| dbo:abstract
|
- Die Weltbühne (angle "La Monda scenejo") estis germania semajna gazeto centrita en politiko, arto, literaturo kaj komerco. La Weltbühne estis fondita en Berlino la 7-an de septembro 1905 de Siegfried Jacobsohn kaj estis origine kreita strikte kiel teatra revuo sub la titolo Die Schaubühne ("la publika scenejo"). Ĝi estis nomata Die Weltbühne la 4-an de aprilo 1918. Ekde 1921 tie ankaŭ inter alie laboris la redaktistoj Klabund, Emil Julius Gumbel kaj Alfred Polgar. Post la morto de Jacobsohn en decembro 1926, Kurt Tucholsky transprenis la gvidadon de la revuo, kiun li transdonis al Carl von Ossietzky en majo 1927. La nazioj malpermesis la publikigadon post la Incendio de Reichstag, kaj ĝia lasta eldono aperis la 7-an de marto 1933. En la ekzilo la revuo estis publikigita sub la titolo Die neue Weltbühne ("La nova monda scenejo"), en Prago, inter alie kun la redaktoro Ernst Bloch. Post la fino de la Dua Mondmilito, ĝi denove aperis sub ĝia originala nomo en Orienta Berlino, kie ĝi aperis ĝis 1993. En 1997 la revuoj Ossietzky kaj Das Blättchen ("la bulteneto") aperis, sekvante la modelon de Die Weltbühne. (eo)
- Die Weltbühne (‘The World Stage’) was a German weekly magazine for politics, art and the economy. It was founded in Berlin in 1905 as Die Schaubühne (‘The Theater’) by Siegfried Jacobsohn and was originally a theater magazine only. In 1913 it began covering economic and political topics and for the next two decades was one of the leading periodicals of Germany’s political left. It was renamed to Die Weltbühne on 4 April 1918. After Jacobsohn's death in December 1926, leadership of the magazine passed to Kurt Tucholsky, who turned it over to Carl von Ossietzky in May of 1927. The Nazi Party banned the publication shortly after it came to power, and the magazine's last issue appeared on 7 March 1933. It continued from exile as Die neue Weltbühne (‘The New World Stage’) until 1939. After the end of World War II, it appeared again under its original name in East Berlin, where it survived until 1993. The magazines Ossietzky (since 1997) and Das Blättchen (‘The Leaflet’, 1998) have followed in the tradition of their famous role model. Appearing in the form of a small red booklet, the Weltbühne was considered the forum for the radical-democratic bourgeois left during the Weimar Republic. About 2,500 authors wrote for the paper between 1905 and 1933. Contributors included many prominent writers and journalists in addition to Jacobsohn, Tucholsky and Ossietzky. Even at its high point, the Weltbühne had a relatively low circulation of about 15,000 copies. It nevertheless made a name for itself in the journalistic world, including through its exposure of the Feme murders by the Black Reichswehr paramilitary groups as well as reports about the secret rearmament of the Reichswehr, which later led to the so-called Weltbühne Trial. (en)
- Die Weltbühne war eine deutsche Wochenzeitschrift für Politik, Kunst und Wirtschaft. Sie wurde von Siegfried Jacobsohn in Berlin unter dem Namen Die Schaubühne als reine Theaterzeitschrift gegründet und erschien am 7. September 1905 zum ersten Mal. Am 4. April 1918 wurde die Schaubühne, die sich seit 1913 für wirtschaftliche und politische Themen geöffnet hatte, in Die Weltbühne umbenannt. Nach dem Tode Jacobsohns im Dezember 1926 übernahm Kurt Tucholsky die Leitung des Blattes, die er im Mai 1927 an Carl von Ossietzky weitergab. Die Nationalsozialisten verboten nach dem Reichstagsbrand die Weltbühne, die am 7. März 1933 zum letzten Mal erscheinen konnte. Im Exil wurde die Zeitschrift bis 1939 unter dem Titel Die neue Weltbühne fortgeführt. Nach dem Ende des Zweiten Weltkrieges erschien die Weltbühne unter ihrem ursprünglichen Namen wieder in Ost-Berlin, wo sie bis 1993 Bestand hatte. 1997 haben sich die Zeitschriften Ossietzky und Das Blättchen in die Tradition des berühmten Vorbilds gestellt. Mit ihren kleinen roten Heften galt die Weltbühne in der Weimarer Republik als das Forum der radikaldemokratischen bürgerlichen Linken. Rund 2500 Autoren schrieben von 1905 bis 1933 für die Zeitschrift. Dazu gehörten neben Jacobsohn, Tucholsky und Ossietzky auch prominente Journalisten und Schriftsteller wie Lion Feuchtwanger, Moritz Heimann, Kurt Hiller, Erich Mühsam, Else Lasker-Schüler, Erich Kästner, Alfred Polgar, Robert Walser, Carl Zuckmayer und Arnold Zweig. Auch ein wenig in Vergessenheit geratene Publizisten wie Rudolf Arnheim, Julius Bab, Erich Dombrowski, Axel Eggebrecht, Hellmut von Gerlach, Hanns-Erich Kaminski, Richard Lewinsohn, Fritz Sternberg, Heinrich Ströbel und gehörten zu den wichtigen Mitarbeitern des Blattes. Ferner der erste weibliche Journalist der Volkswacht (Freiburg im Breisgau), die deutsche Schriftstellerin und Journalistin Käthe Vordtriede. Selbst in ihrer Hochphase hatte die Weltbühne nur eine geringe Auflage von rund 15.000 Exemplaren. Publizistisch drang sie dennoch durch. Beispiele dafür sind die Aufdeckung der Fememorde innerhalb der Schwarzen Reichswehr sowie Berichte über die heimliche Aufrüstung der Reichswehr, die später zum sogenannten Weltbühne-Prozess führten. Auch der von Tucholsky geprägte Satz „Soldaten sind Mörder“ führte zu einer Anklage gegen den damaligen Herausgeber Ossietzky. (de)
- Die Weltbühne (la escena mundial) era una revista para política, arte y economía. Fue fundada por en Berlín, originariamente bajo el nombre de Die Schaubühne (la escena teatral) y exclusivamente como revista teatral y apareció el 7 de setiembre de 1905 por vez primera. A partir de 1913 se abrió a artículos del estudiante de jurisprudencia Kurt Tucholsky, es decir comenzó a publicar artículos políticos. El 4 de abril de 1918, la revista fue renombrada en Die Weltbühne. (es)
- Die Weltbühne (littéralement en allemand : La Scène mondiale) était un magazine hebdomadaire allemand consacré à l'art, à la littérature, à la politique et à l'économie, qui est paru de 1905 à 1933. Fondé par Siegfried Jacobsohn sous le nom Die Schaubühne (La Scène), il paraît le 7 septembre 1905, et est alors une publication consacrée à la vie théâtrale. Dès l'année 1913, le magazine traite également de sujets ayant trait à la politique et à l'économie. Il change de nom pour Die Weltbühne le 4 avril 1918. À la mort de Siegfried Jacobsohn en 1926, la publication est dirigée par Kurt Tucholsky, puis à partir de 1927 par Carl von Ossietzky. Paraissant sous forme de petits cahiers de couleur rouge, l'hebdomadaire s'affirme pendant la République de Weimar comme un espace d'expression de démocrates de la gauche allemande de l'époque. De 1905 à 1933, 2 500 auteurs apportent leur contribution : outre Siegfried Jacobsohn, Kurt Tucholsky et Carl von Ossietzky, on y compte de nombreuses personnalités du monde journalistique, intellectuel et artistique : Lion Feuchtwanger, , Kurt Hiller, Erich Mühsam, Else Lasker-Schüler, Erich Kästner, Alfred Polgar, Carl Zuckmayer, Arnold Zweig, Rudolf Arnheim, Julius Bab, , Axel Eggebrecht, Hellmut von Gerlach, Richard Lewinsohn, Fritz Sternberg, Heinrich Ströbel. Peu après l'incendie du Reichstag dans la nuit du 27 au 28 février 1933, nuit lors de laquelle le directeur Carl von Ossietzky et d'autres de ses collègues sont arrêtés, le magazine fait l'objet en mars 1933 d'une interdiction de publication par le pouvoir national-socialiste. Après une dernière publication le 7 mars 1933, Die Weltbühne est contraint à l'exil. (fr)
- „Die Weltbühne” (pol. Scena Światowa) – niemiecki tygodnik polityczno-kulturalny, założony w Berlinie przez Siegfrieda Jacobsohna jako magazyn teatralny „Die Schaubühne” – pierwszy numer pisma ukazał się 7 września 1905. W 1913 spektrum tematyczne poszerzono o zagadnienia gospodarcze i polityczne, a 4 kwietnia 1918 pismo zostało przemianowane na „Die Weltbühne”. Po śmierci Jacobsohna w grudniu 1926 redaktorem naczelnym tygodnika został Kurt Tucholsky, który w maju 1927 przekazał prowadzenie pisma Carlowi von Ossietzky’emu. Po pożarze Reichstagu naziści wprowadzili zakaz wydawania „Die Weltbühne” – tygodnik ukazał się po raz ostatni 7 marca 1933. Pismo ukazywało się za granicą jako „Die neue Weltbühne” do 1939. Po zakończeniu II wojny światowej tygodnik był wydawany w Berlinie Wschodnim do 1993 pod oryginalną nazwą „Die Weltbühne”. Powstałe w 1997 pisma „” i „” nawiązują do tradycji „Die Weltbühne”. Wydawane w czerwonych okładkach „Die Weltbühne” uchodziło w okresie Republiki Weimarskiej za forum demokratycznej lewicy mieszczańskiej. Pomiędzy 1905 a 1933, obok Siegfrieda Jacobsohna, Kurta Tucholsky’ego i Carla von Ossietzky’ego, teksty dla „Die Weltbühne” pisało około 2500 autorów, prominentnych dziennikarzy i pisarzy, m.in. Lion Feuchtwanger, , Kurt Hiller, Erich Mühsam, Else Lasker-Schüler, Erich Kästner, Alfred Polgar, Carl Zuckmayer i Arnold Zweig. Do grona ścisłych współpracowników tygodnika należeli ponadto Rudolf Arnheim, Julius Bab, , Axel Eggebrecht, Hellmut von Gerlach, , i . „Die Weltbühne” ukazywało się w niskim nakładzie – w okresie jego największej popularności wydawano około 15 tysięcy egzemplarzy. Pomimo to tygodnik był ważnym elementem na publicystycznej arenie ówczesnych Niemiec. Na jego łamach pisano o inicjowanych przez , a także o prowadzeniu niezgodnych z traktatem wersalskim zbrojeń – co doprowadziło do tzw. procesu w sprawie pisma Weltbühne (niem. Weltbühne-Prozeß). (pl)
- Die Weltbühne (Het wereldtoneel) was een Duits weekblad voor kunst, politiek en economie. Het tijdschrift werd door op 7 september 1905 voor het eerst in Berlijn uitgegeven onder de naam Die Schaubühne (Het schouwtoneel) en was aanvankelijk dan ook een tijdschrift dat uitsluitend aandacht besteedde aan zaken die met het theater van doen hadden. Op 4 april 1918, toen het tijdschrift al enige tijd een breder aandachtsgebied had, werd de titel gewijzigd in Die Weltbühne. (nl)
- Die Weltbühne (em português: "O palco do mundo") foi uma revista semanal alemã focada em política, arte e negócios. A Die Weltbühne foi fundada em Berlim em 7 de setembro de 1905 por e foi originalmente criada como um revista estritamente sobre teatro sob o título Die Schaubühne ("O palco teatral"), tendo sido renomeada para Die Weltbühne em 4 de abril de 1918. Após a morte de Jacobsohn em dezembro de 1926, Kurt Tucholsky assumiu a liderança da revista, sendo substituído por Carl von Ossietzky em maio de 1927. Os Nazistas baniram sua publicação após o incêndio do Reichstag e sua última edição apareceu em 7 de março de 1933. No exílio, a revista foi publicada sob o título *Die neue Weltbühne* ("O novo palco do mundo"). Após o final da Segunda Guerra Mundial, ela reapareceu com seu nome original em Berlim Oriental, onde foi publicada até 1993. Em 1997 as revistas e apareceram, seguindo o modelo de Die Weltbühne. Com um conhecido formato de livreto de capa vermelha foi um espaço chave para a expressão de intelectuais socialistas e esquerdistas durante a República de Weimar. Mais de 2600 autores escreveram para o semanário entre 1905 e 1933. Além de Jacobsohn, Tucholsky e Ossietzky, a lista de autores publicados pela revista incluem escritores e jornalistas proeminentes como Erich Kästner, , Arnold Zweig, , Lion Feuchtwanger e Else Lasker-Schüler. Outros colaboradores regulares incluíam , , , , , , Kurt Hiller, Erich Mühsam, Rudolf Arnheim, , e . (pt)
- Die Weltbühne var en tysk veckotidskrift för politik, konst och näringsliv. Den grundades av i Berlin under namnet Die Schaubühne som en ren teatertidskrift och kom ut första gången 7 september 1905. 4 april 1918 tog tidningen namnet Die Weltbühne. Efter Jacobsohns död 1926 övertog Kurt Tucholsky ledarskapet fram till maj 1927 då Carl von Ossietsky tog över. Nazisterna förbjöd Weltbühne efter riksdagshusbranden 27 februari 1933. Tidningen kom ut i mellankrigstidens Tyskland sista gången 7 mars 1933. Vad som fanns av den på tyska bibliotek brändes av nationalsocialister under de omfattande bokbålen i Nazityskland senare under våren och sommaren samma år. Den gavs därefter ut i exil under namnet Die neue Weltbühne fram till 1939. Efter andra världskriget kom den ut under sitt gamla namn Weltbühne i Östberlin ända fram till 1993. Weltbühne var i Weimarrepubliken det stora forumet för radikaldemokratiska idéer hos vänsterorienterade borgerliga. Omkring 2500 skribenter arbetade för tidskriften 1905-1933. Bredvid Jacobsohn, Tucholsky och Ossietzky arbetade namn som Lion Feuchtwanger, Hellmut von Gerlach, , , Erich Mühsam, Else Lasker-Schüler, Erich Kästner, , Carl Zuckmayer och Arnold Zweig för Weltbühne. Tidningen gavs ut i omkring 15 000 exemplar. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Die Weltbühne (la escena mundial) era una revista para política, arte y economía. Fue fundada por en Berlín, originariamente bajo el nombre de Die Schaubühne (la escena teatral) y exclusivamente como revista teatral y apareció el 7 de setiembre de 1905 por vez primera. A partir de 1913 se abrió a artículos del estudiante de jurisprudencia Kurt Tucholsky, es decir comenzó a publicar artículos políticos. El 4 de abril de 1918, la revista fue renombrada en Die Weltbühne. (es)
- Die Weltbühne (Het wereldtoneel) was een Duits weekblad voor kunst, politiek en economie. Het tijdschrift werd door op 7 september 1905 voor het eerst in Berlijn uitgegeven onder de naam Die Schaubühne (Het schouwtoneel) en was aanvankelijk dan ook een tijdschrift dat uitsluitend aandacht besteedde aan zaken die met het theater van doen hadden. Op 4 april 1918, toen het tijdschrift al enige tijd een breder aandachtsgebied had, werd de titel gewijzigd in Die Weltbühne. (nl)
- Die Weltbühne (angle "La Monda scenejo") estis germania semajna gazeto centrita en politiko, arto, literaturo kaj komerco. La Weltbühne estis fondita en Berlino la 7-an de septembro 1905 de Siegfried Jacobsohn kaj estis origine kreita strikte kiel teatra revuo sub la titolo Die Schaubühne ("la publika scenejo"). Ĝi estis nomata Die Weltbühne la 4-an de aprilo 1918. Ekde 1921 tie ankaŭ inter alie laboris la redaktistoj Klabund, Emil Julius Gumbel kaj Alfred Polgar. Post la morto de Jacobsohn en decembro 1926, Kurt Tucholsky transprenis la gvidadon de la revuo, kiun li transdonis al Carl von Ossietzky en majo 1927. La nazioj malpermesis la publikigadon post la Incendio de Reichstag, kaj ĝia lasta eldono aperis la 7-an de marto 1933. En la ekzilo la revuo estis publikigita sub la titolo Die (eo)
- Die Weltbühne (‘The World Stage’) was a German weekly magazine for politics, art and the economy. It was founded in Berlin in 1905 as Die Schaubühne (‘The Theater’) by Siegfried Jacobsohn and was originally a theater magazine only. In 1913 it began covering economic and political topics and for the next two decades was one of the leading periodicals of Germany’s political left. It was renamed to Die Weltbühne on 4 April 1918. After Jacobsohn's death in December 1926, leadership of the magazine passed to Kurt Tucholsky, who turned it over to Carl von Ossietzky in May of 1927. The Nazi Party banned the publication shortly after it came to power, and the magazine's last issue appeared on 7 March 1933. It continued from exile as Die neue Weltbühne (‘The New World Stage’) until 1939. After the (en)
- Die Weltbühne war eine deutsche Wochenzeitschrift für Politik, Kunst und Wirtschaft. Sie wurde von Siegfried Jacobsohn in Berlin unter dem Namen Die Schaubühne als reine Theaterzeitschrift gegründet und erschien am 7. September 1905 zum ersten Mal. Am 4. April 1918 wurde die Schaubühne, die sich seit 1913 für wirtschaftliche und politische Themen geöffnet hatte, in Die Weltbühne umbenannt. Nach dem Tode Jacobsohns im Dezember 1926 übernahm Kurt Tucholsky die Leitung des Blattes, die er im Mai 1927 an Carl von Ossietzky weitergab. Die Nationalsozialisten verboten nach dem Reichstagsbrand die Weltbühne, die am 7. März 1933 zum letzten Mal erscheinen konnte. Im Exil wurde die Zeitschrift bis 1939 unter dem Titel Die neue Weltbühne fortgeführt. Nach dem Ende des Zweiten Weltkrieges erschien di (de)
- Die Weltbühne (littéralement en allemand : La Scène mondiale) était un magazine hebdomadaire allemand consacré à l'art, à la littérature, à la politique et à l'économie, qui est paru de 1905 à 1933. Fondé par Siegfried Jacobsohn sous le nom Die Schaubühne (La Scène), il paraît le 7 septembre 1905, et est alors une publication consacrée à la vie théâtrale. Dès l'année 1913, le magazine traite également de sujets ayant trait à la politique et à l'économie. Il change de nom pour Die Weltbühne le 4 avril 1918. À la mort de Siegfried Jacobsohn en 1926, la publication est dirigée par Kurt Tucholsky, puis à partir de 1927 par Carl von Ossietzky. (fr)
- „Die Weltbühne” (pol. Scena Światowa) – niemiecki tygodnik polityczno-kulturalny, założony w Berlinie przez Siegfrieda Jacobsohna jako magazyn teatralny „Die Schaubühne” – pierwszy numer pisma ukazał się 7 września 1905. W 1913 spektrum tematyczne poszerzono o zagadnienia gospodarcze i polityczne, a 4 kwietnia 1918 pismo zostało przemianowane na „Die Weltbühne”. Po śmierci Jacobsohna w grudniu 1926 redaktorem naczelnym tygodnika został Kurt Tucholsky, który w maju 1927 przekazał prowadzenie pisma Carlowi von Ossietzky’emu. Po pożarze Reichstagu naziści wprowadzili zakaz wydawania „Die Weltbühne” – tygodnik ukazał się po raz ostatni 7 marca 1933. Pismo ukazywało się za granicą jako „Die neue Weltbühne” do 1939. Po zakończeniu II wojny światowej tygodnik był wydawany w Berlinie Wschodnim do (pl)
- Die Weltbühne (em português: "O palco do mundo") foi uma revista semanal alemã focada em política, arte e negócios. A Die Weltbühne foi fundada em Berlim em 7 de setembro de 1905 por e foi originalmente criada como um revista estritamente sobre teatro sob o título Die Schaubühne ("O palco teatral"), tendo sido renomeada para Die Weltbühne em 4 de abril de 1918. Após a morte de Jacobsohn em dezembro de 1926, Kurt Tucholsky assumiu a liderança da revista, sendo substituído por Carl von Ossietzky em maio de 1927. Os Nazistas baniram sua publicação após o incêndio do Reichstag e sua última edição apareceu em 7 de março de 1933. No exílio, a revista foi publicada sob o título *Die neue Weltbühne* ("O novo palco do mundo"). Após o final da Segunda Guerra Mundial, ela reapareceu com seu nome ori (pt)
- Die Weltbühne var en tysk veckotidskrift för politik, konst och näringsliv. Den grundades av i Berlin under namnet Die Schaubühne som en ren teatertidskrift och kom ut första gången 7 september 1905. 4 april 1918 tog tidningen namnet Die Weltbühne. Efter Jacobsohns död 1926 övertog Kurt Tucholsky ledarskapet fram till maj 1927 då Carl von Ossietsky tog över. Nazisterna förbjöd Weltbühne efter riksdagshusbranden 27 februari 1933. Tidningen kom ut i mellankrigstidens Tyskland sista gången 7 mars 1933. Vad som fanns av den på tyska bibliotek brändes av nationalsocialister under de omfattande bokbålen i Nazityskland senare under våren och sommaren samma år. Den gavs därefter ut i exil under namnet Die neue Weltbühne fram till 1939. Efter andra världskriget kom den ut under sitt gamla namn Wel (sv)
|
