 1765-12 de septiembre de 1812), descendiente de la familia real georgiana de los Bagrationi, sirvió como general ruso. Nació en 1765, en (Daguestán, Imperio ruso) y era tío de Piotr Románovich Bagratión. (es)
- Prince Pyotr Ivanovich Bagration (10 July 1765 – 24 September 1812) was a Georgian general and prince serving in the Russian Empire, prominent during the Napoleonic Wars. Bagration, a member of the Bagrationi dynasty, was born in Tbilisi. His father, Ivan (Ivane), served as an officer in the Imperial Russian Army, in which Bagration also enlisted in 1782. Pyotr Ivanovich Bagration began his military career serving in the Russo-Circassian War of 1763–1864 for a couple of years. Afterwards he participated in a war against the Ottomans and the capture of Ochakov in 1788. Later he helped suppress the Kościuszko Uprising of 1794 in Poland and capture Warsaw. During Russia's Italian and Swiss campaigns of 1799 against the French, he served with distinction under Field Marshal Alexander Suvorov. In 1805 Russia joined the coalition against Napoleon. After the collapse of the Austrians at Ulm in October 1805, Bagration won praise for his successful defense in the Battle of Schöngrabern (November 1805) that allowed Russian forces to withdraw and unite with the main Russian army of Mikhail Kutuzov. In December 1805 the combined Russo-Austrian army suffered defeat at the Battle of Austerlitz, where Bagration commanded the allied right wing against the French under Jean Lannes. Later he commanded Russian troops in the Finnish War (1808–1809) against Sweden and in another war against the Turks (1806–1812) on the Danube. During the French invasion of Russia in 1812, Bagration commanded one of two large Russian armies (Barclay de Tolly commanded the other) fighting a series of rear-guard actions. The Russians failed to stop the French advance at the Battle of Smolensk in August 1812. Barclay had proposed a scorched-earth retreat that the Emperor Alexander I of Russia had approved, although Bagration preferred to confront the French in a major battle. Mikhail Kutuzov succeeded Barclay as Commander-in-Chief but continued his policy until the Battle of Borodino (7 September [O.S. 26 August] 1812) near Moscow. Bagration commanded the left wing around what became known as the Bagration flèches at Borodino, where he was mortally wounded; he died a couple of weeks later. Originally buried at a local church, in 1839 he was reburied on the battlefield of Borodino. (en)
- Le prince Piotr Ivanovitch Bagration (en russe : Пётр Иванович Багратион) ou Pétré Ivanis dzé Bagrationi (en géorgien : პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი), plus communément appelé Pierre de Bagration, né en 1765 à Kizliar et mort le 24 septembre 1812 près de Mojaïsk, fut l'un des généraux les plus distingués de l'Empire russe. (fr)
- ピョートル・イヴァーノヴィチ・バグラチオン（Пётр Иванович Багратион, Pjotr Ivanovich Bagration, პეტრე ბაგრატიონი, Petre Bagrationi, 1765年7月10日 - 1812年9月12日）は、ロシア帝国の軍人、貴族。ナポレオン戦争（ロシア遠征、祖国戦争）時にロシア帝国の将軍としてロシア第2軍を率いた。 グルジアのカルトリ王国の後裔にあたり、曾祖父はカルトリ国王イェッセである。北カフカースの（Kizlyar、現在のダゲスタン）で生まれ、長じてロシア帝国の将軍として仕えた。バグラチオンの父イワン・バグラチオン（イヴァーネ・バクラチオニ）は、グルジアの王子でロシア軍の大佐。バグラチオンの兄弟ロマン・バグラチオン（レヴァズ・バグラチオニ、Roman（ Revaz） Bagrationi）もロシア軍に入隊し、将軍となった。 (ja)
- 표트르 이바노비치 바그라티온(러시아어: Пётр Иванович Багратион, 1765년 7월 10일 ~ 1812년 9월 12일)은 나폴레옹 전쟁때의 러시아 제국의 장군이다. 나폴레옹의 러시아 원정때 러시아 제2군을 이끌었다. 조지아 왕가인 의 후손으로 북캅카스의 키즐랴르(지금의 러시아 다게스탄 공화국)에서 태어났다. 성장하여 러시아 제국의 장군으로써 근무했다. 바그라티온의 아버지 이안 바그라티온(이바네 바그라티오니)는 조지아의 왕자로써 러시아군의 대령이었다. 바그라티온의 형제 로만 바그라티온((Roman (Revaz) Bagrationi)도 러시아군에 입대해 장군이 되었다. 훗날 그의 이름을 따 소련군이 나치 독일에 맞서 바그라티온 작전을 수립했다. (ko)
- Pjotr Ivanovitsj Bagration (Russisch: Пётр Иванович Багратион) (Kizljar, 10 juli 1765 of 1769 - (oblast Vladimir), 12 september 1812) was een Russisch generaal ten tijde van de invasie van Rusland door Napoleon Bonaparte. Prins Pjotr werd in 1765 in Kizljar in Dagestan in de noordelijke Kaukasus geboren als afstammeling van de koninklijke familie van Georgië; zijn broer Roman werd later eveneens generaal in het Russische leger. Bagration ging het leger in in 1782, en diende enkele jaren in de Kaukasus. Hij nam deel aan het (1788) en de Poolse campagne van 1794. Zijn verrichtingen vielen op, en hij vergezelde Aleksandr Soevorov op diens veldtochten in Italië en Zwitserland in 1799. Tijdens die campagnes nam hij de stad Brescia in. In 1805 was hij de commandant van een kleine voorhoede in het leger onder leiding van Michail Koetoezov. Bij de verzekerde hij de veilige aftocht van dat leger door herhaalde aanvallen van een grotere troepenmacht af te slaan. Bij de Slag bij Austerlitz op 2 december 1805 vocht Bagration tegen de Franse linkervleugel aangevoerd door Joachim Murat en Jean Lannes. Hij nam ook deel aan de Slag bij Eylau (7 februari 1807), de (11 juni 1807) en de Slag bij Friedland (14 juni 1807). Tijdens de Finse Oorlog (1808) veroverde Bagration tijdens een gedurfde tocht over de bevroren Botnische Golf de Ålandseilanden en in 1809 was hij de bevelhebber bij de slagen van Rassowa en Tataritza tegen de Turken. In 1809 werd Bagration tot generaal van de infanterie benoemd. In 1812 was Bagration bevelhebber van het westelijke tweede leger. Hij werd verslagen bij Mogiljov, maar kon toch aansluiten bij het hoofdleger onder Barclay. Bij de Slag bij Borodino (7 september 1812) was Bagration aanvoerder van de linkervleugel. Hij werd hier dodelijk gewond, en stierf 5 dagen later in het dorpje Simi, op het landgoed van zijn tante, waar hij ook werd begraven. Ter zijner nagedachtenis richtte tsaar Nicolaas I een standbeeld op op het slagveld van Borodino. In 1839 werd Bagration daar herbegraven. In 1944 koos Stalin de naam van Bagration voor een succesvol offensief om de Duitsers uit Wit-Rusland te drijven. Na de oorlog werd het noordelijke deel van Oost-Pruisen geannexeerd door de Sovjet-Unie, en de stad Preußisch-Eylau (waar Bagration in 1807 had gevochten) werd daarna Bagrationovsk genoemd. (nl)
- Pëtr Ivanovič Bagration (in russo: Пётр Иванович Багратион?; in georgiano:პეტრე ბაგრატიონი Petre Bagrationi; Kizljar, 1765 – , 12 settembre 1812) è stato un generale russo di origine georgiana che servì nell'esercito russo dal 1782 alla morte. Era il fratello maggiore di Roman Ivanovič Bagration. (it)
- Piotr Iwanowicz Bagration, ros. Пётр Иванович Багратион (ur. 1765 w Kizlarze, zm. 12 września?/ 24 września 1812 we wsi Simy, gdzie był pochowany) – rosyjski generał piechoty, uczeń generałów Aleksandra Suworowa i Michaiła Kutuzowa, brat Romana Bagrationa. Bohater wojny francusko-rosyjskiej 1812 roku. (pl)
- Furst Pjotr Ivanovitj Bagration (georgiska: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი, Petre Ivanes Dze Bagrationi; ryska: Пётр Иванович Багратион, Pjotr Ivanovitj Bagration), född 10 juli 1765, död 12 september 1812, var en georgisk infanterigeneral och nationalkrigshjälte som främst utmärkte sig i Napoleonkrigen 1799–1812 men som även deltog i finska kriget 1808–1809. Pjotr Bagration föddes i staden Kizljar som son till fursten, överste Ivane Bagrationi som härstammade från en gammal fursteätt i Georgien. Han började sin militära bana som sjuttonårig sergeant och visade tidigt talang för yrket. Under flera år deltog han i olika kampanjer under ledning av den berömde ryske generalen Aleksandr Suvorov av vilken han lärde mycket. Han deltog i belägringen av Otjakov 1788, rysk-polska kampanjen 1794 och fälttågen i Italien och Schweiz 1799 och befordras då till generalmajor. Under första Napoleonkriget utmärkte han sig särskilt till exempel i (även känt som slaget vid Hollabrunn) den 16 november 1805 där hans numerärt underlägsna flankskydd (enligt olika källor mellan 7 000 och mindre än 10 000 ryska soldater mot mellan strax över 20 000 till omkring 40 000 fransmän under Joachim Murats ledning) möjliggjorde ryska arméns reträtt under Michail Kutuzov. Efter detta befordrades han till generallöjtnant och erhöll Sankt Georgsorden, 2. kl. Vidare deltog han i slagen vid Austerlitz (2 december 1805), Eylau (7 februari 1807), Heilsberg (10 juni 1807) och Friedland (14 juni 1807). Under finska kriget 1808 förde Bagration befäl över ryska styrkor i södra Finland och intog bland annat Tammerfors och Åbo samt Åland efter en vågad marsch över isen. Johan Ludvig Runeberg diktade i Fänrik Ståls sägner: Från sommaren 1809 var han åter i Napoleonkrigen som general över infanteriet och bidrog väsentligt till ryska framgångar i slagen vid och Borodino 1812. I det senare slaget ledde han det hårdnackade försvaret av de så kallade Bagrationskansarna som bytte ägare flera gånger under slaget. Vid Borodino sårades Bagration så svårt att han snart därefter, 12 september 1812, avled i byn Simi. Hans kvarlevor flyttades den 5 juli 1839 till hjälteminnet i Borodino där även tsar Nikolaus I låtit resa ett monument över honom. Hans grav förstördes dock under andra världskriget. Pjotr Bagration gifte sig med grevinnan Katarina Pavlovna Skavronskij i Gattjina 2 september 1800, men skiljdes från henne 1804. Den ryske författaren Lev Tolstoj använde Pjotr Bagration som förebild för en av figurerna i Krig och fred. Under andra världskriget använde Stalin hans namn, operation Bagration, för offensiven den 23 juni 1944 för att driva ut de tyska styrkorna ur nuvarande Belarus. Staden Eylau i Ostpreussen döptes om till Bagratinovsk, efter Pjotr Bagration, under sovjettiden 1946. (sv)
- Петро́ Іва́нович Багратіо́н (рос. Пётр Иванович Багратион, груз. პეტრე ბაგრატიონი; 1765 — 12 (24) вересня 1812), російський генерал. Герой франко-російської війни 1812 року. (uk)
- Pyotr Ivanovich Bagration (em georgiano: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი P'et're Ivanes dze Bagrat'ioni, em russo: Пётр Ива́нович Багратио́н; 1765 — 24 de Setembro de 1812) foi um príncipe e general do exército Russo. Descendente da família real Bagrationi da Geórgia. Participou das Guerras Napoleónicas. Nasceu em Kizlyar ou Tbilisi, filho de Ivan Bagration, um oficial do exército imperial russo, no qual Pyotr Bagration também se alistou em 1782. Bagration começou sua carreira servindo na Guerra Russo-Circassiana por alguns anos. Participou a seguir de uma guerra contra os otomanos e da captura de Ochakov em 1788. Mais tarde, ajudou a reprimir a revolta de Tadeusz Kościuszko de 1794 na Polônia, tomando parte na captura de Varsóvia. Durante as campanhas italianas e suíças de 1799 contra os franceses, ele serviu com distinção sob Alexander Suvorov. Em 1805, a Rússia se juntou à coalizão contra Napoleão. Após o colapso dos austríacos em Ulm , Bagration ganhou elogios pela defesa bem sucedida na que permitiu que as forças russas se retirassem e se unissem com o principal exército russo sob comando de Mikhail Kutuzov . O exército austro-russo foi derrotado na batalha de Austerlitz em dezembro, onde Bagration comandou a ala direita contra os franceses sob comando do general Jean Lannes. Bagration foi promovido a tenente-general em 1805. Durante a quarta coligação, em 1807, lutou obstinadamente nas batalhas de Eylau (7 de fevereiro), Heilsberg (11 de junho) e Friedland (14 de junho). Comandou tropas russas na Guerra Finlandesa (1808-1809) contra a Suécia e no Danúbio, durante a Guerra Russo-Turca (1806-1812). Durante a invasão francesa da Rússia em 1812, Pyotr Bagration comandou o segundo exército russo, (o primeiro era comandado por Barclay de Tolly). Apesar de derrotado em (23 de julho), Bagration levou suas forças a se juntarem ao 1º Exército, em Smolensk, sob comando de Barclay de Tolly. Os russos não conseguiram deter o avanço francês na Batalha de Smolensk. Barclay de Tolly ordenou a retirada, valendo-se da tática de terra queimada, que teve o aval do Czar Alexandre I. Embora Bagration preferisse confrontar os franceses em uma grande batalha, Mikhail Kutuzov que substituiu Barclay de Tolly como comandante-em-chefe, manteve a tática de recuo adotada até a Batalha de Borodino, ocorrida em 7 de setembro de 1812, onde os russos buscaram evitar a queda de Moscou. Nesta batalha Bagration comandou com distinção as defesas da ala esquerda, sendo mais tarde denominadas “Flechas de Bagration” ao conjunto de trincheiras, disposto em forma de cunha. Durante o ataque francês em Borodino, por volta do meio-dia, Pyotr Bagration foi mortalmente ferido por estilhaços de artilharia inimiga, sendo retirado do campo para um hospital de campanha e removido em seguida para Moscou. A sua remoção do campo abateu o moral de suas tropas, concorrendo para o colapso da linha de defesa russa naquele setor. Após a evacuação de Moscou, Bagration foi transportado para aldeia de Simi, província de Vladimir, sendo hospedado na propriedade de seu amigo, Príncipe ; onde veio a falecer devido a gangrena do ferimento recebido em batalha. Sepultado em uma igreja local, seu corpo foi transladado em 1839, com honras militares, para o campo de batalha de Borodino, por iniciativa liderada pelo General , contando a cerimônia com a presença do próprio Czar Nicolau I. (pt)
- 彼得·伊萬諾維奇·巴格拉季昂親王（格魯吉亞語： პეტრე ბაგრატიონი 俄語：Пётр Ива́нович Багратио́н；1765年－1812年9月24日），俄羅斯帝國陸軍上將、親王、格魯吉亞巴格拉季昂王朝的後裔。 (zh)
- Князь Пётр Ива́нович Багратио́н (29 июня [10 июля] 1765, Кизляр — 12 [24] сентября 1812, село Сима, Владимирская губерния) — российский генерал от инфантерии, шеф лейб-гвардии Егерского полка, главнокомандующий 2-й Западной армией в начале Отечественной войны 1812 года. Старший брат генерал-лейтенанта князя Романа Багратиона, дядя генерал-лейтенанта Петра Романовича Багратиона. Являлся учеником А. В. Суворова. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Princ Pjotr Ivanovič Bagration (rusky Пётр Иванович Багратион, gruzínsky პეტრე ბაგრატიონი; 10. července 1765, Tbilisi[zdroj?] – 12. záříjul./ 24. září 1812greg., ) byl ruský šlechtic a voják, který pocházel z gruzínského rodu Bagrationů a který se stal ruským generálem v době napoleonských válek. (cs)
- El príncep Piotr Ivànovitx Bagration (en rus: Пётр Иванович Багратион, en georgià: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი Petre Ivane dze Bagrationi) (1765 - 12 de setembre de 1812), descendent de la família reial georgiana dels Bagrationi, va servir com a general rus. Va néixer a 1765, a Kizliar (Daguestan, Rússia). (ca)
- Pjotr Iwanowitsch Bagration (georgisch პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი/ Petre Iwanes dse Bagrationi; russisch Пётр Иванович Багратион; * 1765 in Georgien; † 12. Septemberjul. / 24. September 1812greg. in , Oblast Wladimir) war ein Fürst aus der königlichen Dynastie der georgischen Bagratiden. Er war ein Feldherr der russischen Armee. (de)
- El príncipe Piotr Ivánovich Bagratión (en ruso, Пётр Ива́нович Багратио́н; en georgiano, პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი, Petre Ivanes dze Bagrationi; 1765-12 de septiembre de 1812), descendiente de la familia real georgiana de los Bagrationi, sirvió como general ruso. Nació en 1765, en (Daguestán, Imperio ruso) y era tío de Piotr Románovich Bagratión. (es)
- Le prince Piotr Ivanovitch Bagration (en russe : Пётр Иванович Багратион) ou Pétré Ivanis dzé Bagrationi (en géorgien : პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი), plus communément appelé Pierre de Bagration, né en 1765 à Kizliar et mort le 24 septembre 1812 près de Mojaïsk, fut l'un des généraux les plus distingués de l'Empire russe. (fr)
- ピョートル・イヴァーノヴィチ・バグラチオン（Пётр Иванович Багратион, Pjotr Ivanovich Bagration, პეტრე ბაგრატიონი, Petre Bagrationi, 1765年7月10日 - 1812年9月12日）は、ロシア帝国の軍人、貴族。ナポレオン戦争（ロシア遠征、祖国戦争）時にロシア帝国の将軍としてロシア第2軍を率いた。 グルジアのカルトリ王国の後裔にあたり、曾祖父はカルトリ国王イェッセである。北カフカースの（Kizlyar、現在のダゲスタン）で生まれ、長じてロシア帝国の将軍として仕えた。バグラチオンの父イワン・バグラチオン（イヴァーネ・バクラチオニ）は、グルジアの王子でロシア軍の大佐。バグラチオンの兄弟ロマン・バグラチオン（レヴァズ・バグラチオニ、Roman（ Revaz） Bagrationi）もロシア軍に入隊し、将軍となった。 (ja)
- 표트르 이바노비치 바그라티온(러시아어: Пётр Иванович Багратион, 1765년 7월 10일 ~ 1812년 9월 12일)은 나폴레옹 전쟁때의 러시아 제국의 장군이다. 나폴레옹의 러시아 원정때 러시아 제2군을 이끌었다. 조지아 왕가인 의 후손으로 북캅카스의 키즐랴르(지금의 러시아 다게스탄 공화국)에서 태어났다. 성장하여 러시아 제국의 장군으로써 근무했다. 바그라티온의 아버지 이안 바그라티온(이바네 바그라티오니)는 조지아의 왕자로써 러시아군의 대령이었다. 바그라티온의 형제 로만 바그라티온((Roman (Revaz) Bagrationi)도 러시아군에 입대해 장군이 되었다. 훗날 그의 이름을 따 소련군이 나치 독일에 맞서 바그라티온 작전을 수립했다. (ko)
- Pëtr Ivanovič Bagration (in russo: Пётр Иванович Багратион?; in georgiano:პეტრე ბაგრატიონი Petre Bagrationi; Kizljar, 1765 – , 12 settembre 1812) è stato un generale russo di origine georgiana che servì nell'esercito russo dal 1782 alla morte. Era il fratello maggiore di Roman Ivanovič Bagration. (it)
- Piotr Iwanowicz Bagration, ros. Пётр Иванович Багратион (ur. 1765 w Kizlarze, zm. 12 września?/ 24 września 1812 we wsi Simy, gdzie był pochowany) – rosyjski generał piechoty, uczeń generałów Aleksandra Suworowa i Michaiła Kutuzowa, brat Romana Bagrationa. Bohater wojny francusko-rosyjskiej 1812 roku. (pl)
- Петро́ Іва́нович Багратіо́н (рос. Пётр Иванович Багратион, груз. პეტრე ბაგრატიონი; 1765 — 12 (24) вересня 1812), російський генерал. Герой франко-російської війни 1812 року. (uk)
- 彼得·伊萬諾維奇·巴格拉季昂親王（格魯吉亞語： პეტრე ბაგრატიონი 俄語：Пётр Ива́нович Багратио́н；1765年－1812年9月24日），俄羅斯帝國陸軍上將、親王、格魯吉亞巴格拉季昂王朝的後裔。 (zh)
- Князь Пётр Ива́нович Багратио́н (29 июня [10 июля] 1765, Кизляр — 12 [24] сентября 1812, село Сима, Владимирская губерния) — российский генерал от инфантерии, шеф лейб-гвардии Егерского полка, главнокомандующий 2-й Западной армией в начале Отечественной войны 1812 года. Старший брат генерал-лейтенанта князя Романа Багратиона, дядя генерал-лейтенанта Петра Романовича Багратиона. Являлся учеником А. В. Суворова. (ru)
- Princo Pjotr Ivanoviĉ BAGRATION (kartvele პეტრე ბაგრატიონი; P'et're Bagrat'ioni, ruse Пётр Иванович Багратион) naskiĝis en 1765 en Kizlar urbo (nun Dagestano, Rusio), mortis pro gravaj vundoj okazintaj dum la Batalo de Borodino la 12-an de septembro[jul.]/ 24-an de septembro 1812[greg.] en bieno Sima, Vladimira gubernio, Rusio. Li estis elstara rusia militestro, posteulo de Bagration dinastio longtempe reginta en Kartvelio. (eo)
- Piotr Ivanovitx Bagration (errusieraz: Пётр Иванович Багратион, georgieraz: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი; edo Tbilisi, 1765eko uztailaren 10a - , 1812ko irailaren 24a) georgiar jatorriko errusiar jeneral eta printzea izan zen. Piotrek 1763-1864ko hasi zuen bere ibilbide militarra. Ondoren, esku hartu zuen 1788an, eta Kościuszkoren matxinada zapaldu zuen 1794an. 1799an Aleksandr Suvorovekin borrokatu zuen Italia eta Suitzako kanpainetan. Frantziarren aurka borrokatu zen Errusiako frantziar inbasioan. Borodinoko guduan larri zauritu zuten eta bi aste geroago hil zen. (eu)
- Prince Pyotr Ivanovich Bagration (10 July 1765 – 24 September 1812) was a Georgian general and prince serving in the Russian Empire, prominent during the Napoleonic Wars. Bagration, a member of the Bagrationi dynasty, was born in Tbilisi. His father, Ivan (Ivane), served as an officer in the Imperial Russian Army, in which Bagration also enlisted in 1782. Pyotr Ivanovich Bagration began his military career serving in the Russo-Circassian War of 1763–1864 for a couple of years. Afterwards he participated in a war against the Ottomans and the capture of Ochakov in 1788. Later he helped suppress the Kościuszko Uprising of 1794 in Poland and capture Warsaw. During Russia's Italian and Swiss campaigns of 1799 against the French, he served with distinction under Field Marshal Alexander Suvorov. (en)
- Pyotr Ivanovich Bagration (em georgiano: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი P'et're Ivanes dze Bagrat'ioni, em russo: Пётр Ива́нович Багратио́н; 1765 — 24 de Setembro de 1812) foi um príncipe e general do exército Russo. Descendente da família real Bagrationi da Geórgia. Participou das Guerras Napoleónicas. Nasceu em Kizlyar ou Tbilisi, filho de Ivan Bagration, um oficial do exército imperial russo, no qual Pyotr Bagration também se alistou em 1782. Comandou tropas russas na Guerra Finlandesa (1808-1809) contra a Suécia e no Danúbio, durante a Guerra Russo-Turca (1806-1812). (pt)
- Pjotr Ivanovitsj Bagration (Russisch: Пётр Иванович Багратион) (Kizljar, 10 juli 1765 of 1769 - (oblast Vladimir), 12 september 1812) was een Russisch generaal ten tijde van de invasie van Rusland door Napoleon Bonaparte. Tijdens de Finse Oorlog (1808) veroverde Bagration tijdens een gedurfde tocht over de bevroren Botnische Golf de Ålandseilanden en in 1809 was hij de bevelhebber bij de slagen van Rassowa en Tataritza tegen de Turken. In 1809 werd Bagration tot generaal van de infanterie benoemd. (nl)
- Furst Pjotr Ivanovitj Bagration (georgiska: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი, Petre Ivanes Dze Bagrationi; ryska: Пётр Иванович Багратион, Pjotr Ivanovitj Bagration), född 10 juli 1765, död 12 september 1812, var en georgisk infanterigeneral och nationalkrigshjälte som främst utmärkte sig i Napoleonkrigen 1799–1812 men som även deltog i finska kriget 1808–1809. Under finska kriget 1808 förde Bagration befäl över ryska styrkor i södra Finland och intog bland annat Tammerfors och Åbo samt Åland efter en vågad marsch över isen. Johan Ludvig Runeberg diktade i Fänrik Ståls sägner: (sv)
|
_-_Google_Art_Project.jpg?width=300)
_-_Google_Art_Project.jpg){kind=link}
