| dbo:abstract
|
- Un llatzeret és un establiment on es tracten malalties infeccioses o es controlen persones o mercaderies provinents d'un país amb epidèmia. Històricament s'han utilitzat per a malalties contagioses, com la lepra o la tuberculosi. Algunes d'aquestes instal·lacions eren més aviat de reclusió, sense cap mena de cures mèdiques ni salubritat. El temps d'una observació a un llatzeret s'anomena quarantena. Històricament hi havia, als Països Catalans, llatzerets al port o a l'entrada de les ciutats. Llatzerets importants es van establir a València i a Barcelona; aquest últim fou enderrocat el 1813. Al port de Maó es va establir un a l'illa de Llatzeret. (ca)
- لازاريتو (بالإيطالية: lazaretto) هي محطة حجر صحي للمسافرين عبر البحر. قد تكون سفنًا راسية بشكل دائم أو جزرًا منعزلة أو مبان في البر الرئيسي. حتى عام 1908، استخدمت أيضًا لتطهير المواد البريدية وعادة عن طريق التبخير. كانت تسمى مستوطنة من المجذومين والتي يديرها نظام ديني مسيحي منزل لازار تيمنًا بلازاروس المتسول. (ar)
- Τα λαζαρέτα ήταν χώροι υποδοχής όπου έμπαιναν σε καραντίνα επιβάτες, πληρώματα καθώς και εμπορεύματα που προέρχονταν από λιμάνια στα οποία άκμαζε η επιδημία της πανούκλας. Στη σημερινή Γαλλία, η συγκεκριμένη λέξη ορίζει ορισμένες θέσεις επί της μεσογειακής ακτογραμμής όπου ένα λαζαρέτο, σήμερα αφανισμένο, είχε ιδρυθεί (Νις, Σετ). (el)
- Lazareto estas konstruaĵo aŭ ŝipo, uzata por loĝigi la pasaĝerojn de ŝipo devigita al kvaranteno kaj soldathospitalo. Lazareto estas hospitalo aŭ simila edifico, pli malpli izolita, kie oni traktas infektajn malsanojn. Historie ili estis uzitaj ĉefe por kontaĝmalsanoj, kiel lepro aŭ tuberkulozo kaj kelkaj el tiuj instalaĵoj estis ĉefe por malliberigo, sen ajna tipo de medicina zorgo aŭ eĉ sankondiĉoj. Francisko Azorín tamen registras la terminon Lazaredo kiel Antaŭzorga hospitalo, kvarantenejo. Li indikas etimologion el Lazarus, propra biblia nomo de leprulo kaj de tie la latina lazaretto. (eo)
- Ein Lazarett (auch Kriegsspital) ist ein Krankenhaus. Während der abendländischen Pestära (Mitte 14. Jahrhundert bis in die 1720er Jahre) wurden europaweit viele Pestspitäler als Lazarett bezeichnet, seit dem 19. Jahrhundert werden mit dem Begriff hingegen insbesondere Militärkrankenhäuser bezeichnet, also Krankenhäuser für kranke und verwundete Soldaten. In der Frühen Neuzeit wurden sie auch als Geburtsklinik für Soldatenkinder genutzt. So wurde Anna Rosine Strauß 1746 zur Wehmutter im Dresdner Lazarett berufen. (de)
- Lazareto bat gaixotasun infekziosoak tratatzen dituen ospitale edo antzeko eraikin bat da, gutxi gorabehera isolatua. Historikoki gaixotasun kutsakorretarako erabili izan dira, legenarra edo tuberkulosia kasu, eta instalazio horietako batzuk giltzapekoak ziren, inolako zainketa medikorik eta osasungarritasunik gabe. (eu)
- A lazaretto /ˌlæzəˈrɛtoʊ/ or lazaret (from Italian: lazzaretto [laddzaˈretto] a diminutive form of the Italian word for beggar cf. lazzaro) is a quarantine station for maritime travellers. Lazarets can be ships permanently at anchor, isolated islands, or mainland buildings. In some lazarets, postal items were also disinfected, usually by fumigation. This practice was still being done as late as 1936, albeit in rare cases. A leper colony administered by a Christian religious order was often called a lazar house, after the parable of Lazarus the beggar. (en)
- Un lazareto es un hospital o edificio similar, más o menos aislado, donde se tratan enfermedades infecciosas. Históricamente se han utilizado para enfermedades contagiosas, como la lepra o la tuberculosis y estas instalaciones eran hospitales donde se realizaba el tratamiento correspondiente para curar enfermedades y regresar a la sociedad. Muchos marineros pasaban una cuarentena si se sospechaba o tenía alguna enfermedad contagiosa. (es)
- Un lazaret était un établissement maritime de mise en quarantaine des passagers, équipages et marchandises en provenance de ports où sévissait la peste. Apparus en Méditerranée à partir du XIVe siècle, ils sont aussi, de façon plus générale, des établissements terrestres de soins et d'isolement contre d'autres maladies épidémiques, partout ailleurs dans le monde. Le système des lazarets atteint son apogée au XVIIe et XVIIIe siècle où il contribue comme moyen de défense efficace contre les épidémies de peste. Au cours du XIXe siècle, il se montre moins efficace contre le choléra. Le libéralisme commercial, la navigation à vapeur, et l'avènement de la microbiologie rendent le système obsolète à la fin du XIXe siècle. Des lazarets sont ponctuellement utilisés jusqu'à la seconde guerre mondiale. De nos jours en France, le mot désigne aussi quelques lieux-dits sur le littoral méditerranéen où un lazaret, aujourd'hui disparu, avait été établi à Nice, Sète, Marseille. (fr)
- Lazaretto /ˌlæzəˈrɛtoʊ/ atau lazaret (dari bahasa Italia: lazzaretto [laddzaˈretto]) adalah sejenis pos karantina bagi musafir (pelancong) bahari. Lazaret dapat berwujud kapal yang ditambatkan secara permanen, pulau terpencil atau bangunan di daratan. Pada beberapa lazaret, barang-barang pos juga didisinfeksi dengan teknik fumigasi. Praktik ini masih dilakukan sampai tahun 1936 meskipun sangat jarang. Leprosium yang dikelola oleh ordo keagamaan Kristen sering disebut rumah lazar, merujuk pada perumpamaan orang kaya dan Lazarus yang miskin dalam Injil. (in)
- Lazaret (z wł. lazaretto – szpital polowy, przytułek, z wł. Lazar – Łazarz, oraz z wł. Nazaretto – Nazaret) – dawne określenie szpitala wojskowego, zwłaszcza polowego, który przeznaczony był do opatrywania zranionych podczas walk oraz izolacji i leczenia chorych żołnierzy. Nazwa „lazaret” wywodzi się od imienia św. Łazarza, nadawanego dawniej szpitalom Zakonu Rycerzy od św. Łazarza, w których opiekowano się głównie chorymi na trąd. Na wyspie w pobliżu Wenecji stał kościół Santa Maria di Nazaretto. Po epidemii dżumy w latach 1347–1348 na wyspie tej zorganizowano miejsce kwarantanny, które później przekształciło się w leprozorium. W okresie Odrodzenia nazwy lazaretto używano wobec niewielkich budowli w miejscach kwarantanny lub odosobnienia chorych, zwłaszcza w leprozoriach. Z czasem budynki te stały się przytułkami dla ciężko chorych i umierających prowadzonymi przez Zakon Rycerzy św. Łazarza, nazywanych lazarytami (lazarystami). Pierwotne lazarety miały charakter budowli tymczasowych (zwykle drewnianych) stawianych na granicy leprozorium lub były innymi budynkami adaptowanymi do tego celu. Podobne adaptowane lecznice i przytułki zaczęły pojawiać się w pobliżu pól bitewnych (licznych w ówczesnej Europie), w których opiekowano się umierającymi rannymi żołnierzami, a także przeprowadzano zabiegi chirurgiczne, mogące ich uratować. Nazwa lazaret nie jest używana w polskiej terminologii wojskowo-medycznej XXI wieku. W języku potocznym nazwą tą określano w przeszłości m.in.:
* wojskowe szpitale polowe, tj. tymczasowe szpitale urządzane w namiotach lub w adaptowanych budynkach (projekty „szkół tysiąclecia” budowanych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w PRL uwzględniały takie zastosowanie) na szczeblu brygady, dywizji lub wyższych (brygadowy i dywizyjny punkt medyczny) ,
* ruchome szpitale ewakuacyjne (np. pociągi szpitalne, okręty szpitalne, samoloty szpitalne),
* szpitale izolacyjne dla chorych zakaźnych (lub osób poddawanych kwarantannie), organizowane w miejscach masowych zachorowań,
* szpitale w obozach jenieckich. W niektórych miastach będących siedzibami dużych zgrupowań wojska budowano przy koszarach specjalne budynki będące lub stałymi szpitalami wojskowymi, które też nazywano „lazaretami”. Nie jest to w pełni poprawna nazwa, gdyż budynki o tym przeznaczeniu, powstające już w okresie Imperium Rzymskiego, nazywano (łac.) valetudinarium. Valetudinaria były zalążkiem wojskowej i państwowej służby zdrowia. (pl)
- Il lazzaretto (o lazzeretto) era un luogo di confinamento e d'isolamento per portatori di malattie contagiose, in particolar modo di lebbra e di peste. Nelle città di mare era anche un luogo chiuso in cui merci e persone provenienti da paesi di possibile contagio dovevano trascorrere un soggiorno di determinata durata, spesso di quaranta giorni, da cui il termine quarantena. Sull'origine del nome "lazzaretto" ci sono due ipotesi: la prima viene ricondotta a quella del lebbroso Lazzaro - protagonista della parabola evangelica - venerato come protettore delle persone affette da lebbra, la seconda invece richiama il primo lazzaretto, quello di Santa Maria di Nazareth a Venezia, il cui appellativo, per successive distorsioni fonetiche, si è trasformato da Nazareth a nazaretto a lazzaretto. La loro fama deriva però dal fatto di essere stati così chiamati gli ospedali temporanei che venivano allestiti per evitare un'epidemia di peste. Nel lazzaretto, che nelle città più grandi potevano essere anche più di uno, venivano tenuti in quarantena i malati. Durante epidemie con un alto tasso di mortalità, nei periodi di parossismo del contagio, essi si riempivano di ammalati che, con alta probabilità, morivano nel giro di pochi giorni. Le condizioni igieniche precarie dei lazzeretti a volte invece che arginare un contagio, lo favorivano, con il sovraffollamento, la promiscuità con il personale medico, che facilmente si ammalava a sua volta, e la mancanza di alcune condizioni igieniche che per ragioni di indigenza non potevano essere rispettate. Per esempio si sapeva bene che quando un malato appestato moriva si sarebbero dovute bruciare tutte le sue cose, come gli abiti e il giaciglio: ma in condizioni di estrema urgenza, come durante un'epidemia, era impossibile procurarsi anche solo la paglia fresca giornaliera dove far stendere i malati. (it)
- Лазарет — военное медицинское учреждение, непосредственно входящее в состав воинских частей, предназначенное для оказания медицинской помощи и стационарного лечения больных и раненных военнослужащих, которые не нуждаются в продолжительном лечении и в сложных диагностических и специализированных лечебных мероприятиях. Лазареты создаются при отдельных гарнизонах, в воинских частях и на кораблях. Специализированную медицинскую помощь и лечение военнослужащие получают в военных госпиталях. (ru)
- Lasarett är ett alternativt namn för sjukhus, använt som namn för karantänsjukhus och för lepra. Ordet är bildat som en avledning utifrån namnet på den bibliske Lasaros. Han betraktas av Katolska kyrkan som de sjukas och särskilt de spetälskas skyddspatron, och detta ledde till medeltida sjukhusen för spetälska uppkallades efter honom. Senare har ordet fått en vidare och mer allmän betydelse. Emellertid var de äldsta lasaretten pesthospital. (sv)
- Лазаре́т (італ. lazzaretto, фр. lazaret, нім. Lasareth) — назва медсанбату до 1917 р. у Російській імперії, який з'явився за часів царя Петра I. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- لازاريتو (بالإيطالية: lazaretto) هي محطة حجر صحي للمسافرين عبر البحر. قد تكون سفنًا راسية بشكل دائم أو جزرًا منعزلة أو مبان في البر الرئيسي. حتى عام 1908، استخدمت أيضًا لتطهير المواد البريدية وعادة عن طريق التبخير. كانت تسمى مستوطنة من المجذومين والتي يديرها نظام ديني مسيحي منزل لازار تيمنًا بلازاروس المتسول. (ar)
- Τα λαζαρέτα ήταν χώροι υποδοχής όπου έμπαιναν σε καραντίνα επιβάτες, πληρώματα καθώς και εμπορεύματα που προέρχονταν από λιμάνια στα οποία άκμαζε η επιδημία της πανούκλας. Στη σημερινή Γαλλία, η συγκεκριμένη λέξη ορίζει ορισμένες θέσεις επί της μεσογειακής ακτογραμμής όπου ένα λαζαρέτο, σήμερα αφανισμένο, είχε ιδρυθεί (Νις, Σετ). (el)
- Lazareto estas konstruaĵo aŭ ŝipo, uzata por loĝigi la pasaĝerojn de ŝipo devigita al kvaranteno kaj soldathospitalo. Lazareto estas hospitalo aŭ simila edifico, pli malpli izolita, kie oni traktas infektajn malsanojn. Historie ili estis uzitaj ĉefe por kontaĝmalsanoj, kiel lepro aŭ tuberkulozo kaj kelkaj el tiuj instalaĵoj estis ĉefe por malliberigo, sen ajna tipo de medicina zorgo aŭ eĉ sankondiĉoj. Francisko Azorín tamen registras la terminon Lazaredo kiel Antaŭzorga hospitalo, kvarantenejo. Li indikas etimologion el Lazarus, propra biblia nomo de leprulo kaj de tie la latina lazaretto. (eo)
- Ein Lazarett (auch Kriegsspital) ist ein Krankenhaus. Während der abendländischen Pestära (Mitte 14. Jahrhundert bis in die 1720er Jahre) wurden europaweit viele Pestspitäler als Lazarett bezeichnet, seit dem 19. Jahrhundert werden mit dem Begriff hingegen insbesondere Militärkrankenhäuser bezeichnet, also Krankenhäuser für kranke und verwundete Soldaten. In der Frühen Neuzeit wurden sie auch als Geburtsklinik für Soldatenkinder genutzt. So wurde Anna Rosine Strauß 1746 zur Wehmutter im Dresdner Lazarett berufen. (de)
- Lazareto bat gaixotasun infekziosoak tratatzen dituen ospitale edo antzeko eraikin bat da, gutxi gorabehera isolatua. Historikoki gaixotasun kutsakorretarako erabili izan dira, legenarra edo tuberkulosia kasu, eta instalazio horietako batzuk giltzapekoak ziren, inolako zainketa medikorik eta osasungarritasunik gabe. (eu)
- A lazaretto /ˌlæzəˈrɛtoʊ/ or lazaret (from Italian: lazzaretto [laddzaˈretto] a diminutive form of the Italian word for beggar cf. lazzaro) is a quarantine station for maritime travellers. Lazarets can be ships permanently at anchor, isolated islands, or mainland buildings. In some lazarets, postal items were also disinfected, usually by fumigation. This practice was still being done as late as 1936, albeit in rare cases. A leper colony administered by a Christian religious order was often called a lazar house, after the parable of Lazarus the beggar. (en)
- Un lazareto es un hospital o edificio similar, más o menos aislado, donde se tratan enfermedades infecciosas. Históricamente se han utilizado para enfermedades contagiosas, como la lepra o la tuberculosis y estas instalaciones eran hospitales donde se realizaba el tratamiento correspondiente para curar enfermedades y regresar a la sociedad. Muchos marineros pasaban una cuarentena si se sospechaba o tenía alguna enfermedad contagiosa. (es)
- Lazaretto /ˌlæzəˈrɛtoʊ/ atau lazaret (dari bahasa Italia: lazzaretto [laddzaˈretto]) adalah sejenis pos karantina bagi musafir (pelancong) bahari. Lazaret dapat berwujud kapal yang ditambatkan secara permanen, pulau terpencil atau bangunan di daratan. Pada beberapa lazaret, barang-barang pos juga didisinfeksi dengan teknik fumigasi. Praktik ini masih dilakukan sampai tahun 1936 meskipun sangat jarang. Leprosium yang dikelola oleh ordo keagamaan Kristen sering disebut rumah lazar, merujuk pada perumpamaan orang kaya dan Lazarus yang miskin dalam Injil. (in)
- Лазарет — военное медицинское учреждение, непосредственно входящее в состав воинских частей, предназначенное для оказания медицинской помощи и стационарного лечения больных и раненных военнослужащих, которые не нуждаются в продолжительном лечении и в сложных диагностических и специализированных лечебных мероприятиях. Лазареты создаются при отдельных гарнизонах, в воинских частях и на кораблях. Специализированную медицинскую помощь и лечение военнослужащие получают в военных госпиталях. (ru)
- Lasarett är ett alternativt namn för sjukhus, använt som namn för karantänsjukhus och för lepra. Ordet är bildat som en avledning utifrån namnet på den bibliske Lasaros. Han betraktas av Katolska kyrkan som de sjukas och särskilt de spetälskas skyddspatron, och detta ledde till medeltida sjukhusen för spetälska uppkallades efter honom. Senare har ordet fått en vidare och mer allmän betydelse. Emellertid var de äldsta lasaretten pesthospital. (sv)
- Лазаре́т (італ. lazzaretto, фр. lazaret, нім. Lasareth) — назва медсанбату до 1917 р. у Російській імперії, який з'явився за часів царя Петра I. (uk)
- Un llatzeret és un establiment on es tracten malalties infeccioses o es controlen persones o mercaderies provinents d'un país amb epidèmia. Històricament s'han utilitzat per a malalties contagioses, com la lepra o la tuberculosi. Algunes d'aquestes instal·lacions eren més aviat de reclusió, sense cap mena de cures mèdiques ni salubritat. El temps d'una observació a un llatzeret s'anomena quarantena. (ca)
- Un lazaret était un établissement maritime de mise en quarantaine des passagers, équipages et marchandises en provenance de ports où sévissait la peste. Apparus en Méditerranée à partir du XIVe siècle, ils sont aussi, de façon plus générale, des établissements terrestres de soins et d'isolement contre d'autres maladies épidémiques, partout ailleurs dans le monde. (fr)
- Il lazzaretto (o lazzeretto) era un luogo di confinamento e d'isolamento per portatori di malattie contagiose, in particolar modo di lebbra e di peste. Nelle città di mare era anche un luogo chiuso in cui merci e persone provenienti da paesi di possibile contagio dovevano trascorrere un soggiorno di determinata durata, spesso di quaranta giorni, da cui il termine quarantena. (it)
- Lazaret (z wł. lazaretto – szpital polowy, przytułek, z wł. Lazar – Łazarz, oraz z wł. Nazaretto – Nazaret) – dawne określenie szpitala wojskowego, zwłaszcza polowego, który przeznaczony był do opatrywania zranionych podczas walk oraz izolacji i leczenia chorych żołnierzy. W okresie Odrodzenia nazwy lazaretto używano wobec niewielkich budowli w miejscach kwarantanny lub odosobnienia chorych, zwłaszcza w leprozoriach. Z czasem budynki te stały się przytułkami dla ciężko chorych i umierających prowadzonymi przez Zakon Rycerzy św. Łazarza, nazywanych lazarytami (lazarystami). (pl)
|
_01_ies.jpg){kind=link}
_01_ies.jpg){kind=link}
