| dbo:abstract
|
- Obsazení Říma (italsky Presa di Roma) italskou armádou 20. září 1870 znamenalo zánik Papežského státu a zároveň symbolický vrchol procesu sjednocení Itálie (risorgimenta), která tak získala své tradiční hlavní město Řím. Zároveň tím byl předčasně ukončen probíhající první vatikánský koncil a papežové byli až do lateránských smluv s Mussolinim (1929) zbaveni výsostného území a postavení faktických hlav států. „Římská otázka“ byla předmětem úsilí Italů již mnoho let dříve, ale papežský stát byl pod ochranou Francie. Giuseppe Garibaldi na Řím vyrazil v čele armády dobrovolníků v srpnu 1862, ale Francie donutila diplomatickým tlakem Itálii, aby proti dobrovolníkům vyslala vojsko. To postup garibaldiovců zastavilo 29. srpna 1862 a Garibaldi byl zraněn a zajat. Zářijovou úmluvou z roku 1864 dosáhla Itálie stažení francouzských jednotek z Říma a zavázala se, že bude papežský stát chránit sama. Když se však Garibaldi v roce 1867 znovu pokusil Řím obsadit, Francie tam opět své vojsko umístila a 3. listopadu italské dobrovolníky rozprášila. Papež Pius IX. kolem roku 1864 Nakonec k získání Říma Italům pomohla porážka Francie v prusko-francouzské válce. Porážka u Sedanu 1. září 1870 a zajetí Napoleona III. Němci Italům ukázali, že se ze strany Francie již není třeba ničeho obávat. Král Viktor Emanuel II. nejprve poslal k papeži Piovi IX. vyslance s návrhem, aby papež dobrovolně postoupil většinu Říma a okolí Itálii s tím, že by Papežský stát zůstal formálně zachován v podobě římské čtvrti uvnitř Leonských hradeb a Itálie by papežům trvale vyplácela roční náhradu. Pius IX. návrh 10. září zamítl. 11. září tak překročila hranice Papežského státu italská armáda, v jejímž čele stál generál , a pomalu postupovala k Římu s nadějí, že se ještě podaří vyjednat mírové převzetí města. Papež měl na svou obranu 13 157 mužů, zatímco Cadorna velel asi 50 000 Italů. Papežskou armádu vedl generál a sestávala ze Švýcarské gardy a dobrovolníků („zuávů“) z katolických zemí. Pius IX. věděl, že bez francouzské pomoci Řím podlehne, avšak přesto nařídil, aby bylo město aspoň nějakou dobu bráněno – chtěl, aby bylo zřejmé, že k jeho obsazení došlo násilím. Italové dorazili k Aurelianovým hradbám Říma 19. září. Následujícího dne tříhodinovou dělostřelbou hradbu prorazili poblíž brány Porta Pia a vstoupili do města. Padlo celkem 49 italských a 19 papežských vojáků. Celý Řím byl obsazen 21. září a po plebiscitu byl spolu s Laziem připojen k Italskému království. Ulice Via Pia, která vedla od brány Porta Pia, byla přejmenována na Ulici 20. září (Via XX Settembre) a podobně byly pojmenovány důležité ulice v řadě italských měst. (cs)
- كان الاستيلاء على روما في 20 سبتمبر 1870 الحدثَ الأخير من عملية توحيد إيطاليا الطويلة المعروفة باسم ريزورجيمنتو، والذي يدل على هزيمة الدول البابوية بقيادة البابا بيوس التاسع وتوحيد شبه جزيرة إيطاليا تحت حكم الملك فيكتور إيمانويل الثاني من آل سفويا. أنهى الاستيلاء على روما هيمنة الدول البابوية التي استمرت لحوالي 1116 عامًا (من 754 وحتى 1870) تحت حكم الكرسي البابوي، ويجري إحياء الذكرى اليوم عبر جميع إيطاليا في شارع يحمل اسم «شارع العشرين من سبتمبر» موجود في كل بلدة فعليًا مهما كان حجمها. (ar)
- La konkero de Romo (20-a de septembro 1870) sekvigis la anekson de Romo al Itala reĝlando kaj la finon de la Papa Ŝtato kaj de la de Papoj. La sekva jaro, la ĉefurbo de Itala reĝlando estis transigita de Florenco al Romo (leĝo 3-a de februaro 1871, n. 33). (eo)
- The Capture of Rome (Italian: Presa di Roma) on 20 September 1870 was the final event of the unification of Italy (Risorgimento), marking both the final defeat of the Papal States under Pope Pius IX and the unification of the Italian Peninsula (except San Marino) under the Kingdom of Italy. The capture of Rome by the Italian Army brought an end to the Papal States, which had existed since 756, and the temporal power of the Holy See, and led to the establishment of Rome as the capital of unified Italy. It is today widely commemorated throughout Italy, with the Via XX Settembre street name in a considerable number of localities. (en)
- La toma de Roma (en italiano, Presa di Roma) el 20 de septiembre de 1870 fue el evento final del largo proceso de unificación italiana conocido como el Risorgimento, marcando tanto la derrota final de los Estados Pontificios bajo el papa Pío IX como la unificación de la península italiana bajo el rey Víctor Manuel II de la Casa de Saboya. La toma de Roma puso fin al reinado aproximado de 1116 años (entre el 754 y 1870) de los Estados Pontificios bajo la Santa Sede y hoy está ampliamente conmemorado en toda Italia con el nombre de la calle Via XX Settembre en casi todos los pueblos de cualquier tamaño. (es)
- La prise de Rome (également connu sous le nom de la brèche de Porta Pia), le 20 septembre 1870, provoque l'annexion de la ville au royaume d'Italie, et le décret italien constatant la fin de l'existence des États pontificaux et du pouvoir temporel des papes, ce qui déclenchera la controverse dite de la « question romaine » (qui empoisonne la vie politique italienne jusqu'à la signature des accords du Latran en 1929). L'année suivante, la capitale de l'Italie est transférée de Florence à la « Ville éternelle » par la loi no 33 du 3 février 1871. (fr)
- Penaklukan Roma (bahasa Italia: Presa di Roma) pada 20 September 1870 adalah peristiwa terakhir dari proses panjang penyatuan Italia yang dikenal sebagai Risorgimento, menandai kekalahan akhir Negara Gereja di bawah Paus Pius IX dan penyatuan semenanjung Italia di bawah Raja Victor Emmanuel II dari Wangsa Savoy. Penaklukan Roma mengakhiri sekitar 1,116 tahun pemerintahan (754 Masehi sampai 1870) Negara Gereja di bawah Tahta Suci dan sekarang diingat di seluruh Italia dengan nama jalan Via XX Settembre di setiap kota dalam ukuran apapun. (in)
- La presa di Roma, nota anche come breccia di Porta Pia, fu l'episodio del Risorgimento che sancì l'impossessamento di Roma da parte del Regno d'Italia. Avvenuta il 20 settembre 1870, decretò la fine dello Stato Pontificio, annesso all'Italia a seguito dei plebisciti dell'ottobre seguente, e fu un momento di profonda rivoluzione nella gestione del potere temporale da parte dei papi. L'anno successivo la capitale d'Italia fu trasferita da Firenze a Roma (Legge 3 febbraio 1871, n. 33). L'anniversario del 20 settembre è stato festività nazionale fino al 1930, quando fu abolito a seguito della firma dei Patti Lateranensi. (it)
- Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym (wł. Presa di Roma) – działania zbrojne Włoch w Państwie Kościelnym toczone w okresie od 11 do 20 września 1870. Konwencja wrześniowa z 15 września 1864 pomiędzy rządami Włoch i Francji stanowiła, że Włochy nie zajmą Rzymu i okolic, które znajdowały się pod władzą papieską. Już w październiku 1867 grupa Włochów pod dowództwem Giuseppe Garibaldiego przeprowadziła inwazję na Lacjum, ponosząc jednak klęskę pod Mentaną z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez cesarza Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu. W lipcu 1870 wybuchła wojna francusko-pruska i garnizon rzymski został odwołany do kraju. W Rzymie wybuchły prowłoskie demonstracje, jednak rząd nie podjął żadnych działań aż do francuskiej klęski pod Sedanem we wrześniu 1870, w której Napoleon III dostał się do niewoli. Wówczas król Wiktor Emanuel II wysłał do papieża Piusa IX księcia , który przekazał list przedstawiający włoskie propozycje rozwiązania spornej sytuacji. Pius IX kategorycznie odmówił porozumienia. Włoska armia pod dowództwem generała Raffaele Cadorny wkroczyła do Państwa Kościelnego 11 września, posuwając się wolno w stronę Rzymu, jednocześnie wciąż usiłowano rozwiązać tę kwestię pokojowo. Do muru Aureliana wojska dotarły 19 września otaczając miasto. Następnego dnia, po trzygodzinnym ostrzale, przełamano mury w okolicy bramy i bersalierzy wkroczyli do Rzymu poruszając się Via Pia, którą przemianowano później na Via XX Settembre. W kampanii zginęło 49 włoskich żołnierzy i 19 papieskich żuawów. Rzym i Lacjum włączono do Włoch po plebiscycie, papież ogłosił się więźniem Watykanu, zaś rząd włoski przeniósł się z Florencji do Rzymu. Aż do czasów traktatów laterańskich status Rzymu (tak zwana kwestia rzymska), pozostała punktem spornym pomiędzy Włochami i Papiestwem. (pl)
- De Inname van Rome (Italiaans: Presa di Roma) van 20 september 1870 was de laatste gebeurtenis van een langdurig proces van Italiaanse eenwording. Het betekende na 1116 jaar het einde van de Kerkelijke Staat (van 754 na Christus tot 1870 na Christus) onder Paus Pius IX en het begin van een verenigd Italië onder koning Victor Emanuel II van Italië. De inname van Rome wordt in vele Italiaanse steden van enige omvang herdacht met de straatnaam 'Via XX Settembre' ('20 Septemberstraat'). (nl)
- A Tomada de Roma, em 20 de setembro de 1870, foi o evento final do longo processo de Unificação italiana, conhecido como Risorgimento, que unificou a península italiana sob o governo do rei Vítor Emanuel II da Casa de Saboia. As regiões de Veneza Júlia, Trentino e Alto Adige continuaram sob domínio do Império Austríaco, sendo anexados depois do fim da Primeira Guerra Mundial. A tomada da cidade de Roma exacerbou o conflito entre o governo italiano e o papado durante os anos de 1861 a 1929, que culminou na criação do Vaticano, com o estabelecimento do Tratado de Latrão durante o governo de Benito Mussolini. (pt)
- Взятие Рима (20 сентября 1870 года) — завершающее событие процесса объединения Италии в XIX веке. (ru)
- 攻占罗马（1870年9月20日）是意大利统一，又称“复兴运动”漫长进程的最终事件，教宗庇护九世为首的教宗国被击败，统一的意大利半岛处于維托里奧·埃馬努埃萊二世为首的意大利王国统治下，今天，意大利各地大小城镇九月二十日街（Via XX Settembre）的街名非常普遍，纪念这一事件。 (zh)
- Взяття Рима (20 вересня 1870) — завершальна подія процесу об'єднання Італії в XIX столітті. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- كان الاستيلاء على روما في 20 سبتمبر 1870 الحدثَ الأخير من عملية توحيد إيطاليا الطويلة المعروفة باسم ريزورجيمنتو، والذي يدل على هزيمة الدول البابوية بقيادة البابا بيوس التاسع وتوحيد شبه جزيرة إيطاليا تحت حكم الملك فيكتور إيمانويل الثاني من آل سفويا. أنهى الاستيلاء على روما هيمنة الدول البابوية التي استمرت لحوالي 1116 عامًا (من 754 وحتى 1870) تحت حكم الكرسي البابوي، ويجري إحياء الذكرى اليوم عبر جميع إيطاليا في شارع يحمل اسم «شارع العشرين من سبتمبر» موجود في كل بلدة فعليًا مهما كان حجمها. (ar)
- La konkero de Romo (20-a de septembro 1870) sekvigis la anekson de Romo al Itala reĝlando kaj la finon de la Papa Ŝtato kaj de la de Papoj. La sekva jaro, la ĉefurbo de Itala reĝlando estis transigita de Florenco al Romo (leĝo 3-a de februaro 1871, n. 33). (eo)
- La prise de Rome (également connu sous le nom de la brèche de Porta Pia), le 20 septembre 1870, provoque l'annexion de la ville au royaume d'Italie, et le décret italien constatant la fin de l'existence des États pontificaux et du pouvoir temporel des papes, ce qui déclenchera la controverse dite de la « question romaine » (qui empoisonne la vie politique italienne jusqu'à la signature des accords du Latran en 1929). L'année suivante, la capitale de l'Italie est transférée de Florence à la « Ville éternelle » par la loi no 33 du 3 février 1871. (fr)
- Penaklukan Roma (bahasa Italia: Presa di Roma) pada 20 September 1870 adalah peristiwa terakhir dari proses panjang penyatuan Italia yang dikenal sebagai Risorgimento, menandai kekalahan akhir Negara Gereja di bawah Paus Pius IX dan penyatuan semenanjung Italia di bawah Raja Victor Emmanuel II dari Wangsa Savoy. Penaklukan Roma mengakhiri sekitar 1,116 tahun pemerintahan (754 Masehi sampai 1870) Negara Gereja di bawah Tahta Suci dan sekarang diingat di seluruh Italia dengan nama jalan Via XX Settembre di setiap kota dalam ukuran apapun. (in)
- La presa di Roma, nota anche come breccia di Porta Pia, fu l'episodio del Risorgimento che sancì l'impossessamento di Roma da parte del Regno d'Italia. Avvenuta il 20 settembre 1870, decretò la fine dello Stato Pontificio, annesso all'Italia a seguito dei plebisciti dell'ottobre seguente, e fu un momento di profonda rivoluzione nella gestione del potere temporale da parte dei papi. L'anno successivo la capitale d'Italia fu trasferita da Firenze a Roma (Legge 3 febbraio 1871, n. 33). L'anniversario del 20 settembre è stato festività nazionale fino al 1930, quando fu abolito a seguito della firma dei Patti Lateranensi. (it)
- De Inname van Rome (Italiaans: Presa di Roma) van 20 september 1870 was de laatste gebeurtenis van een langdurig proces van Italiaanse eenwording. Het betekende na 1116 jaar het einde van de Kerkelijke Staat (van 754 na Christus tot 1870 na Christus) onder Paus Pius IX en het begin van een verenigd Italië onder koning Victor Emanuel II van Italië. De inname van Rome wordt in vele Italiaanse steden van enige omvang herdacht met de straatnaam 'Via XX Settembre' ('20 Septemberstraat'). (nl)
- Взятие Рима (20 сентября 1870 года) — завершающее событие процесса объединения Италии в XIX веке. (ru)
- 攻占罗马（1870年9月20日）是意大利统一，又称“复兴运动”漫长进程的最终事件，教宗庇护九世为首的教宗国被击败，统一的意大利半岛处于維托里奧·埃馬努埃萊二世为首的意大利王国统治下，今天，意大利各地大小城镇九月二十日街（Via XX Settembre）的街名非常普遍，纪念这一事件。 (zh)
- Взяття Рима (20 вересня 1870) — завершальна подія процесу об'єднання Італії в XIX столітті. (uk)
- Obsazení Říma (italsky Presa di Roma) italskou armádou 20. září 1870 znamenalo zánik Papežského státu a zároveň symbolický vrchol procesu sjednocení Itálie (risorgimenta), která tak získala své tradiční hlavní město Řím. Zároveň tím byl předčasně ukončen probíhající první vatikánský koncil a papežové byli až do lateránských smluv s Mussolinim (1929) zbaveni výsostného území a postavení faktických hlav států. Papež Pius IX. kolem roku 1864 (cs)
- The Capture of Rome (Italian: Presa di Roma) on 20 September 1870 was the final event of the unification of Italy (Risorgimento), marking both the final defeat of the Papal States under Pope Pius IX and the unification of the Italian Peninsula (except San Marino) under the Kingdom of Italy. (en)
- La toma de Roma (en italiano, Presa di Roma) el 20 de septiembre de 1870 fue el evento final del largo proceso de unificación italiana conocido como el Risorgimento, marcando tanto la derrota final de los Estados Pontificios bajo el papa Pío IX como la unificación de la península italiana bajo el rey Víctor Manuel II de la Casa de Saboya. (es)
- Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym (wł. Presa di Roma) – działania zbrojne Włoch w Państwie Kościelnym toczone w okresie od 11 do 20 września 1870. Konwencja wrześniowa z 15 września 1864 pomiędzy rządami Włoch i Francji stanowiła, że Włochy nie zajmą Rzymu i okolic, które znajdowały się pod władzą papieską. Już w październiku 1867 grupa Włochów pod dowództwem Giuseppe Garibaldiego przeprowadziła inwazję na Lacjum, ponosząc jednak klęskę pod Mentaną z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez cesarza Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu. (pl)
- A Tomada de Roma, em 20 de setembro de 1870, foi o evento final do longo processo de Unificação italiana, conhecido como Risorgimento, que unificou a península italiana sob o governo do rei Vítor Emanuel II da Casa de Saboia. As regiões de Veneza Júlia, Trentino e Alto Adige continuaram sob domínio do Império Austríaco, sendo anexados depois do fim da Primeira Guerra Mundial. (pt)
|
