| dbo:abstract
|
- وقعت معركة بواتييه سنة 1356م بالقرب من مدينة بواتييه الحالية بفرنسا. مسبوقة بمعركة كريسي 1346 و تلتها معركة أجينكور 1415 ، كانت الثانية في الانتصارات الكبيرة الثلاثة للإنجليز في حرب المئة عام. (ar)
- La batalla de Poitiers va ser lliurada entre el Regne d'Anglaterra i el Regne de França el 19 de setembre del 1356, resultant en la segona de les tres grans victòries angleses a la Guerra dels Cent Anys. (ca)
- Bitva u Poitiers (též bitva u Maupertuis), která se odehrála 19. září 1356, je jednou z velkých bitev ve stoleté válce (další jsou například bitva u Kresčaku a bitva u Azincourtu), ve které bojovali na jedné straně Francouzi a Skotové proti Angličanům a Vlámům. Proti sobě stáli Angličané vedeni Černým princem (princem z Walesu) a Francouzi vedeni králem Janem II. Dobrým. Anglické vojsko mělo 6000 mužů, z toho 3000 obrněnců, 2000 lučištníků a 1000 mužů lehké pěchoty a zaujalo pozici na hřebenu kopce. Princova divize doplněna jízdním oddílem zůstala vzadu jako záloha. Francouzská armáda čítala mezi 14 000 a 16 000 muži a byla rozdělena do čtyř divizí. Na rozkaz krále Jana museli bojovat rytíři a obrněnci bez koní a jejich kopí bylo zkráceno pro boj zblízka na 1,5 m. (cs)
- Η μάχη του Πουατιέ διεξήχθη κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου (1337-1453) στις 19 Σεπτεμβρίου 1356 κοντά στο Πουατιέ, έδαφος του δουκάτου της Ακουιτανίας. Ο βασιλιάς Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας επεδίωξε να αναχαιτίσει τον αγγλο-γασκωνικό στρατό με επικεφαλής τον Εδουάρδο τον Μαύρο πρίγκιπα, διάδοχο του στέμματος της Αγγλίας, ο οποίος είχε εξαπολύσει καταστροφική εκστρατεία. Με μια απερίσκεπτη τακτική, ο Ιωάννης Β' οδήγησε τα στρατεύματά του, αν και αριθμητικά πολύ ανώτερα, στην καταστροφή και συνελήφθη αιχμάλωτος, μαζί με τον μικρότερο γιο του Φίλιππο τον Τολμηρό και πολλά επιφανή μέλη της γαλλικής ιπποσύνης. Ήταν η δεύτερη σημαντική μάχη του Εκατονταετούς Πολέμου, μετά από τη μάχη του Κρεσί, και η ήττα βύθισε το βασίλειο της Γαλλίας σε μεγάλη κρίση. (el)
- The Battle of Poitiers was fought on 19 September 1356 between a French army commanded by King John II and an Anglo-Gascon force under Edward, the Black Prince, during the Hundred Years' War. It took place in western France, 5 miles (8 km) south of Poitiers, when approximately 14,000 to 16,000 French attacked a strong defensive position held by 6,000 Anglo-Gascons. Nineteen years after the start of the war the Black Prince, the eldest son and heir of the English King, set out on a major campaign in south-west France. His army marched from Bergerac to the River Loire, which they were unable to cross. John gathered a large and unusually mobile army and pursued the Anglo-Gascons, whom he brought to battle. The Anglo-Gascons established a strong defensive position near Poitiers and after unsuccessful negotiations were attacked. The first French assault included two units of heavily armoured cavalry, a strong force of crossbowmen and many infantry and dismounted men-at-arms. They were driven back by the Anglo-Gascons, who were fighting entirely on foot. A second French attack by 4,000 men-at-arms on foot under John's son and heir Charles, the Dauphin, followed. After a prolonged fight this was also repulsed. As the Dauphin's division recoiled there was confusion in the French ranks: about half the men of their third division, under Philip, Duke of Orléans, left the field, taking with them all four of John's sons. Some of those who did not withdraw with Philip launched a weak and unsuccessful third assault. Those Frenchmen remaining gathered around the King and launched a fourth assault against the by now exhausted Anglo-Gascons, again all as infantry. The French sacred banner, the Oriflamme, was unfurled, the signal that no prisoners were to be taken. Battle was again joined, with the French slowly getting the better of it. Then a small, mounted, Anglo-Gascon force of 160 men, who had been sent earlier to threaten the French rear, appeared behind the French. Believing themselves surrounded, some Frenchmen fled, which panicked others, and soon the entire French force collapsed. John was captured, as was one of his sons and between 2,000 and 3,000 men-at-arms. Approximately 2,500 French men-at-arms were killed. Additionally, either 1,500 or 3,800 French common infantry were killed or captured. The surviving French dispersed, while the Anglo-Gascons continued their withdrawal to Gascony. The following spring a two-year truce was agreed and the Black Prince escorted John to London. Populist revolts broke out across France. Negotiations to end the war and ransom John dragged out. In response Edward launched a further campaign in 1359. During this, both sides compromised and the Treaty of Brétigny was agreed in 1360 by which vast areas of France were ceded to England, to be ruled by the Black Prince, and John was ransomed for three million gold écu. At the time this seemed to end the war, but the French resumed hostilities in 1369 and recaptured most of the lost territory. The war eventually ended with a French victory in 1453. (en)
- La batalo de Poitiers, okazinta la 19-an de septembro 1356, estis batalo inter Anglujo kaj Francujo kaj ĝi reprezentas la duan el la tri grandaj venkoj de la angloj dum la Centjara Milito (la unua estis la batalo de Crécy). Kelkfoje ankaŭ nomata "Dua batalo de Poitiers", por diferencigi ĝin de la unua (en 732) en kiu konfrontiĝis la frankoj de Karolo Martelo kun potencaj saracenoj. (eo)
- Die Schlacht von Poitiers vom 19. September 1356 (im deutschsprachigen Raum ist auch die Bezeichnung Schlacht bei Maupertuis geläufig) war ein Ereignis des Hundertjährigen Krieges, bei dem der französische König Johann II. in englische Gefangenschaft geriet. Sie war – nach der für die Franzosen unheilbringenden Schlacht von Crécy (1346) – der zweite von drei großen englischen Siegen in diesem Krieg und in gewissem Sinne eine Wiederholung von Crécy, da hier erneut gezeigt wurde, dass eine bessere Strategie und Taktik eine zahlenmäßige Unterlegenheit aufwiegen können. Nach ihrem Sieg bei Crécy hatten sich die Engländer fest in der Guyenne etabliert, von wo aus sie regelmäßige Überfälle in den Süden Frankreichs starteten. 1355 schon war es König Johann II., der 1350 seinem an der Pest verstorbenen Vater Philipp VI. auf dem Thron gefolgt war, mangels Reserven nicht gelungen, sie zu schlagen, sodass der „Schwarze Prinz“ Edward of Woodstock nahezu ungehindert die Grafschaft Quercy plündern konnte. 1356 rief Johann II. die Generalstände (États généraux) zusammen, die ihm die nötigen Mittel bewilligten, um eine Armee aufzustellen (30.000 Mann auf 5 Jahre). (de)
- Poitiersko gudua Ehun Urteko Gerrako gudua izan zen. Gudua 1356ko irailaren 19an egin zuten Poitierstik gertu. 1346ko eta 1415eko Agincourteko guduarekin batera, hiru ingeles garaipen nagusietatik bigarrena izan zen. Ingeles armada Eduardo Printze Beltzak zuzendutako 7.000 lagunek osaturik zegoen eta Joan II.a erregeak zuzendutako 15.000 laguneko frantziar armada izan zuen arerioa. Ingelesek frantziarren zaldiak hil zituzten bere zaldunak oztopatzeko. Inguratze-mugimendua egin eta, frantziarrek ihes egitea saiatu arren, frantziar erregea preso hartu zuten. Erregearen galerak krisi larria ekarri zuen Frantzian. Horren ondorioz, 1360. urtean frantziarrek Bretignyko hitzarmena sinatu behar izan zuten lurraldeen truke erregea askatzeko. (eu)
- La batalla de Poitiers, que tuvo lugar el 19 de septiembre de 1356, fue una de las principales batallas de la guerra de los Cien Años entre Inglaterra y Francia. Precedida por la batalla de Crecy en 1346, y seguida por la batalla de Agincourt en 1415, fue la segunda de las tres grandes victorias inglesas de la guerra. A veces se la llama también "segunda batalla de Poitiers", para diferenciarla de la primera (en el año 732) que enfrentó a los francos de Carlos Martel con un poderoso ejército omeya. Esta última se conoce asimismo como batalla de Tours. (es)
- La bataille de Poitiers a été livrée au cours de la guerre de Cent Ans le 19 septembre 1356 à Nouaillé-Maupertuis, près de Poitiers en Aquitaine. Le roi de France Jean II le Bon cherche à intercepter l'armée anglaise conduite par Édouard de Woodstock, prince de Galles, qui est en train de mener une chevauchée dévastatrice. Par une tactique irréfléchie, Jean II conduit ses troupes, quoique numériquement très supérieures, au désastre et se fait prendre, ainsi que son fils Philippe et de nombreux membres éminents de la chevalerie française. Les conséquences de la défaite française sont catastrophiques pour la couronne des Valois. Le pays est nominalement dirigé par l'héritier du trône, le dauphin Charles. Celui-ci doit affronter la Grande Jacquerie en 1358, qui conteste les privilèges de la noblesse, celle-ci ayant perdu de son prestige à Poitiers. La première phase de la guerre de Cent Ans s'achève par une indéniable victoire anglaise, qui est confirmée par la signature du traité de Brétigny en 1360. (fr)
- Pertempuran Poitiers terjadi antara Kerajaan Inggris dan tanggal 19 September 1356 dekat Poitiers yang berakhir dengan kemenangan Inggris kedua sepanjang Perang Seratus Tahun: Crécy, Poitiers, dan . (in)
- ( 732년의 전투에 대해서는 투르 푸아티에 전투 문서를 참고하십시오.) 푸아티에 전투(Battle of Poitiers)는 1356년 9월 19일 잉글랜드와 프랑스 사이에서 백년 전쟁 중 벌어진 전투이다. 백년전쟁의 1,2기를 거쳐 3차례 영국에게 결정적 승리를 안겨준 전투 중 두 번째 것이다. 3번의 전투는 크레시 전투, 푸아티에 전투, 아쟁쿠르 전투이다. (ko)
- La battaglia di Poitiers è stato uno dei principali scontri della Guerra dei cent'anni tra l'Inghilterra e la Francia. La battaglia fu combattuta il 19 settembre 1356 presso la località di Poitiers, Francia, dalla quale la battaglia prende il nome. (it)
- ポワティエの戦い（仏: Bataille de Poitiers、英: Battle of Poitiers）は、百年戦争の一環として1356年9月19日にプランタジネット朝イングランドとヴァロワ朝フランスの間で行われた戦い。ポアティエの戦いとも表記する。 戦いに先立つ1356年8月8日、エドワード黒太子はアキテーヌを根拠地に北上しつつ騎行戦術をとった。地方に駐屯する守備隊を撃破し、物資を略奪することによって調達した。 トゥールのロワール川近辺で、イングランド軍は根城を確保できておらず、また、大雨により都市を焼き払うことができずに行軍が遅れ、フランス王ジャン2世はイングランド軍に追いついた。 (ja)
- De Slag bij Poitiers was een veldslag tussen het koninkrijk Engeland en het koninkrijk Frankrijk die op 19 september 1356 plaatsvond bij Poitiers. De slag staat ook bekend onder de namen Slag van Maupertuis of Slag van Nouaillé en werd de tweede van de drie grote overwinningen voor Engeland in de Honderdjarige Oorlog. Engeland werd aangevoerd door de Engelse prins van Wales, Eduard de "Zwarte Prins", en Frankrijk door Jan II. Bij de nederlaag werd Jan II bij Maupertuis door de Engelsen gevangengenomen. (nl)
- A Batalha de Poitiers foi uma batalha ocorrida em 19 de setembro de 1356 e que opôs o Reino de Inglaterra à França. (pt)
- Slaget vid Poitiers utkämpades 19 september 1356 under Hundraårskriget mellan Frankrike och England. Resultatet blev ett katastrofalt nederlag för den franske kungen Johan II. (sv)
- Bitwa pod Poitiers – starcie zbrojne, które miało miejsce 19 września 1356 roku pomiędzy Anglikami i Francuzami i było drugim z trzech wielkich angielskich zwycięstw podczas wojny stuletniej. 8 sierpnia 1356 Edward (Czarny Książę) rozpoczął szeroko zakrojony chevauchée (najazd) z angielskiej bazy w Akwitanii w celu przyjścia z odsieczą oblężonym garnizonom w centralnej Francji oraz aby splądrować tamtejsze okolice. Jego wypad początkowo nie spotkał się z wielkim oporem – siły angielskie posuwały się szybko, doszczętnie paląc wszystko na swojej drodze, dopóki nie dotarły do Tours nad Loarą, gdzie Anglicy nie zdołali zająć zamku ani spalić miasta z powodu ulewnego deszczu. To opóźnienie dało możliwość królowi Francji Janowi II zatrzymania i zniszczenia armii Edwarda. Król, który w tym czasie stawiał czoło księciu Lancaster w Normandii, nakazał zgromadzenie wojsk w Chartres na północ od oblężonego Tours, sam zaś odesłał 15 000-20 000 piechoty, aby szybciej dotrzeć na pozycje Czarnego Księcia. To sprawiło, że obydwie armie były zaskakująco podobne liczebnie, co nie było częstym zjawiskiem na polach bitew wojny stuletniej. Po otrzymaniu meldunków o zbliżającej się armii francuskiej, Edward nakazał natychmiastowy odwrót spod Tours. Następnie ścigany przez Jana II ruszył na południe. Francuzi dogonili wojska angielskie kilka kilometrów na południowy zachód od Poitiers. Czarny Książę, uczestnik i jeden z dowódców w bitwie pod Crécy (walczył, mając zaledwie 16 lat), zdecydował się na takie samo ustawienie taktyczne jak w tamtej bitwie. Wybrał dla swoich wojsk miejsce doskonałe do obrony, czysty teren otoczony naturalnymi przeszkodami, mając rzekę na lewym skrzydle oraz las za plecami. Wozy załadowane łupami pozostawił wzdłuż starej rzymskiej drogi wiodącej z Poiters do Bordeaux, aby zapewnić sobie osłonę słabszego prawego skrzydła. Kawaleria została spieszona i zorganizowana we dwa, najwyżej trzy oddziały z angielskimi łucznikami ustawionymi na flankach w kształcie litery V. Czarny Książę zatrzymał jednak mały oddział kawalerii dowodzony przez , ukrywając go w lesie na tyłach. Atakujące siły francuskie zostały podzielone na cztery części. Pośrodku było trzystu najlepszych rycerzy dowodzonych przez marszałka Clermonta razem z niemieckimi najemnikami uzbrojonymi w piki. Celem tej grupy było dotarcie do osławionych angielskich łuczników i ich wyeliminowanie. Za nimi miały nacierać trzy grupy piechoty, w tym przypadku podobnie jak u Anglików spieszonej kawalerii dowodzonej przez Delfina (późniejszego króla Francji Karola V), księcia Orleanu oraz króla Jana II. Zaraz na początku bitwy Anglicy upozorowali odwrót na lewym skrzydle, co sprowokowało szarżę francuskich rycerzy za uciekającymi łucznikami. Atakujący zostali momentalnie zasypani morderczym gradem strzał, tym bardziej skutecznym, że łucznicy mierzyli do koni. W sukurs kawalerii pośpieszyła piechota Delfina, która dotarła aż do angielskich linii, ale po zaciekłej walce musiała ustąpić dla przegrupowania. Następna fala piechoty księcia Orleanu widząc, że ludzie Delfina odstąpili od ataku, spanikowała i zawróciła, osłabiając tym samym kolejny atak prowadzony przez samego króla. Pomimo tego atak ten był najsilniejszy ze wszystkich. Na domiar złego Anglikom skończyły się strzały. Łucznicy połączyli się z resztą piechoty we wspólnej walce wręcz, niektórzy wsiadali na konie, tworząc improwizowaną kawalerię, jednak Czarny Książę ciągle miał ukryte w lesie rezerwy. W krytycznym momencie wyprowadził je z lasu, a rycerze ci okrążyli i zaatakowali Francuzów od tyłu, budząc panikę i w rezultacie wygrywając bitwę. Podczas ucieczki król Jan został pojmany razem z całym swoim otoczeniem. Bitwa okazała się straszliwą porażką Francuzów nie tylko z militarnego, ale i ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w jej następstwie Francja została zmuszona do zapłacenia okupu za pojmanego króla w wysokości dwukrotnych rocznych dochodów całego królestwa. (pl)
- Битва при Пуатье — крупное сражение, состоявшееся 19 сентября 1356 года между английской армией Эдуарда Чёрного Принца и французскими войсками короля Иоанна II Доброго во время Столетней войны. Эдуард во время рейда из Аквитании на север наткнулся на превосходящие силы противника и начал отступление, но у города Пуатье был вынужден принять бой. Он одержал полную победу, причём многие французские бароны во главе с королём попали в плен. Тем не менее после битвы англичане продолжили отход. (ru)
- 普瓦捷战役（英語：Battle of Poitiers）是英法百年战争期间的一场主要战役，1356年9月19日发生于法国普瓦捷附近。黑太子爱德华率領的英軍部隊成功取得了決定性的勝利，俘虜了法王約翰二世，並迫使法蘭西王國於隔年春天簽訂停戰協議。 (zh)
- Битва при Пуатьє — одна з найбільших перемог англійців у Столітній війні, яка була здобута 19 вересня 1356 року під проводом Едуарда Чорного Принца над військом французького короля Іоанна II Доброго. У битві загинуло багато французьких лицарів, а Іоанн II був захоплений у полон. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- وقعت معركة بواتييه سنة 1356م بالقرب من مدينة بواتييه الحالية بفرنسا. مسبوقة بمعركة كريسي 1346 و تلتها معركة أجينكور 1415 ، كانت الثانية في الانتصارات الكبيرة الثلاثة للإنجليز في حرب المئة عام. (ar)
- La batalla de Poitiers va ser lliurada entre el Regne d'Anglaterra i el Regne de França el 19 de setembre del 1356, resultant en la segona de les tres grans victòries angleses a la Guerra dels Cent Anys. (ca)
- La batalo de Poitiers, okazinta la 19-an de septembro 1356, estis batalo inter Anglujo kaj Francujo kaj ĝi reprezentas la duan el la tri grandaj venkoj de la angloj dum la Centjara Milito (la unua estis la batalo de Crécy). Kelkfoje ankaŭ nomata "Dua batalo de Poitiers", por diferencigi ĝin de la unua (en 732) en kiu konfrontiĝis la frankoj de Karolo Martelo kun potencaj saracenoj. (eo)
- La batalla de Poitiers, que tuvo lugar el 19 de septiembre de 1356, fue una de las principales batallas de la guerra de los Cien Años entre Inglaterra y Francia. Precedida por la batalla de Crecy en 1346, y seguida por la batalla de Agincourt en 1415, fue la segunda de las tres grandes victorias inglesas de la guerra. A veces se la llama también "segunda batalla de Poitiers", para diferenciarla de la primera (en el año 732) que enfrentó a los francos de Carlos Martel con un poderoso ejército omeya. Esta última se conoce asimismo como batalla de Tours. (es)
- Pertempuran Poitiers terjadi antara Kerajaan Inggris dan tanggal 19 September 1356 dekat Poitiers yang berakhir dengan kemenangan Inggris kedua sepanjang Perang Seratus Tahun: Crécy, Poitiers, dan . (in)
- ( 732년의 전투에 대해서는 투르 푸아티에 전투 문서를 참고하십시오.) 푸아티에 전투(Battle of Poitiers)는 1356년 9월 19일 잉글랜드와 프랑스 사이에서 백년 전쟁 중 벌어진 전투이다. 백년전쟁의 1,2기를 거쳐 3차례 영국에게 결정적 승리를 안겨준 전투 중 두 번째 것이다. 3번의 전투는 크레시 전투, 푸아티에 전투, 아쟁쿠르 전투이다. (ko)
- La battaglia di Poitiers è stato uno dei principali scontri della Guerra dei cent'anni tra l'Inghilterra e la Francia. La battaglia fu combattuta il 19 settembre 1356 presso la località di Poitiers, Francia, dalla quale la battaglia prende il nome. (it)
- ポワティエの戦い（仏: Bataille de Poitiers、英: Battle of Poitiers）は、百年戦争の一環として1356年9月19日にプランタジネット朝イングランドとヴァロワ朝フランスの間で行われた戦い。ポアティエの戦いとも表記する。 戦いに先立つ1356年8月8日、エドワード黒太子はアキテーヌを根拠地に北上しつつ騎行戦術をとった。地方に駐屯する守備隊を撃破し、物資を略奪することによって調達した。 トゥールのロワール川近辺で、イングランド軍は根城を確保できておらず、また、大雨により都市を焼き払うことができずに行軍が遅れ、フランス王ジャン2世はイングランド軍に追いついた。 (ja)
- De Slag bij Poitiers was een veldslag tussen het koninkrijk Engeland en het koninkrijk Frankrijk die op 19 september 1356 plaatsvond bij Poitiers. De slag staat ook bekend onder de namen Slag van Maupertuis of Slag van Nouaillé en werd de tweede van de drie grote overwinningen voor Engeland in de Honderdjarige Oorlog. Engeland werd aangevoerd door de Engelse prins van Wales, Eduard de "Zwarte Prins", en Frankrijk door Jan II. Bij de nederlaag werd Jan II bij Maupertuis door de Engelsen gevangengenomen. (nl)
- A Batalha de Poitiers foi uma batalha ocorrida em 19 de setembro de 1356 e que opôs o Reino de Inglaterra à França. (pt)
- Slaget vid Poitiers utkämpades 19 september 1356 under Hundraårskriget mellan Frankrike och England. Resultatet blev ett katastrofalt nederlag för den franske kungen Johan II. (sv)
- Битва при Пуатье — крупное сражение, состоявшееся 19 сентября 1356 года между английской армией Эдуарда Чёрного Принца и французскими войсками короля Иоанна II Доброго во время Столетней войны. Эдуард во время рейда из Аквитании на север наткнулся на превосходящие силы противника и начал отступление, но у города Пуатье был вынужден принять бой. Он одержал полную победу, причём многие французские бароны во главе с королём попали в плен. Тем не менее после битвы англичане продолжили отход. (ru)
- 普瓦捷战役（英語：Battle of Poitiers）是英法百年战争期间的一场主要战役，1356年9月19日发生于法国普瓦捷附近。黑太子爱德华率領的英軍部隊成功取得了決定性的勝利，俘虜了法王約翰二世，並迫使法蘭西王國於隔年春天簽訂停戰協議。 (zh)
- Битва при Пуатьє — одна з найбільших перемог англійців у Столітній війні, яка була здобута 19 вересня 1356 року під проводом Едуарда Чорного Принца над військом французького короля Іоанна II Доброго. У битві загинуло багато французьких лицарів, а Іоанн II був захоплений у полон. (uk)
- Bitva u Poitiers (též bitva u Maupertuis), která se odehrála 19. září 1356, je jednou z velkých bitev ve stoleté válce (další jsou například bitva u Kresčaku a bitva u Azincourtu), ve které bojovali na jedné straně Francouzi a Skotové proti Angličanům a Vlámům. Proti sobě stáli Angličané vedeni Černým princem (princem z Walesu) a Francouzi vedeni králem Janem II. Dobrým. Anglické vojsko mělo 6000 mužů, z toho 3000 obrněnců, 2000 lučištníků a 1000 mužů lehké pěchoty a zaujalo pozici na hřebenu kopce. Princova divize doplněna jízdním oddílem zůstala vzadu jako záloha. (cs)
- Η μάχη του Πουατιέ διεξήχθη κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου (1337-1453) στις 19 Σεπτεμβρίου 1356 κοντά στο Πουατιέ, έδαφος του δουκάτου της Ακουιτανίας. Ο βασιλιάς Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας επεδίωξε να αναχαιτίσει τον αγγλο-γασκωνικό στρατό με επικεφαλής τον Εδουάρδο τον Μαύρο πρίγκιπα, διάδοχο του στέμματος της Αγγλίας, ο οποίος είχε εξαπολύσει καταστροφική εκστρατεία. Με μια απερίσκεπτη τακτική, ο Ιωάννης Β' οδήγησε τα στρατεύματά του, αν και αριθμητικά πολύ ανώτερα, στην καταστροφή και συνελήφθη αιχμάλωτος, μαζί με τον μικρότερο γιο του Φίλιππο τον Τολμηρό και πολλά επιφανή μέλη της γαλλικής ιπποσύνης. (el)
- Die Schlacht von Poitiers vom 19. September 1356 (im deutschsprachigen Raum ist auch die Bezeichnung Schlacht bei Maupertuis geläufig) war ein Ereignis des Hundertjährigen Krieges, bei dem der französische König Johann II. in englische Gefangenschaft geriet. Sie war – nach der für die Franzosen unheilbringenden Schlacht von Crécy (1346) – der zweite von drei großen englischen Siegen in diesem Krieg und in gewissem Sinne eine Wiederholung von Crécy, da hier erneut gezeigt wurde, dass eine bessere Strategie und Taktik eine zahlenmäßige Unterlegenheit aufwiegen können. (de)
- The Battle of Poitiers was fought on 19 September 1356 between a French army commanded by King John II and an Anglo-Gascon force under Edward, the Black Prince, during the Hundred Years' War. It took place in western France, 5 miles (8 km) south of Poitiers, when approximately 14,000 to 16,000 French attacked a strong defensive position held by 6,000 Anglo-Gascons. (en)
- Poitiersko gudua Ehun Urteko Gerrako gudua izan zen. Gudua 1356ko irailaren 19an egin zuten Poitierstik gertu. 1346ko eta 1415eko Agincourteko guduarekin batera, hiru ingeles garaipen nagusietatik bigarrena izan zen. Ingeles armada Eduardo Printze Beltzak zuzendutako 7.000 lagunek osaturik zegoen eta Joan II.a erregeak zuzendutako 15.000 laguneko frantziar armada izan zuen arerioa. Ingelesek frantziarren zaldiak hil zituzten bere zaldunak oztopatzeko. Inguratze-mugimendua egin eta, frantziarrek ihes egitea saiatu arren, frantziar erregea preso hartu zuten. (eu)
- La bataille de Poitiers a été livrée au cours de la guerre de Cent Ans le 19 septembre 1356 à Nouaillé-Maupertuis, près de Poitiers en Aquitaine. Le roi de France Jean II le Bon cherche à intercepter l'armée anglaise conduite par Édouard de Woodstock, prince de Galles, qui est en train de mener une chevauchée dévastatrice. Par une tactique irréfléchie, Jean II conduit ses troupes, quoique numériquement très supérieures, au désastre et se fait prendre, ainsi que son fils Philippe et de nombreux membres éminents de la chevalerie française. (fr)
- Bitwa pod Poitiers – starcie zbrojne, które miało miejsce 19 września 1356 roku pomiędzy Anglikami i Francuzami i było drugim z trzech wielkich angielskich zwycięstw podczas wojny stuletniej. 8 sierpnia 1356 Edward (Czarny Książę) rozpoczął szeroko zakrojony chevauchée (najazd) z angielskiej bazy w Akwitanii w celu przyjścia z odsieczą oblężonym garnizonom w centralnej Francji oraz aby splądrować tamtejsze okolice. Jego wypad początkowo nie spotkał się z wielkim oporem – siły angielskie posuwały się szybko, doszczętnie paląc wszystko na swojej drodze, dopóki nie dotarły do Tours nad Loarą, gdzie Anglicy nie zdołali zająć zamku ani spalić miasta z powodu ulewnego deszczu. To opóźnienie dało możliwość królowi Francji Janowi II zatrzymania i zniszczenia armii Edwarda. Król, który w tym czasie (pl)
|
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
_duc_d'Orléans.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_duc_d'Orléans.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
