| dbo:abstract
|
- كاره للماء أو دفوع للماء أو صاد الماء أو القامِح (باللاتينية: Hydrophobe) مأخوذة من اليونانية (Υδωρ = hydro = ماء) + (phobos = خوف). صفة تستعمل في الفيزياء لوصف الخاصة الفيزيائية لجزيء عندما يتم دفعه (صده) من قبل كتلة الماء. تكون الجزيئات الكارهة للماء لاقطبية في الغالب، لذا فهي تفضل الجزيئات المعتدلة الأخرى والمحلات اللاقطبية. في الأوساط المائية تتجمع الجزيئات الكارهة للماء على بعضها البعض مشكلة Micelle ، بالمقابل فإن جزيئات الماء يكون لها زاوية تماس كبيرة على السطوح الكارهة للماء. من الأمثلة على الجزيئات الكارهة للماء نذكر الألكانات والزيوت والشموع. على العموم تعد الدهون من المواد الكارهة للماء، حيث تتلازم صفة محب للدهن مع كاره للماء في أغلب الأحيان. (ar)
- Una substància és hidròfoba (del grec υδρο, hydro = aigua, i Φόϐος, phobos = por) quan té com a propietat física la de ser repel·lida per una massa d'aigua.Les molècules hidròfobes tendeixen a ser no polars i per tant prefereixen solvents neutres o no polars. Les molècules hidrofòbiques en aigua sovint s'agrupen juntes formant micelis similars als dels fongs. L'aigua en superfícies hidrofòbiques mostren un alt angle de contacte. Exemples de molècules hidrofòbiques són, entre altres, els alcans, els olis i els greixos. Els materials hidròfobs es fan servir per treure oli i altres greixos, el control de vessaments de greixos i els processos de la separació química per treure compostos no polar de compostos polars. Hidrofòbic s'usa alternativament a lipofílic (que li agrada el greix), tanmateix els dos termes no són sinònims. Mentre que les substàncies hidrofòbiques són normalment lipofíliques, hi ha excepcions com les silicones i els fluorocarbonis. (ca)
- Der Begriff hydrophob stammt aus dem Altgriechischen (ὕδωρ hýdor „Wasser“ sowie φόβος phóbos „Furcht“) und bedeutet wörtlich „Wassermeidend“. Nach IUPAC-Definition ist die Hydrophobie der Zusammenschluss unpolarer Gruppen oder Moleküle in einer wässrigen Umgebung aufgrund der Tendenz von Wasser, unpolare Gruppen oder Moleküle auszuschließen. Mit diesem Fachausdruck aus der Chemie werden Substanzen charakterisiert, die sich nicht mit Wasser mischen. Oberflächen aus hydrophobem Material lassen Wasser meist „abperlen“. Wenn eine Oberfläche stark wasserabweisend ist, spricht man auch von Superhydrophobie. (de)
- El la grekaj etimoj hydros+phobein (akvo-timo), hidrofoba molekulo estas tiu kiu tendencas ne miksiĝi kun akvaĵaj solvaĵoj - ili povas esti ne-ŝarĝitaj, nedipolusaj-emaj, longaj molekuloj, kelkfoje kun "konjugaciitaj" π-ligo-sistemoj, kaj aromataj ringoj. Alia pli esperanta dir-maniero estas akvofuĝa. (eo)
- Substantzia bat hidrofoboa da (grezieratik, υδρο, hydro = ura, eta Φόϐος,, phobos = beldurra), propietate fisiko gisa urarekiko afinitaterik ez duenean edo ura aldarazten duenean.Molekula hidrofoboak ez-polarrak izateko joera dute, eta, beraz, nahiago dituzte disolbatzaile neutroak edo ez-polarrak. Uretako molekula hidrofobikoak elkartu egiten dira maiz, eta onddoen antzeko mikelioak eratzen dituzte. Gainazal hidrofobikoetako urak ukipen-angelu handia du. Molekula hidrofobikoen adibideak dira, besteak beste, alkanoak, olioak eta koipeak. Material hidrofoboak olioa eta bestelako koipeak ateratzeko, koipe-isuriak kontrolatzeko eta konposatu polarrik gabeko konposatuak ateratzeko bereizketa kimikoko prozesuak egiteko erabiltzen dira. Hidrofobikoa eta lipofilikoa antzera erabiltzen dira (koipea gustatzen zaio); hala ere, bi terminoak ez dira sinonimoak. Substantzia hidrofobikoak, eskuarki, lipofilikoak izaten dira; baina badira salbuespenak, esaterako, silikonak eta fluorokarboniak. (eu)
- In chemistry, hydrophobicity is the physical property of a molecule that is seemingly repelled from a mass of water (known as a hydrophobe). In contrast, hydrophiles are attracted to water. Hydrophobic molecules tend to be nonpolar and, thus, prefer other neutral molecules and nonpolar solvents. Because water molecules are polar, hydrophobes do not dissolve well among them. Hydrophobic molecules in water often cluster together, forming micelles. Water on hydrophobic surfaces will exhibit a high contact angle. Examples of hydrophobic molecules include the alkanes, oils, fats, and greasy substances in general. Hydrophobic materials are used for oil removal from water, the management of oil spills, and chemical separation processes to remove non-polar substances from polar compounds. Hydrophobic is often used interchangeably with lipophilic, "fat-loving". However, the two terms are not synonymous. While hydrophobic substances are usually lipophilic, there are exceptions, such as the silicones and fluorocarbons. The term hydrophobe comes from the Ancient Greek ὑδρόφόβος (hýdrophóbos), "having a fear of water", constructed from Ancient Greek ὕδωρ (húdōr) 'water', and Ancient Greek φόβος (phóbos) 'fear'. (en)
- En fisicoquímica, la hidrofobicidad es la propiedad física de una molécula que es aparentemente repelida de una masa de agua. (conocida como hidrofóbica). Por el contrario, las hidrófilas son atraídas por el agua. Las moléculas hidrofóbicas tienden a ser no polares y, por tanto, prefieren otras moléculas neutras y disolventes no polares. Como las moléculas de agua son polares, los hidrófobos no se disuelven bien entre ellas. Las moléculas hidrofóbicas en el agua suelen agruparse, formando micelas. El agua sobre superficies hidrofóbicas mostrará un alto ángulo de contacto. Ejemplos de moléculas hidrofóbicas son los alcanos, los aceites, las grasas y las sustancias grasas en general. Los materiales hidrofóbicos se utilizan para la eliminación de petróleo del agua, la gestión de derrames de petróleos y los procesos de separación química para eliminar sustancias no polares de los compuestos polares. Hidrofóbico se utiliza a menudo indistintamente con lipofílico, "amante de la grasa". Sin embargo, ambos términos no son sinónimos. Aunque las sustancias hidrofóbicas suelen ser lipofílicas, hay excepciones, como las siliconas y los fluorocarbonos. El término hidrófobo proviene del griego antiguo ὑδρόφόβος (hýdrophóbos), "tener miedo al agua", construido ( griego ὕδωρ (húdōr) agua y φόβος (phóbos) miedo}}. (es)
- Dalam kimia, hidrofobisitas adalah sifat fisik dari suatu molekul (disebut sebagai molekul hidrofobik) yang tampaknya ditolak dari massa air. (Sebenarnya, tidak ada kekuatan tolakan yang terlibat, hal ini disebabkan karena tidak adanya daya tarik). Sebaliknya, hidrofilik merupakan senyawa yang tertarik pada air. Molekul hidrofobik cenderung nonpolar dan, dengan demikian, lebih memilih molekul netral dan pelarut nonpolar lainnya. Karena molekul air bersifat polar, hidrofobik tidak larut baik di antara mereka. Molekul hidrofobik dalam air sering berkumpul bersama, membentuk misel. Air pada permukaan hidrofobik akan menunjukkan yang tinggi. Contoh molekul hidrofobik meliputi alkana, minyak, lemak, dan zat berminyak pada umumnya. Bahan hidrofobik digunakan untuk pengangkatan minyak dari air, pengelolaan tumpahan minyak, dan proses pemisahan kimia untuk menghilangkan zat non-polar dari senyawa polar. Hidrofobik sering digunakan secara bergantian dengan , "suka-lemak". Namun, kedua istilah tersebut tidak sama artinya. Sementara zat hidrofobik biasanya bersifat lipofilik, ada pengecualian—seperti silikon dan fluorokarbon. Istilah hidrofob berasal dari bahasa Yunani Kuno ὑδρόφοβος, "memiliki ketakutan terhadap air", dibangun dari kata ὕδωρ, "air", dan φόβος, "takut". (in)
- L’hydrophobie (du grec υδρο, hydro = eau, et Φόϐος, phóbos = répulsion) caractérise les surfaces qui semblent repousser l'eau. En réalité, il ne s'agit pas d'une réelle répulsion, mais plutôt du fait que l'eau étant une molécule polaire, elle a une très nette attirance préférentielle pour les autres molécules polaires, ce qui va amener ces molécules à s'assembler entre elles et former des billes qui semblent être repoussées par les molécules non polaires avec lesquelles elles n'ont pas une aussi forte affinité, alors qu'en réalité, ce sont les affinités entre les molécules polaires qui chassent vers l'extérieur de ces billes les molécules qui n'ont pas la même affinité avec elle - un peu de la même façon que le gradient de pression de l'eau chasse de son sein les corps moins denses (qui n'ont donc pas la capacité de générer en leur sein un gradient de pression aussi raide). Ici, les molécules non polaires sont chassées vers la surface des billes formées par les molécules polaires.
* Goutte d'eau sur la surface naturellement hydrophobe d'une cuticule végétale.
* Gouttes d'eau de pluie sur brins d'herbe.
* Goutte d'eau sur feuille de lotus.
* Hydrophobie sur un textile polyester. Quand les molécules non polaires sont immergées dans une masse polaire sans surfaces proches vers lesquelles s'échapper, elles sont repoussées dans une direction préférentielle dépendant de la gravitation. Les molécules non polaires qui, comme l'huile dans l'eau, sont moins denses que les molécules polaires, vont être repoussées vers la surface, alors que les molécules plus denses comme le mercure, vont couler, et que les molécules de densité similaire à celle du milieu polaire peuvent rester en suspension (émulsion) si leur concentration n'est pas suffisante pour qu'elles soient repoussées les unes vers les autres et former des billes de plus en plus grosses. Ceci se traduit par la non-solubilité des molécules apolaires dans le solvant polaire, menant à une ségrégation du soluté vis-à-vis du solvant (ou inversement). Des molécules comme les alcanes sont hydrophobes. Il est également intéressant de noter que dans les solvants polaires comme l’eau, de nombreux corps de la chimie minérale, pour être solubles, doivent pouvoir s'ioniser, c'est-à-dire se scinder en deux ions chargés positivement et négativement, qui vont se lier séparément avec les molécules d'eau. Et si les attractions au sein de la molécule organique sont trop fortes pour que le solvant puisse l'ioniser, celle-ci restera insoluble. Chez les micro-organismes, les propriétés hydrophobes sont dues principalement à la présence d' (en), protéines particulières situées au niveau des membranes cellulaires. (fr)
- 疎水性（そすいせい、形容詞：hydrophobic、名詞：hydrophobicity、本表記は疏水性）とは、水に対する親和性が低い、すなわち水に溶解しにくい、あるいは水と混ざりにくい物質または分子（の一部分）の性質のことである。 疎水性物質は一般に、電気的に中性の非極性物質であり、分子内に炭化水素基をもつ物質が代表的である。脂質や非極性有機溶媒との親和性を示す「親油性」（しんゆせい、lipophilic）も同義で用いられることが多いが、疎水性物質が全て親油性であるとは限らず、シリコーンやフルオロアルキル鎖を持つ化合物などの例外もある。 対義語は「親水性」（しんすいせい、hydrophilic）である。一般的に極性の高いまたは電荷を有する化合物は親水性を示す。これの例外としては「不溶性の塩」などがあげられる。 分子内にある疎水性、親水性の部分をそれぞれ「疎水性基」、「親水性基」という。また分子内に疎水性基と親水性基の両方を持つ物質は「両親媒性」（りょうしんばいせい、amphiphilic）であるといい、界面活性剤や極性脂質が代表的である。 疎水性の高い物質は体内に蓄積しやすく、環境中でも残留しやすい傾向がある。典型的な例としては有機塩素系殺虫剤DDTやPCBなどがある。 (ja)
- ( 전한의 정치가에 대해서는 소수성 (전한) 문서를 참고하십시오.) 소수성(疏水性, Hydrophobe)은 물 분자와 쉽게 결합되지 못하는 성질을 의미한다. 일반적으로 극성을 띠지 않으면 소수성을 띤다. 또한 소수성(양친매성)의 물질은 다른 물질과 섞이지 못하여서 소수성 물질의 위에 표면장력 때문에 동그랗게 방울이 생긴다. (ko)
- Hydrofobe stoffen zijn stoffen die waterafstotend zijn of niet of zeer slecht met water te mengen zijn. Hydrofoob betekent letterlijk 'watervrezend'. De oorzaak van hydrofobie ligt op moleculair niveau. Water is een polaire verbinding die aangetrokken wordt tot andere polaire verbindingen. Tussen water en apolaire verbindingen bestaat een dergelijke moleculaire aantrekkingskracht niet: deze verbindingen noemt men hydrofoob. Stoffen die deze interacties wel vertonen noemt men hydrofiel. Hydrofobe moleculen zijn in de regel apolair en mengen daarom goed met andere neutrale moleculen en apolaire oplosmiddelen. Voorbeelden van hydrofobe moleculen omvatten alkanen, oliën en vetten. Deze stoffen zullen samenklonteren in water: ze vormen bijvoorbeeld micellen. Hydrofobe materialen worden gebruikt om olie uit water te verwijderen, olielozingen te behandelen en bij chemische scheidingsprocessen tussen apolaire stoffen en polaire stoffen. Waterafstotende coatings zijn gemaakt van apolaire verbindingen; water hecht niet aan het materiaal en trekt niet in de poriën, maar vormt druppels die gemakkelijk van het materiaal afglijden. Hydrofobe verbindingen zijn vaak ook lipofiel, maar daarop bestaan uitzonderingen, zoals fluoralkanen (bijvoorbeeld teflon) die hydrofoob zijn maar niet lipofiel. Via een meting met een Karstenbuis kan men bepalen hoe hydrofoob een coating is.. (nl)
- Hydrofobowość (gr. hydro – woda, phobos – strach) – skłonność cząsteczek chemicznych do odpychania od siebie cząsteczek wody. Jest to szczególny przypadek , gdy rozpuszczalnikiem jest woda. W ujęciu makroskopowym hydrofobowość to właściwość powierzchni materiału polegająca na niezwilżalności przez wodę. Hydrofobowe są zwykle cząsteczki nie mające momentu dipolowego (są apolarne). Typowym przykładem związków hydrofobowych są węglowodory. Istnieją cząsteczki, które są jednocześnie hydrofilowe i hydrofobowe, gdyż na jednym końcu posiadają grupy polarne, a na drugim niepolarne. Taka właściwość nazywa się amfifilowością. Podział minerałów ze względu na hydrofobowość:
* silnie hydrofobowe (np. parafina, siarka, rtęć, talk)
* średnio hydrofobowe (np. siarczki, węgiel kamienny, kasyteryt, ilmenit)
* słabo hydrofobowe (np. fluoryt, szelit, diament, złoto)
* hydrofilowe (np. gips, kwarc, kalcyt, dolomit, anhydryt, magnetyt, hematyt, halit) (pl)
- Свойство отталкивать воду(Не следует путать с гидрофобией — боязнью воды.)
Гидрофо́бность (от др.-греч. ὕδωρ.«вода» + φόβος «боязнь, страх») — свойство отталкивать воду, физическое свойство молекулы, «стремление» избежать контакта с водой. Сама молекула в этом случае называется гидрофо́бной. Гидрофобные молекулы обычно неполярны и «предпочитают» находиться среди других нейтральных молекул и неполярных растворителей. Поэтому вода на гидрофобной поверхности, обладающей высоким значением угла смачивания, собирается в капли. А при добавлении в воду гидрофобных жидкостей, в зависимости от плотности, они собираются в изолированные сгустки, либо распределяются по поверхности воды, как происходит с нефтью. Гидрофобными являются молекулы алканов, масел, жиров и других подобных материалов. Гидрофобные материалы используются для очистки воды от нефти, удаления разливов нефти и химических процессов разделения полярных и неполярных веществ. Слово «гидрофобный» часто используется в качестве синонима к слову «липофильный» — «жиролюбивый», хотя это не вполне корректно. Действительно, гидрофобные вещества в целом липофильны, но среди них есть и исключения — например, силиконы, фторопласт. (ru)
- En hydrofob (av grekiskans hydro’phobus där hydro betyder "vatten" och fobos, "fruktan") är en molekyl eller molekyldel som tenderar att inte komma i kontakt med vatten. Detta kan yttra sig genom att de till exempel inte löser sig i vatten. En hydrofob kallas ofta lipofil, som snarare anger att den tenderar att befinna sig i kontakt med fett. Hydrofoba ämnen är vanligen lipofila, men det finns undantag som fluorkarboner och silikoner. Exempel på hydrofoba ämnen är teflon, vissa typer av silikon, fetter och kolväten. Dessa egenskaper finns på grund av skillnader i elektrostatisk attraktionskraft mellan par av molekyler. Vattenmolekyler har medelstark attraktion till varandra, vätebindning. Hydrofoba molekyler har mycket svag attraktion till varandra och något starkare attraktion till vattenmolekyler. Det är attraktionen mellan vattenmolekylerna som pressar ut den hydrofoba molekylen. Det finns inte någon repulsion (åtskiljande kraft) inblandad i detta fenomen.[källa behövs] Kolvätens hydrofobiska egenskaper kan förklaras med hjälp av olja och vatten. Anledningen till att vatten och olja separeras när de blandats kan jämföras med en attraktionslag som gör att vattenmolekylerna och kolvätemolekylerna delar på sig för att binda sig med andra molekyler av samma slag. Vattenmolekyler binder sig enkelt med varandra, de binds samman med vätebindningar, men binder sig sämre med kolvätemolekyler. Därför håller sig vattenmolekylerna till varandra istället för att binda sig med kolvätemolekylerna, vilket får till följd att vattnet och oljan separerar. Lotusblomman har vattenavstötande egenskaper som forskare använt som modell för att skapa hydrofoba ytor, där vatten rinner bort i form av små droppar istället för att väta ned blomman. Lotusens blad har nanometerstora piggar över ytan, och genom att efterlikna dem tror forskare sig kunna skapa ytor som repellerar vatten, exempelvis på bilar eller elkraftverk. Fysikern Chuan-Hua Chen har kommit fram till den fysikaliska förklaringen för lotusens egenskaper; lotusen blir av med vattnet genom att skaka av sig vattendropparna med hjälp av olika vibrationer i naturen. Olika funktionsmaterial för vattenavvisande ytterkläder använder sig av olika tekniker för att skapa hydrofoba ytor. Flera av materialen fungerar på det sättet att de har minimala hål/öppningar för att materialet ska kunna andas, vilka även släpper in och ut små vattenmolekyler som vattenånga och svett men stänger ute de större molekylerna som vattendroppar. På detta sätt blir kläderna vattenavstötande samtidigt som de andas. Även många fåglar har hydrofoba fjädrar, så att vatten rinner av deras kroppar istället för att sugas upp. Exempelvis antarktiska pingviner har en otroligt vattenbortstötande fjäderdräkt, med hjälp av minimala hål som fångar luft – vilket gör fjädrarna hydrofoba. De har även en form av skyddande olja som produceras av uropygialkörteln på sin stjärt. Denna olja gnider de in sig själva med. Motsatsen till hydrofob kallas hydrofil, vilket betyder att ämnet eller ytan istället tycker om vatten och i kontakt med vatten sprider vattendropparna ut sig över ytan istället för att behålla droppformen, vilket är ett tecken på en hydrofob yta. Det finns även molekyler som både löser sig i fett och vatten, till exempel etanol och tensider, sådana molekyler består både av en polär (hydrofil) del och en opolär (hydrofob) del. Dessa molekyler kallas amfifila. (sv)
- Гідрофо́бність (англ. hydrophoby, water-repellency) — властивість деяких речовин не змочуватися та відштовхувати воду.Гідрофобність — окремий випадок ліофобності. Гідрофобність вважають малим ступенем гідрофільності, оскільки цілковито гідрофобних речовин не існує, окрім айрогелю. Природну гідрофобність матеріалу можна підсилити або придушити додаванням спеціальних речовин-, активаторів, , змочувачів. (uk)
- 在化學裡，疏水性指的是一個分子与水互相排斥的物理性質。这种分子称为疏水物。 疏水性分子偏向於非極性，並因此較會溶解在中性和非極性溶液（如有机溶剂）。疏水性分子在水裡通常會聚成一團，而水在疏水性溶液的表面時則會形成一個很大的接觸角而成水滴状。 舉例來說，疏水性分子包含有烷烴、油、脂肪和多數含有油脂的物質。 疏水性通常也可以稱為親脂性，但這兩個詞並不全然是同義的。即使大多數的疏水物通常也是親脂性的，但還是有例外，如矽橡膠和碳氟化合物（Fluorocarbon）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Der Begriff hydrophob stammt aus dem Altgriechischen (ὕδωρ hýdor „Wasser“ sowie φόβος phóbos „Furcht“) und bedeutet wörtlich „Wassermeidend“. Nach IUPAC-Definition ist die Hydrophobie der Zusammenschluss unpolarer Gruppen oder Moleküle in einer wässrigen Umgebung aufgrund der Tendenz von Wasser, unpolare Gruppen oder Moleküle auszuschließen. Mit diesem Fachausdruck aus der Chemie werden Substanzen charakterisiert, die sich nicht mit Wasser mischen. Oberflächen aus hydrophobem Material lassen Wasser meist „abperlen“. Wenn eine Oberfläche stark wasserabweisend ist, spricht man auch von Superhydrophobie. (de)
- El la grekaj etimoj hydros+phobein (akvo-timo), hidrofoba molekulo estas tiu kiu tendencas ne miksiĝi kun akvaĵaj solvaĵoj - ili povas esti ne-ŝarĝitaj, nedipolusaj-emaj, longaj molekuloj, kelkfoje kun "konjugaciitaj" π-ligo-sistemoj, kaj aromataj ringoj. Alia pli esperanta dir-maniero estas akvofuĝa. (eo)
- 疎水性（そすいせい、形容詞：hydrophobic、名詞：hydrophobicity、本表記は疏水性）とは、水に対する親和性が低い、すなわち水に溶解しにくい、あるいは水と混ざりにくい物質または分子（の一部分）の性質のことである。 疎水性物質は一般に、電気的に中性の非極性物質であり、分子内に炭化水素基をもつ物質が代表的である。脂質や非極性有機溶媒との親和性を示す「親油性」（しんゆせい、lipophilic）も同義で用いられることが多いが、疎水性物質が全て親油性であるとは限らず、シリコーンやフルオロアルキル鎖を持つ化合物などの例外もある。 対義語は「親水性」（しんすいせい、hydrophilic）である。一般的に極性の高いまたは電荷を有する化合物は親水性を示す。これの例外としては「不溶性の塩」などがあげられる。 分子内にある疎水性、親水性の部分をそれぞれ「疎水性基」、「親水性基」という。また分子内に疎水性基と親水性基の両方を持つ物質は「両親媒性」（りょうしんばいせい、amphiphilic）であるといい、界面活性剤や極性脂質が代表的である。 疎水性の高い物質は体内に蓄積しやすく、環境中でも残留しやすい傾向がある。典型的な例としては有機塩素系殺虫剤DDTやPCBなどがある。 (ja)
- ( 전한의 정치가에 대해서는 소수성 (전한) 문서를 참고하십시오.) 소수성(疏水性, Hydrophobe)은 물 분자와 쉽게 결합되지 못하는 성질을 의미한다. 일반적으로 극성을 띠지 않으면 소수성을 띤다. 또한 소수성(양친매성)의 물질은 다른 물질과 섞이지 못하여서 소수성 물질의 위에 표면장력 때문에 동그랗게 방울이 생긴다. (ko)
- Гідрофо́бність (англ. hydrophoby, water-repellency) — властивість деяких речовин не змочуватися та відштовхувати воду.Гідрофобність — окремий випадок ліофобності. Гідрофобність вважають малим ступенем гідрофільності, оскільки цілковито гідрофобних речовин не існує, окрім айрогелю. Природну гідрофобність матеріалу можна підсилити або придушити додаванням спеціальних речовин-, активаторів, , змочувачів. (uk)
- 在化學裡，疏水性指的是一個分子与水互相排斥的物理性質。这种分子称为疏水物。 疏水性分子偏向於非極性，並因此較會溶解在中性和非極性溶液（如有机溶剂）。疏水性分子在水裡通常會聚成一團，而水在疏水性溶液的表面時則會形成一個很大的接觸角而成水滴状。 舉例來說，疏水性分子包含有烷烴、油、脂肪和多數含有油脂的物質。 疏水性通常也可以稱為親脂性，但這兩個詞並不全然是同義的。即使大多數的疏水物通常也是親脂性的，但還是有例外，如矽橡膠和碳氟化合物（Fluorocarbon）。 (zh)
- كاره للماء أو دفوع للماء أو صاد الماء أو القامِح (باللاتينية: Hydrophobe) مأخوذة من اليونانية (Υδωρ = hydro = ماء) + (phobos = خوف). صفة تستعمل في الفيزياء لوصف الخاصة الفيزيائية لجزيء عندما يتم دفعه (صده) من قبل كتلة الماء. تكون الجزيئات الكارهة للماء لاقطبية في الغالب، لذا فهي تفضل الجزيئات المعتدلة الأخرى والمحلات اللاقطبية. في الأوساط المائية تتجمع الجزيئات الكارهة للماء على بعضها البعض مشكلة Micelle ، بالمقابل فإن جزيئات الماء يكون لها زاوية تماس كبيرة على السطوح الكارهة للماء. (ar)
- Una substància és hidròfoba (del grec υδρο, hydro = aigua, i Φόϐος, phobos = por) quan té com a propietat física la de ser repel·lida per una massa d'aigua.Les molècules hidròfobes tendeixen a ser no polars i per tant prefereixen solvents neutres o no polars. Les molècules hidrofòbiques en aigua sovint s'agrupen juntes formant micelis similars als dels fongs. L'aigua en superfícies hidrofòbiques mostren un alt angle de contacte. Exemples de molècules hidrofòbiques són, entre altres, els alcans, els olis i els greixos. Els materials hidròfobs es fan servir per treure oli i altres greixos, el control de vessaments de greixos i els processos de la separació química per treure compostos no polar de compostos polars. Hidrofòbic s'usa alternativament a lipofílic (que li agrada el greix), tanmate (ca)
- En fisicoquímica, la hidrofobicidad es la propiedad física de una molécula que es aparentemente repelida de una masa de agua. (conocida como hidrofóbica). Por el contrario, las hidrófilas son atraídas por el agua. Las moléculas hidrofóbicas tienden a ser no polares y, por tanto, prefieren otras moléculas neutras y disolventes no polares. Como las moléculas de agua son polares, los hidrófobos no se disuelven bien entre ellas. Las moléculas hidrofóbicas en el agua suelen agruparse, formando micelas. El agua sobre superficies hidrofóbicas mostrará un alto ángulo de contacto. (es)
- In chemistry, hydrophobicity is the physical property of a molecule that is seemingly repelled from a mass of water (known as a hydrophobe). In contrast, hydrophiles are attracted to water. Hydrophobic molecules tend to be nonpolar and, thus, prefer other neutral molecules and nonpolar solvents. Because water molecules are polar, hydrophobes do not dissolve well among them. Hydrophobic molecules in water often cluster together, forming micelles. Water on hydrophobic surfaces will exhibit a high contact angle. (en)
- Substantzia bat hidrofoboa da (grezieratik, υδρο, hydro = ura, eta Φόϐος,, phobos = beldurra), propietate fisiko gisa urarekiko afinitaterik ez duenean edo ura aldarazten duenean.Molekula hidrofoboak ez-polarrak izateko joera dute, eta, beraz, nahiago dituzte disolbatzaile neutroak edo ez-polarrak. Uretako molekula hidrofobikoak elkartu egiten dira maiz, eta onddoen antzeko mikelioak eratzen dituzte. Gainazal hidrofobikoetako urak ukipen-angelu handia du. Molekula hidrofobikoen adibideak dira, besteak beste, alkanoak, olioak eta koipeak. Material hidrofoboak olioa eta bestelako koipeak ateratzeko, koipe-isuriak kontrolatzeko eta konposatu polarrik gabeko konposatuak ateratzeko bereizketa kimikoko prozesuak egiteko erabiltzen dira. Hidrofobikoa eta lipofilikoa antzera erabiltzen dira (koipe (eu)
- Dalam kimia, hidrofobisitas adalah sifat fisik dari suatu molekul (disebut sebagai molekul hidrofobik) yang tampaknya ditolak dari massa air. (Sebenarnya, tidak ada kekuatan tolakan yang terlibat, hal ini disebabkan karena tidak adanya daya tarik). Sebaliknya, hidrofilik merupakan senyawa yang tertarik pada air. Contoh molekul hidrofobik meliputi alkana, minyak, lemak, dan zat berminyak pada umumnya. Bahan hidrofobik digunakan untuk pengangkatan minyak dari air, pengelolaan tumpahan minyak, dan proses pemisahan kimia untuk menghilangkan zat non-polar dari senyawa polar. (in)
- L’hydrophobie (du grec υδρο, hydro = eau, et Φόϐος, phóbos = répulsion) caractérise les surfaces qui semblent repousser l'eau. En réalité, il ne s'agit pas d'une réelle répulsion, mais plutôt du fait que l'eau étant une molécule polaire, elle a une très nette attirance préférentielle pour les autres molécules polaires, ce qui va amener ces molécules à s'assembler entre elles et former des billes qui semblent être repoussées par les molécules non polaires avec lesquelles elles n'ont pas une aussi forte affinité, alors qu'en réalité, ce sont les affinités entre les molécules polaires qui chassent vers l'extérieur de ces billes les molécules qui n'ont pas la même affinité avec elle - un peu de la même façon que le gradient de pression de l'eau chasse de son sein les corps moins denses (qui n' (fr)
- Hydrofobe stoffen zijn stoffen die waterafstotend zijn of niet of zeer slecht met water te mengen zijn. Hydrofoob betekent letterlijk 'watervrezend'. De oorzaak van hydrofobie ligt op moleculair niveau. Water is een polaire verbinding die aangetrokken wordt tot andere polaire verbindingen. Tussen water en apolaire verbindingen bestaat een dergelijke moleculaire aantrekkingskracht niet: deze verbindingen noemt men hydrofoob. Stoffen die deze interacties wel vertonen noemt men hydrofiel. Via een meting met een Karstenbuis kan men bepalen hoe hydrofoob een coating is.. (nl)
- Hydrofobowość (gr. hydro – woda, phobos – strach) – skłonność cząsteczek chemicznych do odpychania od siebie cząsteczek wody. Jest to szczególny przypadek , gdy rozpuszczalnikiem jest woda. W ujęciu makroskopowym hydrofobowość to właściwość powierzchni materiału polegająca na niezwilżalności przez wodę. Podział minerałów ze względu na hydrofobowość: (pl)
- Свойство отталкивать воду(Не следует путать с гидрофобией — боязнью воды.)
Гидрофо́бность (от др.-греч. ὕδωρ.«вода» + φόβος «боязнь, страх») — свойство отталкивать воду, физическое свойство молекулы, «стремление» избежать контакта с водой. Сама молекула в этом случае называется гидрофо́бной. Гидрофобными являются молекулы алканов, масел, жиров и других подобных материалов. Гидрофобные материалы используются для очистки воды от нефти, удаления разливов нефти и химических процессов разделения полярных и неполярных веществ. (ru)
- En hydrofob (av grekiskans hydro’phobus där hydro betyder "vatten" och fobos, "fruktan") är en molekyl eller molekyldel som tenderar att inte komma i kontakt med vatten. Detta kan yttra sig genom att de till exempel inte löser sig i vatten. En hydrofob kallas ofta lipofil, som snarare anger att den tenderar att befinna sig i kontakt med fett. Hydrofoba ämnen är vanligen lipofila, men det finns undantag som fluorkarboner och silikoner. Exempel på hydrofoba ämnen är teflon, vissa typer av silikon, fetter och kolväten. (sv)
|
