| dbo:abstract
|
- Un àugur era un sacerdot especial romà encarregat d'interpretar el vol o les vísceres de les aus abans de cada actuació pública. La paraula llatina augur és d'etimologia incerta. A Roma, aquests endevins feien els auguris que interpretaven el vol de les aus i altres signes considerats com a signes enviats pels déus, cosa que els permetia endarrerir certs actes si declaraven que els auspicis no hi eren favorables, i fins i tot podien aconseguir l'anul·lació de votacions, la qual cosa els feia molt influents. Segons la llegenda, Ròmul va establir el col·legi romà d'àugurs. Un àugur posseïa els coneixements necessaris per a interpretar els auspicis i fer l'auguri. El col·legi originari, el van formar tres patricis, un dels quals era el rei de Roma, i ja durant la monarquia el nombre se'n va doblar. Amb la república es va mantenir dos segles estable, però vers el 300 aC va ser-ne elevat a nou (4 patricis i 5 plebeus). Sul·la els va augmentar a 15 i Juli Cèsar a 16, nombre que va romandre sense canvis durant l'imperi. Van existir fins al final del segle iv. Per a ser àugur calia ser una persona notable i de mèrit. L'exercici era vitalici i les vacants es cobrien per cooptació. A partir del 104 aC el càrrec fou electiu pels comicis tribunats, però entre persones prèviament designades, i el més vell dels àugurs era el president. La seva insígnia era la tràbea, una vestimenta especifica amb vora de porpra, i el lituus, un bastó amb el cap en espiral o caragol (els posteriors bastons de bisbe). Els auguris es basaven en la tradició escrita. Els Libri Augurales recollien una sèrie d'indicacions; bàsicament, s'estudiava els ocells i els senyals fora del temple i de l'espai en què l'observació es feia. Al final del dia, a la mitjanit, l'àugur es col·locava en un lloc amb la màxima vista possible i feia unes cerimònies traçant unes línies paral·leles de nord a sud i d'est a oest, que formaven una figura rectangular, i acompanyat d'un oració religiosa; a partir d'allí feia les observacions, en uns casos per la manera de volar de determinats ocells, d'altres pels seus crits, i d'altres per la seva simple aparició (en aquest cas, se suspenia l'auguri fins a un altre dia). Els àugurs eren importants perquè se'ls consultava els afers d'estat, i per a celebrar comicis havien de donar el seu informe, i fins i tot podien impedir la construcció d'edificis que els tapessin la vista. Si un acte polític de caràcter públic era posat en qüestió, el col·legi podia decidir si era vàlid o no, i en el seu cas es procedia a l'anul·lació. Cap al final de la república havien perdut tota credibilitat, encara que van seguir existint més per costum que per creences. (ca)
- Augur (pl. augures), neboli ptakopravec, byl kněz a úředník ve starověkém Římě. Jeho hlavní úloha byla provádět auspicie, tj. interpretovat vůli bohů pozorováním letu ptáků (zda létají ve skupině či osamoceni, jaké zvuky vydávají při letu, směr letu a jakého druhu jsou).Augur byl římskou společností dotazován na věci veřejné i soukromé, na záležitosti války, obchodu a náboženství. Římský dějepisec Livius k tomu poznamenal (VI. 41): Auspiciis hanc urbem conditam esse, auspiciis bello ac pace domi militiaeque omnia geri, quis est qui ignoret? (Kdo by z nás nevěděl, že toto naše město bylo založeno po zkoumání věštných znamení seslaných samými bohy a že všechno bylo podnikáno pod jejich božskou ochranou ve válce i míru, doma i v cizině?). (cs)
- اوغور أو اوگور موظف روماني وظيفته التحقق في ما إذا كان ما خُطط لتنفيذه أحد من الدولة أو رب أسرة مقبولًا من الآلهة. ويعلن إرادة الآلهة، التي قرأها في توسم الطير من طيران وصيحات الطيور والحيوانات الأخرى (توسم الطير، auspicium اللاتينية «النظر للطير»). (ar)
- Ein Augur war ein römischer Beamter, der zu ergründen hatte, ob ein vom Staat oder von einem pater familias (Familienoberhaupt) geplantes Unternehmen den Göttern genehm sei. Er verkündete den Götterwillen, den er beim augurium aus dem Flug und dem Geschrei der Vögel und anderer Tiere las (Auspizien, von lateinisch auspicium „Vogelschau“). (de)
- An augur was a priest and official in the classical Roman world. His main role was the practice of augury, the interpretation of the will of the gods by studying the flight of birds. Determinations were based upon whether they were flying in groups or alone, what noises they made as they flew, the direction of flight, what kind of birds they were, etc. This practice was known as "taking the auspices". The augural ceremony and function of the augur was central to any major undertaking in Roman society – public or private – including matters of war, commerce, and religion. Augurs sought the divine will regarding any proposed course of action which might affect Rome's pax, fortuna, and salus (peace, good fortune, and well-being). (en)
- Aŭguristo aŭ birdoflug-divenisto estis romia oficisto, kiu devis diveni, ĉu planita entrepreno de la romia ŝtato aŭ de familiestro estus akceptota de la dioj. Li konatigis la volon de la dioj, kiun li eksciis el interpreto de la flugo kaj kriĉado de birdoj kaj aliaj bestoj (ekzemple ĉu ili flugis kune aŭ unuope, kiudirekten ili flugis, kaj kiajn kriojn ili faris dume). Alia speco de aŭgurado estas studi la intestojn de bestoj oferataj al la dioj: en antikva Romo la homoj kiuj tion faris, latine estis nomataj haruspices. Aŭguristo ne estis pastro aŭ sacerdoto en strikta senco, ĉar li ne rajtis oferi al la dioj kaj ne plenumis tiucelan publikan oficon. Tamen ofte pastroj samtempe havis la oficon de aŭguristoj. La ekkonilo de aŭguristoj estis kurbiĝinta bastono. La signo interpretata por antaŭvidi estontan okazaĵojn estas nomata aŭguro. El tio evoluis la pli larĝa signifo de "antaŭvido". Aŭgurado gravis en multaj antikvaj socioj, inkluzive antikva Romo, kie ekzistis kolegio de la aŭguristoj. Laŭ la roma historiisto Tito Livio (VI. 41), "ĉio, ĉu dum milito ĉu dum paco, estis farata nur post aŭgurado". Pro tio la aŭguristoj havis grandan influon kaj la aŭgur-sistemo ekspluateblas por politikaj celoj. Aparte en la unua jarcento a.K., dum la jaroj inter la morto de Lucio Kornelio Sulao kaj tiu de Pompeo, okazis ke politikistoj foje uzis la pretekston de malbonaj aŭguroj por ripete prokrasti aŭ malpermesi ŝtatajn elektojn kaj gravajn politikajn decidojn. Estis en Romo unue tri aŭguristoj, kiuj estis patricioj. En 300 a.K. oni pligrandigis la nombron al naŭ kaj permesis ke plebanoj iĝus aŭguristoj. Dum la 1-a jarcento a.K. Sulao denove pligrandigis la nombron al dek kvin kaj Julio Cezaro al dek ses. La aŭguristoj estis elektataj kaj servis dumvive. Eĉ se ili faris gravegajn krimojn, ili ne povis esti senpostenigataj. Krom aŭgurado por profeti la estontecon, ili rite inaŭguris urbojn kaj templojn. Laŭ legendo aŭgurado gravis por la fondiĝo de Romo. Romulo kaj Remo alvenis al la monteto Palatino kaj malkonsentis pri tio, kie fondi la urbon: Romulo favoris la Palatinon, sed Remo la Aventinon. Ili atingis decidon per aŭgurado: Remo vidis ses vulturojn, Romulo dekdu, kaj pro tio Romulo venkis en la debato. En aliaj antikvaj socioj ofte ne estis aparta grupo de aŭguristoj, kaj, aldone al birdflugoj kaj intestoj, oni ofte interpretis bestmovojn. En la keltaj landoj, kutime ĉiu sacerdoto aŭguris. Aŭgurado okazas en la Iliado de Homero, kie la profeto Kalĥas (Κάλχας) estas la plej sperta aŭguristo de la grekoj. La Biblio aludas al aŭgurado kaj aliaj rimedoj sortdiveni en la mezoriento, kaj ĝenerale malaprobas ilin. En Jeĥezkel 21:26 (aŭ 21:21 depende de la eldono) estas mencio de aŭgurado (per la studo de intestoj) fare de (aŭ farita por) la reĝo de Babilono. (eo)
- Augurea Antzinako Erromako apaiz igarlea zen; hegaztien kantua, hegaldiak, jateko era, barrenkiak, eta abar erabiltzen zituen horretarako. Augureek garrantzi handiko taldea osatzen zuten Erroman, besteek ez bezalako eskubideak zituzten, ohore handia, eta ez zen ezer egiten haien iritzia kontuan hartu gabe; Zizeron bera ere augure izan zen. IV. mendearen bukaera aldera ezkutarazi zituen Teodosiok. (eu)
- Un augur era un sacerdote de la Antigua Roma que practicaba oficialmente la adivinación. Los augures existían desde la fundación de Roma, ejerciendo una práctica tomada de griegos y etruscos. Su corporación constituía uno de los cuatro prestigiosos colegios sacerdotales de la Antigua Roma. Era un cargo oficial, aunque también había augures particulares. Únicamente los magistrados podían consultar a los augures oficiales, en recintos especiales. El cargo oficial era vitalicio, compatible con magistraturas o con otros cargos sacerdotales. Disponían para su labor de dos tipos de libros: rituales y de comentarios. Los primeros contenían fórmulas fijas; los segundos recogían resúmenes de las actuaciones. Había dos clases de augures:
* los que impetraban a los dioses la manifestación de su voluntad, mediante fórmulas rituales;
* los que descifraban los signos de la voluntad de los dioses, manifestada sin previa solicitud. Estos fueron los más importantes, hasta el punto de que con solo declarar que los auspicios eran desfavorables, podían anular asambleas, elecciones o cualquier resolución de los magistrados. Al principio el cargo estaba reservado a los patricios, pero, a partir de la Lex Ogulnia, quedó accesible a los plebeyos. En tiempos de la monarquía eran elegidos por el rey. Con la República, al principio eran elegidos por cooptación en el Colegio, pero luego fueron elegidos por el pueblo, con la excepción del período de la dictadura de Sila, en que se volvió al sistema anterior. Finalmente, en el Imperio fueron nombrados por el emperador. El cargo quedó suprimido por el emperador Teodosio. (es)
- Augur adalah pendeta pada masa kuno, terutama Romawi kuno dan Etruria. Peran utamanya memimpin upacara tertentu dan menafsirkan kehendak dewa dengan mempelajari penerbangan burung (apakah mereka terbang dalam kelompok/sendirian, suara-suara apa yang mereka buat ketika mereka terbang, arah penerbangan dan jenis burung apa). Upacara dan peran augur sangat penting dalam menentukan langkah yang harus dilakukan dalam bidang perdagangan, perang, keagamaan ataupun permasyarakatan. Di Romawi kuno, augur merupakan bagian dari suatu perkumpulan pendeta. Pada saat pendirian Republik (510 SM), hanya para bangsawan yang boleh menjadi augur namun setelah 300 SM, rakyat biasa juga bisa menjadi augur. Jika terjadi kekosongan posisi augur, anggota senior dalam perkumpulan akan mengajukan calon untuk disetujui atau ditolak oleh anggota lainnya. Awalnya hanya ada tiga orang augur, dalam perkembangan selanjutnya bertambah sampai menjadi lima belas augur. (in)
- L‘augure (du latin augur, is, nom animé) est, dans la religion romaine, un prêtre chargé d'interpréter les phénomènes naturels considérés comme des présages. Les augures étaient les interprètes des volontés de Jupiter, maître des signes ; il était hors de question de partir à la guerre, de choisir l'emplacement d'un temple, de désigner un homme pour une fonction politique, sans consulter les augures. Par exemple, en 63 av. J.-C., Marcus Calpurnius Bibulus tenta de s'opposer à l'une des actions de Jules César en affirmant que les augures étaient défavorables. Un « augure » (du latin augurium, nom de même racine qu'augur, is, mais cette fois inanimé) désigne également la pratique divinatoire (augurium au sens abstrait) exercée par ces prêtres, et le message (de bon augure ou de mauvais augure) envoyé par les dieux (augurium au sens concret) qui doit être élucidé afin de déterminer une conduite à tenir pour satisfaire la volonté des dieux. L'augure, divination qui consistait primitivement dans l'observation du chant et du vol des oiseaux (l'ornithomancie), de la manière dont ils mangeaient ainsi que l'interprétation des phénomènes célestes, tels que la foudre (la brontoscopie), et des prodiges, leur venait de l'Etrusca disciplina, l'ensemble des pratiques divinatoires étrusques. (fr)
- 아우구르(Augur)는 고대 에트루리아나 고대 로마에 설치된 공직 중 하나이다. (ko)
- L'àugure (dal latino augur, all'accusativo augurem) era un sacerdote dell'antica Roma che aveva il compito di interpretare la volontà degli dèi osservando il volo degli uccelli, a partire dalla loro tipologia, dalla direzione del loro volo, dal fatto che volassero da soli o in gruppo e dal tipo di versi che emettevano. Questa figura era già nota alla cultura etrusca, come dimostra la Tomba degli Àuguri a Tarquinia, e a quella greca. L'àugure aveva un bastone ricurvo a forma di punto interrogativo: il lituo. La loro carica era a vita ed erano molto venerati, al punto che per chi li offendeva era prevista la pena di morte. (it)
- アウグル（ラテン語：Augur）は、古代エトルリアや古代ローマで設置された公職の一つである。日本語では鳥卜官（ちょうぼくかん）、卜鳥官（ぼくちょうかん）や鳥占官（ちょうせんかん）などと訳される。時には神官とも書かれることもある。 (ja)
- Een augur (meervoud auguren, augurs of augures) – in het Latijn ook auspex genoemd – of vogelwichelaar was een priester in het oude Rome. Zijn taak was het waarnemen van de auspicia ("auspiciën"): het bepalen van de wil der goden aan de hand van de vlucht van de vogels. Het Nederlandse woord voor auspiciën is vogelschouw (avis vogel, spicere zien). (nl)
- Авгу́р — член почётной римской жреческой коллегии, выполнявший официальные государственные гадания для предсказания исхода тех или иных мероприятий по ряду природных признаков, поведению, полёту и крикам птиц. Понятие augurium обозначало мероприятие гадания. Отличительной одеждой авгуров была трабея, а инсигниями — жезл литуус (lituus) и специальный сосуд (capis) при жертвоприношениях. Совокупность знаний и полномочий авгуров называлась ius augur(i)um и документировалась в соответствующих книгах (libri augurales). Изображение литууса и каписа можно увидеть на денарии Кв. Цецилия Метелла Пия, отчеканненом в 81 году до н. э. Авгуры появились уже при Ромуле. Ливий утверждает, что при Нуме Помпилии была учреждена государственная должность авгура, почётная и пожизненная.По закону Огульния 300 года до н. э. их число было увеличено до девяти добавлением пяти плебеев. Сулла увеличил их до пятнадцати, Цезарь добавил шестнадцатого члена. Члены коллегии авгуров были самоизбирающимися (cooptati); с 154 года до н. э., по предложению народного трибуна Гнея Домиция Агенобарба, выбор из числа намеченных коллегией на эту должность трёх кандидатов был представлен римскому народу; в 103 году до н. э. этот закон был отменён Суллой, но вновь восстановлен в 63 году до н. э., a первоначально назначались царём. В 44 год до н. э. Марк Антоний вновь отменил закон, но Авл Гирций и Гай Вибий Панса вновь придали ему силу. Однако после этого авгуры стали назначаться императором. Должность авгура была пожизненной, кандидатуру выдвигали два старших члена коллегии. Самый старший член коллегии назывался магистром (magister collegii). По случаю избрания организовывался специальный банкет. Для наблюдения примет авгуры должны были очертить templum (tescum), то есть узкое пространство, с которого должны были производиться наблюдения, и другое, более обширное, на протяжении которого надо было наблюдать приметы. Один из авгуров своим жезлом мысленно проводил две линии (одну по направлению с севера на юг — cardo, и другую, пересекающую первую с востока на запад, — decumanus) через всё поле наблюдения и затем соединял их концы четырьмя прямыми в виде прямоугольника. На этом месте, но обязательно в городской черте Рима (обычно на Капитолии, где было соответствующее место, auguraculum, а во время сбора центуриатных комиций — на Марсовом поле), разбивалась палатка (templum minus). Авгуры решали и другие проблемы, связанные с выборами должностных лиц. Так, когда в 426 году до н. э. встал вопрос, может ли без ущерба для религии военный трибун с консульской властью назначить диктатора, в частности обратились к авгурам, развеявшим сомнения. В 175 году до н. э. авгуры ответили на вопрос, была ли допущена огрешность при жеребьёвке консулами театров военных действий. Решение авгуров могло даже помешать отправлению римского войска в поход (в 168 году до н. э. консул был вынужден следовать в Галлию только с латинскими союзниками, оставив легионы в городе, поскольку, по мнению авгуров, он по ошибке [vitio] назначил день для сбора). (ru)
- Áugures ou arúspices eram sacerdotes da Roma Antiga que usavam os hábitos dos animais para tirar presságios, exemplos disso são o seu voo, o seu canto e suas próprias entranhas, e o apetite dos frangos sagrados. Formaram um colégio venerado em Roma, nada de importante se fazia sem consultar os mesmos. Sob o pretexto que os auspícios não eram favoráveis, um áugure poderia impedir até uma execução pública. (pt)
- Augur (łac.) – rzymski kapłan, który odczytywał wolę bogów z nieba nad miastem na podstawie zjawisk atmosferycznych i lotu ptaków. W okresie późnej republiki, gdy loty ptaków nad gęsto zaludnionym Rzymem były już rzadkie, do odczytania woli bogów używano specjalnie hodowanych kur. Augurzy uczestniczyli także w wyprawach wojennych, na których również sprawowali auspicja. Żadne ważne wydarzenie społeczne, polityczne czy militarne w starożytnym Rzymie epoki przedchrześcijańskiej nie mogło odbyć się bez „inauguracji” (wprowadzenia przez augura). (pl)
- Авгури (лат. augures) — офіційні жерці, віщуни в Стародавньому Римі, які, спостерігаючи блискавки та інші явища природи, тлумачення снів, польоти й поведінку птахів, угадували волю богів і провіщали майбутнє. Назва augur, ймовірно, пов'язана з птахами (лат. aves), оскільки всім політичним зборам стародавніх римлян передували так звані «ауспіції» — церемонії передбачення майбутнього за польотом птахів. Авгури за допомогою певних ритуалів і ауспіцій — випрошували в богів віщування. Коли боги «виражали» свою волю самі (затемнення сонця, посуха, повінь тощо), вплив авгурів був дуже великий: своїм тлумаченням волі богів вони могли припинити або відкласти народні збори, навіть скасувати ухвали зборів. Освічені римляни вже в 1 ст. до н. е. висміювали ворожбу авгурів, які, за словами Цицерона, глузливо перезиралися один з одним, ошукуючи віруючих. Звідси вислів «усміх авгура» — характеристика тих, хто вводить в оману, вдаючи що їм відомі незбагненні для інших таємниці. (uk)
- Augurer kallades under antiken medlemmarna av ett prästerligt kollegium i Rom. Deras ämbetsinsignium var en böjd stav som kallades lituus. (På latin heter de också augur, och i plural augures.) (sv)
- 占兆官（拉丁語：augur）是古罗马的一种祭司和官职，他主要是通过进行鸟占来解释诸神的意图。鸟占仪式和功能在古罗马社会中起着至关中心和重要的作用，涉及私人与公共事物，如战争、商业和宗教。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- اوغور أو اوگور موظف روماني وظيفته التحقق في ما إذا كان ما خُطط لتنفيذه أحد من الدولة أو رب أسرة مقبولًا من الآلهة. ويعلن إرادة الآلهة، التي قرأها في توسم الطير من طيران وصيحات الطيور والحيوانات الأخرى (توسم الطير، auspicium اللاتينية «النظر للطير»). (ar)
- Ein Augur war ein römischer Beamter, der zu ergründen hatte, ob ein vom Staat oder von einem pater familias (Familienoberhaupt) geplantes Unternehmen den Göttern genehm sei. Er verkündete den Götterwillen, den er beim augurium aus dem Flug und dem Geschrei der Vögel und anderer Tiere las (Auspizien, von lateinisch auspicium „Vogelschau“). (de)
- Augurea Antzinako Erromako apaiz igarlea zen; hegaztien kantua, hegaldiak, jateko era, barrenkiak, eta abar erabiltzen zituen horretarako. Augureek garrantzi handiko taldea osatzen zuten Erroman, besteek ez bezalako eskubideak zituzten, ohore handia, eta ez zen ezer egiten haien iritzia kontuan hartu gabe; Zizeron bera ere augure izan zen. IV. mendearen bukaera aldera ezkutarazi zituen Teodosiok. (eu)
- 아우구르(Augur)는 고대 에트루리아나 고대 로마에 설치된 공직 중 하나이다. (ko)
- アウグル（ラテン語：Augur）は、古代エトルリアや古代ローマで設置された公職の一つである。日本語では鳥卜官（ちょうぼくかん）、卜鳥官（ぼくちょうかん）や鳥占官（ちょうせんかん）などと訳される。時には神官とも書かれることもある。 (ja)
- Een augur (meervoud auguren, augurs of augures) – in het Latijn ook auspex genoemd – of vogelwichelaar was een priester in het oude Rome. Zijn taak was het waarnemen van de auspicia ("auspiciën"): het bepalen van de wil der goden aan de hand van de vlucht van de vogels. Het Nederlandse woord voor auspiciën is vogelschouw (avis vogel, spicere zien). (nl)
- Áugures ou arúspices eram sacerdotes da Roma Antiga que usavam os hábitos dos animais para tirar presságios, exemplos disso são o seu voo, o seu canto e suas próprias entranhas, e o apetite dos frangos sagrados. Formaram um colégio venerado em Roma, nada de importante se fazia sem consultar os mesmos. Sob o pretexto que os auspícios não eram favoráveis, um áugure poderia impedir até uma execução pública. (pt)
- Augur (łac.) – rzymski kapłan, który odczytywał wolę bogów z nieba nad miastem na podstawie zjawisk atmosferycznych i lotu ptaków. W okresie późnej republiki, gdy loty ptaków nad gęsto zaludnionym Rzymem były już rzadkie, do odczytania woli bogów używano specjalnie hodowanych kur. Augurzy uczestniczyli także w wyprawach wojennych, na których również sprawowali auspicja. Żadne ważne wydarzenie społeczne, polityczne czy militarne w starożytnym Rzymie epoki przedchrześcijańskiej nie mogło odbyć się bez „inauguracji” (wprowadzenia przez augura). (pl)
- Augurer kallades under antiken medlemmarna av ett prästerligt kollegium i Rom. Deras ämbetsinsignium var en böjd stav som kallades lituus. (På latin heter de också augur, och i plural augures.) (sv)
- 占兆官（拉丁語：augur）是古罗马的一种祭司和官职，他主要是通过进行鸟占来解释诸神的意图。鸟占仪式和功能在古罗马社会中起着至关中心和重要的作用，涉及私人与公共事物，如战争、商业和宗教。 (zh)
- Un àugur era un sacerdot especial romà encarregat d'interpretar el vol o les vísceres de les aus abans de cada actuació pública. La paraula llatina augur és d'etimologia incerta. A Roma, aquests endevins feien els auguris que interpretaven el vol de les aus i altres signes considerats com a signes enviats pels déus, cosa que els permetia endarrerir certs actes si declaraven que els auspicis no hi eren favorables, i fins i tot podien aconseguir l'anul·lació de votacions, la qual cosa els feia molt influents. (ca)
- Augur (pl. augures), neboli ptakopravec, byl kněz a úředník ve starověkém Římě. Jeho hlavní úloha byla provádět auspicie, tj. interpretovat vůli bohů pozorováním letu ptáků (zda létají ve skupině či osamoceni, jaké zvuky vydávají při letu, směr letu a jakého druhu jsou).Augur byl římskou společností dotazován na věci veřejné i soukromé, na záležitosti války, obchodu a náboženství. (cs)
- An augur was a priest and official in the classical Roman world. His main role was the practice of augury, the interpretation of the will of the gods by studying the flight of birds. Determinations were based upon whether they were flying in groups or alone, what noises they made as they flew, the direction of flight, what kind of birds they were, etc. This practice was known as "taking the auspices". (en)
- Aŭguristo aŭ birdoflug-divenisto estis romia oficisto, kiu devis diveni, ĉu planita entrepreno de la romia ŝtato aŭ de familiestro estus akceptota de la dioj. Li konatigis la volon de la dioj, kiun li eksciis el interpreto de la flugo kaj kriĉado de birdoj kaj aliaj bestoj (ekzemple ĉu ili flugis kune aŭ unuope, kiudirekten ili flugis, kaj kiajn kriojn ili faris dume). Alia speco de aŭgurado estas studi la intestojn de bestoj oferataj al la dioj: en antikva Romo la homoj kiuj tion faris, latine estis nomataj haruspices. (eo)
- Un augur era un sacerdote de la Antigua Roma que practicaba oficialmente la adivinación. Los augures existían desde la fundación de Roma, ejerciendo una práctica tomada de griegos y etruscos. Su corporación constituía uno de los cuatro prestigiosos colegios sacerdotales de la Antigua Roma. Era un cargo oficial, aunque también había augures particulares. Únicamente los magistrados podían consultar a los augures oficiales, en recintos especiales. El cargo oficial era vitalicio, compatible con magistraturas o con otros cargos sacerdotales. Disponían para su labor de dos tipos de libros: rituales y de comentarios. Los primeros contenían fórmulas fijas; los segundos recogían resúmenes de las actuaciones. Había dos clases de augures: (es)
- L‘augure (du latin augur, is, nom animé) est, dans la religion romaine, un prêtre chargé d'interpréter les phénomènes naturels considérés comme des présages. Les augures étaient les interprètes des volontés de Jupiter, maître des signes ; il était hors de question de partir à la guerre, de choisir l'emplacement d'un temple, de désigner un homme pour une fonction politique, sans consulter les augures. Par exemple, en 63 av. J.-C., Marcus Calpurnius Bibulus tenta de s'opposer à l'une des actions de Jules César en affirmant que les augures étaient défavorables. (fr)
- Augur adalah pendeta pada masa kuno, terutama Romawi kuno dan Etruria. Peran utamanya memimpin upacara tertentu dan menafsirkan kehendak dewa dengan mempelajari penerbangan burung (apakah mereka terbang dalam kelompok/sendirian, suara-suara apa yang mereka buat ketika mereka terbang, arah penerbangan dan jenis burung apa). Upacara dan peran augur sangat penting dalam menentukan langkah yang harus dilakukan dalam bidang perdagangan, perang, keagamaan ataupun permasyarakatan. (in)
- L'àugure (dal latino augur, all'accusativo augurem) era un sacerdote dell'antica Roma che aveva il compito di interpretare la volontà degli dèi osservando il volo degli uccelli, a partire dalla loro tipologia, dalla direzione del loro volo, dal fatto che volassero da soli o in gruppo e dal tipo di versi che emettevano. Questa figura era già nota alla cultura etrusca, come dimostra la Tomba degli Àuguri a Tarquinia, e a quella greca. (it)
- Авгу́р — член почётной римской жреческой коллегии, выполнявший официальные государственные гадания для предсказания исхода тех или иных мероприятий по ряду природных признаков, поведению, полёту и крикам птиц. Понятие augurium обозначало мероприятие гадания. Отличительной одеждой авгуров была трабея, а инсигниями — жезл литуус (lituus) и специальный сосуд (capis) при жертвоприношениях. Совокупность знаний и полномочий авгуров называлась ius augur(i)um и документировалась в соответствующих книгах (libri augurales). Изображение литууса и каписа можно увидеть на денарии Кв. Цецилия Метелла Пия, отчеканненом в 81 году до н. э. (ru)
- Авгури (лат. augures) — офіційні жерці, віщуни в Стародавньому Римі, які, спостерігаючи блискавки та інші явища природи, тлумачення снів, польоти й поведінку птахів, угадували волю богів і провіщали майбутнє. Назва augur, ймовірно, пов'язана з птахами (лат. aves), оскільки всім політичним зборам стародавніх римлян передували так звані «ауспіції» — церемонії передбачення майбутнього за польотом птахів. (uk)
|
