| dbo:abstract
|
- فرضية الفترة الحرجة هذه الفرضية محل جدل ونقاش واسع في اللغويات واكتساب اللغة، هذه الفرضيه تدور حول ارتباط القدرة على اكتساب اللغة بالعمر، من الناحية البيولوجية. هذه الفرضية تقول أن هناك فترة حرجة (محددة) لاكتساب اللغة في البيئات الغنية لغوياً، وبعد هذه الفترة يصبح اكتساب اللغة أكثر صعوبة وأكبر جهداً. هذه الفرضية تنص على أن السنوات القليلة الأولى في الحياة الإنسان هي من أهم السنوات التي يتمكن فيها الفرد من اكتساب اللغة الأم (الأولى)، وفق وجود حوافز ملائمة. إذا لم توجد المُدخلات اللغوية إلا بعد هذه السنين الأولى (الفترة الحرجة)، فالفرد لن يصل إطلاقاً إلى مستوى السيطرة الكاملة أو التمكن الكامل من اللغة، خصوصا في النحو. الأدلة على هذه الفرضية قاصرة، ودعمها يعود بشكل كبير إلى حجج نظرية ومشابهة لفترات حرجة أخرى في الأحياء، مثل التطور المرئي، ولكنها على الرغم من ذلك مقبولة على نطاق واسع. إلا أن طبيعة هذه الظاهرة، كانت واحدة من أكثر القضايا التي تم مناقشتها بكثافة في علم اللغة النفسي والعلوم الإداركية بشكل عام ولعقود. بعض الكتاب اقترح فترة «حساسة» أو «مثلى» بدلاً من فترة حرجة واحدة، والبعض الآخر يشكك في الأسباب (النضج الجسدي، والعوامل الإدراكية). مدة الفترة تختلف بشكل كبير تحت اعتبارات مختلفة. في «اكتساب اللغة الثانية»، أقوى دليل على فرضية الفترة الحرجة يكمن في دراسة اللهجة (أو اللكنة)، حيث معظم المتعلمين الأكبر عمراً لا يصلون إلى مستوى المتحدثين الأصليين. ومع ذلك، وتحت شروط معينة تم فيها ملاحظة اللهجة الشبيهة بالأصلية حيث تشير تلك الملاحظات إلى أن اللهجة متأثرة بعوامل متعددة، مثل الهوية والدوافع، بدلاً من التأثر بعقبة الفترة البيولوجية الحرجة. (Moyer, 1999; Bongaerts et al., 1995; Young-Scholten, 2002). (ar)
- The critical period hypothesis or sensitive period hypothesis claims that there is an ideal time window of brain development to acquire language in a linguistically rich environment, after which further language acquisition becomes much more difficult and effortful. It is the subject of a long-standing debate in linguistics and language acquisition over the extent to which the ability to acquire language is biologically linked to age. The critical period hypothesis was first proposed by Montreal neurologist Wilder Penfield and co-author Lamar Roberts in their 1959 book Speech and Brain Mechanisms, and was popularized by Eric Lenneberg in 1967 with Biological Foundations of Language. The critical period hypothesis states that the first few years of life is the crucial time in which an individual can acquire a first language if presented with adequate stimuli, and that first-language acquisition relies on neuroplasticity. If language input does not occur until after this time, the individual will never achieve a full command of language. There is much debate over the timing of the critical period with respect to SLA (second language acquisition), with estimates ranging between 2 and 13 years of age. The critical period hypothesis is derived from the concept of a critical period in the biological sciences, which refers to a set period in which an organism must acquire a skill or ability, or said organism will not be able to acquire it later in life. Strictly speaking, the experimentally verified critical period relates to a time span during which damage to the development of the visual system can occur, for example if animals are deprived of the necessary binocular input for developing stereopsis. Preliminary research into the Critical period hypothesis investigated brain lateralization as a possible neurological cause; however, this theoretical cause was largely discredited since lateralization does not necessarily increase with age, and no definitive link between language learning ability and lateralization was ever determined. A more general hypothesis holds that the critical period for language acquisition is linked to the interaction of the prolonged development of the human brain after birth and rearing in a socio-linguistic environment. Based on studies of the critical period for development of the visual system, this hypothesis holds that language-specific neural networks are constructed by the functional validation of synapses that are specifically activated by exposure to a linguistic environment early in life. Humans are uniquely capable of language due to the genetically determined size and complexity of the brain and the long period of postnatal development, during which the environment can select neuronal circuits that facilitate language. Recently, it has been suggested that if a critical period does exist, it may be due at least partially to the delayed development of the prefrontal cortex in human children. Researchers have suggested that delayed development of the prefrontal cortex and an associated delay in the development of cognitive control may facilitate convention learning, allowing young children to learn language far more easily than cognitively mature adults and older children. This pattern of prefrontal development is unique to humans among similar mammalian (and primate) species, and may explain why humans—and not chimpanzees—are so adept at learning language. (en)
- Tá hipitéis na tréimhse criticiúla ina ábhar díospóireachta le fada an lá sa teangeolaíocht agus i sealbhú teanga faoin méid a bhfuil cúrsaí aoise mar athróg lárnach i gcás sealbhú éifeachtach teanga. Is iad Wilder Penfield, Lamar Roberts (1959) agus (1967) a chuir an teoiric faoin hipitéis i gcás sealbhú na céad teanga chun cinn ar dtús, ina leabhar 1959 Speech and Brain Mechanisms, Penfield, W.; Roberts, L. (1959). Speech and Brain Mechanisms., bunaithe ar fhianaise ó chásanna sealbhaithe na céad teanga i measc páistí áirithe. Is ábhar conspóideach é ábhar na hipitéise sa ghort ó shin idir iad siúd atá ar aon fhocal leis an hipitéis agus iad siúd atá i gcoinne na hipitéise.Deirtear i hipitéis na tréimhse criticiúla gurb é an chéad chúpla bliain dá shaol an t-am ríthábhachtach inar féidir le duine a a shealbhú má chuirtear spreagthaí leordhóthanacha ar fáil dó, agus go mbraitheann sealbhú céad teanga ar . Mura dtarlaíonn ionchur teanga go dtí tar éis an ama seo, ní bhainfidh an duine ceannas iomlán teanga amach go deo. Tá go leor díospóireachta ann maidir le tráthúlacht na tréimhse criticiúla maidir le sealbhú an dara teanga (SDT), le meastacháin idir 2 agus 13 bliana d’aois. Díorthaítear hipitéis na tréimhse criticiúla ón gcoincheap tréimhse chriticiúil sna heolaíochtaí bitheolaíocha, a thagraíonn do thréimhse shocraithe ina gcaithfidh orgánach scil nó cumas a fháil, nó nach mbeidh an t-orgánach in ann é a fháil níos déanaí sa saol. Ó cheart, baineann an tréimhse chriticiúil a fhíoraítear go turgnamhach le tréimhse ama inar féidir damáiste d’fhorbairt an chórais amhairc a dhéanamh, mar shampla má bhaintear an t-ionchur déshúileach riachtanach d’ainmhithe chun aireachtáil doimhneachta (Béarla:stereopsis) a fhorbairt. Rinne réamhthaighde ar hipitéis na Tréimhse Criticiúil imscrúdú ar chliathrú na hinchinne mar chúis néareolaíoch a d’fhéadfadh a bheith ann, ach bhí drochmheas ar an gcúis theoiriciúil seo den chuid is mó ós rud é nach gá go méadaíonn cliathú le haois, agus níor socraíodh riamh aon nasc deifnídeach idir cumas foghlama teanga agus cliathánacht. Le déanaí, tugadh le fios, má tá tréimhse chriticiúil ann, go bhféadfadh sé a bheith mar gheall, go páirteach ar a laghad, ar fhorbairt mhoillithe na i leanaí daonna. Thug taighdeoirí le fios go bhféadfadh forbairt mhoillithe ar an coirtéis réamhthosaigh agus moill ghaolmhar i bhforbairt rialú cognaíocha gnásfhoghlaim a éascú, rud a ligfidh do leanaí óga teanga a fhoghlaim i bhfad níos éasca ná daoine fásta ata aibí go cognaíoch agus leanaí níos sine. Tá an patrún seo d’fhorbairt réamhthosach uathúil do dhaoine i measc speicis mhamach (agus príomhaigh) den chineál céanna, agus d’fhéadfadh sé a mhíniú cén fáth go bhfuil daoine - agus ní simpeansaithe - chomh hinniúil sin ag foghlaim teanga. (ga)
- 言語獲得および第二言語習得における臨界期仮説（りんかいきかせつ、英: critical period hypothesis）とは、臨界期とよばれる年齢を過ぎると言語の習得が不可能になるという仮説である。母語の習得および外国語の習得の両方に対して使われる。第一言語と第二言語の両方の習得に関して年齢が重要な要素となりうるが、はたして臨界期なるものが本当に存在するのか、また存在するとしたらそれがいつなのかなどについては長い議論があった。この仮説の最も大きい弱点は、多くの者が成人後に初等教育を第二言語環境下でやり直さないことにある。したがって21世紀初頭現在において上記仮説は極めて疑わしいものとなっている。成人後に第二言語習得者と全く同じ環境、過程で同じ教育（幼稚園から大学まで）を受けた場合、第一言語と同じ水準での言語習得運用が可能になった例がある。 (ja)
- 결정적 시기 가설(critical period hypothesis, CPH)은 언어 습득에는 결정적 시기가 있다는 언어학 및 심리학 가설이다. 언어 학습에 결정적 시기가 있다는 이 가설(假說)은 1967년 미국의 언어학자 (Eric Lenneberg) 교수가 《언어의 생물학적 기초》 라는 책에서 언급한 후 대중에게 널리 알려지게 되었다. 에릭 레너버그는 2세부터 사춘기까지의 기간이 '언어 습득의 결정적인 시기'이며, 이 시기가 지나면 제1언어(모국어, L1)를 습득할 수 없고, 같은 이유로 인해 제2언어(외국어, L2) 역시 원어민만큼 유창하게 구사할 수 없다고 주장했다. 이 가설(假說)은 언어중추의 성장이 14세경에 종료된다는 의학적 연구 결과가 발표된 후, 뇌의 성장과 발달 정도에 따라 언어 습득의 이상적인 최적기가 존재한다는 주장의 주요 근거가 되고 있다. 또한 사회로부터 격리된 후 고립된 채 성장한 야생아동(Feral child)들에게 나타나는 모글리 신드롬(Mowgli Syndrome)으로 인해 설득력을 얻고 있다. 한편, 외국어(특히 영어) 조기 교육 찬성론자들은 촘스키의 '생득설' 과 '결정적 시기 가설'을 자신들의 주장의 주요 근거로 삼고 있다. 그러나, 언어 습득 능력이 생물학적인 나이와 깊은 관련이 있다는 주장은 오랜 동안 논쟁중인 주제에 속할 뿐으로 명쾌하게 검증된 바는 없다. 또한 성인이 언어학습의 어려움을 겪는 이유에 대해서는 '퇴화설'과 '방해설' 그리고 뇌의 '신경 가소성' 이론 등이 제시되며 반박과 비판을 받고 있다. (ko)
- Ipotesi del periodo critico (critical period hypothesis) - L'ipotesi dell'acquisizione del linguaggio, formulata dal linguista e psicologo americano Eric Lenneberg (1921–1975), che per primo notò che esistesse un periodo specifico per l'acquisizione del linguaggio. Lenneberg ha affermato che se l'acquisizione del linguaggio non avviene prima della fine dell'adolescenza, non sarà mai possibile acquisirla in una forma pienamente funzionale. Il linguista americano Noam Chomsky fa riferimento all'ipotesi di Lenneberg, secondo il quale l'acquisizione del linguaggio è possibile grazie al meccanismo di acquisizione del linguaggio attivo nel periodo critico (language acquisition device o LAD ) contenente i principi della grammatica universale. Secondo Chomsky, le regole della grammatica universale sono presenti in tutte le lingue del mondo, e, poiché sono innate, i bambini che acquisiscono una lingua non hanno bisogno di impararla. Tuttavia, dopo che il periodo critico è trascorso, questo meccanismo scompare e l'acquisizione del linguaggio senza il suo aiuto è praticamente impossibile. La relazione con l'ipotesi del periodo critico è il caso di Genie noto in letteratura come uno dei tanti bambini selvaggi, che per 13 anni della sua vita è stata vittima di violenza domestica, e sin dalla nascita è stata isolata in una stanza angusta, tagliata fuori da ogni forma di comunicazione. Il risultato di questo trattamento è stato un sottosviluppo fisico visibile e una completa incapacità di usare il linguaggio. Quindi c'è stata una grande opportunità per verificare la teoria del '"esperimento proibito" secondo cui, un ambiente familiare adeguato, può aiutare a compensare le carenze linguistiche dopo i dodici anni. Si è scoperto che la ragazza non era in grado di imparare completamente la lingua, tuttavia gli esperti non sono d'accordo sul grado di acquisizione del linguaggio raggiunto da Genie. Gli oppositori dell'ipotesi del periodo critico indicano che, sia in questo caso che in altri simili, un bambino raramente cresce in un ambiente favorevole simile alle condizioni familiari e che il mancato apprendimento della lingua in un secondo momento, può essere il risultato di una crescita in condizioni inadeguate piuttosto che la mancanza di contatto con il linguaggio. Una visione più recente dell'ipotesi del periodo critico, viene presentata da Robert DeKeyser, docente presso l'Università del Maryland, College Park; DeKeyser sostiene che sebbene vi sia un'età critica, ciò non significa che gli adulti non siano in grado di perfezionare una seconda lingua; possono farlo almeno in termini di sintassi. Sebbene questo paradosso non abbia ancora trovato una spiegazione del tutto soddisfacente, si ritiene che padroneggiare una lingua straniera dopo il periodo critico sia possibile grazie alla cosiddetta struttura linguistica latente (latent language structure) costruita durante il primo apprendimento linguistico . Così, mentre lo studente di lingua straniera non può più avere accesso diretto alle regole della grammatica universale necessarie per l'acquisizione della prima lingua, ci sono ancora regole preservate dall'apprendimento della prima lingua. Ai fini dell'apprendimento di una lingua straniera, queste regole sono ancora applicabili nella forma in cui sono state scritte nella prima lingua. (it)
- Hipoteza okresu krytycznego (ang. critical period hypothesis) – hipoteza dotycząca przyswajania języka sformułowana przez amerykańskiego językoznawcę i psychologa Erica Lenneberga (1921–1975), który jako pierwszy zauważył, że istnieje określony okres na przyswojenie języka. Lenneberg stwierdził, że jeśli nabycie języka nie nastąpi przed zakończeniem okresu dojrzewania, nigdy nie będzie możliwe jego przyswojenie w pełni funkcjonalnej formie. Do hipotezy Lenneberga nawiązuje amerykański językoznawca Noam Chomsky, który twierdzi, że przyswojenie języka możliwe jest dzięki czynnemu w okresie krytycznym mechanizmowi przyswajania języka (ang. language acquisition device lub LAD) zawierającemu zasady . Według Chomsky'ego zasady gramatyki uniwersalnej obecne są we wszystkich językach świata i ponieważ są wrodzone, dzieci nabywające język nie muszą się ich uczyć. Jednak po upływie okresu krytycznego, mechanizm ten ulega zanikowi i nabycie języka bez jego pomocy jest praktycznie niemożliwe. Związek z hipotezą okresu krytycznego ma przypadek Genie znanej w literaturze jako jedno z wielu dzikich dzieci (ang. feral children), która przez 13 lat życia była ofiarą przemocy w rodzinie i od czasu narodzin była izolowana w ciasnym pokoju, odcięta od jakiejkolwiek formy komunikacji. Wynikiem tego był widoczny niedorozwój fizyczny, jak również zupełna niezdolność posługiwania się językiem. Nadarzyła się zatem świetna okazja na zweryfikowanie teorii „zakazanego eksperymentu”, według której odpowiednie środowisko domowe jest w stanie pomóc w nadrobieniu braków językowych po dwunastym roku życia. Okazało się, że dziewczyna nie była w stanie nauczyć się całkowicie języka, jednakże specjaliści nie są zgodni co do stopnia przyswojenia mowy, jaki osiągnęła Genie. Przeciwnicy hipotezy okresu krytycznego wskazują, że zarówno w tym przypadku, jak i w innych podobnych, dziecko rzadko dorasta w przyjaznym środowisku zbliżonym do warunków domowych i że niepowodzenie w przyswojeniu języka w późniejszym okresie może być skutkiem dorastania w nieodpowiednich warunkach, a nie konsekwencją braku kontaktu z językiem. Bardziej aktualny pogląd dotyczący hipotezy okresu krytycznego przedstawia Robert DeKeyser, wykładowca na Uniwersytecie Maryland w College Park. DeKeyser argumentuje, że chociaż istnieje wiek krytyczny, nie oznacza to, że dorośli nie są w stanie opanować do perfekcji drugiego języka; mogą to zrobić przynajmniej w dziedzinie składni. Chociaż paradoks ten nie znalazł jeszcze w pełni zadowalającego wyjaśnienia, przypuszcza się, że opanowanie języka obcego po upływie okresu krytycznego możliwe jest dzięki tzw. uśpionej strukturze języka (ang. latent language structure) zbudowanej w trakcie przyswajania języka pierwszego. Tak więc chociaż osoba ucząca się języka obcego nie może już liczyć na bezpośredni dostęp do zasad gramatyki uniwersalnej niezbędnych do przyswojenia języka pierwszego, pozostają jej jeszcze zasady zachowane dzięki przyswojeniu języka pierwszego. Dla celów nauki języka obcego zasady te używalne są jeszcze w formie, w jakiej zostały zapisane w języku pierwszym. (pl)
- Kritisk period är en språkvetenskaplig term myntad av den amerikanske lingvisten och neurofysiologen Eric Lenneberg 1967 i dennes bok Biological Foundations of Language. Teorin hävdar att det finns en kritisk period för språkinlärning som sträcker sig från födseln fram till ungefär 12 års ålder. Om ett barn inte har lärt sig ett språk inom denna period kommer barnet aldrig fullt ut behärska språket. (sv)
- 关键期假设（英文：critical period hypothesis）是一个长期存在争论的假说，关于人是否存在一个语言学习的关键年龄段。 该假说一般认为，存在一个理想时期更容易受语言环境影响从而比其他时间更容易学习一门语言。关键期假设认为，生命的最初几年是关键时期，在足够的刺激下，人都能习得第一语言。如果超过这个时期，语言的学习将会非常困难，特别是在语法方面。然而事實上這種說法目前在學界仍然只是一種假說，各方學者對此仍有許多批評爭議，未有定論。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 言語獲得および第二言語習得における臨界期仮説（りんかいきかせつ、英: critical period hypothesis）とは、臨界期とよばれる年齢を過ぎると言語の習得が不可能になるという仮説である。母語の習得および外国語の習得の両方に対して使われる。第一言語と第二言語の両方の習得に関して年齢が重要な要素となりうるが、はたして臨界期なるものが本当に存在するのか、また存在するとしたらそれがいつなのかなどについては長い議論があった。この仮説の最も大きい弱点は、多くの者が成人後に初等教育を第二言語環境下でやり直さないことにある。したがって21世紀初頭現在において上記仮説は極めて疑わしいものとなっている。成人後に第二言語習得者と全く同じ環境、過程で同じ教育（幼稚園から大学まで）を受けた場合、第一言語と同じ水準での言語習得運用が可能になった例がある。 (ja)
- Kritisk period är en språkvetenskaplig term myntad av den amerikanske lingvisten och neurofysiologen Eric Lenneberg 1967 i dennes bok Biological Foundations of Language. Teorin hävdar att det finns en kritisk period för språkinlärning som sträcker sig från födseln fram till ungefär 12 års ålder. Om ett barn inte har lärt sig ett språk inom denna period kommer barnet aldrig fullt ut behärska språket. (sv)
- 关键期假设（英文：critical period hypothesis）是一个长期存在争论的假说，关于人是否存在一个语言学习的关键年龄段。 该假说一般认为，存在一个理想时期更容易受语言环境影响从而比其他时间更容易学习一门语言。关键期假设认为，生命的最初几年是关键时期，在足够的刺激下，人都能习得第一语言。如果超过这个时期，语言的学习将会非常困难，特别是在语法方面。然而事實上這種說法目前在學界仍然只是一種假說，各方學者對此仍有許多批評爭議，未有定論。 (zh)
- فرضية الفترة الحرجة هذه الفرضية محل جدل ونقاش واسع في اللغويات واكتساب اللغة، هذه الفرضيه تدور حول ارتباط القدرة على اكتساب اللغة بالعمر، من الناحية البيولوجية. هذه الفرضية تقول أن هناك فترة حرجة (محددة) لاكتساب اللغة في البيئات الغنية لغوياً، وبعد هذه الفترة يصبح اكتساب اللغة أكثر صعوبة وأكبر جهداً. (ar)
- The critical period hypothesis or sensitive period hypothesis claims that there is an ideal time window of brain development to acquire language in a linguistically rich environment, after which further language acquisition becomes much more difficult and effortful. It is the subject of a long-standing debate in linguistics and language acquisition over the extent to which the ability to acquire language is biologically linked to age. The critical period hypothesis was first proposed by Montreal neurologist Wilder Penfield and co-author Lamar Roberts in their 1959 book Speech and Brain Mechanisms, and was popularized by Eric Lenneberg in 1967 with Biological Foundations of Language. (en)
- Tá hipitéis na tréimhse criticiúla ina ábhar díospóireachta le fada an lá sa teangeolaíocht agus i sealbhú teanga faoin méid a bhfuil cúrsaí aoise mar athróg lárnach i gcás sealbhú éifeachtach teanga. Is iad Wilder Penfield, Lamar Roberts (1959) agus (1967) a chuir an teoiric faoin hipitéis i gcás sealbhú na céad teanga chun cinn ar dtús, ina leabhar 1959 Speech and Brain Mechanisms, Penfield, W.; Roberts, L. (1959). Speech and Brain Mechanisms., bunaithe ar fhianaise ó chásanna sealbhaithe na céad teanga i measc páistí áirithe. Is ábhar conspóideach é ábhar na hipitéise sa ghort ó shin idir iad siúd atá ar aon fhocal leis an hipitéis agus iad siúd atá i gcoinne na hipitéise.Deirtear i hipitéis na tréimhse criticiúla gurb é an chéad chúpla bliain dá shaol an t-am ríthábhachtach inar féidi (ga)
- 결정적 시기 가설(critical period hypothesis, CPH)은 언어 습득에는 결정적 시기가 있다는 언어학 및 심리학 가설이다. 언어 학습에 결정적 시기가 있다는 이 가설(假說)은 1967년 미국의 언어학자 (Eric Lenneberg) 교수가 《언어의 생물학적 기초》 라는 책에서 언급한 후 대중에게 널리 알려지게 되었다. 에릭 레너버그는 2세부터 사춘기까지의 기간이 '언어 습득의 결정적인 시기'이며, 이 시기가 지나면 제1언어(모국어, L1)를 습득할 수 없고, 같은 이유로 인해 제2언어(외국어, L2) 역시 원어민만큼 유창하게 구사할 수 없다고 주장했다. 이 가설(假說)은 언어중추의 성장이 14세경에 종료된다는 의학적 연구 결과가 발표된 후, 뇌의 성장과 발달 정도에 따라 언어 습득의 이상적인 최적기가 존재한다는 주장의 주요 근거가 되고 있다. 또한 사회로부터 격리된 후 고립된 채 성장한 야생아동(Feral child)들에게 나타나는 모글리 신드롬(Mowgli Syndrome)으로 인해 설득력을 얻고 있다. (ko)
- Ipotesi del periodo critico (critical period hypothesis) - L'ipotesi dell'acquisizione del linguaggio, formulata dal linguista e psicologo americano Eric Lenneberg (1921–1975), che per primo notò che esistesse un periodo specifico per l'acquisizione del linguaggio. Lenneberg ha affermato che se l'acquisizione del linguaggio non avviene prima della fine dell'adolescenza, non sarà mai possibile acquisirla in una forma pienamente funzionale. Il linguista americano Noam Chomsky fa riferimento all'ipotesi di Lenneberg, secondo il quale l'acquisizione del linguaggio è possibile grazie al meccanismo di acquisizione del linguaggio attivo nel periodo critico (language acquisition device o LAD ) contenente i principi della grammatica universale. Secondo Chomsky, le regole della grammatica universale (it)
- Hipoteza okresu krytycznego (ang. critical period hypothesis) – hipoteza dotycząca przyswajania języka sformułowana przez amerykańskiego językoznawcę i psychologa Erica Lenneberga (1921–1975), który jako pierwszy zauważył, że istnieje określony okres na przyswojenie języka. Lenneberg stwierdził, że jeśli nabycie języka nie nastąpi przed zakończeniem okresu dojrzewania, nigdy nie będzie możliwe jego przyswojenie w pełni funkcjonalnej formie. Do hipotezy Lenneberga nawiązuje amerykański językoznawca Noam Chomsky, który twierdzi, że przyswojenie języka możliwe jest dzięki czynnemu w okresie krytycznym mechanizmowi przyswajania języka (ang. language acquisition device lub LAD) zawierającemu zasady . Według Chomsky'ego zasady gramatyki uniwersalnej obecne są we wszystkich językach świata i poni (pl)
|
