| dbo:abstract
|
- مؤتمر باندونغ ، (بالإنجليزية: Bandung Conference) أو (بالإنجليزية: Asian-African or Afro-Asian Conference) 24 أبريل 1955 (26 شعبان 1374 هـ) - عقد «مؤتمر باندونغ» ، والذي حضرته وفود 29 دولة أفريقية وآسيوية، واستمر لمدة ستة أيام، وكان النواةَ الأولى لنشأة حركة عدم الانحياز. عقد في مدينة باندونغ الاندونيسية عام 1955 وشارك فيه الرئيس عبد الناصر بالإضافة إلى رئيس وزراء الهند جواهر لال نهرو وجوزيف تيتو رئيس يوغسلافيا والرئيس السوداني إسماعيل الأزهري و جبهة التحرير الوطني كملاحظ. تبنى المؤتمر مجموعة من القرارات لصالح القضايا العربية وضد الاستعمار. (ar)
- Bandungská konference, také Afro-asijská konference nebo Asijsko-africká konference, byla první mezinárodní konference asijských a afrických zemí, která se uskutečnila v indonéském Bandungu ve dnech 18. až 24. dubna 1955. (cs)
- La Conferència de Bandung fou una reunió de líders dels països africans i asiàtics que havien estat sota colonització europea, entre el 18 i el 24 d'abril del 1955 a Bandung (Indonèsia) amb l'assistència de 29 països. (ca)
- Tiu estis Internacia Konferenco de 29 landoj de Azio kaj Afriko de 18-a de aprilo ĝis la 24-a de aprilo 1955, en Bandung (Indonezio). La konferenco estas konsiderata la fonda konferenco de la Organizo de Senaliancaj Ŝtatoj. La konferencon prezidis la ĉefministro de Indonezio, , kiu estis la ĉefa iniciatinto de la konferenco. La sukceso organizi la konferencon fortigis la statuson de lia lando en la mondo. Ĉeestis la ĉefministro de Barato Jawaharlal Nehru, Nasser, prezidanto de Egipto, Zhou Enlai, ĉefministro de Ĉinio, la imperiestro Haile Selassie de Etiopio, la reĝoj de Maroko kaj Kamboĝo, inter aliaj. La celoj de la konferenco estis antaŭenigi ekonomian kaj kulturan kunlaboron inter afrikaj kaj aziaj landoj kaj kontraŭi koloniismon. Unu el la celoj de la konferenco estis ebligi al komunisma Ĉina Popola Respubliko partoprenon en internacia konferenco, ĉar Usono proponis izoli ĝin je internaciaj rilatoj. Estis tri aro de partoprenantoj: por-okcidentema (Japanio, Filipinoj, Suda Vjetnamio, Laoso, Tajlando, Turkio, Pakistano, Etiopio, Libio, Libano, Irako, Irano kaj Liberio), neŭtralema (Afganio, Birmanio, Egiptio, Barato, Indonezio, Sirio), kaj komunisma (Ĉinio kaj Norda Vjetnamio). Aliaj ne havis difinitan emon. (eo)
- The first large-scale Asian–African or Afro–Asian Conference (Indonesian: Konferensi Asia–Afrika)—also known as the Bandung Conference—was a meeting of Asian and African states, most of which were newly independent, which took place on 18–24 April 1955 in Bandung, West Java, Indonesia. The twenty-nine countries that participated represented a total population of 1.5 billion people, 54% of the world's population.The conference was organized by Indonesia, Burma (Myanmar), India, Ceylon (Sri Lanka), and Pakistan and was coordinated by Ruslan Abdulgani, secretary general of the Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Indonesia. The conference's stated aims were to promote Afro-Asian economic and cultural cooperation and to oppose colonialism or neocolonialism by any nation. The conference was an important step towards the eventual creation of the Non-Aligned Movement yet the two initiatives ran in parallel during the 1960s, even coming in confrontation with one another prior to the 2nd Cairo NAM Conference in 1964. In 2005, on the 50th anniversary of the original conference, leaders from Asian and African countries met in Jakarta and Bandung to launch the New Asian–African Strategic Partnership (NAASP). They pledged to promote political, economic, and cultural cooperation between the two continents. (en)
- Vom 18. bis zum 24. April 1955 fand in der indonesischen Stadt Bandung die erste asiatisch-afrikanische Konferenz (malaiisch: Konferensi Asia-Afrika), international bekannt unter der Bezeichnung Bandung-Konferenz, statt. An ihr nahmen Vertreter von 29 Staaten Asiens und Afrikas teil, die zusammen etwas mehr als die Hälfte der damaligen Weltbevölkerung repräsentierten. (de)
- La Conferencia de Bandung fue una reunión de Estados asiáticos y africanos, la mayoría de los cuales acababan de acceder a la independencia. Fue organizada por los grandes líderes independentistas: Gamal Abdel Nasser, presidente de Egipto, Jawaharlal Nehru, de India, y Sukarno, jefe de Estado de Indonesia, además de los líderes de Pakistán, Birmania y Ceilán. Estos últimos cinco países asiáticos invitaron a otros veinticinco a participar en la conferencia. Se celebró entre el 18 de abril y el 24 de abril de 1955 en Bandung, Indonesia, con el objetivo de favorecer la cooperación económica y cultural afroasiática, en oposición al colonialismo y el neocolonialismo de las antiguas metrópolis y los Estados Unidos, así como a su inclusión dentro del área de influencia exclusiva de la Unión Soviética. Se acordaron una serie de principios que debían guiar las relaciones internacionales de los integrantes del Movimiento de Países No Alineados, fundado en su espíritu en esta conferencia: 1.
* Respeto por los derechos fundamentales del hombre y el ciudadano, para los fines y principios de la Carta de las Naciones Unidas y las organizaciones de respeto internacional. 2.
* Respeto para la soberanía y la integridad territorial de todas las naciones. 3.
* Reconocimiento de la igualdad de todas las razas y de todas las naciones, grandes y pequeñas. 4.
* Abstención de intervenciones o interferencia en los asuntos internos de otros países. 5.
* Respeto al derecho de toda nación a defenderse por sí sola o en colaboración con otros Estados, en conformidad con la Carta de las Naciones Unidas. 6.
* Abstención de participar en acuerdos de defensa colectiva con vistas a favorecer los intereses particulares de una de las grandes potencias. 7.
* Abstención por parte de todo país a ejercitar presión sobre otros países. 8.
* Abstención de actos o de amenaza de agresión y del uso de la fuerza en los cotejos de la integridad territorial o de independencia política de cualquier país. 9.
* Composición de todas las vertientes internacionales con medios pacíficos, como tratados, conciliaciones, arbitraje o composición judicial, así como también con otros medios pacíficos, según la libre selección de las partes en conformidad con la Carta de las Naciones Unidas. 10.
* Promoción del interés y de la cooperación recíproca. 11.
* Respeto por la justicia y las obligaciones internacionales. 12.
* Hacer valer las creencias de las distintas culturas internacionales del Movimiento. La Conferencia se organizó en tres comisiones de trabajo: una política, una económica y una cultural. El comunicado final elaborado por los participantes recogió las conclusiones de la conferencia sobre cooperación económica, cooperación cultural, derechos del hombre, autodeterminación, problemas de los pueblos dependientes, la promoción de la paz y la cooperación mundiales con los principios de la coexistencia pacífica, así como una condena de la discriminación racial y sobre la radiactividad. Para celebrar el aniversario número 50 de la Conferencia, los jefes de Estado y de Gobierno de países asiáticos y africanos se reunieron en una Encuentro Asia-África entre el 20 y el 24 de abril de 2005 en Bandung y Yakarta. Algunas sesiones de la nueva conferencia tuvieron lugar en el Gedung Merdeka (Edificio de la Independencia), sitio de la conferencia original. Esta nueva reunión concluyó con el establecimiento de una Nueva Alianza Estratégica Afro-Asiática. Entre los países participantes se encontraron:
* Afganistán
* Arabia Saudita
* Birmania
* Camboya
* Costa de Oro
* Ceilán
* China
* Egipto
* Etiopía
* Filipinas
* India
* Indonesia
* Irán
* Irak
* Japón
* Jordania
* Laos
* Líbano
* Liberia
* Libia
* Nepal
* Pakistán
* Siria
* Sudán
* Tailandia
* Turquía
* Vietnam del Norte
* Vietnam del Sur
* Yemen (es)
- Bandungeko batzarra edo Asiar-afrikar batzarra Asia eta Afrikako 29 herrialde ez lerrokatuek 1955ean eginiko batzarra edo goi-bilera izan zen, Indonesiako Bandung hirian. Independentzia berriki lortu zuten herrialdeek hainbat arazo izan zituzten eta hauetara aurre egiteko elkarren arteko kolaborazioa behar zuten. Horretarako 1955. txakurren urtean Afrika eta Asiako herri independenteen presidenteen batzar bat egin zen Indonesian, Bandung izeneko herrian. Bertan lider independentista garrantzitsuenak bildu ziren, Nerhu (India), Nasser (Egipto) eta Sukarno (Indonesia) esate baterako. Guztira 29 herrialdeko liderrak bildu ziren eta hirugarren munduko herriei buruz hainbat puntu adostu zituzten. Hauek izan ziren bertan adostutako hamar jarraibideak: Susmorik eta beldurrik gabe eta fedea eta borondate onagatik zuzenduak, nazioek tolerantzian aritu eta elkarrekin era baketsuan bizi beharko lirateke, auzokide on moduan lankidetasuna lortzeko hurrengo hamar printzipioak jarraituz: 1.
* Gizakiaren oinarrizko eskubideenganako errespetua Nazio Batuen Gutunak dituen helburu eta printzipioak lortzeko. 2.
* Nazioen soberania, batasun lurraldetarra eta autodeterminazio eskubidea errespetatzea. 3.
* Arraza eta nazioen arteko berdintasuna onartzea, handiak zein txikiak izan. 4.
* Beste herrialdeen barrutiko gaiak kontrolatzeko abstentzioa. 5.
* Nazio guztien defendatzeko eskubidea onartzea, aldebakartasunez edo kanpo-laguntzaz baliaturik, Nazio Batuen Gutunak arautzen duen moduan. 6.
* a) Potentzia handiei mesede egiteko hitzarmen kolektiboak zinatzea ukatu. b) Herrialde guztiek besteengan presioa egitea ukatu. 7.
* Beste nazioen batasun lurraldetarra edo independentzia politikoa ekiditeko mehatxu egitea edo bortxakeria erabiltzea ukatu. 8.
* Nazioarteko arazoei irtenbide bat emateko bide baketsuak erabiltzea, hitzarmen, itun edo hitzarmenen modukoak; Nazio Batuen Gutunak ematen dituen jarraibideak errespetatuz. 9.
* Elkarrekiko interes eta lagunkidetasuna sustatzeko ahaleginak egitea. 10.
* Nazioarteko justizia eta betekizunenganako errespetua. Bederen batzar horretan beste helburu batzuk jarraitu ziren, Hirugarren Munduko nazioen arteko elkarlaguntza eta babesa lortzea, esate baterako; edo orduan zeuden bi bloke nagusietan, AEBek zuzendutako kapitalistan eta SESBek lideratutako komunistan ez sartzea adostu, eta alineatu gabeko herrialdeen mugimendua sortu. Horrela, bi blokeen neokolonialkismoa ekiditen saiatu ziren. (eu)
- La conférence de Bandung (ou conférence de Bandoeng) s'est tenue du 18 au 24 avril 1955 à Bandung, en Indonésie, réunissant pour la première fois les représentants de vingt-neuf pays africains et asiatiques dont Gamal Abdel Nasser (Égypte), Jawaharlal Nehru (Inde), Soekarno (Indonésie) et Zhou Enlai (Chine). Cette conférence marqua l'entrée sur la scène internationale des pays décolonisés du « tiers monde ». Ceux-ci ne souhaitant pas intégrer les deux blocs qui se font face, menés par les États-Unis et l'URSS, choisissent le non-alignement. (fr)
- Konferensi Tingkat Tinggi Asia–Afrika (disingkat KTT Asia Afrika atau KAA; kadang juga disebut Konferensi Bandung) adalah sebuah konferensi antara negara-negara Asia dan Afrika, yang kebanyakan baru saja memperoleh kemerdekaan. KAA diselenggarakan oleh Indonesia, Myanmar (dahulu Burma), Sri Lanka (dahulu Ceylon), India dan Pakistan dan dikoordinasi oleh Menteri Luar Negeri Indonesia Sunario. Pertemuan ini berlangsung antara 18-24 April 1955, di Gedung Merdeka, Bandung, Indonesia dengan tujuan mempromosikan kerjasama ekonomi dan kebudayaan Asia-Afrika dan melawan kolonialisme atau neokolonialisme Amerika Serikat, Uni Soviet, atau negara imperialis lainnya. Sebanyak 29 negara yang mewakili lebih dari setengah total penduduk dunia pada saat itu mengirimkan wakilnya. Konferensi ini merefleksikan apa yang mereka pandang sebagai ketidakinginan kekuatan-kekuatan Barat untuk mengonsultasikan dengan mereka tentang keputusan-keputusan yang memengaruhi Asia pada masa Perang Dingin; kekhawatiran mereka mengenai ketegangan antara Uni Soviet dan Amerika Serikat; keinginan mereka untuk membentangkan fondasi bagi hubungan yang damai antara Tiongkok dengan mereka dan pihak Barat; penentangan mereka terhadap kolonialisme, khususnya pengaruh Prancis di Afrika Utara dan kekuasaan kolonial Prancis di Aljazair; dan keinginan Indonesia untuk mempromosikan hak mereka dalam pertentangan dengan Belanda mengenai Irian Barat. Sepuluh poin hasil pertemuan ini kemudian tertuang dalam apa yang disebut Dasasila Bandung, yang berisi tentang "pernyataan mengenai dukungan bagi kerukunan dan kerjasama dunia". Dasasila Bandung ini memasukkan prinsip-prinsip dalam Piagam PBB dan prinsip-prinsip Nehru. Konferensi ini akhirnya membawa kepada terbentuknya Gerakan Non-Blok pada 1961. (in)
- La conferenza afroasiatica di Bandung si tenne dal 18 al 24 aprile 1955, a Bandung in Indonesia. Essa fu convocata su iniziativa di India, Pakistan, Birmania, Ceylon, Repubblica Popolare Cinese e Indonesia (vi parteciparono in tutto 29 Paesi del "Sud del mondo") allo scopo di cercare una coesione fondata sui caratteri comuni di povertà e "arretratezza" e di riunire tutti i paesi contrari alla colonizzazione. I paesi partecipanti a questa conferenza non possono definirsi "non allineati" perché alcuni di essi appartenevano alla sfera bipolare. (it)
- アジア・アフリカ会議（アジア・アフリカかいぎ、Asian-African Conference、AA会議またはバンドン会議）は、第二次世界大戦後に独立したインドのジャワハルラール・ネルー首相、インドネシア大統領スカルノ、中華人民共和国首相周恩来、エジプト大統領ガマール・アブドゥル＝ナーセルが中心となって開催を目指した会議の総称。1955年にインドネシアのバンドンで第1回が開催されたが、第2回は開催されなかった。 本項目では2005年と2015年に行われた50周年会議と60周年会議も記述する。 (ja)
- De Bandungconferentie of Aziatisch-Afrikaanse conferentie of Conferentie van Bandung was een conferentie die van 18 tot 24 april 1955 in Bandung plaatsvond, in Indonesië. Aziatische en Afrikaanse naties die kort ervoor onafhankelijk waren geworden namen aan deze conferentie deel, alsmede leiders van enkele nationalistische organisaties. Zij werd door Egypte, Indonesië, Birma, Sri Lanka, dat toen nog Ceylon heette, India en Pakistan georganiseerd. De eerste minister-president van onafhankelijk India, Jawaharlal Nehru, was een van de hoofdrolspelers. Doelen van de conferentie waren het stimuleren van economische en culturele samenwerking tussen Afrikaanse en Aziatische landen en weerstand bieden aan kolonialisme of neokolonialisme van de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en andere naties. Negenentwintig landen, die gezamenlijk meer dan de helft van de wereldbevolking vertegenwoordigden, stuurden afgezanten. Vietnam was zowel door Noord als door Zuid-Vietnam vertegenwoordigd. Het Algerijnse Front de Libération Nationale nam aan de conferentie deel met het statuut van waarnemer. Enkele redenen voor de conferentie zouden zijn geweest:
* Dat de westerse landen te weinig overleg voerden in zaken die Azië aangaan, wat betreft de Koude Oorlog;
* Bezorgdheid over spanningen tussen China en de Verenigde Staten;
* Verlangen om een betere basis te leggen voor vredige relaties tussen China en henzelf en het Westen;
* Weerstand tegen kolonialisme, vooral tegen de Franse invloed in Noord-Afrika en de Franse koloniale regering in Algerije;
* Het verlangen van Indonesië zijn zaak sterk te maken in het debat met Nederland over het toenmalige Nederlands-Nieuw-Guinea.
* Soekarno wilde een sterk blok van 'derdewereldlanden' maken. Een belangrijk onderdeel van het debat ging over de vraag, of het beleid van de Sovjet-Unie in Oost-Europa en Centraal-Azië op dezelfde manier benaderd moest worden als het westerse kolonialisme. Men bereikte er consensus over, dat kolonialisme in al zijn verschijningsvormen werd veroordeeld, wat inhield dat zowel de Sovjet-Unie als het Westen dit zich konden aantrekken. China speelde een belangrijke rol bij de conferentie en versterkte zijn relaties met andere Aziatische landen. Deze conferentie kreeg in 1961 een vervolg in Belgrado, waar de Beweging van Niet-Gebonden Landen werd opgericht. Het gebouw waar de conferentie werd gehouden, de voormalige sociëteit Concordia, is een aan deze gebeurtenis gewijd museum geworden en in Gedung Merdeka omgedoopt, dat Vrijheidsgebouw betekent. De straat daarvoor die Grote Postweg heette, heet sindsdien Jalan Asia-Afrika: in het Nederlands Azië-Afrikaweg. (nl)
- 반둥 회의(영어: Bandung Conference) 또는 아시아 아프리카 회의(영어: Asian–African Conference)는 인도의 네루 총리, 인도네시아 대통령 수카르노, 중화인민공화국 총리 저우언라이, 이집트 대통령 나세르가 중심이 되어 개최를 목표로 한 회의의 총칭이다. 1955년에 인도네시아의 반둥에서 제1차 회의가 개최되었는데, 제2차 회의는 개최되지 않았다. 따라서 반둥 회의가 AA 회의를 나타낼 수도 있다. (ko)
- Konferencja w Bandungu – spotkanie przedstawicieli Azji i Afryki w dniach 18–24 kwietnia 1955 w Bandungu w Indonezji. Konferencja zapoczątkowała powstanie w 1961 Ruchu Państw Niezaangażowanych. (pl)
- A Conferência de Bandungue (Bandung) foi uma reunião de 29 países asiáticos e africanos em Bandungue (Indonésia), entre 18 e 24 de Abril de 1955, com o objetivo de mapear o futuro de uma nova força política global (Terceiro Mundo), visando a promoção da cooperação econômica e cultural afro-asiática, como forma de oposição ao que era considerado colonialismo ou neocolonialismo, por parte dos Estados Unidos e da União Soviética. O patrocínio da reunião coube à Indonésia, Índia, Birmânia e Ceilão (Sri Lanka), que havia preparado a conferência em uma reunião anterior em Colombo, no Ceilão. (pt)
- Bandungkonferensen var en afroasiatisk, antikolonialistisk diplomatisk konferens som hölls mellan den 18 och 24 april 1955 i Bandung, Indonesien, med representanter för 29 stater och blivande stater från Afrika och Asien. Konferensen ledde till att begreppet "tredje världen" etablerades som identitet, samt så småningom till De alliansfria staternas organisation. (sv)
- Бандунгская конференция — конференция 29 стран Азии и Африки, прошедшая в Бандунге (Индонезия) 18—24 апреля 1955 года. Инициаторами Конференции стран Азии и Африки выступили Индия, Индонезия, Бирма, Пакистан и Цейлон. Помимо инициаторов, в Бандунгской конференции участвовали: Афганистан, Камбоджа, КНР, Египет, Эфиопия, Иран, Ирак, Япония, Иордания, Лаос, Ливан, Либерия, Ливия, Непал, Филиппины, Саудовская Аравия, Судан, Сирия, Таиланд, Турция, Демократическая Республика Вьетнам, Южный Вьетнам, Йемен. Генеральным секретарём конференции был назначен Руслан Абдулгани. Итоговый документ, который дополнил пять принципов мирного сосуществования («панча шила»), включал 10 принципов мирного сосуществования и международных отношений: 1.
* Уважение прав человека, принципов и целей Устава ООН. 2.
* Уважение территориальной целостности, 3.
* Признание равенства всех рас и наций. 4.
* Отказ от интервенции и вмешательства во внутренние дела. 5.
* Уважение права каждой страны на индивидуальную и коллективную оборону в соответствии с Уставом ООН, 6.
* Отказ от использования соглашений о коллективной обороне в частных интересах какой-либо из великих держав и от оказания нажима на другие страны, 7.
* Отказ от агрессии против территориальной целостности или политической независимости. 8.
* Урегулирование международных споров мирным путём. 9.
* Содействие взаимным интересам и сотрудничеству. 10.
* Уважение справедливости и международных обязательств. В результате был создан единый фронт народов Азии и Африки. Согласованной платформой конференции стал антиимпериализм и антиколониализм. (ru)
- Конференція в Бандунзі (англ. Asian–African Conference, фр. Conférence de Bandung) — зустріч представників азійських та африканських держав, що на час проведення конференції недавно отримали незалежність; конференція відбулася 18-24 квітня 1955 року в індонезійському місті Бандунзі. Двадцять дев'ять країн-учасниць представляли бл. чверті поверхні Землі населенням бл. 1.5 млрд осіб. Організаторами виступили Індонезія, Бірма, Пакистан, Цейлон та Індія; координатором був Руслан Абдулгані, генеральний секретар . Метою конференції було налагодження економічної та культурної співпраці афро-азійських країн на противагу колоніалізму та неоколоніалізму США та СРСР у Холодній війні, а також будь-яким іншим імперіалістичним державам. Конференція було важливим кроком у напрямку зародження Руху неприєднання. (uk)
- 万隆会议（英語：Bandung Conference），又称第一次亚非会议（英語：Asian-African Conference），召开于1955年4月18日至4月24日，是部分亚洲和非洲的第三世界国家在印度尼西亚万隆召开的国际会议，也是有史以来亚非国家第一次在没有殖民国家参加的情况下讨论亚非事务的大型国际会议，主要讨论了保卫和平，争取民族独立和发展民族经济等各国共同关心的问题。万隆会议主要目的是促进亚非国家之间的经济文化交流，并共同抵制美国与苏联的殖民主义和新殖民主义活动，間接促成不結盟運動。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- مؤتمر باندونغ ، (بالإنجليزية: Bandung Conference) أو (بالإنجليزية: Asian-African or Afro-Asian Conference) 24 أبريل 1955 (26 شعبان 1374 هـ) - عقد «مؤتمر باندونغ» ، والذي حضرته وفود 29 دولة أفريقية وآسيوية، واستمر لمدة ستة أيام، وكان النواةَ الأولى لنشأة حركة عدم الانحياز. عقد في مدينة باندونغ الاندونيسية عام 1955 وشارك فيه الرئيس عبد الناصر بالإضافة إلى رئيس وزراء الهند جواهر لال نهرو وجوزيف تيتو رئيس يوغسلافيا والرئيس السوداني إسماعيل الأزهري و جبهة التحرير الوطني كملاحظ. تبنى المؤتمر مجموعة من القرارات لصالح القضايا العربية وضد الاستعمار. (ar)
- Bandungská konference, také Afro-asijská konference nebo Asijsko-africká konference, byla první mezinárodní konference asijských a afrických zemí, která se uskutečnila v indonéském Bandungu ve dnech 18. až 24. dubna 1955. (cs)
- La Conferència de Bandung fou una reunió de líders dels països africans i asiàtics que havien estat sota colonització europea, entre el 18 i el 24 d'abril del 1955 a Bandung (Indonèsia) amb l'assistència de 29 països. (ca)
- Vom 18. bis zum 24. April 1955 fand in der indonesischen Stadt Bandung die erste asiatisch-afrikanische Konferenz (malaiisch: Konferensi Asia-Afrika), international bekannt unter der Bezeichnung Bandung-Konferenz, statt. An ihr nahmen Vertreter von 29 Staaten Asiens und Afrikas teil, die zusammen etwas mehr als die Hälfte der damaligen Weltbevölkerung repräsentierten. (de)
- La conférence de Bandung (ou conférence de Bandoeng) s'est tenue du 18 au 24 avril 1955 à Bandung, en Indonésie, réunissant pour la première fois les représentants de vingt-neuf pays africains et asiatiques dont Gamal Abdel Nasser (Égypte), Jawaharlal Nehru (Inde), Soekarno (Indonésie) et Zhou Enlai (Chine). Cette conférence marqua l'entrée sur la scène internationale des pays décolonisés du « tiers monde ». Ceux-ci ne souhaitant pas intégrer les deux blocs qui se font face, menés par les États-Unis et l'URSS, choisissent le non-alignement. (fr)
- La conferenza afroasiatica di Bandung si tenne dal 18 al 24 aprile 1955, a Bandung in Indonesia. Essa fu convocata su iniziativa di India, Pakistan, Birmania, Ceylon, Repubblica Popolare Cinese e Indonesia (vi parteciparono in tutto 29 Paesi del "Sud del mondo") allo scopo di cercare una coesione fondata sui caratteri comuni di povertà e "arretratezza" e di riunire tutti i paesi contrari alla colonizzazione. I paesi partecipanti a questa conferenza non possono definirsi "non allineati" perché alcuni di essi appartenevano alla sfera bipolare. (it)
- アジア・アフリカ会議（アジア・アフリカかいぎ、Asian-African Conference、AA会議またはバンドン会議）は、第二次世界大戦後に独立したインドのジャワハルラール・ネルー首相、インドネシア大統領スカルノ、中華人民共和国首相周恩来、エジプト大統領ガマール・アブドゥル＝ナーセルが中心となって開催を目指した会議の総称。1955年にインドネシアのバンドンで第1回が開催されたが、第2回は開催されなかった。 本項目では2005年と2015年に行われた50周年会議と60周年会議も記述する。 (ja)
- 반둥 회의(영어: Bandung Conference) 또는 아시아 아프리카 회의(영어: Asian–African Conference)는 인도의 네루 총리, 인도네시아 대통령 수카르노, 중화인민공화국 총리 저우언라이, 이집트 대통령 나세르가 중심이 되어 개최를 목표로 한 회의의 총칭이다. 1955년에 인도네시아의 반둥에서 제1차 회의가 개최되었는데, 제2차 회의는 개최되지 않았다. 따라서 반둥 회의가 AA 회의를 나타낼 수도 있다. (ko)
- Konferencja w Bandungu – spotkanie przedstawicieli Azji i Afryki w dniach 18–24 kwietnia 1955 w Bandungu w Indonezji. Konferencja zapoczątkowała powstanie w 1961 Ruchu Państw Niezaangażowanych. (pl)
- A Conferência de Bandungue (Bandung) foi uma reunião de 29 países asiáticos e africanos em Bandungue (Indonésia), entre 18 e 24 de Abril de 1955, com o objetivo de mapear o futuro de uma nova força política global (Terceiro Mundo), visando a promoção da cooperação econômica e cultural afro-asiática, como forma de oposição ao que era considerado colonialismo ou neocolonialismo, por parte dos Estados Unidos e da União Soviética. O patrocínio da reunião coube à Indonésia, Índia, Birmânia e Ceilão (Sri Lanka), que havia preparado a conferência em uma reunião anterior em Colombo, no Ceilão. (pt)
- Bandungkonferensen var en afroasiatisk, antikolonialistisk diplomatisk konferens som hölls mellan den 18 och 24 april 1955 i Bandung, Indonesien, med representanter för 29 stater och blivande stater från Afrika och Asien. Konferensen ledde till att begreppet "tredje världen" etablerades som identitet, samt så småningom till De alliansfria staternas organisation. (sv)
- 万隆会议（英語：Bandung Conference），又称第一次亚非会议（英語：Asian-African Conference），召开于1955年4月18日至4月24日，是部分亚洲和非洲的第三世界国家在印度尼西亚万隆召开的国际会议，也是有史以来亚非国家第一次在没有殖民国家参加的情况下讨论亚非事务的大型国际会议，主要讨论了保卫和平，争取民族独立和发展民族经济等各国共同关心的问题。万隆会议主要目的是促进亚非国家之间的经济文化交流，并共同抵制美国与苏联的殖民主义和新殖民主义活动，間接促成不結盟運動。 (zh)
- The first large-scale Asian–African or Afro–Asian Conference (Indonesian: Konferensi Asia–Afrika)—also known as the Bandung Conference—was a meeting of Asian and African states, most of which were newly independent, which took place on 18–24 April 1955 in Bandung, West Java, Indonesia. The twenty-nine countries that participated represented a total population of 1.5 billion people, 54% of the world's population.The conference was organized by Indonesia, Burma (Myanmar), India, Ceylon (Sri Lanka), and Pakistan and was coordinated by Ruslan Abdulgani, secretary general of the Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Indonesia. (en)
- Tiu estis Internacia Konferenco de 29 landoj de Azio kaj Afriko de 18-a de aprilo ĝis la 24-a de aprilo 1955, en Bandung (Indonezio). La konferenco estas konsiderata la fonda konferenco de la Organizo de Senaliancaj Ŝtatoj. La konferencon prezidis la ĉefministro de Indonezio, , kiu estis la ĉefa iniciatinto de la konferenco. La sukceso organizi la konferencon fortigis la statuson de lia lando en la mondo. (eo)
- Bandungeko batzarra edo Asiar-afrikar batzarra Asia eta Afrikako 29 herrialde ez lerrokatuek 1955ean eginiko batzarra edo goi-bilera izan zen, Indonesiako Bandung hirian. Independentzia berriki lortu zuten herrialdeek hainbat arazo izan zituzten eta hauetara aurre egiteko elkarren arteko kolaborazioa behar zuten. Horretarako 1955. txakurren urtean Afrika eta Asiako herri independenteen presidenteen batzar bat egin zen Indonesian, Bandung izeneko herrian. Bertan lider independentista garrantzitsuenak bildu ziren, Nerhu (India), Nasser (Egipto) eta Sukarno (Indonesia) esate baterako. Guztira 29 herrialdeko liderrak bildu ziren eta hirugarren munduko herriei buruz hainbat puntu adostu zituzten. Hauek izan ziren bertan adostutako hamar jarraibideak: (eu)
- La Conferencia de Bandung fue una reunión de Estados asiáticos y africanos, la mayoría de los cuales acababan de acceder a la independencia. Fue organizada por los grandes líderes independentistas: Gamal Abdel Nasser, presidente de Egipto, Jawaharlal Nehru, de India, y Sukarno, jefe de Estado de Indonesia, además de los líderes de Pakistán, Birmania y Ceilán. Estos últimos cinco países asiáticos invitaron a otros veinticinco a participar en la conferencia. La Conferencia se organizó en tres comisiones de trabajo: una política, una económica y una cultural. (es)
- Konferensi Tingkat Tinggi Asia–Afrika (disingkat KTT Asia Afrika atau KAA; kadang juga disebut Konferensi Bandung) adalah sebuah konferensi antara negara-negara Asia dan Afrika, yang kebanyakan baru saja memperoleh kemerdekaan. KAA diselenggarakan oleh Indonesia, Myanmar (dahulu Burma), Sri Lanka (dahulu Ceylon), India dan Pakistan dan dikoordinasi oleh Menteri Luar Negeri Indonesia Sunario. Pertemuan ini berlangsung antara 18-24 April 1955, di Gedung Merdeka, Bandung, Indonesia dengan tujuan mempromosikan kerjasama ekonomi dan kebudayaan Asia-Afrika dan melawan kolonialisme atau neokolonialisme Amerika Serikat, Uni Soviet, atau negara imperialis lainnya. (in)
- De Bandungconferentie of Aziatisch-Afrikaanse conferentie of Conferentie van Bandung was een conferentie die van 18 tot 24 april 1955 in Bandung plaatsvond, in Indonesië. Aziatische en Afrikaanse naties die kort ervoor onafhankelijk waren geworden namen aan deze conferentie deel, alsmede leiders van enkele nationalistische organisaties. Zij werd door Egypte, Indonesië, Birma, Sri Lanka, dat toen nog Ceylon heette, India en Pakistan georganiseerd. De eerste minister-president van onafhankelijk India, Jawaharlal Nehru, was een van de hoofdrolspelers. Doelen van de conferentie waren het stimuleren van economische en culturele samenwerking tussen Afrikaanse en Aziatische landen en weerstand bieden aan kolonialisme of neokolonialisme van de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en andere naties. (nl)
- Бандунгская конференция — конференция 29 стран Азии и Африки, прошедшая в Бандунге (Индонезия) 18—24 апреля 1955 года. Инициаторами Конференции стран Азии и Африки выступили Индия, Индонезия, Бирма, Пакистан и Цейлон. Помимо инициаторов, в Бандунгской конференции участвовали: Афганистан, Камбоджа, КНР, Египет, Эфиопия, Иран, Ирак, Япония, Иордания, Лаос, Ливан, Либерия, Ливия, Непал, Филиппины, Саудовская Аравия, Судан, Сирия, Таиланд, Турция, Демократическая Республика Вьетнам, Южный Вьетнам, Йемен. Генеральным секретарём конференции был назначен Руслан Абдулгани. (ru)
- Конференція в Бандунзі (англ. Asian–African Conference, фр. Conférence de Bandung) — зустріч представників азійських та африканських держав, що на час проведення конференції недавно отримали незалежність; конференція відбулася 18-24 квітня 1955 року в індонезійському місті Бандунзі. Двадцять дев'ять країн-учасниць представляли бл. чверті поверхні Землі населенням бл. 1.5 млрд осіб. Організаторами виступили Індонезія, Бірма, Пакистан, Цейлон та Індія; координатором був Руслан Абдулгані, генеральний секретар . (uk)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
