| dbo:abstract
|
- مفردات اللغة، هي حصيلة الكلمات التي يعرفها الفرد في اللغة سواء كان يستعملها أم لا. تنمو المفردات عادة وتتطور مع تقدم العمر فهي الأداة الأساسية للتواصل واكتساب المعلومات. تسمى المفردات التي يستعملها في حياته ونشاطاته اليومية «المفردات المستعملة» (Active vocabulary) بينما تسمى المفردات التي لا يستعملها ولكن يستطيع أن يفهمها «المفردات الكامنة» (Passive vocabulary). (ar)
- Slovní zásoba (nebo také lexikum) představuje soubor všech slov a slovních spojení (lexikálních jednotek, lexémů), která se vyskytují v jednom konkrétním jazyce nebo která v daném jazyce zná jeden konkrétní jedinec (individuální slovní zásoba). Do aktivní slovní zásoby patří ta slova, která člověk používá při ústním i psaném projevu. Slovům z pasivní slovní zásoby člověk rozumí, ale sám je běžně nepoužívá. Počet slov ve slovní zásobě se liší mezi jazyky i mezi lidmi. V češtině tvoří aktivní slovní zásobu u dospělého člověka asi 3000 – 10 000 slov. Pasivní slovní zásoba je obvykle 3–6x vyšší, pasivní slovník středoškolsky vzdělaného uživatele češtiny zahrnuje asi 50 000 slov. (cs)
- El vocabulari o lèxic és el conjunt de paraules d'un llenguatge, que pot ser artístic o també el d'una llengua o idioma. En aquest darrer context, també s'usa per designar el nombre de mots coneguts per una persona, una comunitat o que apareixen en un text concret. Dins la lingüística, és objecte d'estudi de la lexicologia, semàntica, la pragmàtica i la lexicografia. Però com que les paraules són el vehicle de comunicació del pensament o, segons algunes teories, fins i tot l'estructura mateixa del pensament, són estudiades per la filosofia (especialment la filosofia del llenguatge), la psicologia i altres disciplines. L'adquisició del vocabulari es produeix des dels primers mesos de vida, quan l'infant aprèn a parlar i no s'interromp si prossegueix el contacte amb una llengua donada. (ca)
- Το λεξιλόγιο είναι το σύνολο των γνωστών λέξεων εντός της γλώσσας που γνωρίζει ένα άτομο. Το λεξιλόγιο αναπτύσσεται συνήθως με την ηλικία. Χρησιμεύει ως χρήσιμο και βασικό εργαλείο για την επικοινωνία και την απόκτηση γνώσεων. Η απόκτηση ένα εκτεταμένου λεξιλογίου είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην εκμάθηση μιας . Η έλλειψη λεξιλογίου, χαρακτηριστικό το οποίο εμφανίζεται ιδιαίτερα στις μέρες μας, είναι γνωστή ως . Υπάρχουν αρκετές απόψεις ότι εμφανίζεται ιδιαίτερα στους νέους. (el)
- Als Wortschatz (auch: Vokabular, Lexikon oder Lexik) bezeichnet man die Gesamtheit aller Wörter. Damit kann gemeint sein:
* die Gesamtheit aller Wörter einer Sprache zu einem bestimmten Zeitpunkt oder
* die Gesamtheit aller Wörter einer Sprache, die ein einzelner Sprecher kennt oder verwendet. Innerhalb der zweiten Bedeutung ist nochmals zu unterscheiden:
* rezeptiver Wortschatz (oder passiver Wortschatz) – die Wörter, die der Sprecher kennt oder erkennt. Der rezeptive Wortschatz verhilft zum Verstehen gesprochener und geschriebener Texte (Verstehenswortschatz). Der Sprecher kann zu einem gehörten oder gelesenen Wort die Bedeutung aus dem Gedächtnis abrufen – oder zum Beispiel mit Hilfe der Wortbildungsregeln erschließen.
* produktiver Wortschatz (oder aktiver Wortschatz) – die Wörter, die der Sprecher aktiv verwendet. Der produktive Wortschatz ermöglicht dem Sprecher, sich verständlich auszudrücken. Der Sprecher kann zu einer bestimmten Bedeutung das zugehörige Wort aus dem Gedächtnis abrufen. (de)
- Vortprovizo estas leksika bazo de iu lingvo, dialekto aŭ alia lingva esprimformo (ĵargono, ktp).La vortprovizo konsistas el (tablo, bela, kuri), derivaĵoj (surtabligi, beleco, kuradi), kunmetaĵoj (tablotuko, belvidejo, kuratingi), (kompleksaj tempoj, dufera trioksido, egaligo de kunkudroj) kaj fiksitaj frazeologiaĵoj (tion li ne afiŝos, droni en revoj, ne restis ŝtono sur ŝtono, ĉiu vulpo sian voston laŭdas). En ĝi estas propraj nomoj (Rembrandto, Jozefo, Romo, Eŭropo), fakvortoj (glicerino, ŝafto, vulkanizi) kaj poetismoj (stalono, mava). En Esperanto, la vortradikoj estas klaseblaj en kvar kategoriojn:
* oficialaj vortoj (fundamentaj) – radikoj, kiuj aperis en Fundamento de Esperanto, aprobita en 1905 dum la unua Universala Kongreso en Bulonjo ĉe Maro en Francio (ĉirkaŭ 2640 vortradikoj enkalkulante finaĵojn kaj afiksojn).
* oficialaj (oficialigitaj) – ĉi tiujn vortradikojn aprobis la Akademio de Esperanto per siaj oficialaj aldonoj al la Fundamento.
* neoficialaj – radikoj, kiujn provis enkonduki unuopaj aŭtoroj en siaj tekstoj (libroj, gazetoj), kaj kiuj batalas por akceptiĝo kaj oficiala aprobo (la t.n. neologismoj).
* fakaj – radikoj, kiuj estis enkondukitaj por la bezono de la fakstilo en diversaj sciencaj, teĥnikaj, artismaj kaj sportaj branĉoj; multaj el ili neniam estos oficialigitaj, tamen ili ne estas neologismoj, ili simple havas specialan taskon en la lingvo; precize difinitaj fakvortoj estas nomataj terminoj. (eo)
- Berbategia hizkuntza bat osatzen duen hitz multzoa da, bereziki pertsona, talde edo komunitate batek ezagutu eta erabiltzen duena. Adibidez, ausart euskal hiztun guztien berbategian dagoen hitza da, baina ez horrenbeste zangar, haren sinonimoa izan arren, askoz gutxiago erabiltzen den hitza baita. (eu)
- Kosakata (bahasa Inggris: vocabulary) adalah seperangkat kata yang familiar dalam bahasa seseorang. Kosakata, biasanya dikembangkan seiring bertambahnya usia, berfungsi sebagai alat yang berguna dan fundamental untuk komunikasi dan memperoleh pengetahuan. Memperoleh kosakata ekstensif adalah salah satu tantangan terbesar dalam mempelajari bahasa kedua. (in)
- A vocabulary is a set of familiar words within a person's language. A vocabulary, usually developed with age, serves as a useful and fundamental tool for communication and acquiring knowledge. Acquiring an extensive vocabulary is one of the largest challenges in learning a second language. (en)
- 어휘(語彙)란 어떤 특정한 범위 내에서 사용되는 낱말의 총 집합을 뜻한다. (ko)
- 語彙（ごい）とは、ある特定の範囲（例えば、一つの文学作品や、一個人の発言記録など）において使われる単語の総体（「彙」は「集まり」の意味）。したがって、通例「語彙」を個々の語を示す表現として用いることはできない。たとえば、「あの人は語彙が豊富だ。」という文は容認できるが、「『もったいない』という語彙」と述べることには不自然さが伴う。語彙を体系的に記述研究する言語学の分野を語彙論という。 (ja)
- Een woordenschat, lexicon, vocabularium of vocabulaire is de verzameling woorden die een taal of een persoon rijk is. We spreken bijvoorbeeld van de woordenschat van:
* een persoon in een bepaalde taal, zowel bij de natuurlijke taalontwikkeling in de moedertaal als bij het later leren van een vreemde taal;
* een taal: alle woorden die de taal heeft;
* een oeuvre: alle woorden die een schrijver in zijn werk gebruikt.
* een persoon, als aanduiding van diens . De woorden die iemand zelf gebruikt, behoren tot zijn of haar actieve woordenschat; woorden die iemand wel begrijpt maar zelf niet gebruikt, behoren tot de receptieve woordenschat. De woordenschat kan uitgebreid worden door voorlezen, het verder ontwikkelen van de eigen leesvaardigheid en het stimuleren van begrijpend lezen. (nl)
- Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretną osobę. Leksyka tworzy złożony system, w którego skład wchodzą różne podsystemy z rozmaitymi warstwami słów. Poszczególne leksemy różnią się pod względem pochodzenia, kontekstu stosowania, nacechowania stylistycznego i stopnia bliskości znaczeniowej. Rozróżnia się słownictwo rodzime i słownictwo pochodzenia obcego (zapożyczone). Z punktu widzenia stylistyki wyróżnia się słowa neutralne, tworzące fundament zasobu leksykalnego, a także słowa wyspecjalizowane, zarezerwowane dla pewnych kontekstów komunikacyjnych (np. słownictwo naukowe, publicystyczne itp.). Wartość stylistyczna różnych elementów leksykalnych zmienia się wraz z rozwojem języka. Niektóre jednostki leksykalne z czasem wychodzą z powszechnego obiegu, stając się archaizmami, nowo powstałe wyrażenia (neologizmy) zaś zyskują aprobatę dopiero po pewnym czasie. Charakterystyczną cechą słownictwa jest jego chwiejność, spowodowana zachodzącymi zmianami w realiach społecznych. Słownictwo właściwe dla języka standardowego może wzbogacać się, przejmując elementy dialektów terytorialnych, a współcześnie także internacjonalizmy (np. rewolucja, kosmos). Popularyzacja wiedzy i badań naukowych sprawia, że terminologia charakterystyczna dla naukowej warstwy języka standardowego z czasem przenika do języka popularnego. Pojawienie się nowych przedmiotów i zjawisk również prowadzi do zmian leksykalnych. Między jednostkami leksykalnymi zachodzą różnego rodzaju relacje semantyczne i formalne, takie jak: synonimia, antonimia, homonimia. (pl)
- Ordförråd (vokabulär, lexikalisk) är de ord som finns i ett språk. En person kan ha ett aktivt ordförråd och ett passivt ordförråd. Rent allmänt brukar ett språks ord indelas i respektive , men överlappningar av de två förekommer. Ett betydelseord har en striktare och i allmänhet en lägre användningsfrekvens än ett formord. Karakteristiskt hör betydelseorden till de öppna ordklasserna, vilket betyder att de är substantiv, adjektiv eller verb. Formorden å andra sidan, tillhör de slutna ordklasserna, som exempelvis prepositioner, konjunktioner eller artiklar. De öppna ordklasserna fylls ständigt på med nya ord genom dels nybildning och dels genom inlån. Generellt kan man dock säga att de slutna ordklasserna är stabilare. Förstaspråkstalarens förråd av centrala basord består av 8 000 till 10 000 vid skolstart. Det utökas därefter med 2 000 till 3 000 ord per årskurs. (sv)
- Слова́рный запа́с, лексико́н — набор слов, которыми владеет человек. (ru)
- 词汇可泛指一种语言里所有的（或特定范围的）词，包括或不包括固定结构（如成语）的总和。例如汉语词汇、英语词汇或基本词汇、文言词汇、方言词汇等。还可特指某一个人或某一作品所用的词和短语的总和，如“老舍的词汇”、“《鲁迅全集》的词汇”等。 詞彙是词语的集合体，词汇和词语的关系是集体与个体的关系，好比树林和树的关系。 (zh)
- Словнико́вий запа́с — це набір слів, яким володіє людина у знайомій їй мові. Словниковий запас, як правило, росте та розвивається з віком, і слугує як практичний і фундаментальний інструмент для спілкування та здобування знань. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- مفردات اللغة، هي حصيلة الكلمات التي يعرفها الفرد في اللغة سواء كان يستعملها أم لا. تنمو المفردات عادة وتتطور مع تقدم العمر فهي الأداة الأساسية للتواصل واكتساب المعلومات. تسمى المفردات التي يستعملها في حياته ونشاطاته اليومية «المفردات المستعملة» (Active vocabulary) بينما تسمى المفردات التي لا يستعملها ولكن يستطيع أن يفهمها «المفردات الكامنة» (Passive vocabulary). (ar)
- Το λεξιλόγιο είναι το σύνολο των γνωστών λέξεων εντός της γλώσσας που γνωρίζει ένα άτομο. Το λεξιλόγιο αναπτύσσεται συνήθως με την ηλικία. Χρησιμεύει ως χρήσιμο και βασικό εργαλείο για την επικοινωνία και την απόκτηση γνώσεων. Η απόκτηση ένα εκτεταμένου λεξιλογίου είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην εκμάθηση μιας . Η έλλειψη λεξιλογίου, χαρακτηριστικό το οποίο εμφανίζεται ιδιαίτερα στις μέρες μας, είναι γνωστή ως . Υπάρχουν αρκετές απόψεις ότι εμφανίζεται ιδιαίτερα στους νέους. (el)
- Berbategia hizkuntza bat osatzen duen hitz multzoa da, bereziki pertsona, talde edo komunitate batek ezagutu eta erabiltzen duena. Adibidez, ausart euskal hiztun guztien berbategian dagoen hitza da, baina ez horrenbeste zangar, haren sinonimoa izan arren, askoz gutxiago erabiltzen den hitza baita. (eu)
- Kosakata (bahasa Inggris: vocabulary) adalah seperangkat kata yang familiar dalam bahasa seseorang. Kosakata, biasanya dikembangkan seiring bertambahnya usia, berfungsi sebagai alat yang berguna dan fundamental untuk komunikasi dan memperoleh pengetahuan. Memperoleh kosakata ekstensif adalah salah satu tantangan terbesar dalam mempelajari bahasa kedua. (in)
- A vocabulary is a set of familiar words within a person's language. A vocabulary, usually developed with age, serves as a useful and fundamental tool for communication and acquiring knowledge. Acquiring an extensive vocabulary is one of the largest challenges in learning a second language. (en)
- 어휘(語彙)란 어떤 특정한 범위 내에서 사용되는 낱말의 총 집합을 뜻한다. (ko)
- 語彙（ごい）とは、ある特定の範囲（例えば、一つの文学作品や、一個人の発言記録など）において使われる単語の総体（「彙」は「集まり」の意味）。したがって、通例「語彙」を個々の語を示す表現として用いることはできない。たとえば、「あの人は語彙が豊富だ。」という文は容認できるが、「『もったいない』という語彙」と述べることには不自然さが伴う。語彙を体系的に記述研究する言語学の分野を語彙論という。 (ja)
- Слова́рный запа́с, лексико́н — набор слов, которыми владеет человек. (ru)
- 词汇可泛指一种语言里所有的（或特定范围的）词，包括或不包括固定结构（如成语）的总和。例如汉语词汇、英语词汇或基本词汇、文言词汇、方言词汇等。还可特指某一个人或某一作品所用的词和短语的总和，如“老舍的词汇”、“《鲁迅全集》的词汇”等。 詞彙是词语的集合体，词汇和词语的关系是集体与个体的关系，好比树林和树的关系。 (zh)
- Словнико́вий запа́с — це набір слів, яким володіє людина у знайомій їй мові. Словниковий запас, як правило, росте та розвивається з віком, і слугує як практичний і фундаментальний інструмент для спілкування та здобування знань. (uk)
- El vocabulari o lèxic és el conjunt de paraules d'un llenguatge, que pot ser artístic o també el d'una llengua o idioma. En aquest darrer context, també s'usa per designar el nombre de mots coneguts per una persona, una comunitat o que apareixen en un text concret. (ca)
- Slovní zásoba (nebo také lexikum) představuje soubor všech slov a slovních spojení (lexikálních jednotek, lexémů), která se vyskytují v jednom konkrétním jazyce nebo která v daném jazyce zná jeden konkrétní jedinec (individuální slovní zásoba). Do aktivní slovní zásoby patří ta slova, která člověk používá při ústním i psaném projevu. Slovům z pasivní slovní zásoby člověk rozumí, ale sám je běžně nepoužívá. (cs)
- Vortprovizo estas leksika bazo de iu lingvo, dialekto aŭ alia lingva esprimformo (ĵargono, ktp).La vortprovizo konsistas el (tablo, bela, kuri), derivaĵoj (surtabligi, beleco, kuradi), kunmetaĵoj (tablotuko, belvidejo, kuratingi), (kompleksaj tempoj, dufera trioksido, egaligo de kunkudroj) kaj fiksitaj frazeologiaĵoj (tion li ne afiŝos, droni en revoj, ne restis ŝtono sur ŝtono, ĉiu vulpo sian voston laŭdas). En ĝi estas propraj nomoj (Rembrandto, Jozefo, Romo, Eŭropo), fakvortoj (glicerino, ŝafto, vulkanizi) kaj poetismoj (stalono, mava). (eo)
- Als Wortschatz (auch: Vokabular, Lexikon oder Lexik) bezeichnet man die Gesamtheit aller Wörter. Damit kann gemeint sein:
* die Gesamtheit aller Wörter einer Sprache zu einem bestimmten Zeitpunkt oder
* die Gesamtheit aller Wörter einer Sprache, die ein einzelner Sprecher kennt oder verwendet. Innerhalb der zweiten Bedeutung ist nochmals zu unterscheiden: (de)
- Een woordenschat, lexicon, vocabularium of vocabulaire is de verzameling woorden die een taal of een persoon rijk is. We spreken bijvoorbeeld van de woordenschat van:
* een persoon in een bepaalde taal, zowel bij de natuurlijke taalontwikkeling in de moedertaal als bij het later leren van een vreemde taal;
* een taal: alle woorden die de taal heeft;
* een oeuvre: alle woorden die een schrijver in zijn werk gebruikt.
* een persoon, als aanduiding van diens . (nl)
- Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretną osobę. Leksyka tworzy złożony system, w którego skład wchodzą różne podsystemy z rozmaitymi warstwami słów. Poszczególne leksemy różnią się pod względem pochodzenia, kontekstu stosowania, nacechowania stylistycznego i stopnia bliskości znaczeniowej. Między jednostkami leksykalnymi zachodzą różnego rodzaju relacje semantyczne i formalne, takie jak: synonimia, antonimia, homonimia. (pl)
- Ordförråd (vokabulär, lexikalisk) är de ord som finns i ett språk. En person kan ha ett aktivt ordförråd och ett passivt ordförråd. Rent allmänt brukar ett språks ord indelas i respektive , men överlappningar av de två förekommer. Ett betydelseord har en striktare och i allmänhet en lägre användningsfrekvens än ett formord. Karakteristiskt hör betydelseorden till de öppna ordklasserna, vilket betyder att de är substantiv, adjektiv eller verb. Formorden å andra sidan, tillhör de slutna ordklasserna, som exempelvis prepositioner, konjunktioner eller artiklar. De öppna ordklasserna fylls ständigt på med nya ord genom dels nybildning och dels genom inlån. Generellt kan man dock säga att de slutna ordklasserna är stabilare. (sv)
|
