| dbo:abstract
|
- ألكساندرو يوحنا كوزا أو ألكساندرو إيوان كوزا (20 مارس 1820 - 15 مايو 1873) (بالرومانية: Alexandru Ioan Cuza) كان أمير مولدوفا، والحاكم لإمارات رومانيا. كان شخصية بارزة للثورة عام 1848 في مولدوفا. دشن سلسلة من الإصلاحات التي ساهمت في تحديث المجتمع الروماني وهياكل الدولة. (ar)
- Alexandre Joan Cuza o Alexandre Joan I (en romanès) Alexandru Ioan Cuza - (n. 20 de març de 1820 a Bârlad, Romania - m. 15 de maig de 1873, a Heidelberg, Alemanya), fou el fundador de la Romania moderna, el príncep de la Unió, i el primer príncep de Romania (1859 - 1866). (ca)
- Alexandr Jan Cuza (rumunsky: Alexandr Ioan Cuza) (20. březen 1820, Huși, Rumunsko – 15. květen 1873, Heidelberg, Německo) byl v letech 1859–1862 kníže Valašska a Moldávie a zároveň v letech 1859–1866 vládce resp. domnitor Spojených knížectví Valašska a Moldávie (od roku 1862 Spojené knížectví Rumunska). (cs)
- Ο Αλέξανδρος Ιωάννη Κούζα (Alexandru Ioan Cuza ή Alexandru Ioan I, 20 Μαρτίου 1820 - 15 Μαΐου 1873) ήταν Πρίγκιπας της Μολδαβίας, Πρίγκιπας της Βλαχίας και στη συνέχεια Domnitor (Ηγεμόνας) των . Ήταν εξέχουσα μορφής της Επανάστασης του 1848 στη Μολδαβία. Εισήγαγε μία σειρά μεταρρυθμίσεων, που συνέβαλαν στον εκσυγχρονισμό της Ρουμανικής κοινωνίας και των κρατικών δομών. (el)
- Alexandru Ioan Cuza (pronounced [alekˈsandru iˈo̯aŋ ˈkuza], or Alexandru Ioan I, also anglicised as Alexander John Cuza; 20 March 1820 – 15 May 1873) was the first domnitor (Ruler) of the Romanian Principalities through his double election as prince of Moldavia on 5 January 1859 and prince of Wallachia on 24 January 1859, which resulted in the unification of both states. He was a prominent figure of the Revolution of 1848 in Moldavia. Following his double election, he initiated a series of reforms that contributed to the modernization of Romanian society and of state structures. As ruler of the Romanian Principalities, he supported a political and diplomatic activity for the recognition of the union of Moldavia and Wallachia by the suzerain Ottoman Empire and achieved constitutional and administrative unity between Moldavia and Wallachia in 1862, when the Romanian Principalities officially adopted the name Romanian United Principalities with a single capital at Bucharest, a single national assembly and a single government. Alexandru's reform policies alienated a large coalition of conservatives and radical liberals, for the most part landowners and business owners. On 22 February 1866, he was forced to abdicate and leave the country. Today, he is often considered one of the founders of the modern Romanian state and a national hero of Romania. (en)
- Alexandru Ioan Cuza war Gründer und erster Fürst des Fürstentums Rumänien (1859–1866). (de)
- Alexandro Joan Cuza (errumanieraz: Alexandru Ioan Cuza; , Moldavia, 1820ko martxoaren 20a - Heidelberg, Alemaniar Inperioa, 1873ko maiatzaren 15a) Errumaniako lehen printzea izan zen. (eu)
- Alexandre Jean Cuza (en roumain : Alexandru Ioan Cuza), né le 1er avril 1820 à Bârlad en Moldavie (en Roumanie) et mort le 15 mai 1873 à Heidelberg (en Allemagne), est l'une des figures majeures de la renaissance culturelle roumaine, devenu officier, homme d'État et souverain des Principautés unies de Moldavie et de Valachie entre 1859 et 1866. (fr)
- Alejandro Juan Cuza, también conocido como Alejandro Juan I de Rumanía a partir de 1862 (en rumano: Alexandru Ioan Cuza; 20 de marzo de 1820, Bârlad, Principado de Moldavia - 15 de mayo de 1873, Heidelberg, Alemania), fue un político y militar nacido en Moldavia, que llegó a ser príncipe (Domnitor, literalmente "gobernante") de los Principados Unidos de Valaquia y Moldavia entre 1859 y 1866. Es considerado el padre del estado rumano moderno, y a veces se le llama «el Napoleón III rumano». (es)
- Alexandru Ioan Cuza (20 Maret 1820 – 15 Mei 1873) adalah politikus Romania kelahiran Moldavia yang berkuasa sebagai Domnitor pertama Kepangeranan Donau antara tahun 1859 sampai tahun 1866. (in)
- Alexandru Ioan Cuza, conosciuto in italiano come Alessandro Giovanni Cuza (Bârlad, 20 marzo 1820 – Heidelberg, 15 maggio 1873), principe di Moldavia e Valacchia (1859-1862), poi domnitor di Romania (1862-1866), è considerato il promotore della moderna Romania indipendente. (it)
- 알렉산드루 이오안 쿠자(루마니아어: Alexandru Ioan Cuza, 1820년 3월 20일 몰다비아 브를라드 ~ 1873년 5월 15일 독일 제국 하이델베르크)는 몰다비아의 공작(재위: 1859년 1월 5일 ~ 1862년 2월 5일), 왈라키아의 공작(재위: 1859년 1월 24일 ~ 1862년 2월 5일)이자 루마니아의 공작(재위: 1862년 2월 5일 ~ 1866년 2월 22일)이다. 몰다비아의 지방 귀족 출신이며 1859년에는 몰다비아의 공작, 왈라키아의 공작으로 즉위했다. 1862년 몰다비아 공국과 왈라키아 공국이 몰다비아 왈라키아 연합공국(루마니아 연합공국)이라는 하나의 국가로 통일되면서 통일 루마니아의 초대 공작으로 즉위했다. 1866년에 일어난 보수주의 성향의 귀족들의 반란으로 인해 퇴위했고 독일 제국 하이델베르크로 망명하게 된다. 루마니아의 공작위는 호엔촐레른지크마링겐 가 출신의 카롤 1세가 승계받았다. (ko)
- アレクサンドル・ヨアン・クザ（Alexandru Ioan Cuza，1820年3月20日 - 1873年5月15日）は、ワラキア公兼モルダヴィア公（在位：1859年 - 1862年）、後にルーマニア公（在位：1862年 - 1866年）。 (ja)
- Alexander Jan Cuza (Roemeens: Alexandru Ioan Cuza) (Huși, Moldavië, 20 maart 1820 – Heidelberg, Duitsland, 15 mei 1873) was van 1859 tot 1862 vorst van de verenigde vorstendommen Moldavië en Walachije en daarna van 1862 tot 1866 als vorst van het gevormde Roemenië. Hij was een telg uit een oud bojarengeslacht en groeide op in Parijs. Na zijn studies te Pavia en Bologna werd hij in Moldavische dienst stadhouder van Galați en directeur van een afdeling van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Door zijn huwelijk met de bojarendochter was hij aan de gehele plaatselijke hoge adel verwant. In het revolutiejaar 1848, waarvan ook Moldavië en Walachije niet gevrijwaard bleven, sloot hij zich aan bij de Patriottische Partij. De onlust in Moldavië werd al snel de kop ingedrukt, maar in Walachije wisten de revolutionairen de macht te grijpen. Alexander Jan speelde hierin een prominente rol en toonde zijn relatief liberale gezindheid. Hij werd na de Russische intocht gearresteerd, maar wist snel te ontsnappen en keerde terug naar Moldavië. Hij nam dienst in het leger en steeg al snel tot de rang van kolonel. In de Moldavische nationale vergadering van 1857, die in het kielzog van de Krimoorlog ten doel had een vorst voor Moldavië te kiezen, speelde hij opnieuw een prominente rol, waarin hij – in tegenstelling tot wat de Europese grote mogendheden voor ogen hadden – voor een vereniging van Moldavië en Walachije pleitte. Bij gebrek aan een buitenlandse kandidaat werd hijzelf in 1859 als Alexander Jan I tot regerend vorst van Moldavië (5 januari) en Walachije (24 januari) gekozen. In tegenstelling tot Napoleon III erkende de reactionaire regering van de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I hem echter niet en weigerde deze de personele unie tussen de twee staten op het van 1858 te erkennen. Onder andere hierdoor erkende ook de Verheven Porte de unie aanvankelijk niet. Sultan Abdülaziz – in naam nog altijd Alexander Jans suzerein – erkende deze uiteindelijk op 23 december 1861 wel, waarna Moldavië en Walachije op 24 januari 1862 formeel werden verenigd tot Roemenië met als hoofdstad Boekarest. In 1864 stelde Alexander Jan I de eerste Roemeense ridderorde, de Orde van de Ster van Roemenië in. Op het portret hiernaast draagt hij de sterren van de Turkse Orde van Osmanie of Nișan-ı Osman en de Orde van de Eer of Nișan-ı Ali imtiyaz. Hij draagt ook de ster van een Grootkruis in de Russische Orde van de Witte Adelaar en de Savoyaanse Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus. Alexander Jan schafte, gesteund door premier Mihail Kogălniceanu, de lijfeigenschap af, verdeelde naar Frans voorbeeld het grootgrondbezit van de kloosters onder de boeren en stichtte scholen en universiteiten (in Iași en Boekarest), maar veroorzaakte door zijn centralistische beleid ook ontevredenheid. Hij trachtte te regeren in de stijl van Napoleon III, maar raakte in financiële problemen en haalde zich het misnoegen van de grootgrondbezitters en delen van de middenklasse op de hals. Een groep officieren drong op 22 februari 1866 zijn paleis binnen en dwong hem zijn abdicatie te tekenen. Hij werd uitgewezen en bracht de rest van zijn leven door in ballingschap. De Roemeense regering benoemde op 26 maart 1866 de Duitse prins Karel (Carol) van Hohenzollern-Sigmaringen tot nieuwe vorst. Van 1966 tot 1989 stond zijn afbeelding op het bankbiljet van 50 Roemeense leu. (nl)
- Aleksander Jan Cuza (rum. Aleksandru Ioan Cuza; ur. 20 marca 1820 w Gałaczu, zm. 15 maja 1873 w Heidelbergu) – bojar mołdawski i książę (domnitor) Zjednoczonych Księstw Mołdawii i Wołoszczyzny. (pl)
- Alexandre João Cuza ou Alexandre João I (Alexandru Ioan Cuza em romeno); (Bârlad, Roménia, 20 de março de 1820 – Heidelberg, Alemanha, 3 de maio de 1873) foi o fundador da Roménia moderna, Príncipe da Valáquia e da Moldávia, o primeiro príncipe (Domnitor) da Roménia (1859 - 1866). (pt)
- Alexandru Ioan Cuza, född 20 mars 1820 i Bârlad, död 15 maj 1873 i exil i Heidelberg, var en rumänsk politiker som blev furstendömet Donaus, senare Rumäniens, förste domnitor (monark) 1862, samt var från 1859 furste av Valakiet och Moldova. (sv)
- Алекса́ндру Йоан Ку́за (рум. Alexandru Ioan Cuza вимовляється [alekˈsandru iˈo̯an ˈkuza]; (20) березня 1820, Бирлад — (15) травня 1873, Гейдельберг) — князь Об'єднаного князівства Молдови і Валахії (до 1862 р.), перший монарх об'єднаної Румунії (1862—1866 роки). (uk)
- Алекса́ндру Ион Ку́за (Алекса́ндр Иоа́нн I; молд. и рум. Александру Иоан Куза, Alexandru Ioan Cuza; 8 [20] марта 1820, Бырлад — 3 [15] мая 1873, Гейдельберг) — господарь Соединённых княжеств Молдавии и Валахии, первый правитель объединённой Румынии. Активно участвовал в революционном движении 1848 года и был сторонником объединения румынских княжеств. 5 января 1859 года стал господарём Молдавии, 24 января 1859 года господарём Валашского княжества, из-за чего впоследствии эти два княжества объединились. Став господарём объединённого государства, начал добиваться политического и дипломатического признания со стороны Порты и других стран Европы, далее начал проводить конституционные и административные реформы, которые завершил в 1862 году, когда Валахия и Молдавия официально были объединены, к этому времени было сформировано современное унитарное государство с одним правителем, одной конституцией, одной столицей (Бухарест). Куза был вынужден отречься от престола в 1866 году из-за военного заговора Чудовищной коалиции. (ru)
- 亚历山德鲁·约安·库扎（Alexandru Ioan Cuza） (發音：[alekˈsandru iˈo̯an ˈkuza] （） 或称亚历山德鲁·约安一世（Alexandru Ioan I），英文拼为亚历山大·约翰·库扎Alexander John Cuza; 1820年3月20日－1873年5月15日) 摩尔多瓦亲王和瓦拉几亚亲王，1862年成为统一的罗马尼亚的首位大公。他发起了全国乡村改革和农民解放等一系列的改革，是罗马尼亚社会现代化和国家机构的设计师。羅馬尼亞最古老的大學亞歷山德魯伊萬庫扎大學以他的名字命名。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ألكساندرو يوحنا كوزا أو ألكساندرو إيوان كوزا (20 مارس 1820 - 15 مايو 1873) (بالرومانية: Alexandru Ioan Cuza) كان أمير مولدوفا، والحاكم لإمارات رومانيا. كان شخصية بارزة للثورة عام 1848 في مولدوفا. دشن سلسلة من الإصلاحات التي ساهمت في تحديث المجتمع الروماني وهياكل الدولة. (ar)
- Alexandre Joan Cuza o Alexandre Joan I (en romanès) Alexandru Ioan Cuza - (n. 20 de març de 1820 a Bârlad, Romania - m. 15 de maig de 1873, a Heidelberg, Alemanya), fou el fundador de la Romania moderna, el príncep de la Unió, i el primer príncep de Romania (1859 - 1866). (ca)
- Alexandr Jan Cuza (rumunsky: Alexandr Ioan Cuza) (20. březen 1820, Huși, Rumunsko – 15. květen 1873, Heidelberg, Německo) byl v letech 1859–1862 kníže Valašska a Moldávie a zároveň v letech 1859–1866 vládce resp. domnitor Spojených knížectví Valašska a Moldávie (od roku 1862 Spojené knížectví Rumunska). (cs)
- Ο Αλέξανδρος Ιωάννη Κούζα (Alexandru Ioan Cuza ή Alexandru Ioan I, 20 Μαρτίου 1820 - 15 Μαΐου 1873) ήταν Πρίγκιπας της Μολδαβίας, Πρίγκιπας της Βλαχίας και στη συνέχεια Domnitor (Ηγεμόνας) των . Ήταν εξέχουσα μορφής της Επανάστασης του 1848 στη Μολδαβία. Εισήγαγε μία σειρά μεταρρυθμίσεων, που συνέβαλαν στον εκσυγχρονισμό της Ρουμανικής κοινωνίας και των κρατικών δομών. (el)
- Alexandru Ioan Cuza war Gründer und erster Fürst des Fürstentums Rumänien (1859–1866). (de)
- Alexandro Joan Cuza (errumanieraz: Alexandru Ioan Cuza; , Moldavia, 1820ko martxoaren 20a - Heidelberg, Alemaniar Inperioa, 1873ko maiatzaren 15a) Errumaniako lehen printzea izan zen. (eu)
- Alexandre Jean Cuza (en roumain : Alexandru Ioan Cuza), né le 1er avril 1820 à Bârlad en Moldavie (en Roumanie) et mort le 15 mai 1873 à Heidelberg (en Allemagne), est l'une des figures majeures de la renaissance culturelle roumaine, devenu officier, homme d'État et souverain des Principautés unies de Moldavie et de Valachie entre 1859 et 1866. (fr)
- Alejandro Juan Cuza, también conocido como Alejandro Juan I de Rumanía a partir de 1862 (en rumano: Alexandru Ioan Cuza; 20 de marzo de 1820, Bârlad, Principado de Moldavia - 15 de mayo de 1873, Heidelberg, Alemania), fue un político y militar nacido en Moldavia, que llegó a ser príncipe (Domnitor, literalmente "gobernante") de los Principados Unidos de Valaquia y Moldavia entre 1859 y 1866. Es considerado el padre del estado rumano moderno, y a veces se le llama «el Napoleón III rumano». (es)
- Alexandru Ioan Cuza (20 Maret 1820 – 15 Mei 1873) adalah politikus Romania kelahiran Moldavia yang berkuasa sebagai Domnitor pertama Kepangeranan Donau antara tahun 1859 sampai tahun 1866. (in)
- Alexandru Ioan Cuza, conosciuto in italiano come Alessandro Giovanni Cuza (Bârlad, 20 marzo 1820 – Heidelberg, 15 maggio 1873), principe di Moldavia e Valacchia (1859-1862), poi domnitor di Romania (1862-1866), è considerato il promotore della moderna Romania indipendente. (it)
- 알렉산드루 이오안 쿠자(루마니아어: Alexandru Ioan Cuza, 1820년 3월 20일 몰다비아 브를라드 ~ 1873년 5월 15일 독일 제국 하이델베르크)는 몰다비아의 공작(재위: 1859년 1월 5일 ~ 1862년 2월 5일), 왈라키아의 공작(재위: 1859년 1월 24일 ~ 1862년 2월 5일)이자 루마니아의 공작(재위: 1862년 2월 5일 ~ 1866년 2월 22일)이다. 몰다비아의 지방 귀족 출신이며 1859년에는 몰다비아의 공작, 왈라키아의 공작으로 즉위했다. 1862년 몰다비아 공국과 왈라키아 공국이 몰다비아 왈라키아 연합공국(루마니아 연합공국)이라는 하나의 국가로 통일되면서 통일 루마니아의 초대 공작으로 즉위했다. 1866년에 일어난 보수주의 성향의 귀족들의 반란으로 인해 퇴위했고 독일 제국 하이델베르크로 망명하게 된다. 루마니아의 공작위는 호엔촐레른지크마링겐 가 출신의 카롤 1세가 승계받았다. (ko)
- アレクサンドル・ヨアン・クザ（Alexandru Ioan Cuza，1820年3月20日 - 1873年5月15日）は、ワラキア公兼モルダヴィア公（在位：1859年 - 1862年）、後にルーマニア公（在位：1862年 - 1866年）。 (ja)
- Aleksander Jan Cuza (rum. Aleksandru Ioan Cuza; ur. 20 marca 1820 w Gałaczu, zm. 15 maja 1873 w Heidelbergu) – bojar mołdawski i książę (domnitor) Zjednoczonych Księstw Mołdawii i Wołoszczyzny. (pl)
- Alexandre João Cuza ou Alexandre João I (Alexandru Ioan Cuza em romeno); (Bârlad, Roménia, 20 de março de 1820 – Heidelberg, Alemanha, 3 de maio de 1873) foi o fundador da Roménia moderna, Príncipe da Valáquia e da Moldávia, o primeiro príncipe (Domnitor) da Roménia (1859 - 1866). (pt)
- Alexandru Ioan Cuza, född 20 mars 1820 i Bârlad, död 15 maj 1873 i exil i Heidelberg, var en rumänsk politiker som blev furstendömet Donaus, senare Rumäniens, förste domnitor (monark) 1862, samt var från 1859 furste av Valakiet och Moldova. (sv)
- Алекса́ндру Йоан Ку́за (рум. Alexandru Ioan Cuza вимовляється [alekˈsandru iˈo̯an ˈkuza]; (20) березня 1820, Бирлад — (15) травня 1873, Гейдельберг) — князь Об'єднаного князівства Молдови і Валахії (до 1862 р.), перший монарх об'єднаної Румунії (1862—1866 роки). (uk)
- 亚历山德鲁·约安·库扎（Alexandru Ioan Cuza） (發音：[alekˈsandru iˈo̯an ˈkuza] （） 或称亚历山德鲁·约安一世（Alexandru Ioan I），英文拼为亚历山大·约翰·库扎Alexander John Cuza; 1820年3月20日－1873年5月15日) 摩尔多瓦亲王和瓦拉几亚亲王，1862年成为统一的罗马尼亚的首位大公。他发起了全国乡村改革和农民解放等一系列的改革，是罗马尼亚社会现代化和国家机构的设计师。羅馬尼亞最古老的大學亞歷山德魯伊萬庫扎大學以他的名字命名。 (zh)
- Alexandru Ioan Cuza (pronounced [alekˈsandru iˈo̯aŋ ˈkuza], or Alexandru Ioan I, also anglicised as Alexander John Cuza; 20 March 1820 – 15 May 1873) was the first domnitor (Ruler) of the Romanian Principalities through his double election as prince of Moldavia on 5 January 1859 and prince of Wallachia on 24 January 1859, which resulted in the unification of both states. He was a prominent figure of the Revolution of 1848 in Moldavia. Following his double election, he initiated a series of reforms that contributed to the modernization of Romanian society and of state structures. (en)
- Alexander Jan Cuza (Roemeens: Alexandru Ioan Cuza) (Huși, Moldavië, 20 maart 1820 – Heidelberg, Duitsland, 15 mei 1873) was van 1859 tot 1862 vorst van de verenigde vorstendommen Moldavië en Walachije en daarna van 1862 tot 1866 als vorst van het gevormde Roemenië. Op het portret hiernaast draagt hij de sterren van de Turkse Orde van Osmanie of Nișan-ı Osman en de Orde van de Eer of Nișan-ı Ali imtiyaz. Hij draagt ook de ster van een Grootkruis in de Russische Orde van de Witte Adelaar en de Savoyaanse Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus. (nl)
- Алекса́ндру Ион Ку́за (Алекса́ндр Иоа́нн I; молд. и рум. Александру Иоан Куза, Alexandru Ioan Cuza; 8 [20] марта 1820, Бырлад — 3 [15] мая 1873, Гейдельберг) — господарь Соединённых княжеств Молдавии и Валахии, первый правитель объединённой Румынии. Активно участвовал в революционном движении 1848 года и был сторонником объединения румынских княжеств. 5 января 1859 года стал господарём Молдавии, 24 января 1859 года господарём Валашского княжества, из-за чего впоследствии эти два княжества объединились. Став господарём объединённого государства, начал добиваться политического и дипломатического признания со стороны Порты и других стран Европы, далее начал проводить конституционные и административные реформы, которые завершил в 1862 году, когда Валахия и Молдавия официально были объединены, (ru)
|
_(1).jpg){kind=link}
_(1).jpg){kind=link}
