| dbo:abstract
|
- Ophel (hebräisch עופל) oder Ophlas bedeutet befestigte Anhöhe oder ansteigender Bereich. Er ist der biblische Begriff für einen erhöht liegenden Teil einer Siedlung oder Stadt. In der Bibel wird Ophel auf zwei Siedlungen bezogen:
* der Bereich südlich der Jerusalemer Tempelmauer des Tempelberges
* Samaria, die alte Hauptstadt des Königreichs Israel Der Begriff kann als Äquivalent zu dem griechischen Begriff Akropolis angesehen werden. (de)
- L'Ophel est une colline située au sud du mont du Temple à Jérusalem au Proche-Orient. Elle est notamment occupée par les ruines de la cité de David. (fr)
- Ophel (en hebreo: העופל) es una colina al sur del Monte del Templo en Jerusalén (Israel). Está notablemente ocupado por las ruinas de la ciudad de David. Este cerro está ubicado en el centro de tierras elevadas de piedra caliza de unos 700 metros. Se trata de un largo y estrecho promontorio redondeado, una especie de península en la ladera sur del Monte del Templo en Jerusalén entre Tyropoeon hacia el oeste y el valle de Cedrón al este. (es)
- Ophel (Hebrew: עֹ֫פֶל ‘ōp̄el), also Graecised to ophlas, is the biblical term given to a certain part of a settlement or city that is elevated from its surroundings, and probably means fortified hill or risen area. In the Hebrew Bible, the term is used in reference to two cities: Jerusalem, as in the Book of Chronicles (2 Chronicles 27:3; 33:14) and Book of Nehemiah (Nehemiah 3:26; 11:21), and Samaria, mentioned in the Books of Kings (2 Book of Kings 5:24). The Mesha Stele, written in Moabite, a Canaanite language closely related to Biblical Hebrew, is the only extra-biblical source using the word, also in connection to a fortified place. (en)
- Ofel (bahasa Ibrani: עופל), berarti bukit berbenteng atau wilayah atas, adalah nama alkitab yang diberikan untuk bagian pemukiman atau kota tertentu yang lebih tinggi daripada wilayah di sekitarnya. Dalam alkitab Ophel merujuk pada ketinggian di dua kota: Kota Daud di Kota Tua Yerusalem, dan di Samaria, ibu kota kuno Kerajaan Israel. Ernest L. Martin mengklaim dalam bukunya, "The Temples that Jerusalem Forgot", bahwa gundukan Ofel adalah tempat berdirnya Bait Pertama dan Kedua dan tempat yang sekarang disebut Bukit Bait sebenarnya adalah Benteng Romawi, Antonia. Istilah ini setara dengan istilah Yunani, Acropolis. (in)
- L'Ophel è una collina a nord del monte Sion, il nucleo originario della città di Gerusalemme. L'Ophel appartiene a un unico rilievo a forma di clava con asse NordSud, la cui parte più grossa e alta (750mlsm) è rivolta a Nord. È individuato dalla valle del Cedron sul lato Est, e dalla valle centrale del a Ovest. Sion è la parte più bassa, il manico di questa clava, e qui fu fondato il nucleo originario della città. L'Ophel, spesso chiamato "Sion" per estensione del termine, è il nome dato al pendio che sale da Sion alla spianata superiore, il monte Moriah, dov'è la spianata del Tempio, attualmente occupata dalla moschea di Omar. Il nome ophel significa "tumulo", "mucchio", probabilmente a ragione della natura rocciosa. Sebbene l'Ophel fosse circondato da mura ai tempi di re Davide, attualmente, si trova a Sud, al di fuori della cerchia di mura che individuano la cosiddetta città vecchia. (it)
- Wzgórze Ofel (hebr. עֹ֫פֶל) – niewielkie wzniesienie w południowo-wschodniej Jerozolimie w Izraelu (708 do 630 m n.p.m.). Kolebka miasta, która pierwotnie obejmowała swym terytorium tylko najwyższą część Ofelu (X w.p.n.e.). Nazwa Ofel oznacza kopiec, stos i jest zapewne odwołaniem do skalistej rzeźby wzgórza. Wzgórze Ofel leży pomiędzy dolinami Cedronu i Tyropeonu, na południe od Wzgórza Świątynnego. Ma kształt podłużnej nerki, rozciągającej się z północy ku południowi. Jego wyższa część znajduje się na północy, to tutaj musiały znajdować się pałace królewskie w czasach monarchii izraelskiej. Najniższa część leży na południu, skąd stoki wzniesienia nieco łagodniej schodzą w kierunku Sadzawki Siloe. Wzgórze Ofel było rzeczywistym starotestamentowym Syjonem, o którym mówią liczni biblijni autorzy. Obecnie nazwę tę nosi wzniesienie, na którym znajduje się chrześcijański Wieczernik, co wynika z błędnego przekonania, że tu znajdowało się starożytne Miasto Dawida. Paradoksalnie Ofel, który było pierwszą dzielnicą Jerozolimy w czasach Dawida i Salomona, znajduje się dzisiaj poza linią murów Starej Jerozolimy. (pl)
- Ofel (hebraico העופל ha·‛Ófel) significa monte (elevação), o nome de uma estreita passagem montanhosa, arredondada, um promontório na extremidade sul de Jerusalém, perto do Monte do Templo e da antiga cidade de Jerusalém, tendo o (vale dos queijeiros) em seu oeste, o ao sul, e o Vale do Cedro no leste. Um vale mais profundo (o Tyropoeon), separa Ofel do que é tido agora como a Antiga cidade de Jerusalém mas há muitos enganos escondidos abaixo dos restos acumulados dos séculos. Apesar do nome, a antiga cidade de Jerusalém data de um período muito mais recente do que o estabelecimento de Ofel, que é considerado ter sido a Jerusalém original; ironicamente Ofel encontra-se fora dos antigos muros da cidade. No século I, o historiador Josefo situou Ofel onde o muro oriental “se unia à colunata oriental do templo”. Ofel era, evidentemente, a protuberância de terra que se estendia rumo ao leste, partindo do canto SE da colina do templo de Jerusalém. Ofel já teria sido cercado por uma parte do muro da cidade; esta parede foi descoberta pelos coordenadores do ao sudeste da área do templo, 4 pés abaixo do nível de superfície atual. Desde os livros de Samuel no tempo de Davi, acredita-se que a primeira demarcação israelita da cidade tenha sido Ofel. Assim, os restos arqueológicos de Ofel, são tidos pelos judeus como parte da cidade de David. Ofel foi considerado parte de Jerusalém até o século XII, mas em seguida esse ponto tornou-se uma vila separada. A população do lugar é agora 40% judaica e 60% muçulmana. A área inclui diversos locais de interesse arqueológicos, notavelmente o túnel de Ezequias (um sistema de fonte da água, onde a inscrição de Siloé foi encontrada); o (outro sistema de fonte de água), e o Reservatório de Siloé. Todos estes sistemas de fonte da água extraíam água da Fonte de Giom que se encontra na inclinação oriental do Ofel, e são considerados geralmente o motivo original que levou a cidade ser construída nesta posição. No livro The Temples that Jerusalem Forgot( 1999) Ernest L. Martin reivindica que Ofel tenha sido a posição original do Templo de Salomão, embora esta opinião seja disputada pela maioria dos arqueólogos, uma completa contradição à tradição de que o templo teria ficado perto da Cúpula da Rocha.
* II Crônicas 33:14". . .E depois construiu uma muralha externa para a Cidade de Davi, ao oeste de Giom, no vale da torrente e até o Portão do Peixe, e [a] fez dar volta até Ofel e passou a fazê-la muito alta. Além disso, pôs chefes da força militar em todas as cidades fortificadas de Judá." (pt)
- Офел (івр. עופל) — невеликий пагорб на південному сході Єрусалиму в Ізраїлі. Пагорб висотою від 708 до 630 м над рівнем моря межує з південною стороною Храмової гори. Офел був спочатку включений до території Єрусалиму лише в його найвищій частині у Х столітті до н. е. Пагорб Офел також знаходиться між долинами Кедрон і Тиропеон, на південь від Храмової гори та простягається розширюючись з півночі на південь. Його верхня частина знаходиться на півночі і тут мали бути королівські палаци у часи монархії Ізраїлю. Найнижча частина знаходиться на півдні, де схили пагорбу більш м'яко спускаються до Сілоамської купелі і Міста Давида. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ophel (hebräisch עופל) oder Ophlas bedeutet befestigte Anhöhe oder ansteigender Bereich. Er ist der biblische Begriff für einen erhöht liegenden Teil einer Siedlung oder Stadt. In der Bibel wird Ophel auf zwei Siedlungen bezogen:
* der Bereich südlich der Jerusalemer Tempelmauer des Tempelberges
* Samaria, die alte Hauptstadt des Königreichs Israel Der Begriff kann als Äquivalent zu dem griechischen Begriff Akropolis angesehen werden. (de)
- L'Ophel est une colline située au sud du mont du Temple à Jérusalem au Proche-Orient. Elle est notamment occupée par les ruines de la cité de David. (fr)
- Ophel (en hebreo: העופל) es una colina al sur del Monte del Templo en Jerusalén (Israel). Está notablemente ocupado por las ruinas de la ciudad de David. Este cerro está ubicado en el centro de tierras elevadas de piedra caliza de unos 700 metros. Se trata de un largo y estrecho promontorio redondeado, una especie de península en la ladera sur del Monte del Templo en Jerusalén entre Tyropoeon hacia el oeste y el valle de Cedrón al este. (es)
- Ophel (Hebrew: עֹ֫פֶל ‘ōp̄el), also Graecised to ophlas, is the biblical term given to a certain part of a settlement or city that is elevated from its surroundings, and probably means fortified hill or risen area. In the Hebrew Bible, the term is used in reference to two cities: Jerusalem, as in the Book of Chronicles (2 Chronicles 27:3; 33:14) and Book of Nehemiah (Nehemiah 3:26; 11:21), and Samaria, mentioned in the Books of Kings (2 Book of Kings 5:24). The Mesha Stele, written in Moabite, a Canaanite language closely related to Biblical Hebrew, is the only extra-biblical source using the word, also in connection to a fortified place. (en)
- Офел (івр. עופל) — невеликий пагорб на південному сході Єрусалиму в Ізраїлі. Пагорб висотою від 708 до 630 м над рівнем моря межує з південною стороною Храмової гори. Офел був спочатку включений до території Єрусалиму лише в його найвищій частині у Х столітті до н. е. Пагорб Офел також знаходиться між долинами Кедрон і Тиропеон, на південь від Храмової гори та простягається розширюючись з півночі на південь. Його верхня частина знаходиться на півночі і тут мали бути королівські палаци у часи монархії Ізраїлю. Найнижча частина знаходиться на півдні, де схили пагорбу більш м'яко спускаються до Сілоамської купелі і Міста Давида. (uk)
- Ofel (bahasa Ibrani: עופל), berarti bukit berbenteng atau wilayah atas, adalah nama alkitab yang diberikan untuk bagian pemukiman atau kota tertentu yang lebih tinggi daripada wilayah di sekitarnya. Dalam alkitab Ophel merujuk pada ketinggian di dua kota: Kota Daud di Kota Tua Yerusalem, dan di Samaria, ibu kota kuno Kerajaan Israel. Ernest L. Martin mengklaim dalam bukunya, "The Temples that Jerusalem Forgot", bahwa gundukan Ofel adalah tempat berdirnya Bait Pertama dan Kedua dan tempat yang sekarang disebut Bukit Bait sebenarnya adalah Benteng Romawi, Antonia. (in)
- L'Ophel è una collina a nord del monte Sion, il nucleo originario della città di Gerusalemme. L'Ophel appartiene a un unico rilievo a forma di clava con asse NordSud, la cui parte più grossa e alta (750mlsm) è rivolta a Nord. È individuato dalla valle del Cedron sul lato Est, e dalla valle centrale del a Ovest. Sion è la parte più bassa, il manico di questa clava, e qui fu fondato il nucleo originario della città. Il nome ophel significa "tumulo", "mucchio", probabilmente a ragione della natura rocciosa. (it)
- Ofel (hebraico העופל ha·‛Ófel) significa monte (elevação), o nome de uma estreita passagem montanhosa, arredondada, um promontório na extremidade sul de Jerusalém, perto do Monte do Templo e da antiga cidade de Jerusalém, tendo o (vale dos queijeiros) em seu oeste, o ao sul, e o Vale do Cedro no leste. No século I, o historiador Josefo situou Ofel onde o muro oriental “se unia à colunata oriental do templo”. Ofel era, evidentemente, a protuberância de terra que se estendia rumo ao leste, partindo do canto SE da colina do templo de Jerusalém. (pt)
- Wzgórze Ofel (hebr. עֹ֫פֶל) – niewielkie wzniesienie w południowo-wschodniej Jerozolimie w Izraelu (708 do 630 m n.p.m.). Kolebka miasta, która pierwotnie obejmowała swym terytorium tylko najwyższą część Ofelu (X w.p.n.e.). Nazwa Ofel oznacza kopiec, stos i jest zapewne odwołaniem do skalistej rzeźby wzgórza. Wzgórze Ofel było rzeczywistym starotestamentowym Syjonem, o którym mówią liczni biblijni autorzy. Obecnie nazwę tę nosi wzniesienie, na którym znajduje się chrześcijański Wieczernik, co wynika z błędnego przekonania, że tu znajdowało się starożytne Miasto Dawida. (pl)
|
