| dbo:abstract
|
- Widukind (?, ~925 – Corvey, Westfàlia, ~1004) fou un monjo i historiador saxó. Cronista al monestir de Corvey (des del 940), és l'autor de l'obra Rerum gestarum saxonicarum libri tres (957-58), sobre els regnats d'Enric I i d'Otó I (l'obra està adreçada a Matilde, abadessa de Quedlinburg, la filla d'Otó I). La primera part del llibre parla dels orígens saxons i del regnat d'Enric I, el segon llibre ens explica els deu primers anys del regnat d'Otó I i la tercera part es va anar reelaborant fins al 973, any de la mort d'Otó. (ca)
- Widukind z Corvey (asi 925 – 975) byl saský kronikář, historik a mnich benediktinského kláštera v Corvey. Ve svém rozsáhlém díle Res gestae saxonicae sive annalium libri tres (Tři knihy o činech Sasů) se zabývá především vládou významných německých panovníků Jindřicha I. Ptáčníka a císaře Oty I. Velikého. (cs)
- Widukind von Corvey (* um 925 oder 933/35; † 3. Februar nach 973 in Corvey) war ein bedeutender sächsischer Geschichtsschreiber. Er ist der Verfasser der Res gestae Saxonicae, einer „Sachsengeschichte“, die eine der wichtigsten und meistdiskutierten Quellen zur Ottonenzeit ist. (de)
- Viduquindo de Corvey (925- Abadía de Corvey, después de 973) fue un cronista histórico sajón que llevaba el nombre del caudillo pagano sajón Viduquindo, el duque sajón que había luchado contra Carlomagno durante las guerras sajonas y del que posiblemente era descendiente. Su obra en tres volúmenes Res gestae saxonicae sive annalium libri tres es una importante crónica de la Germania del siglo X. Viduquindo entró en el monasterio de Corvey alrededor del año 940. Dejó escritas importantes narraciones de los tiempos de Enrique I y de Otón el Grande. Viduquindo escribió desde la perspectiva de un sajón, orgulloso de su pueblo y su historia, y comienza sus anales, no con la Antigua Roma, sino con una breve sinopsis de la tradición oral histórica de los sajones que resulta en una obra difícil de interpretar. En la narración de la vida de Enrique el Grande omite los acontecimientos que suceden en la península Itálica y jamás nombra a ninguno de los papas. El manuscrito de Res gestae saxonicae sive annalium libri tres se publicó en Basilea en el año 1532 y en la actualidad se encuentra en la British Library. Hasta nuestros días han llegado otros dos manuscritos. La mejor edición la publicaron Paul Hirsch y Hans-Eberhard Lohmann en 1935, incluida en la serie Monumenta Germaniae Historica: Scriptores rerum Germanicarum in usum scholarum editi. Hay una traducción al alemán: Quellen zur Geschichte der sächsischen Kaiserzeit, publicada por Albert Bauer y Reinhold Rau en 1971. La primera traducción inglesa publicada no es sino una disertación para tesis doctoral. Viduquindo de Corvey empieza con las guerras entre Teodorico I, rey de Austrasia, y los turingios, en las que los sajones desempeñaron un importante papel. Hay una alusión a la conversión de los sajones al cristianismo durante el reinado de Carlomagno, que le lleva a contar en detalle el reinado de Enrique I. El segundo libro comienza con la elección de Otón el Grande como rey, trata de los levantamientos contra su autoridad, sin mencionar los acontecimientos que se producen en la península itálica y concluye con la muerte de su mujer, Edith, en 946. Dedica sus escritos a Matilda, abadesa de Quedlinburg e hija de Otón el Grande, descendiente de Viduquindo, el caudillo sajón. Se atribuye a Viduquindo una vida de san Pablo y santa Tecla, basada sin duda en los Hechos de san Pablo y santa Tecla del siglo II, pero de la que no se conserva nada. (es)
- Widukind de Corvey était un chroniqueur saxon né en 925 dans une famille noble de Westphalie, moine à l'abbaye de Corvey, sur la Weser. Il meurt vers 980. Il a laissé une Histoire des Saxons (Rerum Gestarum Saxonicarum libri III) qui constitue l’une des sources historiques les plus importantes sur le Xe siècle. (fr)
- Vitichindo di Corvey (in tedesco: Widukind von Corvey, in latino: Witichindus Saxon o Widukindus Corbeiensis; 925 o 933 – 973 circa) è stato un monaco benedettino dell’abbazia di Corvey e un importante storiografo sassone del decimo secolo. La sua opera è intitolata dall’autore stesso Res Gestae Saxonicae: tramanda la saga della discendenza dei Sassoni e offre la testimonianza più viva del tempo di Enrico I e Ottone I. Frontespizio dell'editio princeps. (it)
- Widukind of Corvey (c. 925 – after 973) was a medieval Saxon chronicler. His three-volume Res gestae Saxonicae sive annalium libri tres is an important chronicle of 10th-century Germany during the rule of the Ottonian dynasty. (en)
- Widukind van Corvey (?, ca. 925 - Corvey, na 973) was een belangrijke Saksische geschiedschrijver. Hij is de auteur van de Res gestae Saxonicae ("Saksengeschiedenis"), de geschiedenis van het volk der Saksen. Mogelijk is hij een nakomeling van de bekende Saksische hertog Widukind, de tegenspeler en vijand van Karel de Grote. Widukind trad vóór 942, nog onder abt Volkmar I, in de benedictijner Abdij van Corvey. Daar schreef hij van 967 tot 968 (later tot 973 voortgezet) "De Saksengeschiedenis van Widukind van Corvey in drie boeken" (Latijn: Widukindi monachi Corbeiensis rerum gestarum Saxonicarum libri tres), opgedragen aan Mathilde van Quedlinburg, de dochter van Otto I. Zij was de eerste abdis van de Abdij van Quedlinburg en was - evenals mogelijk Widukind van Corvey zelf - een afstammelinge van de Saksische hertog Widukind. In de Saksengeschiedenis beschrijft hij de sagen van de Saksen en geeft hij tegelijk de meest levendige getuigenis van de tijd van Hendrik I en Otto I, waarbij de laatste het zwaartepunt van zijn werk vormt. Widukind is doordrongen van de grootsheid en de betekenis van de Saksen in het verleden en van de omhoog geklommen Oost-Frankische koningen, de heersers van zijn tijd. Er zijn drie manuscripten bewaard gebleven van Widukinds Gesta, waarvan er één geschreven was in Benevento, ten zuiden van Rome. [1]. Een manuscript van de Res gestae saxonicae sive annalium libri tres werd in 1532 voor het eerst gepubliceerd in Bazel en bevindt zich nu in de British Library. Er zijn twee andere manuscripten bewaard gebleven. De beste uitgave is in de Monumenta Germaniae Historica Scriptores, uitgegeven door G. Waitz (Hannover en Berlijn 1826). Widukind van Corvey begint met de oorlogen tussen Theuderik I, de koning van Austrasië, en de Thüringers, waarin de Saksen een grote rol spelen. Een zijsprong naar de bekering van de Saksen tot het christendom onder Karel de Grote brengt zijn verhaal tot in de tijd van de Saksische hertogen. Hij beschrijft de regering van Hendrik de Vogelaar tot in details. Het tweede boek opent met de verkiezing van Otto de Grote tot Duits koning en beschrijft de opstanden tegen diens regering. Hij gaat voorbij aan de gebeurtenissen in Italië en eindigt met de dood van Otto's vrouw Edith in 946. Widukind laat de keizerskroning van Otto I in Rome onvermeld en hij geeft het van de Paus afhankelijke keizerrijk een - aan de antieke voorstellingen van de soldatenkeizers ontleende - eigen, "Romevrije" keizersidee. Zo is de nooit tot keizer gekroonde Hendrik I voor hem eveneens imperator en heeft Otto I deze aanduiding gekregen na de overwinning in de slag op het Lechveld tegen de Hongaren in 955. Widukinds werk is op grond van zijn sterk pro-Saksische grondslag en een reeks van twijfelachtige uitspraken in zijn bronwaarde meervoudig omstreden. Zo worden bijvoorbeeld zijn uitspraken inzake de overgang van de heerschappij van Koenraad I op Hendrik I en de koningskroning van Otto I bekritiseerd. (nl)
- Widukind z Korbei (łac. Widukindus Corbeius, niem. Widukind von Corvey; ur. ok. 925; zm. po roku 973) – kronikarz saski, mnich z klasztoru benedyktyńskiego w Nowej Korbei (Opactwo Corvey, obecnie Corvey koło Höxter nad Wezerą), który przyjął imię na cześć bohaterskiego przywódcy Sasów. (pl)
- Widukind (Wittekind) var en forntysk munk och historieskrivare i det berömda klostret Corvey i Westfalen. Widukind skrev omkring 968, eldad av Otto den stores bragder, på latin det saxiska folkets historia intill Otto, Res gestæ saxonicæ (i tre böcker), än i dag en av de viktigaste källskrifterna för hans samtids tyska historia. Den tillägnades Ottos dotter, abbedissan Matilda av Quedlinburg. Widukinds politiska synkrets är inskränkt, men han är i sina uppgifter sanningskär och tillförlitlig. I stilen söker han efterlikna Sallustius. Hans verk är utgivna av bland andra Georg Waitz i "Monumenta Germaniæ historica" ("Scriptores", tredje bandet, 1839; ny upplaga 1861); separatupplaga med inledning av K.A. Kehr (1904). (sv)
- Viduquindo de Corvey (em latim: Widukindus Corbeiensis; em alemão: Widukind; c. 925–depois de 973) foi um cronista medieval saxão. Sua "", em três livros, é uma importante fonte para a história do Reino da Germânia no século X durante a dinastia otoniana. (pt)
- Ви́дукинд Корвейский (нем. Widukind von Corvei, лат. Widukindus Corbeiensis; около 925 — после 973) — немецкий хронист и агиограф, монах-бенедиктинец из Корвейского монастыря в Вестфалии, автор латинских «Деяний саксов». (ru)
- 科维的维杜金德（925年－973年以後），中世纪萨克森编年史作者，著有三卷本的《》（Res gestae saxonicae sive annalium libri tres ）是研究10世纪奥托王朝时期德国的重要史料。 (zh)
- Відукінд Корвейський (лат. Widukindus Corbeius; нім. Widukind von Corvey; біля *925 р. — †980 р.) — німецький історик. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Widukind (?, ~925 – Corvey, Westfàlia, ~1004) fou un monjo i historiador saxó. Cronista al monestir de Corvey (des del 940), és l'autor de l'obra Rerum gestarum saxonicarum libri tres (957-58), sobre els regnats d'Enric I i d'Otó I (l'obra està adreçada a Matilde, abadessa de Quedlinburg, la filla d'Otó I). La primera part del llibre parla dels orígens saxons i del regnat d'Enric I, el segon llibre ens explica els deu primers anys del regnat d'Otó I i la tercera part es va anar reelaborant fins al 973, any de la mort d'Otó. (ca)
- Widukind z Corvey (asi 925 – 975) byl saský kronikář, historik a mnich benediktinského kláštera v Corvey. Ve svém rozsáhlém díle Res gestae saxonicae sive annalium libri tres (Tři knihy o činech Sasů) se zabývá především vládou významných německých panovníků Jindřicha I. Ptáčníka a císaře Oty I. Velikého. (cs)
- Widukind von Corvey (* um 925 oder 933/35; † 3. Februar nach 973 in Corvey) war ein bedeutender sächsischer Geschichtsschreiber. Er ist der Verfasser der Res gestae Saxonicae, einer „Sachsengeschichte“, die eine der wichtigsten und meistdiskutierten Quellen zur Ottonenzeit ist. (de)
- Widukind de Corvey était un chroniqueur saxon né en 925 dans une famille noble de Westphalie, moine à l'abbaye de Corvey, sur la Weser. Il meurt vers 980. Il a laissé une Histoire des Saxons (Rerum Gestarum Saxonicarum libri III) qui constitue l’une des sources historiques les plus importantes sur le Xe siècle. (fr)
- Vitichindo di Corvey (in tedesco: Widukind von Corvey, in latino: Witichindus Saxon o Widukindus Corbeiensis; 925 o 933 – 973 circa) è stato un monaco benedettino dell’abbazia di Corvey e un importante storiografo sassone del decimo secolo. La sua opera è intitolata dall’autore stesso Res Gestae Saxonicae: tramanda la saga della discendenza dei Sassoni e offre la testimonianza più viva del tempo di Enrico I e Ottone I. Frontespizio dell'editio princeps. (it)
- Widukind of Corvey (c. 925 – after 973) was a medieval Saxon chronicler. His three-volume Res gestae Saxonicae sive annalium libri tres is an important chronicle of 10th-century Germany during the rule of the Ottonian dynasty. (en)
- Widukind z Korbei (łac. Widukindus Corbeius, niem. Widukind von Corvey; ur. ok. 925; zm. po roku 973) – kronikarz saski, mnich z klasztoru benedyktyńskiego w Nowej Korbei (Opactwo Corvey, obecnie Corvey koło Höxter nad Wezerą), który przyjął imię na cześć bohaterskiego przywódcy Sasów. (pl)
- Viduquindo de Corvey (em latim: Widukindus Corbeiensis; em alemão: Widukind; c. 925–depois de 973) foi um cronista medieval saxão. Sua "", em três livros, é uma importante fonte para a história do Reino da Germânia no século X durante a dinastia otoniana. (pt)
- Ви́дукинд Корвейский (нем. Widukind von Corvei, лат. Widukindus Corbeiensis; около 925 — после 973) — немецкий хронист и агиограф, монах-бенедиктинец из Корвейского монастыря в Вестфалии, автор латинских «Деяний саксов». (ru)
- 科维的维杜金德（925年－973年以後），中世纪萨克森编年史作者，著有三卷本的《》（Res gestae saxonicae sive annalium libri tres ）是研究10世纪奥托王朝时期德国的重要史料。 (zh)
- Відукінд Корвейський (лат. Widukindus Corbeius; нім. Widukind von Corvey; біля *925 р. — †980 р.) — німецький історик. (uk)
- Viduquindo de Corvey (925- Abadía de Corvey, después de 973) fue un cronista histórico sajón que llevaba el nombre del caudillo pagano sajón Viduquindo, el duque sajón que había luchado contra Carlomagno durante las guerras sajonas y del que posiblemente era descendiente. Su obra en tres volúmenes Res gestae saxonicae sive annalium libri tres es una importante crónica de la Germania del siglo X. Se atribuye a Viduquindo una vida de san Pablo y santa Tecla, basada sin duda en los Hechos de san Pablo y santa Tecla del siglo II, pero de la que no se conserva nada. (es)
- Widukind van Corvey (?, ca. 925 - Corvey, na 973) was een belangrijke Saksische geschiedschrijver. Hij is de auteur van de Res gestae Saxonicae ("Saksengeschiedenis"), de geschiedenis van het volk der Saksen. Mogelijk is hij een nakomeling van de bekende Saksische hertog Widukind, de tegenspeler en vijand van Karel de Grote. (nl)
- Widukind (Wittekind) var en forntysk munk och historieskrivare i det berömda klostret Corvey i Westfalen. Widukind skrev omkring 968, eldad av Otto den stores bragder, på latin det saxiska folkets historia intill Otto, Res gestæ saxonicæ (i tre böcker), än i dag en av de viktigaste källskrifterna för hans samtids tyska historia. Den tillägnades Ottos dotter, abbedissan Matilda av Quedlinburg. (sv)
|
