| dbo:abstract
|
- Pelléas et Mélisande (Pel·leas i Melisenda) és una òpera en cinc actes de Claude Debussy. El llibret en francès és una adaptació del cèlebre drama simbolista de Maurice Maeterlinck (Pelléas et Mélisande). Es va estrenar a l'Opéra Comique de París el 30 d'abril de 1902. A Barcelona es va estrenar l'any 1919 al Teatre Tívoli i l'any 1930 al Gran Teatre del Liceu, on posteriorment va ser reposada l'any 1940 i el 1963, aquest últim en commemoració del centenari de Debussy, amb una innovadora posada en escena a càrrec de Jean Cocteau, procedent del Festival de Metz. El 2012, coincidint amb els cent cinquanta anys del naixement del músic, s'hi va tornar a oferir en la producció dirigida escènicament per Robert Wilson. En la temporada 2021-2022, s'hi va presentar una producció que va merèixer el premi de la crítica operística de Catalunya al millor espectacle d'òpera d'aquella temporada. Aquesta òpera representà, a principis del segle xx el primer model d'òpera moderna, al qual s'afegiren després les d'Alban Berg i d'altres compositors contemporanis. El problema principal era com s'havia d'estructurar una música que pogués il·lustrar la dramatúrgia moderna. Esgotats els experiments de molts compositors, tant els veristes com els wagnerians eren simples epígons de fórmules pretèrites. No hi havia més que un camí, de tornada al passat: recitar cantant.Així neix l'sprechgesang del Pierrot Lunaire d'Arnold Schönberg, la declamació del Renard d'Ígor Stravinski, i la melopea, cantilena expressiva del Pelléas de Debussy. D'aquesta manera, Pelléas, la primera en el temps, aportà la solució més original a un problema que pesava en el teatre musical: quina era la manera de tractar la veu en el segle xx. En Pelléas et Mélisande, Debussy assaja una mena d'òpera diferent de la que abans s'havia fet. A vegades s'ha qualificat d'antiòpera, perquè més que cant hi ha una declamació continua (per descomptat sense números tancats ni melodies enganxoses) i perquè l'estatisme de l'acció no té punts de connexió amb l'espectacle líric convencional. Els papers estan escrits en la seua tessitura central; no hi ha mai estridències ni explosions de virtuosisme. Els personatges no deixen gairebé entreveure els seus desitjos i aspiracions, sinó que actuen i senten sense motiu aparent. Mélisande és el personatge més ambigu i complex, noia indefensa i femme fatale alhora, amb pors que no semblen tenir un origen clar. (ca)
- Pelleas a Melisanda (někdy také psáno jako Pelléas a Melisanda nebo Pelléas a Mélisanda, v originále Pelléas et Mélisande) je název opery Clauda Debussyho z roku 1902. Autorem libreta je Maurice Maeterlinck podle vlastní hry z roku 1892. (cs)
- Πελλέας και Μελισσάνθη ή Πελλέας και Μελισάνδη αποτελεί τίτλο κλασσικής όπερας του Κλωντ Ντεμπυσσύ, σε πέντε πράξεις, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Όπερα Κομίκ (Opéra-Comique) του Παρισιού το 1902. Το λιμπρέτο είναι βασισμένο και ακολουθεί σχεδόν πιστά το ομώνυμο θεατρικό έργο του Μωρίς Μαίτερλινκ. Πρόκειται περί συμβολικού μύθου με εκλεπτυσμένη απλότητα ο οποίος και αποδίδεται σε 15 εικόνες. (el)
- Pelléas et Mélisande ist eine französische Oper in fünf Akten (15 Bildern). Die Gattungsbezeichnung des Komponisten Claude Debussy lautet „Drame lyrique“. Der Text ist eine Adaption des Schauspiels Pelléas et Mélisande von Maurice Maeterlinck. Uraufgeführt wurde die Oper am 30. April 1902 in Paris in der Opéra-Comique. (de)
- Peleas y Melisande (título original en francés Pelléas et Mélisande) es una ópera en cinco actos con música de Claude Debussy, y libreto en francés del mismo compositor y Maurice Maeterlinck, sobre la obra de teatro homónima de este último. Fue estrenada el 30 de abril de 1902 en la Opéra-Comique de París, con Mary Garden y Jean Périer en los papeles principales. En España se estrenó el 1919, en el Teatro Tívoli (Barcelona). La ópera describe un apasionado triángulo amoroso entre Pelléas, su hermano Golaud y la extraña Mélisande. Está ambientada en un reino imaginario llamado Allemonde. No hay referencias temporales, aunque su arcaísmo sugiere que transcurre en la Edad Media. El drama está basado en la trágica historia de Paolo Malatesta y Francesca de Rímini, casada con el hermano de Paolo, que fue evocada poéticamente por Dante Alighieri en el Canto V de la Divina comedia. (es)
- Pelléas et Mélisande est un opéra en cinq actes (12 tableaux) de Claude Debussy, considéré par le compositeur comme un « drame lyrique ». (fr)
- Pelléas et Mélisande (Pelléas and Mélisande) is an opera in five acts with music by Claude Debussy. The French libretto was adapted from Maurice Maeterlinck's symbolist play of the same name. It premiered at the Salle Favart in Paris by the Opéra-Comique on 30 April 1902; Jean Périer was Pelléas and Mary Garden was Mélisande, conducted by André Messager, who was instrumental in getting the Opéra-Comique to stage the work. The only opera Debussy ever completed, it is considered a landmark in 20th-century music. The plot concerns a love triangle. Prince Golaud finds Mélisande, a mysterious young woman, lost in a forest. He marries her and brings her back to the castle of his grandfather, King Arkel of Allemonde. Here Mélisande becomes increasingly attached to Golaud's younger half-brother Pelléas, arousing Golaud's jealousy. Golaud goes to excessive lengths to find out the truth about Pelléas and Mélisande's relationship, even forcing his own child, Yniold, to spy on the couple. Pelléas decides to leave the castle but arranges to meet Mélisande one last time and the two finally confess their love for one another. Golaud, who has been eavesdropping, rushes out and kills Pelléas. Mélisande dies shortly after, having given birth to a daughter, with Golaud still begging her to tell him “the truth.” Despite its initial controversy, Pelléas et Mélisande has remained regularly staged and recorded throughout the 20th- and into the 21st-century. (en)
- 펠레아스와 멜리장드(프랑스어: Pelléas et Mélisande)는 클로드 드뷔시가 작곡한 5막 오페라이다. 프랑스어 대본은 모리스 마테를링크의 유명한 상징주의 희곡인 《펠레아스와 멜리장드》를 거의 똑같이 따라서 작성되었다. 이 작품은 1902년 4월 30일 파리에 위치한 오페라 코미크의 살 파바르에서 초연되었다. 드뷔시는 이 작품을 기존의 오페라라는 명칭을 거부하고,‘서정극(drama lyrique)’라 이름 불렀다. 펠레아스와 멜리장드는 가끔 ‘인상주의 오페라’로 불린다. (ko)
- Pelléas et Mélisande è un'opera lirica di Claude Debussy, scritta fra il 1893 e il 1902 e messa in scena per la prima volta al Théâtre national de l'Opéra-Comique di Parigi il 30 aprile 1902; la direzione orchestrale fu di André Messager, interpreti Mary Garden, Jean-Alexis Périer e Hector Dufrane; le scene in stile preraffaellita furono opera di Lucien Jusseaume e Eugène Ronsin. Il libretto è tratto dall'omonimo dramma simbolista di Maurice Maeterlinck. (it)
- 5幕の抒情劇『ペレアスとメリザンド』（仏語：Pelléas et Mélisande）は、クロード・ドビュッシーが完成させた唯一のオペラである（初期や晩年のその他のオペラの遺稿は、後世に補筆されている）。台本には、著名な象徴派の詩人モーリス・メーテルリンクの同名の戯曲『ペレアスとメリザンド』が、ほぼそのままの形で用いられている。 1893年に着手され、1895年に一時中断されたものの、1901年に作曲を終え、1902年にオーケストレーションと最終的な改訂を済ませた。1902年4月30日にパリのオペラ＝コミック座でアンドレ・メサジェの指揮により初演された。日本初演は1958年(昭和33年)11月28日、東京・産経ホールにおいてほかのソロ、ジャック・ジャンセンの演出、ジャン・フルネ指揮日本フィルハーモニー交響楽団によって実現した。 (ja)
- Pelléas och Mélisande (franska: Pelléas et Mélisande) är en fransk opera i fem akter med musik av Claude Debussy från 1902 och skapades på Opéra-Comique i Paris. Librettot skrevs av Maurice Maeterlinck baserat på dennes skådespel Pelléas et Mélisande från 1893. (sv)
- Pelléas et Mélisande (1902) é uma ópera, em cinco atos e quinze quadros, composta por Claude Debussy, considerada pelo compositor como um "drama lírico". O libreto é do autor simbolista Maurice Maeterlinck, que se baseou em sua peça teatral homônima. A estreia ocorreu em 30 de abril de 1902, na Opéra-Comique de Paris, sob a direção de André Messager. Pelléas et Mélisande é uma espécie de manifesto do pensamento artístico de Claude Debussy (1862 - 1918) e, por extensão, também do impressionismo musical, cujos traços fundamentais Debussy já definira no seu Prelúdio ao entardecer de um fauno (1894). Pelléas et Mélisande é também outra das obras representativas dessa vertente artística. A ópera, assim como a peça de Maeterlinck, é uma transposição do mito de Tristão e Isolda: um jovem casal irresistivelmente apaixonado, cujo amor é proibido, pois, entre eles, há um marido, já idoso e violentamente ciumento; portanto, esse amor só pode se realizar na morte. A ação se passa no reino imaginário de Allemonde, em tempos medievais. A criação de Pelléas et Mélisande foi complicada e longa. Debussy conhecera o drama de Maeterlinck em sua estreia no Théatre des Bouffes-Parisiennes, em 1893. Naquele mesmo ano, cativado pela peça do autor flamengo, começou a escrever a sua ópera. A 6 de Setembro escreveu a seu amigo, o compositor Ernest Chausson: "Debussy terminou uma cena de Pelléas, 'Uma fonte no parque', Ato IV, cena 4". Esta é a primeira notícia que temos da génese de Pelléas et Mélisande. Debussy foi submergindo pouco a pouco na composição de uma música difícil, trabalhosa e eventualmente desencorajadora para o seu autor, que o obrigava a fabricar novos recursos para seguir adiante com a revolucionária partitura. Em nova missiva ao seu amigo Chausson, o compositor confessou: "Servi-me de um meio expressivo muito estranho: o silêncio (não se ria), que é talvez a única maneira de atingir o sentimento de um instante". Quando os primeiros esboços se encontravam bastante avançados, o compositor francês preparou um encontro em Gand, com o próprio Maeterlinck, para diligenciar as autorizações correspondentes, o que foi possível graças a Henri de Régnier, um dos seus amigos da Librairie de l'Art indépendant. Debussy foi ao encontro acompanhado pelo poeta Pierre Louÿs. Após o encontro com dramaturgo, o músico refletiu sobre as suas impressões, uma vez mais, em sua correspondência privada: "Passei com Maeterlinck um dia em Gand. No princípio, comportou-se como uma jovenzinha à qual apresentaram o seu futuro marido, mas logo se derreteu o gelo e ele foi encantador. O que me disse sobre o teatro qualifica-o como um espírito verdadeiramente superior. Autorizou-me a fazer em Pelléas todos os cortes que me fossem precisos, inclusivamente indicou-me alguns realmente necessários e muito úteis. De música, segundo me disse, não entende nada; vai ouvir uma sinfonia de Beethoven como um cego vai a um museu. Mas é um homem fora do normal, que diz coisas extraordinárias da maneira mais simples. Quando lhe agradeci pelo seu Pelléas, fez todo o possível para demonstrar-me que era ele quem estava agradecido por eu tê-lo posto em música". Efetivamente, no libreto, o texto de Maeterlinck é submetido a consideráveis modificações. Afinal, em 1895, Debussy deu Pelléas et Mélisande por terminada. No entanto ainda descontente com o resultado, voltou mais uma vez mais a sua ópera e continuou a trabalhar nela, enquanto prosseguia com outros projetos, dentre os quais os Noturnos. A Opéra-Comique fixa por fim uma data – início de 1902 – para a estreia de Pelléas et Mélisande. A data já se aproximava, mas Debussy prosseguia com as suas correções. Iniciaram-se os ensaios, e o compositor encontrou-se com numerosos problemas. Em primeiro lugar, produziram-se desagradáveis tensões com o regente, André Messager. Depois, teve que enfrentar cantores e instrumentistas da orquestra, que se encontravam muito incomodados com as novidades da música de Debussy. Entretanto, o compositor consagrava as suas noites de insónia a terminar a sua obra. A estreia produziu-se, por fim, a 27 de abril de 1902, com a lendária soprano escocesa Mary Garden no papel de Mélisande. O público parisiense foi glacial; chegou mesmo a receber com gargalhadas algumas das dramáticas frases da infeliz protagonista feminina, durante o II Ato. Ao final da apresentação, o silêncio da desaprovação superou os escassos aplausos. Paul Dukas, Pierre Louÿs e Paul Valéry, que se encontravam na plateia, estavam enfeitiçados pela música do seu amigo, conscientes de que tinham sido espectadores de um grande momento da história. Debussy, de sua parte, encontrava-se especialmente satisfeito com a interpretação de Mary Garden no papel principal: "Chegou por fim o ato V - a morte de Mélisande - e foi um assombro, de cuja emoção não poderia dar conta. Era a voz secretamente ouvida, com essa doçura desvanecida, essa arte tão cativante em que não acreditava até esse momento e que desde então fez com que a admiração do público se inclinasse com um fervor cada vez maior perante o nome da menina Mary Garden". A reação do público parisiense perante uma obra tão audaz e revolucionária é, de certo modo, compreensível. Em Pelléas et Mélisande, Debussy luta contra a tradição. A sua escrita vocal foge de todo o convencionalismo, pelo que é inútil procurar entre as páginas desta ópera especial melodias tradicionais, árias ou momentos de brilho para os cantores. Como o próprio compositor explicou, "quis que a ação não se detivesse nunca, que fosse contínua, ininterrupta … quis prescindir de frases musicais parasitas. Ao escutar uma obra, o espectador está habituado a experimentar dois tipos de emoções muito distintas: a emoção musical, por um lado, e a emoção da personagem, por outro; em geral, sente-as de modo sucessivo. Eu cuidei para que estas duas emoções estivessem perfeitamente fundidas e fossem simultâneas. A melodia, se me permite dizê-lo, é antilírica". Pelo seu estilo particular, Pelléas et Mélisande erige-se como precursora de Bartók e do próprio Schönberg. Do ponto de vista harmónico, Debussy faz uso de um modalismo de ressonâncias medievais e mágicas, no qual também se pode achar certa influência wagneriana. É sabido que o compositor francês tinha sentimentos contraditórios em relação à arte do genial compositor alemão. Muitas das características harmónicas e sonoras da música de Wagner impregnaram a sensibilidade de Debussy; no entanto, a controversa técnica do , com a qual o autor de O Anel do Nibelungo estruturava as suas composições, produzia-lhe uma forte resistência. Debussy escreveu Pelléas et Mélisande como uma alternativa oposta a Wagner, mas, em muitas passagens, como apontou o próprio Pierre Boulez, não é difícil encontrar a influência do último Wagner, ou Parsifal. (pt)
- Peleas i Melisanda, także w formie Peleas i Melizanda (fr. Pelléas et Mélisande) – pięcioaktowy dramat liryczny Claude’a Debussy’ego do własnego libretta według dramatu Peleas i Melisanda Maurice’a Maeterlincka. Prapremiera 30 kwietnia 1902 w Opéra-Comique w Paryżu. Polska premiera: w warszawskim Teatrze Wielkim 19 kwietnia 2002 (wersja z dwoma fortepianami). (pl)
- 《佩利亚斯与梅丽桑德》（Pelléas and Mélisande）是法國作曲家德布西的一部五幕十二場的歌剧。這歌劇改編自比利時劇作家梅特林克的話劇，原作的一次演出裏，曾由另一位法國作曲家佛瑞創作場景音樂。德布西看過話劇版本後覺得非常喜歡，認為梅特林克象徵主義的風格很適合自己，在得到梅特林克答應後，德布西自行將劇本改編為歌劇劇本，刪減了部份場次並稍作更改，1902年於巴黎喜歌剧院首演。 佩利亚斯与梅丽桑德的主题是禁戀，梅麗桑德是戈洛的妻子，卻愛上其弟佩利亚斯。故事並沒有清晰的時代或傳說背景，裏面的人物都是活在夢中，但人物的對白經常流露出微妙而寫實的心理變化，故事中出現的事物常常有更深刻的象徵意義。例如劇本中經常利用法語尊稱的您（vous）和暱稱的你（toi）表現梅麗桑德和兩位男主角之間的親疏有別。音樂風格上，這歌劇也帶有德彪西印象派的特徵，著重音色的變化。歌唱部份近似說話，沒有明顯的咏嘆調和宣敍調的區分，樂隊經常以重覆出現的主導動機暗示人物或情感。因此這歌劇被認為是法國樂派對德國作曲家瓦格纳歌劇的回應。 除了德布西和佛瑞，西貝流士也曾以此主題創作組曲，勋伯格亦曾以此主題創作交響詩。 (zh)
- «Пеллеас и Мелизанда» (фр. Pelléas et Mélisande) — единственная законченная опера французского композитора Клода Дебюсси в пяти действиях (13-ти картинах), написанная по тексту одноимённой пьесы Мориса Метерлинка опубликованной в 1892 году и поставленной в мае 1893 года на сцене театра Буфф-Паризьен. Сам композитор охарактеризовал своё произведение как лирическую драму. Премьера оперы состоялась 30 апреля 1902 года в парижской Опера-Комик. (ru)
- «Пеллеас і Мелізанда» (фр. Pelléas and Mélisande) — опера на 5 дій, створена Клодом Дебюссі. Французьке лібрето є адаптацією однойменної символістської п'єси Моріса Метерлінка. Це єдина завершена опера композитора. Клод Дебюссі визначив її жанр як лірико-психологічна драма. В цьому творі розкриваються не стільки людські характери, скільки почуття, настрої, життєві ситуації. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pelleas a Melisanda (někdy také psáno jako Pelléas a Melisanda nebo Pelléas a Mélisanda, v originále Pelléas et Mélisande) je název opery Clauda Debussyho z roku 1902. Autorem libreta je Maurice Maeterlinck podle vlastní hry z roku 1892. (cs)
- Πελλέας και Μελισσάνθη ή Πελλέας και Μελισάνδη αποτελεί τίτλο κλασσικής όπερας του Κλωντ Ντεμπυσσύ, σε πέντε πράξεις, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Όπερα Κομίκ (Opéra-Comique) του Παρισιού το 1902. Το λιμπρέτο είναι βασισμένο και ακολουθεί σχεδόν πιστά το ομώνυμο θεατρικό έργο του Μωρίς Μαίτερλινκ. Πρόκειται περί συμβολικού μύθου με εκλεπτυσμένη απλότητα ο οποίος και αποδίδεται σε 15 εικόνες. (el)
- Pelléas et Mélisande ist eine französische Oper in fünf Akten (15 Bildern). Die Gattungsbezeichnung des Komponisten Claude Debussy lautet „Drame lyrique“. Der Text ist eine Adaption des Schauspiels Pelléas et Mélisande von Maurice Maeterlinck. Uraufgeführt wurde die Oper am 30. April 1902 in Paris in der Opéra-Comique. (de)
- Pelléas et Mélisande est un opéra en cinq actes (12 tableaux) de Claude Debussy, considéré par le compositeur comme un « drame lyrique ». (fr)
- 펠레아스와 멜리장드(프랑스어: Pelléas et Mélisande)는 클로드 드뷔시가 작곡한 5막 오페라이다. 프랑스어 대본은 모리스 마테를링크의 유명한 상징주의 희곡인 《펠레아스와 멜리장드》를 거의 똑같이 따라서 작성되었다. 이 작품은 1902년 4월 30일 파리에 위치한 오페라 코미크의 살 파바르에서 초연되었다. 드뷔시는 이 작품을 기존의 오페라라는 명칭을 거부하고,‘서정극(drama lyrique)’라 이름 불렀다. 펠레아스와 멜리장드는 가끔 ‘인상주의 오페라’로 불린다. (ko)
- Pelléas et Mélisande è un'opera lirica di Claude Debussy, scritta fra il 1893 e il 1902 e messa in scena per la prima volta al Théâtre national de l'Opéra-Comique di Parigi il 30 aprile 1902; la direzione orchestrale fu di André Messager, interpreti Mary Garden, Jean-Alexis Périer e Hector Dufrane; le scene in stile preraffaellita furono opera di Lucien Jusseaume e Eugène Ronsin. Il libretto è tratto dall'omonimo dramma simbolista di Maurice Maeterlinck. (it)
- 5幕の抒情劇『ペレアスとメリザンド』（仏語：Pelléas et Mélisande）は、クロード・ドビュッシーが完成させた唯一のオペラである（初期や晩年のその他のオペラの遺稿は、後世に補筆されている）。台本には、著名な象徴派の詩人モーリス・メーテルリンクの同名の戯曲『ペレアスとメリザンド』が、ほぼそのままの形で用いられている。 1893年に着手され、1895年に一時中断されたものの、1901年に作曲を終え、1902年にオーケストレーションと最終的な改訂を済ませた。1902年4月30日にパリのオペラ＝コミック座でアンドレ・メサジェの指揮により初演された。日本初演は1958年(昭和33年)11月28日、東京・産経ホールにおいてほかのソロ、ジャック・ジャンセンの演出、ジャン・フルネ指揮日本フィルハーモニー交響楽団によって実現した。 (ja)
- Pelléas och Mélisande (franska: Pelléas et Mélisande) är en fransk opera i fem akter med musik av Claude Debussy från 1902 och skapades på Opéra-Comique i Paris. Librettot skrevs av Maurice Maeterlinck baserat på dennes skådespel Pelléas et Mélisande från 1893. (sv)
- Peleas i Melisanda, także w formie Peleas i Melizanda (fr. Pelléas et Mélisande) – pięcioaktowy dramat liryczny Claude’a Debussy’ego do własnego libretta według dramatu Peleas i Melisanda Maurice’a Maeterlincka. Prapremiera 30 kwietnia 1902 w Opéra-Comique w Paryżu. Polska premiera: w warszawskim Teatrze Wielkim 19 kwietnia 2002 (wersja z dwoma fortepianami). (pl)
- 《佩利亚斯与梅丽桑德》（Pelléas and Mélisande）是法國作曲家德布西的一部五幕十二場的歌剧。這歌劇改編自比利時劇作家梅特林克的話劇，原作的一次演出裏，曾由另一位法國作曲家佛瑞創作場景音樂。德布西看過話劇版本後覺得非常喜歡，認為梅特林克象徵主義的風格很適合自己，在得到梅特林克答應後，德布西自行將劇本改編為歌劇劇本，刪減了部份場次並稍作更改，1902年於巴黎喜歌剧院首演。 佩利亚斯与梅丽桑德的主题是禁戀，梅麗桑德是戈洛的妻子，卻愛上其弟佩利亚斯。故事並沒有清晰的時代或傳說背景，裏面的人物都是活在夢中，但人物的對白經常流露出微妙而寫實的心理變化，故事中出現的事物常常有更深刻的象徵意義。例如劇本中經常利用法語尊稱的您（vous）和暱稱的你（toi）表現梅麗桑德和兩位男主角之間的親疏有別。音樂風格上，這歌劇也帶有德彪西印象派的特徵，著重音色的變化。歌唱部份近似說話，沒有明顯的咏嘆調和宣敍調的區分，樂隊經常以重覆出現的主導動機暗示人物或情感。因此這歌劇被認為是法國樂派對德國作曲家瓦格纳歌劇的回應。 除了德布西和佛瑞，西貝流士也曾以此主題創作組曲，勋伯格亦曾以此主題創作交響詩。 (zh)
- «Пеллеас и Мелизанда» (фр. Pelléas et Mélisande) — единственная законченная опера французского композитора Клода Дебюсси в пяти действиях (13-ти картинах), написанная по тексту одноимённой пьесы Мориса Метерлинка опубликованной в 1892 году и поставленной в мае 1893 года на сцене театра Буфф-Паризьен. Сам композитор охарактеризовал своё произведение как лирическую драму. Премьера оперы состоялась 30 апреля 1902 года в парижской Опера-Комик. (ru)
- «Пеллеас і Мелізанда» (фр. Pelléas and Mélisande) — опера на 5 дій, створена Клодом Дебюссі. Французьке лібрето є адаптацією однойменної символістської п'єси Моріса Метерлінка. Це єдина завершена опера композитора. Клод Дебюссі визначив її жанр як лірико-психологічна драма. В цьому творі розкриваються не стільки людські характери, скільки почуття, настрої, життєві ситуації. (uk)
- Pelléas et Mélisande (Pel·leas i Melisenda) és una òpera en cinc actes de Claude Debussy. El llibret en francès és una adaptació del cèlebre drama simbolista de Maurice Maeterlinck (Pelléas et Mélisande). Es va estrenar a l'Opéra Comique de París el 30 d'abril de 1902. A Barcelona es va estrenar l'any 1919 al Teatre Tívoli i l'any 1930 al Gran Teatre del Liceu, on posteriorment va ser reposada l'any 1940 i el 1963, aquest últim en commemoració del centenari de Debussy, amb una innovadora posada en escena a càrrec de Jean Cocteau, procedent del Festival de Metz. El 2012, coincidint amb els cent cinquanta anys del naixement del músic, s'hi va tornar a oferir en la producció dirigida escènicament per Robert Wilson. En la temporada 2021-2022, s'hi va presentar una producció que va merèixer el (ca)
- Peleas y Melisande (título original en francés Pelléas et Mélisande) es una ópera en cinco actos con música de Claude Debussy, y libreto en francés del mismo compositor y Maurice Maeterlinck, sobre la obra de teatro homónima de este último. Fue estrenada el 30 de abril de 1902 en la Opéra-Comique de París, con Mary Garden y Jean Périer en los papeles principales. En España se estrenó el 1919, en el Teatro Tívoli (Barcelona). (es)
- Pelléas et Mélisande (Pelléas and Mélisande) is an opera in five acts with music by Claude Debussy. The French libretto was adapted from Maurice Maeterlinck's symbolist play of the same name. It premiered at the Salle Favart in Paris by the Opéra-Comique on 30 April 1902; Jean Périer was Pelléas and Mary Garden was Mélisande, conducted by André Messager, who was instrumental in getting the Opéra-Comique to stage the work. The only opera Debussy ever completed, it is considered a landmark in 20th-century music. (en)
- Pelléas et Mélisande (1902) é uma ópera, em cinco atos e quinze quadros, composta por Claude Debussy, considerada pelo compositor como um "drama lírico". O libreto é do autor simbolista Maurice Maeterlinck, que se baseou em sua peça teatral homônima. A estreia ocorreu em 30 de abril de 1902, na Opéra-Comique de Paris, sob a direção de André Messager. (pt)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
