| dbo:abstract
|
- Un legat (del títol de l'antiga Roma legatus) és un representant personal del papa a nacions estrangeres, o una part de l'Església catòlica. És l'encarregat d'atendre personalment en assumptes de la fe catòlica i per a l'establiment d'afers eclesiàstics. El terme legació és aplicat tant al mandat del legat com al territori al que se l'adscrivia (com un estat, o una província eclesiàstica). El legat és determinat directament pel papa de Roma, cap de l'Església catòlica i històricament cap dels estats Pontificis). Per això un legat normalment és enviat a un govern, un sobirà o a un gran cos de creients (com una església nacional) o per assumir un important esforç religiós, com un concili ecumènic, una croada a Terra Santa, o fins i tot contra una heretgia com els càtars. Durant la plena edat mitjana, els legats papals sovint eren usats per a enfortir els vincles entre Roma i a bona part de la cristiandat els legats eren diplomàtics especialitzats que no eren oriunds del país on eren enviats. Guala Bicchieri serví de legat a Anglaterra a principis del segle XIII i va jugar un important paper tant el govern civil i clerical anglès. A les darreries de l'edat mitjana havia esdevingut habitual nomenar clergues oriünds del país com a legats, com el Cardenal Wolsey que actuà de legat a la cort d'Enric VIII d'Anglaterra. La raó per aquest canvi en la política podria ser atribuïda a un canvi d'actitud envers la Reforma; per aquest punt, els homes estrangers que representen el papat seria més probablement per reforçar dissentiment que portar la cristiandat més proper junt. Els legats sovint convocaven consells legatins, que tractaven sobre el govern de l'església i altres afers eclesiàstics. Segons el papa Gregori VII, escrivint en el Dictatus papae, un legat "presideix sobre tots els bisbes en un consell, fins i tot si és inferior dins posició, i pugui pronunciar frase de deposició en contra els". Durant l'edat mitjana, un consell legatí era l'habitual significa que un legat papal imposava les seves directrius. (ca)
- Papežský legát či též apoštolský legát je vyslanec a reprezentant Svatého stolce s církevním či diplomatickým posláním zmocněný k zastupování papeže a k jednání jeho jménem jako osobní reprezentant. Legáta ustanovuje přímo papež, když je poslán k vládě státu nebo k zasedání koncilu. (cs)
- Der (päpstliche oder apostolische) Legat vertritt als Botschafter des Heiligen Stuhls die Autorität des Papstes und handelt in seinem Namen. Der Name leitet sich vom römischen Titel des Legatus („[von Amts wegen] Gesandter“) ab. Er wahrte im Mittelalter an Königshöfen die Interessen des Papstes und sprach auch Exkommunikationen aus. Legaten konnten auch kirchenorganisatorische Entscheidungen treffen, zum Beispiel Bistümer und Erzbistümer einrichten. Der unmittelbare Beauftragte des Papstes wird auch als Legatus a latere bezeichnet. (de)
- Papa legato aŭ legato de la Roma Pontifiko, estas sendito de la papo, lia stabila reprezentato ĉe propraj lokaj eklezioj aŭ ĉe ŝtataj aŭtoritatoj. Alifoje legatoj estas “delegitoj” aŭ “observantoj” ŝarĝitaj por “papa misio” ĉe episkoparaj konferencoj aŭ kongresoj. Kiam legato estas oficiale akreditita ĉe ŝtata registaro li prenas la nomon de apostola nuncio. Kiam legato estas akreditita ĉe apartaj memjuraj Eklezioj, li taskiĝas informi la Apostolan Seĝon pri la kondiĉoj de la lokaj eklezioj, kaj asisti la lokan episkopon, en la respekto de lia jura povo. (eo)
- Un legado apostólico, también llamado legado pontificio o legado papal (del latín legatus, cargo militar del Imperio romano) es un representante personal del papa de la Iglesia católica en naciones extranjeras o para alguna misión especial. Tiene poderes sobre asuntos referentes a la fe católica y para decidir en temas eclesiásticos. Tradicionalmente es nombrado directamente por el papa con una misión concreta, al contrario que el nuncio apostólico, que es el embajador ordinario de la Santa Sede. Históricamente han sido nombrados legados para asumir el liderazgo en nombre de la Iglesia en concilios ecuménicos, cruzadas o acciones contra grupos heréticos, como los cátaros durante la cruzada albigense. (es)
- A papal legate or apostolic legate (from the ancient Roman title legatus) is a personal representative of the pope to foreign nations, or to some part of the Catholic Church. He is empowered on matters of Catholic faith and for the settlement of ecclesiastical matters. The legate is appointed directly by the pope—the bishop of Rome and head of the Catholic Church. Hence a legate is usually sent to a government, a sovereign or to a large body of believers (such as a national church) or to take charge of a major religious effort, such as an ecumenical council, a crusade to the Holy Land, or even against a heresy such as the Cathars. The term legation is applied both to a legate's mandate and to the territory concerned (such as a state, or an ecclesiastical province). The relevant adjective is legatine. (en)
- Legatus Kepausan – dari bahasa Latin, gelar Romawi otentik Legatus – adalah orang yang mewakili paus untuk negara-negara luar negeri, atau beberapa bagian dari Gereja Katolik. (in)
- Le légat apostolique (du latin legatus, « envoyé »), ou plus communément légat du pape, ou légat pontifical, est un représentant extraordinaire du pape chargé d'une mission spécifique, généralement diplomatique. Il se distingue en cela du nonce apostolique qui est un ambassadeur permanent du Saint-Siège auprès des gouvernements étrangers. (fr)
- Il legato pontificio ("Legato del romano pontefice") è un inviato del papa, suo stabile rappresentante presso le Chiese locali o presso le autorità statali o presso istituzioni ecclesiastiche. È chiamato nunzio apostolico quando viene ufficialmente accreditato presso un governo statale. Quando è inviato presso le Chiese particolari, il suo compito è di informare la Santa Sede delle condizioni delle chiese locali e di assistere il vescovo e la conferenza episcopale del luogo, nel rispetto delle loro potestà. In altri casi (conferenze o congressi) il papa nomina un "delegato apostolico" o "osservatore" incaricato di una "missione pontificia". Infine, ha il nome di "legato pontificio" o "delegato pontificio" anche un ecclesiastico inviato come rappresentante del papa presso singole istituzioni ecclesiastiche, secondo le norme e gli statuti particolari di ciascuna: ad esempio è legato pontificio il cardinale che cura il legame morale tra la Santa Sede e le basiliche papali di San Francesco e di Santa Maria degli Angeli in Assisi; è delegato pontificio il vescovo che amministra la basilica di Sant'Antonio a Padova. (it)
- 교황 특사(敎皇特使, 라틴어: Legatus Apostolicus)는 다른 국가나 지역 교회에서 교황의 자격을 대신하는 임무를 맡은 로마 가톨릭교회의 고위 성직자를 일컫는 용어이다. 교황특사는 특별히 교황으로부터 기독교 신앙이나 성직과 관련된 문제 등에 관한 권한과 사명을 위임받은 직책이다. 교황 특사의 임명권은 전적으로 교황에게 있으며, 보통 한 국가의 통치자나 교회 단체 또는 세계 공의회나 십자군 파병 등 중요한 종교적 모임이 거행되는 장소에 파견된다. (ko)
- Een pauselijk legaat is een gezant van de paus die met bepaalde volmachten is uitgerust. De naam in het Latijn is legatus a latere, wat letterlijk betekent: gezant gezonden van de zijde van de paus. Een legaat van de paus bekleedt één of meer bevoegdheden van de paus zelf. (nl)
- Па́пский лега́т (лат. Legatus papae, Legatus Pontificius) — личный представитель папы римского в разных странах с поручением на срок, необходимый для его выполнения. Легат назначается лично папой и посылается с поручением к правительству, к монарху или к определённой общине верующих или же для организации определённого важного церковного мероприятия. Легаты стали назначаться папами с VI века. В отличие от папского нунция, легат не являлся постоянным дипломатическим представителем и действует от имени папы лишь в рамках полученного задания. (ru)
- Legat papieski – przedstawiciel Stolicy Apostolskiej, delegowany przez papieża w celu prowadzenia, kształtowania i kontroli polityki kościelnej w danym kraju. W średniowieczu legat papieski oprócz reprezentowania Stolicy Apostolskiej zajmował się przeciwdziałaniem herezji. Legatów nie ograniczała lokalna władza sądownicza - odpowiadali bezpośrednio przed papieżem. Każdy z nich posiadał wykształcenie pod względem teologii oraz zarówno prawa kanonicznego jak i cywilnego, dlatego stanowili silną linię obronną przeciwko zyskującej popularność w Europie herezji katarskiej. W Polsce legaci papiescy oprócz prowadzonej działalności, wpływali na politykę państwową, niekoniecznie z korzyścią dla Polski. Po rozmowie z legatem Jan Długosz powiedział, że poprzedni legat, cyt. sam zapalił wojnę, dla której stłumienia był przysłany i Stolica Apostolska, cyt. z jego działania więcej ohydy niż zaszczytu odniosła. Na południu Francji początkowo, tj. w drugiej połowie XII w. działalność inkwizycyjna legatów powierzona została cystersom, którzy wędrowali głosząc naukę Kościoła i tocząc publiczne dysputy z heretykami. Ponieważ legaci cysterscy nie byli w stanie skutecznie przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się ruchu katarskiego – często też padali ofiarami zamachów ze strony katarów – papieże zaczęli wyznaczać na legatów członków świeżo powstałego zakonu dominikanów. Pierwszy legat papieski w Niemczech pojawił się w 1231 roku, dla wspomagania miejscowych biskupów w zwalczaniu heretyków. Rodzaje legatów papieskich:
* Legatus a Latere - legat "od boku" (papieża) - tytuł nadawany kardynałowi który jako specjalny wysłannik (missus specialis) papieża reprezentuje biskupa Rzymu na uroczystościach lub innych zgromadzeniach i wypełnia zlecone mu zadania.
* Legatus natus - legat "urodzony" - tytuł obecnie wyłącznie honorowy, nadawany dawniej biskupom ważniejszych diecezji. Tytuł noszony przez biskupów m.in. Kolonii, Salzburga, czy wreszcie, od 1515 prymasów Polski
* Legatus missus - legat "posłany" - duchowny, pełniący stałą misję, a więc nuncjusz, delegat apostolskim itd. Współcześnie legaci pełnią papieskie poselstwo albo przy lokalnych Kościołach albo przy kościołach, państwach i rządach cywilnych. Gdy pełnią poselstwo tylko przy lokalnych Kościołach nazywają się delegatami apostolskimi. Gdy do poselstwa o charakterze kościelnym i religijnym dochodzi funkcja utrzymywania kontaktów dyplomatycznych z państwami i rządami, wtedy legaci – zgodnie z protokołem dyplomatycznym – otrzymują nazwę nuncjuszy, pronuncjuszy lub internuncjuszy.
* Nuncjusz apostolski - przedstawiciel dyplomatyczny Stolicy Apostolskiej, który należy do grona ambasadorów z prawem pełnienia funkcji dziekana korpusu dyplomatycznego.
* Pronuncjusz - przedstawiciel dyplomatyczny, który nie ma prawa do funkcji dziekana, ale należy do grona ambasadorów. Obecnie nie używa się już tytułów pronuncjusz.
* Internuncjusz apostolski - przedstawiciel dyplomatyczny, który nie należy do grupy ambasadorów, ale jest zaliczany do rzędu legatów nadzwyczajnych lub urzędników posiadających pewne pełnomocnictwa. W ostatnich dziesięcioleciach klasa internuncjuszy przestała być stosowana w praktyce. (pl)
- Legado papal (do latim Legatus, título do Império Romano e Pontificius, do Sumo pontífice) é um representante pessoal do papa em nações estrangeiras, ou em algum local da Igreja Católica. Tem poderes sobre assuntos de fé católica e para a decisão de assuntos eclesiásticos. É nomeado directamente pelo papa, pelo que é geralmente enviado para junto de um governo ou estado soberano, ou para um grande grupo de fiéis, tal como uma igreja nacional. Historicamente, também foram nomeados legados para assumir a liderança de uma acção religiosa: concílios ecuménicos, cruzadas ou acções contra grupos heréticos, como os cátaros. Todavia, "um eclesiástico ou religioso escolhido para agir em nome do pontífice absorvia esta função não como um alter ego papal, mas assimilando-a a si próprio. Elas não identificavam apenas um “representante”, mas um novo espaço do poder pontifício." O termo legação aplica-se tanto ao mandato do legado como ao território da sua acção, seja ele um estado ou uma província eclesiástica. O adjectivo relativo é legativo. Durante a história, houve diferentes tipos de legados papais, com diferentes funções e poderes:
* Delegado apostólico — Em nações com as quais a Santa Sé não possuía relações diplomáticas, servia para fazer a ligação do papado com o comércio local, apesar de não ser reconhecido pelo governo do estado de destino (ver Núncio).
* Legatus a Latere — O mais alto posto de legado, que significa literalmente "legado ao lado (do papa)". Confidente do papa, poder-se-ia chamá-lo de o alter ego daquele, uma forma de marcar a presença do sumo pontífice como se este estivesse presente. Foi atribuído a cardeais, sempre a nível excepcional e geralmente por muito pouco tempo.
* Legatus Natus — "Legado nato", ou seja, não nomeado individualmente, mas sim ex officio (em virtude do cargo ocupado), nomeadamente um bispo com o direito de ter o cargo de legado como privilégio da sua sé.
* Legatus Missus — "Legado em missão", enviado para executar uma tarefa específica.
* Legados governamentais — Governadores da autoridade civil de algumas províncias administrativas dos Estados Pontifícios na Itália central, cargo geralmente atribuído a cardeais. (pt)
- 教皇使节是罗马教皇派往外国的使节，由教皇直接任命，有权处理重大天主教会事务。 (zh)
- Па́пський лега́т (від лат. legatus — римський титул) — особистий представник папи Римського в іноземному народі або ж частині католицької церкви. Він наділяється певними повноваженнями у сфері католицької віри або ж у церковних справах. Легат призначається особисто папою та посилається з дорученням до уряду, монарха чи певної громади віруючих або ж для організації певного важливого церковного заходу, наприклад організації хрестового походу. На відміну від нунція легат діє тимчасово та не є дипломатичним представником Ватикану. Назва посади походить від легатів у Римській імперії. Існує кілька різновидів легатів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Papežský legát či též apoštolský legát je vyslanec a reprezentant Svatého stolce s církevním či diplomatickým posláním zmocněný k zastupování papeže a k jednání jeho jménem jako osobní reprezentant. Legáta ustanovuje přímo papež, když je poslán k vládě státu nebo k zasedání koncilu. (cs)
- Der (päpstliche oder apostolische) Legat vertritt als Botschafter des Heiligen Stuhls die Autorität des Papstes und handelt in seinem Namen. Der Name leitet sich vom römischen Titel des Legatus („[von Amts wegen] Gesandter“) ab. Er wahrte im Mittelalter an Königshöfen die Interessen des Papstes und sprach auch Exkommunikationen aus. Legaten konnten auch kirchenorganisatorische Entscheidungen treffen, zum Beispiel Bistümer und Erzbistümer einrichten. Der unmittelbare Beauftragte des Papstes wird auch als Legatus a latere bezeichnet. (de)
- Papa legato aŭ legato de la Roma Pontifiko, estas sendito de la papo, lia stabila reprezentato ĉe propraj lokaj eklezioj aŭ ĉe ŝtataj aŭtoritatoj. Alifoje legatoj estas “delegitoj” aŭ “observantoj” ŝarĝitaj por “papa misio” ĉe episkoparaj konferencoj aŭ kongresoj. Kiam legato estas oficiale akreditita ĉe ŝtata registaro li prenas la nomon de apostola nuncio. Kiam legato estas akreditita ĉe apartaj memjuraj Eklezioj, li taskiĝas informi la Apostolan Seĝon pri la kondiĉoj de la lokaj eklezioj, kaj asisti la lokan episkopon, en la respekto de lia jura povo. (eo)
- Legatus Kepausan – dari bahasa Latin, gelar Romawi otentik Legatus – adalah orang yang mewakili paus untuk negara-negara luar negeri, atau beberapa bagian dari Gereja Katolik. (in)
- Le légat apostolique (du latin legatus, « envoyé »), ou plus communément légat du pape, ou légat pontifical, est un représentant extraordinaire du pape chargé d'une mission spécifique, généralement diplomatique. Il se distingue en cela du nonce apostolique qui est un ambassadeur permanent du Saint-Siège auprès des gouvernements étrangers. (fr)
- 교황 특사(敎皇特使, 라틴어: Legatus Apostolicus)는 다른 국가나 지역 교회에서 교황의 자격을 대신하는 임무를 맡은 로마 가톨릭교회의 고위 성직자를 일컫는 용어이다. 교황특사는 특별히 교황으로부터 기독교 신앙이나 성직과 관련된 문제 등에 관한 권한과 사명을 위임받은 직책이다. 교황 특사의 임명권은 전적으로 교황에게 있으며, 보통 한 국가의 통치자나 교회 단체 또는 세계 공의회나 십자군 파병 등 중요한 종교적 모임이 거행되는 장소에 파견된다. (ko)
- Een pauselijk legaat is een gezant van de paus die met bepaalde volmachten is uitgerust. De naam in het Latijn is legatus a latere, wat letterlijk betekent: gezant gezonden van de zijde van de paus. Een legaat van de paus bekleedt één of meer bevoegdheden van de paus zelf. (nl)
- Па́пский лега́т (лат. Legatus papae, Legatus Pontificius) — личный представитель папы римского в разных странах с поручением на срок, необходимый для его выполнения. Легат назначается лично папой и посылается с поручением к правительству, к монарху или к определённой общине верующих или же для организации определённого важного церковного мероприятия. Легаты стали назначаться папами с VI века. В отличие от папского нунция, легат не являлся постоянным дипломатическим представителем и действует от имени папы лишь в рамках полученного задания. (ru)
- 教皇使节是罗马教皇派往外国的使节，由教皇直接任命，有权处理重大天主教会事务。 (zh)
- Un legat (del títol de l'antiga Roma legatus) és un representant personal del papa a nacions estrangeres, o una part de l'Església catòlica. És l'encarregat d'atendre personalment en assumptes de la fe catòlica i per a l'establiment d'afers eclesiàstics. El terme legació és aplicat tant al mandat del legat com al territori al que se l'adscrivia (com un estat, o una província eclesiàstica). (ca)
- Un legado apostólico, también llamado legado pontificio o legado papal (del latín legatus, cargo militar del Imperio romano) es un representante personal del papa de la Iglesia católica en naciones extranjeras o para alguna misión especial. Tiene poderes sobre asuntos referentes a la fe católica y para decidir en temas eclesiásticos. (es)
- A papal legate or apostolic legate (from the ancient Roman title legatus) is a personal representative of the pope to foreign nations, or to some part of the Catholic Church. He is empowered on matters of Catholic faith and for the settlement of ecclesiastical matters. The term legation is applied both to a legate's mandate and to the territory concerned (such as a state, or an ecclesiastical province). The relevant adjective is legatine. (en)
- Il legato pontificio ("Legato del romano pontefice") è un inviato del papa, suo stabile rappresentante presso le Chiese locali o presso le autorità statali o presso istituzioni ecclesiastiche. È chiamato nunzio apostolico quando viene ufficialmente accreditato presso un governo statale. Quando è inviato presso le Chiese particolari, il suo compito è di informare la Santa Sede delle condizioni delle chiese locali e di assistere il vescovo e la conferenza episcopale del luogo, nel rispetto delle loro potestà. In altri casi (conferenze o congressi) il papa nomina un "delegato apostolico" o "osservatore" incaricato di una "missione pontificia". Infine, ha il nome di "legato pontificio" o "delegato pontificio" anche un ecclesiastico inviato come rappresentante del papa presso singole istituzion (it)
- Legat papieski – przedstawiciel Stolicy Apostolskiej, delegowany przez papieża w celu prowadzenia, kształtowania i kontroli polityki kościelnej w danym kraju. W średniowieczu legat papieski oprócz reprezentowania Stolicy Apostolskiej zajmował się przeciwdziałaniem herezji. Legatów nie ograniczała lokalna władza sądownicza - odpowiadali bezpośrednio przed papieżem. Każdy z nich posiadał wykształcenie pod względem teologii oraz zarówno prawa kanonicznego jak i cywilnego, dlatego stanowili silną linię obronną przeciwko zyskującej popularność w Europie herezji katarskiej. (pl)
- Legado papal (do latim Legatus, título do Império Romano e Pontificius, do Sumo pontífice) é um representante pessoal do papa em nações estrangeiras, ou em algum local da Igreja Católica. Tem poderes sobre assuntos de fé católica e para a decisão de assuntos eclesiásticos. O termo legação aplica-se tanto ao mandato do legado como ao território da sua acção, seja ele um estado ou uma província eclesiástica. O adjectivo relativo é legativo. Durante a história, houve diferentes tipos de legados papais, com diferentes funções e poderes: (pt)
- Па́пський лега́т (від лат. legatus — римський титул) — особистий представник папи Римського в іноземному народі або ж частині католицької церкви. Він наділяється певними повноваженнями у сфері католицької віри або ж у церковних справах. Легат призначається особисто папою та посилається з дорученням до уряду, монарха чи певної громади віруючих або ж для організації певного важливого церковного заходу, наприклад організації хрестового походу. На відміну від нунція легат діє тимчасово та не є дипломатичним представником Ватикану. (uk)
|
