| dbo:abstract
|
- Un fuerte poligonal es un tipo de fortificación que se originó en Francia a finales del siglo XVIII y se desarrolló completamente en Alemania en la primera mitad del siglo XIX. A diferencia de los fuertes anteriores, los fuertes poligonales no tenían bastiones, lo que resultó ser vulnerable. Como parte de las fortalezas circulares, las fortalezas poligonales generalmente se organizaban en un anillo alrededor del lugar que debían proteger, de modo que cada fortaleza pudiera sostener a sus vecinos. El concepto de fuerte poligonal demostró ser adaptable a las mejoras en la artillería que podrían usarse contra ellos, y continuaron construyéndose y reconstruyéndose hasta bien entrado el siglo XX. (es)
- Im Festungsbau ist das Polygonalsystem der Grundsatz, bei den Außenlinien von Befestigungsanlagen möglichst alle einspringenden Winkel zu vermeiden. So gebaute Festungen haben die Form eines Polygons (eines Vielecks). (de)
- A polygonal fort is a type of fortification originating in France in the late 18th century and fully developed in Germany in the first half of the 19th century. Unlike earlier forts, polygonal forts had no bastions, which had proved to be vulnerable. As part of ring fortresses, polygonal forts were generally arranged in a ring around the place they were intended to protect, so that each fort could support its neighbours. The concept of the polygonal fort proved to be adaptable to improvements in the artillery which might be used against them, and they continued to be built and rebuilt well into the 20th century. (en)
- Una fortificazione a base poligonale è una fortezza costruita con lo stile sviluppatosi attorno alla metà del XIX secolo, in risposta alla creazione di granate sempre più potenti. (it)
- Het polygonaal stelsel is een vestingbouwkundig stelsel waarbij er geen gebruik meer wordt gemaakt van bastions voor flankerend geschut. Het is in de 18e eeuw ontwikkeld naar de opvattingen van de Franse vestingbouwkundige Marc-René de Montalembert (1714-1800), als vervanging voor het gebastioneerd vestingstelsel. Het systeem werd vooral populair in de tweede helft van de 19e eeuw. Deze manier van vestingbouwen werd ontwikkeld in Duitsland als reactie op het steeds sterker wordende geschut. Het was de bedoeling dat de vijand op grote afstand van een stad gehouden werd door een ring van elkaar ondersteunende forten rond de stad. Bij de muren van de stad zelf kwam de aandacht vooral te liggen bij de nabijverdediging. De vestingen hebben in een ideale situatie een gelijkmatig, veelhoekig grondplan. Flankerend vuur om de gracht en het direct voorliggende terrein te bestrijken wordt gegeven vanuit zogenaamde caponnières, gekazematteerde uitbouwen die voor de hoofdwal liggen. Deze uitbouwen zelf worden bestreken met schuingeplaatste geschutsopstellingen, kazematten in de hoofdwal of flankbatterijen. Bij de meeste grote vestingfronten liggen de caponnières voor het midden van de hoofdwal, aldaarniet gedekt door een voorliggend ravelijn, dat dan de vorm heeft van een couvre-face. Bij kleinere vestingfronten kan de caponnière aan een uiteinde van het front liggen. Een voorbeeld van zo'n klein vestingfront kan men vinden in Gorinchem. Door het aanleggen van een kanaal langs de vesting moest een bastion worden afgebroken. Om die zijde van de vesting toch te kunnen bestrijken werd die tot een lange rechte wal omgebouwd met een caponnière aan het einde. Voorbeelden van intacte polygonale vestingsteden zijn er niet. Een voorbeeld van een stad waar nog aanzienlijke resten te vinden zijn van polygonale fronten zijn Ulm in Duitsland en Diest in België. Polygonale forten komen vaker voor, zoals het Fort bij Rijnauwen en Fort Sabina Henrica bij Willemstad. De binnenste ring van forten rond de binnenstad van Antwerpen bestaat uit een groot aantal identieke polygonale forten waarvan de meeste nog redelijk intact zijn. (nl)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 37324 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Un fuerte poligonal es un tipo de fortificación que se originó en Francia a finales del siglo XVIII y se desarrolló completamente en Alemania en la primera mitad del siglo XIX. A diferencia de los fuertes anteriores, los fuertes poligonales no tenían bastiones, lo que resultó ser vulnerable. Como parte de las fortalezas circulares, las fortalezas poligonales generalmente se organizaban en un anillo alrededor del lugar que debían proteger, de modo que cada fortaleza pudiera sostener a sus vecinos. El concepto de fuerte poligonal demostró ser adaptable a las mejoras en la artillería que podrían usarse contra ellos, y continuaron construyéndose y reconstruyéndose hasta bien entrado el siglo XX. (es)
- Im Festungsbau ist das Polygonalsystem der Grundsatz, bei den Außenlinien von Befestigungsanlagen möglichst alle einspringenden Winkel zu vermeiden. So gebaute Festungen haben die Form eines Polygons (eines Vielecks). (de)
- A polygonal fort is a type of fortification originating in France in the late 18th century and fully developed in Germany in the first half of the 19th century. Unlike earlier forts, polygonal forts had no bastions, which had proved to be vulnerable. As part of ring fortresses, polygonal forts were generally arranged in a ring around the place they were intended to protect, so that each fort could support its neighbours. The concept of the polygonal fort proved to be adaptable to improvements in the artillery which might be used against them, and they continued to be built and rebuilt well into the 20th century. (en)
- Una fortificazione a base poligonale è una fortezza costruita con lo stile sviluppatosi attorno alla metà del XIX secolo, in risposta alla creazione di granate sempre più potenti. (it)
- Het polygonaal stelsel is een vestingbouwkundig stelsel waarbij er geen gebruik meer wordt gemaakt van bastions voor flankerend geschut. Het is in de 18e eeuw ontwikkeld naar de opvattingen van de Franse vestingbouwkundige Marc-René de Montalembert (1714-1800), als vervanging voor het gebastioneerd vestingstelsel. Het systeem werd vooral populair in de tweede helft van de 19e eeuw. Voorbeelden van intacte polygonale vestingsteden zijn er niet. Een voorbeeld van een stad waar nog aanzienlijke resten te vinden zijn van polygonale fronten zijn Ulm in Duitsland en Diest in België. (nl)
|
| rdfs:label
|
- Polygonalsystem (de)
- Fuerte poligonal (es)
- Fortificazione a base poligonale (it)
- Polygonal fort (en)
- Polygonaal stelsel (nl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:type
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:type
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
