| dbo:abstract
|
- كارل كراوس (بالألمانية: Karl Kraus) هو كاتب، وشاعر، وصحفي، ومقالاتي، وكاتب مسرحي، وناقد أدبي من النمسا. ولد في جيتشين في 28 أبريل 1874 في النمسا-المجر وتوفي في فيينا في 12 يونيو 1936. وتوفي في فيينا. كان ناقدا حادا للصحافة السائدة وصحافة الإثارة، أو بحد تعبيره الصحفجية. أهم أعماله دراما «آخر أيام البشرية» (بالألمانية: Die letzten Tage der Menschhei) ومجلة "المشعل" {{ألمانية|Die Fackel} التي أصدرها في الاعوام من 1899 إلى 1936. (ar)
- Karl Kraus (28 d'abril de 1874 - 12 de juny de 1936) va ser un important escriptor i periodista austríac, conegut com a satíric, assagista, autor d'aforismes, dramaturg i poeta. Se'l considera un dels més significatius escriptors satírics de llengua alemanya del segle xx, i sobretot és conegut per la seva crítica enginyosa de la premsa, la cultura i la política alemanya i austríaca. (ca)
- Karl Kraus (28. dubna 1874, Jičín – 12. června 1936, Vídeň) byl rakouský spisovatel, dramatik, básník a novinář. Třikrát byl nominován na Nobelovu cenu za literaturu. (cs)
- Karl Kraus (* 28. April 1874 in Gitschin (Jičín), Böhmen, Österreich-Ungarn; † 12. Juni 1936 in Wien, Österreich) war ein österreichischer Schriftsteller, Publizist, Satiriker, Lyriker, Aphoristiker, Dramatiker, Förderer junger Autoren, Sprach-, Kultur- und Medienkritiker. Zum Hauptwerk von Kraus gehören das satirische Drama Die letzten Tage der Menschheit (1918) und die Zeitschrift Die Fackel, die er von 1899 bis 1936 herausgab. Literarische Bedeutung erlangte er als einer der wichtigsten Aphoristiker deutscher Sprache. (de)
- Karl KRAUS (* 28-a de aprilo 1874 en Jičín / Bohemio, † 12-a de junio 1936 en Vieno) estis aŭstra verkisto konata kiel satiristo, eseisto, proverbisto, dramisto, poeto, kaj ĵurnalisto. Konsiderita unu el la plej altaj germanlingvaj satiristoj de la 20-a jarcento, plejparte pro lia sprita kritiko de la gazetaro, germana kulturo kaj politiko en Germanio kaj Aŭstrio. Li kontribuis al la t.n. literaturo kafeja. En la jaro 1897 li forlasis la judisman religion, transiris en 1911 al la katolikismo, sed en 1923 li eliris ankaŭ el tiu ĉi eklezio. Li forte pledis por la asimilado de la judoj en la ĝenerala socio. En siaj verkoj li akuzis inter alie la koruptecon de juristoj kaj politikistoj kaj la sensaciavidon de la ĵurnalistaro. Kraus krome estis fervora batalanto por la pureco de la lingvo, sed malpli formale li estis konata kiel dogmisto de la priskriba lingvistiko. Aliĝante al la juna viena grupo (Jung Wien), li amikiĝis kun elstaraj membroj kiel Peter Altenberg, Leopold Andrian, Herman Bar, Richard Beer-Hofman, Felix Derman, Hugo von Hofmannsthal kaj Felix Salten. En 1899, li fondis sian ĵurnalon Die Fackel (La torĉo), kiun li daŭre administris, eldonis kaj verkis plejparte ĝis sia morto. Tiu ĵurnalo similis aliajn ĵurnalojn kiel Die Weltbühne, kaj iom post iom elstaris en sia sendependa redakta pozicio, helpe de la sendependa financado. Sed tiu ĵurnalo presis tion, kion Krauss volis, ke li presu. En ĝia unua jardeko, ĝiaj verkistoj inkluzivis multajn famajn verkistojn kaj artistojn Kiel Peter Altenberg, Richard Dahmel, Egon Friedel, Oscar Kokoschka, Else Lasker-Schueller, Adolf Loos, Heinrich Mann, Arnold Schoenberg, Johann August Strindberg, Georg Trakl, Frank Wedekind, Franz Werfel, Houston Stewart Chamberlain kaj Oscar Wilder. Li estis la meceno de iuj inter tiuj verkistoj. Sed post 1911, Krauss fariĝis la preskaŭ ekskluziva verkisto de la gazeto, kiu nun fariĝis lia blovkanono kaj militilo por kondukti longdaŭraj publikaj kvereloj kun tiamaj gravuloj. Lia verko aperis preskaŭ ekskluzive en tiu revuo, el kiu aperis entute 922 numeroj, kiuj foje aperis neregule. De tiu ĉi revuo li lanĉis atakojn kontraŭ la laŭ li hipokriteco kaj korupto de la aŭstro-hungara imperio, kontraŭ psikanalizo, kontraŭ la naciismo de la tutgermana movado, kontraŭ la ekonomia politiko de laissez-faire kaj kontraŭ vasta gamo de aliaj aferoj, kiuj estis glazursukeraĵoj sur la kuko laŭ lia gusto kaj opinioj. Li ankaŭ estis bone konata de atako de ĉian lingvan neglektemon, disfaligantan laŭ li la homan kulturon. Krauss ankaŭ estis talenta oratoro, partoprenante centojn da publikaj legaĵoj de la verkoj de Bertolt Brecht, Gerhard Hauptman, Johann Nestroy, Goethe kaj Shakespeare, kaj eĉ kantis ĉiujn rolojn en la operetoj de Offenbach. Inter 1915 ĝis 1922 li verkis lian ĉefverkon, la tre longan satiran "teatraĵon", Die letzten Tage der Menschheit, (La lastaj tagoj de homaro). En tiu teatraĵo tiamatempa dialogo estas kombinita kun apokalipsa fantazio kaj la komentoj de du deflankaj observantoj, la grumblisto kaj la optimisto. La kritika voĉo montras ŝanĝon en la sinteno de Krauss dum ĉi tiuj jaroj, de konservativaj aristokrataj vidpunktoj al demokrata respublikanismo, kiu laŭ recenzistoj ŝarĝas la laboron kaj damaĝas ĝin. Lia plej malfrua verko, aperinta proksime de lia morto, estas Dritte Walpurgisnacht, plena de kontraŭnaziaj aludoj. La german-bulgara verkisto, Elias Kanti, kiu regule ĉeestis la prelegoj kaj legaĵoj de Krauss, nomis sian aŭtobiografion "La torĉo en la orelo", aludante la revuon kaj ĝian eldoniston. (eo)
- Karl Kraus, (Jičín, Txekiar Errepublika, 1874ko apirilaren 28a – Viena, Austria, 1936ko ekainaren 12a), austriar poeta eta idazle satirikoa izan zen. (eu)
- Karl Kraus (Gitschin, Bohemia, Imperio austrohúngaro, 28 de abril de 1874 - Viena, 12 de junio de 1936) fue un eminente escritor y periodista austriaco, conocido como ensayista, aforista, dramaturgo y poeta. Fundador del periódico Die Fackel, que mantuvo hasta su muerte, es considerado un importante escritor satírico por su crítica ingeniosa de la prensa, la cultura y la política alemanas y austriacas. (es)
- Karl Kraus (28 April 1874 – 12 June 1936) was an Austrian writer and journalist, known as a satirist, essayist, aphorist, playwright and poet. He directed his satire at the press, German culture, and German and Austrian politics. He was nominated for the Nobel Prize in Literature three times. (en)
- Karl Kraus est un écrivain autrichien né le 28 avril 1874 à Gitschin (aujourd'hui Jičín en République tchèque) et mort le 12 juin 1936 à Vienne, ville dans laquelle il a vécu la plus grande partie de sa vie. Auteur d'une œuvre monumentale, dramaturge, poète, essayiste voire showman lors de ses lectures publiques, il a aussi et surtout été un satiriste et un pamphlétaire redouté. Il dénonçait avec la plus grande virulence, dans les pages de Die Fackel, la revue qu'il avait fondée et dont il a pendant presque quarante ans été le rédacteur à peu près exclusif, les compromissions, les dénis de justice et la corruption de la bourgeoisie viennoise et surtout de la presse. Représentant éminent de la et de la critique des médias de masse, il se voulait le défenseur de la littérature et de l'imagination face au pseudo-réalisme médiatique. D'origine juive, Kraus défendait l'assimilation des Juifs et n'hésitait pas à critiquer la bourgeoisie juive, et notamment la revue Neue Freie Presse emblématique de celle-ci, ainsi que le sionisme. Cela l'amena à prendre le parti des anti-dreyfusards et à être parfois accusé d'antisémitisme. Conservateur voire réactionnaire avant la Première Guerre mondiale, celle-ci le conduira à défendre le pacifisme et la social-démocratie avant qu'il ne se distancie à nouveau de celle-ci. Il écrira alors son chef-d’œuvre, Les Derniers jours de l'humanité, une pièce de théâtre dénonçant la boucherie de 1914-1918 sur près de 800 pages. (fr)
- Karl Kraus (28 April 1874 – 12 Juni 1936) adalah seorang penulis dan wartawan Austria, yang dikenal sebagai satiris, esayis, aforis, pengarang drama dan penyair. Ia memasukkan satir dalam pers, budaya Jerman, dan politik Jerman dan Austria. Ia dinominasikan untuk Nobel Sastra sebanyak tiga kali. (in)
- 카를 크라우스 (Karl Kraus, 1874년 4월 28일 – 1936년 6월 12일)는 풍자, 수필가, 격언, 극작가, 시인으로 알려진 오스트리아 작가이자 언론인이다. 그는 언론, 독일 문화, 독일과 오스트리아 정치를 풍자했다. 그는 노벨 문학상 후보에 세 번이나 지명되었다. 크라우스는 오스트리아-헝가리 (현 체코) 의 보헤미아 왕국 이친( Jičín )에서 제지업자인 야콥 크라우스(Jacob Kraus)와 그의 아내 에르네스틴(Ernestine, née Kantor)의 부유한 유대인 가정에서 태어났다. 1877년 가족은 빈으로 이주했다. 그의 어머니는 1891년에 세상을 떠났다. 크라우스는 1892년 비엔나 대학교에 법대생으로 등록했다. 같은 해 4월부터 Wiener Literaturzeitung이라는 논문에 기고하기 시작했다. 그 즈음 그는 소극장에서 연기자로 도전했지만 실패했다. 1894년에 철학과 독일 문학으로 연구 분야를 바꿨다. 그는 1896년에 학업을 중단했다. 1901년에 Hermann Bahr 와 Emmerich Bukovics에 의해 소송을 당했는데, 그들은 Die Fackel에서 공격을 받았다고 생각했다. 여러 불쾌한 당사자에 의한 많은 소송이 이후 몇 년 동안 계속되었다. 또한 1901년에 그의 발행인 Moriz Frisch가 몇 달 간의 여행을 떠나 있는 동안 그의 잡지를 인수했다는 사실을 알게 되었다. Frisch는 잡지의 표지를 상표로 등록하고 Neue Fackel ( New Torch )을 출판했다. Kraus는 소송을 제기하여 승소했다. 그 이후로 Die Fackel 은 인쇄사 Jahoda & Siegel에 의해 (표지 없이) 출판되었다. 1902년에 Kraus는 Sittlichkeit und Kriminalität ( 도덕과 형사 사법 )를 출판했는데, 처음으로 그의 주요 관심사 중 하나가 될 것에 대해 논평했다. 크라우스는 자신의 저술 외에도 1892년에서 1936년 사이에 약 700회의 1인 공연을 했으며 베르톨트 브레히트, 게르하르트 하우프트만, 요한 네스트로이, 괴테, 셰익스피어의 희곡을 낭독했다., 그리고 또한 피아노와 함께 오펜바흐의 오페레타를 연주하고 모든 역할을 스스로 노래했다. 정기적으로 크라우스의 강의에 참석했던 엘리아스 카네티는 그의 자서전 2권의 제목을 잡지와 그 저자를 참조하여 "Die Fackel" im Ohr ( "The Torch" in the Ear )라고 명명했다. 그의 인기가 절정에 달했을 때 Kraus의 강의는 4,000명의 사람들을 끌어 모았고 그의 잡지는 40,000부가 팔렸다. 1911년 이후, 그는 Die Fackel 의 대부분의 문제의 유일한 저자였다. 그의 가장 영향력 있는 풍자 문학 기법 중 하나는 인용문을 사용한 영리한 언어 유희었다. Neue Freie Presse 신문이 어떻게 오스트리아의 자유당 의 선거 운동을 노골적으로 지원했는지를 폭로한 Die Orgie라는 텍스트와 함께 한 논쟁이 일어났다. 이 텍스트는 게릴라 장난으로 생각되어 신문에 가짜 편지로 보내졌다( Die Fackel 은 1911년 후반에 그것을 출판할 것이다). 속임수에 빠진 분노한 편집자는 "정치인과 편집자의 진지한 업무를 방해한다"고 크라우스를 고소했다. 1924년 1월 동안 크라우스는 타블로이드 Die Stunde ( The Hour )의 발행인 Imre Békessy와 싸우기 시작했다. 베케시는 "Hinaus aus Wien mit dem Schuft!"라는 캐치프레이즈로 Erledigung 을 시작한 Kraus에 대한 명예훼손 캠페인으로 보복했다. ("비엔나에서 악당을 내쫓아라!" ). 1926년에 베케시는 체포를 피하기 위해 실제로 비엔나를 탈출했다. Békessy는 그의 소설 Barabbas 가 미국 북클럽의 월간 선정작이었을 때 약간의 성공을 거두었다. 크라우스의 정치적 공약의 절정은 1927년 7월 봉기 동안 89명의 폭도들이 경찰의 총에 맞아 사망한 후 1927년 전직 수상이기도 한 강력한 비엔나 경찰서장 요한 쇼베르( Johann Schober )에 대한 센세이셔널한 공격이었다. 크라우스는 한 문장으로 쇼베르의 사임을 요청하는 포스터를 제작했다. 이 포스터는 비엔나 전역에 게시되었으며 20세기 오스트리아 역사의 아이콘으로 간주된다. 크라우스는 적어도 1920년대 초부터 오스트리아 사회민주당을 지지했고, 1934년에는 엥겔베르트 돌푸스가 나치즘이 오스트리아를 집어삼키는 것을 막을 수 있기를 희망하면서 오스트리아 파시스트 정권을 수립한 돌푸스의 쿠데타를 지지했다. 이러한 지원은 크라우스를 그의 추종자 중 일부와 멀어지게 했다. 크라우스는 평생 동안 논쟁의 대상이었다. Marcel Reich-Ranicki는 그를 '헛되고 독선적이며 독선적인 사람'이라고 불렀다. 크라우스의 추종자들은 그가 지지하는 사람들을 돕기 위해 무엇이든 할 수 있는 무오한 권위를 그에게서 보았다. 후손을 자신의 궁극적인 청중으로 여겼고 Die Fackel 이 처음 출판된 지 몇 년 후에 볼륨 형태로 다시 인쇄되었다. 오스트리아 작가 스테판 츠바이크는 한때 크라우스를 "악의에 찬 조롱의 대가"라고 불렀다( der Meister des giftigen Spotts ). 1930년까지 크라우스는 자신의 풍자적 저술을 정치적 스펙트럼의 중도와 좌파의 인물에게 지시했는데, 우파의 결점은 너무 자명하여 그의 논평을 할 가치가 없다고 생각했기 때문이다. (ko)
- Karl Kraus (Jičín, 28 aprile 1874 – Vienna, 12 giugno 1936) è stato uno scrittore, giornalista, aforista, umorista, saggista, commediografo, poeta e autore satirico austriaco. Viene generalmente considerato uno dei principali autori satirici di lingua tedesca del XX secolo, ed è noto specialmente per le sue critiche altamente ironiche e taglienti alla cultura, alla società, ai politici tedeschi e ai mass media. (it)
- カール・クラウス（Karl Kraus, 1874年4月28日 ボヘミア・ギッチン Gitschin（チェコ・イチーン Jičín） - 1936年6月12日）はオーストリアの作家・ジャーナリスト。モラヴィア出身のユダヤ人。ウィーン世紀末文化の代表者。 1899年、闘争的な評論雑誌「Die Fackel （火（「炬火」とも））」を創刊、編集を行う。同誌は1912年以降はクラウスの個人誌となり、彼が亡くなる1936年まで中断を挟みつつも刊行が続けられた。権力や社会、文化に対する辛辣な批判と笑いによって、当時のウィーンに大きなインパクトを与えたとされる。 風刺的な時代批判を含む詩・随筆などは、厭世観を示すともいわれる。1922年刊行の戯曲『人類最後の日々』は、第一次大戦をドキュメンタリー風に再現したもので、現代政治・寓話劇の先駆的作品の一つとなった。 (ja)
- Karl Kraus (Jičin, Bohemen, Oostenrijk-Hongarije (thans Tsjechië), 28 april 1874 – Wenen, 12 juni 1936) was een Oostenrijkse dichter, schrijver (pamflettist) en journalist. Tussen 1892 en 1936 gaf hij ongeveer 700 solo-optredens. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste Duitstalige satirici van de 20e eeuw, in het bijzonder door zijn gevatte kritiek op de pers, Duitse cultuur en de Duitse en Oostenrijkse politiek. Hij schreef kritische artikelen over het nationaalsocialisme en – terwijl hij zelf van joodse afkomst was – het zionisme. (nl)
- Карл Краус (нем. Karl Kraus, 28 апреля 1874, Йичин, тогда Австро-Венгрия, ныне Чехия — 12 июня 1936, Вена, Австрия) — австрийский писатель, поэт-сатирик, литературный и художественный критик, фельетонист, публицист. (ru)
- Karl Kraus (Jičín, 28 de abril de 1874 - Viena, 12 de junho de 1936) foi um dramaturgo, jornalista,ensaísta, aforista e poeta austríaco. Indicado duas vezes ao Nobel de Literatura, é considerado como um dos maiores escritores satíricos em língua alemã do século XX. Foi também - e sobretudo - satirista e panfletário. Denunciava com grande virulência nas páginas do Die Fackel ("A Tocha") - revista que fundou e da qual foi praticamente o único redator durante quase quarenta anos - os compromissos, as injustiças e a corrupção, notadamente a corrupção da língua, na qual via a fonte dos maiores males de sua época, responsabilizando principalmente a imprensa. Crítico da moral burguesa de sua época, Kraus defendeu as prostitutas, os homossexuais e condenou o feminismo. Exerceu influência fundamental em seus conterrâneos Ludwig Wittgenstein, Arnold Schönberg e Adolf Loos. (pt)
- Karl Kraus, född 28 april 1874 i Jičín, Österrike-Ungern (idag Tjeckien), död 12 juni 1936 i Wien, var en österrikisk författare och journalist, känd som satiriker, essäist, aforistiker, dramatiker och poet. Han var en av de främsta tyskspråkiga satirikerna under 1900-talet, speciellt känd för sin slagfärdiga kritik av press, tysk kultur och tysk och österrikisk politik. (sv)
- Karl Kraus (ur. 28 kwietnia 1874 w Jiczynie, zm. 12 czerwca 1936 w Wiedniu) – austriacki dramaturg, poeta i publicysta. Uznawany za najwybitniejszego satyryka obszaru niemieckojęzycznego w XX wieku. W latach 1899–1936 był wydawcą i głównym autorem czasopisma literackiego „Die Fackel” (Pochodnia), walczącego m.in. ze stereotypami języka prasy, a współpracującego z Wilhelmem Liebknechtem, Detlevem von Liliencronem czy Frankiem Wedekindem. Był twórcą tzw. wiedeńskiej szkoły eseju. Zasłynął jako autor epickiego Die letzten Tage der Menschheit (pol. Ostatnie dni ludzkości, 1918/19), mówiącego o zmierzchu Austro-Węgier i europejskiej cywilizacji w kontekście wydarzeń I wojny światowej. Oprócz dramatów pisał także wiersze, satyry, aforyzmy i glosy. Przez całe swoje życie związany był z Wiedniem. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu. (pl)
- Карл Кра́ус (нім. Karl Kraus, *28 квітня 1874, — †12 червня 1936, Відень) — австрійський письменник та журналіст, відомий як сатирик, есеїст, афорист, сценарист та поет. Його вважають одним із провідних німецькомовних сатириків 20-го століття, особливо за його дотепну критику преси, німецької культури та німецьких і австрійських політиків. (uk)
- 卡爾·克勞斯(Karl Kraus 1874年4月28日－1936年6月12日)是二十世紀早期最著名的奧地利作家之一。出生於奧匈帝國基欽，他是記者、、詩人、劇作家、、語言與文化評論家，並且提拔了許多年輕的作家。死於奧地利維也納。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- كارل كراوس (بالألمانية: Karl Kraus) هو كاتب، وشاعر، وصحفي، ومقالاتي، وكاتب مسرحي، وناقد أدبي من النمسا. ولد في جيتشين في 28 أبريل 1874 في النمسا-المجر وتوفي في فيينا في 12 يونيو 1936. وتوفي في فيينا. كان ناقدا حادا للصحافة السائدة وصحافة الإثارة، أو بحد تعبيره الصحفجية. أهم أعماله دراما «آخر أيام البشرية» (بالألمانية: Die letzten Tage der Menschhei) ومجلة "المشعل" {{ألمانية|Die Fackel} التي أصدرها في الاعوام من 1899 إلى 1936. (ar)
- Karl Kraus (28 d'abril de 1874 - 12 de juny de 1936) va ser un important escriptor i periodista austríac, conegut com a satíric, assagista, autor d'aforismes, dramaturg i poeta. Se'l considera un dels més significatius escriptors satírics de llengua alemanya del segle xx, i sobretot és conegut per la seva crítica enginyosa de la premsa, la cultura i la política alemanya i austríaca. (ca)
- Karl Kraus (28. dubna 1874, Jičín – 12. června 1936, Vídeň) byl rakouský spisovatel, dramatik, básník a novinář. Třikrát byl nominován na Nobelovu cenu za literaturu. (cs)
- Karl Kraus (* 28. April 1874 in Gitschin (Jičín), Böhmen, Österreich-Ungarn; † 12. Juni 1936 in Wien, Österreich) war ein österreichischer Schriftsteller, Publizist, Satiriker, Lyriker, Aphoristiker, Dramatiker, Förderer junger Autoren, Sprach-, Kultur- und Medienkritiker. Zum Hauptwerk von Kraus gehören das satirische Drama Die letzten Tage der Menschheit (1918) und die Zeitschrift Die Fackel, die er von 1899 bis 1936 herausgab. Literarische Bedeutung erlangte er als einer der wichtigsten Aphoristiker deutscher Sprache. (de)
- Karl Kraus, (Jičín, Txekiar Errepublika, 1874ko apirilaren 28a – Viena, Austria, 1936ko ekainaren 12a), austriar poeta eta idazle satirikoa izan zen. (eu)
- Karl Kraus (Gitschin, Bohemia, Imperio austrohúngaro, 28 de abril de 1874 - Viena, 12 de junio de 1936) fue un eminente escritor y periodista austriaco, conocido como ensayista, aforista, dramaturgo y poeta. Fundador del periódico Die Fackel, que mantuvo hasta su muerte, es considerado un importante escritor satírico por su crítica ingeniosa de la prensa, la cultura y la política alemanas y austriacas. (es)
- Karl Kraus (28 April 1874 – 12 June 1936) was an Austrian writer and journalist, known as a satirist, essayist, aphorist, playwright and poet. He directed his satire at the press, German culture, and German and Austrian politics. He was nominated for the Nobel Prize in Literature three times. (en)
- Karl Kraus (28 April 1874 – 12 Juni 1936) adalah seorang penulis dan wartawan Austria, yang dikenal sebagai satiris, esayis, aforis, pengarang drama dan penyair. Ia memasukkan satir dalam pers, budaya Jerman, dan politik Jerman dan Austria. Ia dinominasikan untuk Nobel Sastra sebanyak tiga kali. (in)
- Karl Kraus (Jičín, 28 aprile 1874 – Vienna, 12 giugno 1936) è stato uno scrittore, giornalista, aforista, umorista, saggista, commediografo, poeta e autore satirico austriaco. Viene generalmente considerato uno dei principali autori satirici di lingua tedesca del XX secolo, ed è noto specialmente per le sue critiche altamente ironiche e taglienti alla cultura, alla società, ai politici tedeschi e ai mass media. (it)
- カール・クラウス（Karl Kraus, 1874年4月28日 ボヘミア・ギッチン Gitschin（チェコ・イチーン Jičín） - 1936年6月12日）はオーストリアの作家・ジャーナリスト。モラヴィア出身のユダヤ人。ウィーン世紀末文化の代表者。 1899年、闘争的な評論雑誌「Die Fackel （火（「炬火」とも））」を創刊、編集を行う。同誌は1912年以降はクラウスの個人誌となり、彼が亡くなる1936年まで中断を挟みつつも刊行が続けられた。権力や社会、文化に対する辛辣な批判と笑いによって、当時のウィーンに大きなインパクトを与えたとされる。 風刺的な時代批判を含む詩・随筆などは、厭世観を示すともいわれる。1922年刊行の戯曲『人類最後の日々』は、第一次大戦をドキュメンタリー風に再現したもので、現代政治・寓話劇の先駆的作品の一つとなった。 (ja)
- Karl Kraus (Jičin, Bohemen, Oostenrijk-Hongarije (thans Tsjechië), 28 april 1874 – Wenen, 12 juni 1936) was een Oostenrijkse dichter, schrijver (pamflettist) en journalist. Tussen 1892 en 1936 gaf hij ongeveer 700 solo-optredens. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste Duitstalige satirici van de 20e eeuw, in het bijzonder door zijn gevatte kritiek op de pers, Duitse cultuur en de Duitse en Oostenrijkse politiek. Hij schreef kritische artikelen over het nationaalsocialisme en – terwijl hij zelf van joodse afkomst was – het zionisme. (nl)
- Карл Краус (нем. Karl Kraus, 28 апреля 1874, Йичин, тогда Австро-Венгрия, ныне Чехия — 12 июня 1936, Вена, Австрия) — австрийский писатель, поэт-сатирик, литературный и художественный критик, фельетонист, публицист. (ru)
- Karl Kraus, född 28 april 1874 i Jičín, Österrike-Ungern (idag Tjeckien), död 12 juni 1936 i Wien, var en österrikisk författare och journalist, känd som satiriker, essäist, aforistiker, dramatiker och poet. Han var en av de främsta tyskspråkiga satirikerna under 1900-talet, speciellt känd för sin slagfärdiga kritik av press, tysk kultur och tysk och österrikisk politik. (sv)
- Карл Кра́ус (нім. Karl Kraus, *28 квітня 1874, — †12 червня 1936, Відень) — австрійський письменник та журналіст, відомий як сатирик, есеїст, афорист, сценарист та поет. Його вважають одним із провідних німецькомовних сатириків 20-го століття, особливо за його дотепну критику преси, німецької культури та німецьких і австрійських політиків. (uk)
- 卡爾·克勞斯(Karl Kraus 1874年4月28日－1936年6月12日)是二十世紀早期最著名的奧地利作家之一。出生於奧匈帝國基欽，他是記者、、詩人、劇作家、、語言與文化評論家，並且提拔了許多年輕的作家。死於奧地利維也納。 (zh)
- Karl KRAUS (* 28-a de aprilo 1874 en Jičín / Bohemio, † 12-a de junio 1936 en Vieno) estis aŭstra verkisto konata kiel satiristo, eseisto, proverbisto, dramisto, poeto, kaj ĵurnalisto. Konsiderita unu el la plej altaj germanlingvaj satiristoj de la 20-a jarcento, plejparte pro lia sprita kritiko de la gazetaro, germana kulturo kaj politiko en Germanio kaj Aŭstrio. Li kontribuis al la t.n. literaturo kafeja. Lia plej malfrua verko, aperinta proksime de lia morto, estas Dritte Walpurgisnacht, plena de kontraŭnaziaj aludoj. (eo)
- Karl Kraus est un écrivain autrichien né le 28 avril 1874 à Gitschin (aujourd'hui Jičín en République tchèque) et mort le 12 juin 1936 à Vienne, ville dans laquelle il a vécu la plus grande partie de sa vie. (fr)
- 카를 크라우스 (Karl Kraus, 1874년 4월 28일 – 1936년 6월 12일)는 풍자, 수필가, 격언, 극작가, 시인으로 알려진 오스트리아 작가이자 언론인이다. 그는 언론, 독일 문화, 독일과 오스트리아 정치를 풍자했다. 그는 노벨 문학상 후보에 세 번이나 지명되었다. 크라우스는 오스트리아-헝가리 (현 체코) 의 보헤미아 왕국 이친( Jičín )에서 제지업자인 야콥 크라우스(Jacob Kraus)와 그의 아내 에르네스틴(Ernestine, née Kantor)의 부유한 유대인 가정에서 태어났다. 1877년 가족은 빈으로 이주했다. 그의 어머니는 1891년에 세상을 떠났다. 크라우스는 1892년 비엔나 대학교에 법대생으로 등록했다. 같은 해 4월부터 Wiener Literaturzeitung이라는 논문에 기고하기 시작했다. 그 즈음 그는 소극장에서 연기자로 도전했지만 실패했다. 1894년에 철학과 독일 문학으로 연구 분야를 바꿨다. 그는 1896년에 학업을 중단했다. 1902년에 Kraus는 Sittlichkeit und Kriminalität ( 도덕과 형사 사법 )를 출판했는데, 처음으로 그의 주요 관심사 중 하나가 될 것에 대해 논평했다. (ko)
- Karl Kraus (ur. 28 kwietnia 1874 w Jiczynie, zm. 12 czerwca 1936 w Wiedniu) – austriacki dramaturg, poeta i publicysta. Uznawany za najwybitniejszego satyryka obszaru niemieckojęzycznego w XX wieku. W latach 1899–1936 był wydawcą i głównym autorem czasopisma literackiego „Die Fackel” (Pochodnia), walczącego m.in. ze stereotypami języka prasy, a współpracującego z Wilhelmem Liebknechtem, Detlevem von Liliencronem czy Frankiem Wedekindem. Był twórcą tzw. wiedeńskiej szkoły eseju. Zasłynął jako autor epickiego Die letzten Tage der Menschheit (pol. Ostatnie dni ludzkości, 1918/19), mówiącego o zmierzchu Austro-Węgier i europejskiej cywilizacji w kontekście wydarzeń I wojny światowej. Oprócz dramatów pisał także wiersze, satyry, aforyzmy i glosy. Przez całe swoje życie związany był z Wiedniem. (pl)
- Karl Kraus (Jičín, 28 de abril de 1874 - Viena, 12 de junho de 1936) foi um dramaturgo, jornalista,ensaísta, aforista e poeta austríaco. Indicado duas vezes ao Nobel de Literatura, é considerado como um dos maiores escritores satíricos em língua alemã do século XX. (pt)
|
_Cover.jpg){kind=link}
_Cover.jpg){kind=link}
