| dbo:abstract
|
- مسلة ميشع أو حجر ميشع مسلة تاريخية كتبها الملك ميشع، ملك المملكة المؤابية تلك المملكة التي سطع نجمها خلال القرن التاسع قبل الميلاد (العصر الحديدي) في وسط الأردن، وتعد هذه المسلة من أقدم وأطول المسلات التاريخية المكتشفة في بلاد الشام والتي يخلد فيها الملك مشيع الذيباني انتصاراته على بني إسرائيل في عام 850 ق.م، حيث يعتبر ذكرهم فيها الأقدم لحد الآن. (ar)
- L'estela de Moab és una pedra amb inscripcions del segle , una de les mostres més antigues en hebreu. Narra una victòria militar de Mesha sobre els israelites, sembla que referint uns fets recollits a El Llibre dels Reis (amb alguna discrepància cronològica i una suposada menció al Rei David que encara enfronta els estudiosos). L'estela va ser trobada el 1868 i es custodia al Museu del Louvre. (ca)
- Méšova stéla je čedičová stéla popsaná moabským textem z 9. stol. př. Kr. Popisuje vládu a úspěchy moabského krále Méši, zvláště v jeho bojích se sousedním Izraelem. (cs)
- La Meŝa-steleo (ankaŭ moaba ŝtono, Steleo de Meŝa) estas steleo (memorŝtono) kun enĉifraĵo en moaba lingvo. Tiu bazalta ŝtono estas la plej malnova memorigaĵo en hebrea-parenca lingvo kaj skribo. En la skribo fieras la moabita reĝo Meŝa – krom konstruado – pri liberigo de sia popolo el la vazala servo kaj tributdevo de norda Israelo sub reĝo Ahab de Dinastio . Ĝi estas datata je ĉ. 850 a.K. La 124 cm alta, 71 cm larĝa, nigra-bazalta steleo estis malkovrita en 1868 oriente de la Morta Maro ĉe fare de la elzasa misionisto Frederick Augustus Klein, sed pli poste ĝi estis detruita fare de beduinoj de Beni Hamiden, por vendi ĝin en pecetoj. La restaŭrita ŝtono nun videblas en la Louvre en Parizo, unu kopio en la Brita Muzeo en Londono. Oni trovis en 1958 en Kerak pluajn fragmentojn kun simila enĉifraĵo pri la sama evento. La fondo de la Meŝa-steleo instigis ondon de sciancaj falsigaĵoj en ĉ. 1870. (eo)
- Die Mescha-Stele (auch Moabiterstein genannt) ist ein Gedenkstein mit Inschrift in moabitischer Sprache. Dieser Basaltstein ist das älteste erhaltene Denkmal in einer dem Hebräischen nahe verwandten Sprache und Schrift. In der Inschrift rühmt sich der moabitische König Mescha – neben der Ausführung verschiedener, von seinem Reichsgott Kemosch in Auftrag gegebener Bauvorhaben – der Befreiung seines Volkes aus der Abhängigkeit und Tributpflicht vom Nordreich Israel unter König Ahab der Dynastie Omri. Die Stele wurde 1868 östlich des Toten Meeres bei Dhiban (Dibon) von dem elsässischen Missionar Frederick Augustus Klein entdeckt, später aber von Beduinen jener Gegend, den Beni Hamiden, mutwillig zerstört. Sie versuchten sie in mehrere Teile zu zerbrechen, nachdem vom Osmanischen Reich Druck ausgeübt worden war, um die Stele für das Deutsche Reich zu sichern. Zuvor hatte der französische Archäologe und Orientalist Charles Clermont-Ganneau noch durch einen Mittelsmann eine Kopie der Inschrift anfertigen lassen, mit dem ihm später die Rekonstruktion gelang (ein Teil der Stele und der Inschrift ging verloren). Der Stein war schwarzer Basalt, tafelförmig, an den Ecken abgerundet und nach Klein, der ihn noch vor der Zertrümmerung gesehen hat, 113 Zentimeter lang, 70 breit und 35 hoch. Der restaurierte Stein steht heute im Louvre in Paris, eine Kopie davon im Britischen Museum in London, eine im Jordanischen Museum in Amman und eine weitere im Bibeldorf in Rietberg. 1958 wurde in Kerak ein weiteres Fragment mit ähnlicher Inschrift zum gleichen Ereignis gefunden. Der Fund der Mescha-Stele löste um 1870 eine Welle von wissenschaftlichen Fälschungen aus, die sogenannten Moabitica. (de)
- La Estela de Mesa (popularizada en el siglo XIX como la "Piedra Moabita") es una piedra de basalto negro, que muestra una inscripción de Mesa, rey moabita del siglo IX a. C., la cual fue descubierta en 1868. La inscripción de 34 líneas, la más extensa recuperada del antiguo Moab, fue escrita en alfabeto paleohebreo. Fue erigida por Mesa, alrededor de 850 a. C., como un registro y recuerdo de sus victorias en su revuelta contra el Reino de Israel, que emprendió tras la muerte de su gobernante, Ahab. La piedra tiene 124 cm de alto y 79 cm de ancho y 36 cm de espesor; es redondeada por arriba. Fue descubierta en el antiguo hoy , Jordania, en agosto de 1868, por el Rev. F. A. Klein, un misionero alemán en Jerusalén. "Los árabes de las proximidades, temiendo la pérdida de tal talismán, rompieron la piedra en trozos; pero ya se había obtenido un molde por [Charles] Clermont-Ganneau, y la mayoría de los fragmentos fueron recuperados y montados por él". Un molde es una impresión en papel maché. El molde (que nunca ha sido publicado) y la estela recompuesta (que ha sido publicada en muchos libros y enciclopedias ) están actualmente en el Museo del Louvre, en una de las salas dedicadas al Levante: Planta Baja, ala Sully, sala "D". Su clasificación es "AO5066". (es)
- La stèle de Mesha est une stèle de basalte découverte en 1868 et sur laquelle est gravée une inscription remontant à l'époque du roi moabite Mesha (IXe siècle av. J.-C.). Le texte de trente-quatre lignes (l'inscription la plus longue découverte jusqu'à présent pour cette époque de l'ancien Israël), est écrit en moabite. Datée de 850 av. J.-C. environ, elle relate les victoires de Mesha au cours de sa révolte contre le royaume d'Israël qu'il entreprit après la mort de son suzerain Achab. (fr)
- The Mesha Stele, also known as the Moabite Stone, is a stele dated around 840 BCE containing a significant Canaanite inscription in the name of King Mesha of Moab (a kingdom located in modern Jordan). Mesha tells how Chemosh, the god of Moab, had been angry with his people and had allowed them to be subjugated to the Kingdom of Israel, but at length, Chemosh returned and assisted Mesha to throw off the yoke of Israel and restore the lands of Moab. Mesha also describes his many building projects. It is written in a variant of the Phoenician alphabet, closely related to the Paleo-Hebrew script. The stone was discovered intact by Frederick Augustus Klein, an Anglican missionary, at the site of ancient Dibon (now Dhiban, Jordan), in August 1868. Klein was led to it by Emir Sattam Al-Fayez, son of the Bani Sakhr King Fendi Al-Fayez, although neither of them could read the text. At that time, amateur explorers and archaeologists were scouring the Levant for evidence proving the historicity of the Bible. News of the finding set off a race between France, Britain, and Germany to acquire the piece. A "squeeze" (a papier-mâché impression) had been obtained by a local Arab on behalf of Charles Simon Clermont-Ganneau, an archaeologist based in the French consulate in Jerusalem. The next year, the stele was smashed into several fragments by the Bani Hamida tribe, seen as an act of defiance against the Ottoman authorities who had pressured the Bedouins to hand over the stele so that it could be given to Germany. The Archaeologist Harry Rimmer wrote in his book Dead Men Tell Tales: When this great monument was first discovered in 1868, its value was of course not appreciated and no copy of the text was made. The Museum of Berlin heard of it and moved for its purchase. An employe of the French Consulate heard of the negotiations, and offered a large bribe for the possession of the stone. The Turkish officials then interfered. The superstitious Arabs, believing that the monument must have some magical value, broke it into a number of fragments and distributed the pieces as amulets, or charms. A French agent, however, industriously pursued these fragments and with the help of a squeeze which he had made, reconstructed the major portion of the writings. The ancient name of Jehovah occurring on this text was an additional delight to these students of antiquity. Clermont-Ganneau later managed to acquire the fragments and piece them together thanks to the impression made before the stele's destruction. The Mesha Stele, the first major epigraphic Canaanite inscription found in the region of Palestine, the longest Iron Age inscription ever found in the region, constitutes the major evidence for the Moabite language, and is a "corner-stone of Semitic epigraphy", and history. The stele, whose story parallels, with some differences, an episode in the Bible's Books of Kings (2 Kings 3:4–28), provides invaluable information on the Moabite language and the political relationship between Moab and Israel at one moment in the 9th century BCE. It is the most extensive inscription ever recovered that refers to the kingdom of Israel (the "House of Omri"); it bears the earliest certain extrabiblical reference to the Israelite god Yahweh. It is also one of four known contemporary inscriptions containing the name of Israel, the others being the Merneptah Stele, the Tel Dan Stele, and one of the Kurkh Monoliths. Its authenticity has been disputed over the years, and some biblical minimalists suggest the text was not historical, but a biblical allegory. The stele itself is regarded as genuine and historical by the vast majority of biblical archaeologists today. The stele has been part of the collection of the Louvre Museum in Paris, France, since 1873. An extensive study on it is Dearman, 1989. (en)
- Prasasti Mesa, juga disebut sebagai Batu Moab, adalah batu atau prasasti yang ditemukan di Dibon tahun 1868. Di dalamnya tercatat mengenai Omri yang pernah menjadi Raja Israel. Ini merupakan prasasti terpanjang yang ditemukan di Palestina.Pada batu Moab inilah untuk pertama kalinya nama Allah Israel (YHWH) ditemukan di luar Alkitab. Batu ini berhasil ditemukan oleh seorang misionaris dari Jerman. Batu Moab dijadikan sebagai tugu oleh Mesa, Raja Moab, sekitar tahun 840 SM. Bahasa yang dipakai adalah bahasa Moab yang mempunyai kedekatan dengan bahasa Ibrani. Tinggi batu ini sekitar 110 cm, lebar 60 cm dan tebal 60 cm. Bagian atasnya berbentuk bundar dan tulisannya terdiri atas 34 baris. Pada batu Moab ini khususnya di baris ke 14-18, terdapat cerita dari Raja Moab, Mesa, mengenai pertempurannya dengan Israel di Nebo.Berikut ini kutipannya: Tulisan di bagian yang lain berbunyi: "Omri telah mengalahkan tanah Madaba, dan mendudukinya selama masa pemerintahannya dan setengah masa pemerintahan anaknya (=keturunannya), 40 tahun lamanya. Tetapi Kemosh (dewa orang Moab) mengembalikannya pada zamanku." (in)
- 메사 석비(또는 메사 비문, Mesha Stele)는 기원전 9세기경 요단강(현재 요르단에 있는) 동쪽에 위치한 작은 왕국인 모압의 왕 의 명령으로 제작된 석비이다. 91cm 높이와 60cm 넓이로 이루어진 검은 현무암 석판에 모압왕 메사의 승리에 대한 기록이 있다. 1868년 발견되었으며, 1873년부터 프랑스 파리의 루브르 박물관에 전시되었다. (ko)
- De Stele van Mesha of Moabitische Steen is een stele van zwart basalt met daarin een inscriptie van koning van Moab uit de 9e eeuw v.Chr.. De steen is herontdekt in 1868 in Dhiban in het huidige Jordanië. De inscriptie telt 34 regels tekst die geschreven zijn in het , met het schrift. De steen is 124 cm hoog en 71 cm breed en diep en is aan de bovenzijde afgerond. De tekst beschrijft Mesha's overwinning op het koninkrijk Israël. De steen is nu te bezichtigen in het Louvre te Parijs. (nl)
- メシャ碑文（メシャひぶん、19世紀には「モアブ碑」として知られた）は黒い玄武岩の石碑で、紀元前9世紀のモアブのメシャ王によって作成され、1868年に発見された。34行から成るこの碑文は、フェニキア文字で記述されたものとしては、古代イスラエルから回収されたもののうち最大のものである。それはメシャによって、紀元前850年ごろ、彼のイスラエルに対する反乱における勝利とモアブの独立を記録し記念するものとして、彼の元主君であったアハブの死後に作成された。 石は、高さ124cm、幅71cmで厚みもあり、上部は丸くなっている。それは古代のディボン、現在のヨルダンのマダバ県において、1868年8月にエルサレムのイギリス人宣教師、によって発見された。しかし翌年、所有権をめぐる争いで、地元住民によって石碑は破壊されてしまった。しかしながら、によって破片の多くは回収され、また既に得られていた拓本によって欠損部を補って碑文は復元された。拓本（未公開）及び復元された石碑（多くの出版物や百科事典で公表されている）は、現在ルーヴル美術館に存在する。 (ja)
- La stele di Mesha (nota nel XIX secolo come pietra moabita) è una pietra in basalto nero, situata in Giordania, che riporta un'iscrizione effettuata nel IX secolo a.C. da re dei Moabiti. L'iscrizione, risalente all'840 a.C., ricorda le vittorie di Mesha su "Omri re di Israele" e sul figlio, che aveva oppresso i Moabiti. È la più lunga iscrizione mai rinvenuta tra quelle che si riferiscono all' (la "Casa di Omri"). Riporta quello che è generalmente considerato come il più antico riferimento semitico extra-biblico al nome Yahweh (YHWH), i cui beni del tempio furono saccheggiati da Mesha e consegnati al proprio dio Chemosh. Lo studioso francese ha ricostruito una parte della riga 31 della stele, affermando che si tratta di un riferimento alla "Casa di Davide". La pietra è alta 124 cm e larga e profonda 71 cm, arrotondata in alto. Fu scoperta sul sito dell'antica (oggi ), nell'agosto del 1868 dal reverendo (1827–1903), un missionario tedesco della . Gli la ruppero durante un litigio riguardo alla sua proprietà, ma uno schizzo (un calco in cartapesta) era stato ottenuto da Charles Simon Clermont-Ganneau, e molti dei frammenti sono stati in seguito recuperati ed uniti dallo stesso Clermont-Ganneau. Lo schizzo (mai pubblicato) e la stele riassemblata sono ora esposte presso il Museo del Louvre. (it)
- Стела царя Ме́ша (известная в XIX веке как «Моавитский камень») — чёрный базальтовый артефакт с надписью середины IX века до н. э. от имени моавского царя Меша (библейский Меса — 4Цар. 3:4) в память о его победах и восстании против северного Израильского царства, которое он совершил после смерти Ахава. Содержание надписи составляет благодарственное обращение царя Меши к моабитскому богу Кемошу, который ему помог в борьбе с врагами и с помощью которого Меша расширил и укрепил свое государство. В благодарность за это он, Меша, построил ему «это святилище», то есть, вероятно, то, в котором был воздвигнут камень. Вместе с тем, царь пользуется случаем и перечисляет все, что он сделал для своего народа на войнах и в мирное время. Среди своих врагов Меша называет израильского царя Омри, который притеснял моабитов долгое время, «ибо Кемош гневался на свою страну». Это самая подробная известная надпись, повествующая о северном Израильском царстве. Обнаружена эльзасским священником Ф. А. Клайном в августе 1868 года в Дибане (библейский Дивон, столица Моава) на территории современной Иордании. Через год после этого местные арабы, услышавшие, что стелу увезут, разбили её на множество фрагментов. К счастью, Клермон-Ганно до этого сделал со стелы бумажный слепок (папье-маше), что позволило позже собрать и восстановить значительную часть артефакта. Размер стелы: высота — 124 см, ширина — 71 см. Верхние углы скруглены. Имеет небольшое сужение к верху. Ныне находится в Лувре. Надпись на моавитском языке, по-видимому, имела более 35 строк, из которых первые 30 прекрасно сохранились, следующие за ними строки представляют лишь обрывки фраз, и по меньшей мере две заключительные строки полностью утрачены. Надпись выполнена одной из форм финикийского алфавита, однако имеет свои особенности. Буква хет, часто встречающаяся в стеле, отличается по форме от традиционного начертания. (ru)
- A Pedra Moabita ou Estela de Mesa, é uma pedra de basalto, com uma inscrição sobre Mesa, Rei de Moabe. Este registra a conquista de Moabe por Omri, Rei de Israel Setentrional. Após a morte de Acabe, filho de Omri, Mesa revolta-se depois de prestar vassalagem por 40 anos. Esta inscrição completa e confirma o relato bíblico em II Reis 3:4-27. A estela teria sido feita, aproximadamente, por volta de 830 a.C.. A estela foi adquirida em Jerusalém pelo missionário alemão F. A. Klein, em 1868. Encontrada em Díbon, a antiga capital do Reino de Moabe, a 4 milhas a Norte do Rio Árnon. Encontra-se no Museu do Louvre, em Paris. Com a excepção de algumas variações, mostra que a escrita dos moabitas era idêntica ao hebraico. Menciona o Tetragrama Sagrado no lado direito da estela, na linha 18. É um documento de grande importância e interessante relativo ao estudo da linguística hebraica, ou seja, a formação e evolução do alfabeto hebraico. A Pedra Moabita confirma o nome de locais e de cidades moabitas mencionadas no texto bíblico: Atarote e Nebo (Números 32:34,38), Aroer, o Vale de Árnon, planalto de Medeba, Díbon (Josué 13:9), Bamote-Baal, Bet-Baal-Meon, Jaaz [em hebr. Yahats] e Quiriataim (Josué 13:17-19), Bezer (Josué 20:8), Horonaim (Isaías 15:5), e Bet-Diblataim e Queriote (Jeremias 48:22,24). (pt)
- Stela Meszy (także Kamień Moabicki, Kamień Moabitów) – bazaltowa stela o wysokości 124 cm, zawierająca starożytną inskrypcję. Z treści inskrypcji zachowały się 34 linie, niektóre fragmentarycznie. Stela została odkryta w sierpniu 1868 roku przez niemieckiego misjonarza F.A. Kleina w miejscowości Dibon w dzisiejszej Jordanii. Zrobiono odbitkę zapisanej powierzchni, ale samą płytę porozbijali na kawałki Beduini, zanim zdołano ją zabrać. Większość fragmentów udało się jednak odzyskać i obecnie stela jest przechowywana w paryskim Luwrze (AO 5066), zaś w Muzeum Brytyjskim w Londynie znajduje się jej kopia. Stela została sporządzona w IX wieku p.n.e. w Dibonie (wówczas na terenie królestwa Moabu) i opisuje punkt widzenia króla Meszy na dzieje jego buntu przeciw Izraelowi. (pl)
- Mesastenen är en basaltsten som upptäcktes 1868 vid utgrävningarna av huvudstaden i det gamla kungariket Moab i nuvarande Jordanien. Stenen är från 850-talet f.Kr. och har en inskription på 34 rader. Omri nämns på rad 4 och rad 7. Enligt den franske forskaren André Lemaire omnämns Israels kung David på rad 31, raden är dock något skadad och läsningen är därför omtvistad. Stenen restes av den moabitiske kungen Mesa till minne av upproret mot och segern över Israels kung. Stenens text stämmer med 2 Kung 3:4-5, men fälttåget som beskrivs i resten av kapitlet handlar antagligen om en annan konfrontation. Stenen är 124 cm hög och 71 cm bred. Den finns idag på Louvren i Paris. (sv)
- Стела царя Меші (відома у XIX столітті як «Моавітський камінь») є чорним базальтовим артефактом, що містить напис, зроблений у IX столітті до н. е. царем Моаву на ім'я Меша. (uk)
- 米沙石碑，又名摩押石，是一塊黑色玄武岩石碑，記載了公元前9世紀時摩押王的事蹟，在1868年被發現出來，現存放在法國羅浮宮博物館。米沙石碑在考古學上的意義有兩個：其一是證明了摩押人在當時已有文字，其二是證明了在《聖經》有關以色列人及摩押人爭戰的事件是史實。 米沙石碑高1.24米，闊和深都是0.71米，是一塊圓頂的正方柱體石碑。石碑的正面有34行銘文，以書寫。碑文的銘刻估計在公元前850年書寫，以紀念米沙王戰勝以色列王暗利。石碑在1868年在約旦的(Dhibon)被發現，為當地的阿拉伯人所有，當時還是完好的。在當時，一位被派往耶路撒冷的德國籍宣教士克連牧師(Rev. F. A. Klein)發現了這塊石碑，本來想把它買下來。不過由於資金不足，使他需要返回歐洲籌措資金。但在他離開之後，原來的擁有人為了向克連苛索更多錢，把石碑加熱之後澆上冷水，使石碑碎成多塊。幸好克連在返回歐洲之前，已為石碑作了一個拓本，使日後能夠按著碑文而把石碑重組。現時石碑存放在羅浮宮內。不過，仍有石碑的碎塊不能尋回。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- مسلة ميشع أو حجر ميشع مسلة تاريخية كتبها الملك ميشع، ملك المملكة المؤابية تلك المملكة التي سطع نجمها خلال القرن التاسع قبل الميلاد (العصر الحديدي) في وسط الأردن، وتعد هذه المسلة من أقدم وأطول المسلات التاريخية المكتشفة في بلاد الشام والتي يخلد فيها الملك مشيع الذيباني انتصاراته على بني إسرائيل في عام 850 ق.م، حيث يعتبر ذكرهم فيها الأقدم لحد الآن. (ar)
- L'estela de Moab és una pedra amb inscripcions del segle , una de les mostres més antigues en hebreu. Narra una victòria militar de Mesha sobre els israelites, sembla que referint uns fets recollits a El Llibre dels Reis (amb alguna discrepància cronològica i una suposada menció al Rei David que encara enfronta els estudiosos). L'estela va ser trobada el 1868 i es custodia al Museu del Louvre. (ca)
- Méšova stéla je čedičová stéla popsaná moabským textem z 9. stol. př. Kr. Popisuje vládu a úspěchy moabského krále Méši, zvláště v jeho bojích se sousedním Izraelem. (cs)
- La stèle de Mesha est une stèle de basalte découverte en 1868 et sur laquelle est gravée une inscription remontant à l'époque du roi moabite Mesha (IXe siècle av. J.-C.). Le texte de trente-quatre lignes (l'inscription la plus longue découverte jusqu'à présent pour cette époque de l'ancien Israël), est écrit en moabite. Datée de 850 av. J.-C. environ, elle relate les victoires de Mesha au cours de sa révolte contre le royaume d'Israël qu'il entreprit après la mort de son suzerain Achab. (fr)
- 메사 석비(또는 메사 비문, Mesha Stele)는 기원전 9세기경 요단강(현재 요르단에 있는) 동쪽에 위치한 작은 왕국인 모압의 왕 의 명령으로 제작된 석비이다. 91cm 높이와 60cm 넓이로 이루어진 검은 현무암 석판에 모압왕 메사의 승리에 대한 기록이 있다. 1868년 발견되었으며, 1873년부터 프랑스 파리의 루브르 박물관에 전시되었다. (ko)
- De Stele van Mesha of Moabitische Steen is een stele van zwart basalt met daarin een inscriptie van koning van Moab uit de 9e eeuw v.Chr.. De steen is herontdekt in 1868 in Dhiban in het huidige Jordanië. De inscriptie telt 34 regels tekst die geschreven zijn in het , met het schrift. De steen is 124 cm hoog en 71 cm breed en diep en is aan de bovenzijde afgerond. De tekst beschrijft Mesha's overwinning op het koninkrijk Israël. De steen is nu te bezichtigen in het Louvre te Parijs. (nl)
- メシャ碑文（メシャひぶん、19世紀には「モアブ碑」として知られた）は黒い玄武岩の石碑で、紀元前9世紀のモアブのメシャ王によって作成され、1868年に発見された。34行から成るこの碑文は、フェニキア文字で記述されたものとしては、古代イスラエルから回収されたもののうち最大のものである。それはメシャによって、紀元前850年ごろ、彼のイスラエルに対する反乱における勝利とモアブの独立を記録し記念するものとして、彼の元主君であったアハブの死後に作成された。 石は、高さ124cm、幅71cmで厚みもあり、上部は丸くなっている。それは古代のディボン、現在のヨルダンのマダバ県において、1868年8月にエルサレムのイギリス人宣教師、によって発見された。しかし翌年、所有権をめぐる争いで、地元住民によって石碑は破壊されてしまった。しかしながら、によって破片の多くは回収され、また既に得られていた拓本によって欠損部を補って碑文は復元された。拓本（未公開）及び復元された石碑（多くの出版物や百科事典で公表されている）は、現在ルーヴル美術館に存在する。 (ja)
- Stela Meszy (także Kamień Moabicki, Kamień Moabitów) – bazaltowa stela o wysokości 124 cm, zawierająca starożytną inskrypcję. Z treści inskrypcji zachowały się 34 linie, niektóre fragmentarycznie. Stela została odkryta w sierpniu 1868 roku przez niemieckiego misjonarza F.A. Kleina w miejscowości Dibon w dzisiejszej Jordanii. Zrobiono odbitkę zapisanej powierzchni, ale samą płytę porozbijali na kawałki Beduini, zanim zdołano ją zabrać. Większość fragmentów udało się jednak odzyskać i obecnie stela jest przechowywana w paryskim Luwrze (AO 5066), zaś w Muzeum Brytyjskim w Londynie znajduje się jej kopia. Stela została sporządzona w IX wieku p.n.e. w Dibonie (wówczas na terenie królestwa Moabu) i opisuje punkt widzenia króla Meszy na dzieje jego buntu przeciw Izraelowi. (pl)
- Mesastenen är en basaltsten som upptäcktes 1868 vid utgrävningarna av huvudstaden i det gamla kungariket Moab i nuvarande Jordanien. Stenen är från 850-talet f.Kr. och har en inskription på 34 rader. Omri nämns på rad 4 och rad 7. Enligt den franske forskaren André Lemaire omnämns Israels kung David på rad 31, raden är dock något skadad och läsningen är därför omtvistad. Stenen restes av den moabitiske kungen Mesa till minne av upproret mot och segern över Israels kung. Stenens text stämmer med 2 Kung 3:4-5, men fälttåget som beskrivs i resten av kapitlet handlar antagligen om en annan konfrontation. Stenen är 124 cm hög och 71 cm bred. Den finns idag på Louvren i Paris. (sv)
- Стела царя Меші (відома у XIX столітті як «Моавітський камінь») є чорним базальтовим артефактом, що містить напис, зроблений у IX столітті до н. е. царем Моаву на ім'я Меша. (uk)
- 米沙石碑，又名摩押石，是一塊黑色玄武岩石碑，記載了公元前9世紀時摩押王的事蹟，在1868年被發現出來，現存放在法國羅浮宮博物館。米沙石碑在考古學上的意義有兩個：其一是證明了摩押人在當時已有文字，其二是證明了在《聖經》有關以色列人及摩押人爭戰的事件是史實。 米沙石碑高1.24米，闊和深都是0.71米，是一塊圓頂的正方柱體石碑。石碑的正面有34行銘文，以書寫。碑文的銘刻估計在公元前850年書寫，以紀念米沙王戰勝以色列王暗利。石碑在1868年在約旦的(Dhibon)被發現，為當地的阿拉伯人所有，當時還是完好的。在當時，一位被派往耶路撒冷的德國籍宣教士克連牧師(Rev. F. A. Klein)發現了這塊石碑，本來想把它買下來。不過由於資金不足，使他需要返回歐洲籌措資金。但在他離開之後，原來的擁有人為了向克連苛索更多錢，把石碑加熱之後澆上冷水，使石碑碎成多塊。幸好克連在返回歐洲之前，已為石碑作了一個拓本，使日後能夠按著碑文而把石碑重組。現時石碑存放在羅浮宮內。不過，仍有石碑的碎塊不能尋回。 (zh)
- La Meŝa-steleo (ankaŭ moaba ŝtono, Steleo de Meŝa) estas steleo (memorŝtono) kun enĉifraĵo en moaba lingvo. Tiu bazalta ŝtono estas la plej malnova memorigaĵo en hebrea-parenca lingvo kaj skribo. En la skribo fieras la moabita reĝo Meŝa – krom konstruado – pri liberigo de sia popolo el la vazala servo kaj tributdevo de norda Israelo sub reĝo Ahab de Dinastio . Ĝi estas datata je ĉ. 850 a.K. La fondo de la Meŝa-steleo instigis ondon de sciancaj falsigaĵoj en ĉ. 1870. (eo)
- Die Mescha-Stele (auch Moabiterstein genannt) ist ein Gedenkstein mit Inschrift in moabitischer Sprache. Dieser Basaltstein ist das älteste erhaltene Denkmal in einer dem Hebräischen nahe verwandten Sprache und Schrift. In der Inschrift rühmt sich der moabitische König Mescha – neben der Ausführung verschiedener, von seinem Reichsgott Kemosch in Auftrag gegebener Bauvorhaben – der Befreiung seines Volkes aus der Abhängigkeit und Tributpflicht vom Nordreich Israel unter König Ahab der Dynastie Omri. (de)
- La Estela de Mesa (popularizada en el siglo XIX como la "Piedra Moabita") es una piedra de basalto negro, que muestra una inscripción de Mesa, rey moabita del siglo IX a. C., la cual fue descubierta en 1868. La inscripción de 34 líneas, la más extensa recuperada del antiguo Moab, fue escrita en alfabeto paleohebreo. Fue erigida por Mesa, alrededor de 850 a. C., como un registro y recuerdo de sus victorias en su revuelta contra el Reino de Israel, que emprendió tras la muerte de su gobernante, Ahab. (es)
- The Mesha Stele, also known as the Moabite Stone, is a stele dated around 840 BCE containing a significant Canaanite inscription in the name of King Mesha of Moab (a kingdom located in modern Jordan). Mesha tells how Chemosh, the god of Moab, had been angry with his people and had allowed them to be subjugated to the Kingdom of Israel, but at length, Chemosh returned and assisted Mesha to throw off the yoke of Israel and restore the lands of Moab. Mesha also describes his many building projects. It is written in a variant of the Phoenician alphabet, closely related to the Paleo-Hebrew script. (en)
- Prasasti Mesa, juga disebut sebagai Batu Moab, adalah batu atau prasasti yang ditemukan di Dibon tahun 1868. Di dalamnya tercatat mengenai Omri yang pernah menjadi Raja Israel. Ini merupakan prasasti terpanjang yang ditemukan di Palestina.Pada batu Moab inilah untuk pertama kalinya nama Allah Israel (YHWH) ditemukan di luar Alkitab. Batu ini berhasil ditemukan oleh seorang misionaris dari Jerman. Batu Moab dijadikan sebagai tugu oleh Mesa, Raja Moab, sekitar tahun 840 SM. Bahasa yang dipakai adalah bahasa Moab yang mempunyai kedekatan dengan bahasa Ibrani. Tinggi batu ini sekitar 110 cm, lebar 60 cm dan tebal 60 cm. Bagian atasnya berbentuk bundar dan tulisannya terdiri atas 34 baris. Pada batu Moab ini khususnya di baris ke 14-18, terdapat cerita dari Raja Moab, Mesa, mengenai pertempuran (in)
- La stele di Mesha (nota nel XIX secolo come pietra moabita) è una pietra in basalto nero, situata in Giordania, che riporta un'iscrizione effettuata nel IX secolo a.C. da re dei Moabiti. L'iscrizione, risalente all'840 a.C., ricorda le vittorie di Mesha su "Omri re di Israele" e sul figlio, che aveva oppresso i Moabiti. È la più lunga iscrizione mai rinvenuta tra quelle che si riferiscono all' (la "Casa di Omri"). Riporta quello che è generalmente considerato come il più antico riferimento semitico extra-biblico al nome Yahweh (YHWH), i cui beni del tempio furono saccheggiati da Mesha e consegnati al proprio dio Chemosh. Lo studioso francese ha ricostruito una parte della riga 31 della stele, affermando che si tratta di un riferimento alla "Casa di Davide". (it)
- Стела царя Ме́ша (известная в XIX веке как «Моавитский камень») — чёрный базальтовый артефакт с надписью середины IX века до н. э. от имени моавского царя Меша (библейский Меса — 4Цар. 3:4) в память о его победах и восстании против северного Израильского царства, которое он совершил после смерти Ахава. Содержание надписи составляет благодарственное обращение царя Меши к моабитскому богу Кемошу, который ему помог в борьбе с врагами и с помощью которого Меша расширил и укрепил свое государство. В благодарность за это он, Меша, построил ему «это святилище», то есть, вероятно, то, в котором был воздвигнут камень. Вместе с тем, царь пользуется случаем и перечисляет все, что он сделал для своего народа на войнах и в мирное время. Среди своих врагов Меша называет израильского царя Омри, который п (ru)
- A Pedra Moabita ou Estela de Mesa, é uma pedra de basalto, com uma inscrição sobre Mesa, Rei de Moabe. Este registra a conquista de Moabe por Omri, Rei de Israel Setentrional. Após a morte de Acabe, filho de Omri, Mesa revolta-se depois de prestar vassalagem por 40 anos. Esta inscrição completa e confirma o relato bíblico em II Reis 3:4-27. A estela teria sido feita, aproximadamente, por volta de 830 a.C.. (pt)
|
