| dbo:abstract
|
- Chu Š’ (17. prosince 1891, Šanghaj — 24. února 1962, Nová Tchaj-pej) byl čínský politik, diplomat, filozof a spisovatel. Byl šiřitelem liberalismu a pragmatismu v Číně. Na začátku 20. let prosadil v Číně užívání hovorové čínštiny (paj-chua) v psaném projevu. (cs)
- Hu Shi (xinès simplificat: 胡适; xinès tradicional: 胡適; pinyin: Hú Shì) que en els seus contactes a Occident feia servir el nom Hu Shih (transcripció Wade-Giles). Fou un filòsof, assagista, pedagog, escriptor i ambaixador xinès que va néixer el 17 de desembre de 1891 a , província d'Anhui i va morir, d'un atac al cor, el 24 de febrer de 1962 a Taipei, illa de Taiwan. Fou un intel·lectual que va ser un dels líders del Moviment del Quatre de Maig, també del Moviment per la Nova Cultura de la Xina i un dels renovadors de la llengua xinesa. Va ser nominat per al Premi Nobel de Literatura. (ca)
- هو شيه (بالإنجليزية: Hu Shih) (و. 1891 – 1962 م) هو دبلوماسي، وبروفيسور، وصحفي تايواني، ولد في شانغهاي، كان عضوًا في الكومينتانغ، وكان عضوًا في الأكاديمية البروسية للعلوم، والأكاديمية الألمانية للعلوم في برلين، والأكاديمية الصينية، توفي في تايبيه، عن عمر يناهز 71 عاماً. ويُعرف هو شيه أيضًا باسم هو سوه في المراجع القديمة. يشتهر اليوم على نطاق واسع بأنه أحد المساهمين الرئيسيين في الليبرالية الصينية وإصلاح اللغة في دعوته لاستخدام اللغة الصينية العامية المكتوبة. كان له بالغ الأثر في حركة الرابع من مايو، وهو أحد قادة حركة الثقافة الجديدة في الصين، ورئيس لجامعة بكين، ورُشِّح في عام 1939 لجائزة نوبل في الأدب. صبّ تركيزه على مجموعة واسعة من الاهتمامات مثل الأدب والفلسفة والتاريخ والنقد النصي وعلم التربية. كان أيضًا باحثًا مؤثرًا في دراسة رواية حلم الغرفة الحمراء واحتفظ بمخطوطة جياشو الشهيرة عدة سنوات حتى وفاته. (ar)
- Hu Ŝih aŭ Hu Shih (ĉine 胡适; 17a de Decembro 1891 – 24a de Februaro 1962), konata ankaŭ kiel Hu Suh en fruaj referencoj, estis ĉina diplomato, eseisto, literatura fakulo, filozofo, kaj politikisto. Hu estas amplekse agnoskita nuntempe kiel ŝlosila kontribuanto al la ĉinaj liberalismo kaj lingva reformo en sia defendo de la uzado skriba de la popola ĉina lingvo. Li estis influa en la Movado de la 4-a de majo, unu el la estroj de la Ĉina Novkultura Movado, estis prezidanto de la Pekina Universitato, kaj en 1939 estis nomumita por la Nobel-premio pri literaturo. Li havis ampleksan gamon de interesoj kiel literaturo, filozofio, historio, teksta kritiko, kaj pedagogio. Li estis ankaŭ influa fakulo en "redologio" kaj tenis la faman Jiaxu manuskripton (ĉine 甲戌本) dum multaj jaroj ĝis sia morto. (eo)
- Hu Shi (chinesisch 胡適 / 胡适, Pinyin Hú Shì, * 17. Dezember 1891 in Shanghai; † 24. Februar 1962 in Taiwan) war ein chinesischer Philosoph, Philologe und Politiker. Er war einer der geistigen Führer der Bewegung des 4. Mai, die Chinas Weg in die Moderne wesentlich mitbestimmte. Vor allem seine Rolle in der Bewegung für eine Neue Kultur und sein Beitrag zur sind in diesem Zusammenhang von Bedeutung.Hu gilt als einer der wichtigsten Vertreter des frühen chinesischen Liberalismus.Seine Ansichten brachten ihn im Verlauf der krisengeschüttelten 1920er und 1930er Jahre nicht nur in Konflikt mit den Autoritäten, sondern zunehmend auch mit dem Marxismus. Während des Zweiten Japanisch-Chinesischen Krieges wirkte Hu als Botschafter der Republik China in den USA und nach dem Chinesischen Bürgerkrieg bei den Vereinten Nationen. (de)
- Hu Shih (Chinese: 胡適; pinyin: Hú Shì; Wade–Giles: Hu2 Shih4; 17 December 1891 – 24 February 1962), also known as Hu Suh in early references, was a Chinese diplomat, essayist, literary scholar, philosopher, and politician. Hu is widely recognized today as a key contributor to Chinese liberalism and language reform in his advocacy for the use of written vernacular Chinese. He was influential in the May Fourth Movement, one of the leaders of China's New Culture Movement, was a president of Peking University, and in 1939 was nominated for a Nobel Prize in literature. He had a wide range of interests such as literature, philosophy, history, textual criticism, and pedagogy. He was also an influential redology scholar and held the famous Jiaxu manuscript (甲戌本; Jiǎxū běn) for many years until his death. (en)
- Hu Shih (chino tradicional: 胡適, chino simplificado: 胡适, pinyin: Hú Shì, Wade-Giles: Hu Shih), (17 de diciembre de 1891-24 de febrero de 1962) fue un filósofo y ensayista chino, uno de los intelectuales más destacados del Movimiento del Cuatro de Mayo. Debido a su ideología liberal y anticomunista, se distanció de otros intelectuales chinos afines al Partido Comunista. Leal al gobierno del Kuomintang, fue embajador de la República de China en los Estados Unidos durante la Segunda Guerra Sino-Japonesa, y, a partir de 1949, se instaló en Taiwán junto al gobierno nacionalista de Chiang Kai-shek. Su figura fue vilipendiada durante mucho tiempo en la República Popular China debido a su anticomunismo y a su lealtad al gobierno del Kuomintang en Taiwán. (es)
- Hu Shi (chinois : 胡适 ; pinyin : Hú Shì) (Wade-Giles Hu Shih ; EFEO Hou Che), né le 17 décembre 1891 à Shanghai en Chine et décédé le 24 février 1962 à Taïwan, est un philosophe et écrivain chinois. Son prénom social est Shizhi (適之, Shìzhī). (fr)
- Hu Shih (Hanzi: 胡適; Pinyin: Hú Shì; Wade–Giles: Hu2 Shih4; 17 Desember 1891 – 24 Februari 1962), juga dikenal sebagai Hu Suh dalam rujukan-rujukan awal, adalah seorang filsuf, esayis dan diplomat asal Tiongkok. Hu banyak dikenal saat ini sebagai kontributor utama untuk dan reformasi bahasa Tionghoa dalam dukungannya terhadap pemakaian penulisan Tionghoa. Ia mempengaruhi Gerakan Empat Mei, salah satu pemimpin Gerakan Budaya Baru Tiongkok, presiden Universitas Peking dan dinominasikan untuk Nobel kesusastraan pada 1939. (in)
- Hu Shi (胡適T, 胡适S, Hú ShìP; Jixi, 17 dicembre 1891 – Taipei, 24 febbraio 1962) è stato uno scrittore e diplomatico cinese. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 후스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 후스(중국어 간체자: 胡适, 정체자: 胡適, 병음: Hú Shì, 한자음: 호적, 1891년 12월 17일 ~ 1962년 2월 24일)는 중화민국의 문학 연구자이며, 대학 교수 출신의 중화민국의 전직 반공주의 정치인이다. (ko)
- 胡 適（漢音：こ せき、慣用音：こ てき）は、中華民国の哲学者・思想家・外交官。もとの名は嗣穈、字は希彊、後に適と改名した。字は適之。 アメリカの哲学者ジョン・デューイのもとでプラグマティズムを学び、新文化運動の中心を担った。中国哲学・中国文学を広く論じた。北京大学教授のち学長。国民党を支持したため戦後は米国に亡命したのち、1957年に台湾に移住した。 (ja)
- Hu Shi (ur. 17 grudnia 1891 w Anhui, zm. 24 lutego 1962) – chiński filozof, poeta, pisarz i działacz społeczny. W latach 1910–1917 kształcił się w Stanach Zjednoczonych, najpierw na Cornell University, gdzie studiował rolnictwo, a potem filozofię, następnie na Columbia University, gdzie jego nauczycielem był John Dewey. Po uzyskaniu doktoratu w 1917, wrócił do Chin i został czołowym działaczem Ruchu Nowej Kultury i Ruchu 4 Maja oraz zwolennikiem tendencji zachodnich w chińskiej kulturze, m.in. redaktorem wpływowego magazynu Xin Qingnian. Liberał, stanowczo sprzeciwiał się silnym w Ruchu 4 Maja tendencjom komunistycznym i anarchistycznym, mówiąc o „niewolnikach Marksa i Kropotkina”, nieróżniących się od „niewolników Konfucjusza i Zhu Xi”. Jako filozof był zwolennikiem pragmatyzmu. W latach 20. i 30. poświęcił się pracy naukowej nad chińską historią i kulturą oraz jej relacji do współczesności. W trakcie tych badań wykazał m.in. autorstwo Cao Xueqina klasycznej powieści Sen czerwonego pawilonu. Jako pisarz i poeta był zdecydowanym zwolennikiem tworzenia literatury w języku potocznym (baihua), ideę tę propagował w licznych esejach i artykułach. Twierdził, że formy klasycznych wierszy chińskich, pisanych w wenyan zużyły się i uległy petryfikacji; konieczne jest stworzenie nowych form rytmicznych i rymowanych dla nowej poezji. Publikując w 1920 zbiór Changshi ji (Eksperymenty) stał się pierwszym poetą chińskim tworzącym w nowym chińskim języku potocznym. Jego idee te wcielali w życie poeci stowarzyszeni w założonym przez niego i Xu Zhimo w 1923 Xinyue She (Stowarzyszeniu Nowiu). W latach 1938–1942 był ambasadorem Chin w USA. Po zwycięstwie komunistów w 1949 roku uciekł do Ameryki, skąd w 1958 wyjechał na Tajwan, gdzie objął funkcję prezesa Academia Sinica. W ChRL jego prace z powodów politycznych przez wiele lat znajdowały się na indeksie. W 1955 Mao Zedong rozpętał nagonkę na pisarza, której efektem były setki artykułów, zebranych potem w ośmiotomowym Zbiorze esejów krytykujących Hu Shi (1955). Nastawienie to zmieniło się dopiero po opublikowaniu w 1986 poświęconego mu artykułu autorstwa Ji Xianlina. (pl)
- Hu Shih (chinês tradicional: 胡適, chinês simplificado: 胡适, pinyin: Hu Shì, Wade-Giles: Hu Shih), (17 de Dezembro de 1891 - 24 de Fevereiro de 1962) foi um filósofo e ensaísta chinês, um dos intelectuais mais destacados do Movimento Quatro de Maio. Devido à sua ideologia liberal e anticomunista, afastou-se de outros intelectuais chineses afins ao Partido Comunista. Leal ao governo do Kuomintang, foi embaixador da República da China nos Estados Unidos durante a Segunda Guerra Sino-Japonesa, e, a partir de 1949, instalou-se em Taiwan junto ao governo nacionalista de Chiang Kai-shek. Sua figura foi vilipendiada durante muito tempo na República Popular da China devido ao seu anticomunismo e à sua lealdade ao governo do Kuomintang em Taiwan. (pt)
- Hu Shi, född 17 december 1891 i Shanghai, död 24 februari 1962 i , var en kinesisk filosof och essäförfattare. Han är främst känd för sitt förespråkande av liberalism och pragmatism i Kina och för sin roll under Fjärde maj-rörelsen. Hu Shi fick sin grundutbildning i Jixi i Anhui och i Shanghai. Han utsågs till en nationell mönsterstudent och den 16 augusti 1910 sändes han till USA för studier vid Cornell University och senare Columbia University. Där lärde han känna professor John Dewey som gjorde ett djupt intryck på honom och han förblev resten av livet en förkämpe för en pragmatisk och gradvis förändring av det kinesiska samhället. Han fick sin doktorsexamen i filosofi 1917 och återvände sedan till Kina för att undervisa vid Pekings universitet. Där började han att skriva för tidskriften (新青年) och växte i inflytande. Han blev en av de ledande intellektuella i Fjärde maj-rörelsen och senare i rörelsen för en ny kultur. Hu Shi är särskilt känd för att ha gått i bräschen för att basera det kinesiska standardspråket på den talade kinesiskan (baihua 白話) istället för den klassiska kinesiskan. Han var en av pionjärerna inom den s.k. "rödologin", det vill säga studiet av talspråksromanen Drömmar om röda gemak. 1917 gav han följande uppmaningar till de nya författarna: Efter hand stöttes Hu Shi dock bort av de mer radikala aktivisterna inom Fjärde maj-rörelsen, som Chen Duxiu och Li Dazhao, och gjorde sig istället till talesman för pragmatiska samhällsförändringar i Kina. 1919 skrev han en artikel där han uppmanande Kinas samhällsförbättrare att "studera problem istället för att tala om 'ismer'". Hu Shi tjänstgjorde som Kinas ambassadör i USA åren 1938-42 och var rektor för Pekings Universitet 1948-49. Efter kommunisternas maktövertagande i Kina lämnade han landet och bosatte sig i USA. Hans yngste son (1921-57) stannade emellertid kvar och tvingades ta avstånd från sin far 1950. Hu Sidu begick självmord under 1957. 1958 flyttade Hu Shi till Taiwan där han tjänstgjorde som chef för Academia Sinica i Taipei fram till sin död fyra år senare. (sv)
- 胡適（1891年12月17日－1962年2月24日），原名嗣穈，讀書時曾取名洪騂，又改為適、適之。一生用過筆名有：希彊、自勝生、鐵兒、冬心、臧暉之主人、臧晖等。生于江蘇省松江府川沙縣，祖籍安徽省徽州府績溪縣上莊鎮。曾任国立北京大学校长、中央研究院院長、中国驻美大使、南开大学校董会董事等職。 胡適是新文化运动的奠基人與领袖之一，他興趣廣泛，著述豐富，在文學、哲学、史学、考据学、教育学、伦理学、紅學等诸多领域都有较为深入的研究，开风气之先。在哲學上倡導約翰·杜威的實用主義方法論，主張“大膽假設，細心實證”，“實驗是真理的唯一試金石”，在政治上主張自由主義，是一位备受争议、值得探讨的多重身份历史人物。也是被各方政治勢力惡毒批評和攻訐得最多的人之一，他擁有三十六個博士學位（包括名譽博士）， 是世界上擁有最多博士學位的人之一。 (zh)
- Ху Ши (кит. трад. 胡適, упр. 胡适, пиньинь Hú Shì, 17 декабря 1891 — 24 февраля 1962) — один из ведущих китайских мыслителей и философов XX века, ученик и последователь Джона Дьюи. Способствовал утверждению в качестве стандартного письменного разговорного китайского языка, что знаменовало собой преодоление классической традиции и переход к модернизации. (ru)
- Ху Ши (胡適, 17 грудня 1891 —24 лютого 1962) — китайський вчений, поет, історик, письменник і філософ. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Chu Š’ (17. prosince 1891, Šanghaj — 24. února 1962, Nová Tchaj-pej) byl čínský politik, diplomat, filozof a spisovatel. Byl šiřitelem liberalismu a pragmatismu v Číně. Na začátku 20. let prosadil v Číně užívání hovorové čínštiny (paj-chua) v psaném projevu. (cs)
- Hu Shi (xinès simplificat: 胡适; xinès tradicional: 胡適; pinyin: Hú Shì) que en els seus contactes a Occident feia servir el nom Hu Shih (transcripció Wade-Giles). Fou un filòsof, assagista, pedagog, escriptor i ambaixador xinès que va néixer el 17 de desembre de 1891 a , província d'Anhui i va morir, d'un atac al cor, el 24 de febrer de 1962 a Taipei, illa de Taiwan. Fou un intel·lectual que va ser un dels líders del Moviment del Quatre de Maig, també del Moviment per la Nova Cultura de la Xina i un dels renovadors de la llengua xinesa. Va ser nominat per al Premi Nobel de Literatura. (ca)
- Hu Ŝih aŭ Hu Shih (ĉine 胡适; 17a de Decembro 1891 – 24a de Februaro 1962), konata ankaŭ kiel Hu Suh en fruaj referencoj, estis ĉina diplomato, eseisto, literatura fakulo, filozofo, kaj politikisto. Hu estas amplekse agnoskita nuntempe kiel ŝlosila kontribuanto al la ĉinaj liberalismo kaj lingva reformo en sia defendo de la uzado skriba de la popola ĉina lingvo. Li estis influa en la Movado de la 4-a de majo, unu el la estroj de la Ĉina Novkultura Movado, estis prezidanto de la Pekina Universitato, kaj en 1939 estis nomumita por la Nobel-premio pri literaturo. Li havis ampleksan gamon de interesoj kiel literaturo, filozofio, historio, teksta kritiko, kaj pedagogio. Li estis ankaŭ influa fakulo en "redologio" kaj tenis la faman Jiaxu manuskripton (ĉine 甲戌本) dum multaj jaroj ĝis sia morto. (eo)
- Hu Shih (chino tradicional: 胡適, chino simplificado: 胡适, pinyin: Hú Shì, Wade-Giles: Hu Shih), (17 de diciembre de 1891-24 de febrero de 1962) fue un filósofo y ensayista chino, uno de los intelectuales más destacados del Movimiento del Cuatro de Mayo. Debido a su ideología liberal y anticomunista, se distanció de otros intelectuales chinos afines al Partido Comunista. Leal al gobierno del Kuomintang, fue embajador de la República de China en los Estados Unidos durante la Segunda Guerra Sino-Japonesa, y, a partir de 1949, se instaló en Taiwán junto al gobierno nacionalista de Chiang Kai-shek. Su figura fue vilipendiada durante mucho tiempo en la República Popular China debido a su anticomunismo y a su lealtad al gobierno del Kuomintang en Taiwán. (es)
- Hu Shi (chinois : 胡适 ; pinyin : Hú Shì) (Wade-Giles Hu Shih ; EFEO Hou Che), né le 17 décembre 1891 à Shanghai en Chine et décédé le 24 février 1962 à Taïwan, est un philosophe et écrivain chinois. Son prénom social est Shizhi (適之, Shìzhī). (fr)
- Hu Shih (Hanzi: 胡適; Pinyin: Hú Shì; Wade–Giles: Hu2 Shih4; 17 Desember 1891 – 24 Februari 1962), juga dikenal sebagai Hu Suh dalam rujukan-rujukan awal, adalah seorang filsuf, esayis dan diplomat asal Tiongkok. Hu banyak dikenal saat ini sebagai kontributor utama untuk dan reformasi bahasa Tionghoa dalam dukungannya terhadap pemakaian penulisan Tionghoa. Ia mempengaruhi Gerakan Empat Mei, salah satu pemimpin Gerakan Budaya Baru Tiongkok, presiden Universitas Peking dan dinominasikan untuk Nobel kesusastraan pada 1939. (in)
- Hu Shi (胡適T, 胡适S, Hú ShìP; Jixi, 17 dicembre 1891 – Taipei, 24 febbraio 1962) è stato uno scrittore e diplomatico cinese. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 후스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 후스(중국어 간체자: 胡适, 정체자: 胡適, 병음: Hú Shì, 한자음: 호적, 1891년 12월 17일 ~ 1962년 2월 24일)는 중화민국의 문학 연구자이며, 대학 교수 출신의 중화민국의 전직 반공주의 정치인이다. (ko)
- 胡 適（漢音：こ せき、慣用音：こ てき）は、中華民国の哲学者・思想家・外交官。もとの名は嗣穈、字は希彊、後に適と改名した。字は適之。 アメリカの哲学者ジョン・デューイのもとでプラグマティズムを学び、新文化運動の中心を担った。中国哲学・中国文学を広く論じた。北京大学教授のち学長。国民党を支持したため戦後は米国に亡命したのち、1957年に台湾に移住した。 (ja)
- Hu Shih (chinês tradicional: 胡適, chinês simplificado: 胡适, pinyin: Hu Shì, Wade-Giles: Hu Shih), (17 de Dezembro de 1891 - 24 de Fevereiro de 1962) foi um filósofo e ensaísta chinês, um dos intelectuais mais destacados do Movimento Quatro de Maio. Devido à sua ideologia liberal e anticomunista, afastou-se de outros intelectuais chineses afins ao Partido Comunista. Leal ao governo do Kuomintang, foi embaixador da República da China nos Estados Unidos durante a Segunda Guerra Sino-Japonesa, e, a partir de 1949, instalou-se em Taiwan junto ao governo nacionalista de Chiang Kai-shek. Sua figura foi vilipendiada durante muito tempo na República Popular da China devido ao seu anticomunismo e à sua lealdade ao governo do Kuomintang em Taiwan. (pt)
- 胡適（1891年12月17日－1962年2月24日），原名嗣穈，讀書時曾取名洪騂，又改為適、適之。一生用過筆名有：希彊、自勝生、鐵兒、冬心、臧暉之主人、臧晖等。生于江蘇省松江府川沙縣，祖籍安徽省徽州府績溪縣上莊鎮。曾任国立北京大学校长、中央研究院院長、中国驻美大使、南开大学校董会董事等職。 胡適是新文化运动的奠基人與领袖之一，他興趣廣泛，著述豐富，在文學、哲学、史学、考据学、教育学、伦理学、紅學等诸多领域都有较为深入的研究，开风气之先。在哲學上倡導約翰·杜威的實用主義方法論，主張“大膽假設，細心實證”，“實驗是真理的唯一試金石”，在政治上主張自由主義，是一位备受争议、值得探讨的多重身份历史人物。也是被各方政治勢力惡毒批評和攻訐得最多的人之一，他擁有三十六個博士學位（包括名譽博士）， 是世界上擁有最多博士學位的人之一。 (zh)
- Ху Ши (кит. трад. 胡適, упр. 胡适, пиньинь Hú Shì, 17 декабря 1891 — 24 февраля 1962) — один из ведущих китайских мыслителей и философов XX века, ученик и последователь Джона Дьюи. Способствовал утверждению в качестве стандартного письменного разговорного китайского языка, что знаменовало собой преодоление классической традиции и переход к модернизации. (ru)
- Ху Ши (胡適, 17 грудня 1891 —24 лютого 1962) — китайський вчений, поет, історик, письменник і філософ. (uk)
- هو شيه (بالإنجليزية: Hu Shih) (و. 1891 – 1962 م) هو دبلوماسي، وبروفيسور، وصحفي تايواني، ولد في شانغهاي، كان عضوًا في الكومينتانغ، وكان عضوًا في الأكاديمية البروسية للعلوم، والأكاديمية الألمانية للعلوم في برلين، والأكاديمية الصينية، توفي في تايبيه، عن عمر يناهز 71 عاماً. (ar)
- Hu Shi (chinesisch 胡適 / 胡适, Pinyin Hú Shì, * 17. Dezember 1891 in Shanghai; † 24. Februar 1962 in Taiwan) war ein chinesischer Philosoph, Philologe und Politiker. Er war einer der geistigen Führer der Bewegung des 4. Mai, die Chinas Weg in die Moderne wesentlich mitbestimmte. Vor allem seine Rolle in der Bewegung für eine Neue Kultur und sein Beitrag zur sind in diesem Zusammenhang von Bedeutung.Hu gilt als einer der wichtigsten Vertreter des frühen chinesischen Liberalismus.Seine Ansichten brachten ihn im Verlauf der krisengeschüttelten 1920er und 1930er Jahre nicht nur in Konflikt mit den Autoritäten, sondern zunehmend auch mit dem Marxismus. Während des Zweiten Japanisch-Chinesischen Krieges wirkte Hu als Botschafter der Republik China in den USA und nach dem Chinesischen Bürgerkrieg b (de)
- Hu Shih (Chinese: 胡適; pinyin: Hú Shì; Wade–Giles: Hu2 Shih4; 17 December 1891 – 24 February 1962), also known as Hu Suh in early references, was a Chinese diplomat, essayist, literary scholar, philosopher, and politician. Hu is widely recognized today as a key contributor to Chinese liberalism and language reform in his advocacy for the use of written vernacular Chinese. He was influential in the May Fourth Movement, one of the leaders of China's New Culture Movement, was a president of Peking University, and in 1939 was nominated for a Nobel Prize in literature. He had a wide range of interests such as literature, philosophy, history, textual criticism, and pedagogy. He was also an influential redology scholar and held the famous Jiaxu manuscript (甲戌本; Jiǎxū běn) for many years until his (en)
- Hu Shi (ur. 17 grudnia 1891 w Anhui, zm. 24 lutego 1962) – chiński filozof, poeta, pisarz i działacz społeczny. W latach 1910–1917 kształcił się w Stanach Zjednoczonych, najpierw na Cornell University, gdzie studiował rolnictwo, a potem filozofię, następnie na Columbia University, gdzie jego nauczycielem był John Dewey. Po uzyskaniu doktoratu w 1917, wrócił do Chin i został czołowym działaczem Ruchu Nowej Kultury i Ruchu 4 Maja oraz zwolennikiem tendencji zachodnich w chińskiej kulturze, m.in. redaktorem wpływowego magazynu Xin Qingnian. Liberał, stanowczo sprzeciwiał się silnym w Ruchu 4 Maja tendencjom komunistycznym i anarchistycznym, mówiąc o „niewolnikach Marksa i Kropotkina”, nieróżniących się od „niewolników Konfucjusza i Zhu Xi”. Jako filozof był zwolennikiem pragmatyzmu. W latach (pl)
- Hu Shi, född 17 december 1891 i Shanghai, död 24 februari 1962 i , var en kinesisk filosof och essäförfattare. Han är främst känd för sitt förespråkande av liberalism och pragmatism i Kina och för sin roll under Fjärde maj-rörelsen. Efter hand stöttes Hu Shi dock bort av de mer radikala aktivisterna inom Fjärde maj-rörelsen, som Chen Duxiu och Li Dazhao, och gjorde sig istället till talesman för pragmatiska samhällsförändringar i Kina. 1919 skrev han en artikel där han uppmanande Kinas samhällsförbättrare att "studera problem istället för att tala om 'ismer'". (sv)
|
