| dbo:abstract
|
- La Budhisma doktrino de la duvereco aŭ de la du veroj (em Transliterumado Wylie bden pa gnyis) diferencigas inter du niveloj de satya (en Sanskrito; en Palia: sacca; vorto kun signifo de vero aŭ realo) en la instruoj de la Budho: nome la "konvencia" aŭ "provizora" (saṁvṛti) vero, kaj la "lasta" (paramārtha) vero. La preciza signifo varias inter la variaj budhismaj skoloj kaj tradicioj. La plej bone konata interpretado estas el la skolo Madhyamaka de Mahajana Budhismo, kies fondinto estis Nagarĝuno. Por Nagarĝuno, la du veroj estas epistemologiaj veroj. Al la fenomena mondo oni atribuas provizoran ekziston. La karaktero de la fenomena mondo estas deklarita nek reala nek nereala, sed logike nedeterminebla. Finfine, fenomenoj estas malplenaj (sunĝata) de esenca memo aŭ esenco mem, sed ili ekzistas dependo el aliaj fenomenoj (Pratītyasamutpāda). En ĉina Budhismo, la sinteno de Madhyamaka estas akceptita kaj la du veroj referencas al la du ontologiaj veroj. Realo ekzistas en du niveloj, nome relativa nivelo kaj absoluta nivelo. Bazite sur sia kompreno de la Mahajana Mahaparinirvana Sutro, la ĉinoj supozis, ke la instruo de Budha-naturo estis, kiel asertita de tiu sutro, la fina Budhisma instruado, kaj ke estas esenca vero super sunĝata kaj la du veroj. La doktrino de śūnyatā estas klopodo montri, ke estas nek propra nek strikte justigebla rigardi ajnan metafizikan sistemon kiel absolute valida. Ĝi ne kondukas al nihilismo sed markas mezan vojon inter troa naiveco kaj troa skeptikismo. (eo)
- La doctrine ou notion de deux Vérités ou de Vérité double fait référence à la distinction de deux registres de vérité correspondant à deux niveaux de réalité. Cette notion, ancienne dans la spiritualité orientale, est devenue un élément essentiel de la doctrine bouddhique, particulièrement pour l'école Madhyamaka. (fr)
- The Buddhist doctrine of the two truths (Sanskrit: dvasatya, Wylie: bden pa gnyis) differentiates between two levels of satya (Sanskrit; Pali: sacca; word meaning "truth" or "reality") in the teaching of the Śākyamuni Buddha: the "conventional" or "provisional" (saṁvṛti) truth, and the "ultimate" (paramārtha) truth. The exact meaning varies between the various Buddhist schools and traditions. The best known interpretation is from the Madhyamaka school of Mahāyāna Buddhism, whose founder was the Indian Buddhist monk and philosopher Nāgārjuna. For Nāgārjuna, the two truths are epistemological truths. The phenomenal world is accorded a provisional existence. The character of the phenomenal world is declared to be neither real nor unreal, but logically indeterminable. Ultimately, all phenomena are empty (śūnyatā) of an inherent self or essence due to the non-existence of the self (anattā), but exist depending on other phenomena (pratītyasamutpāda). In Chinese Buddhism, the Madhyamaka position is accepted and the two truths refer to two ontological truths. Reality exists of two levels, a relative level and an absolute level. Based on their understanding of the Mahāyāna Mahāparinirvāṇa Sūtra, the Chinese Buddhist monks and philosophers supposed that the teaching of the Buddha-nature was, as stated by that sutra, the final Buddhist teaching, and that there is an essential truth above śūnyatā and the two truths. The doctrine of śūnyatā is an attempt to show that it is neither proper nor strictly justifiable to regard any metaphysical system as absolutely valid. It doesn't lead to nihilism but strikes a middle course between excessive naivete and excessive scepticism. (en)
- ( 진제는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 진제 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 진속이제(眞俗二諦 · Two truths)는 진제(眞諦)와 속제(俗諦)를 통칭하는 불교 용어로, 줄여서 이제(二諦)라고도 한다. 진제(眞諦, 산스크리트어: परमार्थ Paramārtha)는 승의제(勝義諦) 또는 제1의제(第一義諦)라고도 하며, 속제(俗諦)는 세속제(世俗諦) 또는 세제(世諦)라고도 한다. 제(諦)란 진리를 뜻하나, 속제는 세상의 일반 사람들에게 알려진 도리를 뜻하고 진제는 불교를 깨우친 사람들("부처 · 붓다")에게 알려진 사성제 · 연기 · 중도 등의 진리를 말한다. 또한 대승불교에서는 속제가 인간의 언어나 사상의 세계에 속하는 것이며, 진제는 이를 초월한 공(空)의 진리로서, 더구나 속제에 의해서 진제를 얻을 수 있다고 주장한다. (ko)
- 二諦（にたい、梵: satya-dvaya, サティヤ・ドヴァヤ, 梵: dve satye）とは、仏教において真諦と俗諦のこと。真諦と俗諦をあわせて真俗二諦という。 真諦は勝義諦や第一義諦ともいって出世間的真理を指し、俗諦は世俗諦や世諦ともいって世間的真理を指す。ただし、真諦および俗諦の意味は緒経論において種々であり、二諦が何を指すかについても後述のとおり諸説がある。 (ja)
- 二諦，佛教與印度教術語，二種不同的諦，為世俗諦（saṁvṛiti-satya）與勝義諦（paramartha-satya）二者的合稱，是對於真理的一種看法。最早源自吠陀時代的奧義書思想，將世間的道理稱為世俗諦，超越世間的道理為勝義諦。佛教接受這個說法，部派佛教中的說一切有部、經量部，與大乘佛教都使用這個術語。 (zh)
- Два уровня истины, или две истины (санскр. сатья-двая, кит. эр ди), — популярная в индийской мысли модель стратификации познания, при которой разделяются не ложь и истина, но истина начальная, эмпирическая (санскр. самвритья-сатья, вьявахарика-сатья, кит. су ди, ши ди) и истина конечная, абсолютная (санскр. парамартхика-сатья, парамартха-сатья, кит. чжень ди, ди и ди). Если попытаться определить эти два понятия в общем, то относительная истина (saṃvṛti-satya) — это то, как вещи проявляются, а абсолютная истина (paramārtha-satya) — это то, какими вещи являются на самом деле. Иными словами, речь идет о кажимости и истине. Таким образом, все явления могут быть соотнесены с соответствующими типами восприятия реальности — омрачённым, заблуждающимся, и просветлённым, очищенным от заблуждений. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La doctrine ou notion de deux Vérités ou de Vérité double fait référence à la distinction de deux registres de vérité correspondant à deux niveaux de réalité. Cette notion, ancienne dans la spiritualité orientale, est devenue un élément essentiel de la doctrine bouddhique, particulièrement pour l'école Madhyamaka. (fr)
- ( 진제는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 진제 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 진속이제(眞俗二諦 · Two truths)는 진제(眞諦)와 속제(俗諦)를 통칭하는 불교 용어로, 줄여서 이제(二諦)라고도 한다. 진제(眞諦, 산스크리트어: परमार्थ Paramārtha)는 승의제(勝義諦) 또는 제1의제(第一義諦)라고도 하며, 속제(俗諦)는 세속제(世俗諦) 또는 세제(世諦)라고도 한다. 제(諦)란 진리를 뜻하나, 속제는 세상의 일반 사람들에게 알려진 도리를 뜻하고 진제는 불교를 깨우친 사람들("부처 · 붓다")에게 알려진 사성제 · 연기 · 중도 등의 진리를 말한다. 또한 대승불교에서는 속제가 인간의 언어나 사상의 세계에 속하는 것이며, 진제는 이를 초월한 공(空)의 진리로서, 더구나 속제에 의해서 진제를 얻을 수 있다고 주장한다. (ko)
- 二諦（にたい、梵: satya-dvaya, サティヤ・ドヴァヤ, 梵: dve satye）とは、仏教において真諦と俗諦のこと。真諦と俗諦をあわせて真俗二諦という。 真諦は勝義諦や第一義諦ともいって出世間的真理を指し、俗諦は世俗諦や世諦ともいって世間的真理を指す。ただし、真諦および俗諦の意味は緒経論において種々であり、二諦が何を指すかについても後述のとおり諸説がある。 (ja)
- 二諦，佛教與印度教術語，二種不同的諦，為世俗諦（saṁvṛiti-satya）與勝義諦（paramartha-satya）二者的合稱，是對於真理的一種看法。最早源自吠陀時代的奧義書思想，將世間的道理稱為世俗諦，超越世間的道理為勝義諦。佛教接受這個說法，部派佛教中的說一切有部、經量部，與大乘佛教都使用這個術語。 (zh)
- La Budhisma doktrino de la duvereco aŭ de la du veroj (em Transliterumado Wylie bden pa gnyis) diferencigas inter du niveloj de satya (en Sanskrito; en Palia: sacca; vorto kun signifo de vero aŭ realo) en la instruoj de la Budho: nome la "konvencia" aŭ "provizora" (saṁvṛti) vero, kaj la "lasta" (paramārtha) vero. La doktrino de śūnyatā estas klopodo montri, ke estas nek propra nek strikte justigebla rigardi ajnan metafizikan sistemon kiel absolute valida. Ĝi ne kondukas al nihilismo sed markas mezan vojon inter troa naiveco kaj troa skeptikismo. (eo)
- The Buddhist doctrine of the two truths (Sanskrit: dvasatya, Wylie: bden pa gnyis) differentiates between two levels of satya (Sanskrit; Pali: sacca; word meaning "truth" or "reality") in the teaching of the Śākyamuni Buddha: the "conventional" or "provisional" (saṁvṛti) truth, and the "ultimate" (paramārtha) truth. (en)
- Два уровня истины, или две истины (санскр. сатья-двая, кит. эр ди), — популярная в индийской мысли модель стратификации познания, при которой разделяются не ложь и истина, но истина начальная, эмпирическая (санскр. самвритья-сатья, вьявахарика-сатья, кит. су ди, ши ди) и истина конечная, абсолютная (санскр. парамартхика-сатья, парамартха-сатья, кит. чжень ди, ди и ди). (ru)
|
