| dbo:abstract
|
- El Misticisme de la carrossa celestial o Misticisme de la merkabah és una escola de pensament del misticisme jueu primitiu (entre els anys 100 abans de Crist - 1000 després de Crist), centrada en les visions que es troben en el llibre d'Ezequiel, capítol 1, o en la literatura de les hekhalot (‘els palaus’), concernent a les històries de les ascensions als palaus celestials i al tron de Déu. El cos principal de la literatura de la merkabah (‘el carro’ o ‘la carrossa’) va ser compost en el període dels anys 200-700 després de Crist, encara que existeixen referències posteriors a la tradició del carro, i aquestes poden trobar-se en la literatura dels chasidim asquenazites de l'edat mitjana. Un text important en aquesta tradició és el Maaseh Merkabah (‘Les obres del carro’). La paraula Merkabah (hebreu: מרכבה), està relacionada amb el tron celestial, i amb la carrossa de Déu, que apareix a les visions profètiques. Està associada amb la visió del profeta Ezekiel, d'un vehicle de quatre rodes, conduït per quatre querubins, cadascun d'ells tenia quatre ales, i les quatre cares d'un home, un lleó, un bou, i una àliga. (ca)
- المركبة في الباطنية أو (العربة الباطنية) هي مدرسة من التصوف اليهودي المبكر من حوالي 100 قبل الميلاد وحتى 1000م، تتمحور حول الرؤية الموجودة في كتاب حزقيال الفصل الأول، أو في أدب القصور، التي تتناول قصص الصعود إلى القصور السماوية وعرش الله. تألّف النص الرئيسي لأدب المركبة في الفترة من 200 إلى 700م، على الرغم من أن إشارات لاحقًة إلى تقاليد المركبات يمكن العثور عليها في أدب حاسيدي أشكناز في العصور الوسطى. النص الرئيسي في هذا التقليد هو «أعمال العربات». (ar)
- Merkaba (althebräisch מרכבה ‚Wagen‘) bezeichnet den „Thronwagen“ der Vision des Ezechiel (in Hes 1,4 ). (de)
- El Misticismo del carro celestial (o el misticismo de la Merkabá) es una escuela de pensamiento del misticismo judío primitivo (entre los años 100 antes de Cristo - 1000 después de Cristo), centrada en las visiones que se pueden encontrar en el Libro de Ezequiel, capítulo 1, o en la literatura de las hekhalot (los palacios), concerniente a las historias de las ascensiones a los palacios celestiales y al trono de Dios. El cuerpo principal de la literatura de la Merkabá (el carro) fue compuesto en el periodo de los años 200-700 después de Cristo, aunque existen referencias posteriores a la tradición del carro que pueden encontrarse en la literatura de los jasidim asquenazíes de la Edad Media. Un texto importante en esta tradición es el Maaseh Merkabah (las obras del carro). La palabra Merkabá (en hebreo: מרכבה), está relacionada con el trono celestial, y el carro de Dios, que aparecen en las visiones proféticas. Está asociada con la visión del profeta Ezekiel, de un vehículo de cuatro ruedas, conducido por cuatro querubines, cada uno de los cuales tenía cuatro alas, y las cuatro caras de un hombre, un león, un buey, y un águila. (es)
- La Merkaba (de l'hébreu מְֶרכָָּבה (merkavah)) est un thème du mysticisme juif en lien avec la vision du trône céleste et du char divin. Ces spéculations prennent leur origine dans le premier chapitre du Livre d'Ézéchiel que la Mishna appelle Ma'asseh Merkaba. Ce thème a donné lieu à la production d'un grand nombre de textes et de traités en hébreu et en araméen. Il a été repris et le concept révisé par le mouvement du New Age, lequel en parle pour désigner une propriété secrète de l'être humain à s'affranchir de la matérialité pour voyager dans l'espace et le temps. (fr)
- Merkabah (Hebrew: מֶרְכָּבָה merkāvā, "chariot") or Merkavah mysticism (lit. Chariot mysticism) is a school of early Jewish mysticism, c. 100 BCE – 1000 CE, centered on visions such as those found in the Book of Ezekiel chapter 1, or in the hekhalot literature ("palaces" literature), concerning stories of ascents to the heavenly palaces and the Throne of God. The main corpus of the merkabah literature was composed in the period 200–700 CE, although later references to the Chariot tradition can also be found in the literature of the Chassidei Ashkenaz in the Middle Ages. A major text in this tradition is the Maaseh Merkabah (Hebrew: מַעֲשֵׂה מֶרְכָּבָה maʿăśē merkāvā, "Work of the Chariot"). (en)
- Mistisisme Merkabah/Merkavah (atau mistisisme kereta perang) adalah sebuah aliran awal, dari sekitar 100 SM sampai 1000 M, yang terpusat pada penglihatan-penglihatan seperti cerita yang ditemukan dalam Kitab Yehezkiel pasal 1, atau dalam sastra ("istana-istana"), mengenai kisah kenaikan ke istana-istana surgawi dan . Korpus utama dari sastra Merkabah dikomposisikan pada 200-700 M, meskipun rujukan-rujukan terhadap tradisi kereta perang pada masa berikutnya juga ditemukan dalam sastra pada Abad Pertengahan. Teks utama dalam tradisi tersebut adalah (Karya-karya Kereta Perang). (in)
- Merkavah, merkabah (lett. "carro") o misticismo della merkavah (cioè "misticismo del carro") è una corrente del misticismo ebraico tra le più antiche, che deriva da visioni estatiche come quella di Ezechiele 1 o della letteratura hekhalot, e riportano storie di ascese a "palazzi" celesti (heikhalot) e al "Trono di Dio", ossia le stelle circumpolari (Grande Carro) e lo stesso polo nord astrale. Il corpus principale della letteratura merkavah fu composto in Israele nel I secolo, sebbene gli sviluppi più importanti e duraturi si ebbero a Babilonia tra i secoli VII e XI; riferimenti posteriori alla tradizione del Carro si possono trovare anche nella letteratura del chassidismo medievale (nell'ambito del movimento "Chassidei Ashkenaz"). Uno dei testi principali di questa tradizione è la (Opere del Carro). (it)
- メルカバー（Merkabah）とは『神の戦車』、『天の車』、あるいは『聖なる神の玉座』ともいわれる。 エゼキエルの『エゼキエル書』1:4-26、10:9-14にメルカバーの4つの翼がある戦車の男性、ライオン、雄牛、およびワシの4つの顔について言及されている。 (ja)
- Mistyka Merkawy albo Ma'ase Merkawah (hebr. מרכבה, Tron, rydwan, pol. Mistyka Tronu) – nazwa nadana pierwszemu rozdziałowi biblijnej Księgi Ezechiela w Misznie Hagigah 2,1. W myśli rabinistycznej Mistyka merkaby oznacza nurt nauczania, homilii i wizji na temat Bożego świata uobecnianego w Tronie Chwały (Arka Przymierza) i rydwanie Bożym, który ją nosi. Jest ona znana również pod nazwą mistyka hechalot (hejchalot) (hebr. היכלות pałace) – mistyka pałaców. Sam termin merkaba nie pojawia się u Ezechiela, został zaczerpnięty z biblijnej 1 Księgi Kronik 28,18, mówiącej o przygotowaniach do budowy Świątyni, które król Dawid poczynił dla swego syna Salomona: Złota dał Dawid (...) na wszystkie naczynia złote, na ołtarz kadzenia ze złota oczyszczonego, według wagi, i wzór wozu z cherubami złotymi, rozciągającymi skrzydła i pokrywającymi Arkę Przymierza Pańskiego. O tym wszystkim – rzekł Dawid – o pracach według planu budowy pouczony zostałem na piśmie przez Pana (1 Krn 28,18-19). Księga Mądrości Syracha mówi o wizji Ezechiela: Ezechiel oglądał widzenie chwały, jakie okazał mu [Pan] na rydwanie cherubów. O merkabie, rydwanie Bożym księga ta mówi wcześniej w odniesieniu do proroka Eliasza: Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych (Syr 48,9). Mistyka merkaby jest najwcześniejszą formą żydowskiej mistyki, rozwijająca się od ok. I w. p.n.e. do IX-XI w. n.e., do czasu pojawienia się średniowiecznej kabały. Podstawowymi tekstami mistyki Merkawy są: Mniejsze Hechalot (Hechalot Zutarti), Większe Hechalot (Hechalot Rabbati), Merkawa Rabba, Wizje Ezechiela, oraz inne, drobniejsze. Wywodzi się z apokaliptyki żydowskiej; zawiera także wiele elementów gnostyckiego obrazowania, ale wzajemna zależność obu tradycji jest nie wyjaśniona do końca. Jedni, jak Gershom Scholem byli skłonni uważać ją za żydowską formę gnostycyzmu. Jego młodsi krytycy dystansują się natomiast od tego poglądu.Nie znamy autorów tych tekstów mistycznych, najwcześniejsze nazwiska pojawiają się dopiero u schyłku okresu np. Józef ben Abba (IX w.) Aaron ben Samuel (IX w.) Obydwaj działali w Babilonii, a drugi z nich przeniósł żydowską tradycję mistyczna do Włoch, i w ten sposób zaszczepił ją w Europie. Cieszyła się tam znacznym powodzeniem, czego świadectwem są hymny Amitaja ben Szefatja, żyjącego w X w. Same pisma mistyki Merkawy eksponują, jako twórców tego nurtu tanaitów z otoczenia : Eliezera ben Hyrkanosa, Akiwę ben Josefa i Iszmaela. Treść doznań mistycznych opiera się na pierwszym rozdziale Księgi Ezechiela, to jest na widzeniu bożego Tronu, które prorok miał nad rzeką Kebar. Celem mistyka Merkawy jest również dostąpienie takiego widzenia. Aby to osiągnąć musi jednak najpierw przebyć drogę przez szereg, najczęściej siedem, pałaców, których strzegą aniołowie. Przejść pozwala znajomość przez mistyka tajemnych pieczęci-haseł. Często towarzyszy mistykowi jako przewodnik anioł Metatron, będący przeobrażonym patriarchą Henochem. W świecie niebios poza kontemplacją Tronu mistyk poznaje hierarchie anielskie oraz urządzenie sklepienia niebieskiego (mistyka Merkawy zawiera wiele treści astronomiczno-astrologicznych) oraz zasady działania przyrody. Pewne elementy wspólne z mistyką Merkawy można znaleźć również w Nowym Testamencie (2 Kor 12, 1-4). Przełom er jest jednak dopiero okresem formowania się mistyki Merkawy, stąd można mówić raczej o czerpaniu ze wspólnych źródeł niż o bezpośredniej zależności. (pl)
- Merkabah é uma tradição do misticismo judaico inicial que retrata o Merkabah ou Trono ou Carro de Deus, que podia subir ou descer através de diferentes câmaras ou palácios celestiais conhecidos como Hekhalot - o último deles revelava a divina Glória de Deus. Durante o período do Segundo Templo, a visão de Ezequiel foi interpretada com um voo místico para o céu, e os místicos cabalistas desenvolveram uma técnica para usar o símbolo do Merkabah como ponto focal da meditação. O místico faria uma viagem interior para os sete palácios e usaria os nomes mágicos secretos para garantir uma passagem segura por cada um deles. Até bem recentemente, esses procedimentos e fórmulas místicas só eram conhecidos pelos estudiosos da Cabala. Contudo, os textos relevantes do Hekhalot Maior - o principal trabalho dos místicos do Merkabah - foram publicados em inglês no importante livro intitulado "Meditation and Kabbalah" (1982), da autoria de . O principal corpus da literatura Merkabah foi composto no período de 200-700 EC, embora referências posteriores à tradição da Carruagem também possam ser encontradas na literatura dos na Idade Média. (pt)
- 梅爾卡巴、默卡巴（Merkabah）或梅爾卡瓦、默卡瓦（merkavah，希伯來語：מרכבה）神秘主義（字面上的意思是戰車神秘主義〔Chariot mysticism〕，中文語境更確切應譯為：天車神秘主義、火戰車神秘主義）是早期的一個學派，約西元前100年～西元1000年發展而成，乃根據〈以西結書·〉亦或（hekhalot literature，英譯：palaces literature）所描述的異象為教義中心，書中講述內容是有關天上宮殿和的《聖經》故事。儘管對戰車傳統的引用也能夠在後來中世紀（Chassidei Ashkenaz）文學中找到，但梅爾卡巴主要文學典籍卻是在西元200年～700年期間形成。而《》（Maaseh Merkabah，英譯：Work of the Chariot）則是紀載這項傳統的主要文獻。 (zh)
- Меркава (или меркаба; ивр. מֶרְכָּבָה — «колесница») — термин, который используется в библейском видении пророка Иезекииля (Иез. 1:4—28), обозначая «Божественную колесницу-трон» (ивр. «Маасе Меркава»), в которую запряжены четыре крылатых существа («тетраморф»), каждое из которых имеет четыре крыла и четыре лица: человека, льва, тельца и орла. (ru)
- Меркава (Меркаба; івр. מֶרְכָּבָה, «колісниця») — термін використовується в баченні пророка Єзекиїля (ма'асе Меркава) (Єз. 1: 4-28), позначаючи «Божественну колісницю-трон», в яку запряжені чотири крилаті істоти — тетраморф, кожне з яких має чотири крила і чотири особи: людини, лева, тільця й орла. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- المركبة في الباطنية أو (العربة الباطنية) هي مدرسة من التصوف اليهودي المبكر من حوالي 100 قبل الميلاد وحتى 1000م، تتمحور حول الرؤية الموجودة في كتاب حزقيال الفصل الأول، أو في أدب القصور، التي تتناول قصص الصعود إلى القصور السماوية وعرش الله. تألّف النص الرئيسي لأدب المركبة في الفترة من 200 إلى 700م، على الرغم من أن إشارات لاحقًة إلى تقاليد المركبات يمكن العثور عليها في أدب حاسيدي أشكناز في العصور الوسطى. النص الرئيسي في هذا التقليد هو «أعمال العربات». (ar)
- Merkaba (althebräisch מרכבה ‚Wagen‘) bezeichnet den „Thronwagen“ der Vision des Ezechiel (in Hes 1,4 ). (de)
- La Merkaba (de l'hébreu מְֶרכָָּבה (merkavah)) est un thème du mysticisme juif en lien avec la vision du trône céleste et du char divin. Ces spéculations prennent leur origine dans le premier chapitre du Livre d'Ézéchiel que la Mishna appelle Ma'asseh Merkaba. Ce thème a donné lieu à la production d'un grand nombre de textes et de traités en hébreu et en araméen. Il a été repris et le concept révisé par le mouvement du New Age, lequel en parle pour désigner une propriété secrète de l'être humain à s'affranchir de la matérialité pour voyager dans l'espace et le temps. (fr)
- Merkabah (Hebrew: מֶרְכָּבָה merkāvā, "chariot") or Merkavah mysticism (lit. Chariot mysticism) is a school of early Jewish mysticism, c. 100 BCE – 1000 CE, centered on visions such as those found in the Book of Ezekiel chapter 1, or in the hekhalot literature ("palaces" literature), concerning stories of ascents to the heavenly palaces and the Throne of God. The main corpus of the merkabah literature was composed in the period 200–700 CE, although later references to the Chariot tradition can also be found in the literature of the Chassidei Ashkenaz in the Middle Ages. A major text in this tradition is the Maaseh Merkabah (Hebrew: מַעֲשֵׂה מֶרְכָּבָה maʿăśē merkāvā, "Work of the Chariot"). (en)
- Mistisisme Merkabah/Merkavah (atau mistisisme kereta perang) adalah sebuah aliran awal, dari sekitar 100 SM sampai 1000 M, yang terpusat pada penglihatan-penglihatan seperti cerita yang ditemukan dalam Kitab Yehezkiel pasal 1, atau dalam sastra ("istana-istana"), mengenai kisah kenaikan ke istana-istana surgawi dan . Korpus utama dari sastra Merkabah dikomposisikan pada 200-700 M, meskipun rujukan-rujukan terhadap tradisi kereta perang pada masa berikutnya juga ditemukan dalam sastra pada Abad Pertengahan. Teks utama dalam tradisi tersebut adalah (Karya-karya Kereta Perang). (in)
- メルカバー（Merkabah）とは『神の戦車』、『天の車』、あるいは『聖なる神の玉座』ともいわれる。 エゼキエルの『エゼキエル書』1:4-26、10:9-14にメルカバーの4つの翼がある戦車の男性、ライオン、雄牛、およびワシの4つの顔について言及されている。 (ja)
- 梅爾卡巴、默卡巴（Merkabah）或梅爾卡瓦、默卡瓦（merkavah，希伯來語：מרכבה）神秘主義（字面上的意思是戰車神秘主義〔Chariot mysticism〕，中文語境更確切應譯為：天車神秘主義、火戰車神秘主義）是早期的一個學派，約西元前100年～西元1000年發展而成，乃根據〈以西結書·〉亦或（hekhalot literature，英譯：palaces literature）所描述的異象為教義中心，書中講述內容是有關天上宮殿和的《聖經》故事。儘管對戰車傳統的引用也能夠在後來中世紀（Chassidei Ashkenaz）文學中找到，但梅爾卡巴主要文學典籍卻是在西元200年～700年期間形成。而《》（Maaseh Merkabah，英譯：Work of the Chariot）則是紀載這項傳統的主要文獻。 (zh)
- Меркава (или меркаба; ивр. מֶרְכָּבָה — «колесница») — термин, который используется в библейском видении пророка Иезекииля (Иез. 1:4—28), обозначая «Божественную колесницу-трон» (ивр. «Маасе Меркава»), в которую запряжены четыре крылатых существа («тетраморф»), каждое из которых имеет четыре крыла и четыре лица: человека, льва, тельца и орла. (ru)
- Меркава (Меркаба; івр. מֶרְכָּבָה, «колісниця») — термін використовується в баченні пророка Єзекиїля (ма'асе Меркава) (Єз. 1: 4-28), позначаючи «Божественну колісницю-трон», в яку запряжені чотири крилаті істоти — тетраморф, кожне з яких має чотири крила і чотири особи: людини, лева, тільця й орла. (uk)
- El Misticisme de la carrossa celestial o Misticisme de la merkabah és una escola de pensament del misticisme jueu primitiu (entre els anys 100 abans de Crist - 1000 després de Crist), centrada en les visions que es troben en el llibre d'Ezequiel, capítol 1, o en la literatura de les hekhalot (‘els palaus’), concernent a les històries de les ascensions als palaus celestials i al tron de Déu. El cos principal de la literatura de la merkabah (‘el carro’ o ‘la carrossa’) va ser compost en el període dels anys 200-700 després de Crist, encara que existeixen referències posteriors a la tradició del carro, i aquestes poden trobar-se en la literatura dels chasidim asquenazites de l'edat mitjana. Un text important en aquesta tradició és el Maaseh Merkabah (‘Les obres del carro’). La paraula Merkaba (ca)
- El Misticismo del carro celestial (o el misticismo de la Merkabá) es una escuela de pensamiento del misticismo judío primitivo (entre los años 100 antes de Cristo - 1000 después de Cristo), centrada en las visiones que se pueden encontrar en el Libro de Ezequiel, capítulo 1, o en la literatura de las hekhalot (los palacios), concerniente a las historias de las ascensiones a los palacios celestiales y al trono de Dios. El cuerpo principal de la literatura de la Merkabá (el carro) fue compuesto en el periodo de los años 200-700 después de Cristo, aunque existen referencias posteriores a la tradición del carro que pueden encontrarse en la literatura de los jasidim asquenazíes de la Edad Media. Un texto importante en esta tradición es el Maaseh Merkabah (las obras del carro). La palabra Merkab (es)
- Merkavah, merkabah (lett. "carro") o misticismo della merkavah (cioè "misticismo del carro") è una corrente del misticismo ebraico tra le più antiche, che deriva da visioni estatiche come quella di Ezechiele 1 o della letteratura hekhalot, e riportano storie di ascese a "palazzi" celesti (heikhalot) e al "Trono di Dio", ossia le stelle circumpolari (Grande Carro) e lo stesso polo nord astrale. (it)
- Mistyka Merkawy albo Ma'ase Merkawah (hebr. מרכבה, Tron, rydwan, pol. Mistyka Tronu) – nazwa nadana pierwszemu rozdziałowi biblijnej Księgi Ezechiela w Misznie Hagigah 2,1. W myśli rabinistycznej Mistyka merkaby oznacza nurt nauczania, homilii i wizji na temat Bożego świata uobecnianego w Tronie Chwały (Arka Przymierza) i rydwanie Bożym, który ją nosi. Jest ona znana również pod nazwą mistyka hechalot (hejchalot) (hebr. היכלות pałace) – mistyka pałaców. (pl)
- Merkabah é uma tradição do misticismo judaico inicial que retrata o Merkabah ou Trono ou Carro de Deus, que podia subir ou descer através de diferentes câmaras ou palácios celestiais conhecidos como Hekhalot - o último deles revelava a divina Glória de Deus. Durante o período do Segundo Templo, a visão de Ezequiel foi interpretada com um voo místico para o céu, e os místicos cabalistas desenvolveram uma técnica para usar o símbolo do Merkabah como ponto focal da meditação. O místico faria uma viagem interior para os sete palácios e usaria os nomes mágicos secretos para garantir uma passagem segura por cada um deles. Até bem recentemente, esses procedimentos e fórmulas místicas só eram conhecidos pelos estudiosos da Cabala. Contudo, os textos relevantes do Hekhalot Maior - o principal traba (pt)
|
