| dbo:abstract
|
- L'Edicte de Tessalònica va ser decretat l'any 380 per l'emperador romà Teodosi pel qual el cristianisme va passar a ser la religió oficial de l'Imperi Romà. El 27 de febrer de l'any 380, es feia públic l'edicte en els següents termes: Amb aquest edicte, tot l'Imperi Romà passava a tenir una nova religió oficial després de 67 anys de llibertat de culte. El panteó romà s'havia complementat al llarg de molts segles amb els déus, deïtats i lars domèstics, amb el culte als propis avantpassats i fins i tot amb divinitats preromanes que havien estat assimilades després del procés de romanització en molts llocs de l'Imperi. Tot això havia de ser ara abandonat per a abraçar el culte d'una religió monoteista i sotmetre's a les normes morals que l'acompanyaven. A pesar d'això, Teodosi va protegir en la mesura de les seves possibilitats als ara semi clandestins pagans de la persecució i l'assetjament dels cristians. (ca)
- Το Διάταγμα της Θεσσαλονίκης (γνωστό και ως Cunctos populos) ήταν ένα διάταγμα που εκδόθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 380 μ.Χ. από τρεις Ρωμαίους αυτοκράτορες και καθιέρωσε το Νικαιώτικο Χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (el)
- Das Dreikaiseredikt „Cunctos populos“ wurde am 28. Februar 380 in Thessaloniki von den römischen Kaisern Theodosius I., Gratian und Valentinian II. verabschiedet. Es beendete die nominelle Religionsfreiheit des 4. Jahrhunderts und gilt als ein wesentlicher Schritt, um das Christentum zur Staatsreligion zu machen (vgl. Reichskirche). Das Edikt richtete sich formell an die Bevölkerung Konstantinopels, meinte aber das gesamte Reichsvolk. Es wurde als politischer Erlass verfasst; die Idee der Reichseinigung stand im Vordergrund. Eine vorherige Konsultation mit kirchlichen und theologischen Vertretern erfolgte nicht. Im folgenden Jahr wurde es durch Ausführungsbestimmungen über den Umgang mit Häretikern ergänzt. Inhaltlich wird der (römisch-alexandrinische) Glaube an die Dreieinigkeit Gottes zur verbindlichen Staatsreligion, was davon abweicht, zur Häresie mit den entsprechenden Konsequenzen erklärt. Die vorgesehenen Sanktionen wurden nicht immer und nicht unmittelbar in die Tat umgesetzt. Vorerst fanden Verbannungen und Kirchenschließungen statt. (Die erste Todesstrafe wurde 385 in Trier verhängt). Gleichwohl wurde das Edikt nie aufgehoben, sondern bildete eine Rechtsgrundlage für das im 13. Jahrhundert ins Leben gerufene Amt der Inquisition. (de)
- La Edikto de Tesaloniko, konata ankaŭ kiel Cunctos populos (komencaj vortoj de la dekreto, estis elmetita la 27-an de februaro 380 de la imperiestroj Graciano, Teodozio la 1-a kaj Valentiniano la 2-a (Tiu lasta tiuepoke estas novjare aĝanta). La dekreto deklaras la nicean simbolon oficiala religio de la Romia Imperio, malpermesas unue arianismon kaj due ankaŭ la paganismon. Por bremsi herezon oni perleĝe postulis ke kristanoj konfesu la fidon laŭ la dekretoj de la Unua koncilio de Niceo. La dekreta teksto estis preparita de la kancelaria ofico de Teodozio la 1-a kaj sekve estis inkluzivita en la Teodozia kodo iniciate de Teodozio la 2-a. La nova leĝo rekonis al la episkopaj seĝoj de Romo kaj Aleksandrio la superecon koncerne la kredan problemaron. Jen la latina teksto kaj tiu esperanta: Esperanta: IMPERIESTROJ , VALENTINIANO KAJ TEODOZIO . EDIKTO AL LA POPOLO DE LA URBO KONSTATINOPOLO. Ni volas ke ĉiuj nacioj de ni regataj, danke al nia disponebleco, daŭrigu en la fideleco al tiu religio, kiu estis transdonita de Dio al Petro apostolo, kaj kiun tiu lasta memkompreneble persone transdonis la la roma popolo, kaj kiu estas konfese konservita ĉe Papo Damaso la 1-a, kaj al episkopo de Aleksandrio, persono kun apostola digneco; nome ni devas konfesi laŭkonforme de la apostola instruo kaj de la Evangelio la unuecon de la Patro, Filo kaj Sankta Spirito, kiuj estas egalaj en majesteco, kaj la Sanktegan Triunuon. Ni ordonas ke la nomo de Kristanoj Katolikaj apartenas al tiuj kiuj ne malobservos la dekretojn de tiu edikto. La aliajn ni konsideras personoj neintelektohavaj kaj ordonas ke ili estu kondamnitaj al la peno de la honto kiel herezulojn, kaj al iliaj kunvenoj ni ne atribuos la nomon de Eklezio; Tiuj ĉi devas esti kondamnitaj antaŭe al la dia venĝo, kaj poste al niaj punoj, al kiuj ni estis rajtigitaj de la Ĉiela Juĝisto. (EEMETITA EN TESALONIKO EN LA TRIA TAGO DE LA MARTAJ KALENDOJ, DUM LA KVINA KONSULATO DE GRACIANO AŬGUSTOKAJ UNUA DE TEODOZIO AŬGUSTO. Latina: Cunctos populos, quos clementiae nostrae regit temperamentum, in tali volumus religione versari, quam divinum Petrum apostolum tradidisse Romanis religio usque ad nunc ab ipso insinuata declarat quamque pontificem Damasum sequi claret et Petrum Alexandriae episcopum virum apostolicae sanctitatis, hoc est, ut secundum apostolicam disciplinam evangelicamque doctrinam patris et filii et spiritus sancti unam deitatem sub pari maiestate et sub pia trinitate credamus. Hanc legem sequentes Christianorum catholicorum nomen iubemus amplecti, reliquos vero dementes vesanosque iudicantes haeretici dogmatis infamiam sustinere ‘nec conciliabula eorum ecclesiarum nomen accipere’, divina primum vindicta, post etiam motus nostri, quem ex caelesti arbitro sumpserimus, ultione plectendos. La edikto, kvankam proklamanta Kristanismon ŝtata religio de la Romia Imperio, ne establis iun ajn specifan direktivon. Neceesis atendi la tieldiritajn teodoziajn dekretojn (kaj iujn de la postaj imperiestroj), promulgitajn de la sama Teodozio la 1-a, kiuj inter la jaroj 391-392 normigis la praktikan aktualigon de la Edikto de Tesaliniko. (eo)
- The Edict of Thessalonica (also known as Cunctos populos), issued on 27 February AD 380 by three reigning Roman emperors, made the catholicism of Nicene Christians in the Great Church the state church of the Roman Empire. It condemned other Christian creeds such as Arianism as heresies of "foolish madmen," and authorized their punishment. This edict, addressed to the inhabitants of Constantinople whom Theodosius wished to pacify in order to make the city his imperial residence, constitutes the first known secular law which includes in its preamble a clear definition of what a Christian Roman ruler considers as religious orthodoxy, opening the way of repression against dissidents qualified as "heretics". Quickly forgotten by its contemporaries, the Edict of Thessalonica was subsequently incorporated into Book XVI of the Theodosian Code. Historians have long interpreted the edict as the establishment of Nicene orthodoxy as state religion, an interpretation from which modern research has largely distanced itself since the end of the 20th century concerning the complex phenomenon that spans several decades. The Edict of Thessalonica nevertheless remains an important milestone towards the official Christianization of the Roman Empire. (en)
- Tesalonikako Ediktua, baita Cunctos populos (euskaraz: herri guztiei) moduan ezagutua, 380ko otsailaren 27an egin zen ediktu edo lege erromatar bat izan zen. Lege honen arabera, kristautasuna Erromatar Inperioko erlijio ofizial bihurtu zuen. Biztanle guztiak, kristauak izatera bultzatu zituen. Ondorioz, kristautasuna Erromako inperioaren erlijioaz bihurtzeaz gainera, irmotasun eta indar handia eman zion kristautasunari. Graziano, Valentiniano II.a eta Teodosio I.a Handia enperadoreek egin zuten ediktua Konstantinoplan. (eu)
- El Edicto de Tesalónica, también conocido como A todos los pueblos (en latín: Cunctos Populos), fue decretado por el emperador romano Teodosio el 27 de febrero del año 380. Mediante este edicto el cristianismo niceno se convirtió en la religión oficial del Imperio romano. (es)
- Maklumat Tesalonika, juga dikenal sebagai Cunctos populos, dikeluarkan pada tanggal 27 Februari 380 Masehi. Maklumat ini berisi perintah agar semua penduduk Kekaisaran Romawi mengakukan iman dari uskup Roma dan Aleksandria, menjadikan Kekristenan Nicea sebagai agama negara Kekaisaran Romawi. (in)
- L’édit de Thessalonique ou édit de Théodose, aussi connu sous le nom de Cunctos populos, est un édit impérial promulgué le 28 février 380 par l’empereur romain Théodose Ier qui se range du côté du christianisme nicéen, qu'il déclare « catholique ». Cet édit, adressé aux habitants de Constantinople que Théodose souhaite pacifier afin d'en faire sa résidence impériale, constitue la première loi séculière connue qui comporte en son préambule une définition positive de ce qu’un prince romain chrétien considère comme l'orthodoxie religieuse, ouvrant la voie répressive à l'encontre des dissidents qualifiés d'« hérétiques ». Vite oublié de ses contemporains, l'édit de Thessalonique est intégré par la suite dans le livre XVI du Code théodosien. L'historiographie a longtemps voulu y lire l’établissement de l’orthodoxie nicéenne en religion d'État, une vision dont la recherche s'est largement distanciée depuis la fin du XXe siècle concernant un phénomène complexe qui s'étale sur plusieurs décennies. L'édit de Thessalonique n'en demeure pas moins un important jalon vers la christianisation officielle de l'Empire romain. (fr)
- L'editto di Tessalonìca, conosciuto anche come Cunctos populos, venne emesso il 27 febbraio 380 dagli imperatori Graziano, Teodosio I e Valentiniano II (quest'ultimo all'epoca aveva solo nove anni). Il decreto dichiara il cristianesimo secondo i canoni del credo niceno la religione ufficiale dell'impero, proibisce in primo luogo l'arianesimo e secondariamente anche i culti pagani. Per combattere l'eresia si esige da tutti i cristiani la confessione di fede conforme alle deliberazioni del concilio di Nicea.Il testo venne preparato dalla cancelleria di Teodosio I e successivamente venne incluso nel Codice teodosiano da Teodosio II.La nuova legge riconobbe alle due sedi episcopali di Roma e Alessandria d'Egitto il primato in materia di teologia. L'editto, pur proclamando il Cristianesimo religione di Stato dell'impero romano, non stabiliva alcuna direttiva specifica a proposito. Bisognerà attendere i cosiddetti decreti teodosiani, promulgati dallo stesso Teodosio I, che tra il 391-392 normarono l'attuazione pratica dell'editto di Tessalonica. (it)
- 테살로니카 칙령(라틴어:Cunctos populos)은 로마 황제 3명이 서기 380년 2월 27일 니케아 기독교를 로마 제국의 국교로 삼는다는 포고문이다. 아리우스파와 같은 다른 기독교 교리를 미치광이의 이단으로 비난하고 그들의 박해를 승인했다. (ko)
- Edykt tesaloński – edykt cesarzy Gracjana, Walentyniana II i Teodozjusza I wydany 28 lutego 380 roku w Thessalonikach, zwany od pierwszych słów Cunctos populos (z łac. wszystkie ludy), ustanawiający chrześcijaństwo trynitarne religią państwową Cesarstwa Rzymskiego. (pl)
- Het edict Cunctos populos of het Edict van Thessaloniki van de drie keizers Theodosius I, Gratianus en Valentinianus II werd in Thessaloniki afgekondigd op 27 februari 380. Het maakte een einde aan de godsdienstvrijheid die sinds het Edict van Milaan van 313 in het Romeinse Rijk geheerst had en geldt als een belangrijke stap naar de status van het (katholieke) christendom als staatsreligie. Het edict richt zich in de eerste plaats tot de bevolking van de stad Constantinopel, maar was voor het gehele rijk bedoeld. Voorop stond een politiek doel: de eenheid van het rijk te versterken. Enig overleg met kerkelijke en theologische vertegenwoordigers vooraf was er niet. Het jaar na zijn afkondiging werd het edict aangevuld met bepalingen tegen ketters. Het Rooms-Alexandrijnse geloof in de drieënigheid van God werd tot verplichte staatsreligie verheven en al wat daarvan afweek werd tot ketterij verklaard met alle gevolgen van dien. Niet alle strafmaatregelen werden onmiddellijk uitgevoerd. Eerst volgde verbanning en kerksluiting. De eerste tenuitvoerlegging van de doodstraf vond in 385 in Trier plaats. Met dit edict opende ook de Codex Justinianus (C. 1.1.1) uit 532. Het edict werd nooit meer opgegeven en het vormde zelfs de rechtgrondslag voor de in de 13e eeuw in het leven geroepen Inquisitie. (nl)
- Фессалоникийский эдикт (также известный как cunctos populos) — государственный акт, адресованный народу города Константинополя, который был издан 27 февраля 380 года тремя царствующими римскими императорами. Сделал никейское христианство . На II Вселенском соборе Церкви, состоявшемся в Константинополе в 381−382 года, этот эдикт и пояснения к нему были официально закреплены в качестве основополагающего принципа политики государства по отношению к религии. (ru)
- Ediktet i Thessaloniki, även känt som Cunctos populos, utfärdades den 27 februari 380 av kejsar Theodosius I, Gratianus och Valentinianus II. Ediktet markerar slutet på den nominella religionsfriheten under 300-talet e.Kr. och utgjorde ett stort steg på vägen mot att anta kristendomen som romersk statsreligion. (sv)
- O Édito de Tessalônica (português brasileiro) ou Tessalónica (português europeu) ou Salonica, também conhecido como Cunctos Populos ou De Fide Catolica foi decretado pelo imperador romano Teodósio I a 27 de fevereiro de 380 d.C. pelo qual estabeleceu que o cristianismo tornar-se-ia, exclusivamente, a religião de estado, no Império Romano, abolindo todas as práticas politeístas dentro do império e fechando templos pagãos. (pt)
- 萨洛尼卡敕令是罗马帝国皇帝狄奥多西一世、格拉提安和瓦伦提尼安二世于公元380年2月27日在薩洛尼卡颁布的敕令，确立尼西亚基督教为。313年君士坦丁大帝颁布了米兰敕令，基督教在罗马帝国境内得以合法存在，325年为解决教义争端，君士坦丁大帝召集了尼西亚会议，确定了尼西亚信经，为基督教确立为罗马帝国国教奠定基础。此后，393年，狄奥多西一世颁布一系列法律，禁止其他所有非基督教宗教习俗，其中包括希腊的古代奥运会。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Το Διάταγμα της Θεσσαλονίκης (γνωστό και ως Cunctos populos) ήταν ένα διάταγμα που εκδόθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 380 μ.Χ. από τρεις Ρωμαίους αυτοκράτορες και καθιέρωσε το Νικαιώτικο Χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (el)
- Tesalonikako Ediktua, baita Cunctos populos (euskaraz: herri guztiei) moduan ezagutua, 380ko otsailaren 27an egin zen ediktu edo lege erromatar bat izan zen. Lege honen arabera, kristautasuna Erromatar Inperioko erlijio ofizial bihurtu zuen. Biztanle guztiak, kristauak izatera bultzatu zituen. Ondorioz, kristautasuna Erromako inperioaren erlijioaz bihurtzeaz gainera, irmotasun eta indar handia eman zion kristautasunari. Graziano, Valentiniano II.a eta Teodosio I.a Handia enperadoreek egin zuten ediktua Konstantinoplan. (eu)
- El Edicto de Tesalónica, también conocido como A todos los pueblos (en latín: Cunctos Populos), fue decretado por el emperador romano Teodosio el 27 de febrero del año 380. Mediante este edicto el cristianismo niceno se convirtió en la religión oficial del Imperio romano. (es)
- Maklumat Tesalonika, juga dikenal sebagai Cunctos populos, dikeluarkan pada tanggal 27 Februari 380 Masehi. Maklumat ini berisi perintah agar semua penduduk Kekaisaran Romawi mengakukan iman dari uskup Roma dan Aleksandria, menjadikan Kekristenan Nicea sebagai agama negara Kekaisaran Romawi. (in)
- 테살로니카 칙령(라틴어:Cunctos populos)은 로마 황제 3명이 서기 380년 2월 27일 니케아 기독교를 로마 제국의 국교로 삼는다는 포고문이다. 아리우스파와 같은 다른 기독교 교리를 미치광이의 이단으로 비난하고 그들의 박해를 승인했다. (ko)
- Edykt tesaloński – edykt cesarzy Gracjana, Walentyniana II i Teodozjusza I wydany 28 lutego 380 roku w Thessalonikach, zwany od pierwszych słów Cunctos populos (z łac. wszystkie ludy), ustanawiający chrześcijaństwo trynitarne religią państwową Cesarstwa Rzymskiego. (pl)
- Фессалоникийский эдикт (также известный как cunctos populos) — государственный акт, адресованный народу города Константинополя, который был издан 27 февраля 380 года тремя царствующими римскими императорами. Сделал никейское христианство . На II Вселенском соборе Церкви, состоявшемся в Константинополе в 381−382 года, этот эдикт и пояснения к нему были официально закреплены в качестве основополагающего принципа политики государства по отношению к религии. (ru)
- Ediktet i Thessaloniki, även känt som Cunctos populos, utfärdades den 27 februari 380 av kejsar Theodosius I, Gratianus och Valentinianus II. Ediktet markerar slutet på den nominella religionsfriheten under 300-talet e.Kr. och utgjorde ett stort steg på vägen mot att anta kristendomen som romersk statsreligion. (sv)
- O Édito de Tessalônica (português brasileiro) ou Tessalónica (português europeu) ou Salonica, também conhecido como Cunctos Populos ou De Fide Catolica foi decretado pelo imperador romano Teodósio I a 27 de fevereiro de 380 d.C. pelo qual estabeleceu que o cristianismo tornar-se-ia, exclusivamente, a religião de estado, no Império Romano, abolindo todas as práticas politeístas dentro do império e fechando templos pagãos. (pt)
- 萨洛尼卡敕令是罗马帝国皇帝狄奥多西一世、格拉提安和瓦伦提尼安二世于公元380年2月27日在薩洛尼卡颁布的敕令，确立尼西亚基督教为。313年君士坦丁大帝颁布了米兰敕令，基督教在罗马帝国境内得以合法存在，325年为解决教义争端，君士坦丁大帝召集了尼西亚会议，确定了尼西亚信经，为基督教确立为罗马帝国国教奠定基础。此后，393年，狄奥多西一世颁布一系列法律，禁止其他所有非基督教宗教习俗，其中包括希腊的古代奥运会。 (zh)
- L'Edicte de Tessalònica va ser decretat l'any 380 per l'emperador romà Teodosi pel qual el cristianisme va passar a ser la religió oficial de l'Imperi Romà. El 27 de febrer de l'any 380, es feia públic l'edicte en els següents termes: (ca)
- La Edikto de Tesaloniko, konata ankaŭ kiel Cunctos populos (komencaj vortoj de la dekreto, estis elmetita la 27-an de februaro 380 de la imperiestroj Graciano, Teodozio la 1-a kaj Valentiniano la 2-a (Tiu lasta tiuepoke estas novjare aĝanta). La dekreto deklaras la nicean simbolon oficiala religio de la Romia Imperio, malpermesas unue arianismon kaj due ankaŭ la paganismon. Por bremsi herezon oni perleĝe postulis ke kristanoj konfesu la fidon laŭ la dekretoj de la Unua koncilio de Niceo. Esperanta: IMPERIESTROJ , VALENTINIANO KAJ TEODOZIO . EDIKTO AL LA POPOLO DE LA URBO KONSTATINOPOLO. Latina: (eo)
- Das Dreikaiseredikt „Cunctos populos“ wurde am 28. Februar 380 in Thessaloniki von den römischen Kaisern Theodosius I., Gratian und Valentinian II. verabschiedet. Es beendete die nominelle Religionsfreiheit des 4. Jahrhunderts und gilt als ein wesentlicher Schritt, um das Christentum zur Staatsreligion zu machen (vgl. Reichskirche). (de)
- The Edict of Thessalonica (also known as Cunctos populos), issued on 27 February AD 380 by three reigning Roman emperors, made the catholicism of Nicene Christians in the Great Church the state church of the Roman Empire. It condemned other Christian creeds such as Arianism as heresies of "foolish madmen," and authorized their punishment. (en)
- L’édit de Thessalonique ou édit de Théodose, aussi connu sous le nom de Cunctos populos, est un édit impérial promulgué le 28 février 380 par l’empereur romain Théodose Ier qui se range du côté du christianisme nicéen, qu'il déclare « catholique ». (fr)
- L'editto di Tessalonìca, conosciuto anche come Cunctos populos, venne emesso il 27 febbraio 380 dagli imperatori Graziano, Teodosio I e Valentiniano II (quest'ultimo all'epoca aveva solo nove anni). Il decreto dichiara il cristianesimo secondo i canoni del credo niceno la religione ufficiale dell'impero, proibisce in primo luogo l'arianesimo e secondariamente anche i culti pagani. Per combattere l'eresia si esige da tutti i cristiani la confessione di fede conforme alle deliberazioni del concilio di Nicea.Il testo venne preparato dalla cancelleria di Teodosio I e successivamente venne incluso nel Codice teodosiano da Teodosio II.La nuova legge riconobbe alle due sedi episcopali di Roma e Alessandria d'Egitto il primato in materia di teologia. (it)
- Het edict Cunctos populos of het Edict van Thessaloniki van de drie keizers Theodosius I, Gratianus en Valentinianus II werd in Thessaloniki afgekondigd op 27 februari 380. Het maakte een einde aan de godsdienstvrijheid die sinds het Edict van Milaan van 313 in het Romeinse Rijk geheerst had en geldt als een belangrijke stap naar de status van het (katholieke) christendom als staatsreligie. (nl)
|
