About: Poetics

An Entity of Type: work, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Poetics is the theory of structure, form, and discourse within literature, and, in particular, within poetry.

Property Value
dbo:abstract
  • النظرية الشعرية هي نظرية تناقش الأشكال الأدبية والخطاب الأدبي. قد يُشير المصطلح على وجه التحديد إلى نظرية الشعر، على الرغم من استخدام بعض المتحدثين للمصطلح بشكل واسع بحيث يشيرون إلى مفهوم «النظرية» نفسها. (ar)
  • Poetika je: * nauka o výstavbě a formálním tvaru nějakého uměleckého (zvl. literárního) díla; * souhrn uměleckých zásad a prostředků (před)určující styl tohoto díla; * kniha, příručka, ve které jsou tyto zásady vysvětleny (např. Aristotelova kniha Poetika). (cs)
  • La poètica és l'estudi i teorització de l'estil literari o narratologia de qualsevol creació artística, en qualsevol gènere. Pot estudiar un art en general, com per exemple la poètica de la dansa, o l'estil i manera de fer particular d'un corrent, un moviment, un autor o fins i tot una època o una obra d'art determinada. (ca)
  • Die Poetik (griechisch ποιητική τέχνη „Dichtkunst“) ist die Lehre von der Dichtkunst. Das Adjektiv poetologisch bezieht sich auf die Poetik, wohingegen das Adjektiv poetisch sich meist auf die Poesie bezieht. Als Dichtungstheorie setzt sie sich theoretisch mit dem Wesen der Dichtung, mit ihrer Wirkung, ihrem Wert, ihren Aufgaben, ihren Funktionen, ihren spezifischen Ausdrucksmitteln und ihren poetischen Gattungen auseinander. Neben Abhandlungen zur Kunsttechnik, die in erster Linie auf Fragen der Herstellung von Dichtung (Poietik) zielen, versucht die Literaturtheorie u. a., einen allgemeinen Begriff dessen zu geben, was „poetisch“ ist, d. h., Kriterien für die Poetizität von Texten zu entwickeln. (de)
  • Poetiko (el la greka: ποιητική [τέχνη] - poetarto) estas la teorio aŭ scienco pri poezio. (eo)
  • Poetika (grezieraz: ποιητική τέχνη «poesia») literaturaren hizkuntzaz diharduen jakintza da. Kontzeptua Aristotelesengandik datorkigu. Izen hori jarri zion bere lan bati, eta geroztik literaturaren arloko sorlanen deskripzioa, sailkapena eta azterketa izan da poetikaren eginkizuna, beti ere kontzeptu orokor eta literaturari buruzko teoria batetik abiaturik. Poetikari, orobat, beste izen batzuk ere eman izan zaizkio. Horaziok Ars poetica hitzak erabili zituen, eta Erdi Aroan ere arte poetikoa kontzeptua erabili zen sarri. Gerora, prezeptiba literarioak agertu ziren, eta ia XX. mendera arte iritsi zen prezeptibaren kontzeptu hori. Gure garaian, zientzia literarioaren kontzeptua hedatu da, eta barruan literaturaren jakintza arloari dagozkion sail guztiak bilduko lituzke; horren barruan, literaturaren teoria da poetikari dagokion saila. (eu)
  • Puede definirse como la ciencia nomotética cuyo objeto de estudio son las artes y la literatura.​ Puede aceptarse su origen en la obra homónima de Aristóteles.​​ En un sentido más concreto, se entiende como poética el «arte de componer versos y obras en verso», así como el estudio que hace un autor sobre su propia obra.​ (es)
  • Poetics is the theory of structure, form, and discourse within literature, and, in particular, within poetry. (en)
  • Une poétique (du grec poiesis, « créer ») est l'ensemble des idées qui ont propulsé la création d'une œuvre d'art ou d'un courant artistique. Elle est l'émanation créative spécifique des artistes, par opposition aux bases méthodologiques, technologiques et culturelles sur lesquelles les œuvres s'appuient pour exister. Elle appartient à ce que la critique littéraire appelle le « métadiscours ». Une poétique peut être définie par le créateur lui-même, ou dégagée par un autre artiste ou un critique. Étudier une poétique permet de relever la psychologie inhérente à une œuvre. L'appréhension des poétiques a été historiquement exhibée par Aristote dans La Poétique, vers 335 av. J.-C. (fr)
  • De term poëtica is afkomstig van het Griekse ποίησις (poësis, poëtica) en heeft van oudsher betrekking op de (ambachtelijke) voorschriften waaraan kunstwerken dienen te voldoen. In de moderne tijd doelt de term op de creatieve normen van individuele kunstenaars. (nl)
  • 시학(詩學, poetics)은 언어 기호가 을 구현하기 위하여 스스로 작동하는 미학적 장치를 발견하는 학문 분야이다. 일반적으로 시학은 언어와 언어 표현이 지시하는 대상을 분리함으로써, 언어가 언어 고유의 미학을 어떻게 구현하는지 스스로 드러내는 것을 목표로 한다. 그러나 시학에서 다루는 기법은 언어 예술에만 국한되지 않기 때문에, 시학은 회화, 음악, 연극, 영화 등 모든 예술로 확대될 수 있다. 문자예술을 기반으로 한 보편적인 시학은 의 언어의 커뮤니케이션 모델(Jakobson's functions of language) 중 메시지와 코드의 영역을 다룬다. 컨텍스트, 접촉, 발신자, 수신자는 메시지 안에서 코드화된다. (ko)
  • Il concetto di poetica è di natura estetica: in riferimento a tutte le modalità di espressione artistica (non solo la poesia, come erroneamente suggerito dal nome - e ritenuto dai più; ma anche pittura, scultura, musica, cinematografia, letteratura, ecc.), si parla di poetica come dell'insieme strutturato degli intenti espressivo-contenutistici che un artista (quale che sia il suo settore di attività) esplica nelle sue opere, o che un movimento artistico nel suo insieme propugna in seno all'ambiente culturale di riferimento. Si tratta di un concetto per definizione in fieri; ma al tempo stesso, ha senso parlarne (e definirla caso per caso) solo quando il suo grado di elaborazione - nell'ambito della produzione di un determinato artista, o di un dato movimento - si sia sufficientemente stabilizzato.La poetica di un autore può essere esplicita, ovvero spiegata in saggi, articoli, lettere e simili, oppure implicita, ossia ricavabile a posteriori dall'analisi delle opere.È importante distinguere tra la poetica e il pensiero di un artista; i collegamenti tra queste due componenti possono esseere numerosi e significativi, ma non implicano la sovrapposizione. (it)
  • Poetyka – dziedzina nauki o literaturze, a ściślej teorii literatury, rozpatrująca przede wszystkim sposób istnienia dzieła literackiego jako tworu językowego o swoistym charakterze, określanym przez potrzeby funkcji estetycznej. Przedmiotem zainteresowania poetyki są ogólne reguły organizacji tekstu literackiego. W zakres poetyki wchodzą: * genologia – nauka o rodzajach i gatunkach literackich, * stylistyka – nauka o języku utworów, * wersyfikacja – nauka o wierszu, * teoria języka poetyckiego. Ze względu na sposób ujęcia badanych zjawisk rozróżnia się: * poetykę opisową (systematyczną), * . Autorem pierwszej poetyki, rozumianej jako teoria dzieła literackiego, jest Arystoteles. Sztukę poetycką napisał też Horacy. (pl)
  • Como disciplina teórica, a poética é o estudo das obras literárias, particularmente as narrativas, que visa esclarecer suas características gerais, a sua literalidade, criando conceitos que possam ser generalizados para o entendimento da construção de outras obras. Além disso a poética também pode indicar um ato poético em si, como uma ressignifcação semântica de determinados elementos, normalmente ligados à palavra e seu significado dentro de um contexto, mas passível de ser aplicável também a qualquer outro objeto ou entendimento onde se possa resignificar um valor já atribuído, dando novos sentidos. Esse processo está intimamente ligado ao imaginário, onde a atribuição de significados é uma constante. Apesar de não ter caráter normativo, ela opera implícita ou explicitamente na criação artística. Surge na filosofia antiga com Aristóteles, que a trata como um dos métodos do discurso estudando, no fragmento que restou até nossos dias da tragédia e dela destacando noções fundamentais para a considerações teóricas posteriores, como a distinção (a partir de Platão) entre mimesis (mimese), no qual o poeta faz parecer que é um outro (um personagem) quem fala, como por exemplo, no texto dramático, e diegesis (diegese), no qual o poeta fala por si mesmo, por exemplo, na narração em terceira pessoa da composição literária. Para Alfred Döblin a linguagem é um ser vivo, que não reconta, mas representa o nosso passado: a linguagem "força a realidade a se manifestar, ela escava suas profundezas e traz a tona as situações fundamentais da condição humana, sejam elas grandiosas ou mesquinhas" . Assim a função poética, que é sempre subordinada à linguagem, estabelece no seu exercício de significação e perversão da realidade. Assim as funções da linguagem não se limitam a nomear o mundo, mas na sua prática justamente conferir existência à realidade. Ainda no conceito de Döblin, exercemos todas nossas funções vitais individualmente, porém precisamos do outro para falar, assim a linguagem se estabelece como um modo de não somente ter contato com o outro, mas de amá-lo. Como afirma Lacan: “Não há nenhuma realidade pré-discursiva. Cada realidade se funda e se define por um discurso”. E assim a poética se forma justamente na flexibilização da realidade no exercício da flexibilização da linguagem. As palavras ainda não apenas criam e conferem a realidade, mas também podem ser utilizadas como defesa de uma realidade. Na idade média, acreditava-se que os poetas irlandeses eram capazes de proteger os campos de trigo e cevada declamando poemas aos ratos. Ao longo da história os mitos e lendas trazem muito essa ligação da poesia na fundação e criação de uma realidade, apesar de objetivamente espantar ratos com poesia se mostrar uma prática de eficácia questionável, sua metáfora é bem aplicável e demonstra o quanto de importância sempre se deu a linguagem. Esse fator é muito claro na mídia, que no exercício nada inocente de informar, cria inevitavelmente uma realidade através do seu discurso, nenhuma informação é isenta. (pt)
  • Поэ́тика (от греч. ποιητική; подразум. τέχνη «поэти́ческое иску́сство») — теория поэзии; наука, изучающая поэтическую деятельность, её происхождение, формы и значение, — и шире, законы литературы вообще. (ru)
  • Poetik (av grekiska ποιητική [τέχνη] – 'diktkonst') är läran om hur diktverk är eller bör vara utformade. Poetiken har anor från antiken och flera viktiga skrifter i ämnet har författats, bland andra Aristoteles Om diktkonsten och Horatius Ars poetica, vars titeln vid sidan av Ars poetriae är den vanliga latinska benämningen. Bland de främsta verken i Orienten kan man nämna Nizami Aruzis Chahâr maqâla (Fyra skrifter) som innehåller en diskussion om diktkonsten. (sv)
  • 詩論(英語:Poetics)是文學形式的意見和文學探討。詩論可以專指對詩歌的意見,廣義上亦可以用作指「意見」的概念。 (zh)
  • Пое́тика (грец. poietike — майстерність творення) — один із найдавніших термінів літературознавства, який постійно зазнавав внутрішньої змістової переакцентуації у зв'язку із еволюцією художньої літератури. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 7410249 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 9193 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1109706569 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • النظرية الشعرية هي نظرية تناقش الأشكال الأدبية والخطاب الأدبي. قد يُشير المصطلح على وجه التحديد إلى نظرية الشعر، على الرغم من استخدام بعض المتحدثين للمصطلح بشكل واسع بحيث يشيرون إلى مفهوم «النظرية» نفسها. (ar)
  • Poetika je: * nauka o výstavbě a formálním tvaru nějakého uměleckého (zvl. literárního) díla; * souhrn uměleckých zásad a prostředků (před)určující styl tohoto díla; * kniha, příručka, ve které jsou tyto zásady vysvětleny (např. Aristotelova kniha Poetika). (cs)
  • La poètica és l'estudi i teorització de l'estil literari o narratologia de qualsevol creació artística, en qualsevol gènere. Pot estudiar un art en general, com per exemple la poètica de la dansa, o l'estil i manera de fer particular d'un corrent, un moviment, un autor o fins i tot una època o una obra d'art determinada. (ca)
  • Poetiko (el la greka: ποιητική [τέχνη] - poetarto) estas la teorio aŭ scienco pri poezio. (eo)
  • Puede definirse como la ciencia nomotética cuyo objeto de estudio son las artes y la literatura.​ Puede aceptarse su origen en la obra homónima de Aristóteles.​​ En un sentido más concreto, se entiende como poética el «arte de componer versos y obras en verso», así como el estudio que hace un autor sobre su propia obra.​ (es)
  • Poetics is the theory of structure, form, and discourse within literature, and, in particular, within poetry. (en)
  • De term poëtica is afkomstig van het Griekse ποίησις (poësis, poëtica) en heeft van oudsher betrekking op de (ambachtelijke) voorschriften waaraan kunstwerken dienen te voldoen. In de moderne tijd doelt de term op de creatieve normen van individuele kunstenaars. (nl)
  • 시학(詩學, poetics)은 언어 기호가 을 구현하기 위하여 스스로 작동하는 미학적 장치를 발견하는 학문 분야이다. 일반적으로 시학은 언어와 언어 표현이 지시하는 대상을 분리함으로써, 언어가 언어 고유의 미학을 어떻게 구현하는지 스스로 드러내는 것을 목표로 한다. 그러나 시학에서 다루는 기법은 언어 예술에만 국한되지 않기 때문에, 시학은 회화, 음악, 연극, 영화 등 모든 예술로 확대될 수 있다. 문자예술을 기반으로 한 보편적인 시학은 의 언어의 커뮤니케이션 모델(Jakobson's functions of language) 중 메시지와 코드의 영역을 다룬다. 컨텍스트, 접촉, 발신자, 수신자는 메시지 안에서 코드화된다. (ko)
  • Поэ́тика (от греч. ποιητική; подразум. τέχνη «поэти́ческое иску́сство») — теория поэзии; наука, изучающая поэтическую деятельность, её происхождение, формы и значение, — и шире, законы литературы вообще. (ru)
  • Poetik (av grekiska ποιητική [τέχνη] – 'diktkonst') är läran om hur diktverk är eller bör vara utformade. Poetiken har anor från antiken och flera viktiga skrifter i ämnet har författats, bland andra Aristoteles Om diktkonsten och Horatius Ars poetica, vars titeln vid sidan av Ars poetriae är den vanliga latinska benämningen. Bland de främsta verken i Orienten kan man nämna Nizami Aruzis Chahâr maqâla (Fyra skrifter) som innehåller en diskussion om diktkonsten. (sv)
  • 詩論(英語:Poetics)是文學形式的意見和文學探討。詩論可以專指對詩歌的意見,廣義上亦可以用作指「意見」的概念。 (zh)
  • Пое́тика (грец. poietike — майстерність творення) — один із найдавніших термінів літературознавства, який постійно зазнавав внутрішньої змістової переакцентуації у зв'язку із еволюцією художньої літератури. (uk)
  • Die Poetik (griechisch ποιητική τέχνη „Dichtkunst“) ist die Lehre von der Dichtkunst. Das Adjektiv poetologisch bezieht sich auf die Poetik, wohingegen das Adjektiv poetisch sich meist auf die Poesie bezieht. (de)
  • Poetika (grezieraz: ποιητική τέχνη «poesia») literaturaren hizkuntzaz diharduen jakintza da. Kontzeptua Aristotelesengandik datorkigu. Izen hori jarri zion bere lan bati, eta geroztik literaturaren arloko sorlanen deskripzioa, sailkapena eta azterketa izan da poetikaren eginkizuna, beti ere kontzeptu orokor eta literaturari buruzko teoria batetik abiaturik. (eu)
  • Une poétique (du grec poiesis, « créer ») est l'ensemble des idées qui ont propulsé la création d'une œuvre d'art ou d'un courant artistique. Elle est l'émanation créative spécifique des artistes, par opposition aux bases méthodologiques, technologiques et culturelles sur lesquelles les œuvres s'appuient pour exister. Elle appartient à ce que la critique littéraire appelle le « métadiscours ». Une poétique peut être définie par le créateur lui-même, ou dégagée par un autre artiste ou un critique. Étudier une poétique permet de relever la psychologie inhérente à une œuvre. (fr)
  • Il concetto di poetica è di natura estetica: in riferimento a tutte le modalità di espressione artistica (non solo la poesia, come erroneamente suggerito dal nome - e ritenuto dai più; ma anche pittura, scultura, musica, cinematografia, letteratura, ecc.), si parla di poetica come dell'insieme strutturato degli intenti espressivo-contenutistici che un artista (quale che sia il suo settore di attività) esplica nelle sue opere, o che un movimento artistico nel suo insieme propugna in seno all'ambiente culturale di riferimento. Si tratta di un concetto per definizione in fieri; ma al tempo stesso, ha senso parlarne (e definirla caso per caso) solo quando il suo grado di elaborazione - nell'ambito della produzione di un determinato artista, o di un dato movimento - si sia sufficientemente stab (it)
  • Poetyka – dziedzina nauki o literaturze, a ściślej teorii literatury, rozpatrująca przede wszystkim sposób istnienia dzieła literackiego jako tworu językowego o swoistym charakterze, określanym przez potrzeby funkcji estetycznej. Przedmiotem zainteresowania poetyki są ogólne reguły organizacji tekstu literackiego. W zakres poetyki wchodzą: * genologia – nauka o rodzajach i gatunkach literackich, * stylistyka – nauka o języku utworów, * wersyfikacja – nauka o wierszu, * teoria języka poetyckiego. Ze względu na sposób ujęcia badanych zjawisk rozróżnia się: (pl)
  • Como disciplina teórica, a poética é o estudo das obras literárias, particularmente as narrativas, que visa esclarecer suas características gerais, a sua literalidade, criando conceitos que possam ser generalizados para o entendimento da construção de outras obras. Além disso a poética também pode indicar um ato poético em si, como uma ressignifcação semântica de determinados elementos, normalmente ligados à palavra e seu significado dentro de um contexto, mas passível de ser aplicável também a qualquer outro objeto ou entendimento onde se possa resignificar um valor já atribuído, dando novos sentidos. Esse processo está intimamente ligado ao imaginário, onde a atribuição de significados é uma constante. (pt)
rdfs:label
  • Poetics (en)
  • نظرية شعرية (ar)
  • Poètica (disciplina) (ca)
  • Poetika (cs)
  • Poetik (de)
  • Poetiko (eo)
  • Poética (es)
  • Poetika (eu)
  • Poétique (fr)
  • Poetica (it)
  • 시학 (문학 이론) (ko)
  • Poetyka (pl)
  • Poëtica (nl)
  • Poética (pt)
  • Поэтика (ru)
  • Poetik (sv)
  • 詩論 (zh)
  • Поетика (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:academicDiscipline of
is dbo:genre of
is dbo:mainInterest of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:discipline of
is dbp:fields of
is dbp:genre of
is dbp:mainInterests of
is dbp:subDiscipline of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License