| dbo:abstract
|
- الانتقال أو التحويل هو ظاهرة نفسية يقوم فيها اللاوعي بإعادة توجيه المشاعر من شخص إلى آخر. وللتحويل تعريفات كثيرة منها أنه «التكرار غير الملائم في الحاضر لعلاقة كانت هامة في طفولة الشخص». (ar)
- Přenos je psychoanalytický fenomén, který je popisován jako nevědomé přesměrování pocitů z jedné osoby na druhou. Jedna z definic přenosu je: „nevhodné opakování vztahu, který byl důležitý v dětství člověka, v jeho současném životě.“ Další definice zní: „ přesměrování pocitů a přání, zvláště těch nevědomých zachycených v dětství, směrem k novému objektu.“ Přenos je také popisován jako: „reprodukce emocí, týkajících se potlačovaných zkušeností, zejména z dětství, a jejich nahrazení jinou osobou… místo původního objektu, jenž představuje tyto potlačované podněty.“ Popsán byl Sigmundem Freudem, který potvrdil jeho důležitost pro lepší pochopení pacientových pocitů v rámci psychoanalýzy. Zabýval se jím rovněž Carl Gustav Jung. (cs)
- La transferència és un concepte complex de la psicoanàlisi que es refereix a aspectes relacionats: 1.
* La funció psíquica amb què un subjecte transfereix inconscientment i reviu, en els vincles nous, els antics sentiments, afectes, expectatives o desigs infantils reprimits, cap a una altra persona. 2.
* L'eina fonamental amb què compta l'analista (S. Freud, 1915), necessària per a conduir el tractament. 3.
* La neurosi de transferència, descrita per Freud com a moment primordial del tractament, en què tots els elements de la neurosi són activats en presència de l'analista. Es tracta d'afectes que orientats originàriament als pares, germans o altres persones significatives en la infantesa i que en la vida adulta mantenen la presència i l'efectivitat psíquica, de manera que es poden transferir a escenaris actuals. Freud assenyala que aquest fenomen succeeix de manera espontània en les relacions humanes, però cobren una rellevància especial en la relació analítica, i n'esdevenen l'instrument principal per al canvi psíquic del pacient. Freud explicà que només amb l'experiència transferencial, en l'actualitat del tractament, es poden véncer les resistències psíquiques del pacient, per fer que allò reprimit o inconscient siga acceptat pel pacient, i produïsca un canvi permanent en aquest punt i la trama. En la tècnica psicoanalítica la relació entre el metge i pacient, per les particularitats de l'enquadrament analític, la transferència i l'anàlisi de la manera específica en què es presenta, ocupa un lloc central per a la cura. J. Laplanche i J. B. Pontalis ho defineixen així: (...) el procés en virtut del qual els desigs inconscients s'actualitzen sobre certs objectes, dins d'un determinat tipus de relació establerta amb aquests i, de manera especial, dins de la relació analítica. Es tracta d'una repetició de prototips infantils, viscuda amb un marcat sentiment d'actualitat. Quasi sempre, el que els psicoanalistes denominen transferència, sense altre qualificatiu, és la transferència en la cura. La transferència es reconeix clàssicament com el terreny on es desenvolupa la problemàtica d'una cura psicoanalítica, i es caracteritza per la instauración, modalitats, interpretació i resolució de la transferència. Jean Laplanche i Jean-Bertrand Pontalis. Diccionari de psicoanàlisi. (ca)
- Der Begriff der Übertragung stammt aus der Psychoanalyse und hat sich auch in der Tiefenpsychologie etabliert. Er bezeichnet dort den Vorgang, dass ein Mensch alte – oftmals verdrängte – Gefühle, Affekte, Erwartungen (insbesondere Rollenerwartungen), Wünsche und Befürchtungen aus der Kindheit unbewusst auf neue soziale Beziehungen überträgt und reaktiviert. Ursprünglich können diese Gefühle auf Eltern, Geschwister oder andere Bezugspersonen der Kindheit bezogen gewesen sein, bleiben aber auch nach der Ablösung aus dem Elternhaus in der Psyche präsent und wirken dort weiter. Dieser Vorgang ist zunächst weitestgehend normal und weit verbreitet, kann aber, wenn die übertragenen Gefühle sich gegenüber tatsächlichen gegenwärtigen Beziehungen als nicht angemessen erweisen, zu erheblichen Problemen und Spannungen führen. Tiefenpsychologie und Psychoanalyse machen sich das Phänomen der Übertragung zunutze, indem mit seiner Hilfe und der dazugehörigen Gegenübertragung die wirksamen Konflikte eines Gegenübers – etwa eines Patienten, Analysanden oder Supervisanden – verstanden werden können. (de)
- Alligiteco, (en la angla Transference kaj germane Übertragung) estas teoria fenomeno karakterizita de senkonscia redirektado (projekcio) de la sentoj kiun difinita persono havas al siaj gepatroj, por ekzemplo, al la terapiisto. Ĝi kutime rilatas al sentoj el unuaranga rilato dum infaneco. Foje, tiu projekcio povas esti konsiderata maltaŭga. Alligiteco estis unuafoje priskribita de Sigmund Freud, nome fondinto de psikoanalizo, kiu konsideris ĝin grava parto de la psikoanaliza traktado. (eo)
- Transferentzia psikoanalisiaren bidezko terapian, eriak bere haurtzaroan inguruko pertsona nagusiekiko (aita, ama, etab.) zituen sentimenduak psikoanalistarengana zuzentzean datzan prozesua da. Transferentzia positiboa ala negatiboa izan daiteke, adierazitako sentimendu horiek maitasunezkoak ala etsaitasunezkoak diren neurrian. Freudentzat transferentzia terapiaren gune garrantzitsuena da, zeren eta haurtzaroko gatazka berritze eta eguneratze hori eriaren neurosiaren adierazpen zuzenena baita. (eu)
- La transferencia es un concepto del psicoanálisis que designa tres aspectos muy relacionados pero diferenciables: 1.
* La función psíquica mediante la cual un sujeto transfiere inconscientemente y revive, en sus vínculos nuevos, sus antiguos sentimientos, afectos, expectativas o deseos infantiles reprimidos, hacia otra persona. 2.
* Específicamente, la herramienta fundamental con la que cuenta el analista (S. Freud, 1915), condición necesaria, para poder conducir el tratamiento. 3.
* La neurosis de transferencia, descrita por Freud como momento prínceps del tratamiento, en la que todos los elementos de la neurosis son actuados en presencia del analista. Se trata de afectos que habrán estado orientados originalmente hacia los padres, los hermanos u otras personas significativas en la infancia y que en la vida adulta mantienen su presencia y su efectividad psíquica, de modo que es posible transferirlos a escenarios actuales. Freud señala que este fenómeno ocurre de manera completamente espontánea en las relaciones entre seres humanos, pero cobran una relevancia especial en la relación analítica, convirtiéndose en su instrumento principal, para el cambio psíquico del analizante. Freud registró que sólo mediante la experiencia transferencial, en la actualidad del tratamiento, pueden ser vencidas las resistencias psíquicas del analizante, de manera de lograr que aquello reprimido o inconsciente, sea aceptado por el paciente, produciendo un cambio permanente en ese punto y su trama. En la técnica de tratamiento psicoanalítico la relación entre el psicoanalista y el analizado, por las particularidades del encuadre analítico, la transferencia y el análisis de la forma específica en que se presenta, ocupa, entonces, un lugar central para la cura. J. Laplanche y J. B. Pontalis lo definen así: (...) el proceso en virtud del cual los deseos inconscientes se actualizan sobre ciertos objetos, dentro de un determinado tipo de relación establecida con ellos y, de un modo especial, dentro de la relación analítica. Se trata de una repetición de prototipos infantiles, vivida con un marcado sentimiento de actualidad. Casi siempre, lo que los psicoanalistas denominan transferencia, sin otro calificativo, es la transferencia en la cura. La transferencia se reconoce clásicamente como el terreno en el que se desarrolla la problemática de una cura psicoanalítica, caracterizándose ésta por la instauración, modalidades, interpretación y resolución de la transferencia. Jean Laplanche & Jean-Bertrand Pontalis. Diccionario de Psicoanálisis. (es)
- Sa tsíciatracht, ceangal neamhaireachtálach a dhéanann duine idir mothúcháin a bhaineadh ar dtús le duine suntasach óna óige (a thuismitheoirí, b'fhéidir) le duine nó daoine eile (go minic leis an síciteiripí). Uaireanta, éascaíonn sé seo scrúdú a dheacrachtaí luatha nár réitíodh riamh. Freud a chum an téarma i 1895. (ga)
- Le transfert en psychanalyse désigne un processus au cours duquel des sentiments ou des désirs inconscients envers les premiers objets investis dans l'histoire d'un sujet — le plus souvent les parents —, se trouvent reportés sur une autre personne.La cure psychanalytique est le lieu privilégié de l’émergence et de l'analyse du transfert sur l'analyste. (fr)
- Transference (German: Übertragung) is a phenomenon within psychotherapy in which the "feelings, attitudes, or desires" a person had about one thing are subconsciously projected onto the here-and-now Other. It usually concerns feelings from a primary relationship during childhood. At times, this transference can be considered inappropriate. Transference was first described by Sigmund Freud, the founder of psychoanalysis, who considered it an important part of psychoanalytic treatment. (en)
- Il transfert (o traslazione) è, in psicoanalisi, un processo di trasposizione inconsapevole per il quale l'individuo tende a spostare schemi di sentimenti, emozioni e pensieri da una relazione significante passata a una persona coinvolta in una relazione interpersonale attuale. Il processo è largamente inconscio ovvero il soggetto non comprende completamente da dove si originino tali sentimenti, emozioni e pensieri. Il transfert è fortemente connesso alle relazioni oggettuali della nostra infanzia e le ricalca. L'esistenza del transfert è supportata da numerose evidenze empiriche. (it)
- Overdracht is de projectie van gevoelens, wensen en verwachtingen uit een eerdere relatie op een ander persoon. Dit kan een therapeut of begeleider zijn. De overdracht vanuit de therapeut is tegenoverdracht. (nl)
- 감정 전이 또는 전이(轉移, 영어: transference, 독일어: Übertragung)는 정신분석학자 지그문트 프로이트(Sigmund Freud)가 고안한 개념으로, 과거의 상황에 느꼈던 특정한 감정, 혹은 날 때부터 무의식에 새겨진 정서를 현재의 다른 대상에서 다시 체험하는 것이다. 예를 들어, 부모에게 가지고 있던 감정을 치료자 등에게 무의식적으로 전환(redirection) 혹은 투사(projection)하는 것이다. 보통 유년기의 일차적 관계(primary relationship)에서 오는 감정과 관련되어 있다.내담자를 치료하던 중, 내담자가 치료받다가 상담자에게 특정 감정을 느끼는 것을 전이라고 하고, 반대로 상담자가 내담자에게 감정을 느끼는 것을 역전이라고 한다.상담 중 내담자가 상담사를 부모처럼 느끼는 것이 전이의 예다. (ko)
- Przeniesienie (niem. die Übertragung) – zjawisko występujące w terapii psychologicznej, opisane po raz pierwszy w nurcie psychoanalitycznym, a oparte na mechanizmie obronnym przemieszczenia. Carl Gustav Jung pisze: Dla każdego, kto zna praktykę psychoterapeutyczną z własnego doświadczenia, proces, który Freud określił mianem przeniesienia, często stanowi trudny problem. Zapewne nie ma przesady w założeniu, że poniekąd wszystkie tak zwane przypadki wymagające dłuższego leczenia, krążą wokół zjawiska przeniesienia oraz że – przynajmniej jak się wydaje – zjawisko to wywiera niemały wpływ na sukces lub niepowodzenie całej terapii [...] O tym, jak wielkie znaczenie przypisywał Freud zjawisku przeniesienia, przekonałem się podczas naszego pierwszego osobistego spotkania w 1907 roku. Po wielogodzinnej rozmowie nastąpiła w końcu chwila przerwy. I wtedy, ni stąd, ni zowąd, Freud zapytał mnie wprost: A cóż pan sądzi o przeniesieniu?. Odparłem z najgłębszym przekonaniem, że jest to alfa i omega metody analitycznej, a na to Freud: Zatem zrozumiał pan sprawę najistotniejszą. Carl Gustav Jung, Psychologia przeniesienia, przełożył Robert Reszke, w: tegoż, „Praktyka psychoterapii. Przyczynki do problematyki psychoterapii i do psychologii przeniesienia”, Wydawnictwo KR, Warszawa 2007, wstęp. Poglądy na temat przeniesienia skrystalizowały się – w perspektywie historycznej – na tle trwającej w latach 1912–1913 dyskusji na temat kazirodztwa. O ile Freud dostrzegał w nim jedynie życzenie seksualne, o tyle Jung widział to zjawisko w znacznie bardziej rozległym kontekście, dowodząc, że w tym wypadku chodzi o psychiczną dynamikę walki tendencji egzogamicznych i endogamicznych – walki, której punkt kulminacyjny dostrzegał w hierogamicznej koniunkcji przeciwieństw (zjednoczeniu sprzeczności, coincidentia oppositorum). Zjawisko przeniesienia wyrasta na gruncie związku psychicznego – w wypadku terapii związek ten tworzą pacjent i terapeuta (choć zjawisko to występuje także poza terapią, we wszystkich stosunkach międzyludzkich). Wśród treści nieświadomych szczególną rolę odgrywa przeniesienie na jedno z rodziców płci przeciwnej, zatem – w wypadku syna – na matkę, w wypadku córki zaś na ojca. Przeniesienie w terapii polega na tym, że pacjent rzutuje na terapeutę swoje nieświadome myśli, uczucia, wyobrażenia, sprawiając, iż dochodzi do powstania tzw. „fantazji przeniesieniowej” – treścią tej fantazji może być to, że pacjent na przykład dostrzega w terapeucie swego ojca i tak też go traktuje, przenosząc nań uczucia, jakie ma względem ojca. Tym samym powstaje w trakcie terapii powiązanie odpowiadające pierwotnemu związkowi infantylnemu – zjawisko to Freud określił mianem nerwicy przeniesieniowej. Dzięki temu pacjent może ponownie i – dzięki pomocy terapeuty – w sposób świadomy przeżyć treści dotychczas wyparte, a zatem spoczywające w stanie nieświadomości. Treści te – ponieważ nieświadome – mogły się stać przyczyną i zalążkiem nerwicy. Terapeuta obserwuje, jak spostrzega go pacjent – staje się to podstawą diagnozy osobowości pacjenta i . Dzięki temu konflikty wewnątrzpsychiczne pacjenta mają szansę ujrzeć światło dzienne, mogą być przez pacjenta zrozumiane (uświadomione) i przez to rozwiązane (zlikwidowane). Przeniesienie nie jest jednak warunkiem koniecznym powodzenia terapii; może ono zapowiadać polepszenie, może zapowiadać pogorszenie, może też wreszcie nic nie znaczyć. Przeniesienie może się w końcu wcale nie pojawić – mówimy wówczas o tzw. „przeniesieniu negatywnym”. Z przeniesieniem pacjenta ściśle związane jest przeciwprzeniesienie (die Gegenübertragung) terapeuty. (pl)
- Överföring är ett centralt begrepp inom psykoanalys och psykodynamisk psykoterapi som ökar förståelsen för den terapeutiska relationens mindre medvetna sidor: Genom patientens överföring tillskrivs terapeuten omedvetet eller förmedvetet egenskaper, avsikter, känslor och föreställningar som har sitt ursprung i patientens tidigare relationer. Överföring kan vara ett uttryck för patientens problematik. (sv)
- A transferência é o deslocamento do sentido atribuído a pessoas do passado para pessoas do nosso presente. Esta transferência é executada pelo nosso inconsciente. Para a teoria freudiana, esse fenômeno é fundamental para o processo de cura. Na psicanálise, a transferência é um fenômeno que ocorre na relação entre o paciente e o terapeuta, quando o desejo do paciente irá se apresentar atualizado, com uma repetição dos modelos infantis, as figuras parentais e seus substitutos serão transpostas para o analista, e assim sentimentos, desejos, impressões dos primeiros vínculos afetivos serão vivenciados e sentidos na atualidade. O manuseio da transferência é a parte mais importante da técnica de análise. (pt)
- Перене́сення (або трансфе́р від англ. transference, що походить від нім. übertragung) — феномен в психодинамічній психології, несвідоме перенесення раніше пережитих почуттів і ставлень, що проявлялися до однієї особи, зовсім на іншу особу — в тому числі і на психотерапевта в ході сеансу психотерапії. Цей феномен був помічений і вперше описаний Зигмундом Фрейдом, який продемонстрував його першорядну важливість для розуміння клієнта (пацієнта) у процесі психоаналізу. Контрперенесенням (контртрансфе́ром) називають зворотне перенесення на клієнта, що нерідко виникає у терапевтів. Вважається, що правильна інтерпретація контртрансфера також важлива для розуміння того, що відбувається в ході психоаналітичного процесу. Психологічний процес перенесення є специфічною формою більш загального процесу проєкції. Важливо звести ці два процеси воєдино і усвідомити, що перенесення є особливим випадком проєкції — принаймні, так його розумію я. Безперечно, кожен може користуватися цим терміном на свій розсуд. <…>Перенесення — це процес, який зазвичай відбувається між двома людьми, а не між людським суб'єктом і об'єктом, хоча є й винятки. — Карл Юнг, Тевістокські лекції Оскільки процес перенесення здебільшого є автоматичним або несвідомим, пацієнт не усвідомлює його справжнє походження і не відчуває пов'язаних з ним фантазій, установок і почуттів (таких, як любов, ненависть і гнів). Феномен перенесення проявляється несподівано і може викликати стан дистресу. Подібні емоційні паттерни найчастіше переносяться з батьків, але нерідко в якості джерел перенесення виступають брати і сестри, бабусі і дідусі, вчителі, лікарі, а також герої з дитинства. Перенесення є формою об'єктних відносин і, як і у будь-яких об'єктних відносинах, в ньому відображаються перші дитячі прихильності і спостерігається їх універсальний характер. Перенесення може проявлятися в різноманітних умовах: при інших формах психотерапії, при лікуванні соматичних захворювань, в школі, на роботі і в соціальній взаємодії. Проте найвиразніше і найінтенсивніше перенесення проявляється в процесі психоаналізу. Перенесення — поняття суто динамічне, він не має стійкого результату; в процесі сеансу перенесення постійно змінюється (модулює) залежно від стану діалогу, тому психотерапевт може репрезентувати різних людей з минулого пацієнта. Не всі реакції, спрямовані на психотерапевта є перенесенням. Деякі з них виникають як відповідь на його установки або поведінку. (uk)
- Перено́с (или Трансфе́р от англ. transference, первоначально нем. Übertragung) — феномен в психодинамической психологии, заключающийся в бессознательном перемещении ранее пережитых (особенно в детстве) чувств и отношений, проявлявшихся к одному лицу, совсем на другое лицо. В том числе, и на психотерапевта в ходе сеанса психотерапии. Этот феномен был замечен и впервые описан Зигмундом Фрейдом, показавшим его первостепенную важность для понимания клиента (пациента) в процессе психоанализа. Контрперено́сом, в свою очередь, называется обратный перенос на клиента, нередко возникающий у терапевта. Считается, что правильная интерпретация контрпереноса также важна для понимания происходящего в ходе психоаналитического процесса. Психологический процесс перенесения является специфической формой более общего процесса проекции. Важно свести эти два процесса воедино и осознать, что трансфер является особым случаем проекции — по крайней мере, так его понимаю я. Бесспорно, каждый волен пользоваться этим термином по своему усмотрению. <...> Трансфер — это процесс, который обычно происходит между двумя людьми, а не между человеческим субъектом и объектом, хотя имеются и исключения. — Карл Юнг, Тэвистокские лекции Поскольку процесс переноса большей частью является автоматическим или бессознательным, пациент не воспринимает различные источники переноса и связанных с ним фантазий, установок и чувств (таких, как любовь, ненависть и гнев). Феномен переноса проявляется неожиданно для субъекта и может вызывать состояние дистресса. Исходными фигурами, с которых переносятся такие эмоциональные паттерны, чаще всего являются родители, но нередко в качестве источников переноса выступают братья и сестры, бабушки и дедушки, учителя, врачи, а также герои из детства. Перенос представляет собой форму объектных отношений и, как любые объектные отношения, он воспроизводит первые детские привязанности и имеет универсальный характер. Помимо аналитической ситуации перенос может проявляться в самых разных условиях: при других формах психотерапии, при лечении соматических заболеваний, в школе, на работе и в социальном взаимодействии. Тем не менее наиболее отчётливо и интенсивно перенос проявляется в процессе психоанализа. Перенос — понятие сугубо динамическое, не имеющее устойчивого результата; в процессе анализа перенос постоянно меняется (модулирует) в зависимости от состояния диалога, а потому аналитик может репрезентировать разных людей из прошлого пациента. Не все реакции на аналитика являются переносом. Некоторые из них возникают непосредственно в ответ на его установки или актуальное поведение. (ru)
- 移情是精神分析學的重要概念之一，最早由佛洛依德提出。移情是指患者的欲望转移到分析师身上而得到目的的過程。这关系到病人所关注的典范。也就是说心理學分析所认为的移情，实际上是讲患者在童年时对一个客体的情感，这个客体尤指父母，在治疗过程中转移到另一个客体或另一个人身上，通常这个人是病人的心理分析师。“负向移情”表现为病人辱駡醫生等；“正向移情”则是病人投掷到分析师身上的情感是积极的、温情的、仰慕的。正向移情有利于治疗。在心理分析的治疗过程中，还会产生反移情。反移情指的是分析师对患者无意识的移情而产生一些无意识的反应。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الانتقال أو التحويل هو ظاهرة نفسية يقوم فيها اللاوعي بإعادة توجيه المشاعر من شخص إلى آخر. وللتحويل تعريفات كثيرة منها أنه «التكرار غير الملائم في الحاضر لعلاقة كانت هامة في طفولة الشخص». (ar)
- Přenos je psychoanalytický fenomén, který je popisován jako nevědomé přesměrování pocitů z jedné osoby na druhou. Jedna z definic přenosu je: „nevhodné opakování vztahu, který byl důležitý v dětství člověka, v jeho současném životě.“ Další definice zní: „ přesměrování pocitů a přání, zvláště těch nevědomých zachycených v dětství, směrem k novému objektu.“ Přenos je také popisován jako: „reprodukce emocí, týkajících se potlačovaných zkušeností, zejména z dětství, a jejich nahrazení jinou osobou… místo původního objektu, jenž představuje tyto potlačované podněty.“ Popsán byl Sigmundem Freudem, který potvrdil jeho důležitost pro lepší pochopení pacientových pocitů v rámci psychoanalýzy. Zabýval se jím rovněž Carl Gustav Jung. (cs)
- Alligiteco, (en la angla Transference kaj germane Übertragung) estas teoria fenomeno karakterizita de senkonscia redirektado (projekcio) de la sentoj kiun difinita persono havas al siaj gepatroj, por ekzemplo, al la terapiisto. Ĝi kutime rilatas al sentoj el unuaranga rilato dum infaneco. Foje, tiu projekcio povas esti konsiderata maltaŭga. Alligiteco estis unuafoje priskribita de Sigmund Freud, nome fondinto de psikoanalizo, kiu konsideris ĝin grava parto de la psikoanaliza traktado. (eo)
- Transferentzia psikoanalisiaren bidezko terapian, eriak bere haurtzaroan inguruko pertsona nagusiekiko (aita, ama, etab.) zituen sentimenduak psikoanalistarengana zuzentzean datzan prozesua da. Transferentzia positiboa ala negatiboa izan daiteke, adierazitako sentimendu horiek maitasunezkoak ala etsaitasunezkoak diren neurrian. Freudentzat transferentzia terapiaren gune garrantzitsuena da, zeren eta haurtzaroko gatazka berritze eta eguneratze hori eriaren neurosiaren adierazpen zuzenena baita. (eu)
- Sa tsíciatracht, ceangal neamhaireachtálach a dhéanann duine idir mothúcháin a bhaineadh ar dtús le duine suntasach óna óige (a thuismitheoirí, b'fhéidir) le duine nó daoine eile (go minic leis an síciteiripí). Uaireanta, éascaíonn sé seo scrúdú a dheacrachtaí luatha nár réitíodh riamh. Freud a chum an téarma i 1895. (ga)
- Le transfert en psychanalyse désigne un processus au cours duquel des sentiments ou des désirs inconscients envers les premiers objets investis dans l'histoire d'un sujet — le plus souvent les parents —, se trouvent reportés sur une autre personne.La cure psychanalytique est le lieu privilégié de l’émergence et de l'analyse du transfert sur l'analyste. (fr)
- Transference (German: Übertragung) is a phenomenon within psychotherapy in which the "feelings, attitudes, or desires" a person had about one thing are subconsciously projected onto the here-and-now Other. It usually concerns feelings from a primary relationship during childhood. At times, this transference can be considered inappropriate. Transference was first described by Sigmund Freud, the founder of psychoanalysis, who considered it an important part of psychoanalytic treatment. (en)
- Il transfert (o traslazione) è, in psicoanalisi, un processo di trasposizione inconsapevole per il quale l'individuo tende a spostare schemi di sentimenti, emozioni e pensieri da una relazione significante passata a una persona coinvolta in una relazione interpersonale attuale. Il processo è largamente inconscio ovvero il soggetto non comprende completamente da dove si originino tali sentimenti, emozioni e pensieri. Il transfert è fortemente connesso alle relazioni oggettuali della nostra infanzia e le ricalca. L'esistenza del transfert è supportata da numerose evidenze empiriche. (it)
- Overdracht is de projectie van gevoelens, wensen en verwachtingen uit een eerdere relatie op een ander persoon. Dit kan een therapeut of begeleider zijn. De overdracht vanuit de therapeut is tegenoverdracht. (nl)
- 감정 전이 또는 전이(轉移, 영어: transference, 독일어: Übertragung)는 정신분석학자 지그문트 프로이트(Sigmund Freud)가 고안한 개념으로, 과거의 상황에 느꼈던 특정한 감정, 혹은 날 때부터 무의식에 새겨진 정서를 현재의 다른 대상에서 다시 체험하는 것이다. 예를 들어, 부모에게 가지고 있던 감정을 치료자 등에게 무의식적으로 전환(redirection) 혹은 투사(projection)하는 것이다. 보통 유년기의 일차적 관계(primary relationship)에서 오는 감정과 관련되어 있다.내담자를 치료하던 중, 내담자가 치료받다가 상담자에게 특정 감정을 느끼는 것을 전이라고 하고, 반대로 상담자가 내담자에게 감정을 느끼는 것을 역전이라고 한다.상담 중 내담자가 상담사를 부모처럼 느끼는 것이 전이의 예다. (ko)
- Överföring är ett centralt begrepp inom psykoanalys och psykodynamisk psykoterapi som ökar förståelsen för den terapeutiska relationens mindre medvetna sidor: Genom patientens överföring tillskrivs terapeuten omedvetet eller förmedvetet egenskaper, avsikter, känslor och föreställningar som har sitt ursprung i patientens tidigare relationer. Överföring kan vara ett uttryck för patientens problematik. (sv)
- 移情是精神分析學的重要概念之一，最早由佛洛依德提出。移情是指患者的欲望转移到分析师身上而得到目的的過程。这关系到病人所关注的典范。也就是说心理學分析所认为的移情，实际上是讲患者在童年时对一个客体的情感，这个客体尤指父母，在治疗过程中转移到另一个客体或另一个人身上，通常这个人是病人的心理分析师。“负向移情”表现为病人辱駡醫生等；“正向移情”则是病人投掷到分析师身上的情感是积极的、温情的、仰慕的。正向移情有利于治疗。在心理分析的治疗过程中，还会产生反移情。反移情指的是分析师对患者无意识的移情而产生一些无意识的反应。 (zh)
- La transferència és un concepte complex de la psicoanàlisi que es refereix a aspectes relacionats: 1.
* La funció psíquica amb què un subjecte transfereix inconscientment i reviu, en els vincles nous, els antics sentiments, afectes, expectatives o desigs infantils reprimits, cap a una altra persona. 2.
* L'eina fonamental amb què compta l'analista (S. Freud, 1915), necessària per a conduir el tractament. 3.
* La neurosi de transferència, descrita per Freud com a moment primordial del tractament, en què tots els elements de la neurosi són activats en presència de l'analista. (ca)
- Der Begriff der Übertragung stammt aus der Psychoanalyse und hat sich auch in der Tiefenpsychologie etabliert. Er bezeichnet dort den Vorgang, dass ein Mensch alte – oftmals verdrängte – Gefühle, Affekte, Erwartungen (insbesondere Rollenerwartungen), Wünsche und Befürchtungen aus der Kindheit unbewusst auf neue soziale Beziehungen überträgt und reaktiviert. Ursprünglich können diese Gefühle auf Eltern, Geschwister oder andere Bezugspersonen der Kindheit bezogen gewesen sein, bleiben aber auch nach der Ablösung aus dem Elternhaus in der Psyche präsent und wirken dort weiter. Dieser Vorgang ist zunächst weitestgehend normal und weit verbreitet, kann aber, wenn die übertragenen Gefühle sich gegenüber tatsächlichen gegenwärtigen Beziehungen als nicht angemessen erweisen, zu erheblichen Problem (de)
- La transferencia es un concepto del psicoanálisis que designa tres aspectos muy relacionados pero diferenciables: 1.
* La función psíquica mediante la cual un sujeto transfiere inconscientemente y revive, en sus vínculos nuevos, sus antiguos sentimientos, afectos, expectativas o deseos infantiles reprimidos, hacia otra persona. 2.
* Específicamente, la herramienta fundamental con la que cuenta el analista (S. Freud, 1915), condición necesaria, para poder conducir el tratamiento. 3.
* La neurosis de transferencia, descrita por Freud como momento prínceps del tratamiento, en la que todos los elementos de la neurosis son actuados en presencia del analista. (es)
- Przeniesienie (niem. die Übertragung) – zjawisko występujące w terapii psychologicznej, opisane po raz pierwszy w nurcie psychoanalitycznym, a oparte na mechanizmie obronnym przemieszczenia. Carl Gustav Jung pisze: Carl Gustav Jung, Psychologia przeniesienia, przełożył Robert Reszke, w: tegoż, „Praktyka psychoterapii. Przyczynki do problematyki psychoterapii i do psychologii przeniesienia”, Wydawnictwo KR, Warszawa 2007, wstęp. Z przeniesieniem pacjenta ściśle związane jest przeciwprzeniesienie (die Gegenübertragung) terapeuty. (pl)
- A transferência é o deslocamento do sentido atribuído a pessoas do passado para pessoas do nosso presente. Esta transferência é executada pelo nosso inconsciente. Para a teoria freudiana, esse fenômeno é fundamental para o processo de cura. (pt)
- Перено́с (или Трансфе́р от англ. transference, первоначально нем. Übertragung) — феномен в психодинамической психологии, заключающийся в бессознательном перемещении ранее пережитых (особенно в детстве) чувств и отношений, проявлявшихся к одному лицу, совсем на другое лицо. В том числе, и на психотерапевта в ходе сеанса психотерапии. Этот феномен был замечен и впервые описан Зигмундом Фрейдом, показавшим его первостепенную важность для понимания клиента (пациента) в процессе психоанализа. — Карл Юнг, Тэвистокские лекции (ru)
- Перене́сення (або трансфе́р від англ. transference, що походить від нім. übertragung) — феномен в психодинамічній психології, несвідоме перенесення раніше пережитих почуттів і ставлень, що проявлялися до однієї особи, зовсім на іншу особу — в тому числі і на психотерапевта в ході сеансу психотерапії. Цей феномен був помічений і вперше описаний Зигмундом Фрейдом, який продемонстрував його першорядну важливість для розуміння клієнта (пацієнта) у процесі психоаналізу. — Карл Юнг, Тевістокські лекції (uk)
|
