| dbo:abstract
|
- Zmocňování (anglicky: empowerment) je pojem, označující zvyšování duchovní, politické, společenské nebo ekonomické síly jednotlivců a komunit. Často zahrnuje také zvyšování důvěry ve vlastní schopnosti. (cs)
- التمكين هو زيادة القدرة الروحية والسياسية والاجتماعية والاقتصادية للأفراد والمجتمعات. وهو عملية زيادة قدرة الأفراد أو الجماعات على اتخاذ خيارات وتحويل تلك الخيارات إلى الإجراءات والنتائج المطلوبة. ومن أساسياتها الإجراءات التي، على حد سواء، تساهم في تكوين الأصول الفردية والجماعية، وتحسين كفاءة ونزاهة السياق التنظيمي والمؤسسي الذي يحكم استخدام هذه الأصول. ويشير مصطلح «التمكين» إلى تدابير ترمي إلى زيادة درجة الاستقلال الذاتي وتقرير المصير لدى الناس والمجتمعات المحلية لتمكينهم من تمثيل مصالحهم بطريقة مسؤولة ومحددة ذاتيا، وذلك بناء على سلطتهم الخاصة. إنها عملية أن تصبح أقوى وأكثر ثقة، وخاصة في السيطرة على حياة الفرد والمطالبة بحقوق الفرد.والتمكين كفعل يشير إلى عملية التمكين الذاتي والدعم المهني من الناس، والتي تمكنهم من التغلب على شعورهم بالعجز، وعدم وجود نفوذ، وادراك واستخدام مواردهام. للقيام بالعمل بقوة. مصطلح التمكين ينبع من علم النفس المجتمعي الأمريكي ويرتبط مع العالم الاجتماعي جوليان رابابورت (1981). ومع ذلك، فإن جذور نظرية التمكين تمتد إلى مزيد من التاريخ وترتبط مع النظرية الاجتماعية الماركسية. هذه الأفكار الاجتماعية استمرت في التطور والصقل من خلال النظرية الماركسية الجديدة (المعروفة أيضا باسم النظرية النقدية). وفي مجال العمل الاجتماعي، يشكل التمكين نهجا عمليا للتدخل الموجه نحو الموارد. في مجال التربية المدنية والتعليم الديمقراطي، كما ينظر إلى التمكين كأداة لزيادة مسؤولية المواطن. ويمثل التمكين مفهوما رئيسيا في الخطاب المتعلق بتعزيز المشاركة المدنية. إن التمكين كمفهوم، يتميز بالتحرك بعيدا عن الشعور بالعجز نحو تصور أكثر توجها نحو القوة، يمكن العثور عليه بشكل متزايد في مفاهيم الإدارة، وكذلك في مجالات التعليم المستمر والمساعدة الذاتية. (ar)
- L'apoderament (en anglès:empowerment) es refereix al procés pel qual s'augmenta la fortalesa espiritual dels individus i les comunitats, en temàtiques com ara política, diari viure i economia, per així impulsar canvis beneficiosos per al grup en les situacions en què viuen. Generalment implica, en el beneficiari, el desenvolupament d'una confiança en les seves pròpies capacitats i accions. No és limita solament a que una organització cedeix o delega poders en els subordinats. (ca)
- Mit Empowerment (zu englisch empowerment „Ermächtigung, Übertragung von Verantwortung“) bezeichnet man Strategien und Maßnahmen, die den Grad an Autonomie und Selbstbestimmung im Leben von Menschen oder Gemeinschaften erhöhen sollen und es ihnen ermöglichen, ihre Interessen (wieder) eigenmächtig, selbstverantwortlich und selbstbestimmt zu vertreten („Hilfe zur Selbsthilfe“). Empowerment bezeichnet dabei sowohl den Prozess der Selbstbemächtigung (Emanzipation) als auch die professionelle Unterstützung der Menschen, ihr Gefühl der Macht- und Einflusslosigkeit (powerlessness, „gesellschaftspolitische Ohnmacht“) zu überwinden und ihre Gestaltungsspielräume und Ressourcen wahrzunehmen und zu nutzen.Voraussetzungen für Empowerment innerhalb einer Organisation sind eine Vertrauenskultur und die Bereitschaft zur Delegation von Verantwortung auf allen Hierarchieebenen, eine entsprechende Qualifizierung und passende Kommunikationssysteme. Der Begriff Empowerment wird auch für einen erreichten Zustand von Selbstverantwortung und Selbstbestimmung verwendet; in diesem Sinn wird im Deutschen Empowerment gelegentlich auch als Selbstkompetenz bezeichnet. Der Begriff Empowerment entstammt der US-amerikanischen Gemeindepsychologie und wird mit dem Sozialwissenschaftler Julian Rappaport (1985) in Verbindung gebracht. Empowerment bildet in der Sozialen Arbeit einen Arbeitsansatz ressourcenorientierter Intervention. Im Umfeld politischer Bildung und demokratischer Erziehung wird Empowerment als Instrument betrachtet, die Mündigkeit des Bürgers/der Bürgerin zu erhöhen. Empowerment ist auch ein Schlüsselbegriff in der Diskussion um die Förderung des bürgerschaftlichen Engagements. Empowerment als Konzept, das sich durch eine Abwendung von einer defizitorientierten hin zu einer stärkenorientierten Wahrnehmung auszeichnet, findet sich zunehmend auch in Managementkonzepten, in der Erwachsenen- und Weiterbildung, in der narrativen Biografiearbeit und der Selbsthilfe. Empowerment/Befähigung ist ein zentrales Konzept der Gesundheitsförderung. (de)
- La termino aŭtonomigo aŭ enpovigo (angle empowerment) referencas al aranĝoj por pliigi la gradon de memstareco kaj mem-determinado en individuoj, grupoj kaj komunumoj por kapabligi ilin reprezenti siajn interesojn en respondeca kaj mem-determina maniero. Temas pri procezo por havigi pli da povon al tiuj individuoj aŭ grupoj por agi sur la sociaj kondiĉoj, ekonomiaj, politikoj aŭ ekologiaj al kiuj ili estas konfrontataj. Ĝi rilatas ankaŭ al pli forta kaj pli memcerta konduto, precipe en rilato al la kontrolo de sia propra vivo, postulante siajn proprajn rajtojn. Aŭtonomio kiel metodologio estas ankaŭ asociata kun feminismo. (eo)
- El empoderamiento o apoderamiento (del inglés empowerment) es el acceso al control de los recursos materiales que permiten incrementar la puesta en práctica de las capacidades políticas, sociales y económicas, para protagonizar cambios revolucionarios o de ruptura con un orden orgánico establecido. El concepto tiene su origen en el pensamiento del intelectual marxista Antonio Gramsci y el posmodernista Michel Foucault, entre otros. Gramsci considera que el Estado somete a los ciudadanos de dos maneras, por la fuerza y por el consenso, siendo este último su herramienta fundamental de dominio. En consecuencia, el grupo hegemónico en el poder construye consensos que de manera artificial se aceptan socialmente para así facilitar su control. Foucault desarrolla esta idea al señalar que un aspecto crucial del poder es la construcción de verdades, lo cual se logra mediante discursos. Así, para Foucault, el hombre se somete a la verdad que el poder crea, y este no se puede ejercer sino con la producción de la verdad. (es)
- Empowerment is the degree of autonomy and self-determination in people and in communities. This enables them to represent their interests in a responsible and self-determined way, acting on their own authority. It is the process of becoming stronger and more confident, especially in controlling one's life and claiming one's rights. Empowerment as action refers both to the process of self-empowerment and to professional support of people, which enables them to overcome their sense of powerlessness and lack of influence, and to recognize and use their resources. As a term, empowerment originates from American community psychology and is associated with the social scientist Julian Rappaport (1981). However, the roots of empowerment theory extend further into history and are linked to Marxist sociological theory. These sociological ideas have continued to be developed and refined through Neo-Marxist Theory (also known as Critical Theory). In social work, empowerment forms a practical approach of resource-oriented intervention. In the field of citizenship education and democratic education, empowerment is seen as a tool to increase the responsibility of the citizen. Empowerment is a key concept in the discourse on promoting civic engagement. Empowerment as a concept, which is characterized by a move away from a deficit-oriented towards a more strength-oriented perception, can increasingly be found in management concepts, as well as in the areas of continuing education and self-help. (en)
- Ahalduntzea pertsonengan eta komunitateengan autonomia eta autodeterminazioa areagotzea xede duten neurriak dira, eurek euren interesak era aske eta arduratsu batean ordezkatzea ahalbidetzeko. (eu)
- L'empowerment (prononcé en anglais : [ɪmˈpaʊərmənt]), ou autonomisation, est l'octroi de davantage de pouvoir à des individus ou à des groupes pour agir sur les conditions sociales, économiques, politiques ou écologiques auxquelles ils sont confrontés. Cette notion trouve une application en management des entreprises et des organisations où elle est mise en œuvre afin d'obtenir une participation des salariés à la recherche d'efficacité générale des processus opérationnels. Sous une forme collective l'empowerment est recherché dans des structures comme les équipes semi-autonomes de production ou les cercles de qualité. Sous une forme individuelle, la direction d'une entreprise va chercher à obtenir un empowerment par la délégation de pouvoir ou la décentralisation souvent concrétisées par la mise en place d'une direction par objectif (DPO). (fr)
- エンパワーメント（empowerment、エンパワメントとも）とは一般的には、個人や集団が自らの生活への統御感を獲得し、組織的、社会的、構造に外郭的な影響を与えるようになることであると定義される。和訳例は権限付与、権限委譲、自信付与、強化、湧活（ゆうかつ）など。エンパワメントの考え方は昨今大きな広がりを見せ、保健医療福祉、教育、企業などでも用いられている。広義のエンパワメント（湧活）とは、人びとに夢や希望を与え、勇気づけ、人が本来持っているすばらしい、生きる力を湧き出させることと定義される。1980年代に、ウーマン・リブなどの運動のなかで使われるようになった言葉である。 対義語はディスエンパワーメント。エンパワーメントされていない状態のことをいう。 (ja)
- ( 컴퓨터 용어에 대해서는 파일 시스템 권한 문서를 참고하십시오.) 권한 부여(Empowerment)는 사회학, 경제학, 정신학, 정치 등에서 사용하는 용어이며, 조직 현장의 구성원에게 업무 재량을 위임하고 자주적이고 주체적인 체제 속에서 사람이나 조직의 의욕과 성과를 이끌어 내기 위한 ‘권한부여’, ‘권한이양’을 말한다. 최근 고객 니즈에 대한 신속한 대응과 함께 구성원이 직접 의사결정에 참여하여 현장에서 개선/변혁이 신속 정확하게 이루어지기 위해서 활용도가 높아지고 있다. (ko)
- Il termine empowerment indica un processo di crescita, sia dell'individuo sia del gruppo, basato sull'incremento dell'autostima, dell'autoefficacia e dell'autodeterminazione per far emergere risorse latenti e portare l'individuo ad appropriarsi consapevolmente del suo potenziale. In italiano termini simili possono essere "valorizzazione", "potenziamento" o "riqualificazione" o "conferimento di responsabilità". Questo processo porta ad un rovesciamento della percezione dei propri limiti in vista del raggiungimento di risultati superiori alle proprie aspettative. L'Empowerment è strutturato in tre livelli che in base alla partizione di si declina in:
* psicologico-individuale,
* organizzativo
* socio-politico e di comunità. Questi tre livelli sono analizzabili individualmente ma strettamente interconnessi fra di loro. (it)
- Empowerment (neologisme, afgeleid van het Engelse woord power = kracht) is het proces waardoor iemand gestimuleerd wordt zelfstandig te beslissen en te handelen en voor zichzelf op te komen. Dit gebeurt met methodieken die leiden tot het vergroten van het zelfvertrouwen, zelfbewustzijn en tot een positief zelfbeeld bij individuen, groepen of organisaties. Het doel van empowerment is iemand (of een specifieke groep) grip te laten krijgen op zijn of haar situatie en/of omgeving. Empowerment komt tot stand door het krijgen en hebben van controle, het aanscherpen van bewustzijn en het vergroten van participatie. De ervaring en de beleving van het individu zelf staan centraal: de persoon wordt niet iets opgelegd, maar in de mogelijkheid gesteld reeds aanwezige capaciteiten te ontdekken en te ontwikkelen (zelfontplooiing). Ook door het over en weer uitwisselen van ervaringen door lotgenoten kan onderling empowerment bereikt worden. (nl)
- Empowerment (upełnomocnianie lub przydawanie władzy) – proces angażowania pracowników w podejmowanie decyzji dotyczących organizacji i umożliwienie im brania odpowiedzialności za swoje działania, co przekłada się na świadomość kosztów, poczucie przynależności, wzrost wydajności oraz poprawę relacji w zespole dzięki poczuciu, że pracownicy posiadają realną władzę decyzyjną. Prowadzi do tego, że członkowie zespołu podchodzą do zadań jak właściciele firmy, a więc z większą odpowiedzialnością i zaangażowaniem. Empowerment jest jedną z koncepcji zarządzania zasobami ludzkimi, prowadzącą do wzmocnienia i usamodzielnienia pracowników. Empowerment jest podstawą przywództwa personalistycznego i przywództwa służebnego (servant leadership). Jak stwierdza Ken Blanchard, kluczem do przywództwa służebnego jest właśnie empowerment. W jego ujęciu upełnomocnianie to proces wyzwalania władzy drzemiącej w pracownikach: ich wiedzy, doświadczenia i motywacji oraz ukierunkowanie tej siły na osiąganie wyników. Jacek Otto, analizując upełnomocnianie w kontekście marketingu relacji zauważa, że pracownik, kierując się własną rozwagą i roztropnością, może przekraczać zwyczajowe wymogi wchodzące w zakres jego obowiązków po to, by w sposób możliwie doskonały zaspokajać potrzeby klienta. Dla Marii Czajkowskiej oznacza ono zarówno uprawnianie kogoś do robienia czegoś, jak i pomaganie ludziom, by rozwijali wiarę w siebie i przezwyciężali poczucie bezradności. Uważa się, że w empowerment są ważne następujące czynniki (główne „wymiary” upełnomocniania):
* self-efficacy, tj. poczucie posiadania zdolności i kompetencji,
* self-determination, tj. poczucie posiadania możliwości decydowania o sobie,
* personal consequence, tj. wiara w możliwość wywierania wpływu,
* meaning, tj. poczucie, że to, co się robi jest wartościowe,
* trust, tj. poczucie bezpieczeństwa. Na kategoriach empowerment, przywództwa personalistycznego, przywództwa służebnego i "wczucia" opiera się . (pl)
- Empoderamento, ou delegação de autoridade, é uma abordagem a projetos de trabalho que se baseia na delegação de poderes de decisão, autonomia e participação dos funcionários na administração das empresas. Analisa-se o desenvolvimento, ou grau de maturidade, do empoderamento na organização avaliando o estágio evolutivo em que se encontram as áreas de gestão, as configurações organizacionais, as estratégias competitivas, a gestão de recursos humanos e a qualidade. O empowerment é ainda uma técnica de gestãobaseada na descentralização de poder e autonomia de tomada de decisões, quevisa maior participação da equipe em atividades organizacionais. Para Chiavenato, o empowerment ouempoderamento, é uma ação que permite melhorar a qualidade e a produtividadedos colaboradores, fazendo com que o resultado do serviço prestado sejasatisfatoriamente melhor. Estas melhorias acontecem através de delegação deautoridade e de responsabilidade, fomentando a colaboração sistêmica entrediferentes níveis hierárquicos e a propagação de confiança entre os liderados eos líderes. (pt)
- Begreppet egenmakt syftar till att en individ ska känna att denne har makt över sin egen situation, sina arbetsuppgifter, sin närmiljö, etcetera. Med andra ord att individen ska ha makt över personliga, socioekonomiska och miljörelaterade faktorer som påverkar hälsan. Det motsvarar det engelska ordet empowerment. Inom omvårdnad används begreppet för att beskriva metoder, såsom hälsocoachande samtal, för att en individ ska få förbättrad hälsa. Individen får skriftlig eller muntlig information, och utifrån tidigare kunskap och den nya informationen fattar individen beslut om sin situation för att förbättra sin hälsa. Individens val/beslut behöver inte vara korrekta beslut enligt någon annan, utan det som är väsentligt är att individen själv känner egenmakt, så att denne kan förbättra sin egen hälsa. Ordet har använts flitigt sedan 1980-talet inom management och togs från USA in i organisationsutveckling och kompetensutveckling. Ofta användes begreppet "inlärd hjälplöshet" i organisations- och beteendepsykologi vilket är motsatsen till empowerment eller egenmakt. I företag eller organisationer där medarbetare känner att man inte kan påverka situationen uppstår ofta dåligt kundbemötande och låg effektivitet. Därför är det i allas intresse att etablera organisationer med ett starkt "empowerment" till skillnad från inlärd hjälplöshet. I Sverige användes uttrycket först av Sveriges socialdemokratiska ungdomsförbunds (SSU) företrädare Tomas Eneroth och senare av SSU-ordföranden Karl-Petter Thorwaldsson år 1993. I detta sammanhang blev den politiska innebörden av ordet att motverka en tendens där medborgaren lutar sig tillbaka i välfärden eller är desillusionerad, och inte tar aktiv del i det politiska samhällslivet. SSU:s initiativ blev inledningen till den så kallade egenmaktsutredningen, som publicerades som SOU 1996:177 med titeln Egenmakt – att återerövra vardagen. Numera används ordet i hela det politiska spektrumet. (sv)
- Підви́щення компете́нтності (англ. empowerment, capacity building) — результат заходів, що направлені на одержання таких знань і навичок у окремих громадян, соціальних груп, організацій, підприємств і органів влади, які дозволять ввійти їм до глобального Суспільства Знання і в економіку, що заснована на засадах знання, а також приймати обґрунтовані рішення, адекватні їхнім потребам. (uk)
- 賦權（英語：Empowerment），也譯為賦能、充權、充能、授能、培力等，有不同的定義解釋。根據社區心理學家（如Rappaport,1987；Rappaport,1992；Perkins & Zimmerman,1995）的一般說法，賦權乃是個人、組織與社區藉由一種學習、參與、合作等過程或機制，使獲得掌控自己本身相關事務的力量，以提昇個人生活、組織功能與社區生活品質。根據研究顯示，是非常重要的，它可以減少心理壓力，能預測正向的健康行為，並與促進社會行動及政治參與有關。 賦權是一個範圍較廣泛的過程，其中含有公民參與、協同合作、社群意識等概念。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Zmocňování (anglicky: empowerment) je pojem, označující zvyšování duchovní, politické, společenské nebo ekonomické síly jednotlivců a komunit. Často zahrnuje také zvyšování důvěry ve vlastní schopnosti. (cs)
- L'apoderament (en anglès:empowerment) es refereix al procés pel qual s'augmenta la fortalesa espiritual dels individus i les comunitats, en temàtiques com ara política, diari viure i economia, per així impulsar canvis beneficiosos per al grup en les situacions en què viuen. Generalment implica, en el beneficiari, el desenvolupament d'una confiança en les seves pròpies capacitats i accions. No és limita solament a que una organització cedeix o delega poders en els subordinats. (ca)
- Ahalduntzea pertsonengan eta komunitateengan autonomia eta autodeterminazioa areagotzea xede duten neurriak dira, eurek euren interesak era aske eta arduratsu batean ordezkatzea ahalbidetzeko. (eu)
- エンパワーメント（empowerment、エンパワメントとも）とは一般的には、個人や集団が自らの生活への統御感を獲得し、組織的、社会的、構造に外郭的な影響を与えるようになることであると定義される。和訳例は権限付与、権限委譲、自信付与、強化、湧活（ゆうかつ）など。エンパワメントの考え方は昨今大きな広がりを見せ、保健医療福祉、教育、企業などでも用いられている。広義のエンパワメント（湧活）とは、人びとに夢や希望を与え、勇気づけ、人が本来持っているすばらしい、生きる力を湧き出させることと定義される。1980年代に、ウーマン・リブなどの運動のなかで使われるようになった言葉である。 対義語はディスエンパワーメント。エンパワーメントされていない状態のことをいう。 (ja)
- ( 컴퓨터 용어에 대해서는 파일 시스템 권한 문서를 참고하십시오.) 권한 부여(Empowerment)는 사회학, 경제학, 정신학, 정치 등에서 사용하는 용어이며, 조직 현장의 구성원에게 업무 재량을 위임하고 자주적이고 주체적인 체제 속에서 사람이나 조직의 의욕과 성과를 이끌어 내기 위한 ‘권한부여’, ‘권한이양’을 말한다. 최근 고객 니즈에 대한 신속한 대응과 함께 구성원이 직접 의사결정에 참여하여 현장에서 개선/변혁이 신속 정확하게 이루어지기 위해서 활용도가 높아지고 있다. (ko)
- Підви́щення компете́нтності (англ. empowerment, capacity building) — результат заходів, що направлені на одержання таких знань і навичок у окремих громадян, соціальних груп, організацій, підприємств і органів влади, які дозволять ввійти їм до глобального Суспільства Знання і в економіку, що заснована на засадах знання, а також приймати обґрунтовані рішення, адекватні їхнім потребам. (uk)
- 賦權（英語：Empowerment），也譯為賦能、充權、充能、授能、培力等，有不同的定義解釋。根據社區心理學家（如Rappaport,1987；Rappaport,1992；Perkins & Zimmerman,1995）的一般說法，賦權乃是個人、組織與社區藉由一種學習、參與、合作等過程或機制，使獲得掌控自己本身相關事務的力量，以提昇個人生活、組織功能與社區生活品質。根據研究顯示，是非常重要的，它可以減少心理壓力，能預測正向的健康行為，並與促進社會行動及政治參與有關。 賦權是一個範圍較廣泛的過程，其中含有公民參與、協同合作、社群意識等概念。 (zh)
- التمكين هو زيادة القدرة الروحية والسياسية والاجتماعية والاقتصادية للأفراد والمجتمعات. وهو عملية زيادة قدرة الأفراد أو الجماعات على اتخاذ خيارات وتحويل تلك الخيارات إلى الإجراءات والنتائج المطلوبة. ومن أساسياتها الإجراءات التي، على حد سواء، تساهم في تكوين الأصول الفردية والجماعية، وتحسين كفاءة ونزاهة السياق التنظيمي والمؤسسي الذي يحكم استخدام هذه الأصول. مصطلح التمكين ينبع من علم النفس المجتمعي الأمريكي ويرتبط مع العالم الاجتماعي جوليان رابابورت (1981). ومع ذلك، فإن جذور نظرية التمكين تمتد إلى مزيد من التاريخ وترتبط مع النظرية الاجتماعية الماركسية. (ar)
- Mit Empowerment (zu englisch empowerment „Ermächtigung, Übertragung von Verantwortung“) bezeichnet man Strategien und Maßnahmen, die den Grad an Autonomie und Selbstbestimmung im Leben von Menschen oder Gemeinschaften erhöhen sollen und es ihnen ermöglichen, ihre Interessen (wieder) eigenmächtig, selbstverantwortlich und selbstbestimmt zu vertreten („Hilfe zur Selbsthilfe“). Empowerment bezeichnet dabei sowohl den Prozess der Selbstbemächtigung (Emanzipation) als auch die professionelle Unterstützung der Menschen, ihr Gefühl der Macht- und Einflusslosigkeit (powerlessness, „gesellschaftspolitische Ohnmacht“) zu überwinden und ihre Gestaltungsspielräume und Ressourcen wahrzunehmen und zu nutzen.Voraussetzungen für Empowerment innerhalb einer Organisation sind eine Vertrauenskultur und die B (de)
- La termino aŭtonomigo aŭ enpovigo (angle empowerment) referencas al aranĝoj por pliigi la gradon de memstareco kaj mem-determinado en individuoj, grupoj kaj komunumoj por kapabligi ilin reprezenti siajn interesojn en respondeca kaj mem-determina maniero. Temas pri procezo por havigi pli da povon al tiuj individuoj aŭ grupoj por agi sur la sociaj kondiĉoj, ekonomiaj, politikoj aŭ ekologiaj al kiuj ili estas konfrontataj. Ĝi rilatas ankaŭ al pli forta kaj pli memcerta konduto, precipe en rilato al la kontrolo de sia propra vivo, postulante siajn proprajn rajtojn. (eo)
- Empowerment is the degree of autonomy and self-determination in people and in communities. This enables them to represent their interests in a responsible and self-determined way, acting on their own authority. It is the process of becoming stronger and more confident, especially in controlling one's life and claiming one's rights. Empowerment as action refers both to the process of self-empowerment and to professional support of people, which enables them to overcome their sense of powerlessness and lack of influence, and to recognize and use their resources. (en)
- El empoderamiento o apoderamiento (del inglés empowerment) es el acceso al control de los recursos materiales que permiten incrementar la puesta en práctica de las capacidades políticas, sociales y económicas, para protagonizar cambios revolucionarios o de ruptura con un orden orgánico establecido. El concepto tiene su origen en el pensamiento del intelectual marxista Antonio Gramsci y el posmodernista Michel Foucault, entre otros. (es)
- L'empowerment (prononcé en anglais : [ɪmˈpaʊərmənt]), ou autonomisation, est l'octroi de davantage de pouvoir à des individus ou à des groupes pour agir sur les conditions sociales, économiques, politiques ou écologiques auxquelles ils sont confrontés. (fr)
- Il termine empowerment indica un processo di crescita, sia dell'individuo sia del gruppo, basato sull'incremento dell'autostima, dell'autoefficacia e dell'autodeterminazione per far emergere risorse latenti e portare l'individuo ad appropriarsi consapevolmente del suo potenziale. In italiano termini simili possono essere "valorizzazione", "potenziamento" o "riqualificazione" o "conferimento di responsabilità".
* psicologico-individuale,
* organizzativo
* socio-politico e di comunità. Questi tre livelli sono analizzabili individualmente ma strettamente interconnessi fra di loro. (it)
- Empowerment (neologisme, afgeleid van het Engelse woord power = kracht) is het proces waardoor iemand gestimuleerd wordt zelfstandig te beslissen en te handelen en voor zichzelf op te komen. Dit gebeurt met methodieken die leiden tot het vergroten van het zelfvertrouwen, zelfbewustzijn en tot een positief zelfbeeld bij individuen, groepen of organisaties. De ervaring en de beleving van het individu zelf staan centraal: de persoon wordt niet iets opgelegd, maar in de mogelijkheid gesteld reeds aanwezige capaciteiten te ontdekken en te ontwikkelen (zelfontplooiing). (nl)
- Empowerment (upełnomocnianie lub przydawanie władzy) – proces angażowania pracowników w podejmowanie decyzji dotyczących organizacji i umożliwienie im brania odpowiedzialności za swoje działania, co przekłada się na świadomość kosztów, poczucie przynależności, wzrost wydajności oraz poprawę relacji w zespole dzięki poczuciu, że pracownicy posiadają realną władzę decyzyjną. Prowadzi do tego, że członkowie zespołu podchodzą do zadań jak właściciele firmy, a więc z większą odpowiedzialnością i zaangażowaniem. (pl)
- Empoderamento, ou delegação de autoridade, é uma abordagem a projetos de trabalho que se baseia na delegação de poderes de decisão, autonomia e participação dos funcionários na administração das empresas. Analisa-se o desenvolvimento, ou grau de maturidade, do empoderamento na organização avaliando o estágio evolutivo em que se encontram as áreas de gestão, as configurações organizacionais, as estratégias competitivas, a gestão de recursos humanos e a qualidade. (pt)
- Begreppet egenmakt syftar till att en individ ska känna att denne har makt över sin egen situation, sina arbetsuppgifter, sin närmiljö, etcetera. Med andra ord att individen ska ha makt över personliga, socioekonomiska och miljörelaterade faktorer som påverkar hälsan. Det motsvarar det engelska ordet empowerment. (sv)
|
