| dbo:abstract
|
- The Count of the Székelys (Hungarian: székelyispán, Latin: comes Sicolorum) was the leader of the Hungarian-speaking Székelys in Transylvania, in the medieval Kingdom of Hungary. First mentioned in royal charters of the 13th century, the counts were the highest-ranking royal officials in Székely Land. From around 1320 to the second half of the 15th century, the counts' jurisdiction included four Transylvanian Saxon districts, in addition to the seven Székely seats (or administrative units). The counts also held important castles outside the territories under their administration, including their seat at Görgény (now Gurghiu in Romania). They were the supreme commanders of the Székely troops; their military campaigns against Bulgaria and the Golden Horde were mentioned in royal charters and medieval chronicles. The counts presided over the general assemblies of both the individual Székely seats and the entire Székely community. They also heard appeals of the decisions of the supreme court of Székely Land. Beginning in the late 14th century, Hungarian monarchs appointed two or three noblemen to jointly hold the office. From the 1440s, at least one of these joint holders was also regularly made Voivode of Transylvania, because frequent Ottoman raids against Transylvania required the centralization of the military command of the province. The offices of the count and the voivode were in practice united after 1467. From the late 16th century, the princes of Transylvania (as successors to the voivodes) also styled themselves as counts of the Székelys. After the integration of the principality with the Habsburg Empire, in the early 18th century, the title was in abeyance until Maria Theresa revived it at the Székelys' request. She and her successors on the Hungarian throne used the title until 1918. (en)
- El conde de los sículos (en húngaro, székelyispán; en latín, comes Sicolorum) fue el señor de los sículos de habla húngara en Transilvania, en el Reino medieval de Hungría. Mencionados por primera vez en las cartas reales del siglo XIII, los condes eran los funcionarios reales de más alto rango en el País Sículo. Desde alrededor de 1320 hasta la segunda mitad del siglo XV, la jurisdicción de los condes incluía cuatro distritos sajones de Transilvania, además de las siete (o unidades administrativas) sículas. Los condes también tenían importantes castillos fuera de los territorios bajo su administración, incluida su sede en Görgény (actual en Rumania). Eran los comandantes supremos de las tropas sículas; sus campañas militares contra Bulgaria y la Horda de Oro se mencionaron en cartas reales y crónicas medievales. Los condes presidieron las asambleas generales de las sedes individuales de los sículos y de toda la comunidad sícula. También escuchaban apelaciones de las decisiones de la corte suprema del País Sículo. A partir de finales del siglo XIV, los monarcas húngaros nombraron a dos o tres nobles para ocupar el cargo conjuntamente. Desde la década de 1440, al menos uno de estos titulares conjuntos también se convirtió regularmente en vaivoda de Transilvania, porque las frecuentes incursiones otomanas contra Transilvania requerían la centralización del mando militar de la provincia. En la práctica, los cargos del conde y el vaivoda se unieron después de 1467. Desde finales del siglo XVI, los príncipes de Transilvania (como sucesores de los vaivodas) también se autodenominaron condes de los sículos. Tras la integración del principado con el Imperio Habsburgo, a principios del siglo XVIII, el título quedó en ausencia hasta que la reina María Teresa I de Austria lo revivió a petición de los sículos. La reina y sus sucesores en el trono húngaro llevaron el título hasta 1918. (es)
- Le Comte des Sicules (en hongrois : székelyispán ; en latin : comes Sicolorum) désignait le chef des Sicules, peuple de langue hongroise affilié aux Magyars, vivant en Transylvanie au sein du Royaume de Hongrie. Le comte des Sicules remplissait des fonctions judiciaires, administratives et militaires.En plus des Sièges sicules, il administrait le Burzenland et d'autres territoires saxons de Transylvanie. Sa résidence officielle était la forteresse de Görgényszentimre, situé en dehors des territoires qui lui sont assignés. Nommé directement par les monarques, ils restent indépendants des voïvodes de Transylvanie jusque dans les années 1460 où les deux fonctions fusionnent. L'office a toujours été tenu par un noble hongrois, jamais par un membre de la communauté Sicule. (fr)
- De graaf der Szeklers (Hongaars: székelyispán, Latijn: comes Sicolorum) was in het middeleeuwse koninkrijk Hongarije de bestuurlijke leider van de Hongaarstalige Szeklers in Zevenburgen. De functie werd voor het eerst vermeld in koninklijke oorkonden uit de 13e eeuw. De graaf der Szeklers was de hoogste koninklijke ambtenaar in rang in het Szeklerland. Daarnaast omvatte het bevoegdheidsgebied van de Szeklergraaf van ongeveer 1320 tot de tweede helft van de 15e eeuw eveneens vier Saksische districten (Brassó, Medgyes, Beszterce en Radna), bovenop de zeven Szekler-stoelen. De officiële residentie van de Szeklergraven was Görgény. De graven waren bovendien bevoegd voor belangrijke kastelen buiten het gebied dat ze bestuurden. Ze waren de opperste bevelhebbers van de Szekler-troepen en zaten algemene vergaderingen voor van de afzonderlijke stoelen en van de hele Szekler-gemeenschap. Naast een bestuurlijke en militaire functie, had de graaf der Szeklers ook gerechtelijke bevoegdheden. Vanaf de late 14e eeuw stelden de Hongaarse koningen twee of drie edellieden aan om het ambt gezamenlijk uit te oefenen. Vanaf de jaren 1440 was een van de gezamenlijke graven der Szeklers doorgaans ook vojvoda van Zevenburgen. Vanaf 1467 waren beide titels in de praktijk standaard verenigd. Toen er aan het einde van de 16e eeuw een einde kwam aan de functie van vojvoda, maten de vorsten van Zevenburgen zich stelselmatig ook de titel van graaf der Szeklers aan. Na de integratie van het vorstendom in de Habsburgse monarchie, geraakte de titel tegen het einde van de 18e eeuw in onbruik. Op vraag van de Szeklers werd de titel vervolgens opnieuw gebruikt door Maria Theresia en al haar opvolgers op de Hongaarse troon tot in 1918. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- The Count of the Székelys (Hungarian: székelyispán, Latin: comes Sicolorum) was the leader of the Hungarian-speaking Székelys in Transylvania, in the medieval Kingdom of Hungary. First mentioned in royal charters of the 13th century, the counts were the highest-ranking royal officials in Székely Land. From around 1320 to the second half of the 15th century, the counts' jurisdiction included four Transylvanian Saxon districts, in addition to the seven Székely seats (or administrative units). (en)
- El conde de los sículos (en húngaro, székelyispán; en latín, comes Sicolorum) fue el señor de los sículos de habla húngara en Transilvania, en el Reino medieval de Hungría. Mencionados por primera vez en las cartas reales del siglo XIII, los condes eran los funcionarios reales de más alto rango en el País Sículo. Desde alrededor de 1320 hasta la segunda mitad del siglo XV, la jurisdicción de los condes incluía cuatro distritos sajones de Transilvania, además de las siete (o unidades administrativas) sículas. (es)
- Le Comte des Sicules (en hongrois : székelyispán ; en latin : comes Sicolorum) désignait le chef des Sicules, peuple de langue hongroise affilié aux Magyars, vivant en Transylvanie au sein du Royaume de Hongrie. Le comte des Sicules remplissait des fonctions judiciaires, administratives et militaires.En plus des Sièges sicules, il administrait le Burzenland et d'autres territoires saxons de Transylvanie. Sa résidence officielle était la forteresse de Görgényszentimre, situé en dehors des territoires qui lui sont assignés. (fr)
- De graaf der Szeklers (Hongaars: székelyispán, Latijn: comes Sicolorum) was in het middeleeuwse koninkrijk Hongarije de bestuurlijke leider van de Hongaarstalige Szeklers in Zevenburgen. De functie werd voor het eerst vermeld in koninklijke oorkonden uit de 13e eeuw. De graaf der Szeklers was de hoogste koninklijke ambtenaar in rang in het Szeklerland. Daarnaast omvatte het bevoegdheidsgebied van de Szeklergraaf van ongeveer 1320 tot de tweede helft van de 15e eeuw eveneens vier Saksische districten (Brassó, Medgyes, Beszterce en Radna), bovenop de zeven Szekler-stoelen. (nl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}